Το 2024 πραγματοποιήθηκε Σύνοδος για τη Μεταβολική Υγεία στις ΗΠΑ με θέμα το γλυκαντικό αλλουλόζη (1). Η εκδήλωση περιλάμβανε ένα εξαιρετικό πάνελ ειδικών επιστημόνων. Στη σύνοδο αυτή αναλύθηκε πώς η αλλουλόζη επηρεάζει τα επίπεδα γλυκόζης, την ευαισθησία στην ινσουλίνη, τη διαχείριση βάρους και τη διέγερση του GLP-1 για κορεσμό και έλεγχο της γλυκόζης.

Τι είναι η αλλουλόζη;
Η αλλουλόζη είναι ένα σχετικά νέο γλυκαντικό στην αγορά. Γνωστή επίσης ως D-ψικόζη, η αλλουλόζη είναι ένα σπάνιο σάκχαρο που απαντάται φυσικά σε μικρές ποσότητες σε ορισμένα φρούτα, όπως τα σύκα και οι σταφίδες. Δομικά, ταξινομείται ως μονοσακχαρίτης, παρόμοια με τη γλυκόζη και τη φρουκτόζη. Η μοναδική χημική της διάταξη αποτρέπει τον μεταβολισμό της με τον ίδιο τρόπο όπως άλλες ζάχαρες. Αυτή η διαφορά αποτελεί τη βάση για το χαμηλό θερμιδικό της προφίλ και τα μεταβολικά οφέλη της. Παρόλο που περίπου το 70% της αλλουλόζης που καταναλώνετε απορροφάται στο αίμα μέσω του πεπτικού σας συστήματος, αποβάλλεται μέσω των ούρων χωρίς να χρησιμοποιείται ως καύσιμο.

Η γλυκύτητα της αλλουλόζης προσομοιάζει έντονα αυτή της σακχαρόζης (κοινής ζάχαρης). Ωστόσο, σε αντίθεση με τη σακχαρόζη, η αλλουλόζη αποδίδει μόλις 0,2 έως 0,4 θερμίδες ανά γραμμάριο, συγκριτικά με τις 4 θερμίδες ανά γραμμάριο της ζάχαρης.

Οφέλη υγείας της αλλουλόζης
1. Ρύθμιση σακχάρου στο αίμα
Η αλλουλόζη έχει ελάχιστη επίδραση στα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα, γεγονός που την καθιστά κατάλληλο γλυκαντικό για άτομα με διαβήτη. Η αλλουλόζη αποβάλλεται σε μεγάλο βαθμό από το σώμα χωρίς να μεταβολίζεται. Έρευνες σε πειραματόζωα δείχνουν ότι η αλλουλόζη μπορεί ακόμη και να βελτιώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης μετά το γεύμα, συμβάλλοντας ενδεχομένως στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2 (2-5).

Πρώιμες έρευνες υποδεικνύουν επίσης ότι η αλλουλόζη μπορεί να έχει ευεργετικές επιδράσεις στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα στους ανθρώπους. Σε μία μελέτη, 30 συμμετέχοντες χωρίς διαβήτη έλαβαν δόση 50 γραμμαρίων σακχαρόζης, ακολουθούμενη είτε από ένα εικονικό φάρμακο είτε από αλλουλόζη. Η ομάδα που κατανάλωσε αλλουλόζη παρουσίασε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά από 30 λεπτά σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε το εικονικό φάρμακο (placebo) (6).

2. Υποστήριξη στη διαχείριση βάρους
Μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν ότι η αλλουλόζη μπορεί να επηρεάσει τον ενεργειακό μεταβολισμό μειώνοντας τη συσσώρευση λίπους και προάγοντας την οξείδωση του λίπους.
Σε μια μελέτη με 121 Κορεάτες ενήλικες, οι συμμετέχοντες κατανάλωσαν 4 ή 7 γραμμάρια αλλουλόζης ή ένα εικονικό φάρμακο δύο φορές την ημέρα για 12 εβδομάδες. Η ομάδα που κατανάλωσε τη μεγαλύτερη ποσότητα αλλουλόζης παρουσίασε σημαντική μείωση στο ποσοστό και τη μάζα του σωματικού λίπους, συμπεριλαμβανομένου του κοιλιακού λίπους (7).
Μια άλλη μικρή μελέτη με 13 υγιείς ενήλικες διαπίστωσε ότι η κατανάλωση 5 γραμμαρίων αλλουλόζης πριν από ένα γεύμα φάνηκε να βελτιώνει τον ενεργειακό μεταβολισμό μετά την κατανάλωση τροφής, κάτι που μπορεί να συμβάλει στη διαχείριση του σωματικού βάρους (8).
Μελέτες σε ανθρώπους δείχνουν επίσης ότι η κατανάλωση αλλουλόζης μπορεί να μειώσει την όρεξη και να βελτιώσει το αίσθημα κορεσμού, βοηθώντας τα άτομα να ακολουθούν δίαιτες ελεγχόμενων θερμίδων.
Ο Dr. Ben Bikman, αναπληρωτής καθηγητής κυτταρικής βιολογίας στο Brigham Young University, παρουσίασε τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης, που εξέτασε τις επιδράσεις της στέβιας και της αλλουλόζης σε αρουραίους που τρέφονταν είτε με μια τυπική δίαιτα είτε με μια Δυτική δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και ζάχαρη. Σε διάστημα 12 εβδομάδων, οι αρουραίοι με τη Δυτική δίαιτα που κατανάλωναν στέβια παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση βάρους, ενώ εκείνοι που κατανάλωναν αλλουλόζη παρουσίασαν σημαντικά μικρότερη αύξηση βάρους, βελτιωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, καλύτερη ανοχή στη γλυκόζη, αυξημένο γλυκογόνο στο ήπαρ, μειωμένους δείκτες φλεγμονής και άλλα οφέλη για την υγεία (9).

3. Προστασία από τη λιπώδη νόσο του ήπατος
Μελέτες σε αρουραίους και ποντίκια έχουν δείξει ότι η αλλουλόζη φαίνεται να μειώνει την αποθήκευση λίπους στο ήπαρ (10-11). Επιπλέον, μια μικρή μελέτη με 90 ανθρώπους διαπίστωσε ότι η κατανάλωση αλλουλόζης για 48 εβδομάδες βελτίωσε τους δείκτες λιπώδους νόσου του ήπατος (12).

Η αλλουλόζη είναι ένας αγωνιστής GLP-1. Θα αποτελέσει το νέο φυσικό Ozempic χωρίς παρενέργειες;
Το GLP-1 (γλυκανόμορφο πεπτίδιο 1), μια ορμόνη που εμπλέκεται στη ρύθμιση της γλυκόζης και στον έλεγχο της όρεξης, έχει αποδειχθεί ότι αυξάνεται με την κατανάλωση αλλουλόζης, βελτιώνοντας την ανοχή στη γλυκόζη και μειώνοντας την αύξηση του βάρους.
Η αλλουλόζη μοιάζει με τη φρουκτόζη, αλλά δεν ενεργοποιεί την οδό που οδηγεί στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Επίσης διεγείρει το GLP-1. Το GLP-1 μειώνει τη γλυκόζη στο αίμα και, όπως έχουν διαπιστώσει οι επιστήμονες, όταν χορηγούν αλλουλόζη σε άτομα ή στους ίδιους, τα επίπεδα γλυκόζης μετά το γεύμα μειώνονται, ενώ τα επίπεδα ινσουλίνης είτε παραμένουν σταθερά είτε τείνουν να μειώνονται.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αλλουλόζη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καθημερινό συμπλήρωμα για καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και όχι μόνο ως υποκατάστατο της ζάχαρης.
Η αλλουλόζη, δρώντας ως αγωνιστής του GLP-1, σας κάνει να αισθάνεστε πιο χορτάτοι για περισσότερη ώρα, επειδή καθυστερεί την κένωση του στομάχου.
Το εξαιρετικό χαρακτηριστικό του GLP-1 είναι ότι, σε αντίθεση με την περίπτωση φαρμάκων όπως η σεμαγλουτίδη (Ozempic), όπου τα επίπεδα του GLP-1 παραμένουν υψηλά συνεχώς και οι παρενέργειες είναι σημαντικές, με την αλλουλόζη η αύξηση είναι παροδική και υποχωρεί.

Είναι η αλλουλόζη ασφαλής;
Η ασφάλεια της αλλουλόζης έχει μελετηθεί εκτενώς και έχει αναγνωριστεί ως «Γενικά Αναγνωρισμένη ως Ασφαλής» (GRAS) από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA).

Γιατί δεν επιτρέπεται η αλλουλόζη στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Γεννάται το ερώτημα γιατί, ενώ η αλλουλόζη έχει τόσες ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία, δεν επιτρέπεται (ακόμα τουλάχιστον) στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη θεωρείται «νέο τρόφιμο» (novel food), που σημαίνει ότι δεν είναι διαθέσιμη αρκετό καιρό ώστε να έχει υποβληθεί σε επαρκή δοκιμή. Εδώ όμως θα πρέπει να καυτηριάσουμε το γεγονός, ότι στην Ευρώπη επιτρέπεται η χρήση της ασπαρτάμης, η οποία έχει ταξινομηθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως ένα πιθανό καρκινογόνο, αλλά δεν επιτρέπεται η χρήση της αλλουλόζης η οποία έχει φανεί ότι είναι ασφαλής και δεν έχει παρενέργειες.

ΠΗΓΕΣ
1. https://www.youtube.com/watch?v=sqNlZDivjAg
2. Clin Nutr. 2020 Nov;39(11):3308-3318.
3. J Agric Food Chem. 2017 Apr 5;65(13):2888-2894.
4. Drug Des Devel Ther. 2015 Jan 17;9:525-35.
5. Heliyon. 2021 Sep 17;7(9):e08013.
6. BMJ Open Diabetes Res Care. 2021 Feb;9(1):e001939.
7. Nutrients. 2018 Jan 31;10(2):160.
8. Nutrition. 2017 Nov-Dec;43-44:16-20.
9. Nutrients. 2024 Jun 10;16(12):1821.
10. Food Funct., 2019,10, 2417-2425.
11. J Food Sci. 2015 Jul;80(7):H1619-26.
12. Fundamental Toxicological Sciences. 2020 Jan; 7(1):15-31.

Για το εκτεταμένο άρθρο δείτε εδω: Αλλουλόζη


Δημόπουλος Μάριος
Ο Μάριος Δημόπουλος γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά. Σπούδασε αρχικά φιλολογία με ειδικότητα στη γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια λόγω του ενδιαφέροντός του στις φυσικές και εναλλακτικές θεραπείες σπούδασε στο εξωτερικό διατροφολογία και φυσικοπαθητική (naturopathy). Έχει ειδικευθεί στη χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων και εστιάζει την έρευνά του στην πρόληψη των ασθενειών με σωστή διατροφή, με χορήγηση βιταμινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών ουσιών υπό μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων και με χορήγηση φαρμακευτικών φυτών και βοτάνων. Είναι καθηγητής διατροφολογίας στη σχολή Natural Health Science (Ελλάδα), όπου διδάσκει για τα διατροφικά συμπληρώματα σε φαρμακοποιούς, διαιτολόγους, διατροφολόγους και εναλλακτικούς θεραπευτές. Ο Μάριος Δημόπουλος έχει γράψει 36 βιβλία για θέματα υγείας. Εδώ το πλήρες βιογραφικό του.

Κατηγορία Διατροφή