Βότανα για τη γυναικεία ορμονική ισορροπία
Στη δυτική βοτανοθεραπεία πολλά γυναικολογικά προβλήματα θεωρείται ότι σχετίζονται με ορμονική ανισορροπία. Τέτοια προβλήματα μπορεί να είναι οι διαταραχές περιόδου, η αμηνόρροια ή δυσμηνόρροια, το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο και τα σχετικά συμπτώματα όπως οι πόνοι περιόδου, η υπερένταση, το άγχος, οι ημικρανίες, οι αϋπνίες και οι διαταραχές της διάθεσης. Επίσης επιπλοκές που ίσως εμφανίζονται στην αρχή ή και στα τελικά στάδια της εποχής της γονιμότητας, δηλαδή στην εφηβεία και τελικά στην κλιμακτήριο και στην εμμηνόπαυση. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι από ήπια έως πιο έντονα και να επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής μιας γυναίκας. Προβλήματα, όπως η υπογονιμότητα, οι πολυκυστικές ωοθήκες, τα ινομυώματα, η ενδομητρίωση και οι ορμονοεξαρτώμενοι όγκοι επίσης σχετίζονται με ορμονική ανισορροπία, δηλαδή με την υπερβολή ή την έλλειψη κάποιων ορμονών.
Για την εξισορρόπηση των ορμονών αρχικά χρησιμοποιούνται βότανα που συμβάλλουν στην αποτοξίνωση του οργανισμού. Τα λεμφαγωγά βότανα, δηλαδή αυτά που ενεργοποιούν την κυκλοφορία της λέμφου, θεωρούνται από τα σημαντικότερα στην αντιμετώπιση ορμονικών προβλημάτων, επειδή η λέμφος μεταφέρει και ορμόνες. Αντίστοιχα, βότανα αποτοξινωτικά του ήπατος βοηθούν το ήπαρ να αποβάλλει την περίσσεια οιστρογόνων. Αποτοξινωτικά του ήπατος θεωρούνται το ραδίκι (Taraxacum officinale) και η αγκινάρα (Cynara scolymus), ενώ λεμφαγωγά θεωρούνται η κολλιτσίδα (Galium aparine), το κόκκινο τριφύλλι (Trifolium pratense), το τσιμένι (Trigonella foenum-graecum) και η καλέντουλα (Calendula officinalis).
Γενικότερα, η προσέγγιση της βοτανοθεραπείας είναι ότι προσπαθούμε να ισορροπήσουμε τις ορμόνες μέσω της αποτοξίνωσης, μέσω της διαχείρισης του στρες, μέσω του κατάλληλου πλάνου διατροφής και με ρυθμιστικά ορμονών.
Ας διευκρινιστεί ότι ο όρος ρυθμιστικά ορμονών προκύπτει κυρίως από το αποτέλεσμα που προκαλούν και την ανακούφιση των συμπτωμάτων μετά τη λήψη τους σε θεραπευτικές δόσεις και για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι ακριβείς μηχανισμοί που επιδρούν στις γυναικείες ορμόνες μπορεί να είναι πολύπλοκοι. Τα βότανα που περιέχουν φυτοοιστρογόνα, θεωρούνται τα σημαντικότερα ρυθμιστικά ορμονών. Ο κυριότερος μηχανισμός δράσης τους είναι ότι θηλυκώνουν στους υποδοχείς οιστρογόνων και λειτουργούν ως ασθενέστεροι ανταγωνιστές. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπουν περαιτέρω πρόσληψη οιστρογόνων όταν υπάρχει περίσσεια και ότι καλύπτουν την έλλειψη όταν δεν υπάρχουν αρκετά. Ωστόσο δεν φαίνεται να αλλάζουν τις συγκεντρώσεις οιστρογόνων και προγεστερόνης άμεσα στο αίμα και η δράση τους είναι πολύ ηπιότερη από αυτή των ορμονών που παράγονται στο σώμα ή σε βιοχημικά εργαστήρια.
Ας δούμε πώς χρησιμεύουν κάποια από τα πιο γνωστά ρυθμιστικά ορμονών για το γυναικολογικό σύστημα.
Ακταία- Black cohosh (Actaea/Cimicifuga racemosa)
Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται ως σπασμολυτικό, εμμηναγωγό, χαλαρωτικό, αντιφλεγμονώδες, και παυσίπονο για συμπτώματα της κλιμακτηρίου (εξάψεις, οστεοπόρωση, άγχος, διαταραχές διάθεσης), τη δυσμηνόρροια (πόνοι περιόδου), την αμηνόρροια, τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, τους σπασμούς της μήτρας, τα ινομυώματα και ως βοήθημα στον τοκετό.
Πώς λειτουργεί: Ρυθμίζει τη σεροτονίνη και ανακουφίζει από το στρες. Mέσω της αντιοξειδωτικής και αντιφλεγμονώδους δράσης του επιδρά στο νευρικό, στο μυοσκελετικό αλλά και στο γυναικολογικό σύστημα. Τα φυτοοιστρογόνα που περιέχει λειτουργούν ως ρυθμιστικά ορμονών και ταιριάζουν σε ένα συγκεκριμένο είδος υποδοχέα, επιδρώντας μόνο στα κόκαλα και στον εγκέφαλο, αλλά όχι στο στήθος και στη μήτρα, που σημαίνει ότι δε φαίνεται να προκαλεί ορμονοεξαρτώμενους όγκους ή άλλες αντίστοιχες επιπλοκές.
Προφυλάξεις: Παρότι θεωρείται αρκετά ασφαλές βότανο προτείνεται να μη λαμβάνεται στο πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης, ούτε παράλληλα με φάρμακα που περιέχουν προγεστερόνη ή οιστρογόνα, ούτε από γυναίκες που έχουν ορμονοεξαρτώμενους όγκους ή λαμβάνουν θεραπεία για την αντιμετώπισή τους χωρίς την έγκριση του/της ιατρού τους. Καλύτερα να μη λαμβάνεται για διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών συνεχόμενα σε θεραπευτική δόση, χωρίς παρακολούθηση.
Λυγαριά (Vitex agnus-castus)
Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου, των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, την αμηνόρροια, την έντονη αιμορραγία της μήτρας (μηνορραγία), την υπογονιμότητα, τις πολυκυστικές ωοθήκες και την ακμή που σχετίζεται με τις ορμόνες. Γενικότερα ανακουφίζει από τα συμπτώματα της έλλειψης προγεστερόνης, που είναι απαραίτητη για τη γυναικεία γονιμότητα ή την υπερβολή οιστρογόνων, που σχετίζεται με την έλλειψη ερωτικής διάθεσης και από τα συμπτώματα του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου και της εμμηνόπαυσης. Έχει χρησιμοποιηθεί για την παύση της παραγωγής γάλακτος στο θηλασμό και ενισχύει τη γονιμότητα
Πώς λειτουργεί: Ρυθμίζει τις ορμόνες μέσω της επίδρασης που έχει στον υποθάλαμο και στην υπόφυση, που συντονίζουν το ενδοκρινικό σύστημα. Αναστέλλει την υπερπαραγωγή της προλακτίνης, μιας ορμόνης που χρησιμεύει στην παραγωγή γάλακτος αλλά η οποία σε υπερβολή μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα και να αυξήσει τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, όπως τις εξάψεις, την ξηρότητα του κόλπου και την οστεοπενία. Επίσης μειώνει την ωοθυλακιοτρόπο ορμόνη (FSH) και αυξάνει την ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH), μειώνοντας έτσι την παραγωγή οιστρογόνων και τεστοστερόνης και αυξάνοντας την παραγωγή προγεστερόνης.
Προφυλάξεις: Να μη λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Οι μεγάλες δόσεις (20 φορές μεγαλύτερες της προτεινόμενης δοσολογίας) μπορεί να δημιουργήσουν επιπλοκές στη λειτουργία της υπόφυσης, των επινεφριδίων και της μήτρας. Συνεπώς χρειάζεται να λαμβάνεται στις προτεινόμενες δοσολογίες και να διακόπτεται η χρήση αν τυχόν παρουσιαστούν παρενέργειες, όπως πονοκέφαλοι, ναυτία, στομαχικές διαταραχές και υπερένταση.
Μαυροκούκι (Nigella sativa)
Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως για την αντιμετώπιση της αμηνόρροιας, της δυσμηνόρροιας και της γυναικείας υπογονιμότητας. Έχει γίνει γνωστό ως τονωτικό του νευρικού συστήματος, ρυθμιστικό των ορμονών και του σακχάρου. Έχει επίσης, αντικαρκινική, ηπατοπροστατευτική και αντιφλεγμονώδη δράση και μειώνει το οίδημα (πρήξιμο).
Πώς λειτουργεί: Έχει αντιοξειδωτική και προστατευτική δράση στους ιστούς και σε ειδικά κύτταρα του ενδοκρινικού συστήματος, χρησιμεύοντας πιθανώς στην αντιμετώπιση προβλημάτων του θυρεοειδούς αλλά και των αναπαραγωγικών ορμονών για τα δύο φύλλα. Φαίνεται να ενισχύει τη στεροειδογένεση, τη διαδικασία της δημιουργίας στεροειδών ορμονών δηλαδή ανδρογόνων, προγεστερόνης, οιστρογόνων, κορτιζόνης και αλδοστερόνης, που είναι απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία και ανάπτυξη των ωοθηκών, των όρχεων, των επινεφριδίων και του πλακούντα. Το έλαιο επιδεικνύει οιστρογονική δράση και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που χρησιμεύει ως τονωτικό της λίμπιντο και της γονιμότητας για τις γυναίκες.
Προφυλάξεις: Η μακροπρόθεσμη χρήση του ελαίου σε μεγάλες δόσεις υπάρχει πιθανότητα να επηρεάσει τη γονιμότητα στους άντρες. Να μη λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Προτείνεται προσοχή όταν λαμβάνεται με αντιπηκτική αγωγή, λόγω της αντιπηκτικής του δράσης.
Ασγουαγκάντα Ashwagandha (Withania somnifera)
Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Λειτουργεί κυρίως ως προσαρμογόνο, βοηθά δηλαδή ολόκληρο τον οργανισμό να ανταπεξέλθει στο στρες. Ειδικά για το γυναικολογικό σύστημα χρησιμοποιείται για την υπογονιμότητα και ανακουφίζει από συμπτώματα που σχετίζονται με το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο και την εμμηνόπαυση. Τονώνει τη λίμπιντο, μειώνει την όρεξη, ειδικά για υδατάνθρακες, και ανακουφίζει από την αϋπνία, το άγχος και την ευερεθιστότητα, τις εξάψεις, την ξηρότητα του κόλπου, την τριχόπτωση, τη σωματική και τη νοητική εξάντληση. Χρησιμοποιείται ως ρυθμιστικό του κύκλου περιόδου στην ενδομητρίωση και στις πολυκυστικές ωοθήκες.
Πώς λειτουργεί: Φαίνεται πως κατά την εμμηνόπαυση βοηθά στη διατήρηση των οιστρογόνων και τη μείωση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), δηλαδή καθυστερεί και μειώνει την εμφάνιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση. Μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου και της ινσουλίνης, που επηρεάζει την όρεξη ειδικά για γλυκά. Φαίνεται πως περιορίζει την παραγωγή κορτιζόλης, που παράγεται σε καταστάσεις στρες και η οποία όταν βρίσκεται σε υπερβολή επηρεάζει τον ρυθμό του ύπνου και τα επίπεδα ενέργειας και αναστέλλει την παραγωγή προγεστερόνης, που συμβάλλει στη γονιμότητα. Με αυτόν τον τρόπο ανακουφίζει από το άγχος και τις έντονες εναλλαγές της διάθεσης.
Προφυλάξεις: Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ευαισθησία στο στομάχι και δυσπεψία. Να μη λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μάκα (Lepidium meyenii)
Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται ως γενικότερο τονωτικό ολόκληρου του οργανισμού που επίσης βελτιώνει τη γονιμότητα, τονώνει τη λίμπιντο, ανακουφίζει από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και τη δυσμηνόρροια. Χρησιμεύει επίσης ως τονωτικό της μήτρας, ρυθμίζει τον κύκλο περιόδου και ανακουφίζει από την εξάντληση, τη χρόνια κόπωση και την κατάθλιψη. Είναι αντιφλεγμονώδες και χρησιμοποιείται για τη μαστίτιδα και τις φλεγμονές του μυοσκελετικού. Χρησιμοποιείται επίσης προληπτικά κατά του καρκίνου του μαστού και άλλων μορφών καρκίνου και έχει ηπατοπροστατευτική δράση.
Πώς λειτουργεί: Ως προσαρμογόνο, έχει γενικευμένη επίδραση στον οργανισμό. Έχει αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις στο νευρικό, στο πεπτικό, στο κυκλοφορικό, στο μυοσκελετικό αλλά και στο γυναικολογικό σύστημα. Εξισορροπεί τις ορμόνες επιδρώντας ως προστατευτικό στις διαδικασίες του αναπαραγωγικού άξονα (υποθαλάμου-υπόφυσης-ωοθηκών) και φαίνεται ένα πολλά υποσχόμενο φυτικό φάρμακο για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Μεταξύ άλλων αυξάνει τους δείκτες οστικής πυκνότητας στην οστεοπόρωση.
Προφυλάξεις: Δεν υπάρχουν έρευνες που να υποστηρίζουν ότι η χρήση της Μάκα μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες σε θεραπευτική δοσολογία ή στη διατροφή. Προτείνεται ωστόσο να μη λαμβάνεται κατά τη διάρκεια θεραπειών που επηρεάζουν τις ορμόνες (όπως θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού ή θεραπεία για τον υποθυρεοειδισμό) λόγω της επίδρασης που μπορεί να έχει στο ενδοκρινικό σύστημα.
Τσουκνίδα (Urtica dioica)
Γυναικολογικές χρήσεις στη βοτανοθεραπεία: Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών, της αμηνόρροιας, της δυσμηνόρροιας, της υπογονιμότητας και των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Έχει επίσης υπογλυκαιμική δράση και ανακουφίζει από το οίδημα ως διουρητικό.
Πώς λειτουργεί: Περιέχει φυτοοιστρογόνα με ήπια οιστρογονική και αντι-οιστρογονική δράση, που φαίνεται να ενισχύουν το μεταβολισμό των οιστρογόνων, τη διαδικασία δηλαδή της διάσπασης και τελικά αποβολής τους. Ενδέχεται να λειτουργεί προληπτικά κατά ορμονοεξαρτώμενων όγκων και προβλημάτων που προκαλούνται λόγω της υπερβολής οιστρογόνων. Έχει αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση και μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση φλεγμονωδών καταστάσεων που σχετίζονται με ορμονική ανισορροπία, όπως η ενδομητρίωση.
Προφυλάξεις: Μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση σε ανθρώπους που έχουν αλλεργία ή ευαισθησία στο φυτό. Προς αποφυγή αυτής της πιθανότητας, καλύτερα να λαμβάνεται αρχικά σε μικρότερες δόσεις.
Η Κωνσταντίνα Λίτσα σπούδασε Βοτανοθεραπεία στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Napier στο Εδιμβούργο,στη Σκωτία. Έπειτα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη "Συμβουλευτική Ψυχολογία στη Δημόσια Υγεία" και εκπαιδεύτηκε στη Συμβουλευτική (Solution Focused Counseling και Προσωποκεντρική Συμβουλευτική). Από το 2007 εργάστηκε ως Φυτοθεραπεύτρια στη Βρετανία, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και σε κοινοτικά προγράμματα σχεδιασμένα για ευάλωτες ομάδες, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Για 3 χρόνια ήταν μέλος της ομάδας Αγωγής Υγείας του Δήμου του Εδιμβούργου, όπου εργαζόταν με εφήβους σε Γυμνάσια και έλαβε μέρος σε Βρετανικά προγράμματα εκπαίδευσης που αφορούσαν στην ανάπτυξη αυτοπεποίθησης και περιβαλλοντολογικής συνείδησης σε σχολεία. Συμμετείχε για 7 χρόνια στην ομάδα Herbal Scotland, όπου προσέφερε Πρώτες Βοήθειες με Βότανα σε Διεθνή Φεστιβάλ. Από τον Αύγουστο του 2011, ζει στην Ελλάδα, όπου εργάζεται ως Βοτανοθεραπεύτρια και προωθεί τις αρχές της Αειφόρου Καλλιέργειας (Permaculture).Έχει συνεργαστεί με πολλές τοπικές ομάδες και παραδίδει σεμινάρια αυτάρκειας και πρακτικά εργαστήρια με στόχο την εκπαίδευση για την αυτοδιαχείριση της υγείας και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
‘’Ξεχνάω!...’’ Ανθοϊάματα για βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης και της προσοχής
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι παραπονούνται ότι ξεχνούν, ότι η μνήμη τους δεν τους βοηθά να θυμούνται απαραίτητες πληροφορίες στην καθημερινότητά τους. Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που συντελεί σε αυτό φαίνεται ότι είναι το στρες. Ας αναλογιστούμε το πόσο μπορεί να επιβαρύνουν οι διάφορες συνθήκες στρες σε επίπεδο προσωπικό (θλίψη, αγωνία και άγχος, δυσκολίες στις σχέσεις, μεγάλα πρακτικής φύσης προβλήματα σχετιζόμενα με την επιβίωση κλπ), σε επίπεδο κοινωνικό (απομόνωση, αυξανόμενη βία, επαπειλούμενες καταστροφές, κλπ), σε επίπεδο περιβαλλοντικού στρες (επιδεινούμενες κλιματικές συνθήκες ασαφούς αιτιολογίας άρα και αδυναμίας αντιμετώπισης, ηλεκτρομαγνητική ρύπανση (ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα) κλπ. Οι τεράστιες αλλαγές που επιβάλλει η σύγχρονη καθημερινότητα, ο ‘βομβαρδισμός’ με πληροφορίες, η ταχύτητα με την οποία εκτυλίσσονται τα γεγονότα και οι μεγάλες απαιτήσεις για εντατικούς ρυθμούς στην εργασία και στην απόδοση των περισσότερων, οι συνεχείς περισπασμοί που δημιουργούν οι πολυπληθείς, έντονες και συχνά αντιφάσκουσες αισθητηριακές εντυπώσεις μέσα από το διαδίκτυο, τις ειδήσεις, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα συνεχή και μεγάλα σοκ σε όλα σχεδόν τα πεδία της ζωής, όλα αυτά δεν μπορεί να είναι χωρίς επίπτωση στο τρόπο που λειτουργεί μεταξύ άλλων και ο εγκέφαλός μας. Δεν είναι απαραίτητο δηλαδή να έχει κανείς κάποιο οργανικής φύσης πρόβλημα, κάποιο είδος άνοιας, για να υπολειτουργεί σοβαρά η μνήμη του. Ο νους χρειάζεται ηρεμία και συγκέντρωση προκειμένου να εστιάσει στις πληροφορίες που καλείται να διαχειριστεί, να τις ‘φωτογραφήσει’, να τις αφομοιώσει εσωτερικά και να τις ‘εγγράψει’ ώστε να τις θυμάται και να μπορεί να τις ανακαλεί. Έχει γίνει όμως πρακτικά πολύ δύσκολο το να συγκεντρωθεί κανείς διατηρώντας μια βασική εσωτερική ησυχία και χωρίς διαρκείς περισπασμούς σε αυτό που κάνει.
Αν και είναι φυσικά αδύνατον να αποφευχθούν εξ ολοκλήρου οι διαταρακτικές για την προσοχή και την συγκέντρωση συνθήκες της ζωής, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος ώστε να μετριάσει την επίδρασή τους και να βοηθήσει το νου του να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά. Ας δούμε κάποιες δυνατότητες που παρέχονται από πλευράς ανθοϊαμάτων. Συχνά, η δυσκολίες στη μνήμη και την συγκέντρωση οφείλονται σε μια ελλιπή επαφή με ‘το εδώ και το τώρα’, σε αφηρημάδα. Το ανθοΐαμα Bach Clematis βοηθά στο να είμαστε περισσότερο ‘παρόντες στη στιγμή’, πιο νηφάλιοι, άρα και πιο παρατηρητικοί και ικανοί να αντιληφθούμε, να καταγράψουμε και να μπορούμε να θυμηθούμε αργότερα αυτά που μας αφορούν. Ανάλογη βοήθεια δίνει το Australian Bush Sundew. Το Bach White Chestnut ‘αδειάζει’ το κεφάλι από τις πολλές και συχνά άσχετες σκέψεις που εμποδίζουν τον νου να ησυχάσει και να επικεντρωθεί. Ανθοϊάματα που βοηθούν στη διαχείριση του χρόνου, στην αποφυγή της πίεσης που προκαλεί το επείγον των υποχρεώσεων, στην ικανότητα συγκέντρωσης που δίνει η υπομονή και η ικανότητα να εστιάζουμε με ηρεμία στην παρούσα στιγμή, είναι φυσικά πολύτιμα ως προς το συγκεκριμένο πρόβλημα. Τα Impatiens (Bach) και Black Eyed Susan (Australian Bush) ανακουφίζουν από το στρες της βιασύνης. Με το Indian Pink (FES) ο άνθρωπος μπορεί και παραμένει ήσυχος, γαλήνιος και επικεντρωμένος στο στόχο του ακόμη και όταν γύρω του ‘χαλάει ο κόσμος’ από τη φασαρία, την ένταση και το στρες. Το Infinite Patience (Dancing Light Orchids) μας βοηθά να παραμένουμε επικεντρωμένοι και ήρεμοι όταν χρειάζεται να βιώσουμε αλλαγές, ματαιώσεις και αναβολές ως προς την τήρηση προθεσμιών ή την άμεση ικανοποίηση επιθυμιών ή αναγκών μας.
Το ανθοΐαμα Flax (Pegasus) έχει εξαιρετική επίδραση στη μνήμη καθαυτή, ενδυναμώνοντάς την με άμεσο και κυριολεκτικό τρόπο.
Το σύνθετο ανθοΐαμα Focus Essence (το πρώην ονομαζόμενο Cognis Essence) της Australian Bush, εκτός από το Sundew που βοηθά την νηφαλιότητα και την διαύγεια στο παρόν και το οποίο αναφέρθηκε πιο πάνω, περιέχει επίσης το Isopogon, για εσωτερική ευελιξία και ευκαμψία σωματικών και νοητικών λειτουργιών. Η Bush Fuchsia, επίσης συστατικό του Focus Essence, είναι ανεκτίμητη στο να μας βοηθά να ενεργοποιήσουμε το νου μας και να συντονίσουμε τις δραστηριότητες που έχουν συσχετιστεί με τα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια, την αναλυτική σκέψη και τις συγκινήσεις, τη διαίσθηση και τη λογική. Η Jacaranda μας βοηθά να συγκεντρωθούμε και να βάλουμε μια τάξη στη ακαταστασία και τη διάσπαση που επικρατεί στο χώρο μας, στις δραστηριότητες και τα προγράμματά μας, και το επιτυγχάνει μέσω της τάξης, της οργάνωσης και της συγκέντρωσης που αποκαθιστά και διασφαλίζει στο νου. Σκεφτόμαστε καλύτερα και συγκεντρωνόμαστε περισσότερο όταν υπάρχει τάξη μέσα μας και γύρω μας και τα διάφορα ‘κομμάτια του παζλ’ μπαίνουν στη θέση που χρειαζόμαστε ή που θέλουμε να έχουν. Το Paw Paw τέλος, συστατικό και αυτό του Focus Essence, αυξάνει την ικανότητα κατανόησης και απορρόφησης των πληροφοριών και των γνώσεων που προσπαθούμε αφομοιώσουμε, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση, αυξάνοντας τα όρια της απόδοσής μας και απαλλάσσοντας από τη συνήθη κόπωση που ακολουθεί τις ανάλογες διαδικασίες πνευματικής εργασίας.
Σχετικά με τις ενδείξεις για το εξαιρετικά ενδιαφέρον ανθοΐαμά της, το Lilac, η FES αναφέρει τα ακόλουθα: ‘’Lilac: Πνευματική αμνησία – απώλεια της ικανότητας να συνθέτει κανείς ή να τρέφεται από τις παρελθούσες εμπειρίες της ψυχής, ιδιαίτερα από αυτές της παιδικής ηλικίας. Θλίψη και στεναχώρια, κατάθλιψη και εσωτερικό βάρος, που οφείλονται σε απομόνωση, αποξένωση ή εγκατάλειψη. Μια κατάσταση μειωμένης αισθητηριακής εμπειρίας σαν προάγγελος νόσησης ή δυσλειτουργίας του εγκεφάλου’’. Και όντως πολλοί παρατηρούν ότι η απομόνωση, η έλλειψη ανθρώπινων επαφών και η σταδιακή απώλεια της κοινωνικότητας και των ενδιαφερόντων μαζί με τη βαθιά, συχνά όχι καν ενσυνείδητη αγωνία και κατάθλιψη που αυτά συνεπιφέρουν, φαίνεται να προηγείται της ανοικτής εκδήλωσης συμπτωμάτων άνοιας σε πολλούς, ηλικιωμένους συνήθως άρα και συνεπακόλουθα κοινωνικά περιορισμένους ανθρώπους. Η ανάγκη μέριμνας και βοήθειας μέσω ψυχολογικής στήριξης (τα ανθοϊάματα μπορούν να παίξουν σημαντικότατο ρόλο εδώ) αλλά και κατάλληλων ενεργειών σε κοινωνικό επίπεδο έτσι ώστε οι συνθήκες ζωής στις περιπτώσεις αυτές να βελτιωθούν ανάλογα και τα άτομα να διατηρήσουν μια ουσιαστική επαφή με τους άλλους και με το περιβάλλον γενικά, είναι προφανής.
Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.
Πρόληψη και καταπολέμηση παθήσεων του αναπνευστικού για το φθινόπωρο
Με την αλλαγή της εποχής από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο σημειώνεται αύξηση στις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος. Αυτές είναι το απλό κρυολόγημα και άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού, ενώ συχνά επιδεινώνονται τα αλλεργικά συμπτώματα και το βρογχικό άσθμα, λόγω της υγρασίας.
Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού αντιπροσωπεύουν στατιστικά το μεγαλύτερο μέρος των οξέων λοιμώξεων. Χωρίζονται σε λοιμώξεις του ανώτερου και του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού αφορούν τη μύτη, τα ιγμόρεια, το φάρυγγα, το λάρυγγα, τις αμυγδαλές, την τραχεία, προκαλώντας αντίστοιχα ρινίτιδα, ιγμορίτιδα, φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα και τραχειοβρογχίτιδα. Συχνές λοιμώξεις είναι το απλό κρυολόγημα και η γρίπη.
Το απλό κρυολόγημα εκδηλώνεται με έντονο συνάχι, πονόλαιμο, μείωση της διάθεσης και διαρκεί λίγες μέρες έως και μια εβδομάδα. Σπάνια συνοδεύεται με πυρετό, που αν υπάρχει είναι χαμηλός. Συνήθως δεν προκαλεί σοβαρές επιπλοκές και οφείλεται κυρίως σε λοίμωξη από ρινοϊό. Άλλοι ιοί που μπορούν να προκαλέσουν το απλό κρυολόγημα είναι ο κορονοϊός, ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός, οι αδενοϊοί, ο μεταπνευμονοϊός και οι εντεροϊοί. Επίσης, συχνά τα συμπτώματα μπορεί να οφείλονται στη συνύπαρξη δύο ή περισσότερων ιών.
Η γρίπη είναι επίσης ιογενής λοίμωξη και εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό, ξηρό βήχα, πονοκέφαλο, πόνο στους μύες, έντονη καταβολή ενώ χαρακτηριστική είναι η έλλειψη ρινικής καταρροής. Συμπτώματα των οφθαλμών είναι άλγος, δακρύρροια και φωτοφοβία. Διαρκεί από 1-2 εβδομάδες. Οι ιοί που την προκαλούν είναι της γρίπης (Influenza) και παραγρίπης (parainfluenza).
Οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος αφορούν τους πνεύμονες. Οι πνευμονίες συνήθως οφείλονται σε βακτηρίδια και πιο σπάνια σε ιούς, μύκητες ή παράσιτα.
Ο ιός Sars-CoV-2, που προκαλεί την νόσο COVID-19, εκτός από πνευμονία, συχνά συνοδεύεται από πυρετό, βήχα, δύσπνοια, μυαλγία, αδιαθεσία, πονόλαιμο, απώλεια όσφρησης και γεύσης, ρινική καταρροή, ναυτία, διάρροια.
Κάθε ιογενής λοίμωξη μπορεί να επιβαρυνθεί με μικροβιακή συμμετοχή. Τότε η ρινική έκκριση ή και το φλέγμα θα γίνουν κιτρινωπά ή πρασινωπά. Ανάλογα με τον παθογόνο παράγοντα ακολουθείται και στοχευμένη θεραπεία. Για την καταπολέμηση των βακτηρίων χρησιμοποιούνται τα αντιβιοτικά, των ιών τα αντι-ιικά, των παρασίτων τα αντιπαρασιτικά, των μυκήτων τα αντιμυκητιακά. Το πρόβλημα όμως είναι ότι για πολλούς ιούς δεν υπάρχει κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, και ότι τα φάρμακα και κυρίως τα αντιβιοτικά προκαλούν παρενέργειες, καθώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά. Η κατάχρηση των αντιβιοτικών έχει οδηγήσει στην εμφάνιση βακτηρίων ανθεκτικών στη δράση των φαρμάκων.
Εκτός από τις λοιμώξεις ένα άλλο πρόβλημα του αναπνευστικού είναι η εκδήλωση αλλεργικών συμπτωμάτων όπως η ρινίτιδα, η ιγμορίτιδα, η λαρυγγίτιδα, η βρογχίτιδα, ακόμα και το βρογχικό άσθμα, που συνήθως έχει αλλεργικό υπόβαθρο. Με την αλλαγή του καιρού το φθινόπωρο και το χειμώνα ευδοκιμούν στην ατμόσφαιρα κυρίως οι μύκητες της υγρασίας (εισπνεόμενα αλλεργιογόνα).
Καθώς μεγάλη πλέον μερίδα ανθρώπων αναζητά φυσικές λύσεις για την πρόληψη και την τόνωση της υγείας, θα αναφερθώ στην βιοφυσική μέθοδο με τη συσκευή BICOM, η οποία χρησιμοποιείται ήδη πάνω από 35 χρόνια. Ο τρόπος λειτουργίας της είναι ο εξής: η συσκευή διαβάζει και επεξεργάζεται τις ηλεκτρομαγνητικές πληροφορίες που εκπέμπει είτε το σώμα μας, είτε οι διάφορες ουσίες, όπως οι τροφές, οι βιταμίνες, τα βαρέα μέταλλα, τα αλλεργιογόνα, είτε οι διάφοροι μικροοργανισμοί. Η εφαρμογή έγκειται στην αντιστροφή της φάσης των δυσαρμονικών (παθολογικών) σημάτων και αποστολή τους στο σώμα μας. Αυτή η αντιστροφή φάσης του αρχικού σήματος προκαλεί την εξουδετέρωση της επίδρασης του και την εξάλειψή του, όπως δείχνει η μαθηματική εξίσωση: 1 + (-1) = 0. Παράλληλα, τα αρμονικά (συνεπώς υγιή) σήματα του οργανισμού ενισχύονται.
Η βιοφυσική αυτή προσέγγιση είναι μια ολιστική μέθοδος, η οποία στοχεύει στην στοχευμένη τόνωση του ανοσοποιητικού, στην αποτοξίνωση του οργανισμού, στη μείωση του στρες, στην εξισορρόπηση της επίδρασης αρνητικών ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, στο ξεμπλοκάρισμα των ενεργειακών κέντρων και καναλιών, με στόχο την επανάκτηση της λειτουργίας αυτο-ρύθμισης του οργανισμού. Παράλληλα, μπορεί να γίνει ταυτοποίηση του μικροοργανισμού ή του αλλεργιογόνου που πυροδοτεί συμπτώματα και, κατ’ επέκταση, η καταπολέμησή του με την αντι-συχνότητά του. Είναι, λοιπόν, μια πολύ καλή επιλογή για την πρόληψη και τόνωση της υγείας.
Παράλληλα, είναι μια απόλυτα φυσική κι ανώδυνη μέθοδος, χωρίς παρενέργειες και μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε ηλικία. Ο συνδυασμός με άλλες ενεργειακές μεθόδους, όπως μεταξύ άλλων η ομοιοπαθητική, είναι επίσης δυνατός. Σε αντίθεση με την ομοιοπαθητική, οι εφαρμογές της μεθόδου μπορούν να συνδυαστούν και με τα συμβατικά φάρμακα.
Κλινικά περιστατικά
Η Αλεξάνδρα Ντ., 4 ετών, αρρώσταινε πολύ συχνά από κρυολογήματα, τα οποία κατέληγαν σε ωτίτιδα. Ο ωτορινολαρυγγολόγος είπε στους γονείς της πως θα χρειαζόταν χειρουργείο για να τοποθετηθούν σωληνάκια στα αυτιά του παιδιού. Έγιναν τρεις επισκέψεις κατά τις οποίες τονώθηκε το ανοσοποιητικό σύστημα της μικρής, ενώ δείγμα βύσματος από τα αυτιά της χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση των παθογόνων μικροοργανισμών. Ένα χρόνο μετά τη θεραπεία δεν παρουσίασε ωτίτιδα ενώ αρρώστησε λιγότερες φορές. Η όρεξή της επανήρθε δεν είχε πια την όψη καχεκτικού μικροκαμωμένου παιδιού, γεγονός που παρατηρείται συχνά μετά την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών.
Η Αλέκα Τ., ετών 27, έπασχε από άσθμα και χρόνια ιγμορίτιδα για περισσότερα από οχτώ χρόνια. Είχε διαπιστώσει ευαισθησία στην υγρασία, την σκόνη, τις μυρωδιές (κολόνιες, καθαριστικά και αποσμητικά χώρων, βερνίκια και μπογιές), τον καπνό του τσιγάρου, τη γύρη της ελιάς, τον καφέ, τα αναψυκτικά. Μετά το μπάνιο με αφρόλουτρο είχε κνησμό στο δέρμα. Στα τεστ με την μέθοδο του βιοσυντονισμού βρέθηκε αλλεργία στο γάλα, τα ακάρεα της σκόνης, στους μύκητες υγρασίας, αρώματα, καπνό τσιγάρου, χλωρίνη, κι άλλες έντονες μυρωδιές. Επιβαρυντικοί παράγοντες ήταν μύκητες στο παχύ έντερο και βακτηρίδια στα ιγμόρεια. Στις πρώτες τρεις εφαρμογές έγινε απευαισθητοποίηση από τα γαλακτοκομικά, τα ακάρεα σκόνης, τους μύκητες υγρασίας και τον καπνό του τσιγάρου. Επίσης εξουδετερώθηκαν οι μύκητες του εντέρου και τα βακτηρίδια των ιγμορείων. Κατά τη διάρκεια της αγωγής έγινε επίσης «ξεμπλοκάρισμα» του τέταρτου και πέμπτου ενεργειακού κέντρου. Τονώθηκε το αναπνευστικό και ανοσοποιητικό της σύστημα. Η Αλέκα ένιωσε πολύ καλύτερα από την πρώτη κιόλας επίσκεψη. Μετά την απευαισθητοποίηση στην πρωτεΐνη του γάλακτος ξαναέβαλε τα γαλακτοκομικά στη διατροφή της. Η επαναληπτική σπιρομέτρηση έδειξε βελτίωση των αναπνευστικών όγκων. Δήλωσε πολύ ευχαριστημένη από τα αποτελέσματα και ευγνώμων για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής της. Δεν χρησιμοποιεί πλέον φάρμακα για το άσθμα ή την ρινίτιδα.
Πιέζομαι, στεναχωριέμαι και ανησυχώ: Ανθοϊάματα για τις ιδιαίτερες συνθήκες της εποχής
Όλο και περισσότερο στους καιρούς που ζούμε έχουν πολλοί την αίσθηση ότι οι συνθήκες επιβίωσης και διαβίωσης έχουν καταστεί πολύ πιεστικές και μάλιστα σε επίπεδα με τα οποία δεν υπάρχει προηγούμενη εξοικείωση άρα και εμπειρία αντιμετώπισης και προσαρμογής. Δεν μιλάμε εδώ απλά για συνηθισμένα, διαχρονικής υφής ατομικά προβλήματα υγείας, για δυσκολίες οικονομικές ή για διάφορα άλλα έκτακτα περιστατικά της ζωής που μας ταλαιπωρούν ή μας φοβίζουν. Υπάρχει μια αίσθηση -ανεξάρτητα του αν συνειδητοποιείται ξεκάθαρα ή γίνεται προσπάθεια να απωθηθεί- του ότι οι συνθήκες ζωής και τα πράγματα στη φύση αλλάζουν, με μορφές και προς κατευθύνσεις που όχι μόνο δεν γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίσουμε αλλά δεν μπορούμε να τις διακρίνουμε και να τις αντιληφθούμε καν. Αυτό δημιουργεί ένα είδος άγχους στον μέσο άνθρωπο, το οποίο, είτε επιλέγοντας να το αγνοεί είτε ενδίδοντας στην ανάγκη του να το εκφράσει, διαταράσσει την ψυχική του ζωή και την καθημερινότητά του.
Συνήθως, κατά τη διάρκεια της μέρας η παρουσία του άγχους αυτού ‘ξεχνιέται’ μέσα από τις διάφορες δραστηριότητες της καθημερινότητας. Μπορεί όμως να βρίσκει έδαφος να εκδηλωθεί κατά τις ώρες του ύπνου και της ανάπαυσης, εμποδίζοντας τον άνθρωπο να αποκοιμηθεί ή βυθίζοντάς τον σε μια φαινομενικά αναίτια και ακατανόητη αγωνία όταν ξυπνά και πριν επανεύρει εντελώς τους συνήθεις του καθημερινούς ρυθμούς.
Ο σκοπός μας εδώ δεν μπορεί να είναι προφανώς το να προσδιορίσουμε τις προσωπικές αιτίες που μπορεί να δημιουργούν άγχος σε κάποιον αλλά μάλλον το να δώσουμε κάποιο χώρο και προσοχή σε αυτό το γενικευμένο και υπαρξιακό μεν, πολύ χειροπιαστό συγχρόνως δε, επίπεδο φόβου και αγωνίας που διακατέχει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στην παρούσα φάση μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και ει δυνατόν, να επιχειρήσουμε να το διαχειριστούμε και να το ανακουφίσουμε χρησιμοποιώντας κάποια βασικά ανθοϊάματα.
Το ανθοΐαμα Bach Cherry Plum είναι ως γνωστόν το ανθοΐαμα που συνιστάται για την κατάσταση όπου κανείς ‘νομίζει ότι θα τρελλαθεί’. Η πίεση που αισθάνεται εσωτερικά, η αυξανόμενη ένταση, είτε αμιγώς οφειλόμενη σε εσωτερικούς ψυχικούς παράγοντες ή σε εξωτερικές πιέσεις είτε σε συνδυασμούς και των δύο, τον κάνει να νοιώθει ότι θα διαλυθεί, ότι κάτι μέσα του θα εκραγεί, ότι θα ξεσπάσει με τρόπους που δεν θέλει και που δεν τον αντιπροσωπεύουν, ότι ο νους του δεν μπορεί να αντέξει άλλο, ότι δεν υπάρχει λύση ούτε οδός διαφυγής. Το απολύτως βασικό αυτό ανθοΐαμα θα ενεργήσει δραστικά στο να ομαλοποιηθεί η εσωτερική συγκινησιακή ροή και ο άνθρωπος να ανακουφιστεί από την ένταση και να διαχειριστεί πολύ πιο ήρεμα τις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις.
Το ανθοΐαμα Echinacea της FES θα το χρειαστούμε στις στιγμές που νοιώθουμε ότι η προσωπικότητά μας κινδυνεύει να καταθρυμματιστεί, να ‘γίνει κομμάτια’ όπως λέμε, να μην αντέχει να συντηρήσει άλλο τη βασική της εσωτερική συνοχή. Σαν ένα ισχυρό ψυχικό συγκολλητικό υλικό η Echinacea, θα βοηθήσει στο να διατηρηθούν τα τμήματα της προσωπικότητας και του ψυχισμού μας σε συνοχή, συντηρώντας μια ισχυρή και ακέραιη αίσθηση εσωτερικής ταυτότητας. Αυτό δίνει ένα σημαντικό αίσθημα ψυχικής ανακούφισης και ικανότητας να δρούμε ικανοποιητικά.
Η βοήθεια που δίνουν τα δύο αυτά τόσο βασικά ανθοϊάματα είναι πάντοτε μεγάλη αν και συχνά απαιτείται κάποιος βαθμός ψυχολογικής παρατηρητικότητας και αυτεπίγνωσης για να αντιληφθεί κανείς συνειδητά την ύπαρξη και το μέγεθος της βοήθειας που του προσφέρουν, σε αντίθεση ίσως με άλλα πιο ‘εντυπωσιακά’ ως προς τη δράση τους ανθοϊάματα με περισσότερο ‘στοχευμένα’ και ευκολότερα παρατηρήσιμα χαρακτηριστικά. Με ανθοϊάματα όπως η Echinacea ή το Cherry Plum, o άνθρωπος νοιώθει συχνά απλώς ‘πιο ήρεμος’, χωρίς να μπορεί να εξειδικεύσει άλλο ή και αποδίδει αυτή την ηρεμία σε τυχαίους εξωτερικούς παράγοντες. Επαφίεται λοιπόν συχνά στους εργαζόμενους με ανθοϊάματα (και στους εργαζόμενους στο χώρο της ψυχικής υγείας γενικά, που ίσως κάποια στιγμή διακρίνουν και αντιληφθούν την απερίγραπτη συνάφεια της ενεργειακής προσέγγισης με τις διαδικασίες εξομάλυνσης και ανάπτυξης του ψυχισμού) το να συστήσουν αυτά ή και άλλα ανάλογης θεμελιώδους φύσης ανθοϊάματα στον έχοντα ανάγκη.
Η εντεινόμενη αγωνία και η απουσία ορατής λύσης γνωρίζουμε πόσο έχει εξάψει τα πνεύματα κάνοντας πάρα πολλούς ανθρώπους πλέον να θυμώνουν πολύ εύκολα ο ένας με τον άλλον, να στρέφονται με άμεσο και εκρηκτικό τρόπο, με εχθρότητα και με αγένεια ο ένας εναντίον του άλλου, ενισχύοντας συνθήκες επιθετικότητας και επιτείνοντας έναν φαύλο κύκλο. Κάποια από τα ανθοϊάματα φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη ένδειξη και καταλληλότητα στις περιστάσεις όπως αυτές που ζούμε, και ας δούμε μερικά. Το ανθοΐαμα Bach Beech (“τι χάλια που είναι οι άνθρωποι, τι κακοί, τι ηλίθιοι, πόσο αναγκαζόμαστε να υποφέρουμε εξ αιτίας τους!..), το Bach Holly (“είσαστε οι εχθροί μας, σας μισώ, μας επιτίθεστε, μας κάνετε κακό!”), το Bach Willow (“όλα είναι χάλια σ’ αυτό τον κόσμο, μαυρίλα, τίποτε δεν αξίζει, τίποτε δεν πάει καλά, ναι, ας καταστραφεί αυτός ο κόσμος, δεν με νοιάζει, δεν έχω καμία διάθεση να αγωνίζομαι και να προσπαθώ”). Το Bach Gentian (“τίποτε δεν θα πάει καλά, όλο εμπόδια και δυσκολίες εμφανίζονται!”), Gorse (“νοιώθω απελπισία, ψυχοπλάκωμα, ξέρω ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ”), Sweet Chestnut (“κινδυνεύω, δεν έχω βοήθεια ούτε προστασία από πουθενά, θα καταστραφώ!”). Το FES Scotch Broom (“νοιώθω αγωνία και τρόμο, ο κόσμος θα καταστραφεί, βλέπουμε τα σημάδια, το λένε και τόσες προφητείες, έχω παραλύσει ψυχικά, δεν έχω το κουράγιο ούτε τη διάθεση να κάνω τίποτε...”), το Bach Wild Rose (“Δεν νοιώθω κανένα ενδιαφέρον ή χαρά στη ζωή, τίποτε δεν μου δίνει ευχαρίστηση πια, έχω παραιτηθεί από τα πάντα”).
Όσοι έχουν χρησιμοποιήσει κάποια ανθοϊάματα σε ανάλογες περιστάσεις έχοντας κάνει κατάλληλες επιλογές, γνωρίζουν καλά το τι σημαίνει το να γλυκαίνει η διάθεση και να ελαφραίνει έως και να εξαφανίζεται ο ψυχικός πόνος ενώ παράλληλα η διαύγεια της αντίληψης όχι μόνο δεν περιορίζεται αλλά ενισχύεται και το εύρος της αυξάνεται, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.
Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.
Μητέρες που αγαπάνε πολύ.
Η σχέση μητέρας-παιδιού είναι από τις πιο πολυσυζητημένες στην Ιστορία, στην ποίηση και στην Τέχνη γενικά, στη φιλοσοφία αλλά και στην ψυχολογία, στην ψυχιατρική και στην ψυχοθεραπεία. Άλλοτε μέσα από εξιδανίκευση και άλλοτε φορτώνοντάς της την ευθύνη για όλα τα προβλήματα και ‘τα στραβά’ της ζωής μας, η αλήθεια είναι ότι αποτελεί μια σχέση καθοριστική όπως ίσως καμία άλλη, και το καθοριστικό της στοιχείο έγκειται στην παρουσία της αγάπης και της φροντίδας που παρέχει νωρίς στη ζωή των παιδιών της, αγάπη και φροντίδα που συνήθως συνεχίζουν να εκδηλώνονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής της.
Και μπορεί μεν η μητέρα να ενσαρκώνει μια αρχετυπική έκφραση αγάπης και προσφοράς, η ίδια αυτή μητέρα όμως δεν παύει να είναι άνθρωπος με πεπερασμένες δυνατότητες και με πολλές και μεγάλες προσωπικές ανάγκες η ίδια. Και συχνά, το στρες που προκύπτει μέσα από την ανάγκη προσφοράς στο παιδί και την ταυτόχρονη ανάγκη κάλυψης των δικών της ανθρώπινων συναισθηματικών, υλικών και λοιπών αναγκών, είναι μεγάλο. Αβοήθητη πολλές φορές, δίχως επαρκή ψυχολογική κατανόηση από τους άλλους ή και δίχως ψυχολογική αυτεπίγνωση, η μητέρα αφήνεται ‘να τα βγάλει πέρα’ όπως μπορεί, όπως προλαβαίνει και όπως την οδηγεί –αν την οδηγεί- ‘το μητρικό ένστικτό της’. Τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα τα απολύτως επιθυμητά, τα παιδιά αποκτούν προβλήματα την αιτία των οποίων συχνά της αποδίδουν ανοικτά δημιουργώντας της παράπονο και πικρία και όσο για την προσωπική της ζωή, την οποία ‘χτίζει’ συχνά αποκλειστικά ή σε πολύ μεγάλο βαθμό γύρω από τα παιδιά, δεν είναι ασύνηθες το να μη της παρέχει τις αναγκαίες ικανοποιήσεις και χαρές, με αποτέλεσμα να επικεντρώνεται ακόμη περισσότερα ‘στα παιδιά’ δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο.
Στη σημερινή εποχή είναι λίγοι αυτοί που δεν γνωρίζουν και δεν έχουν ασχοληθεί με την πραγματικότητα της σχέσης μητέρας-παιδιού και το τι αυτή συνεπάγεται. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, η πλάστιγγα κλείνει –και ορθώς- προς την πλευρά όπου υπάρχουν τα δίκαια του παιδιού. Ήδη όμως η θεραπευτική εμπειρία μας επιτρέπει –και μας προτρέπει- να αντιληφθούμε ότι δεν θα μπορέσουμε να φροντίσουμε ικανοποιητικά τα δίκαια, τα δικαιώματα και την ψυχική υγεία του παιδιού αν δεν υπάρξει φροντίδα και για τις ανάγκες της μητέρας, του πεπερασμένου δηλαδή ανθρώπινου όντος που αναλαμβάνει το συγκινητικό αυτό έργο.
Γενικά, όσο πιο υγιής και ισορροπημένη ψυχικά είναι μια γυναίκα ήδη πριν γίνει μητέρα τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να δημιουργήσει –και μάλιστα εύκολα- τις απαραίτητες συνθήκες προκειμένου να απολαύσει τη μητρότητα και την ανατροφή παιδιών και φυσικά την διαπροσωπική σχέση με τον πατέρα τους, σχέση που προηγείται και που διαμορφώνει καθοριστικά το πλαίσιο ζωής της μέσα από τον μητρικό ρόλο. Γνωρίζουμε ότι και ως προς αυτό τα πράγματα σπανίως είναι ιδανικά στην σημερινή κατάσταση εξέλιξης της κοινωνίας μας, οπότε η ανάγκη του να θεραπεύει κανείς είναι εξίσου μεγάλη με την ανάγκη του να προλαμβάνει. Ας ερευνήσουμε λίγο τι μπορούν να κάνουν κάποια ανθοϊάματα ως προς αυτά.
Κατά γενική ομολογία, ένα συχνότατο πρόβλημα για τις μητέρες ‘που αγαπούν πολύ’ (χωρίς πολλοί πατέρες να εξαιρούνται) είναι η μεγάλη ανησυχία για τα παιδιά τους. Είναι καλά; Πηγαίνουν όλα καλά; Μήπως πάθουν/έπαθαν κάτι; Μήπως κινδυνεύουν; κλπ. Ο φόβος, η ανησυχία και το νοιάξιμο είναι τόσο μεγάλα που δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει την παρουσία συμβιωτικής προσκόλλησης στη βάση αυτών των συναισθημάτων. Αυτό δίνει το έρεισμα και την δικαιολογία μιας συμπεριφοράς υπερπροστασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και δημιουργεί γονείς ανήσυχους και δυστυχισμένους και καταπιεσμένα, ανασφαλή, ενοχικά και θυμωμένα παιδιά. Την εξυγίανση της ψυχολογίας αυτής, στους γονείς αλλά και στα παιδιά ταυτόχρονα, καλείται να πραγματοποιήσει το Bach Red Chestnut, ένα θεμελιώδες ανθοΐαμα για υγιέστερη ψυχική οριοθέτηση στις στενές διαπροσωπικές και ενδοοικογενειακές σχέσεις.
Όταν η εναγώνια αναζήτηση αγάπης και ψυχικής εγγύτητας με το παιδί (ή και με τον σύντροφο) συνοδεύονται από ψυχικό παράπονο, αίσθηση ότι η μητέρα/γυναίκα δεν αγαπιέται ή δεν αγαπιέται αρκετά, ότι δεν την καταλαβαίνουν, ότι την πληγώνουν, την αγνοούν κλπ, ενώ η ίδια νοιώθει ότι τους αγαπά και τους νοιάζεται ‘τόσο πολύ’, την ‘κάθε στιγμή της ζωής της’, και υποφέρει συναισθηματικά από αυτό ενώ ταυτόχρονα μπορεί να προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους ‘κρατήσει κοντά της’, το ανθοΐαμα που θα την βοηθήσει να ανακαλύψει μέσα της περισσότερη ψυχική πληρότητα, ικανοποίηση και ψυχολογική ανεξαρτησία χωρίς να μειώσει αλλά αντίθετα αυξάνοντας τα θετικά συναισθήματα από και προς όλες τις πλευρές στην ενδοοικογενειακή της πραγματικότητα είναι το Bach Chicory, ένας πραγματικός φύλακας-άγγελος για πάρα πολλές γυναίκες και αληθινός σωτήρας για τους αποδέκτες της αγάπης τους.
Το Bach Beech θα βοηθήσει εξαιρετικά τη τάση να γίνεται μια μητέρα επικριτική με τα κακώς κείμενα πληγώνοντας και δυσαρεστώντας βαθιά τα παιδιά της και τους δικούς της γενικότερα.
Το Bach Heather θα βοηθήσει τη μητέρα που απορροφάται πολύ στον εαυτό της, στην προσπάθεια να καλύψει ανάγκες συντροφιάς και αναγνώρισης που δεν της παρέχονται από τους άλλους, με αποτέλεσμα να φαίνεται εγωκεντρική.
Το Bach Vine θα βοηθήσει πολύ τις μητέρες που στην προσπάθειά τους να τα βγάλουν πέρα με το ρόλο τους γίνονται αυταρχικές, διευθυντικές και εξουσιαστικές.
Το Bach Willow θα θετικοποιήσει τα συναισθήματα πικρίας, θυμού, αγανάκτησης και αίσθησης ότι αποτελεί θύμα των άλλων και της ζωής, που δημιουργούνται όταν μια μητέρα αισθάνεται αδικημένη και στερημένη από κάθε χαρά και κάθε καλό κάποια στιγμή στη ζωή της.
Και επειδή η βάση για μια καλή και ισορροπημένη αγαπητική σχέση είναι πάντα η εσωτερική πληρότητα και ανεξαρτησία, ας αναφέρουμε ανθοϊάματα όπως το FES Bleeding Heart για την έντονη συναισθηματική προσκόλληση, το FES Baby Blue Eyes για τις μητέρες που ζουν μόνες και που έχοντας πληγωθεί συναισθηματικά αποφεύγουν να επιχειρήσουν νέες σχέσεις με αποτέλεσμα να προσκολλώνται στα παιδιά τους, εν μέρει και σαν υποκατάστατα συντρόφου, το Pegasus Rosa Bifera για την έντονα εξαρτητική διάθεση σε βαθμό συγχώνευσης και ταύτισης, το ‘δίδυμο’ Pegasus Stinging Nettle-Hawthorn για την επούλωση του βιώματος του χωρισμού από τον σύντροφο, τόσο συχνό στις μέρες μας, τα Pegasus Bird of Paradise και Tyrolite για ανάλαφρη, ανεξάρτητη και ψυχικά οριοθετημένη ψυχική διάθεση στις σχέσεις κ.α.
Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.
Τι αποκαλύπτει η κβαντική θεωρία για την ομοιοπαθητική
Η επιστήμη της ομοιοπαθητικής εισήχθη το 1810 από τον Γερμανό γιατρό Σάμουελ Χάνεμαν. Στα 213 χρόνια που μεσολάβησαν, χιλιάδες γιατροί την ερεύνησαν και την εφάρμοσαν σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις, με αποτέλεσμα πολυάριθμες μελέτες περιπτώσεων να αναλύουν την αποτελεσματικότητά της. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθούμε να διαβάζουμε δηλώσεις όπως αυτή από ένα επιστημονικό συμβούλιο: "Δεν υπάρχουν γνωστές ασθένειες για τις οποίες υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις ότι η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική".1
Υπό το πρίσμα αυτών των δηλώσεων, η Ουγγρική Ανθρωποσοφική Εταιρεία και το Ίδρυμα Triangulum για την Κοινωνική Ανανέωση, με τη συμμετοχή αρκετών Ούγγρων φυσικών και μαθηματικών, ξεκίνησαν το 2022 ένα ερευνητικό πρόγραμμα για τη μελέτη της αποθηκευτικής ικανότητας και της χωρητικότητας δεδομένων του νερού από την οπτική γωνία και με τα μέσα της κβαντικής φυσικής. Με άλλα λόγια, προσπάθησαν να εξετάσουν τα πιο σημαντικά ζητήματα της ομοιοπαθητικής από μια νέα οπτική γωνία, με μια μέθοδο που αναγνωρίζεται σήμερα από την επιστήμη. Τα αποτελέσματα της έρευνας συνοψίστηκαν σε μια εργασία αρκετών εκατοντάδων σελίδων, αλλά λόγω της συνεχιζόμενης σημασίας του θέματος, οι ερευνητές ετοίμασαν μια συντομότερη περίληψη για το κοινό, η οποία δημοσιεύτηκε στην AntropoSophia, το περιοδικό της Ουγγρικής Ανθρωποσοφικής Εταιρείας.
Ο Ρούντολφ Στάινερ μας μεταφέρει: "Οι ουσίες που χορηγούνται αλλοπαθητικά στον ανθρώπινο οργανισμό θα γίνουν, κατά μια ορισμένη έννοια, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, "ομοιοπαθητικοποιημένες" μέσω αυτού, εννοώντας ότι εσωτερικά εμείς οι ίδιοι θα υποστούμε την ίδια διαδικασία που επιτυγχάνει ο ομοιοπαθητικός φαρμακοποιός μέσα από το πείραμά του με τις ουσίες του".2
Στο προαναφερθέν συμβουλευτικό έγγραφο της EASAC, υπό τον τίτλο "Επιστημονική αναξιοπιστία των ισχυρισμών", γράφεται ότι "πολλά ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται από ουσίες που έχουν αραιωθεί τόσες πολλές φορές που δεν απομένει καμία από την αρχική ουσία". Συνεχίζει λέγοντας ότι δεν υπάρχουν πειστικά στοιχεία για την ύπαρξη ή τη λειτουργία αυτού που είναι γνωστό ως "μνήμη του νερού".
Η κβαντική θεωρία αποκαλύπτει ότι πίσω από τα υλικά φαινόμενα βρίσκεται ένα στρώμα φαινομένων που είναι άυλο και που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό μέσω των πέντε αισθήσεών μας - το μετρήσιμο εύρος των υλικών φαινομένων είναι μια σχεδόν προβολή ή εντύπωση αυτών στην ίδια την ύλη. Επιπλέον, η έρευνα στην κβαντική θεωρία τα τελευταία 25 χρόνια έχει δείξει ότι το υγρό νερό δεν είναι ένα αδόμητο μέσο από απομονωμένα ή χαλαρά και προσωρινά συνδεδεμένα μόρια νερού. Διαπιστώθηκε ότι σε θερμοκρασία δωματίου, ορισμένα μόρια νερού (27%) οργανώνονται σε μικροσκοπικές σφαίρες που ταλαντώνονται συλλογικά.
Το 1955, ο Willis Lamb έλαβε το βραβείο Νόμπελ για την αναγνώρισή του ότι το κενό δεν είναι "κενό" αλλά, αντίθετα, είναι μια ενεργειακά φορτισμένη, ζωντανή, παλλόμενη θάλασσα που βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με τα φορτισμένα σωματίδια. Επομένως, τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια στα μόρια δεν βρίσκονται απλώς στο κενό, αλλά, κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασής τους με το κενό, απορροφούν και εκπέμπουν κβάντα ενέργειας (φωτόνια). Στην περίπτωση των μορίων του νερού, αυτή η αλληλεπίδραση με την ενέργεια του κενού έχει ως αποτέλεσμα τα μόρια του νερού να αισθάνονται και να έλκονται μεταξύ τους και τελικά να οργανώνονται σε σφαίρες νερού που ονομάζονται "συνεκτικές περιοχές". Οι συν-ταλαντούμενες σφαίρες νερού δεν είναι μόνο σταθερές αλλά τείνουν επίσης να συνδέονται μεταξύ τους και να σχηματίζουν αλυσίδες ή δομές. Σε αυτές τις υδάτινες σφαίρες, σχεδόν 20.000 μόρια νερού μπορούν να ταλαντώνονται μαζί- συμπεριφέρονται ως ένα ενιαίο, κβαντικό αντικείμενο.
Αυτοί οι σχηματισμοί είναι εξίσου σταθεροί με ένα απλό μόριο νερού, το οποίο δεν διασπάται περαιτέρω σε αέρια υδρογόνου και οξυγόνου. Δεδομένου ότι η διασύνδεση μεταξύ τους είναι πιο αποδοτική ενεργειακά από το να παραμένουν χωριστά, η δομή των συνδεδεμένων σφαιρών νερού, οι οποίες ανταλλάσσουν ενέργεια μεταξύ τους, θα σταθεροποιηθεί - έτσι, δεν αποσυντίθενται με την πάροδο του χρόνου. Οι ερευνητές σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις σταθερές αλυσίδες υδάτινων σφαιρών για να κατασκευάσουν, για παράδειγμα, κβαντικούς υπολογιστές.3 Η εγγραφή και η ανάγνωση πληροφοριών από τη δομή των υδάτινων σφαιρών γίνεται από ιόντα αλάτων που έχουν αραιωθεί στο νερό, τα οποία, σε συνεργασία με το μαγνητικό πεδίο της Γης, είναι σε θέση να περιστρέφονται και να ταλαντώνονται μαζί με το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.
Αυτές οι υδάτινες σφαίρες φαίνεται να έχουν μια μοναδική ιδιότητα: σαν να περιβάλλουν το ενεργό μόριο της ζωής, περιβάλλουν το DNA, τα ένζυμα και τις πρωτεΐνες σε όλα τα έμβια όντα και τα ενώνουν σε ένα δίκτυο επικοινωνίας.4 Γιατί είναι αυτό σημαντικό; Σύμφωνα με την τρέχουσα επιστήμη της μικροβιολογίας, περίπου ένα εκατομμύριο γενετικά λάθη συμβαίνουν στον ανθρώπινο οργανισμό κάθε μέρα. Τα ένζυμα σαρώνουν συνεχώς τα χρωμοσώματα και, όταν εντοπίζουν ένα σφάλμα, ένα άλλο ένζυμο ανοίγει τη διπλή αλυσίδα, ένα τρίτο αντικαθιστά τη βάση που έχει υποστεί βλάβη και ένα άλλο αναπροσαρμόζει τη διπλή αλυσίδα του DNA. Έτσι, μια συντονισμένη προσπάθεια ενζύμων και άλλων βιομορίων είναι ενεργή σε κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου της ζωής μας, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε. Πώς μπόρεσε να εξελιχθεί μια τόσο απίστευτα ενορχηστρωμένη σειρά τόσων πολύπλοκων διεργασιών; Ακολουθώντας την έρευνα στην κβαντική θεωρία, φαίνεται ότι αλυσίδες και δίκτυα από μικρές σφαίρες νερού συνδέουν αυτά τα μόρια και μπορεί να είναι υπεύθυνα για τη μετάδοση πληροφοριών σε αυτά σχετικά με το τι και πότε ακριβώς πρέπει να κάνουν κάτι. Μπορούμε να πούμε ότι το νερό φαίνεται να είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας απλός διαλύτης, όπως είχε υποτεθεί προηγουμένως.
Παρ' όλα αυτά, δεν έχουν όλα τα μόρια την ικανότητα να ενταχθούν σε αυτό το αποτυπωμένο από την ύλη δίκτυο πληροφοριών που περιλαμβάνει τη ζωή, αφού αυτή η συνδεσιμότητα απαιτεί μερικές φορές πρόσθετες ή συγκεκριμένες ποσότητες ενέργειας. Είναι γνωστό φαινόμενο στην κβαντική φυσική ότι ένα μόριο δεν μπορεί να διεγερθεί από μια αυθαίρετη ποσότητα ενέργειας. Παρομοίως, ένα σύστημα σφαιρών νερού που αποτελείται από μόρια νερού δεν μπορεί να ενσωματώσει αυθόρμητα ένα τυχαίο μόριο επισκέπτη, καθώς η πράξη αυτή απαιτεί την εισαγωγή ενέργειας. Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτά τα μόρια-ξενιστές, αυτές τις ουσίες, στο νερό;
Ο Δρ Hahnemann μετέφερε τα εξαιρετικά αραιωμένα φάρμακα που έφτιαχνε για τους ασθενείς του με ένα αμαξίδιο που έσερνε άλογα. Ανακάλυψε ότι οι ασθενείς που ζούσαν πιο μακριά ανάρρωναν καλύτερα και γρηγορότερα. Μετά από πολυάριθμα πειράματα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κροτάλισμα του κάρου είχε σημασία - το κούνημα είχε με κάποιο τρόπο δυναμιτίσει τα φάρμακα και είχε ενισχύσει την αποτελεσματικότητά τους. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι κατά τη διαδικασία της ανακίνησης, δημιουργούνται μικροί στροβίλοι και μικροσκοπικές φυσαλίδες σε ένα διάλυμα. Όταν οι φυσαλίδες καταρρέουν, αναπτύσσουν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, που κυμαίνονται από 10.000-20.000ᵒΚέλβιν - ένα φαινόμενο που ονομάζεται «σπηλαίωση». Η ενέργεια της σπηλαίωσης διασκορπίζεται γρήγορα στο διάλυμα και μπορεί να προσφέρει την ενέργεια που βοηθά ένα τυχαίο μόριο ή έναν δραστικό παράγοντα να ενταχθεί στο κβαντικό δίκτυο των αλυσίδων της σφαίρας του νερού. Η πληροφορία που μεταφέρεται από έναν ορισμένο ενεργό παράγοντα μπορεί, επομένως, πράγματι να αποτυπωθεί και να διατηρηθεί στο νερό. Όταν αυτή η αποτυπωμένη πληροφορία εισέλθει σε αλληλεπίδραση με μια παρόμοια δομή πληροφορίας σε έναν ζωντανό οργανισμό, η πληροφορία αυτή μπορεί να μεταφερθεί στον ίδιο τον οργανισμό.
Όμως, πέρα από τις παραπάνω αναλύσεις, υπάρχει κάποια απόδειξη ότι αραιωμένα διαλύματα χωρίς να έχουν απομείνει ίχνη από ένα μόνο μόριο δραστικού παράγοντα είναι ακόμα ικανά να έχουν αντίκτυπο στις φυσιολογικές διεργασίες; Επανεξετάζοντας δημοσιεύσεις των τελευταίων ετών, βρίσκουμε σημαντικές αποδείξεις. Σε μια βοτανική μελέτη, για παράδειγμα, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση εξαιρετικά υψηλά αραιωμένου νιτρικού αργύρου στη βλάστηση του χειμερινού σιταριού.5 Κανονικά, ο νιτρικός άργυρος σε υψηλές δόσεις είναι γνωστό ότι αναστέλλει τη βλάστηση. Οι ερευνητές παρασκεύασαν ομοιοπαθητικές αραιώσεις σε βήματα 1:10 για να πάρουν διαλύματα ισχύος D24, D25 και D26 - αυτές είναι οι αραιώσεις μετά τις οποίες δεν υπάρχουν πλέον μόρια της αρχικής δραστικής ουσίας στο διάλυμα. Διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με το καθαρό νερό, αυτά τα εξαιρετικά αραιωμένα «φάρμακα» προώθησαν σημαντικά τη βλάστηση. Αυτό συνάδει με το φαινόμενο της ορμέσεως, δηλαδή της διέγερσης από μικρή δόση τοξικής ουσίας, που είναι γνωστό και αποδεκτό στην επιστήμη της φυσιολογίας από το 1888. Επιπλέον, απέδειξαν ότι εάν το ισχυροποιημένο φάρμακο ήταν κλεισμένο σε ερμητικά κλειστή κάψουλα, δηλαδή το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν ερχόταν σε επαφή με το νερό που περιβάλλει τους κόκκους του σιταριού, το φάρμακο εξακολουθούσε να έχει την ικανότητα να ενισχύει τη βλάστηση. Από την άποψη της συμβατικής σκέψης, τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων είναι ακατανόητα. Στο πλαίσιο της κβαντικής θεωρίας, η γυάλινη κάψουλα που περιείχε το φάρμακο είχε γίνει η ίδια μέρος του συνόλου και, ως εκ τούτου, είχε συνδεθεί με το δίκτυο των σφαιρών του νερού.
Για να συνοψίσουμε το αποτέλεσμα της έρευνάς μας, διαπιστώσαμε ότι το νερό φαίνεται να είναι σε θέση να μεταφέρει και να αποθηκεύει πληροφορίες, καθώς και να μεταδίδει το συγκεκριμένο μοτίβο ταλάντωσης ενός δραστικού παράγοντα σε έναν ζωντανό οργανισμό, ακόμη και αν δεν παραμένει ούτε ένα μόριο της αρχικής ουσίας στο φάρμακο. Ταυτόχρονα, η έρευνα έθεσε ορισμένα ερωτήματα που χρήζουν βαθύτερης διερεύνησης στο μέλλον. Τα χάσματα μεταξύ της αντιλαμβανόμενης πραγματικότητας των φυσικών φαινομένων και των φαινομένων της ζωής μπορούν να γεφυρωθούν από τον παρατηρητικό και σκεπτόμενο άνθρωπο! Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, είχαμε την εξαιρετική εμπειρία ότι όσο περισσότερο παρακολουθούμε το ρυθμό και κάθε μικρή αναταραχή της ζωής, τόσο περισσότερη αφοσίωση ξυπνά μέσα μας προς όλα τα πράγματα που υπάρχουν μέσα μας και στον κόσμο.
Παραπομπές
- From the European Academies Science Advisory Council (EASAC) Statement on homeopathy. See also: Magyar Tudományos Akadémia közleménye, Homeopátia: hasznos vagy ártalmas? Új állásfoglalás európai tudósoktól,[Hungarian Academy of Science: Homeopathy: Beneficial or Harmful? A new stance by European scientists,] 2017.
- Rudolf Steiner: Anthroposophy and Contemporary Science, GA73a. Answers to Questions, Dornach, 30, March 1920.
- Luigi M. Caligiuri: Quantum (hyper)computation through universal quantum gates in water coherent domains, Journal of Physics: Conference Series, vol 2162, 013003, 2022.
- Emilio Del Giudice and Alberto Tedeschi: Water and Autocatalysis in Living Matter, Electromagnetic Biology and Medicine, vol 28, p.46-52, 2009.
- W. Pongratz és P.C. Endler: Reappraisal of a Classical Botanical Experiment in Ultra High Dilution Research. Energetic Coupling in a Wheat Model: published in the book Ultra High Dilution Physiology and Physics, ed.: P.C. Endler and J. Schulte, Springer-Science+Business Media, B.V., 1994.
_______
Ο Tamás Bükki είναι ερευνητής, φυσικός και συγγραφέας. Έχει πτυχίο μηχανικής φυσικής από το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης και διδακτορικό στην κβαντομηχανική. Ζει στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας.
Η ομοιοπαθητική στο μικροσκόπιο: Ένα σημαντικό βήμα προς το τέλος μιας διαμάχης.
Ένα σημαντικό βήμα προς το τέλος μιας διαμάχης.
Τα τελευταία 200 χρόνια, η ομοιοπαθητική αγωνίστηκε να πάρει τη θέση που της αξίζει στους κύκλους της συμβατικής ιατρικής. Παρά τα πολλά επιτεύγματά της στην καταπολέμηση των χρόνιων ασθενειών και επιδημιών, η ομοιοπαθητική απέτυχε να γίνει ευρέως αποδεκτή από την ιατρική κοινότητα. Υπήρχαν πολλοί λόγοι για αυτό, αλλά ένας από τους κύριους λόγους ήταν η ασυμφωνία μεταξύ του συμβατικού και του ομοιοπαθητικού παραδείγματος, δηλαδή το ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένα υπερ-αραιωμένο φάρμακο, πέρα από τον αριθμό Avogadro, με άλλα λόγια χωρίς κανένα μόριο, να προκαλέσει βιολογική δραστηριότητα, ώστε να θεραπεύσει τον ασθενή. Επειδή αυτό το ερώτημα δεν είχε απαντηθεί, είχε ως αποτέλεσμα, η ομοιοπαθητική να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό στο περιθώριο της συμβατικής ιατρικής και να μην μπορεί να αναπτύξει αλλά και να εκθέσει πλήρως τις δυνατότητές της.
Η ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό peer reviewed περιοδικό “Journal of Molecular Liquids” (IF 6) εμφανώς αντικρούει τη θέση του επιστημονικού κατεστημένου, ότι τα δυναμοποιημένα φάρμακα, αραιωμένα πέρα από τον αριθμό Avogadro, δεν αφήνουν κανένα ανιχνεύσιμο στοιχείο , επομένως, κατά την γνώμη τους, δεν μπορεί να έχουν βιολογική δράση. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι υπάρχουν φυσικά φαινόμενα που οι τρέχουσες επιστημονικές μέθοδοι δεν μπορούσαν μέχρι τώρα να διερευνήσουν ή να εξηγήσουν πλήρως.
Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες οι επιστήμονες που εργάστηκαν ώστε να αποδείξουν τα κλινικά οφέλη της ομοιοπαθητικής, προσπάθησαν να σπάσουν αυτό το «μυστικό κώδικα» ώστε να αποκαλύψουν το «σήμα» που μεταδίδεται από το υπερ-αραιωμένο φάρμακο, το οποίο μετατρέπει το διάλυμα σε βιολογικά δραστήριο και κατά συνέπεια μπορεί να θεραπεύει έναν άρρωστο οργανισμό. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, μια ερευνητική ομάδα, η οποία εργάστηκε υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή Γεωργίου Βυθούλκα και την ενδελεχή εργασία της επικεφαλής της ομάδας, Dr Camelia Grosan, PhD, κατάφερε να παράσχει πειστικά στοιχεία που αντικρούουν τον μακροχρόνιο σκεπτικισμό σχετικά με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό προηγμένων τεχνικών όπως το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο (TEM), τη φασματοσκοπία Raman και τους αλγόριθμους “βαθιάς μάθησης” (Deep Learning).
Η προαναφερόμενη έρευνα επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση των μορφολογικών χαρακτηριστικών των πολύ αραιωμένων διαλυμάτων χρυσού (Aurum Met) που παρασκευάστηκαν τόσο σε αιθανόλη όσο και σε υδατικές βάσεις, σε τρία διαφορετικά επίπεδα δυναμοποίησης (6C, 30C και 200C). Τα ευρήματα που παρουσιάζονται σε αυτή την έρευνα θέτουν οριστικά τέλος στη συζήτηση, σχετικά με την δράση των υπερ-αραιωμένων δυναμοποιήσεων. Τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν υπόσχονται διάφορες πρακτικές εφαρμογές, εκτός από την δυνατότητα κατανόησης του μηχανισμού δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Πέρα από τον θετικό αντίκτυπο που θα έχει αυτή η έρευνα στο επιστημονικό και ηθικό μέρος αυτού του φαινομένου, υπάρχουν και άλλα οφέλη. Οι συγγραφείς προτείνουν να χρησιμοποιηθεί αυτό το σύστημα με τα τρία διαφορετικά αναλυτικά εργαλεία για την αξιολόγηση των ομοιοπαθητικών παρασκευασμάτων. Αυτό θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο για τον ποιοτικό έλεγχο του ομοιοπαθητικού φαρμάκου, επιτρέποντας στους φαρμακοποιούς να επαληθεύσουν ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν προετοιμαστεί σωστά – κάτι που μέχρι πρότινος δεν ήταν δυνατό. Συνολικά, η έρευνα παρέχει πολύ σημαντικές γνώσεις σχετικά με τη δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων και δίνει μια νέα διάσταση στην αντιμετώπιση αυτής της θεραπευτικής από την επιστημονική κοινότητα.
Πηγή: Το Βήμα
Τυποποιημένοι Ανθοϊαματικοί συνδυασμοί για συγκινησιακά και ψυχοσωματικά σύνδρομα | Πότε και πώς λειτουργούν;
Όλοι όσοι είναι λιγότερο ή περισσότερο εξοικειωμένοι με τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν τα ανθοϊάματα γνωρίζουν ότι για την επιτυχή εφαρμογή αυτής της μεθόδου απαραίτητη είναι η κατανόηση της φύσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κάθε συγκεκριμένος άνθρωπος και η εξατομικευμένη επιλογή ανθοϊαμάτων έτσι ώστε αυτά να ανταποκρίνονται στα συγκεκριμένα προβλήματα την κάθε στιγμή. Με αυτό το δεδομένο, έχει νόημα να μιλάμε για κάποιους τυποποιημένους συνδυασμούς ανθοϊαμάτων που να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένους τύπους προβλημάτων;
Η απάντηση φαίνεται ότι είναι θετική με την αυστηρή προϋπόθεση ότι τα συγκινησιακά συστατικά στοιχεία ενός συγκεκριμένου προβλήματος έχουν κατανοηθεί επαρκώς. Αντιμετωπίζουμε τότε ένα ‘σύμπλεγμα συναισθημάτων’ τα οποία, εάν ανακουφιστούν και μεταμορφωθούν μέσω των αντίστοιχων ιαμάτων, προκύπτουν οι επιθυμητές αλλαγές για τον οποιονδήποτε βρίσκεται στην αντίστοιχη θέση παρόλο που μπορεί να μην έχει προηγηθεί ατομική προσέγγιση. Ας πάρουμε το παράδειγμα του γνωστού σε πάρα πολλούς Rescue Remedy που είναι ο ανθοϊαματικός συνδυασμός που κατασκεύασε ο ίδιος ο Dr. Edward Bach για καταστάσεις όπου επικρατεί φόβος και αναστάτωση ή γενικά για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Το Rescue Remedy αποτελούμενο από πέντε επί μέρους ανθοϊάματα, ανταποκρίνεται στο αίτημα για αντιμετώπιση του φόβου (Rock Rose), της υπερέντασης (Cherry Plum), της απώλειας της υπομονής και της ηρεμίας που προέρχεται από αυτήν (Impatiens), της τάσης για αποσύνδεση από την πραγματικότητα λόγω της ταραχής και του φόβου (Clematis) και του σοκ (Star of Bethlehem). Χωρίς να αποτελεί πανάκεια για κάθε είδος προβλήματος, ως γνωστόν, το Rescue Remedy παρέχει εξαιρετική βοήθεια αν χρησιμοποιηθεί στις καταστάσεις για τις οποίες όντως ενδείκνυται. Ο τρόπος επιλογής των ανθοϊαμάτων του Rescue Remedy από τον Dr. Bach παρέχει μια αφετηρία και ένα τρόπο σκέψης ως προς την κατανόηση και την ‘αποκωδικοποίηση’ των επιμέρους συγκινησιακών αναγκών που μπορεί να συνθέτουν ένα ψυχολογικό ή και ψυχοσωματικό σύνδρομο
Μέσα από πολύχρονη θεραπευτική χρήση ανθοϊαμάτων από πλευράς της γράφουσας, σε συνδυασμό με πληροφορίες από τους χώρους τόσο της ψυχοπαθολογίας όσο και διαφόρων ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων, έχουν προκύψει αρκετές τέτοιες σύνθετες ‘εικόνες’ ή ‘μοτίβα’ (patterns) τα οποία μπορούν να αποδοθούν με όρους ανθοϊαματικών ιδιοτήτων και να καταστήσουν δυνατή την ‘τυποποιημένη’ (χωρίς δηλαδή απαραίτητα προσωπική αξιολόγηση) αντιμετώπισή τους, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει. Η εμπειρία έχει δείξει μέχρι τώρα ότι στις περιπτώσεις ψυχοσωματικών ενοχλημάτων η τυποποίηση των ανθοϊαματικών αναγκών φαίνεται ευκολότερο να επιτευχθεί. Οι Κρίσεις Πανικού είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, όπου η κατανόηση των ψυχολογικών αναγκών κατά τη διάρκεια της κρίσης κάνει εύκολο το να βοηθηθεί η κατάσταση με πολύ συγκεκριμένα, ίδια πάντα, ανθοϊάματα. Η περαιτέρω κατανόηση της κατάστασης έχει οδηγήσει στον εμπλουτισμό του συγκεκριμένου συνδυασμού σε μια προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε προβλήματα που η παρατήρηση αλλά και η συστημική ψυχοθεραπευτική εμπειρία έχουν επιβεβαιώσει ότι βρίσκονται στη βάση των ψυχοσωματικών προβλημάτων που συνιστούν τις κρίσεις πανικού. Ο εμπλουτισμός αυτός ολοκληρώνει τον συνδυασμό με τρόπο που όχι μόνον ανακουφίζονται μέχρις εξαλείψεως τα συμπτώματα αλλά και δεν ξαναεμφανίζονται στο μέλλον. Παράλληλα ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται σταδιακά τις αλλαγές που χρειάζονται στη ζωή του προκειμένου ο ψυχισμός του να ηρεμήσει και να ισορροπήσει ώστε να μην αναγκάζεται να ‘εκτονώνεται’ δυσλειτουργικά μέσα από ανάλογα προβλήματα.
Μια ανάλογη προσέγγιση μέσω της παρατήρησης και της αποκωδικοποίησης των ψυχολογικών σχημάτων (patterns) μπορεί να οδηγήσει σε συνδυασμούς ανθοϊαμάτων για προβλήματα όπως πχ οι κοινοί πονοκέφαλοι (πονοκέφαλοι τάσεως), οι ημικρανίες (διαφορετικό pattern από τους κοινούς πονοκεφάλους), η δυσμηνόρροια (ο γνωστοί πόνοι περιόδου, οι οποίοι σημειωτέον δεν ταυτίζονται με το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο) κ.α. Η αϋπνία, είτε σαν δυσκολία επέλευσης του ύπνου (το ‘να μας πάρει ο ύπνος’) είτε διατήρησής του (το να ξυπνάμε τη νύχτα) είναι ένα άλλο πολύ συνηθισμένο πρόβλημα που μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους συγκινησιακές συνιστώσες: δυσκολία να αφεθεί κανείς ώστε να αποκοιμηθεί (Cherry Plum), ανησυχία και ανυπομονησία καθώς η ώρα περνά και ο ύπνος δεν έρχεται (Impatiens), σκέψεις που εμποδίζουν το νου να ηρεμήσει και να αποκοιμηθεί (White Chestnut). Η δράση των παραπάνω ανθοϊαμάτων ενισχύεται, όπως αποδεικνύεται, από τα αντίστοιχα αυστραλιανά Black Eyed Susan, Boronia, Crowea, καθώς και από το Fringed Violet για προστασία και ανακούφιση από τα διάφορα σοκ της καθημερινότητας και της ζωής. Η παρατηρούμενη σε όλο και περισσότερους ανθρώπους τάση νυκτερινών αφυπνίσεων με δυσκολία στο να ξανακοιμηθεί κανείς οδήγησε στην υπόθεση –που η διερεύνηση επιβεβαίωσε- ότι οι άνθρωποι στις περιπτώσεις αυτές διακατέχονται από ένα βαθύ άγχος και αγωνία ως προς τη ζωή στο παρόν και το μέλλον τους και επίσης από ένα βαθμό απελπισίας. Ανεξάρτητα του αν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για τα συναισθήματα αυτά, το υποσυνείδητο το βιώνει σαν δικαιολογημένα και αληθινά και επομένως χρειάζονται φροντίδα και ανακούφιση. Γι’ αυτό το λόγο τα ανθοϊάματα Sweet Chestnut και Gorse παίρνουν και αυτά τη θέση τους στον συνδυασμό.
Ανάλογα μπορούμε να ενισχύσουμε με κατάλληλους σταθερούς συνδυασμούς πολύ ουσιαστικά τις συνήθεις ανάγκες πχ για αύξηση της αυτοπεποίθησης ή για βελτίωση της συγκέντρωσης και της προσοχής στο διάβασμα και τη μελέτη, για μείωση ή και απαλλαγή από την κόπωση, φυσική και ψυχολογική ή ακόμη και για μια γενική βελτίωση της διάθεσης στο βαθμό βέβαια που η τάση προς κακοδιαθεσία δεν συνιστά κατάθλιψη. Ένας ανθοϊαματικός συνδυασμός που περιέχει τα συχνότερα εμφανιζόμενα σήμερα είδη φόβων μπορεί επίσης να ανακουφίσει σε στατιστικά συνηθισμένες περιπτώσεις.
Οι συγκεκριμένοι ανθοϊαματικοί συνδυασμοί έχουν αποδειχθεί χρήσιμοι στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων στις οποίες αντιστοιχούν. Όσο όμως μετατοπιζόμαστε από το πεδίο των τυπικών ψυχοσωματικών συμπτωμάτων προς αμιγώς ψυχολογικής φύσης προβλήματα τόσο λιγότερο φαίνεται να είμαστε σε θέση να καλύψουμε εξ ολοκλήρου τις ανάγκες με τυποποιημένους συνδυασμούς ενώ όλο και συχνότερα απαιτείται η προσωπική συνάντηση για δημιουργία εξατομικευμένων συνθέσεων και για μεθόδευση της περαιτέρω βοήθειας. Η περίπτωση της αϋπνίας που ήδη αναφέρθηκε μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα αυτής της πιθανής ανάγκης μετάβασης από την φόρμουλα προς την εξατομίκευση. Όπως έχει δείξει η θεραπευτική εμπειρία, η παραπάνω φόρμουλα ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις συνήθεις απαιτήσεις. Τι θα κάνουμε όμως με έναν άνθρωπο ο οποίος βιώνει έντονο πένθος και πόνο αποχωρισμού που του διαταράσσει τον ύπνο; Ή με κάποιον που αντιμετωπίζει αντικειμενικά πιεστικά οικονομικά προβλήματα; Ή τι θα κάνουμε με κάποιον που έχει τεράστιες δυσκολίες προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής του εξ αιτίες έλλειψης αυτοπεποίθησης, σύγχυσης ως προς τους στόχους και τις επιδιώξεις του, έλλειψης ρεαλισμού, αδυναμίας να οριοθετηθεί ως προς το περιβάλλον του και να ‘σταθεί στα πόδια του’ κλπ; Όλα τα παραπάνω προβλήματα και πάρα πολλά άλλα μπορεί να οδηγούν σε άγχος και αγωνία που επηρεάζει φυσικά τον ύπνο του ανθρώπου αυτού σε βαθμό που ο ανθοϊαματικός συνδυασμός για την αϋπνία, αν και βοηθητικός σε άλλοτε άλλο βαθμό, μπορεί να χρειάζεται να ενισχυθεί και με άλλα ανθοϊάματα και διεργασίες για να δώσει ένα πραγματικά ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Ανάλογα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε συνδυασμούς (φόρμουλες) ανθοϊαμάτων που βοηθούν πχ στην κατανόηση και στην επικοινωνία ανάμεσα σε γονείς και στα παιδιά τους ή ανάμεσα σε ζευγάρια ή που ανακουφίζουν τα συνηθέστερα προβλήματα που εμφανίζονται σε ηλικιακές ομάδες όπως πχ οι ηλικιωμένοι κλπ. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις θα είναι καλό να έχουμε κατά νου ότι αν ο τυποποιημένος ανθοϊαματικός συνδυασμός δεν δώσει ένα πραγματικά ικανοποιητικό αποτέλεσμα εξαλείφοντας πρακτικά το πρόβλημα, θα είναι καλό να αναζητήσουμε την εξατομικευμένη μελέτη και αντιμετώπιση των προβλημάτων που υπάρχουν στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.
Αξιοποιώντας τη δύναμη των προσαρμογόνων: Ασβαγκάντα, Ροντιόλα και Τζινσενγκ
Στους γρήγορους ρυθμούς του ταχύτατα εξελισσόμενου κόσμου μας, το άγχος έχει γίνει μια σχεδόν αναπόφευκτη πτυχή της ζωής μας. Είτε πρόκειται για πίεση που σχετίζεται με την εργασία, είτε για προσωπικές προκλήσεις, είτε για περιβαλλοντικούς παράγοντες, το σώμα και ο νους αντιμετωπίζουν συνεχώς στρεσογόνους παράγοντες που μπορούν να επιβαρύνουν τη συνολική ευεξία μας. Σε μία αναζήτηση ισορροπίας και ανθεκτικότητας, πολλοί στρέφονται στα προσαρμογόνα, μια κατηγορία βοτάνων που είναι γνωστά για την ικανότητά τους να βοηθούν το σώμα να προσαρμόζεται στο στρες και να διατηρεί την ομοιόσταση. Μεταξύ των πιο δημοφιλών προσαρμογόνων είναι η ashwagandha, η rhodiola και το ginseng, καθένα από τα οποία προσφέρει μοναδικά οφέλη και αιώνιες παραδόσεις χρήσης σε διάφορες θεραπευτικές πρακτικές.
Τι είναι τα προσαρμογόνα;
Πριν εμβαθύνουμε στα συγκεκριμένα οφέλη της ασβαγκάντα, της ροντιόλα και του τζίνσενγκ, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι είναι τα προσαρμογόνα και πώς λειτουργούν μέσα στο σώμα.
Τα προσαρμογόνα είναι φυσικές ουσίες που ότι βοηθούν τον οργανισμό να προσαρμοστεί σε στρεσογόνους παράγοντες, τόσο φυσικούς όσο και ψυχολογικούς. Αυτοί οι στρεσογόνοι παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν περιβαλλοντικές τοξίνες, κόπωση, άγχος ή ακόμη και χρόνιες ασθένειες. Τα προσαρμογόνα λειτουργούν υποστηρίζοντας την ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί την ισορροπία ή την ομοιόσταση ως απάντηση στο στρες, προωθώντας έτσι τη συνολική ανθεκτικότητα και ευεξία.
Ginseng: Το αρχαίο ελιξίριο της ζωτικότητας
Το τζίνσενγκ, το οποίο προέρχεται από τις ρίζες του είδους Panax, είναι διάσημο εδώ και αιώνες στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική ως ισχυρό τονωτικό για τη ζωτικότητα και τη μακροζωία. Με δύο κύριες ποικιλίες, την ασιατική (Panax ginseng) και την αμερικανική (Panax quinquefolius), το τζίνσενγκ φημίζεται για τις προσαρμοστικές του ιδιότητες και τα ευρεία οφέλη για την υγεία.
Τα βασικά συστατικά του τζίνσενγκ, γνωστά ως τζινσενοσίδες, έχουν μελετηθεί εκτενώς για τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις τους, οι οποίες συμβάλλουν στη μείωση του στρες. Το τζίνσενγκ υποστηρίζει τη λειτουργία των επινεφριδίων, βοηθώντας τον οργανισμό να προσαρμόζεται αποτελεσματικότερα στο στρες και να μετριάζει τις αρνητικές επιπτώσεις του χρόνιου στρες στη συνολική υγεία.
Επιπλέον, το τζίνσενγκ έχει συσχετιστεί με βελτιωμένη γνωστική λειτουργία, υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και ενισχυμένη σωματική αντοχή, καθιστώντας το πολύτιμο σύμμαχο στην προσπάθεια για ολιστική ευεξία.
Ashwagandha: Ο αγχολυτικός αγχολυτικός
Η Ασβαγκάντα (Withania somnifera), είναι ένα αρχαίο φαρμακευτικό βότανο που χρησιμοποιείται στην Αγιουρβέδα, την παραδοσιακή ινδική ιατρική, ένα από τα παλαιότερα ολιστικά θεραπευτικά συστήματα στον κόσμο. Η ασβαγκάντα συχνά αναφέρεται ως "ινδικό τζίνσενγκ και έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια για τις δυνατότητές της να καταπολεμά το στρες και να προάγει τη χαλάρωση.
Οι έρευνες δείχνουν ότι η ασβαγκαντα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων κορτιζόλης, της κύριας ορμόνης του στρες, μειώνοντας έτσι τα αισθήματα άγχους και βελτιώνοντας τη συνολική διάθεση. Επιπλέον, έχει συνδεθεί με ενισχυμένη γνωστική λειτουργία, αυξημένα επίπεδα ενέργειας και βελτιωμένη ποιότητα ύπνου, καθιστώντας την ένα ευέλικτο προσαρμογόνο για τη διαχείριση διαφόρων πτυχών του σύγχρονου στρες.
Ροντιόλα: Το ενισχυτικό ενέργειας της φύσης
Η Ροντιόλα (Rhodiola rosea) είναι ένα άλλο προσαρμογόνο βότανο με πλούσια ιστορία παραδοσιακής χρήσης στη σκανδιναβική και κινεζική ιατρική. Συχνά αναφερομενη και ως η "χρυσή ρίζα", η ροντιόλα είναι γνωστή για την ικανότητά της να αυξάνει την αντοχή, να καταπολεμά την κόπωση και να ενισχύει τη διανοητική διαύγεια.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η ροντιόλα μπορεί να συμβάλλει στη ρύθμιση νευροδιαβιβαστών όπως η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη, οι οποίοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης και στη γνωστική λειτουργία. Με τη ρύθμιση αυτών των νευροδιαβιβαστών, η ροντιόλα μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και στην ενίσχυση της συνολικής πνευματικής απόδοσης, ιδίως σε περιόδους στρες ή κόπωσης.
Επιπλέον, η ροντιόλα έχει βρεθεί ότι βελτιώνει τη σωματική αντοχή και την αποκατάσταση, καθιστώντας την μια δημοφιλή επιλογή μεταξύ των αθλητών και των λάτρεις της γυμναστικής που αναζητούν φυσικούς τρόπους για την ενίσχυση της απόδοσης και της ανθεκτικότητας.
Σε έναν κόσμο γεμάτο με συνεχείς στρεσογόνους παράγοντες, η γοητεία των προσαρμογόνων όπως η ασβαγκάντα, το τζίνσενγκ και η ροντιόλα έγκειται στην ικανότητά τους να βοηθούν τον οργανισμό να προσαρμόζεται και να αντέχει τις αντιξοότητες. Είτε πρόκειται για την καταπολέμηση του στρες, την ενίσχυση των επιπέδων ενέργειας ή την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας, αυτές οι παραδοσιακές θεραπείες προσφέρουν μια φυσική και ολιστική προσέγγιση για την προώθηση της ανθεκτικότητας και της ευεξίας.
Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την πλήρη κατανόηση των μηχανισμών δράσης των προσαρμογόνων, η μακραίωνη παράδοση χρήσης τους και ο αυξανόμενος όγκος επιστημονικών στοιχείων δείχνουν ότι θα αποτελέσουν πολύτιμους συμμάχους στην επιδίωξη της βέλτιστης υγείας και ζωτικότητας στον σύγχρονο κόσμο. Ενσωματώνοντας τα προσαρμογόνα στην καθημερινή μας ρουτίνα, μπορούμε να κάνουμε βήματα πρόληψης και φροντίδας του νου και του σώματος, επιτρέποντάς μας να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής με μεγαλύτερη ευκολία.
Η ολιστικη αντιμετώπιση της Ουλίτιδας και της Περιοδοντοπάθειας
O ομοιοπαθητικός οδοντίατρος βασιζόμενος στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου σύμφωνα με τον Hahnemann μπορεί να διακρίνει μήπως η νόσος των ούλων δεν οφείλεται σε τοπικούς παράγοντες αλλά είναι η εκδήλωση μιας γενικής νόσου του οργανισμού σε κάποιο άλλο επίπεδο.
Τι είναι ουλίτιδα: Είναι μια φλεγμονώδης αντίδραση των ούλων που οφείλεται κυρίως σε τοπικά ερεθιστικά αίτια. Τα συνήθη αίτια αυτά είναι η συσσώρευση της οδοντικής πλάκας και πέτρας (τρυγίας) στην επιφάνεια των δοντιών. Οδοντική πλάκα είναι το πρoϊόν ζύμωσης των τροφών από τα μικρόβια της στοματικής κοιλότητας. Τα ούλα που έχουν ουλίτιδα αιμορραγούν, είναι επώδυνα στο βούρτσισμα και μπορεί να εμφανίσουν οίδημα. Η αναπνοή είναι κάποιες φορές δύσοσμη εξαιτίας της συσσώρευσης υπολειμμάτων τροφών στα μεσοδόντια διαστήματα.
Η κλασική οδοντιατρική συστήνει την αφαίρεση της οδοντικής πλάκας και πέτρας από την επιφάνεια των δοντιών και την εκπαίδευση του ασθενούς ώστε να διατηρεί το στόμα του καθαρό με τη βοήθεια της οδοντόκρεμας, της οδοντόβουρτσας και του στοματικού διαλύματος.
Τι είναι περιοδοντοπάθεια: Αν η ουλίτιδα αφαιρεθεί αθεράπευτη μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να εξελιχθεί σε περιοδοντοπάθεια. Η φλεγμονή επεκτείνεται από τα ούλα στους υποκείμενους ιστούς που είναι τα οστά των γνάθων που στηρίζουν τα δόντια. Τα τελευταία αρχίζουν να καταστρέφονται, τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται και πονάνε κατά τη μάσηση. Γύρω από τα δόντια που πάσχουν μπορεί να εμφανιστούν αποστήματα. Τα ούλα παρουσιάζουν έντονη ερυθρότητα, αιμορραγία και πόνο κατά το βούρτσισμα. Η δυσοσμία του στόματος είναι συνήθως ιδιαίτερα έντονη. Σε πολλούς ασθενείς τα παραπάνω συμπτώματα λείπουν, η νόσος περνάει απαρατήρητη και εξελίσσεται αργά μέσα στο χρόνο. Η καταστροφή των οστών που είναι η φυσική εξέλιξη της νόσου, προκαλεί τελικά την απόπτωση των δοντιών.
Η κλασική οδοντιατρική προτείνει την αφαίρεση της οδοντικής πέτρας από τα δόντια και την απόξεση των ριζών των δοντιών με ειδικά εργαλεία και συσκευή υπερήχων. Σε περιπτώσεις που υπάρχει μεγάλη οστική καταστροφή ακολουθούνται ειδικές μικροχειρουργικές τεχνικές με σκοπό να αναγεννηθεί το οστό που έχει χαθεί και τα δόντια να σταματήσουν να κουνιούνται. Τα συνήθη βιοϋλικά που χρησιμοποιούνται για την ανάπλαση των χαμένων οστών είναι οστικά μοσχεύματα, εμβρυϊκές πρωτεΐνες και μεμβράνες κολλαγόνου.
Η ομοιοπαθητική θεώρηση των νόσων του περιοδοντίου (ουλίτιδα – περιοδοντοπάθεια)
Η κλασική οδοντιατρική θεωρεί τις παραπάνω νόσους σαν τοπικές στοματικές φλεγμονές που χρειάζονται τοπική θεραπεία, με ταυτόχρονη (σε σοβαρές περιπτώσεις) λήψη θεραπείας με αντιβιωτικά. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι για να εκδηλωθεί οποιαδήποτε φλεγμονή στον οργανισμό πρέπει η άμυνα του αρρώστου να είναι εξασθενημένη. Μόνο τότε οι μικροβιακοί παράγοντες της οδοντικής πλάκας θα βρουν το κατάλληλο έδαφος για την εμφάνιση της νόσου.
Έτσι, ένας ασθενής με λίγη οδοντική πλάκα και εξασθενημένο αμυντικό σύστημα θα εκδηλώσει τη νόσο σε σοβαρή μορφή, ενώ ένας ασθενής με ισχυρό αμυντικό σύστημα και την ίδια ποσότητα οδοντικής πλάκας θα εμφανίσει τη νόσο σε ηπιότερο βαθμό ή δεν θα νοσήσει καθόλου.
Θεωρούμε, στην ομοιοπαθητική, ότι μια νόσος δεν είναι τίποτα άλλο από μια εκδήλωση ενός συνόλου συμπτωμάτων σε έναν δεδομένο οργανισμό. Αν η νόσος του περιοδοντίου οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη δύναμη του μικροβιακού παράγοντα που περιέχεται στην οδοντική πλάκα-πέτρα, θα σταματήσει και δεν θα επανεμφανιστεί με την ολοκλήρωση της αποτρύγωσης, της απόξεσης και τη διδασκαλία της στοματικής υγιεινής.
Αν όμως η νόσος είναι αποτέλεσμα ενός εξασθενημένου αμυντικού συστήματος θα επανεμφανιστεί σύντομα μετά το τέλος της κλασικής οδοντιατρικής θεραπείας.
Αυτό που θα δώσει απάντηση στην πραγματική αιτιολογία της νόσου θα είναι η κλινική παρατήρηση του ασθενούς. Ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος πρέπει να αποκτήσει μια καθαρή εικόνα της εξέλιξης της νόσου παρατηρώντας αν η τελευταία έχει την τάση να επανεμφανιστεί.
Η κλινική παρατήρηση θα απαντήσει στο ερώτημα αν η ουλίτιδα ή η περιοδοντοπάθεια του ασθενούς είναι μια τοπική φλεγμονώδης αντίδραση των ούλων και του υποκείμενου οστού ή αποτελεί εκδήλωση ενός εξασθενημένου αμυντικού συστήματος – μιας χρόνιας διαταραχής της υγείας, που βρίσκει εκτόνωση στην ανάπτυξη φλεγμονής στους ουλικούς – οστικούς ιστούς. Στην 25χρονη εξάσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος είδαμε να εκδηλώνονται σοβαρές βλάβες στα ούλα και στα οστά σε ασθενείς με καλή στοματική υγιεινή. Η αιτία της νόσου οφειλόταν σε τέτοιες περιπτώσεις σε παράγοντες εντελώς άσχετους με τη στοματική υγιεινή.
Ένας χωρισμός, μια ερωτική ή επαγγελματική απογοήτευση, ο καταπιεσμένος θυμός, η θεραπεία με αντιβίωση και κορτικοστεροειδή δερματικών και αναπνευστικών προβλημάτων και διάφορες ανάλογες αιτίες μπορούν να οδηγήσουν σε εμφάνιση των νόσων του περιοδοντίου.
Τα συμπεράσματά μου μετά από 25 χρόνια εφαρμογής της ομοιοπαθητικής στη θεραπεία της ουλίτιδας και της περιοδοντοπάθειας
Η ουλίτιδα και η περιοδοντοπάθεια πρέπει να παρακολουθούνται μέσα στο βάθος του χρόνου ώστε ο θεράπων ιατρός να αξιολογεί αν το πρόβλημα οφείλεται σε μια τοπική ή γενική διαταραχή της υγείας του ασθενή του.
Ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος μπορεί να θεραπεύσει τον ασθενή του με τις κλασικές οδοντιατρικές πρακτικές (απόξεση- αποτρύγωση, χειρουργική αναγέννηση οστών) και παράλληλα να ενδυναμώσει το αμυντικό σύστημα του ασθενή του με τη χρήση ομοιοπαθητικών και φυτοθεραπευτικών φαρμάκων ώστε η νόσο να μην επανεμφανιστεί.
Μπορεί ακόμα ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος – βασιζόμενος στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου σύμφωνα με τον Hahnemann- να διακρίνει μήπως η νόσος των ούλων δεν οφείλεται σε τοπικούς παράγοντες (μικρόβια της οδοντικής πλάκας – πέτρας) αλλά είναι η εκδήλωση μιας γενικής νόσου του οργανισμού σε κάποιο άλλο επίπεδο.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, αλλά το πιο κοινό είναι η εμφάνιση αιμορραγικής ουλίτιδας σε άτομα που έχουν υποδειγματική στοματική υγιεινή. Αν σε έναν τέτοιο ασθενή δοθεί αντιβίωση ή μια οδοντόκρεμα που σταματάει την αιμορραγία το μόνο που θα πετύχουμε είναι η καταπίεση της αιμορραγίας που έχει αιτία π.χ. το στρες ή καταπιεσμένο θυμό. Άτομα που έχουν συχνές εκδηλώσεις αιμορραγικής ουλίτιδας συνηθως ανταποκρίνονται σε φάρμακα όπως τα Sulphur, Phosphorus, Staphysagria, Platina, Paladium, Aurum, Mercurius solubilis, Ferrum sulphuricum.
O Mηνάς Ρηγάτος εργάστηκε στο Παρίσι από το 1986 μέχρι το 1990, αποκλειστικά σαν Χειρούργος στόματος – Περιοδοντολόγος. Από το 1991 μέχρι το 1998 εργάστηκε σαν Εμφυτευματολόγος και Περιοδοντολόγος στο Οδοντιατρικό Ινστιτούτο Αθηνών στο Ψυχικό. Από το 1998 μέχρι και σήμερα διατηρεί Ιδιωτικό Ομοιοπαθητικό Οδοντιατρείο στη Γλυφάδα. Έχει ιδρύσει το Οδοντιατρικό Ομοιοπαθητικό Ινστιτούτο Γλυφάδας, με σκοπό την διοργάνωση σεμιναρίων και την εκπαίδευση των οδοντιάτρων στην ομοιοπαθητική.