Οι άνθρωποι αναζητούν συχνά θεραπεία για ψυχολογικές δυσκολίες και προβλήματα απευθυνόμενοι σε εναλλακτικούς θεραπευτές. Αυτό που συχνά γνωρίζουν ή επιθυμούν είναι ‘κάτι’ που θα τους κάνει να αισθανθούν καλά ή έστω κάπως καλύτερα χωρίς αυτό να είναι ‘χημικό’ και χωρίς να έχει παρενέργειες. Παρόλο που αυτό γενικά αληθεύει σχετικά με τις εναλλακτικές θεραπείες, οι διαφορές ανάμεσα στις ‘κλασσικές’ και τις εναλλακτικές μεθόδους δεν σταματούν εδώ. Στην πραγματικότητα, η διαφορά ανάμεσα στις προσεγγίσεις είναι τεράστια.

Σε μια φαρμακευτική θεραπεία τα πράγματα ας μας επιτραπεί να πούμε ότι είναι αρκετά ‘απλά’. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ακριβής περιγραφή των συμπτωμάτων που θα θέσει τη διάγνωση και θα παραπέμψει τον θεράποντα στη επιλογή του κατάλληλου σκευάσματος που θα τροποποιήσει την χημεία του εγκεφάλου του πάσχοντος με τρόπο που θα βελτιώσει τη γενική του ψυχολογική κατάσταση και θα μειώσει ή και εξαλείψει τα συμπτώματά του. Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις σοβαρής ψυχοπαθολογίας, συνήθως οι άνθρωποι που αναζητούν ψυχολογική βοήθεια παραπονούνται για ‘άγχος’ ή ‘κατάθλιψη’. Στην περίπτωση των φαρμακευτικών θεραπειών, αφού αξιολογηθούν η βαρύτητα και το είδος του προβλήματος, ο γιατρός θα καταλήξει συνήθως στην επιλογή ενός αγχολυτικού ή/και ενός αντικαταθλιπτικού χαπιού. Εκτός από τις περιπτώσεις όπου το άγχος ή η κατάθλιψη οφείλονται απλά σε εξωτερικές συγκυρίες και ο άνθρωπος αισθάνεται αυτόματα σε καλύτερη και πιο ήρεμη διάθεση όταν τα εξωτερικά προβλήματα παρέλθουν ή αν συνυπάρχει μια επιτυχημένη ψυχοθεραπεία, τα φάρμακα είναι γενικά γνωστό ότι δεν μεταβάλλουν προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν στην προσωπικότητα αυτού που τα χρησιμοποιεί αλλά απλά ανακουφίζουν τα δυσάρεστα συναισθήματα. Η δράση τους διαρκεί κατά κανόνα για όσο διάστημα τα χρησιμοποιεί κανείς, άλλοτε χρειάζεται να επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα, και υπάρχουν και οι περιπτώσεις που τα φάρμακα αυτά ή άλλα παρόμοια δεν έχει χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν ξανά αργότερα στη ζωή.

Για πολλούς ανθρώπους, η βοήθεια που προσφέρουν οι φαρμακευτικές θεραπείες είναι κατάλληλη και επαρκής. Οι προσεγγίσεις αυτές φαίνεται να τους ταιριάζουν και να εναρμονίζονται με τον ψυχισμό και τις ανάγκες τους. Υπάρχουν κάποιοι που ενοχλούνται από την παρουσία μικρών ή μεγαλύτερων παρενεργειών και αναζητούν ‘πιο φυσικές’ μεθόδους θεραπείας, στρεφόμενοι προς τις εναλλακτικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν τέλος και κάποιοι που θα μας πουν πχ.: “Δεν μπόρεσα να πάρω αντικαταθλιπτικά επειδή με έκαναν και ένοιωθα καλά αλλά δεν ήμουν ε γ ώ! Ήταν τρομακτικό!!..”

Δεν πρόκειται για ‘μαζοχιστές’ που απολαμβάνουν το να ζουν στη δυστυχία. Είναι όμως άνθρωποι ευαίσθητοι, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την εσωτερική επαφή με τον ψυχισμό τους και επίγνωση των συγκινησιακών και συνειδησιακών ρευμάτων που κινούνται μέσα τους. Η σωματική και συναισθηματική κινητοποίηση που συμβαίνει μέσα από την επίδραση στις χημικές διεργασίες του εγκεφάλου γίνεται αντιληπτή από αυτούς σαν μια απόσχιση της συνειδητής ψυχικής διεργασίας από την σωματική της ανταπόκριση. Αισθάνονται να ζουν και να κινούνται μέσα στο σώμα τους σαν να είναι ‘άλλοι’, ανεξαρτήτως του αν αυτοί οι ‘άλλοι’ νοιώθουν ‘καλύτερα’ ή δεν υποφέρουν τόσο. Οι άνθρωποι με αυξημένη εσωτερική αυτεπίγνωση νοιώθουν στη πράξη περίεργα με το να νοιώθουν ‘καλά’ χωρίς οι συνθήκες που δημιούργησαν την αρνητική μεταβολή στο συναίσθημά τους να έχουν αλλάξει και χωρίς τα προβλήματά τους να έχουν επιλυθεί. Νοιώθουν σαν να τους έχει κάτι ‘επιβληθεί’ μέσα τους, σαν κάτι να τους εμποδίζει να αισθάνονται πραγματικά. Είναι συνήθως σε θέση να περιγράψουν επακριβώς τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους στις διαφορετικές λεπτές αποχρώσεις τους και να παρατηρούν με αντικειμενικότητα ακόμη και μικρές μεταβολές μέσα από τις διάφορες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Για αυτούς ειδικά τους ανθρώπους, η εμπειρία δείχνει ότι η ανάγκη του να αναζητήσουν εναλλακτικές θεραπείες είναι ισχυρή.

Συνήθως όμως, αυτό για το οποίο η πλειοψηφία των ανθρώπων ζητά ψυχολογική βοήθεια από τις εναλλακτικές θεραπείες σήμερα είναι απλά μια φυσική προσέγγιση για να αντιμετωπιστούν συμπτώματα του τύπου της κατάθλιψης και του άγχους. Αλλά αν για τον συμβατικό γιατρό μια απλή εκτίμηση του τύπου και της έντασης του άγχους ή/και του καταθλιπτικού συναισθήματος -μαζί με τα πιθανά συνεπακόλουθα συμπτώματα πχ αϋπνίας, ανορεξίας κλπ- είναι αρκετή και συνιστά το τέλος της διαδικασίας πριν την επιλογή φαρμάκου ή φαρμάκων, για τον εναλλακτικό θεραπευτή η διαδικασία ξεκινά ακριβώς από εκεί. Τι εννοεί ο άνθρωπος αυτός λέγοντας άγχος; Σε ποιες περιπτώσεις το αισθάνεται; Είναι π.χ. άγχος για την υγεία του; Είναι άγχος για τα οικονομικά του; Είναι άγχος για το αν θα πάθουν κάτι οι δικοί του; Είναι άγχος για το αν θα καταφέρει να έχει τις επιδόσεις που χρειάζεται ή που θέλει για να πετύχει τους στόχους του; Τον πιέζει ο χρόνος και ο φόρτος της δουλειάς του; Το άγχος που αισθάνεται στη δουλειά του προέρχεται από τις σχέσεις του με τους συναδέλφους ή/και τους προϊσταμένους του; Τι εννοεί λέγοντας ότι φοβάται να τους αντιμετωπίσει; Είναι επειδή δεν έχει αυτοπεποίθηση; Τι εννοεί λέγοντας ότι δεν έχει αυτοπεποίθηση; Ότι δεν είναι ικανός; Ότι είναι ικανός αλλά δεν μπορεί να δείξει τις ικανότητές του; Ότι δεν μπορεί να ‘μιλήσει’ και να υπερασπιστεί το δίκιο του; Μήπως δυσκολεύεται να εμπιστευτεί; Τι και γιατί φοβάται;

Αυτός ή αυτή που παραπονείται για κατάθλιψη, πώς ακριβώς αισθάνεται; Μήπως νοιώθει απογοήτευση από τις συνθήκες; Μήπως σαν  χαρακτήρας χάνει το κουράγιο της εύκολα; Μήπως κατά βάθος νοιώθει θυμό; Μήπως νοιώθει αδικημένη; Μήπως αισθάνεται απελπισμένη επειδή δεν βρίσκει λύση στα προβλήματά της; Μήπως είναι πολύ κουρασμένη; Μήπως την πικραίνει η συναισθηματική απόσταση, η κακή ή αδιάφορη ή εκμεταλλευτική ή γενικά αρνητική στάση του συντρόφου της ή/και των δικών της ανθρώπων; Γιατί είναι κακή η σχέση; Πώς θα περιέγραφε με συγκεκριμένα παραδείγματα από την καθημερινή της ζωή τις παραπάνω καταστάσεις ώστε να βεβαιωθούμε για το τι ακριβώς εννοεί με αυτά που λέει;

Από την επακριβή και αντικειμενική κατανόηση και αξιολόγηση των παραπάνω στοιχείων που οδηγούν στο τελικό καταθλιπτικό συναίσθημα του άγχους ή/και της κατάθλιψης που αποτέλεσαν εδώ τα παραδείγματά μας και από την επιτυχή αντιστοίχιση του καθενός από αυτά με τα κατάλληλα ενεργειακά σκευάσματα θα εξαρτηθεί σε απόλυτο βαθμό η επιτυχία της αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών από εναλλακτικές θεραπείες όπως είναι τα ανθοϊάματα καθώς και η ομοιοπαθητική που αξιολογεί την ανθρώπινη ‘ιδιοσυγκρασία’, δηλαδή τα χαρακτηριστικά και τις εκδηλώσεις της προσωπικότητας στην ειδική και μεταβαλλόμενη έκφρασή τους. Το είδος του κάθε επιμέρους φόβου θα πρέπει να αντιστοιχηθεί με το κατάλληλο σκεύασμα και όχι απλώς με κάτι που θα ‘μειώσει το στρες’. Ο στόχος εδώ, αναφορικά με τα παραδείγματα που επιλέξαμε παραπάνω, είναι η υπέρβαση του κάθε επιμέρους φόβου μέσα από έναν μετασχηματισμό της αντίληψης του ανθρώπου ως προς τον συγκεκριμένο αυτόν φόβο, η δημιουργία ή/και ενίσχυση του είδους της αυτοπεποίθησης που απαιτείται, η καλύτερη κατανόηση των δυναμικών της επικοινωνίας ώστε να ξεπεραστούν οι σχετικές δυσκολίες, η επίτευξη της ικανότητας να μιλά και να εκφράζεται κανείς αντί να ‘κρατά τα συναισθήματα και τις σκέψεις του μέσα του’ κλπ, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Η διαδικασία απαιτεί ευαισθησία και ενσυναίσθηση από την πλευρά του θεραπευτή καθώς και αυθεντική επικοινωνία με τον θεραπευόμενο.  Οι αλλαγές που συμβαίνουν με τα κατάλληλα για την κάθε περίπτωση και περίσταση ανθοϊάματα είναι βαθιές και μόνιμες εφ’ όσον ακολουθηθεί ο σωστός τρόπος χρησιμοποίησης και για τον απαιτούμενο χρόνο. Πρόκειται δηλαδή για έναν συνδυασμό ψυχικής ανακούφισης και ταυτόχρονης επίτευξης ψυχοθεραπευτικών στόχων μέσα από τις εσωτερικές μεταβολές που επέρχονται με τη χρήση αυτών των μεθόδων. Και αυτό ακριβώς είναι η αντιμετώπιση ψυχικών δυσκολιών με εναλλακτικές θεραπείες όπως τα ανθοϊάματα και μια κατάλληλη ομοιοπαθητική: Μια ‘πόσιμη ψυχοθεραπεία’. Ένας συνδυασμός φυσικών ‘φαρμάκων’ και ψυχοθεραπείας που καθιστά τα αποτελέσματα της τελευταίας πολύ πιο γρήγορα, πιο εύκολα και με ένα εύρος στόχων και αλλαγών που είναι πρακτικά ανέφικτο για τις μέχρι τώρα ισχύουσες λοιπές προσεγγίσεις.

Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.

Το χειμωνιάτικο τεύχος του περιοδικού Holistic Life, είναι αφιερωμένο στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, και όπως πάντα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε νέες προσεγγίσεις και έρευνες από το χώρο της φυσικής (ολιστικής) ιατρικής, των εναλλακτικών και συμπληρωματικών θεραπειών & της διατροφής.

Η θεματολογία αυτού του τεύχους σε τίτλους: 
- Φυσικοί τρόποι για να τονώσετε τη διάθεση σας (Dr Λι Έριν Κόνεϊλι)
- Κλασσικές και εναλλακτικές θεραπείες στα ψυχολογικά προβλήματα (Μαρίνα Αγγελή)
- Για την άμυνα του οργανισμού και το πρωτόγαλα (Ευφροσύνη Παπακωνσταντίνου)
- Πώς το έντερο επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα (Ιπποκράτεια Διαβίωση)
- Θωρακίστε αποτελεσματικά το ανοσοποιητικό σας σύστημα (Μάριος Δημόπουλος)
- Βοτανοθεραπεία για το απλό κρυολόγημα (Κων/να Λίτσα)
- 10 λόγοι για να πιείτε τσάι αυτά τα Χριστούγεννα (Janis Theron)
- Φλαβανόλες: το μυστικό για να παραμένουμε σε εγρήγορση (William Tyler)
- Η χρήση Ολιστικής Οδοντιατρικής στην εμφυτευματολογία στόματος (Μηνάς Ρηγάτος)
- Έξι τρόποι για να αποφύγετε τη νόσο Αλτσχάιμερ (William Tyler)
- Εμμηνόπαυση: Στηρίζοντας τις γυναίκες σε αυτή την αλλαγή (Mike Wakeman)
- Συμβουλές διατροφής για ηπιότερη εμμηνόπαυση (Ιορδάνης Βελισσάρης)

Εδώ κατεβάστε το τεύχος 118

Μέχρι το επόμενο τεύχος να θυμάστε να αναζητάτε πάντα εναλλακτικές λύσεις σε προβλήματα που φαίνονται αδιέξοδα. 
www.holisticlife.gr | Facebook: holisticlifegr | Holistic life TV

Άνοιγμα PDF

Στις 18 Οκτωβρίου, το Εθνικό Συμβούλιο της Αυστρίας ενέκρινε μια νέα κυβερνητική πρόταση για τη θέσπιση του δικού της νόμου για τα κτηνιατρικά φάρμακα, με βάση τις απαιτήσεις της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι τα κτηνιατρικά φάρμακα θα ρυθμίζονται στο μέλλον από τον δικό τους νόμο. Ο νέος νόμος αναγνωρίζει ότι η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά αποτελεί πρόβλημα παγκοσμίως. Τόσο τα ζώα όσο και οι άνθρωποι κινδυνεύουν, οπότε ο νέος νόμος παραπέμπει στη νέα προσέγγιση “One Health” (μια συνεργατική, πολυτομεακή και διεπιστημονική προσέγγιση που λειτουργεί σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο με στόχο την επίτευξη βέλτιστων αποτελεσμάτων για την υγεία, αναγνωρίζοντας τη διασύνδεση μεταξύ των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών και του κοινού τους περιβάλλοντος). Σκοπεύει να διασφαλίσει την ποιότητα και την ασφάλεια των κτηνιατρικών φαρμάκων και να εισαγάγει τον έλεγχο της χρήσης κτηνιατρικών φαρμάκων και της γενικότερης χρήσης φαρμάκων στα ζώα. Ειδικότερα, αποσκοπεί στην καλύτερη ρύθμιση της χρήσης αντιβιοτικών στα ζώα εκτροφής.

Ο νέος νόμος επιτρέπει πλέον στους Αυστριακούς να εκπληρώσουν την απαίτηση του κανονισμού 2018/848 της ΕΕ για τη βιολογική παραγωγή και την σήμανση των βιολογικών προϊόντων, ο οποίος καθορίζει την πρωταρχική χρήση ομοιοπαθητικών και φυτοθεραπευτικών προϊόντων στις βιολογικές φάρμες. Ο κανονισμός, που ισχύει από το 2018, δίνει έμφαση στη βέλτιστη χρήση των αντιβιοτικών και απαιτεί τη χρήση ομοιοπαθητικών και φυτοθεραπευτικών προϊόντων στις βιολογικές φάρμες κατά προτεραιότητα έναντι της θεραπείας με χημικά αλλοπαθητικά κτηνιατρικά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών. Απαιτεί να προτιμάται η ολοκληρωμένη ιατρική (συνδυασμός συμβατικής ιατρικής με συμπληρωματική ιατρική), όποτε αυτό είναι δυνατό. Επιτρέπεται επίσης η χρήση συμβατικών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών, εάν είναι απαραίτητο, για να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των ζώων και πρέπει να χορηγείται υπό την ευθύνη κτηνιάτρου, όταν η θεραπεία με φυτοθεραπευτικά, ομοιοπαθητικά ή άλλα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματική.

Περισσότερες πληροφορίες:

• Το αυστριακό συμβούλιο περνάει νόμο για τα κτηνιατρικά φάρμακα
• Ευρωπαϊκός κανονισμός 2018/848 για την παραγωγή βιολογικών και την σήμανση βιολογικών προϊόντων