Μια μη κερδοσκοπική ομάδα που έλαβε εκατομμύρια δολάρια από χρηματοδότηση μέσω των φορολογούμενων για τον γενετικό χειρισμό των κορονοϊών στο Ινστιτούτο ιολογίας του Γουχάν, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας επιστολής που φαίνεται να εξαπατάει σκόπιμα το κοινό σχετικά με την πραγματική προέλευση του SARS-CoV-2.

Μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ελήφθησαν από το U.S. Right to Know δείχνουν ότι η EcoHealth Alliance, η οποία συνεργάζεται με το εργαστήριο Wuhan για τη δημιουργία γενετικά τροποποιημένων κορανοϊών, έφτιαξε μια επιστολή που δημοσιεύτηκε στο διάσημο περιοδικό, The Lancet, τον Φεβρουάριο του 2020. Η επιστολή, υπογεγραμμένη από 27 συγγραφείς - μερικοί από τους οποίους δεν αποκάλυψαν τη σύνδεσή τους με την EcoHealth ως σύγκρουση συμφερόντων - ζητούσε «ταχεία, ανοιχτή και διαφανή ανταλλαγή δεδομένων» για τον COVID-19 και επισήμαναν ότι όλες οι ιδέες ότι ο ιός προήλθε από εργαστήριο αποτελούν θεωρία συνωμοσίας.

Ωστόσο, το U.S. Right to Know διαπίστωσε ότι ο πρόεδρος της EcoHealth Alliance, Peter Daszak, ήταν αυτός που συνέταξε στην πραγματικότητα τη δήλωση αυτή και ότι σκόπιμα γράφτηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται ότι ήταν «απλώς μια επιστολή από κορυφαίους επιστήμονες» και όχι οργανωμένη από μια ομάδα με βαθύ οικονομικό και επιχειρηματικό συμφέρον από το ζήτημα αυτό.


ΠηγήUS Right to Know November 18, 2020The Lancet

Κατηγορία Ειδήσεις

Εάν είναι κάτι που όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε σχετικά με τον εφιάλτη του COVID-19, είναι ότι, στον 21ο αιώνα, εξακολουθούμε να φοβόμαστε πολύ τους ιούς και άλλους αόρατους φορείς ασθένειας.

Η κάλυψη της πανδημίας από τα μέσα ενημέρωσης που μιλούν για δεκάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως από τον κοροναϊό έχει προκαλέσει τόσο πανικό όσο ποτέ πριν. Τα lockdowns που προέκυψαν ως μέσο αποφυγής της διάδοσης του ιού έχουν αλλάξει τη ζωή μας με τρόπο που θα φαινόταν σαν επιστημονική φαντασία πριν από λίγους μήνες.

Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς συναντάμε αυτούς τους ίδιους «δολοφονικούς» ιούς, συμπεριλαμβανομένου του COVID-19, και βιώνουμε μόνο μια ήπια ασθένεια που διαρκεί μερικές ημέρες. Πολλοί δεν έχουν καθόλου συμπτώματα˙ δεν ξέρουν καν ότι έχουν προσβληθεί από ιό. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ του να περνά κανείς ένα ήπιο κρυολόγημα από ιό και του να κινδυνεύει η ζωή του από πνευμονία;

Ένα πρωτοποριακό πεδίο έρευνας που ονομάζεται "νεο-ιολογία" αρχίζει να αντιλαμβάνεται τους 1031(!) ιούς που κατοικούν στον κόσμο μας με εντελώς διαφορετικό τρόπο.1

Αυτή η μελέτη των ιών στο ανθρώπινο σώμα, διαπιστώνει ότι υπάρχουν τρισεκατομμύρια ιοί μέσα και πάνω σε σχεδόν κάθε επιφάνεια των υγιών ανθρώπινων σωμάτων: στο σάλιο και τα έντερα, στο δέρμα και στους πνεύμονες. Πολλαπλασιάζονται ακόμη και στο αίμα, το οποίο οι επιστήμονες θεωρούσαν παλαιότερα ότι ήταν στείρο.2

Αν και είναι 10 έως 100 φορές μικρότεροι από τα βακτήρια, οι ιοί ξεπερνούν τα βακτήρια στο σώμα μας, όπως και τα βακτήρια με τη σειρά τους ξεπερνούν τα δικά μας κύτταρα.3

Αντί να τους θεωρεί άκακους ταξιδιώτες ή θανατηφόρους δολοφόνους που περιμένουν να επιτεθούν, η νεο-ιολογία υποστηρίζει ότι οι κρίσιμες επιδράσεις που έχουν αυτοί οι ιοί στη δυναμική του μικροβιώματός μας μπορούν να προάγουν ή να αποτρέψουν την αύξηση άλλων παθογόνων.

Μια λεπτή ισορροπία

Σε μία μελέτη αξιολόγησης του 2020 με τίτλο: "Εχθροί ή ήρωες; Ο λόγος ύπαρξης των ιών", ο διάσημος ιολόγος Γιοσίχιρο Καουόκα του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν αναφέρει ότι οι ιοί προσφέρουν ανεκτίμητα και ουσιαστικά οφέλη στους ανθρώπινους ξενιστές τους. Όπως αναφέρει: "Η μόλυνση με έναν ιό μπορεί να προστατεύσει τον ξενιστή από την υπερμόλυνση από άλλο παθογόνο".4

Ως παράσιτα των βακτηριακών ξενιστών τους, ορισμένοι ιοί σκοτώνουν τα βακτήρια που καταλαμβάνουν και έτσι τα εμποδίζουν να καταστρέψουν τον μεγαλύτερο ανθρώπινο ξενιστή τους. Φαίνεται επίσης ότι μεταφέρουν χρήσιμες γονιδιακές λειτουργίες που εμπλέκονται σε ανοσοαποκρίσεις και στο σχηματισμό αιμοπεταλίων. Είναι αλήθεια ότι οι ιοί εξαπλώνονται γρήγορα, αλλά αυτό μπορεί να αποδώσει και τα οφέλη τους.5

Μερικές ιογενείς λοιμώξεις πιστεύεται ότι προδιαθέτουν για άλλες ασθένειες αργότερα στη ζωή. Αυτή είναι η υπόθεση του εμβολιασμού κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, για παράδειγμα, αν και ο HPV είναι πραγματικά διαδεδομένος και σπάνια εξελίσσεται σε καρκίνο.6

Άλλες ιογενείς λοιμώξεις έχουν σαφώς ευεργετικά αποτελέσματα, λέει ο Καουόκα. "Για παράδειγμα, ο κίνδυνος χρόνιας λεμφοειδούς λευχαιμίας σε άτομα που είχαν ιλαρά στην παιδική ηλικία είναι σχετικά χαμηλός και η μόλυνση από παρωτίτιδα στην παιδική ηλικία μπορεί να προστατεύσει από την ανάπτυξη καρκίνου των ωοθηκών σε ενήλικες."

Όχι μόνο το σώμα μας είναι γεμάτο από ιούς, αλλά και ο αέρας που αναπνέουμε είναι γεμάτος μικρόβια. Σε μία μελέτη βρέθηκαν περίπου 1.800 μικρόβια, συμπεριλαμβανομένων μερικών δυνητικά επιβλαβών παθογόνων, σε δείγματα αέρα που ελήφθησαν από αμερικανικές πόλεις.7

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το υπόβαθρο των μικροβίων στον αέρα που αναπνέουμε είναι πολύ πλούσιο και διαφορετικό από αυτό των εδαφών μας και ποικίλλει ανάλογα με την εποχή του χρόνου και τον καιρό, μεταξύ άλλων παραγόντων.

Όπως τα μικρόβια στο χώμα, αυτά στα οποία εκτίθεται καθημερινά το αναπνευστικό μας σύστημα, ακόμη και όταν είναι δυνητικά επικίνδυνα, είναι συνήθως αβλαβή και ίσως επίσης να διαδραματίζουν ρόλο στην αύξηση παρά στην εξάντληση της άμυνάς μας.

Ζήσαμε το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης ιατρικής ιστορίας με το φόβο των βακτηρίων, ανατινάσσοντας τα «μικρόβιά» μας με αντιβιοτικά. Την τελευταία δεκαετία, η έρευνα έδειξε ότι αυτή η παγκόσμια υπερβολική χρήση αντιβιοτικών όχι μόνο δημιούργησε ανθεκτικά μικρόβια ("superbugs") πολύ πιο θανατηφόρα από αυτά με τα οποία ξεκινήσαμε, αλλά λειτούργησε επίσης σαν βόμβα ναπάλμ στις αποικίες των "φιλικών" βακτηρίων μας που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, αφήνοντάς μας ένα πλήθος από χρόνιες ασθένειες που συνδέονται με μικροβιακή ανισορροπία.

Η αποστείρωση του αέρα και του περιβάλλοντός μας από ιούς, δεν θα μας βοηθούσε περισσότερο από το να ανατινάξουμε τα μικρόβια στο έντερό μας με αντιβιοτικά. Θα μπορούσε πραγματικά να αποδειχθεί θανατηφόρο.

Ο κρίσιμος ρόλος της ρύπανσης – εσωτερικά και εξωτερικά

Ερευνητές που εξέτασαν τα μικρόβια ασθενών που νοσούσαν σοβαρά από COVID-19 τον προηγούμενο Μάρτιο στην Κίνα, διαπίστωσαν σημαντικές ανισορροπίες στη μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου τους. Υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της μικροβιακής ισορροπίας του εντέρου καθορίζει εάν ένα μολυσμένο άτομο μπορεί να έχει μια υγιή ανοσοαπόκριση που δεν προκαλεί βλάβη στους πνεύμονές του.

Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "Ο φαύλος κύκλος μεταξύ της ανοσολογικής διαταραχής και της ανισορροπίας του εντερικού μικροβιώματος μπορεί να αποτελεί υψηλό κίνδυνο θανατηφόρου πνευμονίας". Με άλλα λόγια, οι ανισορροπίες στα μικρόβια του εντέρου μπορεί να κάνουν τη διαφορά μεταξύ εκείνων που δεν εμφανίζουν συμπτώματα, εκείνων που αρρωσταίνουν πολύ και εκείνων που πεθαίνουν.8

Όλα αυτά υποστηρίζουν την ιδέα ότι δεν είναι τα μικρόβια που καθορίζουν το πόσο σοβαρή είναι μία λοίμωξη αλλά το πεδίο των σωμάτων στα οποία βρίσκονται. Πολλοί παράγοντες μπορούν να επιδεινώσουν ή να ανακουφίσουν μια ιογενή λοίμωξη, και οι κύριοι που συμβάλλουν στους θανάτους από πνευμονία έχουν μελετηθεί αρκετά:

Ο υποσιτισμός αντιπροσωπεύει περισσότερο από το μισό (57%) όλων των θανάτων από πνευμονία μεταξύ παιδιών κάτω των πέντε ετών παγκοσμίως. Η εσωτερική και η εξωτερική ρύπανση έρχονται στη δεύτερη και τρίτη θέση. Μεταξύ των ενηλίκων άνω των 70 ετών, οι οποίοι εμφανίζουν το δεύτερο μεγαλύτερο κίνδυνο πνευμονίας μετά από τα μικρά παιδιά και είναι πρώτοι στη σειρά σε θανάτους από COVID-19, μια παγκόσμια μελέτη του 2018 αναφέρει στους πιο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου την ατμοσφαιρική ρύπανση του εξωτερικού χώρου και το κάπνισμα.

Το 2017, η ατμοσφαιρική ρύπανση οδήγησε σε περισσότερους από 300.000 θανάτους από πνευμονία μεταξύ των ηλικιωμένων και το κάπνισμα συνέβαλε σε 223.000 θανάτους από πνευμονία σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα.9

Το υψηλό ποσοστό θανάτου από κοροναϊό που αναφέρεται στην Ιταλία είναι σύμφωνο με αυτά τα δεδομένα. Ο γηράσκων πληθυσμός της Βόρειας Ιταλίας έχει υψηλό ποσοστό καπνιστών και η περιοχή είναι γνωστή για το ότι έχει τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ευρώπη, η οποία έχει βλάψει τους πνεύμονες των ανθρώπων εδώ και δεκαετίες και αποτελεί τεκμηριωμένο παράγοντα για υψηλή χειμερινή θνησιμότητα εδώ και χρόνια. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένας λόγος για τον οποίο η αναπνευστική ασθένεια σκοτώνει το 13% των ατόμων άνω των 65 ετών στην περιοχή.10

Από αυτήν την οπτική - ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και η δική μας εσωτερική οικολογία καθορίζουν εάν τα παθογόνα μας επηρεάζουν σοβαρά - μπορούμε να πάρουμε θάρρος γνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλοί εύκολοι τρόποι για να βελτιώσουμε τον τρόπο που αντιδρά το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Ακολουθεί εδώ μια συνοπτική παρουσίαση των πιο ισχυρών λύσεων κατά των ιών και πώς να αποτρέψετε ή να θεραπεύσετε μια λοίμωξη.

1. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος

Τίποτα δεν έχει συσχετιστεί περισσότερο με την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος όσο η βιταμίνη C. Ως βασικό μικροθρεπτικό συστατικό για τον άνθρωπο που λειτουργεί ως ισχυρό αντιοξειδωτικό, η βιταμίνη C ενισχύει την ανοσολογική άμυνα υποστηρίζοντας πολλές λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου καταστρέφουν γρήγορα τα αντιοξειδωτικά, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια βιταμίνης C.11 Όταν οι ιοί επιτίθενται, προκαλούν φλεγμονή και αυξάνουν τον μεταβολισμό, εξαντλώντας επίσης τη βιταμίνη C, με αποτέλεσμα μειωμένη ανοσία και, ως αποτέλεσμα, μεγαλύτερη ευαισθησία σε νέες λοιμώξεις.12

Η συμπλήρωση με βιταμίνη C έχει αποδειχθεί επανειλημμένα αποτελεσματική τόσο για την πρόληψη όσο και για τη θεραπεία αναπνευστικών λοιμώξεων συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας. Στην πραγματικότητα, η πιο συχνή αιτία θανάτου μεταξύ ατόμων με σκορβούτο ήταν η πνευμονία. Αφού η ανεπάρκεια βιταμίνης C αναγνωρίστηκε ως η αιτία του σκορβούτου, η ένωση απομονώθηκε τη δεκαετία του 1920 και γιατροί πρωτοπόροι, συμπεριλαμβανομένων των Δρ Κλάους Ουάσινγκτον Τζάνγκμπλατ και Δρ Φρέντερικ Κλένερ, άρχισαν να την χρησιμοποιούν σε υψηλές δόσεις για την πρόληψη και τη θεραπεία της πνευμονίας.13

Ο Δρ Κλένερ, Αμερικανός ειδικός στις παθήσεις του θώρακα, ανέφερε 41 περιπτώσεις ιογενούς πνευμονίας που είχε θεραπεύσει με τη χρήση βιταμίνης C τη δεκαετία του 1940.14 Ο Δρ Ρόμπερτ Φ. Κάθκαρτ, ένας από τους προστατευόμενους του Λάινους Πόλινγκ, προχώρησε στη χρήση μεγάλων δόσεων βιταμίνης C στη δεκαετία του 1960 για τη θεραπεία της πνευμονίας, της ηπατίτιδας και της ανοσολογικής ανεπάρκειας.

Έκτοτε, έχουν δημοσιευτεί στην ιατρική βιβλιογραφία χιλιάδες μελέτες για τη βιταμίνη C, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας που δείχνει πώς αναστρέφει την οξειδωτική βλάβη στους καπνιστές,15 την εξαιρετική χρησιμότητά της για τη θεραπεία ασθενών που πάσχουν από θανατηφόρα σήψη,16 την ικανότητά της να μειώνει τους δείκτες φλεγμονής σε αυτούς τους ασθενείς,17 και την αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία ιών όπως ο Epstein-Barr και ο έρπητας ζωστήρας.18

«Δεν υπάρχει ιός για τον οποίο η βιταμίνη C δεν έχει λειτουργήσει», λέει ο κορυφαίος γιατρός Ντάμιεν Ντάουνινγκ, πρόεδρος της Βρετανικής Εταιρείας Οικολογικής Ιατρικής. Ο Δρ Ντάουνινγκ επισημαίνει τις δοκιμές ενδοφλέβιας βιταμίνης C υψηλής δόσης που βρίσκονται σε εξέλιξη σε πολλά σημεία που πλήττονται από την πανδημία του κοροναϊού, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας και του Γουχάν της Κίνας.19

Ο Δρ ‘Ενκιν Μάο, επικεφαλής του τμήματος επειγόντων στο Νοσοκομείο Ράιτζιν της Σαγκάης, είδε 359 ασθενείς με COVID-19 σε μονάδες εντατικής φροντίδας να λαμβάνουν υψηλή δόση βιταμίνης C, από 10.000 έως 20.000 mg (10-20 γραμμάρια) την ημέρα, για μια εβδομάδα έως 10 μέρες. Κανένας από αυτούς τους ασθενείς δεν πέθανε.

Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ενθαρρυντικά στην Κίνα που οι γιατροί σε μια ομάδα νοσοκομείων στη Νέα Υόρκη δοκιμάζουν τη βιταμίνη C και για ασθενείς με κοροναϊό σε κρίσιμο στάδιο, αν και με χαμηλότερες δόσεις.

Οι αρχικές αναφορές τον Μάρτιο ανέφεραν ότι σε 700 ασθενείς δόθηκαν ενδοφλέβιες δόσεις 1.500mg βιταμίνης C τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα, που είναι 16 φορές η συνιστώμενη ημερήσια δόση των 90mg για τους άνδρες και 75mg για τις γυναίκες, αν και πολύ χαμηλότερη δόση από αυτά που χρησιμοποιούνται από γιατρούς όπως οι Κλένερ και Κάθκαρτ για ιογενείς λοιμώξεις.20

"Βοηθά πάρα πολύ, αλλά δεν αναφέρεται επειδή δεν είναι ένα δημοφιλές νέο φάρμακο", δήλωσε ο Δρ Άντριου Γουέμπερ, πνευμονολόγος και ειδικός στην εντατική φροντίδα της Νόρθγουελ Χέλθ, η οποία διευθύνει 23 νοσοκομεία στη Νέα Υόρκη.

Μια πρόσφατη ανασκόπηση εντόπισε οκτώ κλινικές δοκιμές χρήσης βιταμίνης C σε ασθενείς με αναπνευστήρα, οι οποίες διαπίστωσαν ότι μείωσε τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού κατά μέσο όρο 14% για ασθενείς σε μονάδες εντατικής θεραπείας.

Μεταξύ των 685 ασθενών που περιλαμβάνονται στη μετα-ανάλυση, από τον Δρ Χάρι Χέμιλα του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι και την Ελίζαμπεθ Τσόκερ από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, η βιταμίνη C ήταν πιο χρήσιμη για όσους ήταν πιο σοβαρά άρρωστοι. Μεταξύ των 471 ασθενών που ήταν σε αναπνευστήρα για περισσότερο από 10 ώρες, η χορήγηση 1.000 έως 6.000 mg βιταμίνης C καθημερινά μείωσε κατά μέσο όρο 25% τον χρόνο θεραπείας με αναπνευστήρα.21

"Δεδομένων των ισχυρών ενδείξεων οφέλους για τους ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση, καθώς και των στοιχείων  για πολύ χαμηλά επίπεδα βιταμίνης C σε αυτούς τους ασθενείς, οι ασθενείς της μονάδας εντατικής θεραπείας μπορεί να επωφεληθούν από τη χορήγηση βιταμίνης C", τόνισε ο Δρ. Χέμιλα.

"Εάν δεν κάνετε τίποτα άλλο, πάρτε βιταμίνη C", είπε ο Ντάουνινγκ για την καταπολέμηση του COVID-19. "Πάρτε τουλάχιστον τρία γραμμάρια την ημέρα και μοιράστε τις δόσεις όλη την ημέρα."

Η βιταμίνη C έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση του κρυολογήματος και της γρίπης από "εκατομμύρια, πιθανώς ακόμη και δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο", δήλωσε ο Άντριου Σολ, συγγραφέας του Vitamin C: The Real Story (Basic Health Publications, 2015) και συντάκτης των Orthomolecular News.

Για σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις, ο Σολ αναφέρεται στις δημοσιευμένες θεραπείες του Δρ Κλένερ σε ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν ενέσεις βιταμίνης C, που κυμαίνονται από 350 έως 1.200 mg ανά kg σωματικού βάρους, που είναι περίπου 20 έως 120 γραμμάρια την ημέρα για έναν ενήλικα. "Αυτή δεν είναι δόση συντήρησης. Πρόκειται για μια θεραπευτική δόση για σοβαρές ζωτικές ασθένειες, όπως η πνευμονία."

"Η βιταμίνη C μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά μαζί με φάρμακα όταν αυτά ενδείκνυνται", είπε ο Σολ. "Δεν είναι άλλη μία επιλογή. Είναι πολύ σημαντικό να μεγιστοποιηθεί η αντιοξειδωτική ικανότητα του σώματος και η φυσική ανοσία για την πρόληψη και την ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων όταν επιτίθεται ένας ιός."

2. Μείωση του ιικού φορτίου

Η Βρετανή γιατρός Σάρα Μάιχιλ, συγγραφέας του The Infection Game: Life Is an Arms Race (Hammersmith Health Books, 2018), προσθέτει ότι η σοβαρότητα των λοιμώξεων συμπεριλαμβανομένου του κοροναϊού εξαρτάται από τη «δόση ιικού φορτίου» του παθογόνου.

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα έχει σχεδιαστεί για να χειρίζεται χαμηλές δόσεις ακόμη και ισχυρών παθογόνων, αλλά όχι συντριπτικές συγκεντρώσεις. "Λάβετε μέτρα για να διατηρήσετε αυτό το ιικό φορτίο χαμηλό, ώστε να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να συσσωρευτεί ο αριθμός των ιογενών σωματιδίων στο σώμα", συμβουλεύει η Δρ Μάιχιλ. "Αυτό δίνει χρόνο στο ανοσοποιητικό σύστημα να δημιουργήσει μια αποτελεσματική απόκριση."

Το ιώδιο έχει χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό για σχεδόν 200 χρόνια. "Δεν υπάρχει ιός ανθεκτικός στο ιώδιο", λέει η Μάιχιλ. "Σκοτώνει τα πάντα όταν έρχεται σε επαφή."

Συνιστά να φτιάξετε ένα μείγμα από 10 μέρη λάδι καρύδας (επίσης αντιικό) σε ένα μέρος διαλύματος ιωδίου Lugol (15% κατά προτίμηση). Διατηρεί διαθέσιμο ένα δοχείο από αυτό το μείγμα για να τρίβει μια σταγόνα στα χέρια της και γύρω από τη μύτη και το στόμα της όταν έχει έρθει σε επαφή με ανθρώπους ή πράγματα που ενδέχεται να μεταφέρουν ιούς.

Το μείγμα ιωδίου λεκιάζει προσωρινά το δέρμα, αφήνοντας ένα κίτρινο χρώμα, αλλά με την πάροδο του χρόνου εξατμίζεται και τελικά εξαφανίζεται, απελευθερώνοντας αντι-ιικούς ατμούς καθώς φεύγει.

Για τη θεραπεία λοιμώξεων του αναπνευστικού, η Μάιχιλ συνιστά επίσης την προσθήκη 1-4 σταγόνων (όσο αυτό είναι ανεκτό) ιωδίου Lugol σε αναπνευστική συσκευή, εισπνέοντας μέσω της μύτης και εκπνέοντας από το στόμα έως και 20 φορές έως ότου εξαφανιστεί η μυρωδιά, κάνοντας επανάληψη αυτής της διαδικασίας δύο ή τρεις φορές την ημέρα.

Εάν δεν έχετε αναπνευστική συσκευή, η Μάιχιλ προτείνει να τοποθετήσετε το ιώδιο Lugol σε βαμβάκι σε ένα άδειο βάζο και να το ανοίξετε για να μυρίζετε μερικές φορές την ημέρα ή να ρίχνετε 2-4 σταγόνες ιωδίου Lugol στην επένδυση της μάσκας προσώπου.

3. Καταπολέμηση του στρες

Έχει αποδειχθεί ότι το χρόνιο άγχος – οποιοδήποτε άγχος που διαρκεί περισσότερο από μερικές ώρες - καταστέλλει τις προστατευτικές ανοσολογικές αντιδράσεις και προκαλεί χρόνια φλεγμονή, η οποία σχετίζεται με σχεδόν κάθε ασθένεια, από καρκίνο έως πνευμονία.22

Το άγχος πυροδοτεί μια αντίδραση «πάλης ή φυγής» που απελευθερώνει κορτιζόλη στο σώμα, η οποία μας επιτρέπει να ξεκινήσουμε τη δράση. Τα υψηλά επίπεδα ορμονών άγχους καταστρέφουν τους θρεπτικούς μας πόρους, εξασθενίζουν τη μάθηση και τη μνήμη, επηρεάζουν τη διάθεσή μας και μπορεί να μας κάνουν επιρρεπείς στην κατάθλιψη.

Κατά ειρωνικό τρόπο, οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν από τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας και τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο για την προστασία των ανθρώπων από το νέο κοροναϊό εξαπέλυσαν ένα παγκόσμιο παλιρροϊκό κύμα επικίνδυνου χρόνιου στρες.

Εκτός από την οικονομική κατάρρευση, με δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους να βυθίζονται σε τεράστια οικονομική καταστροφή ή αβεβαιότητα, ο φόβος που μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης έχει προκαλέσει μια παρατεταμένη αίσθηση κινδύνου.

Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται πολλά πράγματα που τους φέρνουν χαρά και σκοπό και τους ανακουφίζουν από το άγχος (π.χ. τη δουλειά τους, την εκπαίδευση, εξόδους, φίλους και εγγόνια, χόμπι, εκκλησίες, διακοπές και κάθε είδους καθημερινή κοινωνική αλληλεπίδραση.

"Η μοναξιά και οι αδύναμες κοινωνικές συνδέσεις σχετίζονται με μείωση της διάρκειας ζωής παρόμοια με εκείνη που προκαλείται από το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα και ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν που σχετίζεται με την παχυσαρκία", δήλωσε ο αμερικανός πρώην στρατιωτικός χειρουργός Βιβέκ Μέρθι για μια μεγάλη έρευνα του 2018 σχετικά με τον αντίκτυπο της κοινωνικής απομόνωσης στην υγεία και τη θνησιμότητα.23

Πολλές μελέτες συνδέουν επίσης την ανεργία με αυξημένα ποσοστά πρόωρου θανάτου. Σε μία μελέτη δεδομένων από το 1990 έως το 2010, το προσδόκιμο ζωής ήταν μικρότερο κατά 3,8 έως 4,7 έτη, σε περιοχές των ΗΠΑ με υψηλή ανεργία σε σύγκριση με περιφέρειες με χαμηλή ανεργία.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο καρκίνος, η αυτοκτονία, οι ακούσιοι τραυματισμοί και ο διαβήτης εξήγησαν το 71% του χάσματος στο προσδόκιμο ζωής συνολικά και οι γυναίκες σε περιοχές με αυξημένη ανεργία είχαν επίσης υψηλότερα ποσοστά θανάτου λόγω μολυσματικών ασθενειών και πνευμονίας / γρίπης.24

Μεμονωμένα, ωστόσο, μπορούμε να λάβουμε μέτρα για τη μείωση του άγχους όσο το δυνατόν περισσότερο, για παράδειγμα μέσω της τακτικής άσκησης, του διαλογισμού, της απόλαυσης της μουσικής και της τέχνης και της προσέγγισης φίλων, οικογένειας και πίστης.

Και πάλι, μεγάλες δόσεις βιταμίνης C μπορούν να μετριάσουν τη βλάβη του στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάνστβιλ, όταν δόθηκε βιταμίνη C σε αρουραίους που ήταν υπό έντονο στρες, βελτίωσε τα επίπεδα ορμονών του στρες και άλλους τυπικούς δείκτες σωματικού και συναισθηματικού στρες, όπως απώλεια βάρους, διεύρυνση των επινεφριδίων και συρρίκνωση του θύμου αδένα και του σπλήνα.

Η θεραπεία με βιταμίνη C αύξησε επίσης τα επίπεδα του κυκλοφορούντος αντισώματος IgG, της κύριας άμυνας του οργανισμού έναντι της συστηματικής λοίμωξης.25

Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η βιταμίνη C μειώνει το σωματικό και ψυχολογικό στρες. Οι ερευνητές υπέβαλαν μια ομάδα 120 ατόμων σε ένα "βέβαιο στρες" - ανάθεση δημόσιας ομιλίας σε συνδυασμό με μαθηματικά προβλήματα. Τα μισά από τα άτομα έλαβαν 1.000 mg βιταμίνης C και τα μισά όχι. Η ομάδα ελέγχου που δεν έλαβε βιταμίνη C είχε τρεις φορές υψηλότερα επίπεδα ορμονών στρες και υψηλότερη αρτηριακή πίεση από την ομάδα που έλαβε βιταμίνη C. Ανέφεραν επίσης ότι ένιωθαν λιγότερο άγχος από όλη αυτή την εμπειρία.26

Πώς ένας ιός γίνεται δολοφόνος;

Οι κοροναϊοί SARS και MERS, οι Ebola, Zika, H1N1, H5N1, HIV, HPV - όλοι αυτοί οι ιοί έχουν γίνει οι σύγχρονες σκιές των μεγάλων επιδημιών της ιστορίας: πολιομυελίτιδα, ευλογιά και μαύρος θάνατος του Μεσαίωνα.

Η λέξη «ιός» προέρχεται από τη λατινική λέξη «δηλητήριο», επειδή όταν οι ιοί ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές του εικοστού αιώνα, ήταν γνωστοί για την ικανότητά τους να σκοτώνουν.

Ο COVID-19 σκοτώνει προκαλώντας υπερβολική αντίδραση από το ανοσοποιητικό σύστημα. Όταν ο κοροναϊός εισέρχεται στους πνεύμονες, το σώμα στέλνει εκεί κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος για να του επιτεθούν.

Όμως σε μερικούς ανθρώπους, ιδιαίτερα στους ανοσοκατασταλμένους, το ανοσοποιητικό σύστημα μπαίνει σε υπερλειτουργία. Απελευθερώνει μια «καταιγίδα κυτοκίνης» - υπερβολικά επίπεδα φλεγμονωδών μορίων - προκαλώντας αλυσιδωτή αντίδραση περισσότερων ανοσοκυττάρων, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν υπερφλεγμονή, πνευμονία και σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο.

Η επικινδυνότητα αυτών των παθογόνων δεν είναι κάτι νέο. Οι ιοί, συμπεριλαμβανομένων των κοροναϊών, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 20 τοις εκατό των κρυολογημάτων, έχουν στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στοιχεία.

Το 2017, 2,56 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πέθαναν από πνευμονία που προκαλείται από μικρόβια, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων, μυκήτων και ιών.

Βιταμίνη C στις μονάδες εντατικής θεραπείας

Σε μία μετα-ανάλυση του 2020, ερευνητές ανακάλυψαν ότι η βιταμίνη C μπορεί να μειώσει το χρόνο διασωλήνωσης των ασθενών στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Συγκέντρωσαν στοιχεία κλινικών αποτελεσμάτων από 8 ξεχωριστές μελέτες 885 ασθενών που νοσηλεύονταν σε σοβαρή κατάσταση.

Γενικά, η βιταμίνη C μείωσε το χρόνο των ασθενών στον αναπνευστήρα κατά 14%. Οι ασθενείς που βοηθήθηκαν περισσότερο ήταν αυτοί που βρίσκονταν σε πιο κρίσιμη κατάσταση.

Για τους 471 ασθενείς που ήταν διασωληνωμένοι με αναπνευστήρα για περισσότερες από 10 ώρες – δηλαδή στις πιο σοβαρές περιπτώσεις – η βιταμίνη C μείωσε το χρόνο που χρειαζόταν να μείνουν στον αναπνευστήρα κατά 25%.

Με τα πρώτα σημάδια ιογενούς λοίμωξης...

Η Δρ Σάρα Μάιχιλ συνιστά:

  • Πάρτε 10 gr βιταμίνης C (ως σκόνη ασκορβικού οξέος) σε 500 mL νερού ανά ώρα μέχρι τη δόση που ξεκινάτε να έχετε συμπτώματα διάρροιας — αυτό ονομάζεται "ανοχή εντέρου".
  • Εισπνεύστε ιώδιο Lugol κάθε δύο ώρες.
  • Απομονωθείτε και πηγαίνετε για ύπνο για να αφήσετε το σώμα να παλέψει τη ασθένεια.

Η συμβουλή του ολιστικού γιατρού Ντέιβιντ Μπράουνσταϊν:

  • Πάρτε 100,000 μονάδες βιταμίνης A καθημερινά για 4 μέρες. Στη συνέχεια, ή αν δεν είστε άρρωστοι, 5,000 μονάδες τη μέρα (σημείωση: πάρετε βιταμίνη A, όχι βήτα-καροτίνη). Ωστόσο, προτείνει οι γυναίκες σε εγκυμοσύνη να αποφεύγουν τόσο μεγάλες δόσεις, και θα πρέπει να συμβουλευτούν ειδικό για να τους καθορίσει την κατάλληλη δόση για εκείνες.
  • Πάρτε 50,000 IU βιταμίνης D3 καθημερινά για 4 μέρες.
  • Κόψτε τη ραφιναρισμένη ζάχαρη. "Η ραφιναρισμένη ζάχαρη φαίνεται ότι αλλάζει αρνητικά τη λειτουργία των λευκοκυττάρων για ώρες μετά την πέψη  ," λέει ο Μπράουνσταϊν.
  • Ενυδατωθείτε. Η αφυδάτωση θα επηρεάσει τις διαδικασίες εξάλειψης της λοίμωξης. Για παράδειγμα, εάν ζυγίζετε 90 κιλά, στοχεύστε να πίνετε 3 λίτρα κάθε μέρα.

Εμποδίστε την εξέλιξη μιας ίωσης:
Ο Δρ Ντάμιεν Ντάουνινγκ προτείνει ένα κοκτέιλ συμπληρωμάτων διατροφής για την αποφυγή της λοίμωξης από κοροναϊό ή άλλα παθογόνα:

Βιταμίνη C
Συνιστώμενη συνολική ημερήσια δόση: 3.000 mg (3g) ή και περισσότερο καθημερινά. Είναι καλό να διαιρείται η ποσότητα αυτή σε δόσεις μέσα στη μέρα (π.χ. 1000 mg x 3 φορές). Μία άλλη λύση είναι να βάλετε 5.000mg ασκορβικού οξέος σε 1-1.5 λίτρα νερού και να πίνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Βιταμίνη D
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: Ξεκινήστε με 5000 IU (125microgram) καθημερινά για 2 εβδομάδες, μετά μειώστε σε 2000IU (50microgram) καθημερινά.

Μαγνήσιο
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 400mg (σε μορφή citrate, malate, aminoacid chelate ή chloride).

Ψευδάργυρος
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 20mg (σε μορφή citrate, , aminoacid chelate ή gluconate). Να λαμβάνεται μακριά από την κατανάλωση δημητριακών και άλλων σπόρων για να αποφευχθεί η δέσμευση από το φυτικό οξύ που μειώνει την απορρόφηση.

Σελήνιο
Συνιστώμενη ημερήσια δόση: 100microgram


Linus Pauling Institute (vitamin C): lpi.oregonstate.edu/mic/vitamins/vitamin-C

Dr Sarah Myhill: www.drmyhill.co.uk

Dr Damien Downing: www.drdamiendowning.com

Dr David Brownstein: www.drbrownstein.com 

Βιβλιογραφικές αναφορές

1 Virus Res, 2019; 274: 197751

2 J Mol Biol, 2014; 426: 3892-906

3 Curr Opin Virol, 2012; 2: 63-77

4 Clin Transl Immunology, 2020; 9: e01114

5 Microbiome, 2016; 4: 64

6 CDC, HPV Fact Sheet. www.cdc.gov

7 Proc Natl Acad Sci U S A, 2007; 104: 299-304

8 MedRxiv, doi: https://doi.org/ 10.1101/ 2020.03.03.20030650

9 Lancet Infect Dis, 2018; 18: 1191-210

10 BMC Public Health, 2019; 19: 1445; Legambiente, Mal'aria 2019, Jan 22 2019

11 Am J Public Health, 1989; 79: 158-62; Occup Environ Med, 2003; 60: 612-6

12 Nutrients, 2017; 9: 1211

13 Nutrients, 2017; 9: 339

14 Southern Med Surg, 1948; 110(2): 36-8, 46

15 Circulation, 1996; 94: 6-9

16 Nutrients, 2018; 10: 1762

17 J Transl Med, 2014; 12: 32

18 Med Sci Monit, 2012; 18: CR215-24; Med Sci Monit, 2014; 20: 725-32

19 Clinical trial identifier NCT04323514 (Palermo, Italy), NCT04264533 (Wuhan, China); www.clinicaltrials.gov

20 New York Post, March 24, 2020

21 J Intensive Care, 2020; 8: 15

22 Immunol Res, 2014; 58: 193-210

23 Cigna U.S. Loneliness Index, 2018

24 Scientifica (Cairo), 2016; 2016: 8290435

25 American Chemical Society meeting, Aug 23, 1999

26 Psychopharmacology (Berl), 2002; 159: 319-24.


 Οι πληροφορίες που παρέχονται δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ιατρού ή άλλου ειδικού της υγείας. Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα ή φυσικά σκευάσματα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας με δική σας πρωτοβουλία. Οι φυσικές θεραπείες δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης. Παρακαλούμε συμβουλευτείτε απαραιτήτως τον ιατρό σας για οποιοδήποτε θέμα υγείας και πριν την χρήση οποιουδήποτε βότανου ή θεραπείας. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ βότανα ή οποιαδήποτε θεραπεία κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μόνα τους ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την συνταγή ειδικού ιατρού.

Κατηγορία Υγεία
Δευτέρα, 05 Οκτωβρίου 2020 09:15

Ομοιοπαθητική και Covid-19

Οποιαδήποτε ιστορία με τον COVID-19 εάν έχει καλό τέλος, είναι μια ιστορία επιτυχίας. Αλλά για την Ντενίς Στρέιτζις, Πρόεδρο της Ακαδημίας Ομοιοπαθητικής Εκπαίδευσης και Ομοιοπαθητικό στη Νέα Υόρκη, τη Φιλαδέλφεια και το Λος Άντζελες, μια ιστορία στο πρόσφατο ξέσπασμα κοροναϊού την προηγούμενη άνοιξη ξεχωρίζει ως ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Ένας φίλος είχε παραπέμψει σε εκείνη έναν γιατρό, πνευμονολόγο, που δούλευε στα επείγοντα περιστατικά σε κάποιο μεγάλο νοσοκομείο του Μέριλαντ. Αντιμετωπίζοντας τους πρώτους ασθενείς με COVID-19 μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, εμφάνισε συμπτώματα. Το νοσοκομείο τον έστειλε γρήγορα σπίτι με εντολές να το "αντιμετωπίσει επιτυχώς".
Όταν ήρθε σε επαφή με την Στρέιτζις, ο γιατρός είχε συμπτώματα εδώ και μόνο 12 ώρες, αλλά όπως έχουν παρατηρήσει οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζονται με ασθενείς με COVID-19, ο νέος κοροναϊός φαίνεται να πλήττει τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας πιο σκληρά από τους περισσότερους άλλους ανθρώπους που προσβάλλονται από την ασθένεια.
Μέχρι τη στιγμή που ο κοινός φίλος άφησε έξω από την πόρτα του το ομοιοπαθητικό φάρμακο[1] που πρότεινε η Στρέιτζις, ο γιατρός δεν μπορούσε καν να σηκωθεί από το κρεβάτι. "Μου είπε ότι ένιωθε τόσο άσχημα που δεν μπορούσε καν να σηκωθεί για να περπατήσει διασχίζοντας το δωμάτιο για να πάρει το φάρμακο", λέει η Στρέιτζις. "Του πήρε περίπου τρεις ώρες για να βρει τη δύναμη να διασχίσει το δωμάτιο."
Με δυσκολίες στην αναπνοή και σε άσχημη κατάσταση, πήρε το φάρμακο περίπου στις δύο το πρωί και στη συνέχεια το επανέλαβε ξανά τέσσερις ώρες αργότερα. "Μέχρι τις 10 π.μ. όταν του μίλησα - οκτώ ώρες αφότου άρχισε να παίρνει τη θεραπεία - σηκώθηκε και είπε ότι ένιωθε 70% καλύτερα."
Λίγες μέρες αργότερα, ο γιατρός ένιωσε ότι μπορεί να υποτροπιάζει, οπότε η Στρέιτζις του ζήτησε να επαναλάβει τη λήψη του φαρμάκου. Την επόμενη μέρα άλλαξαν τα συμπτώματά του, οπότε πρότεινε μια διαφορετική θεραπεία, με άλλο ομοιοπαθητικό σκεύασμα. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη λήψη της δεύτερης θεραπείας, σηκώθηκε και άρχισε να κινείται, και δύο ημέρες αργότερα επέστρεψε στη δουλειά. Συνολικός χρόνος λήξης μετά από μια σοβαρή επίθεση COVID-19: έξι ημέρες!
Γιατί επέλεξε την ομοιοπαθητική; "Νομίζω ότι το έκανε επειδή τον προέτρεψε κάποιος που εμπιστευόταν και δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει", λέει η Στρέιτζις. Ως πνευμονολόγος, κατάλαβε ότι θα ήταν σε πολύ κακή κατάσταση αν χειροτέρευε με τον τρόπο που είχε δει να συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους.
"Περιττό να πούμε, ο γιατρός έμεινε έκπληκτος με τα αποτελέσματα. Είχε δει τον ιό, ήξερε τι μπορούσε να κάνει και ήξερε ότι ήταν πολύ άρρωστος - και μετά ξαφνικά δεν ήταν. Ήξερε επίσης ότι είχε λάβει μόνο ένα είδος θεραπευτικής παρέμβασης: ομοιοπαθητική. " Η Στρέιτζις γελά. "Η απόδειξη είναι στα ορατά αποτελέσματα."
Επίσης εκπληκτικό ήταν το γεγονός ότι μετά την αξιοσημείωτη ανάρρωσή του, ο γιατρός των επειγόντων περιστατικών άρχισε να παραπέμπει στην Στρέιτζις και άλλα άτομα που έπασχαν από COVID-19, προκειμένου να τα βοηθήσει.
Η ιστορία της Στρέιτζις δεν είναι τόσο εξαιρετική ή εκπληκτική - τουλάχιστον όχι στην κοινότητα της ομοιοπαθητικής. Η ομοιοπαθητική έχει καθιερωθεί ως μια επιτυχημένη θεραπευτική προσέγγιση για τον περιορισμό των επιδημιών από τότε που ο Σάμουελ Χάνεμαν, ο Γερμανός ιατρός και ιδρυτής της ομοιοπαθητικής, την χρησιμοποίησε με επιτυχία για τη θεραπεία ασθενών κατά τη διάρκεια της επιδημίας οστρακιάς στην Ευρώπη, το 1799.
Μέχρι τα μέσα Απριλίου 2020, ο ομοιοπαθητικός επιδημιολόγος Τζέρεμι Σερ στη Νότια Αφρική είχε θεραπεύσει με επιτυχία ασθενείς με COVID-19 σε όλα τα στάδια της νόσου. Οι περισσότεροι είχαν ταχείες αναρρώσεις, μερικοί ανταποκρίθηκαν με εξαιρετικά μειωμένα συμπτώματα μέσα σε λίγες ώρες.
Με πτυχία ομοιοπαθητικής και κινεζικού βελονισμού, τιμημένος με υποτροφία από την Εταιρεία Ομοιοπαθητικών του Ηνωμένου Βασιλείου το 1991 και με διδακτορικό από τη Medicina Alternativa, ο Τζέρεμι Σερ είναι μέλος της Εταιρείας Ομοιοπαθητικών Βόρειας Αμερικής και επίτιμος καθηγητής στο Ιατρικό Κολλέγιο Γιουνάν στον Κάνμινγκ στην Κίνα.
Ως επιδημιολόγος που συνεργάζεται με ασθενείς με AIDS στην Τανζανία, ο Σερ είναι μακράν αντίθετος με τις οδηγίες που ορίζουν τα συμβατικά αλλοπαθητικά ιδρύματα όπως το FDA (το οποίο δεν έχει εγκρίνει τη χρήση των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων). Ως αποτέλεσμα, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς ομοιοπαθητικούς που νομικά απαγορεύεται να λένε ότι θεραπεύουν ασθενείς για προβλήματα υγείας, δεν διστάζει να χρησιμοποιεί λέξεις όπως «θεραπεία» όταν πρόκειται για ομοιοπαθητική. Είναι ξεκάθαρος για την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής στους ιούς της γρίπης και τον COVID-19.
«Η ομοιοπαθητική είναι εξαιρετικά αποτελεσματική κατά τη διάρκεια επιδημιών, με χαμηλότερο ποσοστό θνησιμότητας και οι άνθρωποι αναρρώνουν πολύ πιο γρήγορα», λέει ο Σερ. "Μέχρι στιγμής, τα αποτελέσματα με τον COVID-19 ήταν καταπληκτικά. Είμαι σε μια ομάδα ομοιοπαθητικών από όλον τον κόσμο που έχουν αντιμετωπίσει εκατοντάδες περιπτώσεις και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά."
Από τον Απρίλιο του 2020, η ομάδα του Τζέρεμι Σερ είχε συγκεντρώσει πλήρεις κλινικές πληροφορίες για 204 περιπτώσεις ομοιοπαθητικής θεραπείας του COVID-19, που τεκμηριώθηκαν από ομοιοπαθητικούς από το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, την Κίνα, την Ιταλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν αδύνατο να εξακριβωθεί εάν το άτομο είχε σίγουρα τον COVID-19, επειδή οι εξετάσεις δεν ήταν διαθέσιμες σε άτομα εκτός εάν νοσηλεύονταν. Ωστόσο, οι περιπτώσεις που παρουσιάζονται με διαγνωσμένα συμπτώματα COVID-19 έχουν αναγνωριστεί από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών και έτσι ταξινομούνται ως «βεβαιωμένα» σε αυτή τη βάση.
Από τις 204 περιπτώσεις, 131 άτομα (64%) ανέφεραν τα συμπτώματά τους ως «πολύ καλύτερα» μετά την ομοιοπαθητική, πράγμα που σημαίνει ότι επέστρεψαν στην κανονική τους κατάσταση με μόνο ελαφρά συμπτώματα και δεν υποτροπίασαν. 58 (28%) ήταν «αρκετά καλύτερα», που σημαίνει ότι βελτιώθηκαν από τα σοβαρά συμπτώματα, αλλά εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν κάποια μικρότερα συμπτώματα. Σε συνδυασμό, 189 περιπτώσεις (93%) ήταν αρκετά ή πολύ καλύτερα. Το υπόλοιπο 7% των περιπτώσεων ήταν είτε κάπως καλύτερα είτε αμετάβλητα. Κανένα δεν επιδεινώθηκε.
"Οι περισσότερες από τις περιπτώσεις του σταδίου 1, οι οποίες είχαν ήπια συμπτώματα, ανταποκρίθηκαν καλά εντός 24 έως 48 ωρών", λέει η Τίνα Κουίρκ, μία ομοιοπαθητικός που συνεργάζεται με τον Τζέρεμι Σερ. "Χρησιμοποιήθηκαν λίγα συγκεκριμένα ομοιοπαθητικά σκευάσματα στις περιπτώσεις του σταδίου 1. Οι περιπτώσεις του σταδίου 2 είχαν πιο έντονα και βαθύτερα συμπτώματα και μειωμένη ζωτικότητα. Συχνά εμφανίζονταν ήδη με συμπτώματα μιας εβδομάδας ή περισσότερο. Συχνά χρειάστηκε μια εβδομάδα και δύο ή τρία ομοιοπαθητικά φάρμακα για να επιλυθεί η περίπτωση."

Η απόκριση του COVID-19 στην ομοιοπαθητική
Μεταξύ 204 περιπτώσεων πιθανού ή επιβεβαιωμένου COVID-19 που αντιμετωπίστηκαν από ομοιοπαθητικούς παγκοσμίως, 131 άτομα (64%) εκτίμησαν ότι αισθάνονται «πολύ καλύτερα» μετά την ομοιοπαθητική, με μόνο ελαφρά συμπτώματα και χωρίς υποτροπή, και 58 (28%) ήταν «πολύ καλύτερα», που σημαίνει ότι τα σοβαρά συμπτώματα είχαν βελτιωθεί, αλλά με μερικά πιο ήπια συμπτώματα να παραμένουν. Μόνο το 7% είπε ότι ήταν είτε κάπως καλύτερα είτε αμετάβλητα και κανείς δεν είχε επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Μια μελέτη για την Ομοιοπαθητική
Η αντίθεση μεταξύ της στάσης των ομοιοπαθητικών όπως ο Τζέρεμι Σερ και των ιστοριών ανημποριάς και απελπισίας από γιατρούς και νοσηλευτές που βλέπουν τους ασθενείς τους να πεθαίνουν μόνοι τους σε αναπνευστήρες σε παραδοσιακές νοσοκομειακές ΜΕΘ, απομονωμένοι από τους αγαπημένους τους, δεν θα μπορούσε να είναι πιο έντονη.
"Προέρχομαι από ιατρική οικογένεια και έρχομαι σε επαφή με πολλούς γιατρούς, και δυσκολεύονται πραγματικά", λέει ο Σερ. "Δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν και οι θεραπείες που θεωρούνταν καλές πριν από ένα μήνα αποδεικνύονται τώρα πολύ καταστροφικές, όπως για παράδειγμα οι αναπνευστήρες. Ανακαλύπτουν τώρα όλες τις παρενέργειες και μιλούν για τον μεγαλύτερο αριθμό θνησιμότητας ατόμων σε αναπνευστήρες. στη διαδικασία αποκατάστασης των πνευμόνων. Πολλοί γιατροί λένε ότι δεν είναι η σωστή θεραπεία."
Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους από τους πρόσφατους ιούς τύπου γρίπης όπως η γρίπη των πτηνών Α (H5N1) και το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο του SARS, δεν υπάρχουν γνωστά φάρμακα για την καταπολέμηση του COVID-19. Τα φάρμακα υδροξυχλωροκίνη και χλωροκίνη που δίνονται για την ελονοσία, τα οποία αναφέρθηκαν από τον Πρόεδρο Τραμπ και ορισμένους αμερικανούς γιατρούς κατά τα αρχικά στάδια της πανδημίας ως πιθανή θεραπεία για το νέο κοροναϊό, αργότερα βρέθηκε ότι δεν έχουν καμία επίδραση στη μείωση του κινδύνου μηχανικού αερισμού των ασθενών με COVID και πλέον εκδόθηκαν προειδοποιήσεις ασφαλείας από τον Οργανισμό τροφίμων και φαρμάκων (FDA) επειδή μπορούν να προκαλέσουν επικίνδυνες ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό σε ασθενείς με κοροναϊό.1
Εμβόλια όπως το Sinovac, που περιέχει μια αδρανοποιημένη μορφή του SARS-CoV-2 (ο ιός που προκαλεί τον COVID-19), βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά πρέπει να γίνουν δοκιμές για να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλειά τους.
Η ομοιοπαθητική, όχι μόνο παρέχει μια πολλά υποσχόμενη απάντηση στο COVID-19, αλλά και οι ομοιοπαθητικοί, οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι σε σχολαστικές τεχνικές διάγνωσης, μπόρεσαν να συντάξουν ένα πολύ λεπτομερές πορτρέτο του νέου κοροναϊού. Ενώ τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) στις ΗΠΑ ανέφεραν τρία συμπτώματα για το COVID-19 (δυσκολία στην αναπνοή, ξηρό βήχα και πυρετό), οι ομοιοπαθητικοί που συνεργάζονται σε όλο τον κόσμο είχαν ήδη συντάξει μια ολοκληρωμένη λίστα με περισσότερα από 100 συμπτώματα COVID-19, σύμφωνα με τον Τζέρεμι Σερ.
Από τις 30 Απριλίου, το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων είχε προσθέσει έξι ακόμη συμπτώματα: ρίγη, επαναλαμβανόμενο κούνημα με ρίγη, μυϊκό πόνο, πονοκέφαλο, πονόλαιμο και απώλεια γεύσης ή όσφρησης. Μέχρι τότε, η ομάδα του Σερ είχε συγκεντρώσει μια λίστα με περίπου 400 συμπτώματα, όπως πανικό και άγχος, ναυτία και διάρροια, ερυθρότητα γύρω από τα μάτια και εξάντληση τόσο εξουθενωτική που ορισμένοι είπαν ότι δεν μπορούσαν καν να σηκωθούν και να διασχίσουν το δωμάτιο για να χρησιμοποιήσουν το μπάνιο.
"Όλοι περιγράφουν ότι η βλέννα στους πνεύμονες είναι πολύ παχιά, κολλώδης που δύσκολα αποβάλλεται με το βήχα", λέει η Κουίρκ. "Ο βήχας πνίγει, υπάρχει τάση για εμετό και επιδεινώνεται με την εισπνοή - αναπνέοντας βαθιά. Ένα από τα περίεργα συμπτώματα είναι ότι μπορούν να βήχουν ευκολότερα όταν είναι ξαπλωμένοι. Στις περισσότερες άλλες πνευμονικές καταστάσεις, οι άνθρωποι θέλουν να είναι καθιστοί όταν βήχουν."
Η Κουίρκ πρόσθεσε ότι μερικές μεταγενέστερες περιπτώσεις είχαν λιγότερα αναπνευστικά συμπτώματα. "Όλα αυτά τα συμπτώματα επιβεβαιώνουν αυτό που αναφέρεται στην ιατρική βιβλιογραφία, ότι αυτός ο ιός φαίνεται να επηρεάζει πολλά συστήματα οργάνων εκτός ή αντί του αναπνευστικού, ειδικά καθώς μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου", αναφέρει.

Πώς λειτουργεί η ομοιοπαθητική;
Αν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα αραιώνονται συχνά (όχι πάντα) σε σημείο που δεν έχουν απομείνει μόρια της αρχικής ουσίας, τότε πώς λειτουργούν;
Με βάση το παλιό πρότυπο της κλασικής χημείας και της νευτώνιας φυσικής, δεν μπορούν. Ωστόσο, οι σύγχρονες επιστήμες της κβαντικής φυσικής, του βιοσυντονισμού, της θεωρίας πεδίου και της θεωρίας πληροφοριών, καθώς και οι ανακαλύψεις στη δομή του νερού, μας δίνουν τη δυνατότητα άλλης εξήγησης.
Μελέτες δείχνουν ότι οι πληροφορίες για μια ουσία μπορούν να αποτυπωθούν στο νερό και ότι ακόμη και μετά από εξαιρετικά υψηλή αραίωση, οι πληροφορίες της αρχικής ουσίας μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, ερευνητές στη Γερμανία έχουν παρατηρήσει μια στατιστικά σημαντική μείωση φωτοβολίας στα βακτήρια Vibrio fischeri όταν τα μικρόβια εισάγονται σε ένα εξαιρετικά αραιωμένο και δυναμοποιημένο χημικό στο νερό.1
Τα πειράματα έδειξαν επίσης ότι το νερό μπορεί να "συντονιστεί" σε συγκεκριμένες συχνότητες με ηλεκτρομαγνητική μεταφορά πληροφοριών και να μεταδώσει τις πληροφορίες σε ανθρώπινα κύτταρα.2
«Λόγω της κινητικής των πεδίων, ένα φάρμακο μπορεί να δράσει ακόμη και αν δεν υπάρχουν μόρια», γράφουν οι Dr Massimo Citro και Ervin Laszlo στο βιβλίο τους, The Basic Code of the Universe: The Science of the Invisible in Physics, Medicine, and Spirituality (Ο Βασικός Κώδικας του Σύμπαντος: Η Επιστήμη του Αόρατου στη Φυσική, την Ιατρική και την Πνευματικότητα). "Τα πεδία δύο οντοτήτων (φυτό, ζώο, ορυκτό ή άνθρωπος) που έχουν την πληροφορία μπορούν να αλληλεπιδράσουν με απλό τρόπο ή με υπέρβαση... Οι αλληλεπιδράσεις υπέρβασης εμφανίζονται όταν το πεδίο μιας ουσίας είναι αρκετά ισχυρό για να κάνει την εκπομπή των σημάτων της τόσο έντονη, που γίνεται αρκετά διεισδυτική για να ξεπεράσει το πεδίο της άλλης ουσίας. Το πεδίο αυτό αλλάζει το ρυθμό του και μπαίνει σε μια νέα κατάσταση ύλης, καθιστώντας την παρόμοια με την άλλη ουσία. Ομοίως, κατά την παρασκευή ενός ομοιοπαθητικού φαρμάκου, η δυναμοποίηση που μεταδίδει την ταλάντωση της διαλυμένης ουσίας στα μόρια του νερού, δημιουργεί μια τέτοια αλληλεπίδραση."
Αρκετά σύνολα επαναλαμβανόμενων πειραμάτων υψηλής ποιότητας δείχνουν ότι η οπτική φασματοσκοπία, οι μετρήσεις ηλεκτρικής σύνθετης αντίστασης, καθώς και κάτι που ονομάζεται χαλάρωση NMR (πόλωση πυρηνικής περιστροφής) που συμβαίνει υπό την επίδραση μιας συσκευής πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού, παρέχουν στοιχεία για "συγκεκριμένες φυσικοχημικές ιδιότητες των ομοιοπαθητικών παρασκευασμάτων."3

Πηγές:

1.Biochim Biophys Acta, 2003; 1621: 253-60
2. Altern Complement Med. 2012; 18: 258-61
3. J Altern Complement Med, 2019; 25: 890-90

Ομοιοπαθητικές δοσολογίες
Για εύκολες οξείες καταστάσεις και για τις βασικές πρώτες βοήθειες, "ο μέσος άνθρωπος μπορεί να μάθει αρκετή ομοιοπαθητική για να αντιμετωπίσει ένα κρυολόγημα, έναν πονόλαιμο και μερικά χτυπήματα και μώλωπες σε λίγες μόνο ώρες", λέει η Ντενίς Στρέιτζις. "Αλλά για κάτι σαν τον COVID", συνεχίζει, "μπορεί να γίνει σωστή συνταγογράφηση μόνο από ομοιοπαθητικό". Ο νέος ιός είναι πολύ μολυσματικός, μεταβλητός και απειλητικός για τη ζωή και απαιτεί επαγγελματική παρακολούθηση για την αποκατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος μόλις περάσει η λοίμωξη.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έρχονται σε διαφορετικές δυναμοποιήσεις: από 6x μέχρι τα 100M. Όσο υψηλότερη είναι η δυναμοποίηση, τόσο περισσότερες φορές έχει περάσει από αραιώσεις και κρούσεις η αρχική ουσία, και τόσο λιγότερα αρχικά μόρια της ουσίας βρίσκονται στο φάρμακο. Ένα φάρμακο σε μορφή 10Μ έχει αραιωθεί και δυναμοποιηθεί μέσω κρούσεων 10.000 φορές.
Ωστόσο, ορισμένα φάρμακα είναι ισχυρότερα από άλλα όσον αφορά τη δυνητική τους δράση. "Κάποια είναι πολύ πιο βαθιά και ισχυρά φάρμακα, ενώ κάποια είναι περισσότερο για θεραπείες βραχείας δράσης", λέει η Στρέιτζις.
"Το είδος του ατόμου, η ευαισθησία του, η ζωτικότητά του, τα συμπτώματα που οδηγούν σε συγκεκριμένο φάρμακο, η δύναμη του φαρμάκου και το πώς συνδυάζονται όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι η διαφορά μεταξύ του να είναι χρήσιμο ένα φάρμακο ή να μη λειτουργεί και να είναι δυνητικά προβληματικό. "

Ασφαλής και αποτελεσματική
Δυστυχώς, η ομοιοπαθητική δεν προσελκύει μεγάλα χρηματικά ποσά για έρευνα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν γίνονται τόσο συχνά δοκιμές υψηλής ποιότητας που χρησιμοποιούν κατάλληλες ερευνητικές μεθόδους. Επί του παρόντος, για παράδειγμα, μόνο 63 από τις 188 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές ομοιοπαθητικής έχουν μελετήσει κλασικές, εξατομικευμένες μεθόδους θεραπείας, ενώ οι άλλες 125 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές εξέτασαν την επίδραση ενός επιλεγμένου ομοιοπαθητικού φαρμάκου για ένα συγκεκριμένο ζήτημα.
Αυτό σημαίνει ότι το σημαντικό πλεονέκτημα της ομοιοπαθητικής και ένα από τα θεμέλια της αποτελεσματικότητάς της - η ικανότητα του ομοιοπαθητικού να διαγνώσει σχολαστικά τη σωστή εξατομικευμένη θεραπεία, λαμβάνοντας υπόψη τη μοναδική κατάσταση της υγείας και τη φυσιολογία του ασθενούς - αγνοείται εντελώς.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη Βρετανική Ομοιοπαθητική Ένωση, τέσσερις από τις πέντε ολοκληρωμένες αξιολογήσεις τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών για την ομοιοπαθητική έχουν καταλήξει σε γενικά θετικά συμπεράσματα,2 και δύο σημαντικές αξιολογήσεις τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών που εξέτασαν συγκεκριμένα την εξατομικευμένη ομοιοπαθητική βρήκαν παρόμοια θετικά αποτελέσματα.3
Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε για την ομοιοπαθητική στην θεραπεία των επιδημικών ασθενειών δείχνει την αποτελεσματικότητά της χρησιμοποιώντας διάφορες ομοιοπαθητικές προσεγγίσεις, που συμπεριλαμβάνουν: 1) εξατομίκευση, όπου ένα ομοιοπαθητικό σκεύασμα επιλέγεται κάθε φορά με βάση τα συμπτώματα για τη θεραπεία του συγκεκριμένου ατόμου, 2) συνδυασμένες θεραπείες, 3) genus epidemicus, που πρόκειται για τη λήψη ενός ομοιοπαθητικού φαρμάκου που αντιμετωπίζει τα συνολικά συνδυασμένα συμπτώματα μιας μεγάλης ομάδας ατόμων που πάσχουν από μια συγκεκριμένη ασθένεια όπως το COVID-19 "σαν να είχαμε να ασχοληθούμε με ένα άτομο", και 4) ισοπαθητική, η χρήση της ακριβούς ουσίας που προκαλεί μια ασθένεια ως θεραπευτικό εργαλείο για αυτό ίδια ασθένεια.4 (Η ισοπαθητική είναι η αρχή πίσω από τα εμβόλια και την ανοσοθεραπεία. Ακούγεται σαν ομοιοπαθητική, αλλά ως επί το πλείστον η ομοιοπαθητική βασίζεται στην αρχή των «ομοίων», όχι «των ίδιων».)
Στην περίπτωση της γρίπης, δύο τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες, συμπεριλαμβανομένων συνολικά 850 ατόμων, έχουν δείξει ότι το ομοιοπαθητικό σκεύασμα Oscillococcinum μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα και να μειώσει το χρόνο ανάρρωσης.5
Μια μελέτη 461 Γάλλων ασθενών που ασθένησαν με συμπτώματα γρίπης διαπίστωσε επίσης ότι η ικανοποίηση των ασθενών ήταν υψηλότερη μεταξύ εκείνων που έλαβαν αποκλειστικά ομοιοπαθητικά φάρμακα, σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν συμβατικά φάρμακα μόνα τους ή σε συνδυασμό με ομοιοπαθητικά φάρμακα.6
Η ομοιοπαθητική έχει επίσης δείξει αποτελεσματικότητα στη θεραπεία άλλων αναπνευστικών παθήσεων. Το ποσοστό επιτυχίας της ομοιοπαθητικής θεραπείας για αναπνευστικές αλλεργίες ήταν 87,6% σε μια μελέτη καταγραφής περιπτώσεων.7
Σε μια μελέτη που σύγκρινε 857 ασθενείς που έλαβαν ομοιοπαθητική και 720 ασθενείς που έλαβαν συμβατική θεραπεία για οξεία προβλήματα του αναπνευστικού και των αυτιών, οι αναφορές ασθενών έδειξαν ότι και οι δύο προσεγγίσεις ήταν εξίσου αποτελεσματικές, με την ομοιοπαθητική ομάδα να εμφανίζει πολύ λιγότερες παρενέργειες.8
Στην περίπτωση ρινίτιδας (φλεγμονή και πρήξιμο της βλεννογόνου μεμβράνης της μύτης), μία τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη 51 ασθενών βρήκε σημαντική αντικειμενική βελτίωση στη ροή του αέρα από τη ρινική οδό χρησιμοποιώντας ομοιοπαθητικά σκευάσματα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.9
Οι κίνδυνοι από τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα είναι «ελάχιστοι σε σύγκριση με εκείνους των συμβατικών φαρμάκων», γράφει ο γιατρός Μπράιαν Κίρμπι του Πανεπιστημίου του Έξετερ, αλλά η πρόκληση είναι η επιλογή του κατάλληλου ομοιοπαθητικού σκευάσματος για κάθε άτομο. Κατά την αρχική αξιολόγηση, λαμβάνεται υπόψη ολόκληρος ο οργανισμός και κάθε πτυχή του ατόμου, σωματική και ψυχοδιανοητική.
Μια αρχική συνάντηση μπορεί εύκολα να διαρκέσει μερικές ώρες, με τον ομοιοπαθητικό να υποβάλει λεπτομερείς ερωτήσεις σχετικά με την υγεία του ατόμου, τη φυσική κατάσταση, τις στάσεις, τη συναισθηματική ευεξία, τα πρότυπα σκέψης, τα πρότυπα ύπνου και τις συνήθειες, όλα σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί η γενική ιδιοσυγκρασιακή εικόνα του ατόμου.
Στην ομοιοπαθητική δεν υπάρχει ένα φάρμακο που «κάνει για όλους» - γι’ αυτό και οι ομοιοπαθητικοί ισχυρίζονται ότι μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματικό. Η υγεία είναι πάντα εξατομικευμένη.
"Πρέπει να είσαι αρκετά προχωρημένος για να βρεις το φάρμακο για ένα άτομο", λέει ο Τζέρεμι Σερ. "Όταν πρόκειται για επιδημία, μόλις βρεθεί το φάρμακο αυτό που ονομάζουμε genus epidemicus - αυτή η μικρή ομάδα φαρμάκων που λειτουργούν στην επιδημία - τότε γίνεται πολύ πιο εύκολο και αποτελεσματικό να αντιμετωπίσετε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων."
Εύκολο, ίσως, αλλά όχι απλοϊκό. Η αντιμετώπιση ενός ιού όπως ο COVID-19 απαιτεί επαγγελματική εργασία, διότι, πάλι, δεν υπάρχει ένα φάρμακο που λειτουργεί για όλους. Όπως επισημαίνει η Κουίρκ, χρειάζεται συχνά πειραματισμός με δύο ή τρία φάρμακα μέσα από τα πιο συχνά που ταιριάζουν στα συμπτώματα της πανδημίας για να βρεθεί αυτό που ταιριάζει στο άτομο.
Και μετά, όταν αλλάζουν τα συμπτώματα, όπως συμβαίνει πάντα, ποια είναι η επόμενη πιο κατάλληλη θεραπεία; Σε ποια ποσότητα; Πόσο συχνά; Για πόσο καιρό; Έχει κάνει η ασθένεια τον κύκλο της; Εάν ναι, τότε ποιο είναι το καλύτερο φάρμακο που πρέπει να λάβει αυτό το συγκεκριμένο άτομο για να ανοικοδομήσει το δικό του ανοσοποιητικό σύστημα και τον οργανισμό του, ώστε να μην αρρωστήσει ξανά;
Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί υπόψη η μεταβλητότητα των ιών. Μια θεραπεία που λειτούργησε τον περασμένο μήνα δεν είναι εγγυημένη ότι θα είναι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση στο άμεσο μέλλον. "Ο COVID αλλάζει καθώς εξελίσσεται", παραδέχεται ο Σερ. "Φαίνεται να είναι πολύ δυναμικός και ξέρει πώς να μεταλλάσσεται. Αυτό είναι ένα από τα σημαντικά πράγματα σχετικά με τις επιδημίες. Ένας επαγγελματίας πρέπει να είναι πολύ δυναμικός για να μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό της επιδημίας. Πρέπει να είστε συνεχώς εδώ και τώρα."
Η εύρεση του πιο αποτελεσματικού ομοιοπαθητικού σκευάσματος για το άτομο, η γνώση της βέλτιστης δοσολογίας, η γνώση του πότε θα αλλάξει το φάρμακο όταν χρειάζεται και τι πρέπει να κάνετε για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και γενικά του οργανισμού μόλις επιλυθούν τα συμπτώματα είναι ζητήματα που απαιτείται η γνώση ενός επαγγελματία ομοιοπαθητικού.
Ο Τζέρεμι Σερ και μια ομάδα ομοιοπαθητικών δημιούργησαν μια διεθνή γραμμή βοήθειας. Επισκεφθείτε τη διεύθυνση www.homeopathyhelpnow.com για να μάθετε περισσότερα.

Βιβλιογραφικές αναφορές
1. US Food and Drug Administration, FDA Drug Safety Communication, April 24, 2020; medRxiv, 2020.04.16.20065920
2.Br Med J, 1991; 302: 316-23; Lancet, 1997; 350: 834-43; J Clin Epidemiol, 1999; 52: 631-6; Eur J Clin Pharmacol, 2000; 56: 27-33
3.J Altern Complement Med, 1998,4: 371-388; Syst Rev, 2014, 3: 142
4.Homeopathy, 2018; 107: 157-60
5.Br J Clin Pharmacol, 1989; 27: 329-35; Br Homeopathy J, 1998; 87: 69-76
6.J Altern Complement Med, 2013; 19: 146-52
7.Homeopathy, 2006; 95: 68-72
8.BMC Complement Altern Med, 2007; 7: 7
9.BMJ, 2000; 321: 471-6.


[1] Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι εξατομικευμένο ανάλογα με την κατάσταση και την ιδιοσυγκρασία του ασθενή και έτσι δεν δίνεται σε όλους η ίδια ουσία, ακόμα και αν πρόκειται για την ίδια ασθένεια. Γι’ αυτό και απαιτείται η συνεννόηση με τον ομοιοπαθητικό πριν από τη λήψη του ομοιοπαθητικού σκευάσματος.

Κατηγορία Ομοιοπαθητική

Οι υπηρεσίες υγείας των ΗΠΑ δοκιμάζουν διαφορετικά μηνύματα μάρκετινγκ για να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερους να κάνουν το εμβόλιο κατά του COVID-19 όταν αυτό γίνει διαθέσιμο.
Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Yale έχει προσλάβει 4.000 εθελοντές στους οποίους θα δοθεί μια σειρά μηνυμάτων μάρκετινγκ. Το πιο αποτελεσματικό είναι πιθανό να κυκλοφορήσει σε εθνικές εκστρατείες κατά την έναρξη του εμβολιασμού κατά του COVID-19.
Το τυπικό μήνυμα ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή και αποτελεσματικά θα ελεγχθεί έναντι άλλων μηνυμάτων μάρκετινγκ, όπως το πώς ο ιός περιορίζει την προσωπική ελευθερία ή περιορίζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν τα προς το ζην ή γενικά τα οφέλη για το ευρύτερο κοινωνικό καλό.
Ένα μήνυμα, που ονομάζεται «κοινωνική πίεση-θυμός», ζητά από τους συμμετέχοντες να φανταστούν πώς θα ένιωθαν εάν δεν εμβολιαστούν και διαδώσουν την ασθένεια στην οικογένεια και την τοπική τους κοινότητα. Ένα άλλο, που ονομάζεται «εμπιστοσύνη στην επιστήμη», υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι που δεν εμβολιάζονται δεν καταλαβαίνουν πώς εξαπλώνονται οι ιοί και αγνοούν την επιστήμη.
Το τελικό μήνυμα, «μη-γενναιότητα», υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι που αρνούνται το εμβόλιο δεν είναι γενναίοι σε σύγκριση με τους πρώτους, όπως οι γιατροί και οι πυροσβέστες.

Κατηγορία Info
Σελίδα 4 από 6