Υπάρχουν άραγε αντιβιοτικά βότανα; Στην ιατρική, τα αντιβιοτικά θεωρούνται ομάδα φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται από μικρόβια. Ένας ακόμα ορισμός είναι ότι πρόκειται για αντιβακτηριακές ουσίες, που θεραπεύουν ή προστατεύουν από μολύνσεις, σκοτώνοντας τα βακτήρια και περιορίζοντας την ανάπτυξή τους. Όλα τα φάρμακα λοιπόν με αντιμικροβιακή δράση, είτε εναντίον συγκεκριμένων μικροβίων, είτε, αν είναι ευρέως φάσματος, εναντίον πολλών μικροβίων, αλλά και τα φυτά με αυτές τις ιδιότητες θα μπορούσαν να θεωρηθούν όχι μόνο αντιμικροβιακά αλλά και αντιβιοτικά. Η ετυμολογία της λέξης (αντί+βίος) δείχνει ότι πρόκειται για φάρμακα “κατά της ζωής”, εννοώντας προφανώς κατά της ζωής των βακτηρίων. Υπάρχει ωστόσο μια επιπλέον σημαντική παράμετρος σε κάποια ιατρικά λεξικά, που επισημαίνει ότι τα αντιβιοτικά φάρμακα προέρχονται από καλλιέργειες μικροοργανισμών, όπως μύκητες, από τους οποίους απομονώνονται εργαστηριακά ή έχουν συνθετική ή ημισυνθετική σύσταση. Παρασκευάζονται λοιπόν σε ελεγχόμενες συνθήκες και χρειάζεται, όπως όλα τα έγκυρα φάρμακα να περάσουν από μια μακροχρόνια διαδικασία ερευνών και πιστοποίησης.
Δεν υπάρχουν λοιπόν αποκλειστικά φυτικής προέλευσης αντιβιοτικά φάρμακα, ούτε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επίσημα τον όρο αντιβιοτικά για τα βότανα.
Όπως θα γνωρίζετε, κάποια αντιβιοτικά φάρμακα σώζουν ζωές, μιας και ορισμένες λοιμώξεις, όπως οι μηνιγγίτιδα, η λέπρα, κάποιες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, οι ουρολοιμώξεις, τροπικές και άλλες επικίνδυνες λοιμώξεις αντιμετωπίζονται εγκαίρως μόνο με ισχυρά αντιβιοτικά. Σε κάποιες παθήσεις λοιπόν, τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα. Είναι όμως όσο συχνά χρησιμοποιούνται; Πλέον δεν προτείνεται να χορηγούνταν προληπτικά, με την υποψία κρυολογήματος και χωρίς συνταγή γιατρού. Με τη συχνή χρήση, οι παθογόνοι μικροοργανισμοί αναπτύσσουν ανθεκτικότητα σε συγκεκριμένα αντιβιοτικά και χρειάζονται όλο και ισχυρότερα για να αντιμετωπιστούν. Επίσης τα αντιβιοτικά δεν θεραπεύουν ιώσεις, αλλά προστατεύουν από μικρόβια που αναπτύσσονται σε φλεγμονές.
Η βοτανοθεραπεία μπορεί να συμβάλλει επιτυχώς στην αντιμετώπιση ειδικά των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων. Πολλά βότανα με ισχυρή αντιμικροβιακή δράση καταπολεμούν βακτήρια που συχνά αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, όπως ορισμένες μορφές σταφυλόκοκκου, στρεπτόκοκκου ή το ελικοβακτήριο του πυλωρού.
Τα βότανα μπορεί να φανούν πολύτιμα στην αντιμετώπιση απλών λοιμώξεων όταν δεν είναι υποχρεωτική η αγωγή με αντιβιοτικά φάρμακα. Οι χημικές ενώσεις των φυτών είναι πολυσύνθετες. Όταν ένα φυτό χορηγείται φαρμακευτικά, η δράση του δεν απομονώνεται εύκολα σε ένα συστατικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μικρόβια, κατά κάποιο τρόπο να “μπερδεύονται” και να μην έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν αντοχή σε συγκεκριμένη ουσία. Έτσι καταπολεμούνται χωρίς να εξελίσσονται.
Τα περισσότερα αρωματικά φυτά, έχουν αιθέρια έλαια με ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες. Μερικά παραδείγματα είναι το σκόρδο, το θυμάρι, η μέντα, το τεϊόδεντρο, η αχίλλεια, η αρτεμισία, το μύρο, το θυμάρι, το γαρύφαλλο, ο ευκάλυπτος, το χαμομήλι και το φασκόμηλο. Κάποια φυτά μπορεί να περιέχουν τανίνες ή άλλα συστατικά με αντιβακτηριακές δράσεις όπως ο φλοιός της βελανιδιάς, η ρίζα της βαπτίσιας (άγριο λουλάκι), η ύδραστις. Υπάρχει μια κατηγορία βοτάνων που περιέχουν σαλικυλικά, ενώσεις που μοιάζουν στη δράση τους με την ασπιρίνη, συγκεκριμένα την ουσία σαλικιλινη, που βρίσκεται στο φλοιό της ιτιάς και της λεύκας, στη φιλιπέντουλα/ σπειραία και στο βιμπούρνο, που έχουν κυρίως αντιβακτηριακή, παυσίπονη και αντιφλεγμονώδη δράση. Οι πολλαπλές δράσεις των βοτάνων μπορούν συμβάλλουν στην ανακούφιση από τις επιπλοκές μιας μόλυνσης με πολλούς τρόπους. Για τις παθήσεις του αναπνευστικού μπορεί να χρειαστούν βότανα με αντικαταρροϊκή ή αποσυμφορητική, βλεννολυτική δράση και αντιφλεγμονώδη δράση ή ειδικά αποχρεμπτική και σπασμολυτική για τις φλεγμονές των πνευμόνων και τον βήχα. Για όλες τις ιογενείς λοιμώξεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βότανα με αντιική δράση, όπως το σκόρδο και ο σαμπούκος. Μπορούμε συμπληρωματικά να χρησιμοποιήσουμε βότανα που ενισχύουν την κυκλοφορία της λέμφου και άλλα τονωτικά του ανοσοποιητικού ή του πεπτικού συστήματος.
Κάποια βότανα δρουν ειδικά σε συγκεκριμένα συστήματα, όπως:
- Στο Αναπνευστικό Σύστημα: το θυμάρι, το σκόρδο η ινούλα, ο μάραθος, το μύρο η βαπτίσια, η γλυκόριζα, το σινάπι.
- Στο Πεπτικό Σύστημα: το μύρο, το σκόρδο, η κανέλα, η αψιθιά, η ύδραστις, τα εσπεριδοειδή, ο φλοιός της ιτιάς, η αχίλλεια.
- Στο Ουροποιητικό Σύστημα (συνδυαστικά με την ιατρική αγωγή): ο κέδρος, η μπαρόσμα (Bucchu), η αχίλλεια.
Όποια αγωγή κι αν χρησιμοποιούμε, στο πλαίσιο της Ολιστικής Θεραπείας για να αντιμετωπίσει καλύτερα μια λοίμωξη χρειαζόμαστε
- καθαρό περιβάλλον που δεν ενισχύει την αναπαραγωγή μικροβίων με απλή διατροφή χωρίς ζάχαρη, καφέ, κάπνισμα και χωρίς γαλακτοκομικά για τις λοιμώξεις του αναπνευστικού)
- λίγο πυρετό - για μικρό διάστημα η υψηλή θερμοκρασία, σκοτώνει μικρόβια και ιούς, οπότε δεν χρειάζεται να σπεύσουμε να τον ρίξουμε από τα πρώτα δέκατα
- αποτοξίνωση με φρέσκα φρούτα και λαχανικά (χυμός λάχανου ειδικά για βρογχίτιδες και για το έλκος στομάχου) και αποτοξινωτικά βότανα
- ξεκούραση.
