Οι χρόνιες ή παροδικές παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης όπως είναι η σκολίωση είναι πολύ συχνές στο γενικό πληθυσμό. Η εμφάνισή της εντοπίζεται από τη νηπιακή ηλικία έως και την ενηλικίωση. Γενικότερα εμφανίζεται σε ένα ποσοστό 3% του πληθυσμού, όπου ένα μεγάλο ποσοστό αυτού θα παρουσιάσει ενοχλήσεις, πόνους ή/και σημαντικά προβλήματα υγείας στη ζωή του. Με τον όρο σκολίωση περιγράφεται η πλάγια παρέκκλιση της σπονδυλικής στήλης στο μετωπιαίο επίπεδο, παρατηρώντας δηλαδή ένα σώμα από μπροστά και στην συγκεκριμένη περίπτωση από πίσω.

Ανάλογα με την αιτιολογία εμφάνισής της χωρίζεται σε κατηγορίες:

• Συγγενής Σκολίωση
• Νευρομυϊκή Σκολίωση
• Νευροϊνωμάτωση
• Ιδιοπαθής Σκολίωση
• Λειτουργική Σκολίωση

Στις τρεις πρώτες κατηγορίες και στην περίπτωση που η κατάλληλη συντηρητική θεραπεία δεν είναι αρκετή και αποτελεσματική, απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Η ιδιοπαθής σκολίωση καλύπτει το 80 – 85% των περιπτώσεων. Στατιστικά εντοπίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στα κορίτσια, με αναλογία 6:1 και σημειώνεται κατά την περίοδο της σκελετικής ανάπτυξης. Συνεπακόλουθα, μπορεί να χαρακτηριστεί ως νηπιακή – παιδική – εφηβική – των ενηλίκων.

Η λειτουργική σκολίωση καλύπτει όλες εκείνες τις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει σκελετικό ή οργανικό πρόβλημα, παρόλα αυτά όμως παρατηρείται πλάγια παρέκκλιση του σώματος και συνεπακόλουθες μυοσκελετικές προσαρμογές, ενοχλήσεις, πόνοι και προβλήματα υγείας. Το συγκεκριμένο είδος σκολίωσης οφείλεται στην υιοθέτηση κακής στάσης σώματος, στην έλλειψη σωματικής άσκησης κα στην αδυναμία των μυών που σταθεροποιούν τον κορμό.

Η διάγνωση της σκολίωσης γίνεται εύκολα, από μία παρατήρηση του σώματος, το γνωστό Bending Test (Tεστ Επίκυψης) που πρέπει να εφαρμόζεται στις πρώτες τάξεις του σχολείου και έναν απλό ακτινολογικό έλεγχο. Τα παρακάτω σημεία ένδειξης μπορεί να βοηθήσουν σε μία έγκαιρη διάγνωση, γεγονός που είναι συνυφασμένο με την σωστή και αποτελεσματική αντιμετώπιση:

• Ασυμμετρία ώμων
• Ασυμμετρία σκελών
• Ασυμμετρία στη μέση ή τη λεκάνη
• Ανυψωμένο ισχίο
• Κλίση του σώματος προς τη μία πλευρά
• Προβολή της ωμοπλάτης προς τα πίσω

Το μέγεθος του κυρτώματος καθορίζει και το είδος της θεραπείας – αντιμετώπισης της σκολίωσης. Έτσι, όταν το κύρτωμα είναι πάνω από 20 μοίρες, ενδείκνυται χρήση κηδεμόνα, εφαρμογή συνεδριών φυσικοθεραπείας και σε περιπτώσεις όπου τα κύρτωμα είναι πάνω από 40 μοίρες απαιτείται χειρουργική επέμβαση, αφού υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για επιπλοκές στο καρδιαγγειακό και αναπνευστικό σύστημα. Στις πιο ήπιες μορφές που το κύρτωμα είναι μικρότερο από 20 μοίρες η θεραπεία είναι μονό συντηρητική και περιορίζεται στην εφαρμογή κατάλληλης σωματικής άσκησης, συνεδριών φυσικοθεραπείας και στην εκπαίδευση του σώματος να στέκεται σωστά. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στη συμβολή της επιστήμης της χειροπρακτικής στη θεραπευτική προσέγγιση της σκολίωσης, ειδικότητα έχει καθιερωθεί παγκοσμίως στην αντιμετώπιση των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.

Ο στόχος της μεθόδου Pilates είναι να αντιμετωπίσει σωστά τις μορφολογικές και λειτουργικές διαταραχές και προσαρμογές, τόσο στο τμήμα της σπονδυλικής στήλης που εμφανίζεται η σκολίωση, όσο και στο υπόλοιπο σώμα που προσπαθεί να κρατήσει την “ισορροπία” του. Οι προσαρμογές αυτές αναφέρονται σε μυϊκές ομάδες που μπορεί να βρίσκονται σε βράχυνση (χρόνια σύσπαση και με μειωμένο το φυσιολογικό τους μήκος), άλλες στις οποίες παρατηρείται σημαντική αδυναμία, σε περιοχές όπου υπάρχει σημαντικός περιορισμός της κινητικότητας, τραυματισμοί, χρόνιες φλεγμονές, ενοχλήσεις και πόνοι.

Το πρόγραμμα άσκησης λοιπόν που θα εφαρμοστεί έχει σκοπό να βελτιώσει την κινητικότητα στις περιοχές που πάσχουν, να ενισχύσει τους μύες που σταθεροποιούν τον κορμό (κοιλιακούς, ραχιαίους, μύες των ισχίων και της λεκάνης) για να υπάρχει σταθερότητα και ισορροπία στην σπονδυλική στήλη και να αναπτύξει όλες τις παραμέτρους της φυσικής κατάστασης του σώματος.

Σημειώνεται λοιπόν:

• Ανάπτυξη της δύναμης, αντοχής, ευλυγισίας, ισορροπίας και συντονισμού
• Δημιουργία ισορροπίας μεταξύ της δύναμης και της ευλυγισίας του σώματος
• Βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας
• Ενίσχυση του ψυχολογικού προφίλ
• Βελτίωση της γενικότερης ευεξίας και εικόνας του σώματος

Ο χαρακτήρας της μεθόδου Pilates και το είδος των αντιστάσεων που χρησιμοποιούνται (όχι άρση βαρών, αργές κινήσεις με προοδευτικά αυξανόμενη δυσκολία) μας εξασφαλίζει την δυνατότητα να εφαρμοστεί σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες ασκούμενων με ελάχιστες εξαιρέσεις. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στα άτομα με σκολίωση είναι εξατομικευμένο, προσαρμοσμένο στις ατομικές τους ιδιαιτερότητες, ανάγκες και ικανότητες και πρέπει να καθορίζεται και καθοδηγείται από εξειδικευμένο πτυχιούχο Φυσικής Αγωγής. Ιδιαίτερη έμφαση και προσοχή δίνεται στις ασκήσεις που περιλαμβάνουν πλάγιες κάμψεις και στροφές, ανάλογα με το κύρτωμα της σκολίωσης, στις αναπνευστικές ασκήσεις που πρέπει να εφαρμόζονται και στο σύνολο των μυϊκών διατάσεων στις περιοχές που βρίσκονται σε βράχυνση.

Προκειμένου να είναι αποτελεσματικό, ένα πρόγραμμα άσκησης πρέπει να έχει μία ικανοποιητική συχνότητα και στην συγκεκριμένη περίπτωση να κυμαίνεται από 2 έως 5 φορές την εβδομάδα, μία επαρκή διάρκεια από 30 – 60 λεπτά και μία σταδιακά αυξανόμενη ένταση ανάλογα με την κάθε περίπτωση.

Συμπερασματικά, παρατηρείται ότι η εξέλιξη και ο βαθμός σοβαρότητας της σκολίωσης είναι άμεσα συνδεδεμένα με την έγκαιρη και σωστή διάγνωση, επομένως με την ηλικία του ατόμου. Ουσιαστική είναι η εφαρμογή κάθε είδους θεραπείας μέχρι την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του σκελετού και βέβαια η συντήρησή του δια βίου. Σημαντικό ρόλο στη συνολική προσπάθεια αντιμετώπισης τέτοιων μυοσκελετικών παθήσεων κατέχει η σωστή και κατάλληλη σωματική άσκηση.

Η δράση της βλέννας του σαλιγκαριού (Helix aspersa muller) στο ανθρώπινο δέρμα παρατηρήθηκε για πρώτη φορά κατά τους αρχαίους χρόνους, τόσο μέσα απ’ την καλλυντική εφαρμογή για την περιποίηση του δέρματος, όσο και απ’ τη θεραπευτική χρήση για την καταπράυνση των δερματικών διαταραχών και την ανάπλαση και επούλωση των τραυματισμένων ιστών. Ο Ιπποκράτης, πρότεινε την εφαρμογή της βλέννας στην πάσχουσα περιοχή ως αντιφλεγμονώδη θεραπεία. Στο πέρασμα των ετών, οι εκτροφείς σαλιγκαριών αναγνώρισαν πρώτοι τις πολύτιμες ιδιότητές της, καθώς το δέρμα τους ήταν ιδιαίτερα απαλό και διάφοροι μικροτραυματισμοί επουλώνονταν γρήγορα, χωρίς να αφήνουν ουλές ή ερεθισμούς.

Τί είναι το έκκριμα του σαλιγκαριού
Αποτελεί μια βλεννώδη ουσία, η οποία καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια του σώματός του και εκκρίνεται από ειδικούς επιδερμικούς αδένες. Η βλέννα έχει πολλαπλή χρηστικότητα για την επιβίωση του ζώου και ιδιότητες όπως, μαλακτική, ενυδατική, λιπαντική, αναπλαστική και συγκράτησης (κολλητική). Οι ενεργές ουσίες σε αυτή το καθιστούν ένα μοναδικό, φυσικό προϊόν που δεν παρασκευάζεται στο εργαστήριο με συνθετικά, χημικά στοιχεία. Το εκχύλισμα εκκρίματος που χρησιμοποιείται στα καλλυντικά δεν είναι το υγρό που χρησιμοποιούν τα σαλιγκάρια προς διευκόλυνση της κίνησής τους, αλλά η ουσία που παράγουν, η οποία αποτελεί τη μοναδική τους άμυνα και εκκρίνεται από τη βάση του κελύφους.

Η σύσταση του εκκρίματος
Τo έκκριμα του σαλιγκαριού αποτελεί ένα μείγμα ενεργών ουσιών, το οποίο έχει επιστημονικά αποδειχθεί ότι διατηρεί πολυεπίπεδη θεραπευτική δράση στο δέρμα. Η χημική του ανάλυση κατέδειξε την παρουσία αλλαντοΐνης, ελαστίνης, κολλαγόνου, γλυκολικού οξέος, βιταμινών A, Ε, καθώς και μεταλλικών στοιχείων. Παράλληλα, το έκκριμα του σαλιγκαριού είναι εξαιρετικά πλούσιο σε βλεννοπολυσακχαρίτες, οι οποίοι προάγουν την ταχεία ανάπλαση των ιστών.

Η δράση των κύριων συστατικών του εκκρίματος
Αλλαντοΐνη: Πρόκειται για μια χημική ένωση που διατηρεί κυρίως αναπλαστικές ιδιότητες, γι’ αυτό και συναντάται ευρέως σε δερματικά σκευάσματα ως επουλωτικός παράγοντας. Επιταχύνει τη διαδικασία της ανάπλασης των ιστών και μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης ουλών και χηλοειδών.
Ελαστίνη: Αποτελεί δομική πρωτεΐνη στο κυρίως δέρμα και βοηθά στη διατήρηση της σφριγηλότητας και της ελαστικότητας του δέρματος, ανάλογα με τα επίπεδα συγκέντρωσής της.
Κολλαγόνο: Είναι η κύρια δομική πρωτεΐνη στο συνδετικό ιστό και υποστηρίζει τη σφριγηλότητα και την ελαστικότητα του δέρματος, δίνοντάς του, παράλληλα, όγκο. Διάφοροι εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες μειώνουν το κολλαγόνο, επιφέροντας χαλάρωση, ένα απ’ τα σημεία της (πρόωρης) γήρανσης.
Γλυκολικό οξύ: Διεγείρει το σχηματισμό του κολλαγόνου στο χόριο και ενισχύει τη σύνθεση των βλεννοπολυσακχαριτών και του υαλουρονικού οξέος με αποτέλεσμα την ελαστικότητα στο δέρμα, την αυξημένη αναγεννητική δράση καθώς και τη διατήρηση και αύξηση της υγρασίας.
Βιταμίνη C: Μία απ’ τις αγαπημένες βιταμίνες του δέρματος, κυρίως για την αντιοξειδωτική - αντιγηραντική της δράση, τη συμβολή της στην κολλαγονογένεση και τη ρύθμιση της χρωματικής ομοιομορφίας της επιδερμίδας.
Βιταμίνη E: Έχει σημαντική αντιοξειδωτική δράση προστατεύοντας το δέρμα απ’ τους παράγοντες που επιφέρουν βλάβες και γήρανση. Παράλληλα, υποστηρίζει τους αναπλαστικούς μηχανισμούς και διατηρεί ήπιες αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Τα οφέλη του σαλιγκαριού στο δέρμα

• Συντελεί στην ταχεία ανάπλαση και επούλωση των ιστών.
• Διατηρεί ενυδατωμένη και απαλή την επιδερμίδα.
• Συμβάλλει στην παράταση της νεανικότητας του δέρματος.
• Προστατεύει το δέρμα από επιβλαβείς παράγοντες.
• Διατηρεί σφριγηλό και ελαστικό το δέρμα.
• Προλαμβάνει τη χαλάρωση και τη δημιουργία λεπτών γραμμών και ρυτίδων.
• Βοηθά στην καταπράυνση των φλεγμονών.
• Συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ακμής και των δερματικών διαταραχών, πχ. εκζέματα, ψωρίαση.
• Προλαμβάνει την εξέλιξη των ραγάδων.
• Συντελεί στην ελαχιστοποίηση της ουλοποίησης μετά από σοβαρά τραύματα και χειρουργικές τομές.

Ποιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν προϊόντα με έκκριμα σαλιγκαριού;

Έφηβοι και ακνεϊκά δέρματα: Χάρη στη δραστικότητα των συστατικών του εκκρίματος θα βελτιωθεί η κλινική εικόνα των ακνεϊκών δερμάτων, παρατηρώντας υποχώρηση των φλεγμονών και της ερυθρότητας, διατήρηση της υγρασίας και αποφυγή των έντονων ουλών. Το γλυκολικό οξύ θα βοηθήσει στη ρύθμιση της λιπαρότητας και στη γρήγορη ανανέωση των κυττάρων.

Νεανικά δέρματα: Τους παρέχει την απαραίτητη ενυδάτωση και υποστηρίζει το έργο των φυσιολογικών μηχανισμών του δέρματος.

Για πρόληψη της πρόωρης γήρανσης: Γύρω στα 35 το δέρμα αρχίζει και εμφανίζει τα πρώτα σημάδια γήρανσης. Το έκκριμα σαλιγκαριού θα βοηθήσει στη συγκράτηση της υγρασίας, στη ρύθμιση και αναπλήρωση των μειωμένων επιπέδων κολλαγόνου και ελαστίνης και στην ενίσχυση της φυσικής προστασίας ενάντια στους βλαπτικούς παραγόντες.

Ώριμα δέρματα: Το σαλιγκάρι μάχεται τους παράγοντες που επιταχύνουν τη γήρανση και αναπληρώνει στο μέγιστο δυνατό τη φθορά των φυσικών υλικών του δέρματος, ενώ παράλληλα ενισχύει τους φυσιολογικούς μηχανισμούς ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες να αντιμετωπίσουν την αυξητική τάση της  δημιουργίας ρυτίδων, της ξηρότητας και της χαλάρωσης του δέρματος.

Μετά τον ήλιο: Χάρη στην ισχυρά αναπλαστική του δράση, καθώς και στην ικανότητα αναπλήρωσης της υγρασίας, το έκκριμα του σαλιγκαριού βοηθάει στην «αποθεραπεία» του δέρματος μετά την έντονη ηλιακή έκθεση.

Πρόληψη ραγάδων: Κατά τη διάρκεια του αδυνατίσματος ή της εγκυμοσύνης το σαλιγκάρι θα βοηθήσει στην αύξηση της ελαστικότητας του δέρματος με στόχο να προλάβει το σχηματισμό έντονων ραγάδων. 

Χρήση των προϊόντων με έκκριμα σαλιγκαριού

• Καθημερινά: Το έκκριμα σαλιγκαριού μπορεί να σας βοηθήσει να καλύψετε οποιαδήποτε δερματική σας ανάγκη πρωί και βράδυ και να σας προσφέρει ενισχυμένη δράση μέσω των εξειδικευμένων καλλυντικών προϊόντων όπως ορών, μασκών κλπ.
• Ως βάση μακιγιάζ: Μπορείτε να εφαρμόσετε μια ελαφριά κρέμα ή έναν ορό με έκκριμα σαλιγκαριού ως βάση πριν το μακιγιάζ σας. Η αίσθηση στο δέρμα σας θα είναι σαν να φοράτε primer.
• Το καλοκαίρι: Παρόλο που το έκκριμα εμπεριέχει ένα ποσοστό γλυκολικού οξέος μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε γιατί δε λειτουργεί ως χημικό πηλινγκ, αλλά προάγει το σχηματισμό του κολλαγόνου, προλαμβάνοντας τις βλάβες της UV ακτινοβολίας. Επιπλέον το δέρμα σας θα προστατεύεται απ’ το αντηλιακό σας.

Πηγές: https://pubs.rsc.org/ - https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/ - www.bioleon.gr 

Η Δήμητρα Τσαντίδου είναι η δημιουργός του Bee Elixir. Ξεκίνησε τις σπουδές της ως στέλεχος Εμπορικής Διοίκησης σε ελληνο-αγγλικό κολλέγιο. Για δώδεκα χρόνια προσέφερε, εξελίχθηκε και απέκτησε εμπειρία στους τομείς των πωλήσεων, του marketing, του λογιστηρίου και της εξυπηρέτησης πελατών σε διάφορες εταιρείες. Το 2011 αποτέλεσε σταθμός, όπου η αναζήτηση προσωπικού σκοπού την οδήγησε στην αλλαγή επαγγελματικής πορείας, επιλέγοντας τον δρόμο της ανθρωποκεντρικής αισθητικής. Κατέχει το διεθνές δίπλωμα αισθητικής Cidesco, ενώ ειδικεύεται στη μελισσοθεραπεία και την εναλλακτική ολιστική αντιγήρανση. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ισπανικά. Έχει παρακολουθήσει πολλές εκπαιδεύσεις και συνέδρια στους τομείς της αισθητικής, της υγείας και της ευεξίας (αισθητική, σπα, εναλλακτικές θεραπείες, παρασκευή φυσικών καλλυντικών, διατροφή, ιατρική, ιατρική αισθητική), καθώς και του management και της διοίκησης επιχειρήσεων. Έχει υπάρξει εισηγήτρια σε πέντε συνέδρια αισθητικής και υγείας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ταξιδεύει συχνά στα πλαίσια της συνεχούς κατάρτισης και ενημέρωσης και είναι μέλος ελληνικών και ξένων φορέων ομορφιάς και υγείας. Παράλληλα αρθρογραφεί στο περιοδικό Μελίαμα του Επιστημο - νικού Κέντρου Μελισσοθεραπείας (συνέχεια του βιογραφικού)

Στο ξεκίνημα του 2021 ας θυμηθούμε ότι ζούμε όλοι μαζί,... ότι είμαστε όλοι Ένα !!!

Καλή χρονιά, ανθρώπινη, ουσιαστική, με υγεία, χαμόγελο και Ελευθερία! 

Δείτε το βίντεο [πατήστε στην εικόνα]: 

Το περιοδικό Holistic Life διοργανώνει διαγωνισμό και σας δίνει τη δυνατότητα να κερδίσετε 3 αντίτυπα του βιβλίου “Οι 4 Πυλώνες της Ευζωίας”

Σε αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο ο Dr Chatterjee «συνταγογραφεί» ορισµένες απλές –αλλά ικανές να µετασχηµατίσουν τη ζωή σας– αλλαγές στη διατροφή, τη χαλάρωση, τον ύπνο και την κίνηση, που θα σας επιτρέψουν να αναλάβετε εσείς το πηδάλιο και να µεταµορφώσετε τη ζωή σας προς το καλύτερο.

Το βιβλίο “οι 4 Πυλώνες της ευζωίας”, από τις εκδόσεις Πεδίο, έρχεται να μας δώσει απαντήσεις σε θέματα που μας απασχολούν στο σύνολο της καθημερινότητάς μας.

Εδώ το Link για να συμμετάσχετε στον διαγωνισμό: Διαγωνισμός Holistic Life (βιβλία)

Λήξη διαγωνισμού: 7 Ιουνίου 2020

Η ολιστική κτηνίατρος Anna Murphy μοιράζεται τις πολύτιμες προτάσεις της για τους σκύλους με άγχος αποχωρισμού

Ερώτηση: Ζω μόνος μου με το ενός έτους Yorkie μου, τον Rupert, και πρόσφατα επέστρεψα στην εργασία μετά από ασθένεια. Ήταν πάντα προσκολλημένο και τώρα παρουσιάζει κλασικά σημάδια άγχους αποχωρισμού. Γαβγίζει ασταμάτητα μόλις φύγω και αρχίζει να ξύνει τις ταπετσαρίες, τις πόρτες και τα έπιπλα. Δεν θέλω να καταφύγω σε φαρμακευτικά σκευάσματα αν μπορώ να ακολουθήσω πιο φυσικές λύσεις. Μπορείτε να με βοηθήσετε;

Απάντηση: Το άγχος αποχωρισμού περιλαμβάνει μια σειρά από προβλήματα συμπεριφοράς που εμφανίζονται όταν ο κηδεμόνας του κατοικίδιου απουσιάζει για λίγο ή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Το πρόβλημα μπορεί να υπάρχει από μόνο του ή μπορεί να συμβαδίζει με άλλες συμπεριφορές άγχους όπως ο φόβος για νέες καταστάσεις, οι ξένοι ή οι δυνατοί θόρυβοι.

Δεδομένου ότι οι κατοικίδιοι σκύλοι θεωρούν την ανθρώπινη οικογένεια ως την αγέλη τους, μπορούν να συνδεθούν υπερβολικά με ορισμένα μέλη της οικογένειας και αυτή η υπερβολική προσκόλληση μπορεί να αποτελέσει αιτία διαταραχής σε μερικά σκυλιά όταν χρειάζεται να μείνουν μόνα. Μπορεί αυτό να σας κάνει να νιώθετε ξεχωριστοί επειδή το σκυλί σας σάς αγαπάει περισσότερο, όμως βεβαιωθείτε ότι αυτό δεν είναι υπερβολικό για το σκυλί σας. Δεν έχουν τεκμηριωθεί πολλά για αυτή την κατάσταση σε γάτες, αλλά είχα πολλούς ασθενείς αιλουροειδή που έδειχναν να εμφανίζουν και αυτά μια συμπεριφορά διαταραχής αποχωρισμού.

Οι φόβοι μπορούν να προκληθούν όχι μόνο με το να μείνει μόνο ένα κατοικίδιο, αλλά και λόγω ξαφνικών αλλαγών στο σπίτι ή στον τρόπο ζωής του κατοικίδιου ζώου. Ορισμένα κατοικίδια αναπτύσσουν ανασφάλειες όταν γεννιέται ένα νέο μωρό στην οικογένεια ή όταν ένας φίλος έρχεται να μείνει στον ίδιο χώρο. Αν ο ιδιοκτήτης επιστρέψει στην εργασία μετά από μια μακρά περίοδο παραμονής στο σπίτι, ή ακόμα και μόλις αρχίσει να πηγαίνει στο γυμναστήριο τακτικά, αυτό μπορεί επίσης να προκαλέσει ανησυχία σε ένα κατοικίδιο ζώο.

Συμπτώματα

Τα σκυλιά μπορεί να γαυγίζουν συνεχώς, να καταστρέφουν έπιπλα ή αντικείμενα, να ουρούν ή να λερώνουν με ακαθαρσίες παντού, και να γλείφουν ή να καθαρίζονται υπερβολικά. Οι γάτες μπορεί να δείξουν το άγχος τους γλείφοντας το τρίχωμά τους υπερβολικά σε σημείο να κάνουν κενά μπαλώματα στη γούνα τους. Ορισμένα κατοικίδια ζώα μπορεί να γρατσουνίσουν τα έπιπλα και να «μαρκάρουν» λερώνοντας το σπίτι, ενώ άλλα θα κρύβονται συνεχώς, ή θα γίνουν επιθετικά ή θα απομονώνονται.

Αντιμετώπιση

Δεν υπάρχουν γρήγορες διορθώσεις και δεν υπάρχουν εγγυήσεις όσον αφορά τη μη φυσιολογική συμπεριφορά των ζώων. Η συμπεριφορά των ζώων είναι σύνθετη και ακόμα και ο πιο έμπειρος συμπεριφοριστής κατοικίδιων μπορεί να θεραπεύσει εντελώς μόνο κάποιες από τις περιπτώσεις.

Ως κτηνίατρος, ασχολούμαι με κάθε κατοικίδιο εξατομικευμένα και στη συνέχεια δοκιμάζω ένα συνδυασμό φαρμάκων, διαχείρισης και στρατηγικών αντιμετώπισης. Δεδομένου ότι οι φοβίες και οι φόβοι μπορεί να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην υγεία και την ευημερία ενός κατοικίδιου ζώου, πρέπει να δοθεί έμφαση στη θεραπεία και όχι μόνο στη διαχείριση.

Μόνο μετά την ολοκλήρωση μιας ολοκληρωμένης εξέτασης και τη διεξαγωγή των καθιερωμένων εξετάσεων αίματος για να διασφαλιστεί η κανονική λειτουργία των ζωτικών οργάνων, θα ξεκινήσω φαρμακευτική αγωγή για θέματα συμπεριφοράς - και αυτό μόνο όταν αποτύχουν όλες οι άλλες επιλογές. Τα φάρμακα όπως η υδροχλωρική κλομιπραμίνη ή η φλουοξετίνη χρησιμοποιούνται μερικές φορές, αλλά είναι απίθανο να παράσχουν μακροπρόθεσμα οφέλη από μόνα τους.

Ακολουθούν ορισμένες αποτελεσματικές λύσεις χωρίς φάρμακα.

Εκπαίδευση συμπεριφοράς

Η ενασχόληση με ένα κατοικίδιο ζώο που έχει άγχος αποχωρισμού δεν είναι πολύ διαφορετική από το να αφήνεις ένα μικρό παιδί στο σπίτι όταν γυρίζεις πίσω στη δουλειά ή να πηγαίνεις το παιδί σου στον παιδικό σταθμό κάποιες ώρες τη μέρα. Ένας τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι να εξαλείψετε τα σημάδια αναχώρησής σας, μια τεχνική που υποστηρίζεται από πολλούς συμπεριφοριστές κατοικίδιων ζώων.

Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να προσπαθήσετε να φτιάξετε την τσάντα σας χωρίς να το παρατηρήσει το κατοικίδιό σας, να ντυθείτε με καθημερινά ρούχα και να αλλάξετε στη δουλειά ή να αποσπάσετε το κατοικίδιο σας με ένα παιχνίδι.

Με την πάροδο του χρόνου, ίσως χρειαστεί να προσποιηθείτε ότι φεύγετε από το σπίτι, αλλά στην πραγματικότητα να μην πάτε πουθενά. Ο στόχος εδώ είναι να διαχωριστούν τα σημάδια αναχώρησης από την πραγματική αναχώρηση. Προσπαθήστε να μην επιστρέφετε σπίτι κάνοντάς το να φαίνεται μεγάλη υπόθεση είτε προσπαθήστε να το κάνετε πολύ χαλαρά.

Επίσης, είναι σημαντικό να αυξήσετε την ανεξαρτησία του κατοικίδιου ζώου σας και να μειώσετε την υπερ-προσκόλλησή του. Θα πρέπει να αγνοήσετε τη συμπεριφορά του κατοικίδιου ζώου σας που αναζητάει προσοχή, όπως το να σας προκαλεί με την πατούσα του ή να τρίβεται πάνω σας για να του δώσετε σημασία, να γαβγίζει ή να γρυλίζει, αλλά δώστε του σημασία όταν είναι ήρεμο και ήσυχο. (Σημείωση: μην αγνοείτε το κατοικίδιο ζώο σας, αγνοείστε μόνο τη συμπεριφορά του που αναζητά την προσοχή.)

Μερικές φορές, μπορεί να είναι απαραίτητη η αποφυγή στενής επαφής με το κατοικίδιό σας για να μειωθεί η εξάρτησή του και η τάση του να «γαντζώνεται» πάνω σας. Προσπαθήστε να μην ενθαρρύνετε το κατοικίδιο ζώο σας να έρχεται και να κάθεται στην αγκαλιά σας όποτε το επιθυμεί. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να είστε εσείς που θα ξεκινάτε την επαφή κάθε φορά. Θα μπορούσατε να απλώσετε μια πετσέτα στην αγκαλιά σας ως ένα σύνθημα για το κατοικίδιο ζώο σας για να καθίσει εκεί, ή να καλέσετε το κατοικίδιο ζώο σας για να καθίσει δίπλα σας.

Η εκπαίδευση συμπεριφοράς μπορεί να πάρει χρόνο και απαιτεί υπομονή. Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα με αυτές τις τεχνικές μόνοι σας, ίσως αξίζει να ζητήσετε βοήθεια από έναν ειδικό στη συμπεριφορά κατοικίδιων ζώων.

Άσκηση

Η αυξημένη άσκηση τείνει να κάνει τα κατοικίδια ζώα πιο ήρεμα και μειώνει το άγχος. Βεβαιωθείτε ότι το κατοικίδιό σας ασκείται αρκετά και προσπαθήστε να παίξετε μαζί του περισσότερο χρησιμοποιώντας διάφορα παιχνίδια και δραστηριότητες. Τα παιχνίδια στα οποία εγχύονται κατευναστικά - ηρεμιστικά βότανα (βλ. παρακάτω) μπορούν να σας βοηθήσουν ιδιαίτερα.

Διατροφή

Η σίτιση του κατοικίδιου σας με περισσότερους υδατάνθρακες μπορεί να ωφελήσει, καθώς αυξάνει τα επίπεδα σεροτονίνης, αλλάζοντας τη διάθεσή του. Δοκιμάστε να του δώσετε ζυμαρικά ή ρύζι μισή ώρα μετά από ένα κύριο πλούσιο σε πρωτεΐνη γεύμα, λίγο πριν φύγετε από το σπίτι.

Οι μαγειρεμένη βρώμη είναι άλλη μια καλή επιλογή καθώς μπορεί να έχει ηρεμιστική επίδραση.

Το ζεστό γάλα μπορεί επίσης να βοηθήσει καθώς περιέχει τρυπτοφάνη, μια φυσική χημική ουσία που μπορεί να προάγει τον ύπνο. Τα σκυλιά (και οι γάτες) τείνουν να μην στρεσάρονται όταν έχουν υπνηλία.

Η διατροφή του κατοικίδιού σας λίγο πριν φύγετε μπορεί επίσης να βοηθήσει από μόνη της, αποσπώντας τον από την αναχώρησή σας. Όταν καταγράφεται με κάμερα η συμπεριφορά των κατοικίδιων προκειμένου να παρατηρηθεί πότε εμφανίζουν άγχος, τα περισσότερα προβλήματα εμφανίζονται μέσα σε μια ώρα από την αποχώρηση του ιδιοκτήτη. Συνεπώς, η απασχόληση των κατοικίδιων με τροφή ή ένα ασφαλές παιχνίδι ή μασάζ μπορεί να τα αποτρέψει από το να στρεσαριστούν.

Βότανα

Τα βότανα είναι ιδανική λύση για να ηρεμούν τα αγχωτικά κατοικίδια. Όχι μόνο είναι αποτελεσματικά, αλλά είναι επίσης απίθανο να προκαλέσουν στο κατοικίδιό σας «hangover» όπως κάνουν κάποια ηρεμιστικά φάρμακα, και επιπλέον δεν είναι εθιστικά. Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι όλα τα ζώα δεν παρουσιάζουν την ίδια απόκριση στα ηρεμιστικά βότανα, γι' αυτό προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε διαφορετικά βότανα μέχρι να βρείτε αυτό που δουλεύει για το κατοικίδιό σας. Αυτά τα βότανα είναι τα αγαπημένα μου για την ηρεμία των ανήσυχων ζώων.

• Η βαλεριάνα είναι εξαιρετική για τη μείωση της υπερευαισθησίας και των υστερικών καταστάσεων. Διατίθεται σε βάμμα και κάψουλες, ενώ μπορείτε να αγοράσετε και παιχνίδια με βαλεριάνα για σκύλους.
• Το χαμομήλι και η λεβάντα είναι αποτελεσματικά ηρεμιστικά βότανα και ισχυρά ηρεμιστικά. Η εφαρμογή μερικών σταγόνων αιθέριου ελαίου λεβάντας πίσω από τα αυτιά του σκύλου σας μπορεί να βοηθήσει να σταματήσει το γαύγισμα που σχετίζεται με το άγχος. Ή μπορείτε να κρεμάσετε το βαμβάκι αρωματισμένο με λεβάντα στο μέρος που κρύβεται ο σκύλος σας.

Ανθοθεραπεία

Ένας συνδυασμός από τα ανθοϊάματα Bach: aspen, mimulus and Rescue Remedy μπορεί να βοηθήσει το κατοικίδιό σας να ηρεμήσει πριν φύγετε. Οκτώ σταγόνες από κάθε ένα σε περίπου 30gr απεσταγμένου νερού μπορεί να κάνει θαύματα. Μπορείτε να τρίψετε δύο έως τέσσερις σταγόνες μεταξύ των χειλιών και των ούλων του μια ώρα πριν φύγετε. Μου αρέσει επίσης να χρησιμοποιώ ίαμα από άνθη βρώμης, το οποίο μπορεί να αποτελέσει ισχυρό αντίδοτο στις νευρικές συμπεριφορές.

Ηχητική θεραπεία

Τα περισσότερα κατοικίδια ζώα θα επωφεληθούν από την ηρεμιστική ηχοθεραπεία. Εάν παίζετε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής όταν είστε στο σπίτι ή παρακολουθείτε μια συγκεκριμένη τηλεοπτική εκπομπή, ίσως είναι χρήσιμο να αφήσετε την ίδια αναπαραγωγή μουσικής ή το ίδιο τηλεοπτικό κανάλι όταν δεν είστε στο σπίτι. Γενικά, προτιμάται η κλασσική μουσική ή οποιαδήποτε μουσική με αργό ρυθμό.

Όταν η Asha Philip βρέθηκε εκτός αγωνιστικού χώρου για αρκετά χρόνια μετά από σοβαρό τραυματισμό στους παγκόσμιους αγώνες του Κεμπέκ, ένιωσε έναν πόνο στην ψυχή, και πιθανώς τον οίκτο και τη συμπάθεια όσων την έβγαλαν από τη λίστα των φαβορί του διπλού μίνι τραμπολίνο.

Λάθος κινήσεις, κακιά στιγμή, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και η χρυσή βρετανίδα αθλήτρια με τη μεγάλη συλλογή μεταλλίων, ολοκληρώνοντας την έξοδό της ένιωσε το πόδι της να σπάει, να γίνεται κομμάτια…

Όλοι πίστεψαν, για λίγο και η ίδια, ότι τα πάντα χάθηκαν. Η μητέρα της, όμως, πίστεψε στις δυνάμεις του παιδιού της και η Asha με τη σειρά της την εμπιστεύθηκε και έδωσε μαθήματα ψυχικής ανθεκτικότητας.

Ξεκινώντας σταδιακά, με πολύ κόπο, δυσκολίες και τραυματισμούς κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, η 17χρονη ,τότε, αθλήτρια επανήλθε στα γήπεδα έπειτα από εντατικές προσπάθειες τριών ετών, για να αποσπάσει σημαντικές διεθνείς διακρίσεις ως σπρίντερ.

Όπως λέει η ίδια αφηγούμενη στο bbc (1) το δύσκολο ταξίδι της στον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό, «εκείνο που στέκεται ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία είναι η δύναμη του μυαλού μας».

Κυνηγήστε τους στόχους σας και ισορροπείστε τους σωστά, συμβουλεύει η διακεκριμένη αθλήτρια, τονίζοντας ότι τελικά πρόκειται για εκείνο που είναι σημαντικό για μας και μας κάνει να ανθίζουμε…

Κι αυτό λέει η Asha Philip δεν είναι ο αθλητισμός, είναι η ίδια η ζωή.

Είναι χάρισμα ή κατάκτηση η ψυχική ανθεκτικότητα;

Η έννοια της ψυχικής ανθεκτικότητας που έδωσε ώθηση στην Asha αλλά και σε πολλούς ακόμη επώνυμους και ανώνυμους που ζουν ανάμεσά μας, να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή, προέρχεται από την ψυχολογία και είναι ένας τρόπος ερμηνείας του πώς οι άνθρωποι μπορούν να διαχειριστούν τη ζωή και να ζουν καλά παρά τις αντίξοες καταστάσεις.

Και στον δικό μας στίβο του καθημερινού αγώνα για την επιβίωση, των εντάσεων, της κρίσης, της οικονομικής στενότητας, της ανεργίας και της αβεβαιότητας, τα χτυπήματα είναι πολλά. Κάποιοι από εμάς καταφέρνουν να τα αντιμετωπίσουν και κάποιοι άλλοι βουλιάζουν μέσα σε συναισθήματα αυτολύπησης και απελπισίας.

Είναι όλα εκείνα τα δύσκολα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή μας. Ο θάνατος ενός αγαπημένου μας προσώπου, η απώλεια εργασίας, μία σοβαρή ασθένεια και πολλά ακόμη τραυματικά γεγονότα που αποτελούν εξαιρετικά δύσκολες εμπειρίες ζωής.

Οι ρώσοι μάς διδάσκουν ότι επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Ωστόσο, άλλοι σηκώνονται με σιγουριά και παίρνουν φόρα για να συνεχίσουν και άλλοι αισθάνονται ότι ίσα που τους κρατούν τα πόδια τους…

Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας (American Psychological Association) (2) η ψυχική ανθεκτικότητα είναι η διαδικασία της κατάλληλης προσαρμογής ενάντια στις αντιξοότητες, το τραύμα, την τραγωδία, τις απειλές ή τις σημαντικές πηγές στρες, όπως τα προβλήματα της οικογένειας και της σχέσης, τα σοβαρά προβλήματα υγείας, το άγχος στο χώρο εργασίας, καθώς και ο οικονομικός παράγοντας.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η ψυχική ανθεκτικότητα είναι συνηθισμένη και όχι κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Οι άνθρωποι συχνά επιδεικνύουν ψυχική ανθεκτικότητα. Ένα παράδειγμα που αναφέρεται σε αρκετές επιστημονικές εργασίες είναι η αντίδραση πολλών αμερικανών στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και οι προσπάθειές τους να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους μέσα από τον θάνατο και τις στάχτες που άφησε πίσω του το διπλό τρομοκρατικό χτύπημα.

Η έρευνα για την ψυχική ανθεκτικότητα εμπλέκει πολλούς παράγοντες (3), όπως οι ατομικοί (γενετική, ηλικία, φύλο, αναπτυξιακό στάδιο, εμπειρίες ζωής), το κοινωνικό πλαίσιο (κοινωνική στήριξη, κοινωνική τάξη, πολιτισμός, περιβάλλον), καθώς επίσης και η ποιότητα και η ποσότητα των γεγονότων της ζωής ενός ανθρώπου (σκοπιμότητα, δυνατότητα ελέγχου, θεματικές, χρονική διάρκεια και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις).

Από τους πρώτους μελετητές οι οποίοι επικεντρώθηκαν στην ψυχική ανθεκτικότητα ήταν η αμερικανίδα ψυχολόγος Emmy E. Werner, στα τέλη της δεκαετίας του ΄60. Στην έρευνά της επικεντρώθηκε σε παιδιά μιας συγκεκριμένης περιοχής (Χαβάη) και διαπίστωσε ότι περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των παιδιών υψηλού κινδύνου – με αρνητικό ψυχολογικό και κοινωνικό περιβάλλον (κυρίως εκείνα που ζούσαν κάτω από αντίξοες συνθήκες), όταν μεγάλωσαν επέδειξαν «ανθεκτικότητα» δηλαδή έγιναν σπλαχνικοί και ικανοί ενήλικες, παρά το προβληματικό ιστορικό τους.

Περισσότερη ψυχική ανθεκτικότητα, πιο ανθεκτική καρδιά

Η ψυχική ανθεκτικότητα φαίνεται ότι αποτελεί επίσης ένα πολύ καλό «φάρμακο» για την υγεία της καρδιάς μας. Αυτό προκύπτει από τα συμπεράσματα μεγάλης έρευνας (4) που βασίστηκε σε δείγμα 237.000 ανδρών, οι οποίοι γεννήθηκαν μεταξύ 1952 και 1956 και τέθηκαν υπό ιατρική παρακολούθηση από το 1987 έως το 2010, με ενημέρωση από τα σουηδικά μητρώα.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας η χαμηλή ψυχική ανθεκτικότητα στο στρες συνδέθηκε με υψηλότερο κίνδυνο για εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν 10.581 διαγνώσεις με καρδιαγγειακό νόσημα. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα υποστηρίζει ότι τα χαμηλά επίπεδα ανθεκτικότητας στο στρες στην εφηβεία συνδέονται με αυξημένη πιθανότητα για εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων στη μέση ηλικία, η οποία, μάλιστα, φαίνεται να μειώνει και τα οφέλη της φυσικής άσκησης.

Tips για βελτίωση της ψυχικής ανθεκτικότητας

Μπορεί να είναι γραμμένη στο dna μας και να επηρεάζεται από κοινωνικούς και ψυχολογικούς παράγοντες, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι η ψυχική ανθεκτικότητα δεν διδάσκεται. Υπάρχουν απλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αυξήσουμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα και να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από διάφορές δυσάρεστες καταστάσεις όπως η κατάθλιψη και το στρες. Κι ακόμη να ισορροπήσουμε παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο να κλονιστεί η ψυχική μας υγεία, όπως ο εκφοβισμός ή ένα προηγούμενο ψυχικό τραύμα.

Οι ειδικοί της Mayo Clinic (Mayo Clinic Stuff) (5) δίνουν τις παρακάτω συμβουλές για το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα:

• Δικτυωθείτε. Η οικοδόμηση ισχυρών, θετικών σχέσεων με τους αγαπημένους σας και τους φίλους σας μπορεί να σας προσφέρει την απαραίτητη υποστήριξη και αποδοχή στις καλές αλλά και στις κακές στιγμές. Σημαντική υποστήριξη μπορεί να προσφέρει επίσης και η ενασχόληση με τον εθελοντισμό ή με κάποια πνευματική κοινότητα.

• Δώστε νόημα σε κάθε μέρα της ζωής σας. Ασχοληθείτε με πράγματα που δίνουν την αίσθηση της ολοκλήρωσης και του σκοπού κάθε μέρα. Ορίστε στόχους που θα σας βοηθήσουν να κοιτάξετε προς το μέλλον με νόημα.

• Μάθετε από την εμπειρία σας. Σκεφθείτε πώς αντιμετωπίσατε τις δυσκολίες στο παρελθόν. Εξετάστε τις δεξιότητες και τις στρατηγικές που σας βοήθησαν σε δύσκολους καιρούς.

• Παραμείνετε αισιόδοξοι. Δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν, αλλά πάντα μπορείτε να κοιτάξετε με χαμόγελο προς το μέλλον. Η αποδοχή και μάλιστα η πρόβλεψη της αλλαγής καθιστά ευκολότερη την προσαρμογή και την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων με λιγότερο άγχος και ανησυχία. Άλλωστε και η αλλαγή αποτελεί μέρος της ζωής.

• Να προσέχετε τον εαυτό σας. Επικεντρωθείτε στις δικές σας ανάγκες και στα δικά σας συναισθήματα. Συμμετέχετε σε δραστηριότητες και ασχοληθείτε με χόμπι που απολαμβάνετε. Συμπεριλάβετε τη σωματική δραστηριότητα στην καθημερινή σας ρουτίνα. Κοιμηθείτε αρκετά και ακολουθήστε μια υγιεινή διατροφή. Τεχνικές διαχείρισης του στρες και χαλάρωσης, όπως γιόγκα, διαλογισμός, η βαθιά αναπνοή ή προσευχή, θα σας βοηθήσουν επίσης, να επιτύχετε το στόχο σας.

• Να είστε ενεργοί. Μην αγνοείτε τα προβλήματά σας. Αντίθετα, προσπαθήστε να προβλέψετε τι μπορεί να αντιμετωπίσετε, να ετοιμάσετε ένα ρεαλιστικό σχέδιο και να το υλοποιήσετε.

Παρόλο που μπορεί να χρειαστεί χρόνος για να ανακάμψετε από μια μεγάλη αποτυχία, τραυματικό συμβάν ή απώλεια, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η κατάστασή σας μπορεί να βελτιωθεί αν δουλέψετε πραγματικά πάνω σε αυτό.

Κι αν βλέπετε ότι η κάτω βόλτα έρχεται να… σας πάρει από το χέρι, περάστε δυναμικά στην αντεπίθεση, δίνοντας στη ζωή σας πραγματικό νόημα. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.

Η ανάπτυξη της ψυχικής ανθεκτικότητας είναι για κάθε άνθρωπο ένα προσωπικό ταξίδι. Ίσως η διαδρομή να μην είναι εύκολη, όμως ο προορισμός αξίζει. Αξίζει όσο και η ποιότητα της ζωής μας.

Στο χέρι μας είναι να ανακαλύψουμε τα αποθέματα δύναμης και αισιοδοξίας που κρύβουμε μέσα μας και να προχωρήσουμε μπροστά, αφήνοντας πίσω ότι μας φοβίζει, μας πληγώνει και απειλεί να μας καθηλώσει.

Πηγές:

1. www.bbc.com/ideas/videos/talk-about-resilience-lessons-from-a-champion/p06flsck
2. www.apa.org
3. www.resilience-project.eu
4. Stress resilience and physical fitness in adolescence and risk of coronary heart disease in middle age. Bergh C¹, Udumyan R¹, Fall K¹, Almroth H², Montgomery S³
5. https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/resilience-training/in-depth/resilience/art-20046311

Κατά τη διάρκεια της ερευνητικής μου πορείας έχω καταγράψει πολλές παραδοξότητες που δεν ταιριάζουν στα «ευαγγέλια» της συμβατικής ιατρικής περί απόλυτης ασφάλειας και αποτελεσματικότητας των εμβολίων χωρίς ποτέ όμως εξαιτίας τους να οδηγηθώ ή να καθοδηγήσω σε κάποια αντίθετο άκρο.

Έχουμε δει εμβόλια που δεν δουλεύουν, εμβόλια ανεπαρκή, εμβόλια άχρηστα και τα συμφέροντα πίσω από τον εκφυλισμό των πολιτικών παρασκευής και ελέγχου των εμβολίων.

Έχουμε δει κάτι που μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε μόνο για τα φάρμακα, το φαινόμενο της αντίστασης των μικροοργανισμών σε αυτά, να συμβαίνει με διαφορετικό, πιο περιορισμένο τρόπο και στα εμβόλια. 

Σε προηγούμενο άρθρο είδαμε ακόμη και την CIA να χρησιμοποιεί εμβολιαστική εκστρατεία για να… εντοπίσει τον Μπιν Λάντεν στο Πακιστάν. Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε κι άλλες, ακόμη πιο παράδοξες ιστορίες, όμως πέρα για πέρα πραγματικές.

Τον Σεπτέμβριο του 2014, στα πλαίσια εμβολιαστικής εκστρατείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας κατά της ιλαράς στην εμπόλεμη Συρία, 15 νήπια ηλικίας έως 18 μηνών (άλλες αναφορές ανεβάζουν τον αριθμό σε 37) πέθαναν εξαιτίας της. Τι είχε συμβεί;

Υπεύθυνο αυτή τη φορά δεν ήταν το ίδιο το εμβόλιο, παρά ταύτα οι θάνατοι ήταν ιατρογενείς με την ευρύτερη έννοια του όρου καθώς, όπως θα δούμε ευθύς αμέσως, οι θάνατοι μπορεί να οφείλονταν σε νοσηλευτικό κι όχι ιατρικό θανάσιμο λάθος.

Για να χορηγηθεί το εμβόλιο χρησιμοποιείται ένα αποστειρωμένο αλατούχο διάλυμα που παρέχεται μαζί με το εμβόλιο. Η συσκευασία όμως του διαλύματος μοιάζει με τη συσκευασία του ατρακουρίου, ενός νευρομυϊκού χαλαρωτικού-παραλυτικού (ανάλογα με τη δόση) που χρησιμοποιείται σε κάποιες σοβαρές επεμβάσεις.

Οι εμβολιαστές μπέρδεψαν τα κουτιά: 75 βρέφη υπέφεραν από την επίδραση του ατρακουρίου στο κορμάκι τους. Από αυτά, 15 (ή 36 σύμφωνα με άλλες πηγές) πέθαναν από μαρτυρικό θάνατο ασφυξίας καθώς οι μύες του θώρακα και το διάφραγμα είχαν παραλύσει.

Φριχτό ατύχημα. Αλλά δεν είναι το μόνο που έχει συμβεί.

Μπέρδεμα φαρμακευτικών ουσιών συμβαίνει και στις ΗΠΑ. Έκθεση του 2005 αναφέρει ότι υπήρχαν 50 περιστατικά όπου δόθηκαν κατά λάθος νευρομυϊκές παραλυτικές ουσίες. Σε ένα από αυτά ένα βρέφος πέθανε από ασφυξία από διάλυμα εμβολίου ιλαράς όπου ο διαλύτης που χρησιμοποιήθηκε ήταν το νευρομυοπαραλυτικό πανκουρόνιο. Σε ένα άλλο περιστατικό, ένα βρέφος πέθανε από ατρακούριο μετά από λάθος εμβολιασμό κατά της ηπατίτιδας Β.

Τονίζουμε λοιπόν ότι στις δομικές και τις κατασκευαστικές παρενέργειες των εμβολίων πρέπει να σημειωθεί και ο μικρός αλλά υπαρκτός κίνδυνος κακής χρήσης και μπερδέματος φαρμακευτικών ουσιών, ο κίνδυνος μιας από τις πολλές μορφές ιατρικής και νοσηλευτικής αμέλειας. 

Κι όμως. Ο κίνδυνος ιατρικού ή νοσηλευτικού λάθους είναι πολύ πιο συχνός στις ενέσεις από τα προαναφερόμενα περιστατικά «μπερδέματος» με λάθος ουσία. Υπάρχει κίνδυνος 0.7% να έχει γίνει τουλάχιστον ένα λάθος κατά την παρασκευή ενός ενέσιμου διαλύματος (φαρμάκου ή εμβολίου). Περίπου μία στις εκατό ενέσεις είναι λάθος παρασκευασμένη.

Ευτυχώς, τα λάθη αυτά συνήθως αφορούν τη συγκέντρωση του διαλύματος.

Αν συνδυαστεί αυτό όμως με τον πολύ πιο επιβαρυντικό και νοσηρό παράγοντα του ότι πολλοί γιατροί υπερσυνταγογραφούν και υπερδοσολογούν φάρμακα για να αντλήσουν οικονομικά - κι όχι μόνο - οφέλη από τις εταιρίες, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ανησυχητικά καθώς για πολλά φάρμακα οι παρενέργειες είναι δοσοεξαρτώμενες: όσο δηλαδή μεγαλύτερη η δόση και όσο πιο πολλά χρόνια η χρήση, τόσο πιο πολύ αυξάνει ο κίνδυνος παρενεργειών. Συνδυάστε τώρα όλα τα παραπάνω με το γεγονός, ότι επειδή τα «φίλτρα» ελέγχου για τα φάρμακα έχουν χαλαρώσει ή και άλλοτε αλλοιωθεί από τα οικονομικά συμφέροντα, πολλές φαρμακευτικές παρενέργειες καταγράφονται πολλά χρόνια μετά την έγκριση και κυκλοφορία του όποιου φαρμάκου, έχοντας ήδη βλάψει περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά χιλιάδες, ακόμη και εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες τους, όπως άλλωστε έχω καταγράψει στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί».

Στην περίπτωση του κυκλώματος αντικαρκινικών φαρμάκων στην Ελλάδα, αυτοί χρησιμοποίησαν συνδυασμό υπερσυνταγογράφησης και υποδοσολογίας, ώστε να δημιουργούν απόθεμα πανάκριβων φαρμάκων πέραν των λογιστικών εγγραφών, τα οποία μετά τα έσπρωχναν στη διεθνή μαύρη αγορά. Αλλά στο θέμα των αντικαρκινικών φαρμάκων, θα επανέλθουμε σφοδρότεροι σε μελλοντικά άρθρα.

Συνδυάζοντας όλα αυτά τα «μεμονωμένα περιστατικά», παίρνουμε μια αποκρουστική μεγάλη εικόνα που εξηγεί εν μέρει το γιατί η συμβατική ιατρική έχει γίνει η τρίτη αιτία θανάτου στον δυτικό κόσμο (όπως περιγράψαμε σε παλαιότερο άρθρο σχεδόν κατά αποκλειστικότητα στην Ελλάδα).

Τα φαρμακευτικά οικονομικά συμφέροντα έχουν διαφθείρει την ιατρική σε τρομακτικό βαθμό προκαλώντας βλάβες σε μεγάλο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού.

Γιατί είναι διαφορετικό να υπάρχουν λάθη στις πρακτικές, και είναι άλλο οι λάθος πρακτικές να έχουν γίνει κυρίαρχες. Και στην ιατρική πλέον συνυπάρχουν και τα δύο: και τα λάθη στις πρακτικές και οι λάθος πρακτικές.

Τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό; Το αντίθετο από ό,τι έκανε η χώρα στην υπόθεση Novartis: βάναυσες ποινές στους επίορκους γιατρούς και τους χρηματοδότες τους.

Στο αμέσως επόμενο άρθρο θα επανέλθουμε σε δομικά προβλήματα των εμβολίων και το πώς καταγεγραμμένα ακόμη κι οι πιο δεισιδαιμονικοί φόβοι γύρω από τα εμβόλια έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα: Θα δούμε λοιπόν το πώς τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν σε μικρό βαθμό την ίδια ασθένεια την οποία είναι προγραμματισμένα να αποτρέψουν.

(Ο Πέτρος Αργυρίου είναι ένας ξεχωριστός λογοτέχνης κι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές, ιδιαιτέρως στο πεδίο του παρασκηνίου των παγκόσμιων πολιτικών δημόσιας υγείας. Είναι επίσης μέλος της ένωσης δημοσιογραφίας της επιστήμης Science View και μόνιμος συνεργάτης του Holistic Life. Από τις εκδόσεις ETRA κυκλοφορούν τα σχετικά βιβλία του: "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", 2009, "Θανάσιμες Θεραπείες", 2011 και "Παρά Φύση", 2014, όλα τους μοναδικά στο είδος τους στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα και όχι μόνο. Το προσωπικό του blog είναι το agriazwa.blogspot.com).

Σε προηγούμενο άρθρο αναφέραμε ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που συναντάει η εφαρμογή του νέου εμβολίου Typbar TCV για την αντιμετώπιση της νέας πολυανθεκτικής επιδημίας τυφοειδούς πυρετού στο Πακιστάν, είναι η δυσπιστία και η εχθρικότητα του πληθυσμού απέναντι στους εμβολιασμούς.

Όπως περιγράψαμε, αυτή η δυσπιστία-εχθρικότητα που έχει φτάσει στο σημείο να θεωρεί ότι οι Δυτικοί επιχειρούν μέσω των εμβολιασμών να στειρώσουν τους μουσουλμάνους, έχει πρόσφατους ιστορικούς λόγους.

Γιατί όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το 2011 η CIA επιχείρησε να εντοπίσει τον Οσάμα Μπιν Λάντεν μέσω ενός προγράμματος εμβολιασμού κατά της Ηπατίτιδας Β.

Το 2011 ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας είχε αποδειχτεί ένα τεράστιο φιάσκο σε όλα τα επίπεδα και η δολοφονία του Laden ήταν απαραίτητη για να κλείσει ένα κεφάλαιο ωμής καταστρατήγησης του διεθνούς δικαίου με την αμερικανική εισβολή σε δύο χώρες και καταπάτησης ατομικών δικαιωμάτων με την απαγωγή και την φυλάκιση μουσουλμάνων στο Γκουαντάναμο καθώς και τη δολοφονία τους μέσω drones, ενέργειες που με τον τρόπο που έγιναν όχι μόνο δεν βοήθησαν στην εξόντωση της τρομοκρατίας αλλά στο ακριβώς αντίθετο της, την αναζωπύρωση της ισλαμικής τρομοκρατίας που έφτασε στα πρόθυρα του να γίνει κράτος.

Οι σχέσεις ΗΠΑ - Πακιστάν είναι διττές: Είναι κατά καιρούς σύμμαχοι. Το Πακιστάν μαζί με τους Αμερικανούς εξόπλισαν, εκπαίδευσαν τους μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν για να προκαλέσουν φθορά στη Σοβιετική Ένωση και κομμάτι αυτής της σκακιέρας ήταν και ο γόνος ζάμπλουτων Σαουδαράβων πολύ κοντά στη βασιλική οικογένεια, Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Το Πακιστάν όμως, παρά τις όποιες εκκοσμικευμένες πολιτικές ηγεσίες που μπορεί να έχει, είναι μια βαθειά ισλαμική κοινωνία, σουνιτική στο συντριπτικό της ποσοστό κι εξάγει ισλαμική τρομοκρατία ως μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Το Ισλάμ άλλωστε είναι ο βασικός λόγος ύπαρξης του Πακιστάν καθώς αυτό οδήγησε στην γενετήρια απόσχισή του από την μητέρα Ινδία, με την οποία έκτοτε βρίσκεται σε συνεχή διαμάχη.

Όταν λοιπόν η CIA έμαθε από πακιστανό αξιωματούχο ότι ο Μπιν Λάντεν βρισκόταν σε κρησφύγετο σε συγκεκριμένη περιοχή του Πακιστάν υπέθεσε ότι αυτό συνέβαινε εν γνώσει των μυστικών υπηρεσιών του Πακιστάν, της ISI και βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση σε σχέση με το πώς να χειριστεί το θέμα ώστε να μην οδηγήσει τη σχέση με το Πακιστάν στα άκρα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει λοιπόν η CIA να κάνει είναι να βρει το πού βρίσκεται ο Μπιν Λάντεν.

Πληροφορίες οδήγησαν τη CIA σε ένα ιδιαίτερο οίκημα στο Βαζαριστάν με τοίχους 6 μέτρων. Για να μη βρεθεί αντιμέτωπη με ένα δικό της φιάσκο λάθους στόχου που θα έπαιρνε παγκόσμιες διαστάσεις, η CIA έπρεπε να βεβαιωθεί ότι ο άνθρωπος που βρισκόταν μέσα στο οίκημα ήταν όντως ο Μπιν Λάντεν κι όχι κάποιος ιδιόρρυθμος πακιστανός πολίτης. Την αβεβαιότητα της αυτή η CIA αποφάσισε να την αντιμετωπίσει με … εμβόλιο.

Διείσδυσε στην ΜΚΟ Save The Children και προσέλαβε έναν Πακιστανό γιατρό, τον Σακίλ Αφρίντι για να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα εμβολιασμών, πόρτα-πόρτα, κατά της ηπατίτιδας B.

Στόχος του προγράμματος φυσικά δεν ήταν η δημόσια υγεία του Πακιστάν. Το πρόγραμμα είχε ως αποκλειστικό στόχο να πλησιάσει ο Αφρίντι το οίκημα και να εμβολιάσει τα παιδιά που βρίσκονταν σ’ αυτό με σκοπό, μέσω των βελόνων που θα χρησιμοποιούσε να διαπιστωθεί αν τα παιδιά είχαν DNA συγγενικό με τον Laden και με αυτό τον τρόπο να αποκτήσει η CIA μεγαλύτερη βεβαιότητα για το ότι ο Laden βρισκόταν όντως εκεί.

Ο Αφρίντι ήταν ένας ιδανικός υποψήφιος για τη «δουλειά». Κατά το παρελθόν είχε ανοίξει ιδιωτική κλινική στα σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν από όπου είχε απαχθεί για λύτρα από την ισλαμιστική εξτρεμιστική οργάνωση Λασκάρ-ε-Ισλάμ. Στη συνέχεια έφυγε για την Αμερική αλλά καθώς η άδεια του εξάσκησης ιατρικής δεν ίσχυε εκεί, γύρισε απογοητευμένος στο Πακιστάν.

Αυτή τη στιγμή, είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν τον Αφρίντι προδότη και τον έχουν επικηρύξει ενώ ο ίδιος βρίσκεται ακόμη φυλακισμένος από την κυβέρνηση του Πακιστάν παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ για την απελευθέρωσή του.

Στις ανακρίσεις του από την ISI που δεν φημίζεται για τους καλούς της τρόπους, ο Αφρίντι κελάηδησε πως δεν ήταν μόνο η Save the Children που τον προσέγγισε αλλά το ίδιο το UNAIDS. To UNAIDS είναι ένας πολύ ισχυρός αμερικάνικος οργανισμός που διατυμπανίζει πως υπάρχει για την ανάπτυξη, την πρόοδο, τη βοήθεια, τη δημοκρατία, τη δημόσια υγεία στις χώρες στις οποίες δραστηριοποιείται, στην πραγματικότητα όμως είναι ένα όργανο πλάγιας άσκησης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ που δεν διστάζει να διαβρώσει, να δωροδοκήσει, να στρατολογήσει περισσότερο και λιγότερο υψηλόβαθμους ντόπιους και παράγοντες επιρροής και για αυτό έχει χαρακτηριστεί -όχι άδικα- ως «βιτρίνα» της CIA.

Για τους παραπάνω λόγους, το Πακιστάν έκλεισε προσωρινά την Save the Children.

Η χρήση των ΜΚΟ ως μέσο άσκησης αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής είναι και ο λόγος που Ινδία και Ρωσία σχετικά πρόσφατα έθεσαν αυστηρά κριτήρια στη λειτουργία τους τα οποία οι περισσότερες δεν πληρούσαν καθώς άλλος ήταν ο διακηρυγμένος στόχος κι άλλη η λειτουργία και αποστολή τους.

Η επιχείρηση της CIA «εμβολιασμός κατά του Laden», είχε όχι μόνο βαρύτατες συνέπειες στις διμερείς σχέσεις ΗΠΑ-Πακιστάν αλλά και στη δημόσια υγεία του Πακιστάν που διαχύθηκαν και στο Αφγανιστάν και τη Νιγηρία.

Σε μια πλήρη αντιστροφή των πραγμάτων όπου συνήθως αυτοί που αρνούνται να εμβολιαστούν βρίσκονται υπό διωγμό, χάριν ανάμεσα σε άλλα στην επιχείρηση εμβολιασμών της CIA, είναι οι εμβολιαστές που κυνηγιούνται στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν και τη Νιγηρία. Από το κυνήγι των μαγισσών, φτάσαμε στο κυνήγι των εμβολιαστών.

Και τα πράγματα δεν είναι καθόλου αστεία. Από το 2012 μέχρι και σήμερα, περισσότεροι από 100 άνθρωποι που στελεχώνουν προγράμματα εμβολιασμών έχουν δολοφονηθεί στις συγκεκριμένες περιοχές. Στην συγκεκριμένοι περίπτωση τα εμβόλια όντως σκοτώνουν: τους εμβολιαστές. Κι αυτό οφείλεται στο εξτρεμιστικό Ισλάμ και τη CIA.

Οι δολοφονίες εμβολιαστών από το 2012 μέχρι σήμερα έχουν ξεπεράσει τον αριθμό των θανάτων από τις ασθένειες έναντι των οποίων οι οργανισμοί επιχειρούν να εμβολιάσουν τον πληθυσμό. Μια επιδημία δολοφονιών με το αποτύπωμα ενός οργανισμού δολοφονιών, της CIA.

(Ο Πέτρος Αργυρίου είναι ένας ξεχωριστός λογοτέχνης κι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές, ιδιαιτέρως στο πεδίο του παρασκηνίου των παγκόσμιων πολιτικών δημόσιας υγείας. Είναι επίσης μέλος της ένωσης δημοσιογραφίας της επιστήμης Science View και μόνιμος συνεργάτης του Holistic Life. Από τις εκδόσεις ETRA κυκλοφορούν τα σχετικά βιβλία του: "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", 2009, "Θανάσιμες Θεραπείες", 2011 και "Παρά Φύση", 2014, όλα τους μοναδικά στο είδος τους στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα και όχι μόνο. Το προσωπικό του blog είναι το agriazwa.blogspot.com).

Γράφει η Μαρία Γρυλλάκη, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Σιάτσου

«Και τι προσφέρει το Σιάτσου πέρα από τη χαλάρωση;»

Αυτή την πιο συνηθισμένη ίσως ερώτηση που κάνουν οι δεχόμενοι στην αρχή της γνωριμίας τους με το Σιάτσου, θα την αντιστρέψω αυτήν, σε... «και γιατί νομίζετε ότι χρειάζεστε κάτι πέρα από τη χαλάρωση;»

Λίγο ως πολύ, ο κάθε άνθρωπος στη σύγχρονη κοινωνία, και ιδιαίτερα στις ηλικίες μετά τα 30, αρχίζει να μετράει χρόνια στην παραγωγική ζωή, ενδεχομένως και στην οικογενειακή, ή στην προσπάθεια για την ανάπτυξη και τη διατήρηση αυτών των δύο, ως βασικές πλευρές στη ζωή του. Αυτή η περίοδος της ζωής συμπίπτει από τη μια με τη σταδιακή εγκατάλειψη της νεανικής ξεγνοιασιάς, και από την άλλη, με τη δημιουργική και παραγωγική είσοδο του ατόμου στην κοινωνία, και την εξελικτικά συμπυκνούμενη ανάγκη για επιλογές, αποφάσεις, ευθύνες, συνεργασίες, λύσεις, ένταξη σε κοινωνικές ή επαγγελματικές ομάδες, και πολλά ακόμη… μάλλον πολύ απαιτητικά!

Ακόμη και οι άνθρωποι που βρέθηκαν μέσα σε καταστάσεις που φαινομενικά παρατείνουν το νεανικό «παράδεισο», όπως η αποφυγή εργασίας, ή η εμπλοκή με αλκοόλ ή/και ουσίες, ακόμη και εκείνοι, συχνά χρειάστηκε να βρεθούν σε συνθήκες απαιτητικές, ίσως και απρόσμενα πιο δύσκολες, και με μακροχρόνιες συνέπειες...

Έτσι, σ’ αυτήν την απαιτητική, και απρόβλεπτη πορεία του μέσα στη ζωή, ο άνθρωπος, με βάση την επιστημονική έρευνα (αλλά και το ατομικό βίωμα) δραστηριοποιεί συχνά, σε βαθμό που ποικίλει ανάλογα με το πώς οι εσωτερικές του συνθήκες (ψυχική κατάσταση) διαμορφώνουν την αντίληψη και τη δυνατότητά του να βιώσει τις εξωτερικές (την πραγματικότητα), ένα βασικό μηχανισμό επιβίωσης: Να μείνει να παλέψει, να το βάλει στα πόδια, ή, να παγώσει, δηλαδή να ακινητοποιηθεί.

Στο άκουσμα τέτοιων όρων, αμέσως μας έρχονται στο μυαλό καταστάσεις "κινηματογραφικές": πόλεμος, σεισμός, έκρηξη ηφαιστείου, κλπ, οι οποίες, και μόνο ως καθημερινότητα μέσα από τις ειδήσεις στο διαδίκτυο ή την τηλεόραση, μας τρομάζουν, μας αγχώνουν, και μας εξαντλούν, κυριολεκτικά και πολύπλευρα!

Αλλά δεν πρόκειται μόνο για τέτοιες ακραίες καταστάσεις. Αυτός ο σύνθετος μηχανισμός αντίδρασης δραστηριοποιείται στις οποιεσδήποτε δεδομένες συνθήκες της καθημερινής ζωής: μια συνέντευξη για ανάληψη εργασιακής θέσης, η ανακοίνωση της εγκυμοσύνης ανάμεσα στα μέλη ενός ζευγαριού, θέματα υγείας του εαυτού μας ή κοντινών μας προσώπων, μια μετακόμιση, ένα διαζύγιο, μια απώλεια… και καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, η λίστα αυτών των συνθηκών μεγαλώνει μέσα από ανάγκες, αληθινές ή πλασματικές, οι οποίες γίνονται όλο και πιο σύνθετες και καλούνται να "συνυπάρξουν" με τα αιώνια υπαρξιακά ζητήματα του ανθρώπου...

Μας εξαντλούν λοιπόν, κυριολεκτικά, μεταφορικά, και πολύπλευρα, είτε είναι οι ειδήσεις της "διπλανής πόρτας", είτε πρόκειται για σοβαρά, προσωπικά ή και οικογενειακά γεγονότα.

Εξαντλούν πολύπλευρα τις δυνάμεις μας, σωματικά και ψυχικά. Εξαντλούν πολύπλευρα την ικανότητα αξιολόγησης και ιεράρχησης των αναγκών μας. Εξαντλούν πολύπλευρα το χρόνο μας, το βασικότερο αγαθό στη ζωή του ανθρώπου. Τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

Εξαντλούν το χρόνο μας γιατί απαξιώνουν μέσα μας τη στιγμή της ενεργητικής ανάπαυσης: της χαλάρωσης. Μέσα από σωρεία ασχολιών, κατακτήσεων, αποκτήσεων, εκπαιδεύσεων, αναγκών, και δραστηριοτήτων, η κυτταρική μνήμη της χαλάρωσης, την οποία φυσικά και συνολικά ενέχουμε ως οργανισμοί, και στην οποία ανταποκρινόταν έως πολύ πρόσφατα ο άνθρωπος, τώρα πλέον απενεργοποιείται αργά και σταθερά και ενώ απενεργοποιείται, ενοχοποιείται εξίσου.

Τι είναι ο χρόνος μας;

Στο πλαίσιο της φυσιολογίας του ανθρώπινου οργανισμού, ο χρόνος μας είναι ο χρόνος όπου περιοδικά, με βάση το βιολογικό ρολόι (βιορυθμός)**, όλα μας τα ζωτικά όργανα, η καρδιά, τα νεφρά, το συκώτι, το πάγκρεας. κ.ά. ξεκουράζονται και ανανεώνονται δομικά και λειτουργικά, όπου επαναρυθμίζουν τους χυμούς και τις ουσίες (ορμόνες), τις αλληλεπιδράσεις και τις συνεργασίες τους, και ανασυγκροτούν το δυναμικό τους, είτε με το να αφομοιώσουν τα δέοντα για την ανάπτυξη και την καλή διατήρηση της υγείας μας, είτε με το να περιορίσουν, να καταστρέψουν και τελικά να αποβάλλουν όλα τα περιττά ή τα επιβλαβή.

Όλα αυτά συμβαίνουν περιοδικά κάθε μέρα, κυρίως όταν το νευρικό μας σύστημα χαλαρώνει, δηλαδή όταν ξεκουραζόμαστε, ή κοιμόμαστε.

• Η καρδιοαναπνευστική λειτουργία που περιλαμβάνει την πρόσληψη οξυγόνου από τον αέρα, και τη διαχείρισή του από τους πνεύμονες και το καρδιαγγειακό σύστημα, μέχρι να φτάσει και στον τελευταίο ιστό στο σώμα μας...
• Η λειτουργία της πέψης που διαχειρίζεται την τροφή και την αφομοίωση όλων των θρεπτικών συστατικών της από την είσοδο που είναι το στόμα μέχρι το τελικό σημείο του πεπτικού σωλήνα, από όπου θα αποβληθούν όλα τα άχρηστα...
• Το ανοσοποιητικό σύστημα που ελέγχει, απομονώνει ή και κατατροπώνει κάθε δυνητικό εισβολέα...
• Το ουρογεννητικό σύστημα που διαχειρίζεται μέρος της αφομοίωσης των θρεπτικών συστατικών και δημιουργεί τη νέα ζωή...
• Και κάθε άλλο λειτουργικό σύστημα, το νευρικό, το ενδοκρινικό, το αισθητηριακό, μέχρι τον ελάχιστο μηχανισμό, χημικό, ηλεκτρομαγνητικό, και ψυχικό, όλοι και όλα είναι εξίσου σημαντικά και με την "ζωντάνια" της διαδραστικότητάς τους συντελούν στο να ζούμε. Και όσο πιο καλά τα υποστηρίζουμε με το να παρέχουμε στο σύνολο του οργανισμού μας το χρόνο να διαχειριστεί όλα του τα δεδομένα, τόσο πιο καλά ζούμε!

Έτσι, με βάση τα επιστημονικά αποδεδειγμένα και (επαναλαμβάνω) το πολύ σημαντικό ατομικό βίωμα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η χαλάρωση (και φυσικά ο ύπνος***), είναι ακόμη και πριν την τροφή η σπουδαιότερη κατάσταση για την καλή λειτουργία του οργανισμού μας, και άρα, για την καλή υγεία και ποιότητα ζωής!

Τι συμβαίνει όταν χαλαρώνουμε;

• χαμηλώνει η ένταση του καρδιακού παλμού
• χαμηλώνει η πίεση του αίματος
• χαμηλώνει η θερμοκρασία του σώματος
• η αναπνοή γίνεται πιο αργή
• οι μύες χαλαρώνουν
• η αιμάτωση στο μυϊκό σύστημα αυξάνεται
• επιτελείται αύξηση και επιδιόρθωση των ιστών σε όλο τον οργανισμό
• τα αποθέματα ενέργειας αποκαθίσταται
• απελευθερώνονται ορμόνες αύξησης, και θρέψης των μυών
• προμηθεύεται με ενέργεια ο εγκέφαλος και το σώμα
• υποστηρίζεται η δραστηριότητα της ημέρας
• ξεκουράζονται και ανανεώνονται οι αισθήσεις (όραση, ακοή, κτλ)
• και πολλά ακόμη γνωστά, ή άγνωστα που ερευνά η επιστήμη καθημερινά...

Τι μας συμβαίνει όταν δεν χαλαρώνουμε; Είναι απλό να το κατανοήσουμε, αρκεί να αντιστρέψουμε την παραπάνω λίστας

• ένταση, άγχος
• ταχυπαλμίες, αρρυθμίες
• υπέρταση
• μυϊκοί πόνοι και δυσκαμψίες
• αργή ανάρρωση από ασθένειες
• αργή επούλωση τραυμάτων
• ατονία, αίσθημα κόπωσης
• πονοκέφαλοι, ημικρανίες
• θολή όραση
• εμβοές
• αϋπνίες
• αδυναμία να επεξεργαστεί κάποιος δημιουργικά τα θέματα της ζωής του
• σύγχυση στο να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες του
• κακή διάθεση
• δυσκολίες στις σχέσεις, απομόνωση

...και πολλά ακόμη, οικεία και γνωστά σε όλους μας, και σε αναλογία με τον ψυχισμό του καθένα και τις ιδιαίτερες συνθήκες στην καθημερινότητά του, και τελικά, τόσο στερητικά και αρνητικά για τη ζωή...

Και βέβαια, επειδή ο χρόνος μας πάνω απ' όλα είναι ο χρόνος με τον εαυτό μας, ο χρόνος με τα αγαπημένα μας πρόσωπα ή με τους συνεργάτες μας, είναι σημαντικό να τον μοιραζόμαστε βρισκόμενοι, όσο το δυνατόν, σε μια κατάσταση επαρκούς δύναμης, ισορροπίας, αποδοχής, διαύγειας, και διαθεσιμότητας για να βιώσουμε αυτή τη συναλλαγή.

Και στην καίρια ερώτηση "και τι προσφέρει το Σιάτσου πέρα από τη χαλάρωση"...η απάντηση είναι:

Το Σιάτσου,**** ως μία από τις πλέον ολοκληρωμένες Ολιστικές - Συμπληρωματικές - Εναλλακτικές αγωγές υγείας και ευεξίας, καλλιεργεί βαθιά μέσα μας ένα χώρο ποιοτικής χαλάρωσης, όπου αφενός συντελείται μέσα από τον εγγενή μηχανισμό αυτοΐασης η ανακούφιση/εξάλειψη πολλών ενοχλήσεων και συμπτωμάτων, και αφετέρου, όπου μπορούμε να απολαμβάνουμε με πληρότητα τη ζωή!

*Ως χαλάρωση εννοούμε μια κατάσταση όπου το άτομο νιώθει ηρεμία, ή ήρεμη εγρήγορση. Και ενώ φαινομενικά είναι μια ψυχική διάθεση, εκφράζεται και σωματικά, τόσο σε όλες μας τις εσωτερικές λειτουργίες, όσο και σε όλες μας τις εξωτερικές εκφράσεις, όπως η στάση του σώματος, το ύφος ή η συμπεριφορά μας, και παράλληλα, μπορεί να περιλαμβάνει ήπια δραστηριότητα, αλλά μπορεί και όχι.

**Η αντιστοιχία των βιορυθμών στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική είναι το Κινέζικο Ρολόι, όπου ανά 2 οι ώρες του 24ώρου αντιστοιχούν με ένα Ενεργειακό Όργανο: Πνεύμονες: 3-5πμ, Παχύ Έντερο: 5-7πμ, Στομάχι: 7-9πμ, Σπλήνα: 9-11πμ, Καρδιά: 11πμ-1 μμ, Λεπτό Έντερο: 1-3μμ, Ουροδόχος Κύστη: 3-5μμ, Νεφρά: 5-7μμ, Περικάρδιο 7-9μμ, Τριπλός θερμαστής  9-11μμ, Χοληδόχος Κύστη: 11μμ-1πμ, Ήπαρ: 1-3 πμ

***Πέρα από το να έχει φροντίσει συγκεκριμένα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας που σχετίζονται με διαταραχές ύπνου, είναι αποδεδειγμένο ότι για να κοιμηθεί κάποιος επαρκώς και ποιοτικά, θα πρέπει από πριν να έχει χαλαρώσει.

****Το Σιάτσου υποστηρίζει και συμπληρώνει κάθε άλλη αναγκαία αγωγή σωματικής και ψυχικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένης της κλασσικής ιατρικής, και συνυπάρχουν αποτελεσματικά μαζί.

Η Μαρία Γρυλλάκη ασχολείται με τις Ολιστικές-Συμπληρωματικές-Εναλλακτικές Αγωγές Υγείας από το 1994 και έχει κλινική εμπειρία στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου.

www.wellnesstherapies.wordpress.com

Κατά το παρελθόν έχουμε ανατρέψει τον ισχυρισμό για την απόλυτη ασφάλεια των εμβολίων.

Όπως περιγράφεται στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», οι συζητήσεις των ειδημόνων κεκλεισμένων των θυρών, είναι πολύ διαφορετικές από τους τηλεοπτικούς ισχυρισμούς ορισμένων από τους πιο προβεβλημένους απ’ αυτούς.

Ο λόγος είναι απλός: Τα εμβόλια παράγονται συχνά μέσα σε αυγά κότας και εντός αυτού του «βιολογικού εργοστασίου» δεν είναι δυνατόν να υπάρχει απόλυτη ασφάλεια ενώ δεν υπάρχει και απόλυτα ασφαλής τρόπος τα εμβόλια να ληφθούν σε απόλυτα «βιολογικά καθαρή» μορφή, γεγονός που επαληθεύεται από σχετικά συχνές αποσύρσεις παρτίδων εμβολίων επιμολυσμένων συνήθως από άλλους ιούς.

Δυστυχώς όμως η ασφάλεια δεν είναι το μόνο πρόβλημα με τα εμβόλια καθώς έχουμε πλέον σημαντικά ευρήματα και για την αποτελεσματικότητα ορισμένων απ’ αυτά, κυρίως εμβόλια κατά της γρίπης.

Τα τελευταία χρόνια και υπό το πρόσχημα «πανδημιών», η σχολαστικότητα στις δοκιμές εμβολίων έχει παραγκωνιστεί με αποτέλεσμα να έχουμε όλο και περισσότερα πιθανώς επικίνδυνα και αναποτελεσματικά εμβόλια, ενώ το φαρμακευτικό καρτέλ ελέγχει όλο και περισσότερο την κατεύθυνση και το αποτέλεσμα των ιατρικών πρακτικών. Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ότι το σκάνδαλο Novartis είναι μόνο μια πτυχή του πόσο βαθειά το φαρμακευτικό καρτέλ έχει διαβρώσει την Ιατρική, βρισκόμενο μονίμως και πρωτίστως σε αναζήτηση όλο και μεγαλύτερων υπερκερδών.

Ούτως ή άλλως, τα εμβόλια γρίπης έχουν από κατασκευής πιθανότητες να είναι αποτελεσματικά 40-60% καθώς οι κατασκευαστές πρέπει να προβλέψουν το ποια θα είναι τα επικρατή στελέχη της εποχιακής γρίπης κάθε χρονιά.

Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε σε ένα αντιγριπικό εμβόλιο υπό μορφή ρινικού σπρέι,  ο FluMist της AstraZeneca το οποίο παρότι ήταν καλή ιδέα προσέφερε πραγματικά ασήμαντη εμβολιαστική κάλυψη στους λήπτες του και εξίσου σκανδαλωδώς αποσύρθηκε δύο χρόνια αφότου είχε αποκαλυφθεί η αχρηστία του.

Αναφερθήκαμε επίσης σε ένα επιδημικό ξέσπασμα κοκίτη σε μια από τις καλύτερα εμβολιαστικά καλυμμένες περιοχές των ΗΠΑ που οφειλόταν σε ένα εμβόλιο του οποίου η ανοσοποιητική του δράση «έληγε» απρόσμενα νωρίς.

Τώρα θα δούμε ακόμη μεγαλύτερα παράδοξα και θα εξετάσουμε βαθύτερα τους μηχανισμούς δημιουργίας τους.

Τι θα σκεφτόσασταν αν κάποιος σας έλεγε πως αν έχετε εμβολιαστεί κατά της γρίπης Α είσαστε πιο μολυσματικοί από τον «ανεύθυνο» ανεμβολίαστο γείτονα σας;

Δυστυχώς, αυτό που μόλις περιγράψαμε δεν είναι ισχυρισμός κάποιου «τρελού» του αντιεμβολιαστικού κινήματος, αλλά επιστημονικό εύρημα. Προκαταρκτικό μεν, εύρημα που μένει να επιβεβαιωθεί από περισσότερες έρευνες αλλά παρά ταύτα εύρημα στο οποίο πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή.

Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2018 στο PNAS, ερευνητές μελέτησαν το φορτίο μολυσματικού ιού της γρίπης που εκπνέεται σε δείγμα ασθενών οι οποίοι ήταν φοιτητές πανεπιστημίου.

Τα ευρήματα τους ήταν σοκαριστικά: Οι ασθενείς που είχαν εμβολιαστεί με εμβόλιο κατά της γρίπης την τρέχουσα χρονιά, είχαν μεγαλύτερο φορτίο ιού της γρίπης στην ανάσα τους, ήταν δηλαδή πιο μολυσματικοί από τους ανεμβολίαστους όσον αφορά την γρίπη Α. 

Ακόμη δραματικότερα, ασθενείς που είχαν εμβολιαστεί και την προηγούμενη χρονιά ήταν 600 φορές περισσότερο μολυσματικοί από τους ανεμβολίαστους.

Οφείλουμε να ξανασημειώσουμε πως τα ευρήματα είναι προκαταρκτικά και πως χρήζουν επιβεβαίωσης από μεγαλύτερες μελέτες.

Τι θα σημαίνει όμως αν αυτά τα ευρήματα έχουν όντως σχεδόν καθολική ισχύ;

Σημαίνει, ότι άστοχοι και περιττοί εμβολιασμοί καθιστούν τον ιό της γρίπης Α πιο μεταδοτικό, πιο επιθετικό.

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι μικροοργανισμοί προσαρμόζονται σε κάποιο χρονικό σημείο στα φάρμακα. Πιο πρόσφατα μάθαμε ότι και τα καρκινικά κύτταρα προσαρμόζονται (γίνονται ανθεκτικά) στα φάρμακα.

Αν αυτό ισχύει και για τα εμβόλια, ο κόσμος που γνωρίζαμε θα αλλάξει εντελώς.

Θα πρέπει να εφευρεθούν ούτως ή άλλως νέες μέθοδοι παρασκευής εμβολίων και οι στρατηγικές εμβολιασμού θα πρέπει να ανασχεδιαστούν ολοσχερώς από τις χοντροκομμένες μαζικές πρακτικές που υπάρχουν σήμερα.

Αποκτούν λοιπόν οι ιοί αντίσταση στα εμβόλια; Αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα που μένει να απαντηθεί στο μέλλον, αρκεί βέβαια η ερώτηση αυτή να γίνει από την ερευνητική κοινότητα.

Αυτό που πολύ πρόσφατα όμως ήδη έχουμε μάθει και που δικαιώνει πλήρως τις αμφιβολίες μου όπως αυτές έχουν κατατεθεί κυρίως στα συναφή βιβλία μου, είναι πως στελέχη ιών της γρίπης Α αποκτούν «αντίσταση» στα εμβόλια κατά την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας τους!

Ας δούμε πρώτα λοιπόν σε λίγες γραμμές το πώς καλλιεργούνται οι ιοί στα αυγά κότας: Τα αυγά εμβαπτίζονται σε διάλυμα που περιέχει τον ιό. Ο ιός στην συνέχεια αρχίζει να πολλαπλασιάζεται εντός του αυγού. Μετά την περίοδο εκκόλαψης, λαμβάνεται υγρό πλούσιο σε ιό, φυγοκεντρείται για να «σπάσει» ο ιός κι έπειτα στο υγρό προστίθενται χημικά για την πλήρη αδρανοποίηση του ιού. Στη συνέχεια το εμβόλιο αυτό δίνεται ενέσιμα στον ανθρώπινο οργανισμό και αυτός αναπτύσσει αντισώματα απέναντι στα σπασμένα συστατικά του αδρανοποιημένου ιού.

Όμως το εμβόλιο κατά του στελέχους του ιού της γρίπης H3N2 που ήταν αρκετά διαδεδομένο τόσο το 2017 όσο και το 2018 είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικό (μόλις 33% αποτελεσματικότητα).

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Την απάντηση μας τη δίνει η παλιά καλή θεωρία της εξέλιξης, της οποίας τη λειτουργία είχαμε πρόσφατα να παρατηρήσουμε όχι μόνο σε επίπεδο οργανισμών αλλά και σε κυτταρικό επίπεδο.

Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειάς του μέσα στα αυγά, το στέλεχος του ιού της γρίπης H3N1 μεταλλάσσεται κι οι μεταλλάξεις του που ευνοούν την ανάπτυξή του εντός του αυγού επικρατούν.

Μια από αυτές, η L194P, επηρεάζει την πρωτεΐνη του ιού HA (αιμογλουτίνη γλυκοπρωτεϊνη) που παίζει σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση του ιού από το ανθρώπινο σώμα. Έτσι το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν αναγνωρίζει τον ιό και δεν αναπτύσσει αντισώματα.

Παραφράζοντας την παλιά καλή απορία, το αυγό κάνει τον ιό ή η κότα;

Ο H3N2 δεν είναι το μόνο στέλεχος που προσαρμόζεται στα κύτταρα της κότας.

Εικάζω ότι σταδιακά κι όσο πιο μαζική είναι η παραγωγή των εμβολίων με τη συγκεκριμένη «παραδοσιακή» μέθοδο, τόσο πιο πολλά στελέχη και γενικότερα μικροοργανισμοί θα προσαρμόζονται στο κυτταρικό περιβάλλον στο οποίο καλλιεργούνται.

Για πολλές δεκαετίες είχαμε κηρύξει τον πόλεμο σε πολλούς μικροοργανισμούς και για αρκετούς από αυτούς τον είχαμε κερδίσει.

Η αλαζονεία και η απληστία όμως είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί μικροοργανισμοί να επιστρέψουν ισχυρότεροι από ποτέ.

Όπως είχα τονίσει και στο παρελθόν, η φαρμακευτική απληστία και η ιατρική αλαζονεία αποτελούν τις πιο απειλητικές επιδημίες. Όχι μόνο γιατί είναι επιβλαβείς στις οικονομίες των χωρών και πλέον και στη δημόσια υγεία αλλά ακριβώς γιατί αποτελούν πλέον σοβαρότατο κίνδυνο για καινούρια, πραγματικά πανδημικά ξεσπάσματα.

Δεν είναι μόνο ότι ο ψεύτης βοσκός έχει φωνάξει «λύκος» τόσες πολλές φορές που κανείς πλέον δεν θέλει να τον ακούσει. Ο ψεύτης βοσκός κινδυνεύει να μεταλλαχθεί σε λυκάνθρωπο.

Στον «δημόσιο λόγο», η διαμάχη γύρω από τα εμβόλια έχει πάρει εντελώς ακραίες θέσεις.

Πολλά σημαντικά ερωτήματα, πολλά από εκείνα τα λεπτά σημεία που θα καθορίσουν την εξέλιξη της παγκόσμιας δημόσιας υγείας δεν παραμένουν απλώς αναπάντητα. Δεν έχουν ερωτηθεί καν!  

του Πέτρου Αργυρίου

(Ο Πέτρος Αργυρίου είναι ένας ξεχωριστός λογοτέχνης κι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές, ιδιαιτέρως στο πεδίο του παρασκηνίου των παγκόσμιων πολιτικών δημόσιας υγείας. Είναι επίσης μέλος της ένωσης δημοσιογραφίας της επιστήμης Science View και μόνιμος συνεργάτης του Holistic Life. Από τις εκδόσεις ETRA κυκλοφορούν τα σχετικά βιβλία του: «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», 2009, «Θανάσιμες Θεραπείες. 2011» και «Παρά Φύση», 2014, όλα τους μοναδικά στο είδος τους στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα και όχι μόνο. Το προσωπικό του blog είναι το agriazwa.blogspot.com).