Στη δυτική βοτανοθεραπεία πολλά γυναικολογικά προβλήματα θεωρείται ότι σχετίζονται με ορμονική ανισορροπία. Τέτοια προβλήματα μπορεί να είναι οι διαταραχές περιόδου, η αμηνόρροια ή δυσμηνόρροια, το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο και τα σχετικά συμπτώματα όπως οι πόνοι περιόδου, η υπερένταση, το άγχος, οι ημικρανίες, οι αϋπνίες και οι διαταραχές της διάθεσης. Επίσης επιπλοκές που ίσως εμφανίζονται στην αρχή ή και στα τελικά στάδια της εποχής της γονιμότητας, δηλαδή στην εφηβεία και τελικά στην κλιμακτήριο και στην εμμηνόπαυση. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι από ήπια έως πιο έντονα και να επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής μιας γυναίκας. Προβλήματα, όπως η υπογονιμότητα, οι πολυκυστικές ωοθήκες, τα ινομυώματα, η ενδομητρίωση και οι ορμονοεξαρτώμενοι όγκοι επίσης σχετίζονται με ορμονική ανισορροπία, δηλαδή με την υπερβολή ή την έλλειψη κάποιων ορμονών.

Για την εξισορρόπηση των ορμονών αρχικά χρησιμοποιούνται βότανα που συμβάλλουν στην αποτοξίνωση του οργανισμού. Τα λεμφαγωγά βότανα, δηλαδή αυτά που ενεργοποιούν την κυκλοφορία της λέμφου, θεωρούνται από τα σημαντικότερα στην αντιμετώπιση ορμονικών προβλημάτων, επειδή η λέμφος μεταφέρει και ορμόνες. Αντίστοιχα, βότανα αποτοξινωτικά του ήπατος βοηθούν το ήπαρ να αποβάλλει την περίσσεια οιστρογόνων. Αποτοξινωτικά του ήπατος θεωρούνται το ραδίκι (Taraxacum officinale) και η αγκινάρα (Cynara scolymus), ενώ λεμφαγωγά θεωρούνται η κολλιτσίδα (Galium aparine), το κόκκινο τριφύλλι (Trifolium pratense), το τσιμένι (Trigonella foenum-graecum) και η καλέντουλα (Calendula officinalis).

Γενικότερα, η προσέγγιση της βοτανοθεραπείας είναι ότι προσπαθούμε να ισορροπήσουμε τις ορμόνες μέσω της αποτοξίνωσης, μέσω της διαχείρισης του στρες, μέσω του κατάλληλου πλάνου διατροφής και με ρυθμιστικά ορμονών.

Ας διευκρινιστεί ότι ο όρος ρυθμιστικά ορμονών προκύπτει κυρίως από το αποτέλεσμα που προκαλούν και την ανακούφιση των συμπτωμάτων μετά τη λήψη τους σε θεραπευτικές δόσεις και για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι ακριβείς μηχανισμοί που επιδρούν στις γυναικείες ορμόνες μπορεί να είναι πολύπλοκοι. Τα βότανα που περιέχουν φυτοοιστρογόνα, θεωρούνται τα σημαντικότερα ρυθμιστικά ορμονών. Ο κυριότερος μηχανισμός δράσης τους είναι ότι θηλυκώνουν στους υποδοχείς οιστρογόνων και λειτουργούν ως ασθενέστεροι ανταγωνιστές. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπουν περαιτέρω πρόσληψη οιστρογόνων όταν υπάρχει περίσσεια και ότι καλύπτουν την έλλειψη όταν δεν υπάρχουν αρκετά. Ωστόσο δεν φαίνεται να αλλάζουν τις συγκεντρώσεις οιστρογόνων και προγεστερόνης άμεσα στο αίμα και η δράση τους είναι πολύ ηπιότερη από αυτή των ορμονών που παράγονται στο σώμα ή σε βιοχημικά εργαστήρια.

Ας δούμε πώς χρησιμεύουν κάποια από τα πιο γνωστά ρυθμιστικά ορμονών για το γυναικολογικό σύστημα.
 

Ακταία- Black cohosh (Actaea/Cimicifuga racemosa)

Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται ως σπασμολυτικό, εμμηναγωγό, χαλαρωτικό, αντιφλεγμονώδες, και παυσίπονο για συμπτώματα της κλιμακτηρίου (εξάψεις, οστεοπόρωση, άγχος, διαταραχές διάθεσης), τη δυσμηνόρροια (πόνοι περιόδου), την αμηνόρροια, τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, τους σπασμούς της μήτρας, τα ινομυώματα και ως βοήθημα στον τοκετό.

Πώς λειτουργεί: Ρυθμίζει τη σεροτονίνη και ανακουφίζει από το στρες. Mέσω της αντιοξειδωτικής και αντιφλεγμονώδους δράσης του επιδρά στο νευρικό, στο μυοσκελετικό αλλά και στο γυναικολογικό σύστημα. Τα φυτοοιστρογόνα που περιέχει λειτουργούν ως ρυθμιστικά ορμονών και ταιριάζουν σε ένα συγκεκριμένο είδος υποδοχέα, επιδρώντας μόνο στα κόκαλα και στον εγκέφαλο, αλλά όχι στο στήθος και στη μήτρα, που σημαίνει ότι δε φαίνεται να προκαλεί ορμονοεξαρτώμενους όγκους ή άλλες αντίστοιχες επιπλοκές.

Προφυλάξεις: Παρότι θεωρείται αρκετά ασφαλές βότανο προτείνεται να μη λαμβάνεται στο πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης, ούτε παράλληλα με φάρμακα που περιέχουν προγεστερόνη ή οιστρογόνα, ούτε από γυναίκες που έχουν ορμονοεξαρτώμενους όγκους ή λαμβάνουν θεραπεία για την αντιμετώπισή τους χωρίς την έγκριση του/της ιατρού τους. Καλύτερα να μη λαμβάνεται για διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών συνεχόμενα σε θεραπευτική δόση, χωρίς παρακολούθηση.

Λυγαριά (Vitex agnus-castus)

Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου, των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, την αμηνόρροια, την έντονη αιμορραγία της μήτρας (μηνορραγία), την υπογονιμότητα, τις πολυκυστικές ωοθήκες και την ακμή που σχετίζεται με τις ορμόνες. Γενικότερα ανακουφίζει από τα συμπτώματα της έλλειψης προγεστερόνης, που είναι απαραίτητη για τη γυναικεία γονιμότητα ή την υπερβολή οιστρογόνων, που σχετίζεται με την έλλειψη ερωτικής διάθεσης και από τα συμπτώματα του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου και της εμμηνόπαυσης. Έχει χρησιμοποιηθεί για την παύση της παραγωγής γάλακτος στο θηλασμό και ενισχύει τη γονιμότητα

Πώς λειτουργεί: Ρυθμίζει τις ορμόνες μέσω της επίδρασης που έχει στον υποθάλαμο και στην υπόφυση, που συντονίζουν το ενδοκρινικό σύστημα. Αναστέλλει την υπερπαραγωγή της προλακτίνης, μιας ορμόνης που χρησιμεύει στην παραγωγή γάλακτος αλλά η οποία σε υπερβολή μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα και να αυξήσει τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, όπως τις εξάψεις, την ξηρότητα του κόλπου και την οστεοπενία. Επίσης μειώνει την ωοθυλακιοτρόπο ορμόνη (FSH) και αυξάνει την ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH), μειώνοντας έτσι την παραγωγή οιστρογόνων και τεστοστερόνης και αυξάνοντας την παραγωγή προγεστερόνης. 

Προφυλάξεις: Να μη λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Οι μεγάλες δόσεις (20 φορές μεγαλύτερες της προτεινόμενης δοσολογίας) μπορεί να δημιουργήσουν επιπλοκές στη λειτουργία της υπόφυσης, των επινεφριδίων και της μήτρας. Συνεπώς χρειάζεται να λαμβάνεται στις προτεινόμενες δοσολογίες και να διακόπτεται η χρήση αν τυχόν παρουσιαστούν παρενέργειες, όπως πονοκέφαλοι, ναυτία, στομαχικές διαταραχές και υπερένταση.

Μαυροκούκι (Nigella sativa)

Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως για την αντιμετώπιση της αμηνόρροιας, της δυσμηνόρροιας και της γυναικείας υπογονιμότητας. Έχει γίνει γνωστό ως τονωτικό του νευρικού συστήματος, ρυθμιστικό των ορμονών και του σακχάρου. Έχει επίσης, αντικαρκινική, ηπατοπροστατευτική και αντιφλεγμονώδη δράση και μειώνει το οίδημα (πρήξιμο).

Πώς λειτουργεί: Έχει αντιοξειδωτική και προστατευτική δράση στους ιστούς και σε ειδικά κύτταρα του ενδοκρινικού συστήματος, χρησιμεύοντας πιθανώς στην αντιμετώπιση προβλημάτων του θυρεοειδούς αλλά και των αναπαραγωγικών ορμονών για τα δύο φύλλα. Φαίνεται να ενισχύει τη στεροειδογένεση, τη διαδικασία της δημιουργίας στεροειδών ορμονών δηλαδή ανδρογόνων, προγεστερόνης, οιστρογόνων, κορτιζόνης και αλδοστερόνης, που είναι απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία και ανάπτυξη των ωοθηκών, των όρχεων, των επινεφριδίων και του πλακούντα. Το έλαιο επιδεικνύει οιστρογονική δράση και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που χρησιμεύει ως τονωτικό της λίμπιντο και της γονιμότητας για τις γυναίκες.

Προφυλάξεις: Η μακροπρόθεσμη χρήση του ελαίου σε μεγάλες δόσεις υπάρχει πιθανότητα να επηρεάσει τη γονιμότητα στους άντρες. Να μη λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Προτείνεται προσοχή όταν λαμβάνεται με αντιπηκτική αγωγή, λόγω της αντιπηκτικής του δράσης.

Ασγουαγκάντα Ashwagandha (Withania somnifera)

Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Λειτουργεί κυρίως ως προσαρμογόνο, βοηθά δηλαδή ολόκληρο τον οργανισμό να ανταπεξέλθει στο στρες. Ειδικά για το γυναικολογικό σύστημα χρησιμοποιείται για την υπογονιμότητα και ανακουφίζει από συμπτώματα που σχετίζονται με το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο και την εμμηνόπαυση. Τονώνει τη λίμπιντο, μειώνει την όρεξη, ειδικά για υδατάνθρακες, και ανακουφίζει από την αϋπνία, το άγχος και την ευερεθιστότητα, τις εξάψεις, την ξηρότητα του κόλπου, την τριχόπτωση, τη σωματική και τη νοητική εξάντληση. Χρησιμοποιείται ως ρυθμιστικό του κύκλου περιόδου στην ενδομητρίωση και στις πολυκυστικές ωοθήκες.

Πώς λειτουργεί: Φαίνεται πως κατά την εμμηνόπαυση βοηθά στη διατήρηση των οιστρογόνων και τη μείωση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), δηλαδή καθυστερεί και μειώνει την εμφάνιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση. Μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου και της ινσουλίνης, που επηρεάζει την όρεξη ειδικά για γλυκά. Φαίνεται πως περιορίζει την παραγωγή κορτιζόλης, που παράγεται σε καταστάσεις στρες και η οποία όταν βρίσκεται σε υπερβολή επηρεάζει τον ρυθμό του ύπνου και τα επίπεδα ενέργειας και αναστέλλει την παραγωγή προγεστερόνης, που συμβάλλει στη γονιμότητα. Με αυτόν τον τρόπο ανακουφίζει από το άγχος και τις  έντονες εναλλαγές της διάθεσης.

Προφυλάξεις: Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ευαισθησία στο στομάχι και δυσπεψία. Να μη λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Μάκα (Lepidium meyenii)

Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται ως γενικότερο τονωτικό ολόκληρου του οργανισμού που επίσης βελτιώνει τη γονιμότητα, τονώνει τη λίμπιντο, ανακουφίζει από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και τη δυσμηνόρροια. Χρησιμεύει επίσης ως τονωτικό της μήτρας, ρυθμίζει τον κύκλο περιόδου και ανακουφίζει από την εξάντληση, τη χρόνια κόπωση και την κατάθλιψη. Είναι αντιφλεγμονώδες και χρησιμοποιείται για τη μαστίτιδα και τις φλεγμονές του μυοσκελετικού. Χρησιμοποιείται επίσης προληπτικά κατά του καρκίνου του μαστού και άλλων μορφών καρκίνου και έχει ηπατοπροστατευτική δράση.

Πώς λειτουργεί: Ως προσαρμογόνο, έχει γενικευμένη επίδραση στον οργανισμό. Έχει αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις στο νευρικό, στο πεπτικό, στο κυκλοφορικό, στο μυοσκελετικό αλλά και στο γυναικολογικό σύστημα. Εξισορροπεί τις ορμόνες επιδρώντας ως προστατευτικό στις διαδικασίες του αναπαραγωγικού άξονα (υποθαλάμου-υπόφυσης-ωοθηκών) και φαίνεται ένα πολλά υποσχόμενο φυτικό φάρμακο για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Μεταξύ άλλων αυξάνει τους δείκτες οστικής πυκνότητας στην οστεοπόρωση.

Προφυλάξεις: Δεν υπάρχουν έρευνες που να υποστηρίζουν ότι η χρήση της Μάκα μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες σε θεραπευτική δοσολογία ή στη διατροφή. Προτείνεται ωστόσο να μη λαμβάνεται κατά τη διάρκεια θεραπειών που επηρεάζουν τις ορμόνες (όπως θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού ή θεραπεία για τον υποθυρεοειδισμό) λόγω της επίδρασης που μπορεί να έχει στο ενδοκρινικό σύστημα.

Τσουκνίδα (Urtica dioica)

Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών, της αμηνόρροιας, της δυσμηνόρροιας, της υπογονιμότητας και των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Έχει επίσης υπογλυκαιμική δράση και ανακουφίζει από το οίδημα ως διουρητικό.

Πώς λειτουργεί: Περιέχει φυτοοιστρογόνα με ήπια οιστρογονική και αντι-οιστρογονική δράση, που φαίνεται να ενισχύουν το μεταβολισμό των οιστρογόνων, τη διαδικασία δηλαδή της διάσπασης και τελικά αποβολής τους. Ενδέχεται να λειτουργεί προληπτικά κατά ορμονοεξαρτώμενων όγκων και προβλημάτων που προκαλούνται λόγω της υπερβολής οιστρογόνων. Έχει αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση και μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση φλεγμονωδών καταστάσεων που σχετίζονται με ορμονική ανισορροπία, όπως η ενδομητρίωση.

Προφυλάξεις: Μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση σε ανθρώπους που έχουν αλλεργία ή ευαισθησία στο φυτό. Προς αποφυγή αυτής της πιθανότητας, καλύτερα να λαμβάνεται αρχικά σε μικρότερες δόσεις.


Λιτσα Κων να

Η Κωνσταντίνα Λίτσα σπούδασε Βοτανοθεραπεία στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Napier στο Εδιμβούργο,στη Σκωτία. Έπειτα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη "Συμβουλευτική Ψυχολογία στη Δημόσια Υγεία" και εκπαιδεύτηκε στη Συμβουλευτική (Solution Focused Counseling και Προσωποκεντρική Συμβουλευτική). Από το 2007 εργάστηκε ως Φυτοθεραπεύτρια στη Βρετανία, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και σε κοινοτικά προγράμματα σχεδιασμένα για ευάλωτες ομάδες, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Για 3 χρόνια ήταν μέλος της ομάδας Αγωγής Υγείας του Δήμου του Εδιμβούργου, όπου εργαζόταν με εφήβους σε Γυμνάσια και έλαβε μέρος σε Βρετανικά προγράμματα εκπαίδευσης που αφορούσαν στην ανάπτυξη αυτοπεποίθησης και περιβαλλοντολογικής συνείδησης σε σχολεία. Συμμετείχε για 7 χρόνια στην ομάδα Herbal Scotland, όπου προσέφερε Πρώτες Βοήθειες με Βότανα σε Διεθνή Φεστιβάλ. Από τον Αύγουστο του 2011, ζει στην Ελλάδα, όπου εργάζεται ως Βοτανοθεραπεύτρια και προωθεί τις αρχές της Αειφόρου Καλλιέργειας (Permaculture).Έχει συνεργαστεί με πολλές τοπικές ομάδες και παραδίδει σεμινάρια αυτάρκειας και πρακτικά εργαστήρια με στόχο την εκπαίδευση για την αυτοδιαχείριση της υγείας και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.

Κατηγορία Βότανα

Η ισορροπία των βακτηρίων στο έντερο μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στα επίπεδα οιστρογόνων και στην ορμονική υγεία, υποστηρίζει η Marcelle Pick. Δείτε πώς να βοηθήσετε του μικροβίωμα του εντέρου σας για να έχετε τη βέλτιστη ορμονική υγεία.
Το estrobolome είναι μία νέα έννοια που αναφέρεται όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό και αφορά στη συλλογή μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων του εντέρου, που εμπλέκονται στον μεταβολισμό των οιστρογόνων.
Οι ερευνητές Claudia Plottel και Martin Blaser ορίζουν το estrobolome ως "το σύνολο των γονιδίων των εντερικών βακτηρίων των οποίων τα προϊόντα είναι ικανά να μεταβολίζουν τα οιστρογόνα". Με λιγότερο επιστημονικούς όρους, αυτό σημαίνει τη συλλογή βακτηρίων που μπορούν να μετατρέψουν τα οιστρογόνα στην ενεργό μορφή τους.
Νομίζω ότι είναι σημαντικό για τις γυναίκες να κατανοήσουν τι είναι το estrobolome και πώς μπορεί να επηρεάσει την υγεία τους. Οι περισσότερες γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οι διακυμάνσεις των ορμονών επηρεάζουν το πώς αισθάνονται. Έχουν βιώσει σκαμπανεβάσματα γύρω από τον εμμηνορροϊκό κύκλο τους και κάθε γυναίκα που βρίσκεται σε περιεμμηνόπαυση ή εμμηνόπαυση μπορεί να σας πει τα πάντα για εξάψεις, εναλλαγές της διάθεσης και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα.
Η ανισορροπία των οιστρογόνων μπορεί όχι μόνο να κρύβεται πίσω από αυτά τα συμπτώματα, αλλά συνδέεται και με μια σειρά από σοβαρές παθήσεις. Και είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι η ισορροπία στο έντερο έχει μεγάλο αντίκτυπο στα επίπεδα των οιστρογόνων.

Οιστρογόνα & έντερο
Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά αν και τα οιστρογόνα παράγονται κυρίως από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια, τα επίπεδα ρυθμίζονται κυρίως στο έντερο. Αυτό σημαίνει ότι αν το έντερό σας είναι εκτός ισορροπίας, τα επίπεδα οιστρογόνων μπορεί επίσης να είναι διαταραγμένα.
Η έρευνα επεκτείνεται συνεχώς σε αυτόν τον τομέα. Μια ανασκόπηση διερεύνησε τον τρόπο με τον οποίο το estrobolome μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο εμφάνισης μετεμμηνοπαυσιακού καρκίνου του μαστού με θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς. Η εξέταση της σύνθεσης και των δράσεων του estrobolome σε υγιή άτομα, καθώς και σε γυναίκες με ορμονικά εξαρτώμενο καρκίνο του μαστού, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη βιοδεικτών μικροβιώματος και παρεμβάσεων για τον μετριασμό του κινδύνου καρκίνου, υποστηρίζουν οι συγγραφείς.1
Το estrobolome ρυθμίζει τα κυκλοφορούντα οιστρογόνα καθώς και τα επίπεδα των απεκκρινόμενων οιστρογόνων. Τα βακτήρια παράγουν ένα ένζυμο, τη β-γλυκουρονιδάση, που μετατρέπει τα οιστρογόνα στις ενεργές μορφές τους. Τα ενεργά οιστρογόνα μπορούν να συνδεθούν με υποδοχείς και να επηρεάσουν ορισμένες φυσιολογικές διεργασίες.
Εάν υπάρχει ισορροπία στο εντερικό μικροβίωμα, η δραστηριότητα της β-γλυκουρονιδάσης είναι φυσιολογική. Όταν όμως εμφανίζεται δυσβίωση (ανισορροπία), τα επίπεδα των οιστρογόνων μπορεί να γίνουν πολύ υψηλά ή χαμηλά, αυξάνοντας τον κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με τα οιστρογόνα.
Όταν τα οιστρογόνα μεταβολίζονται από το ήπαρ, στη συνέχεια στέλνονται στη χολή για να αποβληθούν στο έντερο. Όταν το estrobolome είναι υγιές, τα οιστρογόνα απομακρύνονται με ασφάλεια ως απόβλητα. Όταν όμως υπάρχει δυσβίωση, τα οιστρογόνα μπορεί να επαναρροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας κυριαρχία των οιστρογόνων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας.

Ασθένειες που σχετίζοναι με τα οιστρογόνα και ισορροπία μικροβιώματος
Τρεις μορφές οιστρογόνων παράγονται από το σώμα μιας γυναίκας: οιστρόνη (Ε1), οιστραδιόλη (Ε2) και οιστριόλη (Ε3) και κάθε μία από αυτές επηρεάζει διαφορετικούς ιστούς και λειτουργίες στο σώμα.
Η Ε2 είναι η κυρίαρχη μορφή οιστρογόνου πριν από την εμμηνόπαυση, ενώ η Ε1 είναι το κυρίαρχο οιστρογόνο μετά την εμμηνόπαυση. Η Ε3 είναι το λιγότερο ισχυρό οιστρογόνο, αλλά επικρατεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Όλοι οι τύποι οιστρογόνων αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, γι' αυτό είναι σημαντικό να δίνεται προσοχή στη συνολική ισορροπία κάθε μορφής.
Τα οιστρογόνα ρυθμίζουν πολλές διεργασίες στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της αναπαραγωγικής λειτουργίας, της εναπόθεσης σωματικού λίπους, της καρδιαγγειακής υγείας, των διεργασιών ανανέωσης στα οστά και της αναπαραγωγής των κυττάρων. Η μείωση των κυκλοφορούντων οιστρογόνων μπορεί να μπλοκάρει την υγιή λειτουργία, οδηγώντας σε έναν μακρύ κατάλογο προβλημάτων, όπως η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, ο καρκίνος, η ενδομητρίωση, η υπερπλασία του ενδομητρίου, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η οστεοπόρωση, η στειρότητα και η κακή γνωστική λειτουργία.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι ανισορροπίες στο έντερο μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα αυτών των παθήσεων. Ασθενείς με παχυσαρκία,2 καρδιαγγειακές παθήσεις3 και οστεοπόρωση4 έχουν πολύ συχνά δυσβίωση του εντέρου.
Όταν τα κυκλοφορούντα οιστρογόνα μειώνονται, η οστεοκλαστική δραστηριότητα αυξάνεται, με αποτέλεσμα την οστική αποδόμηση και τη μειωμένη αντοχή των οστών. Σε μια μελέτη, η χορήγηση συγκεκριμένων βακτηρίων σε ποντίκια που έχουν υποβληθεί σε ωοθηκεκτομή έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τον οστικό σχηματισμό και μειώνει την οστική αποδόμηση.5 Άλλες μελέτες έχουν δείξει παρόμοια θετικά αποτελέσματα με την χορήγηση συγκεκριμένων βακτηρίων.
Τα οιστρογόνα μπορούν επίσης να αλλάξουν τη σύνθεση των βακτηρίων τόσο στο ουροποιητικό σύστημα όσο και στον κόλπο, προκαλώντας λοιμώξεις. Καθώς τα οιστρογόνα μειώνονται, το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τους λακτοβάκιλλους, καθώς τα οιστρογόνα διεγείρουν την ανάπτυξη αυτών των πολύτιμων βακτηρίων. Οι λακτοβάκιλλοι έχουν διάφορους προστατευτικούς ρόλους στην υγεία των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης του κατάλληλου όξινου περιβάλλοντος και της αποτροπής της προσκόλλησης ανεπιθύμητων βακτηρίων.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η έρευνα σχετικά με τη σχέση μεταξύ του μικροβιώματος του εντέρου και του καρκίνου του μαστού έχει αυξηθεί σημαντικά.6 Η έρευνα αυτή έχει καταδείξει τον βασικό ρόλο του μικροβιώματος του εντέρου στη ρύθμιση των οιστρογόνων.
Η ποικιλομορφία στο έντερο αποτελεί σημαντικό παράγοντα της συνολικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της υγείας του μαστού. Η έρευνα έχει δείξει ότι ο μικροβίωμα είναι σημαντικά διαφορετικό σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, συμπεριλαμβανομένου ότι είναι πολύ λιγότερο ποικιλόμορφο.

Πώς συνδέονται όλα
Η σημαντική σύνδεση μεταξύ της ορμονικής υγείας και του εντέρου είναι ένα παράδειγμα του πώς σχεδόν τα πάντα στο σώμα σας μπορούν να συνδεθούν με το τι συμβαίνει στο έντερό σας - και το ίδιο ισχύει και για τις ορμόνες σας.
Για παράδειγμα, μια ερευνητική ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2022 επικεντρώνεται στις συνδέσεις μεταξύ των οιστρογόνων, της υγείας του εντέρου και της υγείας του δέρματος.7 Και ενώ με την πρώτη ματιά όλοι αυτοί οι τομείς μπορεί να φαίνονται ξεχωριστοί, είναι απολύτως λογικό ότι είναι αλληλένδετοι.
Αν το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζει την παραγωγή οιστρογόνων (και τα οιστρογόνα επηρεάζουν το μικροβίωμα του εντέρου) και αν τόσο οι ορμόνες μας όσο και η υγεία του εντέρου μας επηρεάζουν το δέρμα μας, τότε θα πρέπει να εξετάζουμε τα όλα αυτά μαζί.

Οι αιτίες της δυσβίωσης
Τα σημάδια της δυσβίωσης είναι σαφή (βλ. παρακάτω), αλλά τα συμπτώματα μπορεί να οφείλονται και σε άλλες καταστάσεις. Οι εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της ισορροπίας των βακτηρίων στο σώμα.
Αν και μπορεί να υπάρχουν πολλές βασικές αιτίες της δυσβίωσης, ορισμένες έχουν βρεθεί ότι καταστρέφουν συστηματικά τη βακτηριακή σύνθεση του εντέρου.
Τα αντιβιοτικά και τα ορμονικά αντισυλληπτικά αλλάζουν τόσο τη μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου όσο και τα επίπεδα των οιστρογόνων. Οι χρόνιες λοιμώξεις μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε δυσβίωση, οπότε υπάρχει μία λεπτή ισορροπία μεταξύ της αντιμετώπισης αυτών των καταστάσεων με αντιβιοτικά όταν είναι απαραίτητο, αλλά χωρίς να το παρακάνετε και να τα χρησιμοποιείτε πολύ συχνά.
Η διατροφή έχει επίσης σημαντική επίδραση στον εντερικό μικροβιόκοσμο. Μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και επεξεργασμένα τρόφιμα μπορεί να σας αφήσει πιο ευάλωτους στη δυσβίωση λόγω έλλειψης θρεπτικών συστατικών.
Η κατανάλωση φυτοοιστρογόνων στα τρόφιμα έχει βρεθεί ότι αλλάζει τον εντερικό μικροβιόκοσμο και αυξάνει τον κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με τα οιστρογόνα. Οι τροφικές αλλεργίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν δυσβίωση (και αντίστροφα η δυσβίωση μπορεί να προκαλέσει τροφικές ευαισθησίες).
Η κατανάλωση αλκοόλ, γενετικοί παράγοντες, το βάρος, η ηλικία και οι περιβαλλοντικές τοξίνες μπορούν να αλλάξουν τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου και να οδηγήσουν σε δυσβίωση.
Το στρες μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δυσβίωση. Τα προβλήματα αναπτύσσονται όταν το στρες γίνεται χρόνιο. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τις σωματικές αντιδράσεις στο στρες, αλλά δεν συνειδητοποιούν ότι η συνεχής έκθεση σε αυτές τις αντιδράσεις αλλάζει την ισορροπία του εντέρου.

Πώς να διορθώσετε το έντερό σας
Τώρα που ξέρετε πόσο σημαντικό είναι ένα υγιές έντερο για την ισορροπία των οιστρογόνων, η οποία με τη σειρά της είναι ζωτικής σημασίας για την καλή υγεία, τι μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε τη σωστή ισορροπία;
Η ισορροπία του εντέρου βασίζεται σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Από τις διατροφικές επιλογές μέχρι την άσκηση, από τη μείωση του στρες μέχρι τη στοχευμένη λήψη συμπληρωμάτων, έχουμε τον έλεγχο σε τόσους πολλούς παράγοντες που μπορούν να μειώσουν τις ανισορροπίες στο έντερο.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να κάνετε υγιεινές επιλογές.

Βελτιώστε τη διατροφή σας: Κάντε καλές επιλογές τροφών τουλάχιστον στο 80% του χρόνου. Ένα γλυκό μία στο τόσο είναι μια χαρά, αλλά όσο περισσότερο αποφεύγετε τη ζάχαρη, τα επεξεργασμένα τρόφιμα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σας προκαλεί πεπτικές διαταραχές (η γλουτένη και τα γαλακτοκομικά είναι δύο συνήθεις ένοχοι), τόσο το καλύτερο. Μια ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει υγιεινά λιπαρά, πρωτεΐνες και σύνθετους υδατάνθρακες είναι το κλειδί.
Αυξήστε την πρόσληψη τροφών που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το ξινολάχανο, το kimchi και το kombucha, για να ενισχύσετε την ποικιλομορφία και να επαναφέρετε την ισορροπία της χλωρίδας του εντέρου.
Τρώτε περισσότερα πρεβιοτικά τρόφιμα για να ενθαρρύνετε την ανάπτυξη των ωφέλιμων βακτηρίων. Ορισμένες εξαιρετικές επιλογές είναι τα σπαράγγια, το σκόρδο, τα κρεμμύδια, τα πράσα και οι μπανάνες. Οι φυτικές τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, όπως οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, τα όσπρια και τα λαχανικά, υποστηρίζουν επίσης ένα υγιές έντερο.
Τα σταυρανθή λαχανικά, όπως το μπρόκολο, το λάχανο και το κουνουπίδι, βοηθούν στη ρύθμιση των "καλών" βακτηρίων και υποστηρίζουν την υγιή αποβολή της περίσσειας ορμονών, συμπεριλαμβανομένων των οιστρογόνων. Απλά φροντίστε να τα μαγειρέψετε πρώτα, καθώς μπορεί να επιδεινώσουν διαταραχές του θυρεοειδούς όταν καταναλώνονται ωμά.

Μειώστε το στρες: Μην αφήνετε τα συναισθηματικά ζητήματα να υποβόσκουν. Αντιμετωπίστε οποιαδήποτε αναστάτωση, παλιά και νέα, και εκτονώστε τη, ώστε να μπορέσει και το σώμα σας να αφεθεί. Δοκιμάστε το διαλογισμό ή πρακτικές προσοχής για να καταπραΰνετε το κεντρικό νευρικό σας σύστημα.

Ανακτήστε τη χαρά: Ο καλύτερος τρόπος για να ανακουφιστείτε από το άγχος είναι να κάνετε κάτι που αγαπάτε κάθε μέρα. Όταν το κάνετε, δεν επιτρέπετε στο άγχος να συσσωρεύεται στον οργανισμό σας. Ο χορός, το διάβασμα, η ενασχόληση με ένα μουσικό όργανο, το παιχνίδι με την οικογένεια ή τους φίλους σας, το τρέξιμο είναι κάποια παραδείγματα, οι επιλογές περιορίζονται μόνο από τη φαντασία σας!

Αποκτήστε ποιοτικό ύπνο: Η καλή ξεκούραση διατηρεί τα επίπεδα κορτιζόλης σε ισορροπία και μειώνει το στρες στο σώμα σας. Πολλή δουλειά συμβαίνει μέσα στο σώμα σας καθώς κοιμάστε, οπότε το να βεβαιωθείτε ότι ξεκουράζεστε επαρκώς είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία σας.

Μειώστε την έκθεση σε τοξίνες: Εξετάστε τις ετικέτες των προϊόντων ομορφιάς και καθαρισμού και χρησιμοποιήστε φυσικά προϊόντα, όποτε είναι δυνατόν.

Αποφύγετε την έκθεση σε βαρέα μέταλλα και εξαλείψτε τη χρήση πλαστικών για τρόφιμα και ποτά, ιδιαίτερα όταν θερμαίνονται. Τρώτε βιολογικά τρόφιμα όποτε μπορείτε για να μειώσετε την έκθεσή σας στα φυτοφάρμακα.

Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ: Το αλκοόλ αλλάζει τη σύνθεση του μικροβιώματος και αυξάνει τη διαπερατότητα του εντέρου.

Ασκηθείτε: Η άσκηση είναι μεγάλη ανακούφιση από το στρες και η σωματική δραστηριότητα βοηθά στην εξισορρόπηση των κυκλοφορούντων επιπέδων οιστρογόνων. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να διατηρείτε τα επίπεδα δραστηριότητας στα κατάλληλα επίπεδα. Η υπερβολική (ή πολύ έντονη) άσκηση μπορεί να προκαλέσει αδικαιολόγητο στρες στο σώμα σας.

Συμπληρώματα διατροφής: Οι διατροφικές ελλείψεις μπορεί να συμβάλλουν στην κακή πέψη και στις ορμονικές ανισορροπίες. Είναι καλύτερο να κάνετε εξετάσεις για να υπολογίσετε τις ατομικές σας ανάγκες, ωστόσο παρακάτω αναφέρουμε μερικά συμπληρώματα που μπορεί να βοηθήσουν να καλύψετε τα διατροφικά κενά και να εξισορροπήσετε το μικροβίωμα και τα επίπεδα των ορμονών σας:

Μια υψηλής ποιότητας πολυβιταμίνη.
Προτεινόμενη δοσολογία: Ακολουθήστε τις οδηγίες της ετικέτας

Βιταμίνη D. Η έκθεση στον ήλιο είναι ο καλύτερος τρόπος για την πρόσληψη βιταμίνης D, αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν παίρνουμε αρκετή.

Προτεινόμενη δοσολογία: 2.000 IU/ημέρα

Ωμέγα-3. Αυτά τα απαραίτητα λιπαρά οξέα λείπουν από την τυπική δυτική διατροφή. Ένα συμπλήρωμα ιχθυελαίου που παρέχει DHA (δοκοσαεξαενοϊκό οξύ) και EPA (εικοσαπενταενοϊκό οξύ), είναι μια καλή επιλογή.

Προτεινόμενη δοσολογία: 720-1.440 mg/ημέρα EPA, 480-960 mg/ημέρα DHA

Προβιοτικά. Οι γαλακτοβάκιλλοι είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση της σωστής ισορροπίας στο έντερό σας. Τα μπιφιδοβακτήρια είναι ένα άλλο σημαντικό προβιοτικό. Αναζητήστε ένα συμπλήρωμα που περιέχει και τα δύο.

Προτεινόμενη δοσολογία: Ακολουθήστε τις οδηγίες της ετικέτας

Έχετε δυσβίωση;
Αυτά είναι μερικά σημάδια και συμπτώματα ενός μη ισορροπημένου μικροβιώματος του εντέρου:9
- Φούσκωμα και αέρια
- Διάρροια
- Δυσκοιλιότητα
- Αλλαγές στο βάρος
- Ευαισθησία σε ορισμένα τρόφιμα
- Ερεθισμός του δέρματος
- Κόπωση
- Ορμονικές διαταραχές
- Αυτοάνοσες καταστάσεις

Βιβλιογραφικές αναφορές

  1. J Natl Cancer Inst, 2016; 108(8): djw029
  2. Nature, 2006; 444(7122): 1022–23
  3. Curr Cardiol Rep, 2014; 16(11): 540
  4. Crit Rev Food Sci Nutr, 2017; 57(8): 1664–72
  5. J Cell Physiol, 2014; 229(11): 1822–30
  6. Perm J, 2020; 24: 19.129
  7. Dermatol Ther (Heidelb), 2022; 12(7): 1535–50
  8. Nutr Rev, 2016; 74(7): 432–43; Anticancer Res, 1999; 19(3A): 1673–80; J Nutr, 2000; 130(12): 2927–31
  9. “Maintaining a Balanced and Healthy Microbiome,” marcellepick.com
Κατηγορία Διατροφή

Ο υποθάλαμος είναι ο κύριος όλων των αδένων. Βρίσκεται στον εγκέφαλο και εκκρίνει ορμόνες οι οποίες στέλνουν σήματα στην υπόφυση για περαιτέρω δράση από άλλον αδένα ή απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος.
Ο υποθάλαμος είναι ένας πολύ μικρός αδένας στη βάση του εγκεφάλου, πάνω από την υπόφυση και παράγει επτά ορμόνες. Παίζει έναν από τους πιο σημαντικούς, αν όχι τον πιο σημαντικό ρόλο στο ενδοκρινικό σύστημα, διότι όταν δεν λειτουργεί, ειδικά για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, είναι πιθανό να υπάρξει ένα φαινόμενο ντόμινο.
Ακολουθεί μια μικρή επισκόπηση της κάθε ορμόνης και του ρόλου τους και στη συνέχεια λίγα λόγια για το πώς δουλεύω τον υποθάλαμο στη ρεφλεξολογία.

Εκλυτική ορμόνη της κορτικοτροπίνης (CRH).
Η CRH στέλνεται στην υπόφυση η οποία ενεργοποιεί την έκκριση της αδρενοκορτικοτροπικής ορμόνης (ΑCTH). Η αδρενοκορτικοτροπική ορμόνη ταξιδεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στα επινεφρίδια, όπου προκαλεί την απελευθέρωση κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Κατά την εγκυμοσύνη, η CRH παράγεται σε μεγαλύτερες ποσότητες από το έμβρυο και τον πλακούντα προκειμένου να αυξηθεί η κορτιζόλη. Τα υψηλά επίπεδα της CRH, μεταξύ άλλων ορμονών, είναι αυτά που πιστεύεται ότι ξεκινούν τον τοκετό.

Ορμόνη απελευθέρωσης θυρεοτροπίνης (TRH).
Μια πολύ σημαντική ορμόνη, από τις μικρότερες του σώματος, αλλά και πολύ βραχύβια. Μπορεί να καταφέρει μόνο να φτάσει προς την υπόφυση πριν αρχίσει να διασπάται. Η TRH ταξιδεύει στο αίμα που περιβάλλει την υπόφυση, η οποία στη συνέχεια πυροδοτεί την απελευθέρωση της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) και, όπως μαντέψατε, ρυθμίζει την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών στον θυρεοειδή αδένα. Η TRH, μπορεί επίσης να διεγείρει την υπόφυση να εκκρίνει προλακτίνη (της οποίας ο ρόλος είναι να προτρέπει τη γαλουχία).

Εκλυτική ορμόνη γοναδοτροπινών (GnRH).
Η GnRH ταξιδεύει στην υπόφυση μέσω μικροσκοπικών αιμοφόρων αγγείων. Διεγείρει την παραγωγή τόσο της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) όσο και της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH). Και οι δύο αυτές ορμόνες εργάζονται προς τις ωοθήκες/τους όρχεις για να ξεκινήσουν και να ρυθμίσουν τις αναπαραγωγικές τους λειτουργίες ελέγχοντας τα επίπεδα των παραγόμενων ορμονών. Παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ωαρίων από τα ωοθυλάκια των ωοθηκών και στη συνέχεια στην απελευθέρωση των ωαρίων, καθώς και στην παραγωγή σπέρματος στους άνδρες.

Οξυτοκίνη.
Γνωστή και ως η ορμόνη της αγάπης. Πρώτα απ' όλα, αυτή η ορμόνη ξεκινά από τον υποθάλαμο (και η ποσότητα ή το πότε απελευθερώνεται εξαρτάται από τη διέγερση συγκεκριμένων νευρώνων στον υποθάλαμο - όπως ένα φιλί εραστή). Μόλις διεγερθεί, ταξιδεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στην οπίσθια υπόφυση. Εδώ δεν παράγει άλλη ορμόνη, αλλά στέλνει σήματα στο σώμα. Αυτά μπορεί να είναι η διέγερση των μυών της μήτρας για συσπάσεις και επίσης η αύξηση της παραγωγής προσταγλανδινών, οι οποίες αυξάνουν περαιτέρω τις συσπάσεις. Και επίσης, εξίσου σημαντικό, βοηθάει τη γαλουχία.

Έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι σημαντική σε ανθρώπινες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής διέγερσης, της αναγνώρισης, της εμπιστοσύνης, του άγχους και του δεσμού μητέρας-βρέφους.

Αντιδιουρητική ορμόνη (ADH).
Αυτή η ορμόνη περνά και πάλι αρχικά από την υπόφυση και στη συνέχεια ταξιδεύει απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος και όχι σε άλλο αδένα. Ο ρόλος της είναι να ελέγχει την αρτηριακή πίεση μέσω των νεφρών που ρυθμίζουν τα επίπεδα νερού στο σώμα.

Ορμόνη απελευθέρωσης αυξητικής ορμόνης (GHRH).
Αυτή η υπέροχη ορμόνη διεγείρει την υπόφυση να απελευθερώσει αυξητική ορμόνη στην κυκλοφορία του αίματος. Η αυξητική ορμόνη λειτουργεί ουσιαστικά σε κάθε ιστό του σώματος για να ελέγχει το μεταβολισμό και την ανάπτυξη. Η GNRH επηρεάζει επίσης τον ύπνο, την πρόσληψη τροφής και τη μνήμη μας.

Σωματοστατίνη.
Η σωματοστατίνη λειτουργεί για να σταματήσει την υπόφυση να απελευθερώνει ορισμένες ορμόνες, συμπεριλαμβανομένων των αυξητικών ορμονών και των ορμονών διέγερσης του θυρεοειδούς. Είναι γνωστή ως ανασταλτική ορμόνη και παράγεται από πολλούς ιστούς στο σώμα, όχι μόνο από τον υποθάλαμο.

Ο υποθάλαμος στη ρεφλεξολογία
Όπως μπορείτε να δείτε, ο υποθάλαμος είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της φυσιολογίας μας. Και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, πάντα θα τον δουλεύω στο πλαίσιο μιας θεραπείας.
Είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν τον αδένα να παραμείνει σε ισορροπία, διότι αν βγει εκτός ισορροπίας για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε είναι πιθανό να αρχίσουν να βγαίνουν εκτός ισορροπίας και άλλα στοιχεία.
Θα ασχοληθώ με το ενδοκρινικό σύστημα σε κάποιο σημείο κάθε θεραπείας, είτε πρόκειται για το άγχος, είτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είτε για τη γονιμότητα, είτε για ημικρανίες, είτε για πόνους κ.ο.κ. και πιθανώς θα το εξετάσω περισσότερες από μία φορές. Στο πόδι, το σημείο του υποθαλάμου μπορεί να βρεθεί στο μαλακό κομμάτι του μεγάλου δακτύλου του ποδιού σας (το κομμάτι που ακουμπάει στο έδαφος) και υπάρχουν μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορώ να δουλέψω μαζί του. Είτε με σταθερό τρίψιμο με τον αντίχειρα, είτε με τρίψιμο με τις αρθρώσεις των δαχτύλων, αν θέλω πραγματικά να εισχωρήσω εκεί μέσα (όπως όταν κάνω την τεχνική προετοιμασίας για τον τοκετό σε εγκυμοσύνη 37 εβδομάδων), είτε μπορώ να περάσω απαλά τον αντίχειρά μου πάνω του και να το συνδέσω με την υπόφυση για να ενθαρρύνω μια καλή ροή ενέργειας μεταξύ των δύο.

endocrine system

Ο υποθάλαμος και οι επτά ζωτικής σημασίας ορμόνες

Κατηγορία Διάφορα

Πολλές από τις αυτοάνοσες ασθένειες προκαλούνται ή επιδεινώνονται από σιωπηλές λοιμώξεις. Η Palmer Kippola εξηγεί το πώς μπορεί κανείς να τις ξεφορτωθεί.

Ενώ ήταν ακόμα στην ιατρική σχολή, ο Ι.Τ. βρισκόταν στο επίκεντρο ενός οικογενειακού δράματος που του δημιούργησε το είδος του στρες που κλόνισε το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ο Ι.Τ. ανέπτυξε ένα αρκετά σοβαρό είδος γρίπης, η οποία πιστεύει ότι μπορεί να ήταν λοιμώδης μονοπυρήνωση που προκλήθηκε από τον ιό Epstein-Barr.

Η γρίπη ή η λοιμώδης μονοπυρήνωση με τη σειρά της πυροδότησε πλήθος εξουθενωτικών και μακροχρόνιων φλεγμονωδών διαταραχών που περιλαμβάνουν ινομυαλγία, μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto της Τ.Ρ. μπορεί να προκλήθηκε από μια σειρά αγχωδών περιστατικών, όπως ο απροσδόκητος θάνατος της μητέρας της και ένα σοβαρό ατύχημα με ποδήλατο. Η T. δεν ανάρρωσε εντελώς, μέχρι να εκκαθαρίσει πλήθος λοιμώξεων του εντέρου, συμπεριλαμβανομένου του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού, του κλωστρίδιου και της γιαρδίασης.

Ο γνωστός ειδικός στα αυτοάνοσα Aristo Vojdani πιστεύει ότι η καταστροφική ρευματοειδής αρθρίτιδα της μητέρας του προκλήθηκε δεκαετίες νωρίτερα μετά από στοματική χειρουργική που μετέδωσε μικρόβια λόγω σοβαρής ουλίτιδας στην κυκλοφορία του αίματος. Ο Δρ Vojdani είναι σίγουρος ότι η μητέρα του θα είχε αποφύγει την αρθρίτιδα εάν η ουλίτιδα είχε αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά πριν από τη χειρουργική επέμβαση.

Δεν οδηγούν όλες οι λοιμώξεις σε αυτοάνοση διαταραχή, ωστόσο αυτά τα παραδείγματα υπογραμμίζουν τη συνεργιστική φύση των λοιμώξεων και των αυτοάνοσων παθήσεων. Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών αποκαλύπτει ότι οι χρόνιες μολύνσεις από βακτήρια, ιούς, παράσιτα και μύκητες μπορεί να είναι η κύρια περιβαλλοντική διέγερση για αυτοάνοσες διαταραχές.

Ομοίως, πολλοί επαγγελματίες υγείας που αντιμετωπίζουν αυτοάνοσες ασθένειες έχουν παρατηρήσει ότι συχνά μια κρυμμένη λοίμωξη προηγείται της αρχικής αυτοάνοσης επίθεσης ή εμφανίζεται ευκαιριακά όταν αποδυναμωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ένα θεραπευτικό πρόγραμμα για αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να είναι ελλιπές αν δεν διαθέτει σχέδιο για την εκκαθάριση λοιμώξεων.

H στενή σχέση μεταξύ λοιμώξεων και αυτοάνοσων διαταραχών:

  • Μελέτη διαπίστωσε ότι το 70% των ασθενών με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είχε μια ενεργή λοίμωξη από τον ιό του έρπητα, σε αντίθεση με το 20% των υγιών ατόμων της ομάδας ελέγχου.1
  • Σε μια δοκιμή 114 ατόμων, ένα βακτήριο που ονομάζεται Prevotella copri ήταν παρόν στο έντερο στο 75% των ανθρώπων με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σε σύγκριση με μόνο το 21% των υγιών ατόμων της ομάδας ελέγχου.2
  • Μελέτη έδειξε μια 40-πλάσια αύξηση στο ιικό φορτίο του ιού Epstein-Barr -που συνήθως εμφανίζεται ως μονοπυρήνωση - σε ανθρώπους με λύκο σε σύγκριση με τους υγιείς της ομάδας ελέγχου.3
  • Μια μελέτη που εξετάζει τον επιπολασμό των αντισωμάτων (ένδειξη έκθεσης) στο Yersinia enterocolitica, μια τροφική λοίμωξη, διαπίστωσε ότι ήταν 14 φορές υψηλότερος σε άτομα με θυρεοειδίτιδα Hashimoto από ό, τι σε άτομα στις ομάδες ελέγχου.4
  • Μια μακροχρόνια μελέτη διαπίστωσε ότι ο ισχυρότερος γνωστός παράγοντας κινδύνου για τη σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η μόλυνση από τον ιό Epstein-Barr. Σε σύγκριση με τα υγιή άτομα, ο κίνδυνος εμφάνισης σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι περίπου 15 φορές μεγαλύτερος μεταξύ των ατόμων που έχουν μολυνθεί με τον ιό Epstein-Barr στην παιδική ηλικία και περίπου 30 φορές μεγαλύτερος μεταξύ εκείνων που έχουν μολυνθεί με τον ιό στην εφηβεία ή αργότερα στη ζωή.5

Περισσότερο από το 90% των ενηλίκων έχουν κάποια μορφή ερπητοϊού, αλλά μόνο το 20% αναπτύσσει μια αυτοάνοση κατάσταση. Έτσι, αν οι λοιμώξεις είναι κοινές, αλλά οι αυτοάνοσες παθήσεις λιγότερο, γιατί κάποιοι άνθρωποι επηρεάζονται σοβαρά ενώ άλλοι παραμένουν αλώβητοι; Όλα καταλήγουν στην υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο δρόμος προς την ασθένεια: ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι οι ένοπλες δυνάμεις μας, υπεύθυνες για την προστασία μας από τους επιβλαβείς εισβολείς. Όταν λειτουργεί σωστά, είμαστε ανθεκτικοί σε λοιμώξεις όπως το κοινό κρυολόγημα και ακόμη και η νόσος του Lyme.

Όμως με φλεγμονώδεις παράγοντες του τρόπου ζωής μας όπως η κακή διατροφή, ο κακός ύπνος, η έλλειψη άσκησης, το υπερβολικό άγχος και οι περιβαλλοντικές τοξίνες, το ανοσοποιητικό μας σύστημα επιβαρύνεται και δεν λειτουργεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας συχνά επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας μας πιο επιρρεπείς σε ανοσολογική δυσλειτουργία, λοιμώξεις και αυτοάνοσες παθήσεις.

Ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα αποτελεί γόνιμο έδαφος για μολύνσεις. Και όταν το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί μια αντίδραση σε μια λοίμωξη, παράγει μια τεράστια ποσότητα φλεγμονής, η οποία δημιουργεί το αρχικό περιβάλλον για να εμφανιστούν ή να επιδεινωθούν αυτοάνοσες ασθένειες.

Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στις συνέπειες των λοιμώξεων από τους άνδρες. Το σώμα των γυναικών αναπτύσσει ταχύτερη και ισχυρότερη ανοσολογική επίθεση για να καθαρίσει τις λοιμώξεις - και η προκύπτουσα φλεγμονή που πλημμυρίζει το σύστημά τους αυξάνει τον κίνδυνο αυτοάνοσων προβλημάτων.6

Πέραν του φύλου, οι ακόλουθοι παράγοντες εξασθενούν το ανοσοποιητικό και, σε συνδυασμό, αυξάνουν τον κίνδυνο λοιμώξεων και αυτοάνοσων παθήσεων:

Φλεγμονή: Οι πηγές φλεγμονής περιλαμβάνουν τα σπορέλαια, τα επεξεργασμένα, τυποποιημένα και τα τηγανητά τρόφιμα, τις διατροφικές ανεπάρκειες, τον κακό ύπνο, την έλλειψη άσκησης, τις τοξικές ουσίες, το χρόνιο άγχος και, φυσικά, τις λοιμώξεις.

Αντοχή στην ινσουλίνη: Οι άνθρωποι που εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη, οι προδιαβητικοί και οι διαβητικοί είναι πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις.

Ανισορροπία ορμονών: Ορμονικές διαταραχές όπως αυτές που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εφηβείας, στην εγκυμοσύνη, κατά την προεμμηνόπαυση, την εμμηνόπαυση, η θυρεοειδική δυσλειτουργία, η αντίσταση στην ινσουλίνη και η κυριαρχία των οιστρογόνων (μια ανισορροπία μεταξύ των επιπέδων οιστρογόνων και προγεστερόνης) δημιουργούν ένα γόνιμο περιβάλλον για μολύνσεις.

Υπομεταβολισμός: Η γήρανση, ο υπολειτουργικός θυρεοειδής και / ή ένα βαρύ τοξικό φορτίο μπορεί να προκαλέσει αργό (υπο-)μεταβολισμό, ο οποίος αποδυναμώνει την ανοσολογική απόκριση, μειώνει τη θερμοκρασία του σώματος και μας καθιστά πιο ευάλωτους σε όλους τους τύπους λοίμωξης.

Πώς οι λοιμώξεις οδηγούν σε αυτοάνοση επίθεση

Ο μοριακός μιμητισμός είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους που μια λοίμωξη προκαλεί αυτοάνοση απάντηση. Όπως υποδηλώνει το όνομα, ο μοριακός μιμητισμός εμφανίζεται κάθε φορά που ξένες πρωτεΐνες από μολυσματικούς παράγοντες, τοξίνες ή ακόμα και τρόφιμα έχουν παρόμοια ή πανομοιότυπη δομή με τον ανθρώπινο ιστό.

Για παράδειγμα, η κοινή βακτηριακή μόλυνση Yersinia enterocolitica έχει την ίδια αλληλουχία μοριακών πρωτεϊνών με τον ιστό του θυρεοειδούς, έτσι όταν το ανοσοποιητικό σύστημα στοχεύει το Yersinia, επιτίθεται επίσης κατά λάθος στον θυρεοειδή.

Η μοριακή δομή του Streptococcus pyogenes, η οποία προκαλεί την αρκετά κοινή λοίμωξη από στρεπτόκοκκο, μοιάζει με τη μυοσίνη του καρδιακού ιστού και μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καρδιακές παθήσεις και πολλοί ιοί, συμπεριλαμβανομένων του coxsackie Β, της ερυθράς και του ερπητοϊού μπορούν να μιμηθούν τα κύτταρα των παγκρεατικών νησίδων και να οδηγήσουν σε διαβήτη τύπου 1.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν πολλοί απλοί τρόποι για να βοηθήσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Καθώς βελτιώνετε το μεταβολισμό σας και υιοθετείτε συνήθειες υγιεινού τρόπου ζωής, θα βοηθήσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα ώστε να μπορεί συχνά να εξαλείψει - ή τουλάχιστον να μειώσει την έκταση - επίμονων μολύνσεων από μόνο του. Όταν εργάζεστε προληπτικά καθαρίζοντας τις λοιμώξεις, κάνετε ένα κρίσιμο βήμα στην αντιστροφή και την πρόληψη αυτοάνοσων παθήσεων.

Ποιες λοιμώξεις προκαλούν συγκεκριμένες ασθένειες;

Παρακάτω αναφέρονται μερικές από τις τυπικές λοιμώξεις που σχετίζονται με τις πιο κοινές αυτοάνοσες διαταραχές. Εάν η αυτοάνοση ασθένειά σας δεν περιλαμβάνεται στη λίστα, πραγματοποιήστε τη δική σας έρευνα αναζητώντας ηλεκτρονικά "[αυτοάνοση πάθηση] και λοιμώξεις" για να μάθετε ποιες συγκεκριμένες λοιμώξεις μπορεί να συνδέονται με την δική σας πάθηση.

Μπορεί να χρειαστεί να συζητήσετε αυτές τις πληροφορίες με το γιατρό σας, ή μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία να βρείτε και να εργαστείτε με έναν ολιστικό ιατρό που είναι ειδικευμένος σε αυτόν τον τομέα.

Νόσος του Alzheimer: Borrelia burgdorferi που προκαλεί νόσο του Lyme, Helicobacter pylori, χλαμύδια, κυτταρομεγαλοϊός (CMV), ιός έρπητα (ΗΗV)-1, Porphyromonas gingivalis και άλλες λοιμώξεις του στόματος.

Κοιλιοκάκη: Αδενοϊός, εντεροϊός, ιός ηπατίτιδας C, ροταϊός και ρεοϊός.

Νόσος του Crohn: Yersinia enterocolitica, Campylobacter jejuni, Escherichia coli.

Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου: ιός Epstein-Barr (EBV), Klebsiella pneumoniae, Candida albicans και βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO).

Νόσος του Grave: Η. Pylori, EBV, Υ. Enterocolitica, HHV-6, και HHV-7, παρβοϊός Β19, Εντεροβακτήριο, C. jejuni.

Θυρεοειδίτιδα του Hashimoto: Υ. Enterocolitica, EBV, HHV-6, Η. Pylori, parvovirus Β19, SIBO, ιός ηπατίτιδας C, Β. Burgdorferi, Blastocystis hominis (πρωτόζωο παράσιτο) και C. albicans

Λύκος: Ureaplasma urealyticum και Mycoplasma hominis, EBV, CMV, παρβοϊός Β19, ιός ηπατίτιδας C.

Σκλήρυνση κατά πλάκας: Β. Burgdorferi, χλαμύδια, EBV, HHV-6, ιός ερυθράς, ιός γρίπης, ιός ανθρώπινου θηλώματος και ιός ιλαράς.

Μυαλική εγκεφαλομυελίτιδα / σύνδρομο χρόνιας κόπωσης / ινομυαλγία: Β. Burgdorferi, Mycoplasma, HHV-6, EBV, CMV.

Ψωρίαση: Streptococcus pyogenes, λανθάνουσα λοίμωξη φυματίωσης.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Β. Burgdorferi, EBV, ιός ηπατίτιδας C, Ε. Coli, Citrobacter, Κ. Pneumoniae, Proteus, parvovirus B19, Mycoplasma, P. gingivalis και άλλες λοιμώξεις του στόματος.

Σύνδρομο Sjogren: EBV.

Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1: CMV, ιός coxsackie B4, ιός παρωτίτιδας και ιό ερυθράς.

Τι μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη ή αποτροπή των λοιμώξεων;

Ίσως να είναι δελεαστική η θεωρία ότι η εξάλειψη μιας λοίμωξης μπορεί να δώσει τη λύση σε μια αυτοάνοση πάθηση, αλλά η αντιμετώπιση της λοίμωξης από μόνη της δεν αντιμετωπίζει τους υποκείμενους λόγους που το ανοσοποιητικό σύστημα δεν κατάφερε να αποφύγει την λοίμωξη αυτή εξαρχής.

Το κλειδί για την ανάρρωση από λοιμώξεις είναι η ενίσχυση της αντίστασης του ξενιστή. Για να ενισχύσετε την αντίσταση, πρέπει να έχετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα σε καλή κατάσταση. Αυτό συνεπάγεται την αντιμετώπιση όλων των ριζικών αιτίων που σχετίζονται με την αυτοάνοση πάθηση: τροφή, λοιμώξεις, υγεία του εντέρου, ορμονική ισορροπία, τοξίνες και άγχος.

Αυτή η στρατηγική νου-σώματος-πνεύματος μειώνει τη φλεγμονή, αλλάζει τον μεταβολισμό και βελτιστοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας το σώμα ένα αφιλόξενο μέρος για λοιμώξεις και ένα ευπρόσδεκτο περιβάλλον για βέλτιστη υγεία.

Οι πρακτικές υγιεινού τρόπου ζωής που παρατίθενται παρακάτω, καθιστούν ευκολότερο και αποτελεσματικότερο για το σώμα να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις.

Αυξήστε το μεταβολισμό σας

Τα άτομα με αυτοάνοσες καταστάσεις συνήθως υποφέρουν από αργό μεταβολισμό - μια κατάσταση εξαντλημένης ενέργειας που ονομάζεται υπομεταβολισμός, με συμπτώματα που περιλαμβάνουν κόπωση, αίσθηση κρύου όλη την ώρα και αδυναμία να χάσουν βάρος παρά την προσπάθειά τους.

Για να αξιολογήσετε εάν είστε υπομεταβολικοί ή όχι, λάβετε τη θερμοκρασία σας τις επόμενες πέντε ημέρες. Εάν η θερμοκρασία σας είναι χαμηλότερη από 37°C πέντε συνεχόμενα πρωινά, μπορεί να είστε υπομεταβολικοί.

Μια υπομεταβολική κατάσταση όχι μόνο μειώνει τη ζωτικότητα, μειώνει την ανθεκτικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος και μας κάνει πιο ευάλωτους σε λοιμώξεις.

Για να εξαλείψετε τις μολύνσεις, μπορείτε να βοηθήσετε το σώμα σας να ενισχύσει τη φυσική σας παραγωγή ενέργειας με τις ακόλουθες τεχνικές. Ο στόχος σας είναι να αυξήσετε τη θερμοκρασία σας πιο κοντά στους 37°C κατά την ώρα που ξυπνάτε.

  • Αναπνεύστε βαθιά και αργά αρκετές φορές την ημέρα. Η συνειδητή αναπνοή είναι ένας από τους ευκολότερους και απλούστερους τρόπους για να αυξήσετε το μεταβολισμό σας και να χαλαρώσετε την ίδια στιγμή.

Κάντε μια δοκιμή: Πάρτε 10 συνειδητές αναπνοές με αναλογία 1-4-2: Για παράδειγμα, εισπνεύστε για 4 δευτερόλεπτα, κρατήστε την αναπνοή σας για 16 δευτερόλεπτα και εκπνεύστε για οκτώ δευτερόλεπτα. Κάνετε τρεις γύρους των 10 αναπνοών, μερικές φορές ημερησίως.

  • Χρησιμοποιήστε κόκκινα φώτα από την δύση του ήλιου μέχρι την ανατολή. Τα πρότυπα τεχνητά φώτα εκπέμπουν κύματα μπλε φάσματος, τα οποία, αν εκτεθείτε το βράδυ και νωρίς το πρωί, καταστέλλουν τη μελατονίνη, βλάπτουν τον κιρκαδικό ρυθμό σας και σας κρατούν σε υπομεταβολική κατάσταση.7

Κάντε μια δοκιμή: Αντικαταστήστε τη νυχτερινή σας λάμπα με μια κόκκινη λάμπα LED και πάρτε ένα κόκκινο νυχτερινό φως για τη χρήση του μπάνιου. Κάντε το συνήθεια να εκτίθεστε στον πρωινό ήλιο αμέσως μετά το ξύπνημα.

  • Δοκιμάστε την διαλείπουσα νηστεία (intermittent fasting). Μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η αποχή από τη διατροφή με περιοδικότητα για συγκεκριμένες ώρες την μέρα έχει πολυάριθμα οφέλη για την υγεία όπως βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, ενίσχυση του μεταβολισμού και των ενεργειακών επιπέδων και μείωση του κινδύνου και ακόμη και συμβολή στην αναστροφή του διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων, του καρκίνου, των αυτοάνοσων παθήσεων και της νόσου του Alzheimer.8

Κάντε μια δοκιμή: Για να ξεκινήσετε ήπια μια νηστεία, μείνετε νηστικοί (δηλαδή μηδενικές θερμίδες) για 15 ώρες μεταξύ δύο γευμάτων π.χ. δείπνου και μεσημεριανού μερικές φορές την εβδομάδα. Ή δοκιμάστε να παραλείψετε το δείπνο μερικές φορές την εβδομάδα και να φάτε μόνο πρωινό και μεσημεριανό γεύμα. Όταν το συνηθίσετε, πειραματιστείτε με μεγαλύτερες νηστείες.

  • Ασκηθείτε. Η άσκηση, ειδικά οι παρακάτω τρεις τύποι, μπορεί να έχει βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες θετικές επιπτώσεις στο μεταβολισμό σας:
  •  Η προπόνηση με αντιστάσεις με βάρη παράγει ενεργό μυϊκό ιστό, ο οποίος είναι μεταβολικά πιο ενεργός από το λίπος, βοηθώντας σας να κάψετε περισσότερες θερμίδες ακόμα και σε ηρεμία.
  •  Η διαλειμματική προπόνηση ή HIIT (High Interval Training) και η HIRT (High-Intensity Interval Resistance Training), όπως τα γρήγορα προγράμματα στο γυμναστήριο, είναι αποτελεσματικοί τρόποι αύξησης του μεταβολισμού σας.
  •  Η μέτρια cardio προπόνηση με άδειο στομάχι, για παράδειγμα αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα, έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει καλύτερα μεταβολικά αποτελέσματα από την άσκηση μετά από το φαγητό.9

Κάντε μια δοκιμή: Ακολουθήστε το 12λεπτο πρωτόκολλο HIIT του Dr. Izumi Tabata, εκτελώντας 20 δευτερόλεπτα άσκησης μέγιστης προσπάθειας (π.χ. σπριντ, αερόβια άσκηση, άλματα) και στη συνέχεια ηρεμώντας για 10 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε οκτώ φορές την ίδια τουτίνα και τελειώσατε! Μπορείτε να βρείτε προπονήσεις Tabata 4 λεπτών και 10 λεπτών για αρχάριους στο YouTube.

  • Κάντε κρύα ντους συχνά για να ενισχύσετε το μεταβολισμό σας. Όπως η νηστεία, η εμβάπτιση με κρύο νερό έχει ένα "ερμητικό" αποτέλεσμα - που σημαίνει ότι ένα μικρό κομμάτι στρες είναι ευεργετικό. Όχι μόνο το κρύο νερό αναγκάζει το σώμα μας να εργάζεται σκληρότερα για να μας κρατήσει ζεστούς, καίγοντας έτσι περισσότερες θερμίδες, ενεργοποιεί επίσης υγιές καφέ λίπος, το οποίο βοηθά στην εξάλειψη του επιβλαβούς λευκού λίπους.

Κάντε μια δοκιμή: Εναλλάξτε 20 δευτερόλεπτα ζεστού και 20 δευτερόλεπτα κρύου νερού στο ντους για λίγα λεπτά. Ή, εάν έχετε πρόσβαση σε κρύο νερό όπως μια μη θερμαινόμενη πισίνα ή ένα ψυχρό ρεύμα, σε θάλασσα ή λίμνη, κάντε μια κρύα βουτιά όσο πιο συχνά γίνεται.

Βοηθήστε το ανοσοποιητικό σύστημα

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το ισχυρότερο θεραπευτικό σύστημα, όταν λειτουργεί σωστά. Ένα πλήρως λειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα είναι ισορροπημένο και ανθεκτικό, καταπολεμώντας τις λοιμώξεις όταν απαιτείται, χωρίς να αντιδρά υπερβολικά σε τροφές και άλλους ακίνδυνους περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η γύρη ή να επιτίθεται στο σώμα σε μια αυτοάνοση απόκριση.

Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που υπολειτουργεί αυξάνει την ευαισθησία σε ασθένειες, όπως κρυολογήματα, μυκητιασικές λοιμώξεις και καρκίνο, ενώ ένα υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα παράγει πάρα πολύ φλεγμονή στο σώμα και είναι επιρρεπές σε υπεραντιδράσεις όπως αλλεργίες και αυτοάνοσες παθήσεις.

Χρόνιες φλεγμονές χαμηλού επιπέδου από κακή διατροφή, συνεχές στρες, έλλειψη (ή υπερβολική) άσκηση και μεγάλο φορτίο περιβαλλοντικών τοξινών μπορεί να προκαλέσουν ανισορροπία στο ανοσοποιητικό σύστημα, κάνοντάς το να υπο- ή υπερ-λειτουργεί.

Ευτυχώς, το σώμα έχει μια έμφυτη αναγεννητική ικανότητα και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να ξαναποκτήσει ισορροπία εντός ημερών ή εβδομάδων απλά αφαιρώντας πηγές φλεγμονής και υιοθετώντας διατροφικές συνήθειες στον τρόπο ζωής όπως αυτές που αναφέρονται εδώ:

  • Αφαιρέστε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τη ζάχαρη και τους αμυλούχους υδατάνθρακες. Τα μικρόβια αγαπούν τη ζάχαρη, σε αντίθεση με το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Μελέτες δείχνουν ότι η ζάχαρη σε όλες τις μορφές (γλυκόζη, φρουκτόζη και σακχαρόζη) καταστέλλει την ανοσοποιητική λειτουργία για πέντε ώρες μετά την κατανάλωσή της.10 Μια δίαιτα βασισμένη στην παλαιολιθική διατροφή είναι ιδανική για να σας τρέφει χωρίς να τρέφει και τα μολυσματικά μικρόβια.
  • Προσθέστε τρόφιμα που βελτιώνουν την ανοσοποίηση.
  • Το σκόρδο και το τζίντζερ προσφέρουν ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες - ακόμη και έναντι παθογόνων που είναι ανθεκτικά στα φάρμακα.11
  • Το έλαιο καρύδας μπορεί να ελέγξει τον παθογόνο μύκητα Candida albicans.12
  • Η κουρκουμίνη από τη ρίζα του κουρκουμά, έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και βελτιώνει τις αυτοάνοσες παθήσεις.13
  • Οι τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το ξινολάχανο και το kimchi, είναι αντιμικροβιακά και ενισχυτικά του ανοσοποιητικού συστήματος.14

Συμπληρώματα διατροφής για γερό ανοσοποιητικό

  • Η βιταμίνη C (γνωστή και ως ασκορβικό οξύ) υποστηρίζεται από στοιχεία από περισσότερες από 148 μελέτες που δείχνουν ότι μπορεί να ανακουφίσει ή να αποτρέψει λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς, βακτήρια και άλλα παθογόνα.

Προτεινόμενη ημερήσια δόση: 2.000-5.000mg βιταμίνης C την ημέρα σε διηρημένες δόσεις, με ή χωρίς τροφή.

  • Η βιταμίνη D3 έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει από λοιμώξεις και αυτοάνοσες παθήσεις. Ελέγξτε τα επίπεδα της D σας δύο φορές το χρόνο και στοχεύστε σε επίπεδα 70-100ng/mL για να αντιμετωπίσετε ή να προλάβετε αυτοάνοσες παθήσεις. Η D3 είναι πιο ευεργετικό όταν λαμβάνεται μαζί με τη βιταμίνη K2 για να βοηθήσετε το ασβέστιο να φτάσει στα σωστά σημεία, όπως τα οστά σας, και όχι σε λάθος μέρη, όπως οι αρτηρίες σας.

Προτεινόμενη ημερήσια δοσολογία: 5.000-10.000 IU βιταμίνη D3 μαζί με 100-200 mcg/ημέρα βιταμίνη K2.

  • Ο ψευδάργυρος είναι ένα βασικό στοιχείο που υποστηρίζει την ανοσολογική λειτουργία και την αντίσταση σε λοιμώξεις και η διόρθωση της έλλειψης ψευδαργύρου μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα αυτοάνοσων και άλλων ασθενειών.

Προτεινόμενη ημερήσια δόση: Πάρτε 30mg ψευδάργυρου την ημέρα μαζί με την τροφή - είτε σε μια δόση είτε σε διηρημένες δόσεις - μαζί με 2mg χαλκού για να εξισορροπήσετε τη δόση ψευδαργύρου.

  • Τα προβιοτικά όπως τα είδη Lactobacillus, Bifidobacterium και Saccharomyces έχουν βρεθεί ότι έχουν ευεργετική, τροποποιητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Προτεινόμενη ημερήσια δόση: 50 έως 100 δισεκατομμύρια μονάδες CFU την ημέρα. Πολλά προβιοτικά είναι καλύτερα να λαμβάνονται με άδειο στομάχι. Ακολουθήστε τις οδηγίες στη συσκευασία.

  • Κινηθείτε περισσότερο. Λένε ότι "το κάθισμα είναι το νέο κάπνισμα" και η επιστήμη το υποστηρίζει αυτό. Μια ανασκόπηση 18 μελετών διαπίστωσε ότι εκείνοι που κάθονταν για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους ήταν δύο φορές πιο πιθανό να έχουν διαβήτη ή καρδιακή νόσο και είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με εκείνους που καθόταν το λιγότερο.15

Η μέτρια ημερήσια άσκηση, όπως τα 40 λεπτά περπάτημα σχεδόν καθημερινά, μειώνει τη συστηματική φλεγμονή και τη συχνότητα εμφάνισης ασθενειών του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.16 Επειδή το κάθισμα για δύο ώρες μπορεί να αναιρέσει 20 λεπτά άσκησης, σιγουρευτείτε ότι στέκεστε και μετακινείτε καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

  • Ελαχιστοποιήστε το στρες. Το χρόνιο στρες, όπως το να ζείτε με χρόνιες ασθένειες, η ανεργία ή η φροντίδα άρρωστου συγγενή, έχει αρνητικές επιπτώσεις σε όλες σχεδόν τις λειτουργικές μετρήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Προσπαθήστε στο μέγιστο να εξαλείψετε τους περιττούς στρεσογόνους παράγοντες και να βρείτε υγιείς τρόπους χαλάρωσης, όπως τα μπάνια σε ένα ζεστό λουτρό αλάτων Epsom, το γέλιο και αργή, συνειδητή αναπνοή, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει το στρες και ελαχιστοποιεί τη φλεγμονή.
  • Πάρτε έναν αναζωογονητικό ύπνο. Λιγότερο από έξι ώρες ύπνου τη νύχτα καταστέλλουν την ανοσοποιητική λειτουργία, ενεργοποιούν τα φλεγμονώδη γονίδια και αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας, διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων. Οκτώ ή περισσότερες ώρες μπορεί να είναι ιδανικές για όσους έχουν χρόνιες παθήσεις.

Συχνές μολυσματικές ομάδες που προκαλούν αυτοανοσία

Οι μολυσματικές οικογένειες που συνηθέστερα συνδέονται με αυτοάνοσες διαταραχές περιλαμβάνουν:

  • οποιονδήποτε από τους περισσότερους από οκτώ τύπους ερπητοϊών, συμπεριλαμβανομένου του ιού Epstein-Barr
  • μυκόπλασμα (βακτήρια).
  • Chlamydophila pneumoniae (επίσης γνωστό ως χλαμύδια, μία βακτηριακή λοίμωξη)
  • σπειροχαίτες της νόσου του Lyme και σύνοδες λοιμώξεις (βακτηριακές λοιμώξεις)
  • γαστρεντερικές λοιμώξεις συμπεριλαμβανομένου του Helicobacter pylori (βακτηριακή λοίμωξη από ελικοβακτήριο του πυλωρού), του Candida albicans (μύκητας) και της υπερανάπτυξης βακτηρίων του λεπτού εντέρου
  • στοματικές λοιμώξεις όπως ουλίτιδα και οστεονέκρωση (βακτηριακές λοιμώξεις στην γνάθο μετά από αφαίρεση δοντιού ή απονεύρωση).

Φυτικά αντιμικροβιακά

Μόλις ενισχύσετε την άμυνά σας και αποκαλύψετε όλες τις υποκείμενες λοιμώξεις, είστε στο δρόμο προς την ανάρρωση. Τα φυσικά φάρμακα με ευρέος φάσματος αντιμικροβιακές επιδράσεις όπως τα παρακάτω, είναι ασφαλή και αποτελεσματικά για λοιμώξεις όλων των τύπων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με αντιβιοτικά.

Σε αντίθεση με τα αντιβιοτικά, τα βότανα δεν διαταράσσουν το μικροβίωμα στο έντερο και τα μικρόβια σπάνια αναπτύσσουν αντίσταση σε αυτά. Συνεργαστείτε με έναν αξιόπιστο ολιστικό ιατρό για να καθορίσετε τις καλύτερες δόσεις για εσάς.

Monolaurin. Μια φυσική ένωση που βρίσκεται στο έλαιο καρύδας, η μονολαουρίνη έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιιικές, αντιβακτηριακές, αντιπαρασιτικές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες. Μια ανασκόπηση ερευνών σχετικά με τη μονολαουρίνη δείχνει ότι είναι μια αποτελεσματική θεραπεία κατά βακτηρίων όπως τα H. pylori, Staphylococcus aureus και Streptococcus agalactiae και ιών, όπως ο ερπητοϊός, ο ιός της γρίπης, του HIV και της ιλαράς.17

Εκχύλισμα ρίγανης. Το έλαιο της μεσογειακής ρίγανης (Origanum vulgare) έχει αντιφλεγμονώδη, αντιϊκά, αντιβακτηριακά, αντιπαρασιτικά και αντιμυκητιακά αποτελέσματα. Έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικό έναντι μολύνσεων από ζυμομύκητες από το συνταγογραφούμενο αντιμυκητιακό φάρμακο φλουκοναζόλη (Diflucan).18

Φύλλα ελιάς. Το εκχύλισμα φύλλων ελιάς (Olea europaea) έδειξε δραστικότητα έναντι πολλών μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των κοινών ιών κρυολογήματος και γρίπης και των βακτηρίων C. jejuni, Η. Pylori και του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη S. aureus (MRSA).19

Η Αρτεμισία, ένα από τα πιο πικρά φυτά, έχει αντιπαρασιτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με γαρύφαλο και εκχύλισμα μαύρου καρυδιού για την εξάλειψη των εντερικών σκωλήκων. Η Αρτεμισία (Artemisia absinthium L.) έχει επίσης ανθελονοσιακές, αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Μια κλινική δοκιμή διαπίστωσε ότι ένα φυτικό παρασκεύασμα, που συμπεριλαμβάνει και αρτεμησία, μπορεί να είναι τόσο καλό ή καλύτερο από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη θεραπεία της υπερανάπτυξης βακτηρίων του λεπτού εντέρου (SIBO).20

Η Βερβερίνη, ένα κίτρινο συστατικό που απαντάται σε πολλά φυτά, που συμπεριλαμβάνουν τα Hydrastis Canadensis, Berberis aquifolium, Berberis vulgaris και Coptis chinensis, είναι αντιβακτηριακό, αντιϊκό, αντιπαρασιτικό και αντιμυκητιασικό. Συχνά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία όλων των ειδών λοιμώξεων στο γαστρεντερικό σύστημα. Η βερβερίνη έχει επιδείξει αντιϊκές επιδράσεις στον ιό της γρίπης τόσο σε μελέτες στο εργαστήριο όσο και σε ασθενείς με γρίπη.21

Άργυρος. Ο Ιπποκράτης περιγράφει για πρώτη φορά τις αντιμικροβιακές του ιδιότητες για επούλωση πληγών το 400 π.Χ. Σήμερα, ο άργυρος χρησιμοποιείται για την ασφαλή θεραπεία μολύνσεων μόνος του ή μπορεί να ενισχύσει την επίδραση των αντιβιοτικών κατά των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων που ονομάζονται «super bugs».22


Βιβλιογραφικές αναφορές

1 Ann Intern Med, 1992; 116: 103-13
2 eLife, 2013; 2: e01202
3 J Immunol, 2004; 172: 1287-94
4 Acta Med Austriaca. 1987;14:11-4
5 Expert Rev Neurother, 2013; 13(12 Suppl): 3-9
6 PLoS Pathog, 2011; 7: e1002149
7 Harvard Health Letter, May 2012
8 Int J Health Sci (Qassim), 2014; 8: V-VI
9 Scand J Med Sci Sports, 2018; 28: 1476-93
10 Am J Clin Nutr, 1973; 26: 1180-4
11 Asian Pac J Trop Biomed, 2012; 2: 597-601
12 mSphere, 2015; 1: e00020-15
13 J Clin Immunol, 2007; 27: 19-35
14 J Appl Microbiol, 2006; 100: 1171-85
15 Diabetologia, 2012; 55: 2895-905
16 Am J Lifestyle Med, 2011; 5: 338-45
17 Altern Complement Ther 2006; 12: 310-4
18 Can J Microbiol, 2008; 54: 950-6
19 Altern Med Rev, 2007; 12: 25-48; Int J Antimicrob Agents, 2009; 33: 461-3
20 Glob Adv Health Med, 2014; 3: 16-24
21 Chin J Integr Med, 2011; 17: 444-52
22 Sci Transl Med, 2013; 5: 190ra81.

Κατηγορία Υγεία