Ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας μπορεί να μειώσει την ένταση του πόνου κατά 32%, όπως ανακάλυψε μια νέα μελέτη. Ακόμη και άνθρωποι που δεν έχουν διαλογιστεί στο παρελθόν μπορούν να επιτύχουν γρήγορα αυτά τα οφέλη.
Το κλειδί βρίσκεται στο να μην συσχετίζεστε με τον πόνο, αλλά αντίθετα να τον παρατηρείτε σαν να συμβαίνει σε κάποιον άλλον, λένε οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (University of California) στο Σαν Ντιέγκο.
Οι ερευνητές δοκίμασαν τα οφέλη του διαλογισμού ενσυνειδητότητας σε μια ομάδα 40 εθελοντών. Οι μισοί από αυτούς διδάχθηκαν την τεχνική και οι άλλοι μισοί κατευθύνθηκαν απλά να χαλαρώσουν.  Όταν εφαρμόστηκε μια επώδυνη θερμότητα στο πόδι, η ομάδα που ασκούσε το διαλογισμό ενσυνειδητότητας ανέφερε 32% μείωση της έντασης του πόνου και 33% μείωση των δυσάρεστων συναισθημάτων σχετικά με τον πόνο, σε σύγκριση με την ομάδα της χαλάρωσης.
Οι μαγνητικές εγκεφάλου επιβεβαίωσαν τα ευρήματα.  Στην ομάδα που έκανε διαλογισμό οι μεταδόσεις μεταξύ διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου μειώθηκαν.  "Για πολλούς ανθρώπους που παλεύουν με χρόνιο πόνο, αυτό που συχνά επηρεάζει περισσότερο την ποιότητα ζωής τους δεν είναι ο ίδιος ο πόνος αλλά η ψυχική ταλαιπωρία και η απογοήτευση που τον συνοδεύει", δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Fadel Zeidan.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό της ενσυνειδητότητας είναι ότι "εσύ" δεν είσαι οι εμπειρίες σου.  "Εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να βιώνει τις σκέψεις και τις αισθήσεις χωρίς να συνδέεις το εγώ σου ή την αίσθηση του εαυτού σου με αυτές, και τώρα επιτέλους βλέπουμε πώς αυτό συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά την εμπειρία του οξέος πόνου", είπε.

Πηγή: Pain, 2022; doi: 10.1097/j.pain.0000000000002731

Η ενδομητρίωση είναι μια κοινή γυναικολογική κατάσταση στην οποία ιστός παρόμοιος με την επένδυση της μήτρας (ενδομήτριο) εμφανίζεται αλλού στο σώμα - συνηθέστερα στις ωοθήκες, στις σάλπιγγες και στην κοιλιά. Αυτός ο ιστός συμπεριφέρεται ακριβώς όπως το ενδομήτριο, αιμορραγεί κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και μπορεί να προκαλέσει ιώδεις συγκολλήσεις μεταξύ των οργάνων, κάνοντάς τα να κολλάνε μεταξύ τους. 
Αν και ορισμένες γυναίκες μπορεί να μην έχουν εμφανή συμπτώματα, άλλες επηρεάζονται άσχημα εμφανίζοντας έντονους πόνους, υπερβολική αιμορραγία, προβλήματα στην ουροδόχο κύστη και στο έντερο και επίμονη εξάντληση και κόπωση. Η ενδομητρίωση μπορεί επίσης να προκαλέσει στειρότητα.
Οι τυπικές θεραπείες για την πάθηση - παυσίπονα, ορμονικά φάρμακα και χειρουργική επέμβαση - συχνά δεν λειτουργούν μακροπρόθεσμα και έχουν σημαντικούς κινδύνους. Οι αγωνιστές ορμονών απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης (GnRH), για παράδειγμα, που είναι μεταξύ των πιο δημοφιλών φαρμάκων για την πάθηση, μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα εμμηνόπαυσης όπως εξάψεις, αϋπνία και κολπική ξηρότητα.¹
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν φυσικές επιλογές που φαίνεται να συμβάλλουν στη θεραπεία της ενδομητρίωσης, ειδικά στην αντιμετώπιση του πόνου που μπορεί να προκαλέσει. Είναι φυσικά απαραίτητη η επίσκεψη σε έναν γιατρό που ειδικεύεται σε καταστάσεις όπως η ενδομητρίωση, ωστόσο έχετε στο νου σας και τις παρακάτω εναλλακτικές λύσεις που αποδεικνύεται επιστημονικά ότι μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Βελονισμός
Αυτή η αρχαία κινεζική τεχνική μπορεί να μειώσει τον πόνο που σχετίζεται με την ενδομητρίωση, καθώς και τα επίπεδα του CA-125 στο αίμα, μιας πρωτεΐνη που τείνει να είναι σημαντικά αυξημένη σε περιπτώσεις προχωρημένης ενδομητρίωσης.² Σε μια μελέτη, ο βελονισμός αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικός από τα φάρμακα δαναζόλης για τη βελτίωση της επώδυνης και ακανόνιστης περιόδου, του πόνου στην πλάτη και άλλων συμπτωμάτων της ενδομητρίωσης ενώ επίσης εμφάνισε λιγότερες παρενέργειες.³ Η τεχνική φαίνεται επίσης να βοηθά στην υπογονιμότητα λόγω ενδομητρίωσης.⁴

Παραδοσιακά κινέζικα βότανα
Η κινεζική βοτανική ιατρική χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία της ενδομητρίωσης στην Κίνα και μια ανασκόπηση που τη συγκρίνει με τα τυπικά ορμονικά φάρμακα για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, διαπίστωσε ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη γεστερίνη και πιο αποτελεσματική από τη δαναζόλη, αλλά με λιγότερες παρενέργειες.^5,6

Πρόπολη
Αυτή η ουσία που συλλέγουν οι μέλισσες από μπουμπούκια φύλλων και φλοιούς δέντρων, μπορεί να είναι χρήσιμη για τη θεραπεία της στειρότητας που σχετίζεται με την ενδομητρίωση. Σε μια προκαταρκτική δοκιμή γυναικών με υπογονιμότητα και ήπια ενδομητρίωση, εκείνες που έλαβαν συμπληρώματα πρόπολης για έξι μήνες είχαν ποσοστό εγκυμοσύνης 60 τοις εκατό σε σύγκριση με μόνο 20 τοις εκατό μεταξύ εκείνων που έλαβαν εικονικό φάρμακο. ⁷ Η πρόπολη φαίνεται επίσης να ανακουφίζει τους πόνους περιόδου.⁸
Προτεινόμενη δοσολογία: 500 mg δύο φορές την ημέρα.

Διατροφή
Στοιχεία δείχνουν ότι συγκεκριμένοι διατροφικοί παράγοντες μπορεί να συνδέονται με την ενδομητρίωση, επομένως τα ακόλουθα απλά βήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

Κόψτε την καφεΐνη: Οι γυναίκες που πίνουν το ισοδύναμο περίπου ενάμισι φλιτζανιού καφέ την ημέρα έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν ενδομητρίωση.⁹

Προτιμήστε φρούτα και λαχανικά: Σε μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότερες από 1.000 γυναίκες, εκείνες με υψηλότερη πρόσληψη φρέσκων φρούτων και πράσινων λαχανικών ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν ενδομητρίωση. Η κατανάλωση πολλού βοείου κρέατος και κόκκινου κρέατος, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο.¹⁰

Καταναλώστε καλά λιπαρά: Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που βρίσκονται στα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, καθώς και οι ξηροί καρποί και οι σπόροι, φαίνεται να έχουν προστατευτική δράση έναντι της ενδομητρίωσης. Οι γυναίκες που πηγαίνουν για τρόφιμα γεμάτα trans λιπαρά, όπως τα επεξεργασμένα τηγανητά και ψητά προϊόντα, είναι σχεδόν 50 τοις εκατό πιο πιθανό να εμφανίσουν την πάθηση.¹¹

Κόψτε τη γλουτένη: Η διατροφή χωρίς γλουτένη ανακούφισε τα οδυνηρά συμπτώματα ενδομητρίωσης στο 75% των ασθενών μετά από 12 μήνες. Η σωματική λειτουργία, η ζωτικότητα και η ψυχική υγεία βελτιώθηκαν επίσης.¹²

Αντιοξειδωτικά
Οι γυναίκες με ενδομητρίωση τείνουν να έχουν μικρότερη πρόσληψη αντιοξειδωτών (βιταμινών A, C και E, ψευδάργυρου και χαλκού) οπότε η πρόσληψη αυτών των θρεπτικών συστατικών μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων διατροφής μπορεί να βοηθήσει.¹³ Μάλιστα, μελέτες δείχνουν ότι συγκεκριμένα αντιοξειδωτικά συμπληρώματα έχουν ευεργετικά αποτελέσματα.

Βιταμίνες C και E: Μια μελέτη με τη συμμετοχή γυναικών με πυελικό πόνο και ενδομητρίωση διαπίστωσε ότι δύο μήνες θεραπείας με βιταμίνες C και E οδήγησαν σε μείωση του χρόνιου πόνου σε περισσότερο από το 40% των γυναικών.¹⁴
Προτεινόμενες δόσεις: 1.200 IU / ημέρα βιταμίνη Ε και 1 g / ημέρα βιταμίνη C.

Πυκνογενόλη: Αυτό το τυποποιημένο εκχύλισμα από το φλοιό του γαλλικού θαλάσσιου πεύκου που είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, μείωσε αργά αλλά σταθερά τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης σε μια προκαταρκτική μελέτη.¹⁵
Προτεινόμενο δοσολογία: 60 mg / ημέρα.

Ν-ακετυλοκυστεΐνη (NAC): Σε μέλετη, η λήψη αυτού του αντιοξειδωτικού για τρεις μήνες σχετίστηκε με μεγαλύτερη πιθανότητα ακύρωσης της προγραμματισμένης χειρουργικής επέμβασης για ενδομητρίωση σε σύγκριση με την ομάδα χωρίς θεραπεία.¹⁶
Προτεινόμενη δοσολογία: 1.800 mg / ημέρα.

Δοκιμάστε αυτές τις συστάσεις βοτάνων
Η ενδομητρίωση συνδέεται συχνά με την υπερδραστηριότητα των επινεφριδίων που πρέπει να αντιμετωπιστεί για να υπάρξει βελτίωση στο σώμα. Συνιστώνται βότανα που λειτουργούν στο νευρικό σύστημα του σώματος για να ηρεμήσουν την υπερδραστήρια απόκριση, καθώς και βότανα που λειτουργούν πιο άμεσα στη μήτρα και το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα.

Ashwagandha (Withania somnifera): Είναι ένα πολύ γνωστό τονωτικό του νευρικού συστήματος που βοηθά το σώμα να αντιμετωπίσει το άγχος και το στρες.
Οδηγίες λήψης: Χρησιμοποιείστε το σε μορφή σκόνης, ανακατεύοντας ένα μικρό κουταλάκι του γλυκού σε λίγο ζεστό γάλα και πιείτε το βράδυ. Όπως τα περισσότερα τονωτικά βότανα, μπορεί να χρειαστούν μερικές εβδομάδες για ένα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τρίλλιο (Trillium erectum): Αυτό το βότανο είναι αντι-αιμορραγικό, βοηθώντας στη μείωση της υπερβολικής αιμορραγίας, ενώ παράλληλα έχει προστατευτική και θεραπευτική επίδραση στον ενδομήτριο ιστό.
Οδηγίες λήψης: Χρησιμοποιήστε βάμμα 1:3 σε συνδυασμό με αχιλλέα και άχυρο βρώμης (βλ. παρακάτω).

Αχιλλέα (Achillea millefolium): Αυτό το βότανο βοηθά στη ρύθμιση της ροής της εμμήνου ρύσεως και μειώνει τις κράμπες της μήτρας.
Τρόπος λήψης: Χρησιμοποιήστε βάμμα 1: 4 σε συνδυασμό με άχυρο βρώμης και τρίλλιο (βλ. παρακάτω)

Άχυρο βρώμης (Avena sativa): Αυτό το καταπραϋντικό βότανο δρα ως θρεπτικό του νευρικού συστήματος.
Τρόπος λήψης: Χρησιμοποιήστε βάμμα 1: 3 και ανακατέψτε ίσα μέρη από άχυρο βρώμης, τρίλλιο και αχιλλέα σε ένα δοχείο. Λαμβάνετε 1 κουταλάκι του γλυκού (5 mL) δύο φορές την ημέρα, με νερό.

Βιβλιογραφικές αναφορές

1   Cochrane Database Syst Rev, 2009; (3): CD006568
2   PLoS One, 2017; 12: e0186616
3   Zhongguo Zhen Jiu, 2006; 26: 863–5
4   Gynecol Endocrinol, 1992; 6: 171–81
5   Cochrane Database Syst Rev, 2012; (5): CD006568
6   J Altern Complement Med, 2017; 23: 45–52
7   Fertil Steril, 2003; 80(Supplement 3): 32
8   Obstet Gynecol Sci, 2019; 62: 352–6
9   Am J Epidemiol, 1993; 137: 1353–60
10 Hum Reprod, 2004; 19: 1755–9
11 Hum Reprod, 2010; 25: 1528–35
12 Minerva Chi, 2012; 67: 499–504
13 Reprod Biol Endocrinol, 2009; 7: 54
14 Transl Res, 2013; 161: 189–95
15 J Reprod Med, 2007; 52: 703–8
16 Evid Based Complement Alternat Med, 2013; 2013: 240702.

 

Η έρευνα σχετικά με τα προϊόντα που περιέχουν CBD και κανναβινοειδή γενικότερα για τη διαχείριση του πόνου είναι πολλά υποσχόμενη.
Αναρίθμητες μελέτες έχουν πλέον γίνει ή είναι σε εξέλιξη σχετικά με την δράση της CBD αλλά και των υπολοίπων κανναβινοειδών για την ελαχιστοποίηση και τη διαχείριση του χρόνιου κυρίως πόνου. Πλέον είναι γνωστή η δράση των υποδοχέων και ο μηχανισμός δράσης των κανναβινοειδών στον πόνο, όμως η δοσολογία κυμαίνεται σε διάφορα επίπεδα καθώς ο κάθε ανθρώπινος οργανισμός διαχειρίζεται με τελείως διαφορετικό τρόπο την αίσθηση του πόνου ακόμα και αν αφορά το ίδιο πρόβλημα υγείας. Όπως έχουμε πει και αυτό που σωστό να γίνεται, είναι να ξεκινάει ο πάσχων ή η πάσχουσα, με κάποια συντηρητική δόση και να την αυξάνει ανά 4-5 ημέρες, παρατηρώντας την ελαχιστοποίηση και την βελτίωση των συμπτωμάτων του. Επειδή μιλάμε για το ενδοκανναβινοειδές σύστημα, ο μηχανισμός του οποίου είναι άκρως περίπλοκος, δεν θα πρέπει να υπερβούμε την δοσολογία γιατί τότε υπάρχει περίπτωση να έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα και να χειροτερέψουμε ξανά. Προτείνονται, ωστόσο, κάποιες δοσολογίες μετά από μελέτες και πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί τόσο in vitro όσο και in vivo, και έχουν δείξει κάποιο αποτέλεσμα στις συγκεκριμένες δοσολογίες.  

Η κανναβιδιόλη (CBD) μπορεί να μειώσει:

• Τον πόνο
• Τη φλεγμονή
• Τη συνολική δυσλειτουργία που σχετίζεται με τη γενικότερη κατάστασης της υγείας

Μερικοί άνθρωποι με χρόνιο πόνο χρησιμοποιούν με τοπική εφαρμογή ή εσωτερική λήψη προϊόντα με CBD όπως κρέμες και ιδίως το έλαιο CBD, για τη διαχείριση των συμπτωμάτων τους.
Η CBD μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική λύση για άτομα που αντιμετωπίζουν χρόνιο πόνο και βασίζονται σε φάρμακα, όπως τα οπιοειδή, που μπορεί να έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα αλλά και ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Ας γνωρίσουμε κάποια πράγματα παραπάνω για την αντιμετώπιση του πόνου : 

CBD για ανακούφιση χρόνιου πόνου

Ο καθένας έχει ένα κυτταρικό σύστημα σηματοδότησης γνωστό ως το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (ECS).
Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η CBD αλληλοεπιδρά με ένα βασικό συστατικό των υποδοχέων ECC-ενδοκανναβινοειδών στον εγκέφαλο και στο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι υποδοχείς είναι μικροσκοπικές πρωτεΐνες που συνδέονται με τα κύτταρα μας. Λαμβάνουν σήματα, κυρίως χημικά, από διαφορετικά ερεθίσματα και βοηθούν τα κύτταρα μας να ανταποκριθούν. Αυτή η απόκριση προκαλεί αντιφλεγμονώδες και ανακουφιστικό αποτέλεσμα για την αντιμετώπιση του πόνου. Αυτό σημαίνει ότι το έλαιο CBD και άλλα προϊόντα με CBD, μπορούν να ωφελήσουν τους ανθρώπους με χρόνιο πόνο, όπως είναι ο χρόνιος πόνος στην πλάτη. Μια επισκόπηση του 2018 αξιολόγησε πόσο καλά λειτουργεί η CBD για την ανακούφιση του χρόνιου πόνου. Η ανασκόπηση εξέτασε μελέτες που διεξήχθησαν μεταξύ 1975 και 2018. Αυτές οι μελέτες εξέτασαν διάφορους τύπους πόνου, όπως:

• πόνο από καρκίνο
• νευροπαθητικός πόνος
• ινομυαλγία

Με βάση αυτές τις μελέτες, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η CBD ήταν αποτελεσματική στη γενική διαχείριση του πόνου και δεν προκάλεσε αρνητικές παρενέργειες. Μια μελέτη, το 2016 από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου (NCI) εξέτασε τη χρήση της CBD σε πειραματόζωα με αρθρίτιδα. Οι ερευνητές εφάρμοσαν τοπικά στις πάσχουσες περιοχές Gel με CBD σε αρουραίους για τέσσερις (4) συνεχόμενες ημέρες. Οι αρουραίοι έλαβαν είτε 0,6, 3,1, 6,2, ή 62,3 mg την ημέρα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν μείωση της φλεγμονής και του συνολικού πόνου στα πειραματόζωα που έπασχαν στις αρθρώσεις. Δεν υπήρχαν προφανείς παρενέργειες.
Τα πειραματόζωα που έλαβαν χαμηλές δόσεις των 0,6 mg ή 3,1 mg δεν βελτίωσαν τις βαθμολογίες τους κατά του πόνου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 6,2 mg / ημέρα ήταν μια αρκετά υψηλή δόση για να μειώσει τον πόνο και το πρήξιμο των αρθρώσεων των πειραματοζώων. Ορισμένα άτομα με καρκίνο χρησιμοποιούν επίσης την CBD. Έρευνα σε πειραματόζωα έχει δείξει ότι η CBD μπορεί να οδηγήσει στη συρρίκνωση καρκινικών όγκων. Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες σε ανθρώπους έχουν διερευνήσει το ρόλο της CBD στη διαχείριση του πόνου που σχετίζεται με τον καρκίνο και τη θεραπεία του καρκίνου. Το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου (NCI) επεσήμανε ότι η CBD αποτελεί πιθανή επιλογή για τη μείωση των παρενεργειών της χημειοθεραπείας, όπως:

• πόνος
• έμετος
• Έλλειψη όρεξης

Ημικρανία: Οι μελέτες σχετικά με την CBD και την ημικρανία είναι σε εξέλιξη και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δείχνουν ότι μπορεί να μειώσει την ένταση του πόνου σε άτομα με ημικρανία. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν πως υπάρχουν δύο (2) προσεγγίσεις για τη δοσολογία κάνναβης για την ημικρανία: προφυλακτική και συμπτωματική. Η προφύλαξη αποσκοπεί στη μείωση της συχνότητας και της έντασης των πονοκεφάλων. Η συμπτωματική προσέγγιση ανακουφίζει τον πόνο και τη ναυτία που σχετίζονται με την ημικρανία μετά την εμφάνισή της. Όλα τα παραπάνω, αφορούν μελέτες του 2017- 2019 που είναι σε εξέλιξη μέχρι σήμερα και φαίνεται να υποστηρίζουν, πως πολύ συγκεκριμένα τερπενοειδή της κάνναβης συνδυασμένα με CBD, έχουν δράση και στον πονοκέφαλο και όταν ορίσουν την κατάλληλη δοσολογία για τους ίδιους, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν ανεπιθύμητο πονοκέφαλο, παρά μόνο αν υπερβούν την κατάλληλη για αυτούς δοσολογία. 
Τα φάρμακα με βάση την κάνναβη δε στοχεύουν τους υποδοχείς των οπιοειδών, όπως πολλά παυσίπονα – γεγονός που καθιστά την κάνναβη πολύ απίθανο να οδηγήσει σε εθισμό, κατάχρηση ή υπερβολική δόση. Επίσης, δεν είναι NSAIDs (μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα), όπως η ασπιρίνη ή η ιβουπροφαίνη, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες επιπλοκές όταν λαμβάνονται από έγκυες γυναίκες ή άτομα που χρησιμοποιούν αραιωτικά αίματος όπως η βαρφαρίνη. Συμπερασματικά, τα φάρμακα που κατασκευάζει ο άνθρωπος έρχονται με κινδύνους μερικές φορές, σημαντικούς. Ενώ η κάνναβη μας δίνει εντυπωσιακά αποτελέσματα και ανεπιθύμητες ενέργειες που ωχριούν σε σύγκριση με τις παρενέργειες της μακροχρόνιας χρήσης των κλασικών παυσίπονων.

---

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28983880 - Cannabis and Cannabinoids for Chronic Pain
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6277878/ - Cannabinoids and Pain: New Insights From Old Molecules
https://ascpt.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1038/clpt.2011.188 - Cannabinoid–Opioid Interaction in Chronic Pain
The Effectiveness of Cannabinoids in the Management of Chronic Nonmalignant Neuropathic Pain: A Systematic Review
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0968089615000838?via%3Dihub - Cannabidiol (CBD) and its analogs: a review of their effects on inflammation
https://insights.ovid.com/article/00006396-200204000-00005 - CB1 and CB2 cannabinoid receptors are implicated in inflammatory pain
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/2049463717710042 - Sativex oromucosal spray as adjunctive therapy in advanced cancer patients with chronic pain unalleviated by optimized opioid therapy: two double-blind, randomized, placebo-controlled phase 3 studies
https://insights.ovid.com/article/00006396-200105000-00011 - The role of central and peripheral Cannabinoid1 receptors in the antihyperalgesic activity of cannabinoids in a model of neuropathic pain
https://bmcmusculoskeletdisord.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2474-15-275 - Cannabinoid receptor 2 as a potential therapeutic target in rheumatoid arthritis
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?Db=pubmed&Cmd=ShowDetailView&TermToSearch=20880025 - Central and peripheral sites of action for CB₂ receptor mediated analgesic activity in chronic inflammatory and neuropathic pain models in rats.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?Db=pubmed&Cmd=ShowDetailView&TermToSearch=24085618 - A systematic review of pharmacological pain management in multiple sclerosis.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0885392412004393 - An Open-Label Extension Study to Investigate the Long-Term Safety and Tolerability of THC/CBD Oromucosal Spray and Oromucosal THC Spray in Patients With Terminal Cancer-Related Pain Refractory to Strong Opioid Analgesics
https://insights.ovid.com/crossref?an=00008877-201109000-00028 - CB1 and CB2 receptor agonists promote analgesia through synergy in a murine model of tumor pain
https://www.jneurosci.org/content/32/20/7091-Cannabinoid Type-1 Receptor Reduces Pain and Neurotoxicity Produced by Chemotherapy
https://www.jneurosci.org/content/28/44/11141-A Decrease in Anandamide Signaling Contributes to the Maintenance of Cutaneous Mechanical Hyperalgesia in a Model of Bone Cancer Pain
https://www.nature.com/articles/nri1602- Cannabinoid-based drugs as anti-inflammatory therapeutics
https://insights.ovid.com/crossref?an=00006396-201510000-00019-Role of the endocannabinoid system in the emotional manifestations of osteoarthritis pain
https://www.nature.com/articles/npp2014198- Therapeutic Potential of Inhibitors of Endocannabinoid Degradation for the Treatment of Stress-Related Hyperalgesia in an Animal Model of Chronic Pain
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0955395917300130?via%3Dihub - Medical cannabis access, use, and substitution for prescription opioids and other substances: A survey of authorized medical cannabis patients
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fphar.2016.00257/ful l- Dual-Acting Compounds Targeting Endocannabinoid and Endovanilloid Systems—A Novel Treatment Option for Chronic Pain Management
https://insights.ovid.com/crossref?an=00000539-201711000-00032 - Selective Cannabinoids for Chronic Neuropathic Pain: A Systematic Review and Meta-analysis
http://pharmrev.aspetjournals.org/content/64/3/722-Human Experimental Pain Models for Assessing the Therapeutic Efficacy of Analgesic Drugs
https://www.forskningsdatabasen.dk/en/catalog/2256899529- A proof-of-concept (POC) study including experimental pain models (EPMs) to assess the effects of a CB2 agonist (LY2828360) in the treatment of patients with osteoarthritic (OA) knee pain
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0269881117699616 - Substitution of medical cannabis for pharmaceutical agents for pain, anxiety, and sleep
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3371734 -Cannabinoids suppress inflammatory and neuropathic pain by targeting α3 glycine receptors

Σε κάθε αναφορά της λέξης «ένζυμο» οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται αμέσως τα μικρά δισκία που καταπίνουν πριν από το φαγητό για να βεβαιωθούν ότι όλες οι τροφές που κατανάλωσαν θα χωνευτούν σωστά, ώστε να μην καταλήξουν σε αέρια, φούσκωμα, δυσπεψία ή κάτι ακόμα πιο οδυνηρό, όπως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, όπου το οξύ του στομάχου και μέρος της τροφής ανεβαίνουν προς τα πάνω μέσω του οισοφάγου.

Τα ένζυμα είναι πράγματι ζωτικής σημασίας για τη σωστή και αποτελεσματική πέψη των τροφών. Αλλά αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου ως προς αυτό που κάνουν. Τα ένζυμα είναι καταλύτες που παράγονται από το σώμα και επιταχύνουν και ενισχύουν χιλιάδες βιοχημικές αντιδράσεις σε όλο το σύστημα. Σχεδόν όλες οι χημικές αντιδράσεις που εμφανίζονται σε κάθε κύτταρο στο σώμα μας εξαρτώνται από αυτά. Είναι απαραίτητα για το μεταβολισμό των λιπών, των υδατανθράκων και των πρωτεϊνών, και χωρίς αυτά, καμία από τις βιταμίνες, τα μέταλλα ή τις ορμόνες στο σώμα μας δεν θα μπορούσε να κάνει οποιαδήποτε εργασία. Στην πραγματικότητα, χωρίς ένζυμα, όλες οι χημικές αντιδράσεις στο σώμα θα ήταν πολύ αργές για την εμφάνιση μεταβολικών διεργασιών και θα πεθαίναμε.

Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πόσα διαφορετικά ένζυμα υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα. Έχουν εντοπιστεί περίπου 3.000, αλλά πιστεύεται ότι έως και 50.000 ένζυμα εκτελούν χιλιάδες μεταβολικές λειτουργίες που ελέγχουν τα όργανα μας - εγκέφαλο, καρδιά, νεφρά, πνεύμονες, ήπαρ, πάγκρεας, σπλήνα κ.λπ. - και βοηθούν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τις φλεγμονώδεις αποκρίσεις.

Τα ένζυμα ορίζονται ευρέως ως μεταβολικά, πεπτικά ή τροφικά ένζυμα, ανάλογα με το πού είναι ενεργά (στον πεπτικό σωλήνα ή αλλού) και ποια είναι η πηγή τους (παράγονται εντός του σώματος ή καταναλώνονται ως μέρος της διατροφής).

Τα μεταβολικά ένζυμα διαδραματίζουν ζωτικούς ρόλους σε κάθε ζωντανό κύτταρο, χειρίζονται τα πάντα, από την ανάπτυξη των κυττάρων και την επιδιόρθωση - κρίσιμο για τη διατήρηση της λειτουργίας των οργάνων - έως τον θάνατο των κυττάρων και την απομάκρυνση των υπολειμμάτων από το αίμα.

Τα πεπτικά ένζυμα διασπούν τις τροφές που τρώμε - όλα αυτά τα κρέατα και τα λαχανικά, τις σαλάτες και τα σάντουιτς - σε θρεπτικά συστατικά που μπορούν να απορροφηθούν και να χρησιμοποιηθούν από τα κύτταρά μας. Τα πεπτικά ένζυμα δημιουργούνται κυρίως στο πάγκρεας και το λεπτό έντερο: οι πρωτεάσες διασπούν τις πρωτεΐνες σε αμινοξέα, οι αμυλάσες διασπούν τους υδατάνθρακες σε σάκχαρα και οι λιπάσες διασπούν τα λίπη σε λιπαρά οξέα και χοληστερόλη.

Τα τροφικά ένζυμα προέρχονται από ωμές τροφές, καθώς και από συμπληρώματα. Είναι εξαιρετικά σημαντικά επειδή η παραγωγή φυσικών ενζύμων στο ανθρώπινο σώμα αρχίζει να μειώνεται κάπου στα είκοσι και συνεχίζει να μειώνεται κατά περίπου 13% κάθε δεκαετία. Το στομάχι παράγει επίσης λιγότερο υδροχλωρικό οξύ καθώς γερνάμε, καθιστώντας τα πεπτικά ένζυμα που παράγουμε λιγότερο αποτελεσματικά. Επιπλέον, παράγοντες όπως μία φλεγμονή χαμηλού βαθμού από τροφικές αλλεργίες, προβλήματα στο πάγκρεας και το χρόνιο στρες οδηγούν επίσης σε ελλείψεις ενζύμων.

Η κατανάλωση ωμών τροφών βοηθά στην ανακούφιση του σώματος από την παραγωγή όλων των απαραίτητων ενζύμων για την πέψη και τη γενική υγεία και βοηθά στην κάλυψη των ελλείψεων σε ένζυμα καθώς γερνάμε. Δυστυχώς, όμως, λόγω της εντατικής καλλιέργειας των εδαφών μας και της χρήσης φυτοφαρμάκων και χημικών λιπασμάτων, τα ωμά τρόφιμα δεν αποτελούν πλέον αξιόπιστη πηγή ενζύμων.

"Προκειμένου τα ένζυμα να είναι πραγματικά ενεργά και άφθονα στο σώμα, χρειάζεστε όλους τους συμπαράγοντες που βρίσκονται στο έδαφος (όπως τα ορυκτά)", λέει η Dr Ellen Cutler του Mill Valley, στην Καλιφόρνια, ειδικός ολιστικής φυσικής υγείας και συγγραφέας του Micro Miracles: Discover the Healing Power of Enzymes (Μικρο-θαύματα: Ανακαλύψτε την θεραπευτική δύναμη των ενζύμων). "Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν έλλειψη ενζύμων, γι’ αυτό βλέπουμε μικρά παιδιά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Δεν έβλεπα ποτέ τέτοια πράγματα στην πρακτική μου πριν από χρόνια."

Σύμφωνα με την Cutler, εάν δεν έχουμε επαρκή παραγωγή ενζύμων στο σώμα μας και δεν παίρνουμε αρκετά ένζυμα από εξωτερικές πηγές, διακυβεύεται η ανοσολογική απόκριση, η επισκευή ιστών και τα συστήματα παραγωγής ορμονών. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται μια γενική κόπωση και εμφανίζονται άλλα είδη προβλημάτων υγείας. Τυπικά συμπτώματα ανεπάρκειας ενζύμων είναι τα εξής: φλεγμονή, πόνος στις αρθρώσεις, μυοπεριτονιακός πόνος και βακτηριακή υπερανάπτυξη στο γαστρεντερικό σωλήνα με αποτέλεσμα προβλήματα όπως φούσκωμα και δυσπεψία, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ομίχλη εγκεφάλου, κεφαλαλγίες, δερματικά εξανθήματα, ακμή και μεταβολές της διάθεσης.

"Τα ένζυμα έσωσαν τη ζωή μου", λέει. "Διαγνώστηκα με ελκώδη κολίτιδα στα τέλη της δεκαετίας του ‘20. Επίσης υπέφερα από σοβαρό χρόνια φούσκωμα και δυσκοιλιότητα. Όταν δοκίμασα πεπτικά ένζυμα, μέσα σε δύο εβδομάδες είχα πολύ λίγα συμπτώματα. Είχα πλέον περισσότερη ενέργεια, τα μαλλιά και τα νύχια μου ήταν πιο υγιή, χρειαζόμουν λιγότερο ύπνο και το ανοσοποιητικό μου σύστημα ήταν πολύ πιο υγιές. Ήταν θαυματουργά."

Συστημικά, πρωτεολυτικά, ινωδολυτικά

Λαμβάνοντας υπόψη τον απίστευτο αριθμό ενζύμων στο σώμα και τον αριθμό των βιολογικών συστημάτων που εξαρτώνται από αυτά, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν λίγο περίπλοκα στον κόσμο των ενζύμων. Τα ένζυμα έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να επιδρούν σε συγκεκριμένους χημικούς δεσμούς, οπότε το ίδιο ένζυμο μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε πολλές διαφορετικές σωματικές λειτουργίες.

Πολλοί επαγγελματίες, συμπεριλαμβανομένης της Cutler, προτείνουν τόσο πεπτικά όσο και συστημικά ένζυμα για άτομα που θέλουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας. Τα συστημικά ένζυμα - επίσης γνωστά ως μεταβολικά ή πρωτεολυτικά ένζυμα – είναι απλώς συγκεκριμένα πεπτικά ένζυμα που λαμβάνονται μεταξύ των γευμάτων και μακριά από την τροφή - οπότε είναι σε θέση να δρουν σε άλλα μέρη του σώματος.

Η Cutler λέει ότι όταν λαμβάνονται τουλάχιστον μία ώρα μακριά από την κατανάλωση τροφής (είναι καλύτερα νωρίς το πρωί, μετά το φαγητό και αργά το βράδυ πριν τον ύπνο), τα πρωτεολυτικά ένζυμα μπορούν να λειτουργήσουν ευρέως στα συστήματα του οργανισμού, καταπολεμώντας την φλεγμονή, τον πόνο στις αρθρώσεις, τη βακτηριακή υπερανάπτυξη, τα προβλήματα του ανοσοποιητικού συστήματος και άλλα προβλήματα υγείας.

Τα πρωτεολυτικά ένζυμα είναι ένα υποσύνολο πεπτικών ενζύμων («πρωτεολυτικό» σημαίνει ότι αφομοιώνουν συγκεκριμένα την πρωτεΐνη - και όχι μόνο την πρωτεΐνη από τρόφιμα). Όταν τα πρωτεολυτικά ένζυμα λαμβάνονται συστημικά, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και αρχίζουν να διασπούν μη φυσιολογικές πρωτεΐνες στην κυκλοφορία. Αυτές περιλαμβάνουν κυρίως ιούς, τους οποίους τα ένζυμα αναγνωρίζουν ως ξένες πρωτεΐνες που πρέπει να εξαλειφθούν, και επίσης μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ινώδες που εμπλέκεται στην πήξη του αίματος και επίσης συνδέεται με καρδιακές παθήσεις και άλλες χρόνιες ασθένειες.

Κάθε ινώδες μόριο έχει σχήμα μακρού νήματος. Όταν υπάρχει τραυματισμός, το ινώδες αυτό συσσωρεύεται στην περιοχή, προκειμένου να δουλέψει με αιμοπετάλια και ερυθρά αιμοσφαίρια για να πήξει και να σφραγίσει την πληγή. Μετά από μερικές μέρες επιτυχημένης εργασίας επισκευής, τα ένζυμα οδηγούνται συνήθως να διαλύσουν την περίσσεια ινώδους στους μυς, το αίμα και τα νεύρα.

Αλλά η παραγωγή ινώδους μπορεί επίσης να ξεφύγει από τον έλεγχο. Εάν ο πόνος από την πληγή μπλοκάρεται με τη λήψη παυσίπονων όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ, όπως η ιβουπροφαίνη), το σήμα για διακοπή της παραγωγής ινώδους παρακάμπτεται. Εάν τα αποθέματα ενζύμων του σώματος εξαντληθούν ή υπάρχουν άλλα προβλήματα υγείας, μερικές φορές τα ένζυμα που συνήθως καθαρίζουν την περίσσεια ινώδους δεν αναπτύσσονται ποτέ. Όταν συμβεί αυτό, η περίσσεια ινώδους συσσωρεύεται στο σώμα, συμβάλλοντας στη φλεγμονή και σε άλλα προβλήματα που σχετίζονται με το ινώδες, όπως η ινομυαλγία, η αθηροσκλήρωση (συσσώρευση ινώδους πλάκας στις αρτηρίες) και η ενδομητρίωση.

Τα ένζυμα που στοχεύουν συγκεκριμένα το ινώδες σε όλο το σώμα είναι γνωστά ως «ινωδολυτικά». "Η νατοκινάση, η σερραπεπτάση, η πρωτεάση-S, είναι όλα ινωδολυτικά αντιφλεγμονώδη", αναφέρει ο Kevin Nelson, χειροπράκτης στη Μινεσότα με διδακτορικό στην ολιστική διατροφή που ειδικεύεται στην υγεία του εντέρου και τη συστημική θεραπεία ενζύμων. "Τρώνε μη ζωντανό ιστό και αντιμετωπίζουν ουλές και πλάκες στο έντερο, στα νεύρα και το αίμα σας."

Μέχρι στιγμής, η ενζυμική θεραπεία με χρήση πρωτεολυτικών και ινωδολυτικών ενζύμων έχει αποδειχθεί κλινικά αποτελεσματική στη θεραπεία ενός μεγάλου εύρους παθήσεων. Τα ινωδολυτικά ένζυμα που παράγονται από τα βακτήρια σε ζυμωμένα τρόφιμα έχουν φανεί ιδιαίτερα υποσχόμενα για την επιβράδυνση της συσσώρευσης ινώδους στα αιμοφόρα αγγεία,¹ που σχετίζεται με τους θρόμβους αίματος, το έμφραγμα του μυοκαρδίου και άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις. Ένα τέτοιο ένζυμο, η ναττοκινάση, είναι ένα ισχυρό ινωδολυτικό που μπορεί να επιταχύνει τη διάσπαση της ινώδους στο σώμα μετά από μια δόση από το στόμα.²

Το πρωτεολυτικό ένζυμο σερραπεπτάση έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία λοιμώξεων μετά από αντικαταστάσεις αρθρώσεων, μια συχνά καταστροφική επιπλοκή.³ Η πρωτεάση-S μειώνει τη φλεγμονώδη φλεβική νόσο, η οποία οδηγεί σε κιρσούς και φλεβικά έλκη.⁴

Η βρομελίνη, ένα πρωτεολυτικό ένζυμο που προέρχεται από τον ανανά, χρησιμοποιείται ευρέως για την αντιφλεγμονώδη και ινωδολυτική δράση του.⁵ Στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, η βρομελίνη έχει επίσης αποδειχθεί ότι εμφανίζει αντιφλεγμονώδη και αναλγητική δράση, ενώ είναι ασφαλέστερη από τα κοινά ΜΣΑΦ και άλλα παυσίπονα.⁶

Η συστημική ενζυμική θεραπεία έχει βρεθεί κλινικά αποτελεσματική στη θεραπεία των ρευματικών διαταραχών.⁷ Και η συμπλήρωση ενζύμου έχει δείξει ότι συμβάλλει πιθανώς στη μείωση των πεπτικών διαταραχών που σχετίζονται με την παγκρεατική ανεπάρκεια και τη δυσανεξία στη λακτόζη.⁸

Η ενζυμική θεραπεία μπορεί ακόμη να συμβάλλει στην αντιμετώπιση διαφόρων καρκίνων. Σύμφωνα με τον Nelson, τα ινωδολυτικά ένζυμα είναι αποτελεσματικά για τους καρκίνους επειδή καταστρέφουν την σκληρή, προστατευτική επίστρωση ινώδους των καρκινικών κυττάρων, αφήνοντάς τα ευάλωτα σε προσβολή από το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς.

Σύμφωνα με την Cutler, οι πρωτεάσες μπορούν να είναι πολύ χρήσιμες για άτομα που πάσχουν από καρκίνο. "Τα άτομα που έχουν καρκίνο τείνουν να εμφανίζουν περισσότερο πήγμα αίματος", λέει. "Και τα ένζυμα το αντιμετωπίζουν αυτό. Είναι επίσης χρήσιμο να λαμβάνετε ένζυμα εάν κάνετε ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία - συνήθως τα ένζυμα δεν αντενδείκνυνται."

Η συστημική ενζυμική θεραπεία έχει επίσης αποδειχθεί κλινικά ότι μειώνει τις παρενέργειες που προκαλούνται από τους όγκους και τη θεραπεία τους σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού ή του παχέος εντέρου, συμπεριλαμβανομένων της ναυτίας, των γαστρεντερικών προβλημάτων, της κόπωσης και της απώλειας βάρους.⁹ Οι περισσότερες κλινικές μελέτες συστημικής ενζυματικής θεραπείας έχουν διερευνήσει συνδυασμούς παπαΐνης, θρυψίνης και χυμοθρυψίνης, που έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τις παρενέργειες που προκαλούνται από την ακτινοθεραπεία και τη χημειοθεραπεία. Σε ορισμένους τύπους όγκων, η συστημική ενζυμική θεραπεία μπορεί ακόμη και να παρατείνει την επιβίωση.¹⁰

Ποιος χρειάζεται ένζυμα;

Σύμφωνα με πολλούς επαγγελματίες, σχεδόν όλοι στον δυτικό κόσμο χρειάζονται ένζυμα. Τρώμε πολλές επεξεργασμένες τροφές με έλλειψη ενζύμων. Μαγειρεύουμε τα περισσότερα από τα τρόφιμά μας και όλα τα ένζυμα που παραμένουν στην τροφή μας απενεργοποιούνται σε θερμοκρασία νερού περίπου 48° C ή σε θερμοκρασία αέρα περίπου 65° F. Οι ωμές τροφές που καταναλώνουμε αναπτύσσονται σε εξαντλημένα εδάφη από την εντατική καλλιέργεια, μολυσμένα με φυτοφάρμακα και ρύπους. Και επιπλέον, τρώγοντας επεξεργασμένα σάκχαρα και υδατάνθρακες σε υπερβολή, έχουμε επιβαρύνει την ικανότητα του παγκρέατός μας να παράγει ένζυμα. Είναι περίεργο που ο δυτικός κόσμος πάσχει από τόσες πολλές ασθένειες;

Επιπλέον, εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από χρόνιο πόνο που προκαλείται από φλεγμονή. Σύμφωνα με την Tina Marcantel, RN, NMD, φυσικοπαθητικό στο Gilbert της Αριζόνα, τα πρωτεολυτικά ένζυμα βοηθούν στη μείωση του χρόνιου πόνου, στην επιτάχυνση της επούλωσης και στην αύξηση των αμυντικών μηχανισμών του σώματος μέσω της τροποποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος. Συμβάλλουν επίσης στη διατήρηση της κυκλοφορίας του αίματος σε όλο το σώμα και στη μείωση της φλεγμονής - την κύρια αιτία του πόνου στην αρθρίτιδα, την ισχιαλγία, του χρόνιου πόνου στην μέση και των αθλητικών τραυματισμών όπως τα μυϊκά διαστρέμματα.

Ο Nelson συμφωνεί ότι τα ένζυμα είναι μια από τις σημαντικότερες θεραπείες για άτομα που πάσχουν από χρόνιο πόνο. "Καταρχάς, όλα ξεκινούν από την πέψη", λέει. "Αυτή πρέπει να διορθώσετε πρώτα. Εάν έχετε χρόνιο πόνο, πρέπει να θεραπεύσετε το έντερο. Εάν τρώτε κάτι και μετά έχετε συμπτώματα, αυτό συμβαίνει επειδή η τροφή βασικά κάθεται στο έντερο σας, χωρίς να χωνεύεται και σαπίζει. Και αν έχετε φλεγμονή του εντέρου, μπορείτε να καταλήξετε με διαρροή εντέρου - και η φλεγμονή πηγαίνει οπουδήποτε στο σώμα. Τα μεγάλα πρωτεϊνικά μόρια που ονομάζονται κυκλοφορούντα ανοσοσυμπλέγματα καταλήγουν να συρρέουν στο σώμα σου, και στη συνέχεια προσκολλάνε κάπου - στην πλάτη σου, στον αριστερό σου αγκώνα, στη χοληδόχο κύστη σου, στο δεξί σου γόνατο - όπου θέλουν να παραμείνουν. Τότε, ξαφνικά, έχεις πρόβλημα."

Τα περισσότερα από αυτά μπορούν να αποφευχθούν καταρχάς λαμβάνοντας πεπτικά ένζυμα με το φαγητό. Εάν όμως έχετε ήδη χρόνιο πόνο, η προσέγγιση είναι διαφορετική. Η χρήση πεπτικών ενζύμων για την ενίσχυση της πέψης είναι ακόμη ζωτικής σημασίας. Αλλά εάν έχετε χρόνιο πόνο, πρέπει επίσης να αρχίσετε να τα παίρνετε συστημικά.

"Η πρωτεάση και η σεραπεπτάση [και τα δύο πρωτεολυτικά ένζυμα] είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές επειδή βοηθούν στη διάσπαση των φλεγμονωδών μεσολαβητών", λέει η Cutler. "Είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσουμε συστημικά πράγματα όπως κόπωση ή ο πονοκέφαλος ή ο πόνο στην πλάτη και η φλεγμονή. Στα πεπτικά προβλήματα, θα δείτε βελτίωση σχεδόν αμέσως. Όταν τα πράγματα έχουν γίνει χρόνια, χρειάζεται περισσότερος χρόνος. Όλοι έχουν κάποια φλεγμονή και τα ένζυμα βοηθούν στη μείωση των παθογόνων στα οποία το σώμα έχει μια αυτο-επιθετική αντίδραση. Βοηθούν ακόμη και σε άτομα με αερομεταφερόμενες αλλεργίες όπως η αλλεργική ρινίτιδα. Αλλά η πέψη των τροφών είναι εξίσου σημαντική. Οι άνθρωποι δεν έχουν καμία ιδέα πόσο σημαντική είναι η σωστή πέψη των τροφών."

Ένα άλλο τεράστιο κομμάτι στην εικόνα του χρόνιου πόνου είναι τα φάρμακα. Η Cutler λέει ότι οποιοδήποτε φάρμακο θα δημιουργήσει στρες στο ήπαρ και τα νεφρά και θα επηρεάσει τη σωστή πέψη των τροφών. Εκτός από αυτό, τα περισσότερα φάρμακα έχουν πρόσθετα συστατικά σε αυτά που θα σας εκπλήξουν - συμπεριλαμβανομένης της γλουτένης. "Ειλικρινά, έχω εμμονή όταν πρόκειται για τη χρήση ενζύμων", προσθέτει. Το ίδιο και οι ασθενείς μου. Και ακούω ιστορίες θαυματουργών αποτελεσμάτων, συνεχώς."

Ποια ένζυμα κάνουν τι;

Τα ακόλουθα είναι τα κύρια ένζυμα ή τάξεις ενζύμων που χρησιμοποιούνται στα περισσότερα εμπορικά προϊόντα ενζύμων.

Η αμυλάση, εκκρίνεται από τους σιελογόνους αδένες και το πάγκρεας. Βοηθά στην πέψη, διασπώντας τους υδατάνθρακες σε απλά σάκχαρα.

Η βρομελαΐνη, ένα πρωτεολυτικό ένζυμο που βοηθά στην πέψη με διάσπαση των πρωτεϊνών των τροφών, βελτιώνει την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθά στην κυκλοφορία, αντιμετωπίζει τη φλεγμονή και προσβάλλει αρτηριακές πλάκες που συμβάλλουν στις καρδιακές προσβολές.

Η καταλάση διασπά το υπεροξείδιο του υδρογόνου εντός των κυττάρων, σε νερό και οξυγόνο.

Η καθεψίνη βοηθά στην πέψη διαλύοντας το κρέας.

Η κυτταράση βοηθά στην πέψη διασπώντας τις ίνες και την κυτταρίνη σε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά και σπόρους.

Η γλυκοαμυλάση διασπά τα σάκχαρα (μαλτάση).

Η ινβερτάση βοηθά τον οργανισμό να χρησιμοποιεί σακχαρόζη.

Η λακτάση διασπά τη λακτόζη, το σύνθετο σάκχαρο στα γαλακτοκομικά προϊόντα, εξαιρετική για άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη.

Η λιπάση διασπά τα λίπη σε λιπαρά οξέα και βιταμίνες A, D, E και F, συμβάλλει στον μεταβολισμό και βοηθά σε καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η ναττοκινάση, ένα άλλο πρωτεολυτικό ένζυμο που αναστέλλει την ινωδολυτική δράση, έχει συμβάλλει κατά της θρόμβωσης, του εμφράγματος του μυοκαρδίου και άλλων καρδιαγγειακών παθήσεων.

Η παγκρεατίνη, ένα μείγμα ενζύμων αμυλάσης, λιπάσης και πρωτεάσης χρησιμοποιείται για τη θεραπεία παθήσεων στις οποίες οι παγκρεατικές εκκρίσεις είναι ανεπαρκείς, όπως σε χειρουργική παγκρεατεκτομή, παγκρεατίτιδα και κυστική ίνωση.

Η παπαΐνη βοηθά στην πέψη, διασπώντας τις πρωτεΐνες τροφών σε μικρότερες πεπτιδικές αλυσίδες.

Η πηκτινάση βοηθά στην πέψη διασπώντας φρούτα και άλλες πλούσιες σε πηκτίνη τροφές, όπως καρότα, τεύτλα, πατάτες και ντομάτες.

Η πρωτεάση βοηθά στην πέψη διασπώντας την πρωτεΐνη σε αμινοξέα και δρα σε παθογόνα όπως βακτήρια, ιούς και καρκινικά κύτταρα.

Η πρωτεάση-S, ένα άλλο πρωτεολυτικό ένζυμο, έχει αντιφλεγμονώδη δράση σε παθήσεις όπως η αρθρίτιδα, το οίδημα, η πλευρίτιδα (φλεγμονή της επένδυσης των πνευμόνων) και η περιτονίτιδα (φλεγμονή της επένδυσης της κοιλιάς) καθώς και η φλεγμονώδης φλεβική νόσος, η οποία οδηγεί σε κιρσούς και έλκη.

Η σεραπεπτάση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία λοιμώξεων και βοηθά στη μείωση των θρόμβων στο αίμα, της συσσώρευσης πλάκας και των παρενεργειών της ακτινοβολίας και της χημειοθεραπείας.

Ένζυμα κατά της αρθρίτιδας

Η Tina Marcantel είναι νοσοκόμα και φυσιοπαθητικός στο Gilbert της Αριζόνα. Κάποια στιγμή την επισκέφτηκε μια 34χρονη γυναίκα, η Mary η οποία μπήκε στο γραφείο της παρουσιάζοντας θερμότητα, ερυθρότητα και πρήξιμο στις αρθρώσεις των χεριών, στα δάκτυλα και τα πόδια. Είχε διαγνωστεί με ρευματοειδή αρθρίτιδα από έναν ρευματολόγο και είχε λάβει μη συνταγογραφούμενα αντιφλεγμονώδη (ασπιρίνη και ιβουπροφαίνη) για περίπου πέντε μήνες χωρίς όμως να δει επαρκή ανακούφιση από τον πόνο. Ο γιατρός της την διαβεβαίωσε ότι θα μπορούσε να πάρει ισχυρότερα φάρμακα για τον πόνο στο μέλλον.

"Ξεκίνησα τη Mary με συστημικά πρωτεολυτικά ένζυμα που λάμβανε από το στόμα, μία έως δύο ώρες μακριά από τα γεύματα, για περίπου τρεις εβδομάδες", λέει η Marcantel. "Στη συνέχεια, μείωσα τα ένζυμα στο μισό για δόση συντήρησης για τον έλεγχο του πόνου και της φλεγμονής."

Προγραμμάτισε επίσης για τη Mary 10 εβδομάδες βελονισμού για τον έλεγχο του πόνου (μία θεραπεία / εβδομάδα) και καταγράφοντας την ευαισθησία της σε κάποιες τροφές απέκλεισε όλα τα τρόφιμα από τη διατροφή της που μπορεί να συνέβαλαν στη φλεγμονή.

Στο τέλος του θεραπευτικού της προγράμματος, η Mary δεν χρησιμοποιούσε πλέον συχνά ασπιρίνη ή ιβουπροφαίνη . Ο πόνος που αντιμετώπιζε μειώθηκε κατά 70% και επίσης μειώθηκε το οίδημα στις αρθρώσεις της.

Μετά από έξι μήνες, επέστρεψε στο γραφείο. Διατηρούσε τη δοσολογία συντήρησης των συστημικών ενζύμων, δεν έκανε τίποτα άλλο για την κατάστασή της και είπε ότι ο πόνος της άρχισε αργά να αυξάνεται.

Η Marcantel διπλασίασε την πρόσληψη ενζύμων της στο αρχικό επίπεδο για τέσσερις εβδομάδες και μετά μείωσε ξανά στη δόση συντήρησης. Σε εκείνο το σημείο η Μαίρη ανέφερε ευτυχώς ότι τα επίπεδα του πόνου της είχαν μειωθεί έως και 80% και ότι είχε επίσης ανακουφιστεί από τη χρόνια παραρρινοκολπίτιδα λόγω εποχιακών αλλεργιών - μια κατάσταση που την ταλαιπωρούσε για χρόνια.

Οδηγός λήψης ενζύμων

Πόσο πρέπει να πάρετε:

Η λήψη κάποιων εμπορικών πεπτικών ενζύμων με ένα γεύμα είναι μια χαρά. Ωστόσο, οι γιατροί Ellen Cutler και Kevin Nelson υποστηρίζουν ότι πρέπει να πάρετε μια αρκετά ισχυρή δοσολογία για να είναι αποτελεσματική η ενζυμική θεραπεία.

Ο Nelson προτείνει:

Για πέψη: τουλάχιστον 50.000 μονάδες ανά δόση.

Για συστημικές χρήσεις: τουλάχιστον 150.000 μονάδες ανά δόση και πρωτεολυτικό μείγμα. Προτείνει τη λήψη τρεις φορές την ημέρα, μια ώρα μακριά από την κατανάλωση τροφής (νωρίς το πρωί, μετά το φαγητό και αργά το βράδυ πριν από τον ύπνο).

Πώς να διαβάσετε ετικέτες

Το διεθνώς αναγνωρισμένο και αποδεκτό πρότυπο μέτρησης που χρησιμοποιείται στις ετικέτες συσκευασίας ενζύμων είναι οι μονάδες Food Chemicals Codex (FCC). Αυτές μπορούν να εκφράζουν διαφορετικές μονάδες δράσης για κάθε τύπο ενζύμου, και έτσι δημιουργείται αρκετή σύγχυση, ειδικά επειδή ορισμένες ετικέτες χρησιμοποιούν χιλιοστόγραμμα (milligrams) για μέτρηση. Ακολουθεί μια λίστα με τους διάφορους τύπους μονάδων που θα βρείτε:

U (μονάδα ενζύμου)

HUT (μονάδες αιμοσφαιρίνης, βάση τυροσίνης)

USP (Φαρμακοποιία Ηνωμένων Πολιτειών)

Το FU (ινωδολυτικές μονάδες) αναφέρεται στην ικανότητα της νατοκινάσης να διασπά το ινώδες, ένζυμο πήξης του αίματος

MCU (μονάδες πήξης γάλακτος) με βάση το πόσο γρήγορα το ένζυμο αφομοιώνει την πρωτεΐνη γάλακτος

GDU (μονάδες πέψης ζελατίνης) με βάση το πόσο γρήγορα το ένζυμο αφομοιώνει τη ζελατίνη

PU (μονάδες παπαΐνης)

SKB (πήρε το όνομά του από τους δημιουργούς του τεστ, Sandstedt, Kneen και Blish) μετρά τη δραστηριότητα των αμυλάσης για να διασπάσει υδατάνθρακες

DU (χρησιμοποιείται στην παρασκευή) ισοδύναμο με SKB

LU (μονάδες λιπάσης)

Μονάδες FIP (μέθοδοι δοκιμής του Fédération Internationale Pharmaceutique)

Τόσο η Cutler όσο και ο Nelson υποστηρίζουν ότι η ανάγνωση της ετικέτας είναι ζωτικής σημασίας:
• Αποφύγετε τα ενζυματικά προϊόντα που δεν απαριθμούν την ποσότητα μονάδων για κάθε ένζυμο και αντ’ αυτού απλώς αναφέρεται ότι αποτελούν «μείγμα» ενός ή περισσοτέρων ενζύμων.
• Στην ιδανική περίπτωση, επιλέξτε φυτικά ένζυμα, τα οποία είναι πολύ πιο ήπια στο σώμα από τα ζωικά ένζυμα. Ο Nelson αναφέρει: "Πολλά ζωικά ένζυμα προέρχονται από γέρικα νεκρά άλογα και αγελάδες, τα οποία όχι μόνο έχουν χαμηλότερες ποσότητες ενζύμων στο κρέας τους, αλλά έχουν επίσης μεγάλες ποσότητες αδρεναλίνης."
• Προσέχετε τα έκδοχα, ειδικά σε μείγματα ενζύμων. "Το στεατικό μαγνήσιο και η σορβιτόλη ενοχλούν μερικές φορές το στομάχι των ανθρώπων", λέει η Cutler. "Και οι χρωστικές, τα MSG / φυσικές γεύσεις, η σορβιτόλη και άλλα υλικά μπορούν πραγματικά να εμποδίσουν την αποτελεσματικότητα του προϊόντος."
• Χρησιμοποιήστε τα με προσοχή εάν παίρνετε αντιπηκτικά ή έχετε κάποια αιμορραγική διαταραχή, καθώς οι πρωτεολυτικές ενζυμικές φόρμουλες λειτουργούν ως φυσικά αντιπυκτικά του αίματος. Για τους περισσότερους άλλους ανθρώπους, η υπερβολική δόση ενζύμων συνήθως δεν προκαλεί ανησυχία.
• Εάν αρχίσετε να έχετε αιμορραγία από τη μύτη, διάρροια ή άλλα είδη συμπτωμάτων ή δυσφορία, μειώστε τη δοσολογία μέχρι να σταματήσουν τα συμπτώματα και να ηρεμίσει το πεπτικό σας σύστημα.

---

Πηγές

www.drellencutler.com

www.foodenzymeinstitute.com

Βιβλιογραφικές αναφορές 1 Appl Microbiol Biotechnol, 2005; 69: 126-32 2 Sci Rep, 2015; 5: 11601 3 J Bone Joint Surg Am, 2006; 88: 1208-14 4 Minerva Cardioangiol, 1996; 44: 515-24 5 Biomed Rep, 2016; 5: 283-8 6 Evid Based Complement Alternat Med, 2004; 1: 251-7 7 BioDrugs, 2001; 15: 779-89 8 Altern Med Rev, 2008; 13: 307-14 9 Integr Cancer Ther, 2008; 7: 311-6 10 Drugs, 2000; 59: 769-80