Η επιστήμη της ομοιοπαθητικής εισήχθη το 1810 από τον Γερμανό γιατρό Σάμουελ Χάνεμαν. Στα 213 χρόνια που μεσολάβησαν, χιλιάδες γιατροί την ερεύνησαν και την εφάρμοσαν σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις, με αποτέλεσμα πολυάριθμες μελέτες περιπτώσεων να αναλύουν την αποτελεσματικότητά της. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθούμε να διαβάζουμε δηλώσεις όπως αυτή από ένα επιστημονικό συμβούλιο: "Δεν υπάρχουν γνωστές ασθένειες για τις οποίες υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις ότι η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική".¹

Υπό το πρίσμα αυτών των δηλώσεων, η Ουγγρική Ανθρωποσοφική Εταιρεία και το Ίδρυμα Triangulum για την Κοινωνική Ανανέωση, με τη συμμετοχή αρκετών Ούγγρων φυσικών και μαθηματικών, ξεκίνησαν το 2022 ένα ερευνητικό πρόγραμμα για τη μελέτη της αποθηκευτικής ικανότητας και της χωρητικότητας δεδομένων του νερού από την οπτική γωνία και με τα μέσα της κβαντικής φυσικής. Με άλλα λόγια, προσπάθησαν να εξετάσουν τα πιο σημαντικά ζητήματα της ομοιοπαθητικής από μια νέα οπτική γωνία, με μια μέθοδο που αναγνωρίζεται σήμερα από την επιστήμη. Τα αποτελέσματα της έρευνας συνοψίστηκαν σε μια εργασία αρκετών εκατοντάδων σελίδων, αλλά λόγω της συνεχιζόμενης σημασίας του θέματος, οι ερευνητές ετοίμασαν μια συντομότερη περίληψη για το κοινό, η οποία δημοσιεύτηκε στην AntropoSophia, το περιοδικό της Ουγγρικής Ανθρωποσοφικής Εταιρείας.

Ο Ρούντολφ Στάινερ μας μεταφέρει: "Οι ουσίες που χορηγούνται αλλοπαθητικά στον ανθρώπινο οργανισμό θα γίνουν, κατά μια ορισμένη έννοια, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, "ομοιοπαθητικοποιημένες" μέσω αυτού, εννοώντας ότι εσωτερικά εμείς οι ίδιοι θα υποστούμε την ίδια διαδικασία που επιτυγχάνει ο ομοιοπαθητικός φαρμακοποιός μέσα από το πείραμά του με τις ουσίες του".²

Στο προαναφερθέν συμβουλευτικό έγγραφο της EASAC, υπό τον τίτλο "Επιστημονική αναξιοπιστία των ισχυρισμών", γράφεται ότι "πολλά ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται από ουσίες που έχουν αραιωθεί τόσες πολλές φορές που δεν απομένει καμία από την αρχική ουσία". Συνεχίζει λέγοντας ότι δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία για την ύπαρξη ή τη λειτουργία αυτού που είναι γνωστό ως "μνήμη του νερού".

Η κβαντική θεωρία αποκαλύπτει ότι πίσω από τα υλικά φαινόμενα βρίσκεται ένα στρώμα φαινομένων που είναι άυλο και που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό μέσω των πέντε αισθήσεών μας - το μετρήσιμο εύρος των υλικών φαινομένων είναι μια σχεδόν προβολή ή εντύπωση αυτών στην ίδια την ύλη. Επιπλέον, η έρευνα στην κβαντική θεωρία τα τελευταία 25 χρόνια έχει δείξει ότι το υγρό νερό δεν είναι ένα αδόμητο μέσο από απομονωμένα ή χαλαρά και προσωρινά συνδεδεμένα μόρια νερού. Διαπιστώθηκε ότι σε θερμοκρασία δωματίου, ορισμένα μόρια νερού (27%) οργανώνονται σε μικροσκοπικές σφαίρες που ταλαντώνονται συλλογικά.

Το 1955, ο Willis Lamb έλαβε το βραβείο Νόμπελ για την αναγνώρισή του ότι το κενό δεν είναι "κενό" αλλά, αντίθετα, είναι μια ενεργειακά φορτισμένη, ζωντανή, παλλόμενη θάλασσα που βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με τα φορτισμένα σωματίδια. Επομένως, τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια στα μόρια δεν βρίσκονται απλώς στο κενό, αλλά, κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασής τους με το κενό, απορροφούν και εκπέμπουν κβάντα ενέργειας (φωτόνια). Στην περίπτωση των μορίων του νερού, αυτή η αλληλεπίδραση με την ενέργεια του κενού έχει ως αποτέλεσμα τα μόρια του νερού να αισθάνονται και να έλκονται μεταξύ τους και τελικά να οργανώνονται σε σφαίρες νερού που ονομάζονται "συνεκτικές περιοχές". Οι συν-ταλαντούμενες σφαίρες νερού δεν είναι μόνο σταθερές αλλά τείνουν επίσης να συνδέονται μεταξύ τους και να σχηματίζουν αλυσίδες ή δομές. Σε αυτές τις υδάτινες σφαίρες, σχεδόν 20.000 μόρια νερού μπορούν να ταλαντώνονται μαζί- συμπεριφέρονται ως ένα ενιαίο, κβαντικό αντικείμενο.

Αυτοί οι σχηματισμοί είναι εξίσου σταθεροί με ένα απλό μόριο νερού, το οποίο δεν διασπάται περαιτέρω σε αέρια υδρογόνου και οξυγόνου. Δεδομένου ότι η διασύνδεση μεταξύ τους είναι πιο αποδοτική ενεργειακά από το να παραμένουν χωριστά, η δομή των συνδεδεμένων σφαιρών νερού, οι οποίες ανταλλάσσουν ενέργεια μεταξύ τους, θα σταθεροποιηθεί - έτσι, δεν αποσυντίθενται με την πάροδο του χρόνου. Οι ερευνητές σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις σταθερές αλυσίδες υδάτινων σφαιρών για να κατασκευάσουν, για παράδειγμα, κβαντικούς υπολογιστές.³ Η εγγραφή και η ανάγνωση πληροφοριών από τη δομή των υδάτινων σφαιρών γίνεται από ιόντα αλάτων που έχουν αραιωθεί στο νερό, τα οποία, σε συνεργασία με το μαγνητικό πεδίο της Γης, είναι σε θέση να περιστρέφονται και να ταλαντώνονται μαζί με το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Αυτές οι υδάτινες σφαίρες φαίνεται να έχουν μια μοναδική ιδιότητα: σαν να περιβάλλουν το ενεργό μόριο της ζωής, περιβάλλουν το DNA, τα ένζυμα και τις πρωτεΐνες σε όλα τα έμβια όντα και τα ενώνουν σε ένα δίκτυο επικοινωνίας.⁴ Γιατί είναι αυτό σημαντικό; Σύμφωνα με την τρέχουσα επιστήμη της μικροβιολογίας, περίπου ένα εκατομμύριο γενετικά λάθη συμβαίνουν στον ανθρώπινο οργανισμό κάθε μέρα. Τα ένζυμα σαρώνουν συνεχώς τα χρωμοσώματα και, όταν εντοπίζουν ένα σφάλμα, ένα άλλο ένζυμο ανοίγει τη διπλή αλυσίδα, ένα τρίτο αντικαθιστά τη βάση που έχει υποστεί βλάβη και ένα άλλο αναπροσαρμόζει τη διπλή αλυσίδα του DNA. Έτσι, μια συντονισμένη προσπάθεια ενζύμων και άλλων βιομορίων είναι ενεργή σε κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου της ζωής μας, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε. Πώς μπόρεσε να εξελιχθεί μια τόσο απίστευτα ενορχηστρωμένη σειρά τόσων πολύπλοκων διεργασιών; Ακολουθώντας την έρευνα στην κβαντική θεωρία, φαίνεται ότι αλυσίδες και δίκτυα από μικρές σφαίρες νερού συνδέουν αυτά τα μόρια και μπορεί να είναι υπεύθυνα για τη μετάδοση πληροφοριών σε αυτά σχετικά με το τι και πότε ακριβώς πρέπει να κάνουν κάτι. Μπορούμε να πούμε ότι το νερό φαίνεται να είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας απλός διαλύτης, όπως είχε υποτεθεί προηγουμένως.

Παρ' όλα αυτά, δεν έχουν όλα τα μόρια την ικανότητα να ενταχθούν σε αυτό το αποτυπωμένο από την ύλη δίκτυο πληροφοριών που περιλαμβάνει τη ζωή, αφού αυτή η συνδεσιμότητα απαιτεί μερικές φορές πρόσθετες ή συγκεκριμένες ποσότητες ενέργειας. Είναι γνωστό φαινόμενο στην κβαντική φυσική ότι ένα μόριο δεν μπορεί να διεγερθεί από μια αυθαίρετη ποσότητα ενέργειας. Παρομοίως, ένα σύστημα σφαιρών νερού που αποτελείται από μόρια νερού δεν μπορεί να ενσωματώσει αυθόρμητα ένα τυχαίο μόριο επισκέπτη, καθώς η πράξη αυτή απαιτεί την εισαγωγή ενέργειας. Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτά τα μόρια-ξενιστές, αυτές τις ουσίες, στο νερό;

Ο Δρ Hahnemann μετέφερε τα εξαιρετικά αραιωμένα φάρμακα που έφτιαχνε για τους ασθενείς του με ένα αμαξίδιο που έσερνε άλογα. Ανακάλυψε ότι οι ασθενείς που ζούσαν πιο μακριά ανάρρωναν καλύτερα και γρηγορότερα. Μετά από πολυάριθμα πειράματα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κροτάλισμα του κάρου είχε σημασία - το κούνημα είχε με κάποιο τρόπο δυναμιτίσει τα φάρμακα και είχε ενισχύσει την αποτελεσματικότητά τους. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι κατά τη διαδικασία της ανακίνησης, δημιουργούνται μικροί στροβίλοι και μικροσκοπικές φυσαλίδες σε ένα διάλυμα. Όταν οι φυσαλίδες καταρρέουν, αναπτύσσουν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, που κυμαίνονται από 10.000-20.000ᵒΚέλβιν - ένα φαινόμενο που ονομάζεται «σπηλαίωση». Η ενέργεια της σπηλαίωσης διασκορπίζεται γρήγορα στο διάλυμα και μπορεί να προσφέρει την ενέργεια που βοηθά ένα τυχαίο μόριο ή έναν δραστικό παράγοντα να ενταχθεί στο κβαντικό δίκτυο των αλυσίδων της σφαίρας του νερού. Η πληροφορία που μεταφέρεται από έναν ορισμένο ενεργό παράγοντα μπορεί, επομένως, πράγματι να αποτυπωθεί και να διατηρηθεί στο νερό. Όταν αυτή η αποτυπωμένη πληροφορία εισέλθει σε αλληλεπίδραση με μια παρόμοια δομή πληροφορίας σε έναν ζωντανό οργανισμό, η πληροφορία αυτή μπορεί να μεταφερθεί στον ίδιο τον οργανισμό.

Όμως, πέρα από τις παραπάνω αναλύσεις, υπάρχει κάποια απόδειξη ότι αραιωμένα διαλύματα χωρίς να έχουν απομείνει ίχνη από ένα μόνο μόριο δραστικού παράγοντα είναι ακόμα ικανά να έχουν αντίκτυπο στις φυσιολογικές διεργασίες; Επανεξετάζοντας δημοσιεύσεις των τελευταίων ετών, βρίσκουμε σημαντικές αποδείξεις. Σε μια βοτανική μελέτη, για παράδειγμα, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση εξαιρετικά υψηλά αραιωμένου νιτρικού αργύρου στη βλάστηση του χειμερινού σιταριού.⁵ Κανονικά, ο νιτρικός άργυρος σε υψηλές δόσεις είναι γνωστό ότι αναστέλλει τη βλάστηση. Οι ερευνητές παρασκεύασαν ομοιοπαθητικές αραιώσεις σε βήματα 1:10 για να πάρουν διαλύματα ισχύος D24, D25 και D26 - αυτές είναι οι αραιώσεις μετά τις οποίες δεν υπάρχουν πλέον μόρια της αρχικής δραστικής ουσίας στο διάλυμα. Διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με το καθαρό νερό, αυτά τα εξαιρετικά αραιωμένα «φάρμακα» προώθησαν σημαντικά τη βλάστηση. Αυτό συνάδει με το φαινόμενο της ορμέσεως, δηλαδή της διέγερσης από μικρή δόση τοξικής ουσίας, που είναι γνωστό και αποδεκτό στην επιστήμη της φυσιολογίας από το 1888. Επιπλέον, απέδειξαν ότι εάν το ισχυροποιημένο φάρμακο ήταν κλεισμένο σε ερμητικά κλειστή κάψουλα, δηλαδή το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν ερχόταν σε επαφή με το νερό που περιβάλλει τους κόκκους του σιταριού, το φάρμακο εξακολουθούσε να έχει την ικανότητα να ενισχύει τη βλάστηση. Από την άποψη της συμβατικής σκέψης, τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων είναι ακατανόητα. Στο πλαίσιο της κβαντικής θεωρίας, η γυάλινη κάψουλα που περιείχε το φάρμακο είχε γίνει η ίδια μέρος του συνόλου και, ως εκ τούτου, είχε συνδεθεί με το δίκτυο των σφαιρών του νερού.

Για να συνοψίσουμε το αποτέλεσμα της έρευνάς μας, διαπιστώσαμε ότι το νερό φαίνεται να είναι σε θέση να μεταφέρει και να αποθηκεύει πληροφορίες, καθώς και να μεταδίδει το συγκεκριμένο μοτίβο ταλάντωσης ενός δραστικού παράγοντα σε έναν ζωντανό οργανισμό, ακόμη και αν δεν παραμένει ούτε ένα μόριο της αρχικής ουσίας στο φάρμακο. Ταυτόχρονα, η έρευνα έθεσε ορισμένα ερωτήματα που χρήζουν βαθύτερης διερεύνησης στο μέλλον. Τα χάσματα μεταξύ της αντιλαμβανόμενης πραγματικότητας των φυσικών φαινομένων και των φαινομένων της ζωής μπορούν να γεφυρωθούν από τον παρατηρητικό και σκεπτόμενο άνθρωπο! Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είχαμε την εξαιρετική εμπειρία ότι όσο περισσότερο παρακολουθούμε το ρυθμό και κάθε μικρή αναταραχή της ζωής, τόσο περισσότερη αφοσίωση ξυπνά μέσα μας προς όλα τα πράγματα που υπάρχουν μέσα μας και στον κόσμο.

Παραπομπές

1. From the European Academies Science Advisory Council (EASAC) Statement on homeopathy. See also: Magyar Tudományos Akadémia közleménye, Homeopátia: hasznos vagy ártalmas? Új állásfoglalás európai tudósoktól,[Hungarian Academy of Science: Homeopathy: Beneficial or Harmful? A new stance by European scientists,] 2017.
2. Rudolf Steiner: Anthroposophy and Contemporary Science, GA73a. Answers to Questions, Dornach, 30, March 1920.
3. Luigi M. Caligiuri: Quantum (hyper)computation through universal quantum gates in water coherent domains, Journal of Physics: Conference Series, vol 2162, 013003, 2022.
4. Emilio Del Giudice and Alberto Tedeschi: Water and Autocatalysis in Living Matter, Electromagnetic Biology and Medicine, vol 28, p.46-52, 2009.
5. W. Pongratz és P.C. Endler: Reappraisal of a Classical Botanical Experiment in Ultra High Dilution Research. Energetic Coupling in a Wheat Model: published in the book Ultra High Dilution Physiology and Physics, ed.: P.C. Endler and J. Schulte, Springer-Science+Business Media, B.V., 1994.

_______

Ο Tamás Bükki είναι ερευνητής, φυσικός και συγγραφέας. Έχει πτυχίο μηχανικής φυσικής από το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης και διδακτορικό στην κβαντομηχανική. Ζει στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας.

Ένα σημαντικό βήμα προς το τέλος μιας διαμάχης.

Τα τελευταία 200 χρόνια, η ομοιοπαθητική αγωνίστηκε να πάρει τη θέση που της αξίζει στους κύκλους της συμβατικής ιατρικής. Παρά τα πολλά επιτεύγματά της στην καταπολέμηση των χρόνιων ασθενειών και επιδημιών, η ομοιοπαθητική απέτυχε να γίνει ευρέως αποδεκτή από την ιατρική κοινότητα. Υπήρχαν πολλοί λόγοι για αυτό, αλλά ένας από τους κύριους λόγους ήταν η ασυμφωνία μεταξύ του συμβατικού και του ομοιοπαθητικού παραδείγματος, δηλαδή το ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένα υπερ-αραιωμένο φάρμακο, πέρα από τον αριθμό Avogadro, με άλλα λόγια χωρίς κανένα μόριο, να προκαλέσει βιολογική δραστηριότητα, ώστε να θεραπεύσει τον ασθενή. Επειδή αυτό το ερώτημα δεν είχε απαντηθεί, είχε ως αποτέλεσμα, η ομοιοπαθητική να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό στο περιθώριο της συμβατικής ιατρικής και να μην μπορεί να αναπτύξει αλλά και να εκθέσει πλήρως τις δυνατότητές της.

Η ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό peer reviewed περιοδικό “Journal of Molecular Liquids” (IF 6) εμφανώς αντικρούει τη θέση του επιστημονικού κατεστημένου, ότι τα δυναμοποιημένα φάρμακα, αραιωμένα πέρα από τον αριθμό Avogadro, δεν αφήνουν κανένα ανιχνεύσιμο στοιχείο , επομένως, κατά την γνώμη τους, δεν μπορεί να έχουν βιολογική δράση. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι υπάρχουν φυσικά φαινόμενα που οι τρέχουσες επιστημονικές μέθοδοι δεν μπορούσαν μέχρι τώρα να διερευνήσουν ή να εξηγήσουν πλήρως.

Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες οι επιστήμονες που εργάστηκαν ώστε να αποδείξουν τα κλινικά οφέλη της ομοιοπαθητικής, προσπάθησαν να σπάσουν αυτό το «μυστικό κώδικα» ώστε να αποκαλύψουν το «σήμα» που μεταδίδεται από το υπερ-αραιωμένο φάρμακο, το οποίο μετατρέπει το διάλυμα σε βιολογικά δραστήριο και κατά συνέπεια μπορεί να θεραπεύει έναν άρρωστο οργανισμό. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, μια ερευνητική ομάδα, η οποία εργάστηκε υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή Γεωργίου Βυθούλκα και την ενδελεχή εργασία της επικεφαλής της ομάδας, Dr Camelia Grosan, PhD, κατάφερε να παράσχει πειστικά στοιχεία που αντικρούουν τον μακροχρόνιο σκεπτικισμό σχετικά με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό προηγμένων τεχνικών όπως το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο (TEM), τη φασματοσκοπία Raman και τους αλγόριθμους “βαθιάς μάθησης” (Deep Learning).

Η προαναφερόμενη έρευνα επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση των μορφολογικών χαρακτηριστικών των πολύ αραιωμένων διαλυμάτων χρυσού (Aurum Met) που παρασκευάστηκαν τόσο σε αιθανόλη όσο και σε υδατικές βάσεις, σε τρία διαφορετικά επίπεδα δυναμοποίησης (6C, 30C και 200C). Τα ευρήματα που παρουσιάζονται σε αυτή την έρευνα θέτουν οριστικά τέλος στη συζήτηση, σχετικά με την δράση των υπερ-αραιωμένων δυναμοποιήσεων. Τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν υπόσχονται διάφορες πρακτικές εφαρμογές, εκτός από την δυνατότητα κατανόησης του μηχανισμού δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Πέρα από τον θετικό αντίκτυπο που θα έχει αυτή η έρευνα στο επιστημονικό και ηθικό μέρος αυτού του φαινομένου, υπάρχουν και άλλα οφέλη. Οι συγγραφείς προτείνουν να χρησιμοποιηθεί αυτό το σύστημα με τα τρία διαφορετικά αναλυτικά εργαλεία για την αξιολόγηση των ομοιοπαθητικών παρασκευασμάτων. Αυτό θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο για τον ποιοτικό έλεγχο του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, επιτρέποντας στους φαρμακοποιούς να επαληθεύσουν ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν προετοιμαστεί σωστά – κάτι που μέχρι πρότινος δεν ήταν δυνατό. Συνολικά, η έρευνα παρέχει πολύ σημαντικές γνώσεις σχετικά με τη δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων και δίνει μια νέα διάσταση στην αντιμετώπιση αυτής της θεραπευτικής από την επιστημονική κοινότητα.

Πηγή: Το Βήμα

Όλοι όσοι είναι λιγότερο ή περισσότερο εξοικειωμένοι με τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν τα ανθοϊάματα γνωρίζουν ότι για την επιτυχή εφαρμογή αυτής της μεθόδου απαραίτητη είναι η κατανόηση της φύσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κάθε συγκεκριμένος άνθρωπος και η εξατομικευμένη επιλογή ανθοϊαμάτων έτσι ώστε αυτά να ανταποκρίνονται στα συγκεκριμένα προβλήματα την κάθε στιγμή. Με αυτό το δεδομένο, έχει νόημα να μιλάμε για κάποιους τυποποιημένους συνδυασμούς ανθοϊαμάτων που να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένους τύπους προβλημάτων;

Η απάντηση φαίνεται ότι είναι θετική με την αυστηρή προϋπόθεση ότι τα συγκινησιακά συστατικά στοιχεία ενός συγκεκριμένου προβλήματος έχουν κατανοηθεί επαρκώς.  Αντιμετωπίζουμε τότε ένα ‘σύμπλεγμα συναισθημάτων’ τα οποία, εάν ανακουφιστούν και μεταμορφωθούν μέσω των αντίστοιχων ιαμάτων, προκύπτουν οι επιθυμητές αλλαγές για τον οποιονδήποτε βρίσκεται στην αντίστοιχη θέση παρόλο που μπορεί να μην έχει προηγηθεί ατομική προσέγγιση. Ας πάρουμε το παράδειγμα του γνωστού σε πάρα πολλούς Rescue Remedy που είναι ο ανθοϊαματικός συνδυασμός που κατασκεύασε ο  ίδιος ο Dr. Edward Bach για καταστάσεις όπου επικρατεί φόβος και αναστάτωση ή γενικά για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Το Rescue Remedy αποτελούμενο από πέντε επί μέρους ανθοϊάματα, ανταποκρίνεται στο αίτημα για αντιμετώπιση του φόβου (Rock Rose), της υπερέντασης (Cherry Plum), της απώλειας της υπομονής και της ηρεμίας που προέρχεται από αυτήν (Impatiens), της τάσης για αποσύνδεση από την πραγματικότητα λόγω της ταραχής και του φόβου (Clematis) και του σοκ (Star of Bethlehem). Χωρίς να αποτελεί πανάκεια για κάθε είδος προβλήματος, ως γνωστόν, το Rescue Remedy παρέχει εξαιρετική βοήθεια αν χρησιμοποιηθεί στις καταστάσεις για τις οποίες όντως ενδείκνυται. Ο τρόπος επιλογής των ανθοϊαμάτων του Rescue Remedy από τον Dr. Bach παρέχει μια αφετηρία και ένα τρόπο σκέψης ως προς την κατανόηση και την ‘αποκωδικοποίηση’ των επιμέρους συγκινησιακών αναγκών που μπορεί να συνθέτουν ένα ψυχολογικό ή και ψυχοσωματικό σύνδρομο

Μέσα από πολύχρονη θεραπευτική χρήση ανθοϊαμάτων από πλευράς της γράφουσας, σε συνδυασμό με πληροφορίες από τους χώρους τόσο της ψυχοπαθολογίας όσο και διαφόρων ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων, έχουν προκύψει αρκετές τέτοιες σύνθετες ‘εικόνες’ ή ‘μοτίβα’ (patterns) τα οποία μπορούν να αποδοθούν με όρους ανθοϊαματικών ιδιοτήτων και να καταστήσουν δυνατή την ‘τυποποιημένη’ (χωρίς δηλαδή απαραίτητα προσωπική αξιολόγηση) αντιμετώπισή τους, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει. Η εμπειρία έχει δείξει μέχρι τώρα ότι στις περιπτώσεις ψυχοσωματικών ενοχλημάτων η τυποποίηση των ανθοϊαματικών αναγκών φαίνεται ευκολότερο να επιτευχθεί. Οι Κρίσεις Πανικού είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, όπου η κατανόηση των ψυχολογικών αναγκών κατά τη διάρκεια της κρίσης κάνει εύκολο το να βοηθηθεί η κατάσταση με πολύ συγκεκριμένα, ίδια πάντα, ανθοϊάματα. Η περαιτέρω κατανόηση της κατάστασης  έχει οδηγήσει στον εμπλουτισμό του συγκεκριμένου συνδυασμού σε μια προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε προβλήματα που η παρατήρηση αλλά και η συστημική ψυχοθεραπευτική εμπειρία έχουν επιβεβαιώσει ότι βρίσκονται στη βάση των ψυχοσωματικών προβλημάτων που συνιστούν τις κρίσεις πανικού. Ο εμπλουτισμός αυτός ολοκληρώνει τον συνδυασμό με τρόπο που όχι μόνον ανακουφίζονται μέχρις εξαλείψεως τα συμπτώματα αλλά και δεν ξαναεμφανίζονται στο μέλλον. Παράλληλα ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται σταδιακά τις αλλαγές που χρειάζονται στη ζωή του προκειμένου ο ψυχισμός του να ηρεμήσει και να ισορροπήσει ώστε να μην αναγκάζεται να ‘εκτονώνεται’ δυσλειτουργικά μέσα από ανάλογα προβλήματα.

Μια ανάλογη προσέγγιση μέσω της παρατήρησης και της αποκωδικοποίησης των  ψυχολογικών σχημάτων (patterns) μπορεί να οδηγήσει σε συνδυασμούς ανθοϊαμάτων για προβλήματα όπως πχ οι κοινοί πονοκέφαλοι (πονοκέφαλοι τάσεως), οι ημικρανίες (διαφορετικό pattern από τους κοινούς πονοκεφάλους), η δυσμηνόρροια (ο γνωστοί πόνοι περιόδου, οι οποίοι σημειωτέον δεν ταυτίζονται με το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο) κ.α. Η αϋπνία, είτε σαν δυσκολία επέλευσης του ύπνου (το ‘να μας πάρει ο ύπνος’) είτε διατήρησής του (το να ξυπνάμε τη νύχτα) είναι ένα άλλο πολύ συνηθισμένο πρόβλημα που μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους συγκινησιακές συνιστώσες: δυσκολία να αφεθεί κανείς ώστε να αποκοιμηθεί (Cherry Plum), ανησυχία και ανυπομονησία καθώς η ώρα περνά και ο ύπνος δεν έρχεται (Impatiens), σκέψεις που εμποδίζουν το νου να ηρεμήσει και να αποκοιμηθεί (White Chestnut). Η δράση των παραπάνω ανθοϊαμάτων ενισχύεται, όπως αποδεικνύεται, από τα αντίστοιχα αυστραλιανά Black Eyed Susan, Boronia, Crowea, καθώς και από το Fringed Violet για προστασία και ανακούφιση από τα διάφορα σοκ της καθημερινότητας και της ζωής. Η παρατηρούμενη σε όλο και περισσότερους ανθρώπους τάση νυκτερινών αφυπνίσεων με δυσκολία στο να ξανακοιμηθεί κανείς οδήγησε στην υπόθεση –που η διερεύνηση επιβεβαίωσε- ότι οι άνθρωποι στις περιπτώσεις αυτές διακατέχονται από ένα βαθύ άγχος και αγωνία ως προς τη ζωή στο παρόν και το μέλλον τους και επίσης από ένα βαθμό απελπισίας. Ανεξάρτητα του αν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για τα συναισθήματα αυτά, το υποσυνείδητο το βιώνει σαν δικαιολογημένα και αληθινά και επομένως χρειάζονται φροντίδα και ανακούφιση.  Γι’ αυτό το λόγο τα ανθοϊάματα Sweet Chestnut και Gorse παίρνουν και αυτά τη θέση τους στον συνδυασμό.

Ανάλογα μπορούμε να ενισχύσουμε με κατάλληλους σταθερούς συνδυασμούς πολύ ουσιαστικά τις συνήθεις ανάγκες πχ για αύξηση της αυτοπεποίθησης ή για βελτίωση της συγκέντρωσης και της προσοχής στο διάβασμα και τη μελέτη, για μείωση ή και απαλλαγή από την κόπωση, φυσική και ψυχολογική ή ακόμη και για μια γενική βελτίωση της διάθεσης στο βαθμό βέβαια που η τάση προς κακοδιαθεσία δεν συνιστά κατάθλιψη. Ένας ανθοϊαματικός συνδυασμός που περιέχει τα συχνότερα εμφανιζόμενα σήμερα είδη φόβων μπορεί επίσης να ανακουφίσει σε στατιστικά συνηθισμένες περιπτώσεις. 

Οι συγκεκριμένοι ανθοϊαματικοί συνδυασμοί έχουν αποδειχθεί χρήσιμοι στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων στις οποίες αντιστοιχούν. Όσο όμως μετατοπιζόμαστε από το πεδίο των τυπικών ψυχοσωματικών συμπτωμάτων προς αμιγώς ψυχολογικής φύσης προβλήματα τόσο λιγότερο φαίνεται να είμαστε σε θέση να καλύψουμε εξ ολοκλήρου τις ανάγκες με τυποποιημένους συνδυασμούς ενώ όλο και συχνότερα απαιτείται η προσωπική συνάντηση για δημιουργία εξατομικευμένων συνθέσεων και για μεθόδευση της περαιτέρω βοήθειας. Η περίπτωση της αϋπνίας που ήδη αναφέρθηκε μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα αυτής της πιθανής ανάγκης μετάβασης από την φόρμουλα προς την εξατομίκευση. Όπως έχει δείξει η θεραπευτική εμπειρία, η παραπάνω φόρμουλα ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις συνήθεις απαιτήσεις. Τι θα κάνουμε όμως με έναν άνθρωπο ο οποίος βιώνει έντονο πένθος και πόνο αποχωρισμού που του διαταράσσει τον ύπνο; Ή με κάποιον που αντιμετωπίζει αντικειμενικά πιεστικά οικονομικά προβλήματα; Ή τι θα κάνουμε με κάποιον που έχει τεράστιες δυσκολίες προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής του εξ αιτίες έλλειψης αυτοπεποίθησης, σύγχυσης ως προς τους στόχους και τις επιδιώξεις του, έλλειψης ρεαλισμού, αδυναμίας να οριοθετηθεί ως προς το περιβάλλον του και να ‘σταθεί στα πόδια του’ κλπ; Όλα τα παραπάνω προβλήματα και πάρα πολλά άλλα μπορεί να οδηγούν σε άγχος και αγωνία που επηρεάζει φυσικά τον ύπνο του ανθρώπου αυτού σε βαθμό που ο ανθοϊαματικός συνδυασμός για την αϋπνία, αν και βοηθητικός σε άλλοτε άλλο βαθμό, μπορεί να χρειάζεται να ενισχυθεί και με άλλα ανθοϊάματα και διεργασίες για να δώσει ένα πραγματικά ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Ανάλογα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε συνδυασμούς (φόρμουλες) ανθοϊαμάτων που βοηθούν πχ στην κατανόηση και στην επικοινωνία ανάμεσα σε γονείς και στα παιδιά τους ή ανάμεσα σε ζευγάρια ή που ανακουφίζουν τα συνηθέστερα προβλήματα που εμφανίζονται σε ηλικιακές ομάδες όπως πχ οι ηλικιωμένοι κλπ. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις θα είναι καλό να έχουμε κατά νου ότι αν ο τυποποιημένος ανθοϊαματικός συνδυασμός δεν δώσει ένα πραγματικά ικανοποιητικό αποτέλεσμα εξαλείφοντας πρακτικά το πρόβλημα, θα είναι καλό να αναζητήσουμε την εξατομικευμένη μελέτη και αντιμετώπιση των προβλημάτων που υπάρχουν στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.

Στους γρήγορους ρυθμούς του ταχύτατα εξελισσόμενου κόσμου μας, το άγχος έχει γίνει μια σχεδόν αναπόφευκτη πτυχή της ζωής μας. Είτε πρόκειται για πίεση που σχετίζεται με την εργασία, είτε για προσωπικές προκλήσεις, είτε για περιβαλλοντικούς παράγοντες, το σώμα και ο νους αντιμετωπίζουν συνεχώς στρεσογόνους παράγοντες που μπορούν να επιβαρύνουν τη συνολική ευεξία μας. Σε μία αναζήτηση ισορροπίας και ανθεκτικότητας, πολλοί στρέφονται στα προσαρμογόνα, μια κατηγορία βοτάνων που είναι γνωστά για την ικανότητά τους να βοηθούν το σώμα να προσαρμόζεται στο στρες και να διατηρεί την ομοιόσταση. Μεταξύ των πιο δημοφιλών προσαρμογόνων είναι η ashwagandha, η rhodiola και το ginseng, καθένα από τα οποία προσφέρει μοναδικά οφέλη και αιώνιες παραδόσεις χρήσης σε διάφορες θεραπευτικές πρακτικές.

Τι είναι τα προσαρμογόνα;
Πριν εμβαθύνουμε στα συγκεκριμένα οφέλη της ασβαγκάντα, της ροντιόλα και του τζίνσενγκ, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι είναι τα προσαρμογόνα και πώς λειτουργούν μέσα στο σώμα.
Τα προσαρμογόνα είναι φυσικές ουσίες που ότι βοηθούν τον οργανισμό να προσαρμοστεί σε στρεσογόνους παράγοντες, τόσο φυσικούς όσο και ψυχολογικούς. Αυτοί οι στρεσογόνοι παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν περιβαλλοντικές τοξίνες, κόπωση, άγχος ή ακόμη και χρόνιες ασθένειες. Τα προσαρμογόνα λειτουργούν υποστηρίζοντας την ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί την ισορροπία ή την ομοιόσταση ως απάντηση στο στρες, προωθώντας έτσι τη συνολική ανθεκτικότητα και ευεξία.

Ginseng: Το αρχαίο ελιξίριο της ζωτικότητας
Το τζίνσενγκ, το οποίο προέρχεται από τις ρίζες του είδους Panax, είναι διάσημο εδώ και αιώνες στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική ως ισχυρό τονωτικό για τη ζωτικότητα και τη μακροζωία. Με δύο κύριες ποικιλίες, την ασιατική (Panax ginseng) και την αμερικανική (Panax quinquefolius), το τζίνσενγκ φημίζεται για τις προσαρμοστικές του ιδιότητες και τα ευρεία οφέλη για την υγεία.
Τα βασικά συστατικά του τζίνσενγκ, γνωστά ως τζινσενοσίδες, έχουν μελετηθεί εκτενώς για τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις τους, οι οποίες συμβάλλουν στη μείωση του στρες. Το τζίνσενγκ υποστηρίζει τη λειτουργία των επινεφριδίων, βοηθώντας τον οργανισμό να προσαρμόζεται αποτελεσματικότερα στο στρες και να μετριάζει τις αρνητικές επιπτώσεις του χρόνιου στρες στη συνολική υγεία.
Επιπλέον, το τζίνσενγκ έχει συσχετιστεί με βελτιωμένη γνωστική λειτουργία, υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και ενισχυμένη σωματική αντοχή, καθιστώντας το πολύτιμο σύμμαχο στην προσπάθεια για ολιστική ευεξία.

Ashwagandha: Ο αγχολυτικός αγχολυτικός
Η Ασβαγκάντα (Withania somnifera), είναι ένα αρχαίο φαρμακευτικό βότανο που χρησιμοποιείται στην Αγιουρβέδα, την παραδοσιακή ινδική ιατρική, ένα από τα παλαιότερα ολιστικά θεραπευτικά συστήματα στον κόσμο. Η ασβαγκάντα συχνά αναφέρεται ως "ινδικό τζίνσενγκ και έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια για τις δυνατότητές της να καταπολεμά το στρες και να προάγει τη χαλάρωση.
Οι έρευνες δείχνουν ότι η ασβαγκαντα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων κορτιζόλης, της κύριας ορμόνης του στρες, μειώνοντας έτσι τα αισθήματα άγχους και βελτιώνοντας τη συνολική διάθεση. Επιπλέον, έχει συνδεθεί με ενισχυμένη γνωστική λειτουργία, αυξημένα επίπεδα ενέργειας και βελτιωμένη ποιότητα ύπνου, καθιστώντας την ένα ευέλικτο προσαρμογόνο για τη διαχείριση διαφόρων πτυχών του σύγχρονου στρες.

Ροντιόλα: Το ενισχυτικό ενέργειας της φύσης
Η Ροντιόλα (Rhodiola rosea) είναι ένα άλλο προσαρμογόνο βότανο με πλούσια ιστορία παραδοσιακής χρήσης στη σκανδιναβική και κινεζική ιατρική. Συχνά αναφερομενη και ως η "χρυσή ρίζα", η ροντιόλα είναι γνωστή για την ικανότητά της να αυξάνει την αντοχή, να καταπολεμά την κόπωση και να ενισχύει τη διανοητική διαύγεια.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η ροντιόλα μπορεί να συμβάλλει στη ρύθμιση νευροδιαβιβαστών όπως η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη, οι οποίοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης και στη γνωστική λειτουργία. Με τη ρύθμιση αυτών των νευροδιαβιβαστών, η ροντιόλα μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και στην ενίσχυση της συνολικής πνευματικής απόδοσης, ιδίως σε περιόδους στρες ή κόπωσης.
Επιπλέον, η ροντιόλα έχει βρεθεί ότι βελτιώνει τη σωματική αντοχή και την αποκατάσταση, καθιστώντας την μια δημοφιλή επιλογή μεταξύ των αθλητών και των λάτρεις της γυμναστικής που αναζητούν φυσικούς τρόπους για την ενίσχυση της απόδοσης και της ανθεκτικότητας.
Σε έναν κόσμο γεμάτο με συνεχείς στρεσογόνους παράγοντες, η γοητεία των προσαρμογόνων όπως η ασβαγκάντα, το τζίνσενγκ και η ροντιόλα έγκειται στην ικανότητά τους να βοηθούν τον οργανισμό να προσαρμόζεται και να αντέχει τις αντιξοότητες. Είτε πρόκειται για την καταπολέμηση του στρες, την ενίσχυση των επιπέδων ενέργειας ή την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας, αυτές οι παραδοσιακές θεραπείες προσφέρουν μια φυσική και ολιστική προσέγγιση για την προώθηση της ανθεκτικότητας και της ευεξίας.
Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την πλήρη κατανόηση των μηχανισμών δράσης των προσαρμογόνων, η μακραίωνη παράδοση χρήσης τους και ο αυξανόμενος όγκος επιστημονικών στοιχείων δείχνουν ότι θα αποτελέσουν πολύτιμους συμμάχους στην επιδίωξη της βέλτιστης υγείας και ζωτικότητας στον σύγχρονο κόσμο. Ενσωματώνοντας τα προσαρμογόνα στην καθημερινή μας ρουτίνα, μπορούμε να κάνουμε βήματα πρόληψης και φροντίδας του νου και του σώματος, επιτρέποντάς μας να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής με μεγαλύτερη ευκολία.

O ομοιοπαθητικός οδοντίατρος βασιζόμενος στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου σύμφωνα με τον Hahnemann μπορεί να διακρίνει μήπως η νόσος των ούλων δεν οφείλεται σε τοπικούς παράγοντες αλλά είναι η εκδήλωση μιας γενικής νόσου του οργανισμού σε κάποιο άλλο επίπεδο.

Τι είναι ουλίτιδα: Είναι μια φλεγμονώδης αντίδραση των ούλων που οφείλεται κυρίως σε τοπικά ερεθιστικά αίτια. Τα συνήθη αίτια αυτά είναι η συσσώρευση της οδοντικής πλάκας και πέτρας (τρυγίας) στην επιφάνεια των δοντιών. Οδοντική πλάκα είναι το πρoϊόν ζύμωσης των τροφών από τα μικρόβια της στοματικής κοιλότητας. Τα ούλα που έχουν ουλίτιδα αιμορραγούν, είναι επώδυνα στο βούρτσισμα και μπορεί να εμφανίσουν οίδημα. Η αναπνοή είναι κάποιες φορές δύσοσμη εξαιτίας της συσσώρευσης υπολειμμάτων τροφών στα μεσοδόντια διαστήματα.
Η κλασική οδοντιατρική συστήνει την αφαίρεση της οδοντικής πλάκας και πέτρας από την επιφάνεια των δοντιών και την εκπαίδευση του ασθενούς ώστε να διατηρεί το στόμα του καθαρό με τη βοήθεια της οδοντόκρεμας, της οδοντόβουρτσας και του στοματικού διαλύματος.

Τι είναι περιοδοντοπάθεια: Αν η ουλίτιδα αφαιρεθεί αθεράπευτη μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να εξελιχθεί σε περιοδοντοπάθεια. Η φλεγμονή επεκτείνεται από τα ούλα στους υποκείμενους ιστούς που είναι τα οστά των γνάθων που στηρίζουν τα δόντια. Τα τελευταία αρχίζουν να καταστρέφονται, τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται και πονάνε κατά τη μάσηση. Γύρω από τα δόντια που πάσχουν μπορεί να εμφανιστούν αποστήματα. Τα ούλα παρουσιάζουν έντονη ερυθρότητα, αιμορραγία και πόνο κατά το βούρτσισμα. Η δυσοσμία του στόματος είναι συνήθως ιδιαίτερα έντονη. Σε πολλούς ασθενείς τα παραπάνω συμπτώματα λείπουν, η νόσος περνάει απαρατήρητη και εξελίσσεται αργά μέσα στο χρόνο. Η καταστροφή των οστών που είναι η φυσική εξέλιξη της νόσου, προκαλεί τελικά την απόπτωση των δοντιών.
Η κλασική οδοντιατρική προτείνει την αφαίρεση της οδοντικής πέτρας από τα δόντια και την απόξεση των ριζών των δοντιών με ειδικά εργαλεία και συσκευή υπερήχων. Σε περιπτώσεις που υπάρχει μεγάλη οστική καταστροφή ακολουθούνται ειδικές μικροχειρουργικές τεχνικές με σκοπό να αναγεννηθεί το οστό που έχει χαθεί και τα δόντια να σταματήσουν να κουνιούνται. Τα συνήθη βιοϋλικά που χρησιμοποιούνται για την ανάπλαση των χαμένων οστών είναι οστικά μοσχεύματα, εμβρυϊκές πρωτεΐνες και μεμβράνες κολλαγόνου.

Η ομοιοπαθητική θεώρηση των νόσων του περιοδοντίου (ουλίτιδα – περιοδοντοπάθεια)
Η κλασική οδοντιατρική θεωρεί τις παραπάνω νόσους σαν τοπικές στοματικές φλεγμονές που χρειάζονται τοπική θεραπεία, με ταυτόχρονη (σε σοβαρές περιπτώσεις) λήψη θεραπείας με αντιβιωτικά. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι για να εκδηλωθεί οποιαδήποτε φλεγμονή στον οργανισμό πρέπει η άμυνα του αρρώστου να είναι εξασθενημένη. Μόνο τότε οι μικροβιακοί παράγοντες της οδοντικής πλάκας θα βρουν το κατάλληλο έδαφος για την εμφάνιση της νόσου.
Έτσι, ένας ασθενής με λίγη οδοντική πλάκα και εξασθενημένο αμυντικό σύστημα θα εκδηλώσει τη νόσο σε σοβαρή μορφή, ενώ ένας ασθενής με ισχυρό αμυντικό σύστημα και την ίδια ποσότητα οδοντικής πλάκας θα εμφανίσει τη νόσο σε ηπιότερο βαθμό ή δεν θα νοσήσει καθόλου.
Θεωρούμε, στην ομοιοπαθητική, ότι μια νόσος δεν είναι τίποτα άλλο από μια εκδήλωση ενός συνόλου συμπτωμάτων σε έναν δεδομένο οργανισμό. Αν η νόσος του περιοδοντίου οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη δύναμη του μικροβιακού παράγοντα που περιέχεται στην οδοντική πλάκα-πέτρα, θα σταματήσει και δεν θα επανεμφανιστεί με την ολοκλήρωση της αποτρύγωσης, της απόξεσης και τη διδασκαλία της στοματικής υγιεινής.
Αν όμως η νόσος είναι αποτέλεσμα ενός εξασθενημένου αμυντικού συστήματος θα επανεμφανιστεί σύντομα μετά το τέλος της κλασικής οδοντιατρικής θεραπείας.
Αυτό που θα δώσει απάντηση στην πραγματική αιτιολογία της νόσου θα είναι η κλινική παρατήρηση του ασθενούς. Ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος πρέπει να αποκτήσει μια καθαρή εικόνα της εξέλιξης της νόσου παρατηρώντας αν η τελευταία έχει την τάση να επανεμφανιστεί.
Η κλινική παρατήρηση θα απαντήσει στο ερώτημα αν η ουλίτιδα ή η περιοδοντοπάθεια του ασθενούς είναι μια τοπική φλεγμονώδης αντίδραση των ούλων και του υποκείμενου οστού ή αποτελεί εκδήλωση ενός εξασθενημένου αμυντικού συστήματος – μιας χρόνιας διαταραχής της υγείας, που βρίσκει εκτόνωση στην ανάπτυξη φλεγμονής στους ουλικούς – οστικούς ιστούς. Στην 25χρονη εξάσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος είδαμε να εκδηλώνονται σοβαρές βλάβες στα ούλα και στα οστά σε ασθενείς με καλή στοματική υγιεινή. Η αιτία της νόσου οφειλόταν σε τέτοιες περιπτώσεις σε παράγοντες εντελώς άσχετους με τη στοματική υγιεινή.
Ένας χωρισμός, μια ερωτική ή επαγγελματική απογοήτευση, ο καταπιεσμένος θυμός, η θεραπεία με αντιβίωση και κορτικοστεροειδή δερματικών και αναπνευστικών προβλημάτων και διάφορες ανάλογες αιτίες μπορούν να οδηγήσουν σε εμφάνιση των νόσων του περιοδοντίου.

Τα συμπεράσματά μου μετά από 25 χρόνια εφαρμογής της ομοιοπαθητικής στη θεραπεία της ουλίτιδας και της περιοδοντοπάθειας
Η ουλίτιδα και η περιοδοντοπάθεια πρέπει να παρακολουθούνται μέσα στο βάθος του χρόνου ώστε ο θεράπων ιατρός να αξιολογεί αν το πρόβλημα οφείλεται σε μια τοπική ή γενική διαταραχή της υγείας του ασθενή του.
Ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος μπορεί να θεραπεύσει τον ασθενή του με τις κλασικές οδοντιατρικές πρακτικές (απόξεση- αποτρύγωση, χειρουργική αναγέννηση οστών) και παράλληλα να ενδυναμώσει το αμυντικό σύστημα του ασθενή του με τη χρήση ομοιοπαθητικών και φυτοθεραπευτικών φαρμάκων ώστε η νόσο να μην επανεμφανιστεί.

Μπορεί ακόμα ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος – βασιζόμενος στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου σύμφωνα με τον Hahnemann- να διακρίνει μήπως η νόσος των ούλων δεν οφείλεται σε τοπικούς παράγοντες (μικρόβια της οδοντικής πλάκας – πέτρας) αλλά είναι η εκδήλωση μιας γενικής νόσου του οργανισμού σε κάποιο άλλο επίπεδο.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, αλλά το πιο κοινό είναι η εμφάνιση αιμορραγικής ουλίτιδας σε άτομα που έχουν υποδειγματική στοματική υγιεινή. Αν σε έναν τέτοιο ασθενή δοθεί αντιβίωση ή μια οδοντόκρεμα που σταματάει την αιμορραγία το μόνο που θα πετύχουμε είναι η καταπίεση της αιμορραγίας που έχει αιτία π.χ. το στρες ή καταπιεσμένο θυμό. Άτομα που έχουν συχνές εκδηλώσεις αιμορραγικής ουλίτιδας συνηθως ανταποκρίνονται σε φάρμακα όπως τα Sulphur, Phosphorus, Staphysagria, Platina, Paladium, Aurum, Mercurius solubilis, Ferrum sulphuricum.

O Mηνάς Ρηγάτος εργάστηκε στο Παρίσι από το 1986 μέχρι το 1990, αποκλειστικά σαν Χειρούργος στόματος – Περιοδοντολόγος. Από το 1991 μέχρι το 1998 εργάστηκε σαν Εμφυτευματολόγος και Περιοδοντολόγος στο Οδοντιατρικό Ινστιτούτο Αθηνών στο Ψυχικό. Από το 1998 μέχρι και σήμερα διατηρεί Ιδιωτικό Ομοιοπαθητικό Οδοντιατρείο στη Γλυφάδα. Έχει ιδρύσει το Οδοντιατρικό Ομοιοπαθητικό Ινστιτούτο Γλυφάδας, με σκοπό την διοργάνωση σεμιναρίων και την εκπαίδευση των οδοντιάτρων στην ομοιοπαθητική.

Είναι γνωστό ότι η επινεφριδιακή εξάντληση περιγράφει τα συμπτώματα της κόπωσης, της αϋπνίας, της επιθυμίας για αλάτι και ζάχαρη, της αύξησης του βάρους όταν ένα άτομο εκτίθεται σε χρόνιο στρες. Το άγχος επηρεάζει τα επινεφρίδια που είναι οι αδένες που παράγουν τις ορμόνες του στρες με αποτέλεσμα να "καίγονται" (burn- out). Το ήπαρ επηρεάζεται επίσης και τίθεται υπό πίεση για να ρυθμίσει την ισορροπία των ορμονών στην κυκλοφορία του αίματος.
Η επαναφόρτιση των επινεφριδίων με την Κβαντική Βιοανάδραση είναι σημαντική γιατί μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή τη βελτίωση της αντίστασης στην ινσουλίνη και άλλων συναφών προβλημάτων που ρυθμίζουν την αντίδραση στο στρες, τοn μεταβολισμό, την αρτηριακή πίεση και άλλες ζωτικές λειτουργίες, αποκαθιστώντας τη βέλτιστη κατάσταση υγείας και ευεξίας του οργανισμού.

Για την εξισορρόπηση και την επαναφόρτιση των επινεφριδίων με την Κβαντική Βιοανάδραση, γίνεται χρήση των συσκευών Κβαντικής Βιοανάδρασης, όπως το SCIO, το INDIGO, το EDUCTOR ή το QUEX ED. Συνδέονται με το σώμα μέσω αισθητήρων που μετρούν λεπτά ηλεκτρομαγνητικά σήματα του οργανισμού. Στέλνουν μια σειρά συχνοτήτων για να ελέγξουν την ανταπόκριση του οργανισμού σε διάφορα ερεθίσματα, τα οποία παρουσιάζονται σε οθόνη, ενώ ταυτόχρονα γίνεται εξισορρόπηση σε ταχύτητα 1/1000 του δευτερολέπτου. Αναλύουν σε πάνω από 65 εκατομμύρια bits πληροφορίας μέσα σε τέσσερα λεπτά και παρέχουν ανατροφοδότηση για να διορθώσουν τυχόν ανισορροπίες ή ελλείψεις στον οργανισμό, όπως τα επινεφρίδια, τον εγκέφαλο (με το πρόγραμμα EEG Brain Rate Variability), την καρδιά (με το πρόγραμμα Heart Rate Variability ECG), μυών (με το πρόγραμμα EMG) ή άλλων οργάνων ή συστημάτων (όπως το ανοσοποιητικό σύστημα) που μπορεί να έχουν υποστεί πίεση. Η ανατροφοδότηση χρησιμοποιεί βολταμετρικές αντιδράσεις και εκπαιδεύει το σώμα να διορθώσει, να εξισορροπήσει και να εναρμονίσει τους νευροδιαβιβαστές και τις ορμόνες με ένα πρόγραμμα που ονομάζεται Λειτουργία Διαμόρφωσης (Shaping Function) για να εκπαιδεύσει για παράδειγμα την κορτιζόλη, την αδρεναλίνη, τη σεροτονίνη, τη ντοπαμίνη, την ωκυτοκίνη και τις ενδορφίνες, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ανθρώπου.

Η συνεδρία μπορεί να διαρκέσει κατά μέσο όρο από μία έως δύο ώρες, ανάλογα με τις προσωπικές ανάγκες και τους στόχους. Σε κάθε περίπτωση προτείνονται οι αντίστοιχες συνεδρίες για να έχουμε μια πλήρη εικόνα των στρεσογόνων του οργανισμού. Κατά τη διάρκεια, μπορεί κάποιος/α να αισθάνεται χαλάρωση, ενώ μετά τη συνεδρία ενεργοποίηση ή αναζωογόνηση. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές συνεδρίες για τα επιθυμητά αποτελέσματα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασής του οργανισμού και την ικανότητα ανταπόκρισης του στη συνεδρία.

Μερικά από τα οφέλη της επαναφόρτισης των επινεφριδίων με την Κβαντική Βιοανάδραση είναι:

- Βελτιωμένα επίπεδα ενέργειας και αντοχής.
- Μείωση του στρες.
- Βελτιωμένη διάθεση και πνευματική διαύγεια.
- Ισορροπημένες ορμόνες και μεταβολισμός.
- Καλύτερη ποιότητα ύπνου και λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Αυξημένη ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα.

Η Κβαντική Βιοανάδραση είναι μια ολιστική και μη επεμβατική προσέγγιση που μπορεί να βοηθήσει στη συνολική υγεία και ευεξία. Ωστόσο, δεν αποτελεί αντικατάστατο ιατρικών συμβουλών ή παρεμβάσεων και θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε νέα θεραπεία ή κάνετε αλλαγές στη διατροφή ή τον τρόπο ζωής σας. Οι συσκευές Κβαντικής Βιοανάδρασης δεν προορίζονται για διάγνωση, θεραπεία ή πρόληψη οποιαδήποτε ασθένειας. Είναι ένας χρήσιμος ολιστικός τρόπος υγειονομικής περίθαλψης για την αντιμετώπιση των στρεσογόνων παραγόντων σε συνειδητό και υποσυνείδητο επίπεδο, που αυτό κατ’ επέκταση έχει οφέλη για την υγεία μας. Ταυτόχρονα στις συνεδρίες προτείνονται βότανα, συμπληρώματα και διατροφή σύμφωνα με τις προσωπικές ανάγκες  του κάθε ανθρώπου με στόχο τη βοήθεια και την υποστήριξη του για την επίτευξη Δυναμικής Υγείας σε όλα τα επίπεδα – Σώμα, Νου και Ψυχή.

Η Βιολλέτα Αννίνου είναι καθηγήτρια στην κβαντική Ακαδημία του Beverly Hills στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. Επίσης είναι εκπαιδεύτρια της κβαντικής βιοανάδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αριστούχος μοριακής βιολογίας (Delaware, USA). Είναι κάτοχος δύο διδακτορικών τίτλων: Αριστούχος Ολιστικής Διατροφολογίας (USA) και Κβαντικής Βιο-ανάδρασης (Medical Board Certified Biofeedback Doctorate Imune). Έχει μεταπτυχιακό στη Νευρο-Ανατομία, στη Νευροηλεκτρο-Φυσιολογία και στη Νευρολογία, Victor Babes University of Medicine and Pharmacy. Έχει βραβευτεί για τις έρευνές της στη Μοριακή Βιολογία από το Dupont, Delaware, U.S.A. (Dupont Ιατρικών Ερευνών). Είναι υποψήφια  Διδάκτωρ στην Κβαντική Ιατρική, U.S.A. Αναγνωρισμένη παγκοσμίως.

Στην εποχή μας πολλή συζήτηση γίνεται για την ανάγκη της απελευθέρωσης από κάθε περιορισμό και διάκριση και την αξία της αυτοαποδοχής και της αγάπης προς τον εαυτό. Ταυτόχρονα, πυκνώνουν όλο και περισσότερο γύρω μας οι εκδηλώσεις βίας και καταπάτησης των ορίων και των δικαιωμάτων της ανθρώπινης προσωπικότητας και η επιβολή των επιλογών και των επιθυμιών ανθρώπων χαρακτηρολογικά διαταραγμένων, με την κοινωνία να παρακολουθεί σοκαρισμένη και αμήχανη τα συμβαίνοντα, χωρίς ο μέσος άνθρωπος να μπορεί να σχηματίσει κάποια ιδέα περί του τι θα μπορούσε να κάνει και πώς θα μπορούσε να παρέμβει και να συγκρατήσει κάπως τα πράγματα.

Οι οικογένειες και κυρίως τα σχολεία είναι χώροι όπου πολύ συχνά έννοιες φαινομενικά αντιτιθέμενες, όπως η ανάγκη για πειθαρχία και κανόνες και η απαίτηση για δικαιώματα και ελευθερίες, συγκρούονται. Όροι όπως ‘αγάπη για τον εαυτό’ και ‘αγάπη για τους άλλους’ κάνουν πολλούς να μπερδεύονται ως προς το τι μπορεί να σημαίνει η εφαρμογή τους στην πράξη. Είναι σκληρότητα προς τον εαυτό το να τον πειθαρχείς; Είναι βία και αυταρχισμός το να επιβάλλεις σε ένα παιδί τον σεβασμό των  άλλων; Πώς συνδυάζεται η απαίτηση για σεβασμό των ορίων των άλλων με την κατανόηση, την επιείκεια και την ενθάρρυνση της επιδίωξης της προσωπικής ελευθερίας; Καθημερινές είναι οι ιστορίες από το χώρο της εκπαίδευσης, όπου εκπαιδευτικοί αναγκάζονται ακόμα και να παραιτηθούν από την εργασία τους λόγω της απόγνωσης που τους προκαλεί η αδυναμία ή και η απαγόρευση του να επιβάλουν μια στοιχειώδη τάξη και να εξασφαλίσουν ένα minimum σεβασμού προς τις διαδικασίες και προς το πρόσωπό τους από τους ίδιους τους τους μαθητές –για να μην αναφέρουμε τις περιπτώσεις όπου απειλείται η ίδια η φυσική τους ακεραιότητα- με το σχολείο και τις διευθύνσεις του να αδυνατούν λόγω σύγχρονης εκπαιδευτικής κατεύθυνσης, συνήθως μάλιστα και λόγω φόβου νομικών συνεπειών, να τους προστατέψει. 

Ας προσπαθήσουμε, όσο επιτρέπουν οι συνθήκες ενός άρθρου, να αναφερθούμε σε ορισμένα ανθοϊάματα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ικανότητα οριοθέτησης, πειθάρχησης και αυτο-πειθάρχησης με παράλληλη κατανόηση και έκφραση αγάπης προς τα άτομα και την κοινότητα και να υποστηρίξουν την υποχώρηση της σύγχυσης γύρω από το μεγάλο αυτό θέμα.

Υπάρχουν άνθρωποι με μια φύσει αυταρχική προσωπικότητα. Το μήνυμα που περνάνε στους άλλους είναι «Θα κάνεις αυτό που σου λέω εγώ και δεν θέλω αντιρρήσεις!!» Η φυσική αντίδραση σε μια τέτοια στάση είναι φυσικά η αντίσταση: «Όχι, δεν θα κάνω αυτό που μου λες!!» Και η σύγκρουση ξεκινά. Πολλοί άνθρωποι, πολύ περισσότερο δε παιδιά, δεν έχουν την απαραίτητη ωριμότητα να διακρίνουν πότε αυτά που επιτάσσει ο αυταρχικός γονέας, δάσκαλος, προϊστάμενος κλπ είναι πραγματικά σωστά, χρήσιμα ή απαραίτητα. Έτσι, απλά αντιδρούν αρνούμενοι συνολικά να συνεργαστούν ή να υπακούσουν. Το ανθοΐαμα που θα μειώσει την αυταρχική διάθεση και θα επιτρέψει καλύτερη συνεργασία με το περιβάλλον είναι το Bach Flower Vine.  

Μια άλλη συχνή αιτία συγκρούσεων και ‘επανάστασης’ στις ανθρώπινες ομάδες είναι η αντιπαλότητα και η εχθρότητα που πηγάζουν από την τάση να επικρίνει κανείς τους άλλους για τα ελαττώματα και τις αδυναμίες τους αδυνατώντας να ξεχωρίσει το σημαντικό από τις λεπτομέρειες και χωρίς να μπορεί να δει τις αδυναμίες των άλλων με επιείκεια και κατανόηση. Το ανθοΐαμα Bach Beech ‘γλυκαίνει’ την ψυχή και κάνει να δούμε τους άλλους με συμπάθεια ως προς τις αδυναμίες τους, διευκολύνοντας εξαιρετικά την επικοινωνία αλλά και την ποιότητα ζωής όλων των μερών.

Εκτός όμως από τις δυσκολίες που προέρχονται από την τάση του να κάνει κανείς κατάχρηση εξουσίας και να επιχειρεί να περιορίσει την ελευθερία και τα δικαιώματα των άλλων, υπάρχει και το αντίθετο πρόβλημα, αυτό του να μη μπορεί να εκφράσει την προσωπική του δύναμη, να ασκήσει εξουσία όταν χρειάζεται και να επιβάλει τον σεβασμό του ρόλου του. Το Bach Flower Centaury θα βοηθήσει το άτομο να εκφραστεί και να δράσει με δύναμη και αποφασιστικότητα, χωρίς δισταγμούς, φόβους και ενοχές, και να απαιτήσει να γίνει σεβαστό το δίκιο του. Το ανθοΐαμα Mountain Pride της FES θα τον κάνει ικανό να διατυπώνει με σταθερότητα και αξιοπρέπεια τη θέση του και τα δικαιώματά του αξιώνοντας το να γίνουν σεβαστά.

Πολλοί γονείς αποφεύγουν να φέρουν αντίρρηση  ή να πειθαρχήσουν το παιδί τους θεωρώντας ότι αν το κάνουν το παιδί θα στενοχωρηθεί και ότι αυτό θα του δημιουργήσει πρόβλημα. Το Bach Flower Red Chestnut απομακρύνει την ανησυχία του ότι αν γίνει αυτό που πρέπει ο άλλος «κάτι θα πάθει», ότι θα στενοχωρηθεί και μπορεί να αρρωστήσει, ότι θα πάψει να τους αγαπάει, ότι γενικά κάποια ζημιά θα συμβεί.

Το Bach Pine θα βοηθήσει τους ενοχικούς ανθρώπους που θεωρούν κατά βάθος ότι δεν έχουν δικαίωμα να απαιτούν σεβασμό των δικαιωμάτων τους, είτε ως ιεραρχικά υποχρεούμενοι να ασκήσουν κάποια εξουσία και να επιβάλουν τάξη και κανόνες είτε ως υφιστάμενοι που οφείλουν να προασπίζουν τον σεβασμό των δικαιωμάτων και της ελευθερίας τους.

Το FES Goldenrod είναι εξαιρετικό στο να ενισχύει ανθρώπους να μπορούν να λένε όχι στις αξιώσεις και την κυρίαρχη ιδεολογία του περιβάλλοντός τους (πχ έφηβοι που η παρέα τους εξωθεί σε παραπτωματική συμπεριφορά προκειμένου να τους δέχεται σαν μέλη της, αλλά και σε κάθε περίπτωση που η απαίτηση συμμόρφωσης με την ομάδα κάνει τον άνθρωπο να φοβάται να διαφοροποιηθεί προκειμένου να μην αποβληθεί και απομονωθεί από αυτήν, να μη γίνει δηλαδή ‘αποσυνάγωγος’).

Το FES Sunflower θα ανακουφίσει και θα εξισορροπήσει ανθρώπους που έχουν εσωτερικές αμφιβολίες και συμπλέγματα ως προς το αίσθημα της αυτοαξίας τους, τείνοντας άλλοτε να υπερτιμούν τις ικανότητές τους και να προσπαθούν να τις αναδείξουν σε υπερβολικό βαθμό και άλλοτε να νοιώθουν ανάξιοι, ανίκανοι και με φόβο ότι θα αποδειχθούν ‘λίγοι’. Το ανθοΐαμα θα δώσει ένα αίσθημα εσωτερικής σταθερότητας και αυτοεκτίμησης ανεξάρτητης από την γνώμη που μπορεί να έχουν οι άλλοι, απελευθερώνοντας το άτομο από την καταδυνάστευση του ‘εγώ’ που ζητά διαρκώς αναγνώριση και στρέφοντας ελεύθερα πλέον την προσοχή του ‘προς τα έξω’, προς την επιδίωξη πραγματικών στόχων, στόχων που σέβεται και εκτιμά. Μια σχετικά παρόμοια δράση θα έχει και το Bach Heather.

Και φυσικά πάντα υπάρχει η τάση σε πολλούς ανθρώπους να εκδηλώνουν ‘αντικοινωνική’ (antisocial) ή ‘κοινωνιοπαθή’ (sociopathic) συμπεριφορά, μια κατάσταση όπου το άτομο δεν ενδιαφέρεται για το τι είναι σωστό και τι όχι και δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τα δίκαια και τα συναισθήματα των άλλων. Τα άτομο αυτά συνειδητά δημιουργούν συγκρούσεις, θυμό και ταραχή στο περιβάλλον τους, γίνονται χειριστικά, εκμεταλλευτικά και μπορούν να μεταχειρίζονται τους άλλους με αγριότητα, ψυχική σκληρότητα και συναισθηματική αδιαφορία. Δεν είναι ικανά να αισθανθούν ενοχές και συχνά, όταν μπορούν, δεν βλέπουν λόγο να μη παραβαίνουν το νόμο. Το πρόβλημα ανάμεσα στους νέους ανθρώπους, σήμερα ιδίως, είναι μεγάλο, με το γνωστό bullying («μπούλινγκ») να έχει καταστεί μάστιγα και να αποτελεί αληθινό μαρτύριο για πολλούς μαθητές αλλά και εκπαιδευτικούς. Ανθοϊάματα όπως τα Centaury, Mt. Pride, Goldenrod που ήδη αναφέρθηκαν, για την ενδυνάμωση της προσωπικής δύναμης, έκφρασης και ανεξαρτησίας, όπως και αντίστοιχα για τον φόβο και τον τρόμο (πχ. Mimulus, Rock Rose, Australian Bush Waratah και άλλα σχετικά) θα βοηθήσουν προφανώς τα θύματα να αντιμετωπίσουν παρόμοιες καταστάσεις. Εντυπωσιακή θα είναι όμως και η επίδραση που θα έχουν κάποια ανθοϊάματα στο ίδιο το άτομο με αντικοινωνικά χαρακτηριστικά, τον κοινωνιοπαθή, σε περίπτωση που θα έκρινε ότι θα άξιζε τον κόπο να δοκιμάσει. Το FES Deerbrush θα βοηθήσει στο να αποκτήσει κανείς σταδιακά μια βαθιά επίγνωση και συνειδητοποίηση των εσωτερικών του κινήτρων και συνακόλουθων συναισθημάτων και να εναρμονίσει αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα και επιλογές. Το FES Mullein θα βοηθήσει στο  να αισθανθεί το άτομο ξεκάθαρα την ‘φωνή της συνείδησής του’ και να αποκτήσει επαφή με την αίσθηση της ηθικής μέσα του, θέτοντας τέλος στη σύγχυση και στην τάση να εξαπατά τον εαυτό του και τους άλλους.

Συχνή είναι η τάση πολλών να προσπαθούν να ενοχοποιούν τη διάθεση ενός ανθρώπου για αδιαπραγμάτευτη στάση ως προς την αναγκαιότητα της ύπαρξης και του σεβασμού ορίων, ηθικών αξιών και σχετικών πεποιθήσεων, με τη δικαιολογία ότι μια τέτοια ‘αυστηρότητα’ συνιστά ‘έλλειψη αγάπης’, έλλειψη ‘σεβασμού’ για τις ανάγκες των άλλων, έλλειψη κατανόησης, σκληρότητα και τάση επίκρισης και απόρριψης των  άλλων ανθρώπων, κλπ. Το ανθοΐαμα Bach Cerato θα διατηρήσει ανεπηρέαστη την επίγνωση της προσωπικής μας αλήθειας, αντίληψης, γνώμης και πεποιθήσεων και θα μας προστατέψει από τη σύγχυση και από τον συνεπακόλουθο κίνδυνο του να ενδώσουμε σε τέτοιες πιέσεις και ηθικούς-ψυχολογικούς εκβιασμούς. Το Bach Walnut θα μας διατηρήσει ανεπηρέαστους ως προς την πιθανότητα υπαναχωρήσεων, στο βαθμό που γνωρίζουμε ήδη καθαρά το τι στάση θέλουμε να κρατήσουμε. Το FES Pink Yarrow θα βοηθήσει όσους είναι συναισθηματικά υποβόλιμοι, ώστε να μη ταυτίζονται ψυχολογικά και επομένως και να μη πληγώνονται από τις άδικες κατηγορίες περί ‘σκληρότητας’, ‘έλλειψης ανθρωπιάς’ κλπ, που μπορεί να διατυπώνονται εναντίον τους επειδή υιοθετούν μια ευθεία στάση και δεν προσπαθούν να κολακέψουν τους άλλους ώστε να είναι αρεστοί και ‘καλοί’.  

Το ανθοΐαμα Australian Bush Red Helmet Orchid, μόνο του ή σαν συστατικό του συνδυασμού Adol Essence, θα βοηθήσει τους εφήβους –και όχι μόνον- που έχουν προβλήματα με το να πειθαρχούν σε κανόνες, νόμους και γενικά στην ‘εξουσία’ σαν αποτέλεσμα μιας διαρκούς και διαχρονικής δυσκολίας στη σχέση τους με τον πατέρα και κατ’ επέκτασιν με τα άτομα σε ρόλους εξουσίας (‘authority figures’). Οι έφηβοι ή και ενήλικες αυτοί εκδηλώνουν, σαν αποτέλεσμα, συμπεριφορές που θεωρούν ‘επαναστατικές’, προσπαθώντας έτσι να εδραιώσουν και να προασπίσουν τα όρια, την προσωπική δύναμη και την ελευθερία της ατομικότητάς τους. Το ανθοΐαμα θα βοηθήσει τα άτομα αυτά να ωριμάσουν ψυχολογικά και να ενταχτούν κοινωνικά ώστε να μπορέσουν να υιοθετήσουν μια κοινωνικά ώριμη και λειτουργική στάση ή/και αντίσταση απέναντι στην παραβίαση, την αλλοτρίωση και τον εξαναγκασμό, όταν και όπου αυτά όντως υφίστανται.

Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας του νέου κορωνοϊού ακούστηκαν πολλά. Η Ομοιοπαθητική κοινότητα από την πρώτη στιγμή δραστηριοποιήθηκε και αντιλήφθηκε τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν σε αυτή την πανδημία. Έτσι πολύ σύντομα από την έναρξη της πανδημίας υπήρχαν στη φαρέτρα των πιστοποιημένων Ομοιοπαθητικών τα σκευάσματα που εξατομικευμένα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη θεραπεία του νέου κορωνοϊού σε οποιοδήποτε επίπεδο νόσησης. Στην Ομοιοπαθητική δεν περιμένουμε να «γνωριστούμε» με το μικρόβιο αλλά βλέπουμε την ανταπόκριση της άμυνας του οργανισμού και ενισχύουμε όμοια τη δράση αυτή. Τα οργανικά συστήματα όπως είναι ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτουν έναν εσωτερικό μηχανισμό που ονομάζεται Ομοιόσταση. Είναι γνωστό ότι ομοιόσταση δίνει πάντα την καλύτερη δυνατή απάντηση στα εξωτερικά ερεθίσματα σε σχέση με τον περιορισμό της και τη δαπάνη ενέργειας του οργανισμού. Μετά αυτή την προετοιμασία, δεν έμενε παρά να δούμε και να διαχειριστούμε τους πρώτους νοσούντες.
Από την εποχή του Hahnemann (πατέρας της Ομοιοπαθητικής) το 1800, υπάρχουν συνεχόμενες αναφορές για την βοήθεια που έχει προσφέρει η Ομοιοπαθητική στις επιδημίες -  πανδημίες. Σε αρκετές μελέτες μάλιστα, υπερτερεί θεραπευτικά έναντι των συμβατικών μεθόδων αντιμετώπισης με ενδείξεις μικρότερης θνητότητας. Το κόστος δε της παραγωγής ομοιοπαθητικών δόσεων σε μαζική παραγωγή πολύ χαμηλό! 
Γιατί όμως σήμερα η Ομοιοπαθητική δεν «ακούστηκε» ως βοήθεια στην πανδημία του κορωνοϊου; Μόλις πρόσφατα άρχισαν να εμφανίζονται διάφορες μελέτες πάνω σε αυτό. Φυσικά όσοι συνδέονται με την Ομοιοπαθητική, κατά την πανδημία στράφηκαν σε αυτή και σίγουρα έλαβαν κάποιο Ομοιοπαθητικό σκεύασμα κατά τη νόσησή τους.
Μετά την ολοκλήρωση δύο ετών από την έναρξη της πανδημίας με βάση τα στοιχεία που διατηρούνται στο αρχείο μου, δημιουργήθηκε μια εικόνα για την πανδημία. Τα στατιστικά στοιχεία έχουν προέλευση από τον πληθυσμό των πελατών σε ολόκληρη τη χώρα, χωρίς όμως να υπάρχει ομοιογένεια στις περιοχές.
Τα αποτελέσματα αφορούν 97 περιπτώσεις πλήρους ίασης μετά από νόσηση από το νέο κορωνοϊο.
Στο ομοιοπαθητικό ίαμα ανταποκρίθηκαν και άτομα που δεν είχαν ξανακάνει Ομοιοπαθητική. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και άτομα ηλικίας άνω των 65. Σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση της υγείας των νοσούντων περέπεμπε σε εισαγωγή σε νοσοκομείο (π.χ. υψηλός πυρετός, χαμηλό οξυγόνο) παρόλα αυτά προτίμησαν να πάρουν ομοιοπαθητικό ίαμα, φυσικά με θεραπευτική επιτυχία.
Σκόπιμα δεν δημιουργήθηκαν γραφήματα νόσησης ή άλλης μεταβλητής μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων καθώς οι δύο ομάδες δεν μελετήθηκαν συγκριτικά και οποιαδήποτε αναφορά θα εμφάνιζε λανθασμένα αποτελέσματα.
Αρκετοί ήταν αυτοί που ανέπτυξαν συμπτώματα κορονοϊού λίγες μέρες μετά τον εμβολιασμό τους.
Υπήρξαν 4 οικογενειακές περιπτώσεις που μέσα στην οικογένεια δεν κόλλησαν όλοι.
2 από τις παραπάνω περιπτώσεις εισήχθησαν προληπτικά στο νοσοκομείο.
1 περίπτωση έλαβε την απόφαση να παραμείνει σπίτι και έλαβε επιτυχώς ομοιοπαθητικά παρά την εξαιρετική σοβαρότητα της κατάστασής του.
3 περιπτώσεις είχαν σοβαρές παρενέργειες μετά τον εμβολιασμό.
1 θάνατος μετά την πρώτη δόση εμβολίου.

Τα γραφήματα που ακολουθούν προκύπτουν από στοιχεία του αρχείου μου και δεν πρόκειται για μια σταθμισμένη ποιοτική έρευνα σε μεγάλο επίπεδο. Παρόλα αυτά αποτυπώνει μέρος της εξέλιξης και της Ομοιοπαθητικής αρωγής στην πανδημία του νέου κορονοϊού.
Στο γράφημα που ακολουθεί θα δούμε τα δυο χρόνια εξέλιξης από την έναρξη, χωρισμένα σε 4 εξάμηνα. Αυτό θα βοηθήσει να κατανοήσουμε την εξάπλωση του ιού μέσα από τα τηλεφωνήματα που δέχθηκα και αφορούσαν νόσηση από τον ιό. Το δείγμα αφορά ολόκληρη την επικράτεια χωρίς όμως να υπάρχει πληθυσμιακή ισοκατανομή. Να θυμίσω πως το 1ο & 2ο εξάμηνο υπήρχε καραντίνα. Στα τέλη του 2ου εξαμήνου ξεκινάει ο εμβολιασμός. Από το 3ο & 4ο εξάμηνο ξεκινάνε πάλι οι μετακινήσεις με κάποιους περιορισμούς και μάσκα.

Στο επόμενο γράφημα μπορούμε να δούμε πόσες δόσεις ομοιοπαθητικού χρησιμοποιήθηκαν σε κάθε ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση νόσησης για να επιτευχθεί ίαση. Αφορά περιπτώσεις από ήπια μέχρι σοβαρή νόσηση.
Οι ήπιες και απλές περιπτώσεις συμπτωμάτων αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία με φυτοθεραπευτικό βάμμα εχινάκειας και αφορά το 22% των περιπτώσεων.
Στις περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν έδειχναν τάσεις βελτίωσης χρησιμοποιήθηκε Ομοιοπαθητικό ίαμα. Ανάλογα τη σοβαρότητα και την πορεία της θεραπευτικής εξέλιξης χρησιμοποιήθηκαν από 1 μέχρι 5 ιάματα, όπως σε περιπτώσεις ιδιαίτερα σοβαρές. Έτσι, το 52% των νοσούντων έλαβε 1 ομοιοπαθητικό ίαμα για να ολοκληρωθεί η θεραπεία από τα συμπτώματα που είχε προκαλέσει ο νέος κορωνοϊός, 2 δόσεις ομοιοπαθητικού το 21% και το 5% έλαβε πάνω από 3 δόσεις μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία τους.

Στο γράφημα που ακολουθεί βλέπουμε ομοιοπαθητικά ιάματα και τη συχνότητα που χρησιμοποιήθηκαν. Τα ομοιοπαθητικά ιάματα κατά τις αποδείξεις τους παρουσιάζουν μια σύνθετη ψυχοσωματική συμπτωματολογία. Αυτή η σύνθετη ψυχοσωματική εικόνα χρειάζεται να ταιριάζει στην εικόνα που απορρέει από τον νοσούντα. Αυτό προκύπτει από ένα ολοκληρωμένο ιστορικό που περιλαμβάνει τα σωματικά συμπτώματα και την ψυχική κατάσταση του ατόμου.
Στην κλασική Ομοιοπαθητική η συνταγογράφηση γίνεται με ένα ομοιοπαθητικό ίαμα που συνδέεται με την λήψη του ιστορικού. Κατά την θεραπευτική εξέλιξη η συμπτωματολογία αλλάζει ή υποχωρεί. Εάν η θεραπευτική διαδικασία σταματήσει ή δεν προχωράει τότε συνταγογραφείται το επόμενο ένα ομοιοπαθητικό.
Τα κύρια φάρμακα που εμφανίστηκαν στην πανδημία είναι τα: Arsenicum, Sulphur, Phosphorus, Pulsatilla, Lycopodium, Bryonia και άλλα. Η επικοινωνία με συναδέλφους ανέδειξε και άλλα ομοιοπαθητικά θεραπευτικά ιάματα, όπως Carbo vegetabilis, Drosera,κα. Από αυτό λοιπόν προκύπτει πως δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος «τυφλός» κανόνας για τη συνταγογράφηση ομοιοπαθητικού αλλά υπάρχει εξατομίκευση που στηρίζεται στην εικόνα που εμφανίζει το άτομο που νοσεί.

Η δυναμοποίηση που συνοδεύει το ομοιοπαθητικό ίαμα χρειάζεται να ταιριάζει στην έκφραση της ζωτικής δύναμης του οργανισμού στη φάση της νόσησης.
Παρακάτω βλέπουμε τις δυνομοποιήσεις των ομοιοπαθητικών που χρησιμοποιήθηκαν.

Συμπεράσματα:
Η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε ιώσεις ακόμα και αν αυτές εμφανίζονται ως νέες. Η ομοιοπαθητική δεν συνταγογραφεί ανάλογα με τα παθογόνα αλλά ενισχύει την άμυνα που οργανισμού με τον τρόπο που έχει επιλέξει ο ίδιος ο οργανισμός μέσω του μηχανισμού της Ομοιόστασης. Για αυτό το λόγο, η Ομοιοπαθητική συνταγογράφηση είναι υψηλά εξατομικευμένη και στηρίζεται στη λήψη ενός ολοκληρωμένου ιστορικού. Τα ομοιοπαθητικά ιάματα είναι καλά μελετημένα πολλές δεκαετίες, στερούνται από παρενέργειες (side effects), έχουν φυσική προέλευση και λειτουργούν εναρμονισμένα με τις φυσικές λειτουργίες του σώματος.
Οι παραπάνω αναφορές δεν συνδέονται μια ολοκληρωμένη μελέτη και χρειάζεται περεταίρω διερεύνηση για να τεκμηριωθούν τα στοιχεία. Αποτυπώνει στατιστικά στοιχεία από το αρχείο μου από τους πρώτους 97 νοσούντες από το νέο κορωνοϊό.

Η βία ανάμεσα στους ανθρώπους εξελίσσεται σε πραγματική μάστιγα των κοινωνιών μας καθώς σχεδόν καθημερινά πια γινόμαστε μάρτυρες κακοποιητικών ή και εγκληματικών συμπεριφορών στην προσωπική ζωή, στους χώρους εκπαίδευσης, εργασίας, ψυχαγωγίας και αλλού, χωρίς να μπορεί να εξηγηθεί το γιατί συμβαίνουν σε τόσο αυξημένο βαθμό τέτοια φαινόμενα στη σύγχρονη εποχή.

Ο αποτροπιασμός και ο φόβος που αισθάνεται κανείς μπροστά στα γεγονότα αυτά τον κάνει συνήθως να αποφεύγει το θέμα, απωθώντας τα συναισθήματα που του δημιουργεί, «κλείνοντας την τηλεόραση» ή απέχοντας –αν και όσο αυτό είναι δυνατόν- από την ενημέρωση, σε μια προσπάθεια να προστατευτεί ψυχολογικά. Όσο όμως και αν αυτή η αυθόρμητη στάση φαίνεται σε πολλούς σαν μια λύση, η πραγματικότητα μας περιβάλλει και κατά βάθος γνωρίζουμε ότι αποτελούμε μέρος της και δεν μπορούμε να αποσπαστούμε από αυτήν.

Εμπειρικά γνωρίζουμε ότι η βία μπορεί να είναι σωματική ή ψυχολογική ή και τα δύο ταυτόχρονα, ότι μπορεί να προέρχεται από κάποια προβλήματα στη δομή της προσωπικότητας του βίαιου ατόμου, από διάφορα ψυχολογικά προβλήματα, να εμφανίζεται κάτω από στρες, κάτω από εξαιρετικά ψυχοπιεστικές συνθήκες ή υπό την επήρεια αλκοόλ, ναρκωτικών ουσιών κλπ.

Συχνά ακούμε ανθρώπους να λένε με απόγνωση ότι γνωρίζουν ότι τείνουν να γίνονται βίαιοι και αυτό τους φοβίζει, τους λυπεί, μετανιώνουν για αυτές τους τις συμπεριφορές αλλά δεν μπορούν να τις ελέγξουν, ότι ‘χάνουν τον έλεγχο’.

Ασφαλώς και αξίζει τον κόπο το να προσπαθήσει κανείς, μόνος του ή με την βοήθεια ειδικού, να αναγνωρίσει τα συναισθήματα και τα σχήματα συμπεριφοράς (patterns) στη ζωή και στις σχέσεις του με τους άλλους και τις συνθήκες, εσωτερικές και εξωτερικές, που του δημιουργούν, ενισχύουν και τελικά πυροδοτούν βίαια ξεσπάσματα. Το βίαιο άτομο, ερμηνεύοντας και συχνά παρερμηνεύοντας τις συμπεριφορές των άλλων προς το πρόσωπό του με τρόπο που τον κάνει να νοιώθει ότι προσβάλλεται, χλευάζεται και ταπεινώνεται ή ότι απειλείται η σωματική και ψυχική του ακεραιότητα, αισθάνεται βίαιο θυμό παράλληλα με μεγάλο συναισθηματικό πόνο, συχνά ίσως και έντονο φόβο, τρόμο και απειλή και γενικά συναισθήματα που τον ωθούν στο να χάνει τον αυτοέλεγχό του και να επιτίθεται. Δεν αναφερόμαστε φυσικά εδώ στο διαχρονικό ζήτημα των ατόμων, κοινωνικών ή καθεστωτικών ομάδων κλπ, που χρησιμοποιούν βία συνειδητά και με πλήρη αυτοέλεγχο προκειμένου να επιβάλουν την εξουσία τους στους άλλους, αλλά στη βία σαν ψυχολογικό φαινόμενο, ένα φαινόμενο που παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις τελευταία.

Για όσους γνωρίζουν ή ενδιαφέρονται για τα ανθοϊάματα και τον τεράστιο ρόλο που μπορούν να παίξουν στη διαχείριση των συναισθημάτων και στην εξυγίανση του ψυχισμού, το κατεξοχήν ανθοΐαμα Bach για την κατάσταση απώλειας του αυτοελέγχου –ή απλά για το φόβο της απώλειας του αυτοελέγχου- και για τα ξεσπάσματα τα οποία το άτομο δεν ελέγχει και για τα οποία μετανιώνει μετά, χωρίς όμως δυστυχώς να μπορεί να τα αποφύγει, είναι το ανθοΐαμα Cherry Plum. Σύμφωνα με τα λόγια του Edward Bach, «είναι το ανθοΐαμα για το φόβο ότι το μυαλό είναι υπερβολικά ‘τεντωμένο’, ότι η λογική χάνεται, ότι θα κάνει κανείς πράγματα φοβερά και τρομακτικά, που δεν τα θέλει και τα θεωρεί λάθος, και παρ’ όλα αυτά του έρχεται η σκέψη και η παρόρμηση να τα πράξει». Πρόκειται για ένα ανθοΐαμα το οποίο είναι προφανές ότι έχει μεγάλη βοήθεια να προσφέρει στις μέρες μας. Το ίδιο ανθοΐαμα συνιστάται και για το είδος της ψυχικής πίεσης και της εσωτερικής απελπισίας που φέρνει κάποιον να κάνει σκέψεις ή και απόπειρες αυτοκτονίας, νοιώθοντας ότι ‘δεν υπάρχει άλλη λύση’ γι’ αυτόν, να αυτοτραυματίζεται και γενικά να κατευθύνει την εσωτερική πίεση που αισθάνεται ως μια μορφή βίας εναντίον του εαυτού του. Άλλοτε πάλι απλά φοβάται και τρέμει ότι μπορεί να χάσει τον αυτοέλεγχό του και να παραφερθεί, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να συμβαίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Πολλές φορές το άτομο νοιώθει ότι ‘αρχίζει να τρελλαίνεται’ ή φοβάται ότι θα τρελλαθεί. Άλλοτε πάλι υποφέρει μέσα του, ήσυχα και αθέατα, σκεπτόμενο ότι ‘δεν θα πείραζε και αν πέθαινε’, ότι ‘έτσι θα ησύχαζε’, παρόλο που ‘γνωρίζει ότι ποτέ δεν θα το έκανε’, επειδή ‘δεν είναι σωστό’, ‘είναι αμαρτία’, ‘θα εγκατέλειπε τα παιδιά του αβοήθητα’, ‘θα στεναχωρούσε τους αγαπημένους του’ κλπ.

Το ανθοΐαμα Cherry Plum θα ‘παροχετεύσει’ την εσωτερική ένταση που δημιουργεί η απελπισία, ο μακροχρόνιος ψυχικός βασανισμός και τα ‘κουρασμένα νεύρα’ και θα βοηθήσει το άτομο να απαλλαγεί από τα ανεξέλεγκτα ξεσπάσματα και να αποκτήσει το είδος της εσωτερικής ηρεμίας που προϋποθέτει ο συγκινησιακός αυτοέλεγχος, άμεσα, με ένα ξεκούραστο και αβίαστο τρόπο, χωρίς να καταστέλλει ή να καταπιέζει τον ψυχισμό του αλλά αντίθετα δημιουργώντας μια πολύ καλύτερη σχέση με τα συναισθήματά του.

Το ανθοΐαμα Bach Holly είναι προφανές ότι θα βοηθήσει στις περιπτώσεις όπου η βία εκλύεται στα πλαίσια καχυποψίας, αισθήματος εχθρότητας, ζήλειας κλπ. Το Chestnut Bud (Bach) θα βοηθήσει συχνά στο να κατανοήσει κανείς το ‘τι του φταίει’ για το ότι φτάνει να γίνεται βίαιος (συχνά το άτομο δεν είναι συνειδητά ενήμερο των αιτίων και των στρεσσογόνων πηγών τέτοιων αντιδράσεων στη ζωή του), ώστε να διαχειριστεί τη ζωή και τα προβλήματά του καλύτερα και πιο εύστοχα. Το Impatiens (Bach) θα δώσει υπομονή, το Beech (Bach) ικανότητα για ανοχή και επιείκεια. Ανθοϊάματα όπως το Heather (Bach), Sunflower (FES) κ.α. θα εξισορροπήσουν την ανάγκη για ενίσχυση ή και προβολή του ‘εγώ’, συχνή αιτία αντιπαλότητας, παρανοήσεων και συγκρούσεων. Το Poison Oak (FES) θα ‘μαλακώσει’ την macho στάση ζωής, που βλέπει οτιδήποτε πλην της σκληρής, άκαμπτης ‘δύναμης’ ως ένδειξη ανικανότητας και συνεπακόλουθης ταπεινωτικής ανεπάρκειας. Το Quaking Grass (FES) θα ενισχύσει την ικανότητα για ομαδικότητα και συμμετοχή σε κοινές, ισότιμες, συνεργατικές διαδικασίες. Το Rough Bluebell (Australian Bush) θα μαλακώσει την καρδιά που έχει σκληρύνει, το άτομο που νοιώθει μίσος και γίνεται κακόβουλα χειριστικό, με διάθεση να πληγώνει και να εκμεταλλεύεται τους άλλους.

Τα ανθοϊάματα Snapdragon (Pegasus) και Callaganite (Pegasus) θα βοηθήσουν στην ομαλή και λειτουργική έκφραση του θυμού και στην γνήσια, συγκινησιακά διαφοροποιημένη συναισθηματική επικοινωνία αντίστοιχα. Το Kangaroo Paw (Australian Bush) θα καλλιεργήσει την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε το πώς αισθάνεται ο άλλος, βοηθώντας στην αποκωδικοποίηση των πραγματικών μηνυμάτων μέσα από τη συμπεριφορά του και μειώνοντας τον κίνδυνο αρνητικών παρερμηνειών. Το ίδιο ανθοΐαμα θα είναι πολύτιμο για τους συντρόφους και γενικότερα τους οικείους των βίαιων ατόμων, καθώς θα βοηθηθούν να αντιλαμβάνονται ρεαλιστικά και έγκαιρα τα μηνύματα που προδιαθέτουν και προαναγγέλλουν βίαιες αντιδράσεις και συμπεριφορές έτσι ώστε να συμπεριφέρονται περισσότερο κατάλληλα και να προφυλάσσονται έγκαιρα.

Η προσέγγιση των σχέσεων μέσα από ένα Συστημικό πρίσμα έχει φυσικά πολλά να προσφέρει στην κατανόηση των σχεσιακών δυναμικών που οδηγούν διάφορα άτομα σε ανεξέλεγκτα βίαια ξεσπάσματα, και τα συμπεράσματα που θα προκύπτουν θα μπορούν να οδηγήσουν σε πιο σύνθετες θεωρήσεις και επιλογές –κ α ι μέσα από τον χώρο των ανθοϊαμάτων- για εξειδικευμένη βοήθεια και προαγωγή της λειτουργικότητας όλων των εμπλεκόμενων σε ανάλογες καταστάσεις.

Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.

Νέα στοιχεία για την αγορά επιβεβαιώνουν ότι περισσότεροι από τους μισούς Αυστριακούς έχουν εμπειρία από θεραπείες συμπληρωματικής και εναλλακτικής ιατρικής και ότι ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί τους τελευταίους 12 μήνες.
Το 72% των Αυστριακών θεωρούν τη συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρική (CAM) ως μέρος της παροχής υγειονομικής περίθαλψης, έναντι του 69% το 2022. Το 55% έχει ήδη εμπειρία από αυτές τις θεραπείες και το 18% έχει χρησιμοποιήσει κάποια τέτοια «μη συμβατική» προσέγγιση μία ή περισσότερες φορές τους τελευταίους 12 μήνες. Οι γυναίκες (60%) είναι πιθανότερο από τους άνδρες (50%) να έχουν χρησιμοποιήσει αυτές τις θεραπείες. Το 43% των γονέων έχουν χρησιμοποιήσει για τα παιδιά τους κάποιο είδος συμπληρωματικής /εναλλακτικής θεραπείας. Περίπου το ένα τρίτο δηλώνει ότι το ενδιαφέρον του για αυτές τις προσεγγίσεις έχει αυξηθεί τους τελευταίους δώδεκα μήνες.
Η πιο καθιερωμένη και συχνά χρησιμοποιούμενη εναλλακτική θεραπεία είναι η ομοιοπαθητική (57% των χρηστών), ακολουθούμενη από τον βελονισμό, τα ανθοϊάματα Bach και την οστεοπαθητική. Η συμπληρωματική ιατρική χρησιμοποιείται τόσο για σωματικές όσο και για ψυχικές παθήσεις, με τη μεγαλύτερη χρήση να γίνεται για τον πόνο στον αυχένα ή την πλάτη και το άγχος. Οι κυριότερες αιτίες που οι γονείς στρέφονται στις μη συμβατικές θεραπείες για τα παιδιά τους είναι οι αλλεργίες και το άγχος.
Το 70% όσων χρησιμοποιούν συμπληρωματικές μορφές θεραπείας αναφέρουν υψηλό ή καλό αποτέλεσμα.
Το 68% των χρηστών θεραπειών συμπληρωματικής ιατρικής τις βλέπουν ως συμπλήρωμα της συμβατικής ιατρικής. Η πλειονότητα (58%) έλαβε συστάσεις από φίλους ή συγγενείς, αν και σχεδόν στους μισούς (47%) οι θεραπείες συστήθηκαν από το γιατρό ή τον επαγγελματία υγείας.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες γνωρίζουν ότι η συµπληρωµατική και εναλλακτική ιατρική παίζει ολοένα και πιο σηµαντικό ρόλο στην επιλογή της ιδιωτικής ιατρικής ασφάλισης.
Αυτό το αυξημένο ενδιαφέρον αντανακλά μια θετική τάση όσον αφορά την ευαισθητοποίηση σε θέματα υγείας στην Αυστρία, η οποία συναντάται σε ολόκληρη την Ευρώπη: το 40% των Αυστριακών δίνει πλέον μεγαλύτερη προσοχή στην υγεία του από ό,τι πριν από 12 μήνες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες, 42% των οποίων αναφέρουν αυξημένη ευαισθητοποίηση σε θέματα υγείας, σε σύγκριση με το 37% των γυναικών. Επιπλέον, ένας στους τρεις έχει βελτιστοποιήσει τη διατροφική του συμπεριφορά και ένας στους έξι αθλείται τώρα περισσότερο από ό,τι πριν από ένα χρόνο.
Η μελέτη παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας αντιπροσωπευτικής διαδικτυακής έρευνας σε 1.000 άτομα στην Αυστρία, ηλικίας 16 έως 70 ετών, από το Ινστιτούτο Gallup για λογαριασμό της ασφαλιστικής εταιρείας Wiener Städtische Versicherung.

Πηγή: ΕCHAMP