Πολλοί ασθενείς σε όλο τον πλανήτη χρησιμοποιούν ομοιοπαθητικά εξαιρετικά υψηλά αραιωμένα προϊόντα ως φάρμακα, κι έτσι θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μια εξήγηση για τη δομή-σύστασή τους, καθώς μέχρι τώρα μόνο μη επιβεβαιωμένες υποθέσεις έχουν διατυπωθεί παγκόσμια που μάλλον συγχέουν παρά ξεκαθαρίζουν το θέμα αυτό. Μια πρώτη προσέγγιση, που ουσιαστικά θα μπορούσε να θεμελιώσει την έρευνα στον τομέα αυτό, ήταν το 2008 όπου αποδείχθηκε με την βοήθεια των μαθηματικών ότι στα υπεραραιωμένα ομοιοπαθητικά διαλύματα η παρουσία μίκρο-νάνο σωματιδίων των αρχικών υλικών είναι δεδομένη και ανεξάρτητη των δυναμοποιήσεων. Η παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε στην εργαστηριακή διερεύνηση της χημικής σύνθεσης και των φυσικοχημικών ιδιοτήτων αυτών των προϊόντων χρησιμοποιώντας το Hypericum Perforatum L ως αντιπροσωπευτικό δείγμα. Όλα τα δείγματα προετοιμάστηκαν σύμφωνα με τις οδηγίες που περιγράφονται κυρίως στο «Όργανον» του S. Hahnemann και εξετάστηκαν με SEM, XRD, FTIR, DLS micro Mastersizer, DLS nano Zetasizer, UV-Vis και TEM. Οι μετρήσεις της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και του pΗ πραγματοποιήθηκαν με κατάλληλες συσκευές.

Σε ό,τι αφορά την χημική σύνθεση των διαλυμάτων, κατά τη λειοτρίβηση του αρχικού υλικού σε μονοένυδρη άλφα-λακτόζη, ορισμένες λειτουργικές χημικές ομάδες που υπήρχαν στο αρχικό υλικό εξαφανίστηκαν και μερικές άλλες νέες εμφανίστηκαν στο τέλος της διαδικασίας. Αυτό παρατηρήθηκε και σε άλλο φυτικής προέλευσης προϊόν που επεξεργαστήκαμε αντίστοιχα και συγκεκριμένα στην Άρνικα (Arnica Montana). Παρατηρήθηκε μια διαφοροποίηση και των φυσικοχημικών ιδιοτήτων μεταξύ του αρχικού υλικού και του τελικού προϊόντος λειοτρίβησης. Προέκυψαν μίκρο-νάνο σωματίδια σε κολλοειδή μορφή σε όλες τις δυναμοποιήσεις είτε μετά από λειοτρίβηση είτε μετά από εκχύλιση. Τα ευρήματα έδειξαν ότι όλη η διαδικασία προετοιμασίας είναι αυτή που οδηγεί στη δημιουργία μίκρο-νανοσωματιδίων. Η κυριαρχούσα άποψη ότι μετα την 12C δυναμοποίηση δεν υπάρχουν αρχικά υλικά στα ομοιοπαθητικά φάρμακα τώρα με αυτή τη μελέτη μας καταρρίπτεται, όπως και οι διάφορες υποθέσεις που αφορούν τη μνήμη του νερού, την επιταξία, τον σχηματισμό των clathrates, κλπ, που επιχειρούν να εξηγήσουν τη διατήρηση των πληροφοριών αρχικών ενεργών υλικών στα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Με το Hypericum perforatum L ως παράδειγμα, προσπαθήσαμε να υποστηρίξουμε, πειραματικά και θεωρητικά ότι μόνο τα αρχικά υλικά με τη μορφή μίκρο-νανοσωματιδίων υπάρχουν σε όλα τα εξαιρετικά υψηλά αραιωμένα διαλύματα, ανεξάρτητα από το αν είναι αποτέλεσμα κονιοποίησης ή εκχύλισης. Η ομοιοπαθητική εξ αυτού μπορεί να χαρακτηριστεί ως νανοϊατρική.

Με άλλα λόγια, αυτή η έρευνα η οποία ασχολείται με το μέγεθος των σωματιδίων διαλυμένης ουσίας σε εξαιρετικά αραιωμένα προϊόντα, αποδεικνύει ότι τα αρχικά υλικά βρίσκονται σε όλες τις δυναμοποιήσεις, ακόμη και στις πιο αραιωμένες με την μορφή μίκρο-νανοσωματιδίων.

Στην μελέτη αυτή αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά ο ρόλος της λειοτρίβησης, η οποία φαίνεται να είναι υπεύθυνη για τη μετατροπή των ελάχιστα διαλυτών πρώτων υλών σε εντελώς διαλυτές, προτού μετατραπούν σε ομοιοπαθητικά διαλύματα. Ταυτόχρονα διαπιστώθηκε ότι πέρα από τη μείωση του μεγέθους των κόκκων σε κλίμακα νανοδιάστασης έως και 6Χ δυναμοποίηση υπάρχει και εμφάνιση λειτουργικών ομάδων σε οργανικές ενώσεις στο μείγμα μας που δεν υπήρχαν στο αρχικό δείγμα. Έτσι, στην περίπτωση των φυτικής προέλευσης υπερ υψηλών δυναμοποιημένων ομοιοπαθητικών φαρμάκων φαίνεται ότι η λειοτρίβηση λειτουργεί μηχανοχημικά.

Επίσης, διαπιστώθηκε πως υπάρχει αλλαγή στις βασικές φυσικοχημικές ιδιότητες, όπως η αλλαγή στην ηλεκτρική αγωγιμότητα και το pH. Η συνολική μεταβολή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας στα δείγματά μας ήταν 96% και η συνολική μείωση του pH ήταν 22%, που υποδηλώνει ότι η λειοτρίβηση αλλάζει τις φυσικοχημικές ιδιότητες της πρώτης αρχικής ύλης. Επίσης, η δυναμοποίηση των διαλυμάτων οδηγεί στο σχηματισμό συσσωματωμάτων όταν τα σωματίδια βρίσκονται στη νανοκλίμακα. Αντίθετα, όταν υπάρχουν ήδη συσσωματώματα, η δυναμοποίηση τα μετατρέπει σε μικρότερα σωματίδια. Τέλος, οι μετρήσεις του ζ-δυναμικού επιβεβαιώνουν την κολλοειδή τους φύση ή όχι και επομένως τη σταθερότητα ή όχι των δυναμοποιημένων διαλυμάτων. Σε όλα τα δείγματα που μελετήθηκαν, η δυναμοποίηση των 200C φαίνεται να έχει βασικό ρόλο για την προετοιμασία και την ποιότητα των επόμενων δυναμοποιήσεων και πρέπει να θεωρηθεί ως εκείνη με τη μέγιστη εντροπία, καθώς αποτελεί το σημείο καμπής για τις παρατηρούμενες αλλαγές. Οι συνθήκες και η ποιότητα της διαδικασίας παρασκευής έχουν βασικό ρόλο για ποιοτικά ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Συνοψίζοντας, γίνεται κατανοητό ότι τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης είναι αντίθετα με αυτό που πιστεύεται μέχρι τώρα, και σηματοδοτούν σαφώς μια νέα αρχή στη βασική ιατρική έρευνα έτσι ώστε να μπορεί να διερευνηθεί ο μηχανισμός της δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε επόμενο στάδιο. Ωστόσο τα αποτελέσματα αυτά μπορούν ήδη να χρησιμοποιηθούν για την τυποποίηση της διαδικασίας παρασκευής αυτών των φαρμάκων.

Εδώ η έρευνα: Micro-nano particulate compositions of Hypericum perforatum L in ultra high diluted succussed solution medicinal products

Βιβλιογραφία

1. Kalliantas D. (2008) The Chaos Theory of Disease, Kallianta A Publications, Eleusis Greece.
2. Kalliantas D, Kassalia ME, Karagianni Ch.S. (2017) Trituration and Fractal Dimension in Homeopathic Pharmacopoeia, Pharmaceutica Analytica Acta, 8: 554
3. Kalliantas D, Kallianta M, Kordatos K, Karagianni Ch.S. (2020) The role of α-lactose monohydrate as a grinding material during preparation process of ultra-high diluted succussed medicinal products. J Nanomed, 3 (1): 1024
4. Kalliantas D, Kassalia ME, Georgiadou A, Karagianni Ch. S. (2018) The physical features-size and granularity- of solid materials are strongly affected by trituration in lactose, before turning them into homeopathic solutions, Materials Science and Engineering C, 93: 305-318
5. Kalliantas D, Kallianta M, Tsakanika LA, Kordatos K, Karagianni Ch.S.(2020) The Impact of ‘Succussion’ during preparation of ultra high diluted solution medicinal products, J Nanomed, 3(1): 1023.
6. Kalliantas D, Kallianta M, Kordatos K, Karagianni S. The nanostructure character of Arnica montana as ultra high diluted succussed solution medicinal product. Recent advances and prospects. J Nanomed. 2020; 3(1): 1021.
   

   ---

   Δημήτρης Καλλιαντάς ^1*, Μελετία Καλλιαντά ²,Κωνταντίνος Κορδάτος³ , Χάϊδω Στεφανία Καραγιάννη ^{1
   1}Τομέας Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών, Σχολή Χημικών Μηχανικών, ΕΜΠ, GR15780 Αθήνα , Ελλάς.
   ² Χειρουργός Οδοντίατρος, Βιοχημικός
   ³Τομέας Χημικών Επιστημών, Σχολή Χημικών Μηχανικών, ΕΜΠ, GR15780 Αθήνα , Ελλάς.
   
   

Από την ανακάλυψη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου μέχρι σήμερα, κυριαρχούσε συστηματικά η πεποίθηση ότι μετά από την 12C δυναμοποίηση δεν υπάρχουν αρχικά υλικά στα τελικά διαλύματα με αποτέλεσμα όλες οι ομοιοπαθητικές θεραπείες να θεωρούνται ότι βασίζονται είτε σε εικονικό φάρμακο είτε σε κάποιον “αδιευκρίνιστο” παράγοντα που μάλλον έμοιαζε να έχει…. μεταφυσική παρά ρεαλιστική (επιστημονική) προέλευση. Αυτό τώρα ανατράπηκε. Πριν 22 χρόνια σε μια πρώτη προσέγγιση του τρόπου παρασκευής του ομοιοπαθητικού φαρμάκου απεδείχθη με μαθηματικά ότι οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή υπερυψηλών ομοιοπαθητικών αραιώσεων εξακολουθούν να υφίστανται μέχρι και την πιο υψηλή ομοιοπαθητική δυναμοποίηση. Από το 2013-2018 στη Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ, τομέας επιστήμης και τεχνικής των υλικών, η ερευνητική μας ομάδα κατάφερε να απαντήσει σε έναν γρίφο2,5 αιώνων: Τι είναι το ομοιοπαθητικό φάρμακο.  Οκτώ πρώτες ύλες, όπως τα χλωριούχο νάτριο, βενζοικό οξύ, θείο, φωσφορικό ασβέστιο, ανθρακικό ασβέστιο, σίδηρος, Arnica montana, Hypericum perforatum μετά από διαδοχικές κονιοποιήσεις (έξι ώρες για κάθε δείγμα) σε μονοένυδρη α- λακτόζη και αφού μετατράπηκαν στη συνέχεια σε ομοιοπαθητικά διαλύματα όπως 4C, 12C, 30C, 200C, 1Μ, 10Μ, 50Μ σύμφωνα με τις οδηγίες της Γερμανικής Φαρμακοποιΐας, χρησιμοποιήθηκαν ως δείγματα. Τα υλικά ήταν διαφορετικά, τόσο στην αρχική τους μορφή, όσο και στη φυσική τους προέλευση. Για την παρασκευή τους επελέγη η χειροποίητη μέθοδος παρασκευής ομοιοπαθητικών διαλυμάτων όπως είχε προταθεί από  τον C. Herring. Είναι η πρώτη φορά που μια ερευνητική εργασία ασχολείται σε βάθος με τις μορφολογικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της λειοτρίβησης στερεών υλικών που αποτελούν πρώτες ύλες για την παρασκευή ομοιοπαθητικών διαλυμάτων, όπως και με αυτό το ίδιο το ομοιοπαθητικό διάλυμα ως φυσικοχημική οντότητα.

Η διαδοχική λειοτρίβηση σε α-λακτόζη είναι ένας χρήσιμος τρόπος για την κατασκευή υπέρλεπτης  σκόνης με καλές επιφανειακές ιδιότητες, όπως η διασπορά και η διαλυτότητα. Αποδεικνύεται επίσης ότι ανεξάρτητα από το είδος του αρχικού υλικού ο πάγιος τρόπος λειοτρίβησης που χρησιμοποιείται στην Ομοιοπαθητική Φαρμακοποιία οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα, που εξαρτάται μόνο από το αρχικό μέγεθος των κόκκων του υλικού και όχι από το είδος ή την σκληρότητά του. Έτσι, οι ιδιότητες κλιμάκωσης της επιφάνειας θραύσης στην λειοτρίβηση δεν είναι καθολικές. Όλα τα δείγματα εξετάστηκαν με DLS Master Zetasizer, SEM, XRD, FTIR, Raman, DLS nano Zetasizer, TEM και τα φυτικής προέλευσης υλικά και με UV-vis. Επίσης αυτή η έρευνα ασχολήθηκε με μετρήσεις της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και του pΗ σε όλα τα διαλύματα των δειγμάτων μας, την επίδραση του μεγέθους καθώς και με τις ιδιότητες των σωματιδίων διαλυτής ουσίας στα ομοιοπαθητικά διαλύματα και ανέδειξε πειραματικά αυτό που είχε αποδειχθεί μαθηματικά πολλά χρόνια πριν, ότι δηλαδή μόνο αρχικά υλικά σε μορφή μίκρο-νανοσωματιδίων βρίσκονται σε όλα τα διαλύματα, ακόμη και στα πιο αραιωμένα. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης μια σταδιακή διαφοροποίηση, της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και του pΗ, καθώς και την ύπαρξη κολλοειδών συστημάτων σταθερών ή μη. Η δυναμοποίηση επίσης συνέβαλε στην αυτοοργάνωση της ενεργού λειοτριβημένης αρχικής πρώτης ύλης στα υπεραραιωμένα διαλύματα. Η σύγκριση λειοτριβημένων δειγμάτων με δείγματα προερχόμενα από εκχυλισμένα  διαλύματα (στη περίπτωση των φυτών που χρησιμοποιήθηκαν) όπως και με διάφορα τυχαία εμπορικά δείγματα έδωσαν ανάλογα αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα αυτά είναι αντίθετα με ό, τι πιστεύεται μέχρι τώρα και σηματοδοτούν μια νέα αρχή στη βασική έρευνα για την ομοιοπαθητική. Όλα τα δείγματα των προς εξέταση υλικών μας στην 6Χ λειοτρίβηση δεν ήταν στην ίδια περιοχή διαστάσεων. Από τα αποτελέσματα των μετρήσεων αποδείχθηκε η ύπαρξη μίκρο-νανοσωματιδίων σε μορφή σχεδόν πάντα κολλοειδούς διασποράς ,ακόμα και στις υπεραραιωμένες δυναμοποιήσεις. Στο Hypericum perforatum και στην Arnica montana, διαπιστώθηκε ότι πέρα από τη μείωση του μεγέθους των κόκκων σε μια διαστασιολογική νανοκλίμακα μέχρι την 6Χ λειοτρίβηση, υπάρχει εμφάνιση λειτουργικών ομάδων σε οργανικές ενώσεις στο μείγμα μας, που δεν υπήρχαν στο αρχικό δείγμα. Φαίνεται ότι στις περιπτώσεις αυτές  η κονιοποίηση οδηγεί σε ένα είδος μηχανικοχημείας.  Οι μετρήσεις του Ζέτα δυναμικού στα δείγματα μας επιβεβαιώνουν την κολλοειδή φύση ή όχι και αντίστοιχα την σταθερότητα ή μη των διαλυμάτων. Η παρατηρούμενη διαφοροποίηση των ιδιοτήτων μπορεί να αποδοθεί στη δραματική μείωση του μεγέθους των σωματιδίων (μίκρο-νανοκλίμακα), καθώς και στην παρουσία νέων λειτουργικών ομάδων μετά από τη λειοτρίβηση. Η συνολική μεταβολή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας ήταν 96% και η συνολική μείωση του pH ήταν 22%, πράγμα που σημαίνει ότι η λειοτρίβηση αλλάζει τις φυσικοχημικές ιδιότητες του αρχικού υλικού. Ο ρόλος της μονοένυδρης α-λακτόζης είναι ουδέτερος όσον αφορά τις χημικές και φυσικές της ιδιότητες κατά τη διάρκεια της λειοτρίβησης. Τα νανοσωματίδια των στερεών πρώτων υλών βρέθηκαν σε όλες τις υψηλές αραιώσεις είτε σε δείγματα παρασκευασμένα στο εργαστήριό μας είτε στα έτοιμα υπεραραιωμένα εμπορικά σκευάσματα. Τα πειραματικά αποτελέσματα και τα αποτελέσματα προσομοίωσης έδειξαν ότι ο φράκταλ χαρακτήρας των θραυσμένων επιφανειών των υλικών, φυσικών ή τεχνητών, είναι πανταχού παρών. Η σύζευξη της νανοτεχνολογίας  με την βιοτεχνολογία παράγουν την νανοβιοτεχνολογία που αποτελεί την βάση της νανοιατρικής, δηλαδή της ατομικής-προσωπικής ιατρικής. Αυτό για την ομοιοπαθητική ισχύει από ίδρυσή της όπως και το ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα της επιβεβαίωσης του νόμου του  Λαβουαζιέ “Τίποτα δεν χάνεται και τίποτα δεν γεννιέται εκ του μηδενός. Τα πάντα μετασχηματίζονται”.  

Δημοσιεύσεις

https://drive.google.com/file/d/1DDycRlPw7hcZLOD3a49u0fw7H8aDInOA/view

https://drive.google.com/file/d/1tCAU7QoR8JUDp5HCyJuSA3bm57OunUJP/view

https://drive.google.com/file/d/1m4-aFYlkXFdx5updhKXnugrNvOQN2lPA/view

https://drive.google.com/file/d/1-wG1wgBTXWa0_4rHsOP8815zFGl8hWVL/view

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0928493117336639

https://www.longdom.org/open-access/trituration-and-fractal-dimension-in-homeopathic-pharmacopoeia-2153-2435-1000554.pdf

Τομέας Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών, Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ Αθήνα

Δ. Καλλιαντάς, Μ. Καλλιαντά, Κ. Κορδάτος, Χ. Σ. Καραγιάννη