Πόνος στο γλουτό - Ισχιαλγία

Κατηγορία Χειροπρακτική
Δευτέρα, 18 Νοεμβρίου 2013 02:00 Διαβάστηκε 93927 φορές
Issue 58


Γράφουν η Ελένη Σκαρπαθάκη, Δρ Χειροπρακτικής & ο Σταύρος Σκαρπαθάκης, Δρ Χειροπρακτικής

Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν πρόβλημα στο γλουτό. Θα ασχοληθούμε με έναν από τους σημαντικότερους μύες στη συγκεκριμένη περιοχή του γλουτού τον απιοειδή μυ, που είναι μία από τις αιτίες που ευθύνονται για το άλγος στο γλουτό.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ

Ο μυς αυτός είναι μικρός και βρίσκεται κάτω από τον μείζονα γλουτιαίο μυ. Είναι ένας από τους έξι μύες, υπεύθυνους για την πλάγια έξω στροφή και απαγωγή του ισχίου και για την έκταση του μηρού. Εκφύεται οδοντωτά από την πρόσθια επιφάνεια του ιερού οστού και συγκεκριμένα από τον δεύτερο, τρίτο και τέταρτο τμήμα του ιερού οστού που βρίσκεται χαμηλά στη σπονδυλική μας στήλης.

Ο μυς αυτός καλύπτει την εμπρόσθια επιφάνεια της ιερολαγονίου αρθρώσεως και εξέρχεται από την πύελο μέσω του ισχιακού τρήματος (οπής), μαζί με άλλες νεύρο-αγγειακές δομές, καταφύεται δε στην άνω επιφάνεια του μείζονος τροχαντήρα. Έχει παρατηρηθεί σε πολλές περιπτώσεις ότι έχει κοινό καταφυτικό τένοντα με τον έσω θυροειδή μυ. Ο απιοειδής μυς νευρώνεται από το άνω γλουτιαίο νεύρο που σχηματίζεται από τις νευρικές ρίζες που εκφύονται από τα τρήματα μεταξύ του τετάρτου και πέμπτου οσφυικού σπονδύλου και του πρώτου τμήματος του ιερού οστού. Χαρακτηριστικό του μυός αυτού είναι επίσης η μη ελαστικότητα του.

Οι έξι μύες που είναι υπεύθυνοι για την πλάγια έξω στροφή και απαγωγή του ισχύου είναι οι: έσω και έξω θυροειδής, άνω και κάτω δίδυμος, τετράγωνος μηριαίος και ο απιοειδής που αποκαλείται και πυραμοειδής και ο οποίος πήρε το όνομα του από το σχήμα του που μοιάζει με απίδι(αχλάδι). Όταν υπάρχει πρόβλημα, οι συγκεκριμένοι μύες μπορεί να επηρεαστούν ή να επηρεάσουν με αποτέλεσμα να γίνουν αιτία πόνου ομοίου με της ισχιαλγίας.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Έχουν παρατηρηθεί διάφορες ανατομικές παραλλαγές στο ανθρώπινο σώμα όσον αφορά τη δίοδο του ισχιακού νεύρου από τον απιοειδή μυ. Κάθε σώμα έχει την δική του ανατομική κατασκευή για αυτό βλέπουμε τις παραλλαγές αυτές. Έτσι, το ισχιακό νεύρο μπορεί να διέρχεται πάνω, κάτω ή μέσα από τον απιοειδή μυ. Όταν υπάρχει ένας έντονος μυϊκός σπασμός του απιοειδούς μυός, που χαρακτηρίζεται ως μία νευρομυϊκή διαταραχή, μπορεί να παγιδεύσει το ισχιακό νεύρο το οποίο διέρχεται από τον συγκεκριμένο μυ. Όταν το ισχιακό νεύρο παγιδευτεί μπορεί να ερεθιστεί και να προκαλέσει ισχιαλγία, με τα ακόλουθά της, όπως πόνος στο γλουτό, το ισχίο, στην πίσω επιφάνεια του μηρού, που συνοδεύεται πολλές φορές και με μούδιασμα και μυρμήγκιασμα. Μπορεί επίσης να επεκταθεί και κάτω από το γόνατο, στο γαστροκνήμιο μυ μέχρι τον άκρο πόδα. Υπάρχουν περιπτώσεις που αναφέρεται πόνος στην οσφυϊκή μοίρα και στο περίνεο. Η ισχιαλγία αυτή είναι περιφερικής αιτιολογίας. Μπορεί να επιδεινωθεί με την άσκηση, τη βάδιση, το ανεβοκατέβασμα της σκάλας, το παρατεταμένο κάθισμα ιδίως σε σκληρή επιφάνεια.

Η κλινική διαφορική διάγνωση είναι δύσκολη γιατί όμοια συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν όταν υπάρχει δισκοπάθεια της οσφυϊκής μοίρας, που οφείλεται σε φλεγμονή των ανάλογων νευρικών νωτιαίων ριζών που δημιουργούν επίσης ισχιαλγία. Άσχετα αν το πρόβλημα προέρχεται από μηχανικά ή παθολογικά αίτια, όπως αρθρίτιδα, αγγειοπάθεια, όγκοι, νοσήματα του εγκεφάλου - νωτιαίου μυελού με αντανακλώμενο πόνο στο ισχιακό νεύρο ή νευρο-εκφυλιστικά νοσήματα, νευροπάθεια από έλλειψη βιταμινών όπως οι Β1, Β6 και Β12 και διάφορα άλλα προβλήματα, είναι μία δύσκολη και αβέβαιη διάγνωση, χρειάζεται η λήψη ενός καλού ιστορικού και λεπτομερή κλινικό έλεγχο με εξετάσεις όπως pace test, beatty, fadir, Freiberg κλπ. που αφορούν το συγκεκριμένο μυ. Καθώς εξελίσσονται τα ιατρικά μέσα με διάφορες εξετάσεις όπως της νευρογραφίας (MRI) του ισχιακού νεύρου, γίνεται ευκολότερη η εντόπιση του προβλήματος. Επίσης το ηλεκτρομυογράφημα και νευρογράφημα είναι απαραίτητα γιατί καθορίζουν το ύψος της βλάβης του νεύρου, αν είναι στη σπονδυλική στήλη ή περιφερικά. Αναφέρονται περιπτώσεις που το άτομο υποβλήθηκε σε χειρουργείο και προς μεγάλη έκπληξη όλων όταν συνήλθε από την νάρκωση δεν υπήρχε καμία βελτίωση, απλούστατα γιατί το πρόβλημα βρισκόταν αλλού.

ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ:

  1. Myofascial syndrome (μυοπεριτονιακό σύνδρομο): Τραυματισμοί που συνήθως προέρχονται από διάφορες αθλητικές δραστηριότητες μπορούν να εξελιχθούν, αν δεν μεριμνήσουμε εγκαίρως, σε μυοπεριτονιακό σύνδρομο, που σημαίνει έντονος μυϊκός σπασμός. Η κλινική ανατομία του συνδρόμου του απιοειδούς μυός είναι αρκετά περίπλοκη και συνήθως παρουσιάζεται περισσότερο στις γυναίκες.
  2. Υπερβολική άσκηση, κακή προθέρμανση, πέρα από το όριο αντοχής του σώματος και που ορισμένοι άνθρωποι συνεχίζουν σε ρυθμούς που το σώμα τους αναγκαστικά θα αντιδράσει, δυστυχώς τις περισσότερες φορές αρνητικά για την υγεία τους. Οι ποδηλάτες, οι δρομείς και οι κωπηλάτες συνήθως είναι πρώτοι στη λίστα γιατί καταπονούν το σώμα τους, ίσως με λάθος τρόπο άσκησης. Επιβάλλεται να μάθουμε να προστατεύουμε το σώμα μας.
  3. Αρθροπλαστική του ισχίου.
  4. Η εγκυμοσύνη.
  5. Λάθος επαναλαμβανόμενος τρόπος χρήσης των ισχίων στην έσω στροφή.
  6. Φλεγμονή στην ιερολαγόνιο άρθρωση (ιερολαγονίτιδα).
  7. Ίνωση του μυός που δημιούργησαν ενδομυικές ενέσεις και τραυματισμοί.
  8. Η πίεση που μπορεί να δεχθεί το ισχιακό νεύρο στη περιοχή του μείζονος ισχιακού τρήματος, που προκαλείται από διάφορες αιτίες, όπως από μια σκολίωση ή μετά από ένα κάταγμα του ποδός που αφού επουλωθεί μπορεί να παρατηρηθεί ανισοσκελία, που μπορεί να προκαλέσει την παγίδευση και συμπίεση του ισχιακού νεύρου, που έχει σαν αποτέλεσμα την οσφυοισχιακή συνδρομή εξωσπονδυλικής αιτιολογίας.
  9. Μία από τις πιο συχνές αιτίες είναι όταν υπάρχει υπεξάρθρημα στη περιοχή των ισχίων των οσφυϊκών σπονδύλων και του ιερού οστού. Όλα όσα περιγράψαμε μας βοηθούν να καταλάβουμε τι συμβαίνει όταν υπάρχει πρόβλημα με τον απιοειδή μυ. Κάθε θεράπων προσφέρει στα πλαίσια των γνώσεων του ό, τι νομίζει καλύτερο. Υπάρχουν περιπτώσεις που η Χειροπρακτική αγωγή όπου εφαρμόζεται, να έχει εκπληκτικά αποτελέσματα.

Φανταστείτε μία μυϊκή σύσπαση του συγκεκριμένου μυός που προέρχεται από ένα υπεξάρθρημα των ισχίων, της ιερολαγονίου αρθρώσεως που επηρεάζουν άμεσα τον απιοειδή μυ που με τη σειρά του επηρεάζει πάνω, το άνω γλουτιαίο νεύρο και αρτηρία, κάτω από το μυ το κάτω γλουτιαίο νεύρο και αρτηρία, το αιδοιικό νεύρο και την έσω αιδοιική αρτηρία, το ισχιακό και το οπίσθιο μηριαίο δερματικό νεύρο και κλάδους που νευρώνουν τον τετρακέφαλο και μηριαίο μυ, καθώς και το νεύρο για το έσω θυροειδή μυ. Είναι ένας μικρός, αλλά σημαντικός μυς.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Όταν ο πόνος είναι ανυπόφορος, συνηθίζεται η έκχυση κορτικοστεροειδών καθώς και τοπικού αναισθητικού, χρήση πάγου και διακοπή ενοχλητικών δραστηριοτήτων. Στη συνέχεια θα του προταθεί ένα πρόγραμμα ασκήσεων για μυϊκή ενδυνάμωση και διατάσεις αφού προηγηθεί μυοπεριτονιακή απελευθέρωση του μυός. Είναι μέτρα που χρησιμοποιούνται και ανακουφίζουν τον πάσχοντα. Η δύναμη της αγωγής με την Χειροπρακτική είναι η ανάταξη. Η ανάταξη, όπου χρειάζεται και επιτρέπεται ανάλογα της φύσης του προβλήματος φυσικά, έχει εκπληκτικά αποτελέσματα. Η ανάταξη επαναφέρει την σωστή λειτουργία στο νευρικό σύστημα, γεγονός που βοηθά τον οργανισμό στην ανάκτηση της έμφυτης δύναμής του για αυτοθεραπεία.

Ο Χειροπράκτης πρώτα θα αναλύσει την οσφυοϊερά περιοχή με τις ανάλογες εξετάσεις που αναφέραμε πιο πάνω και τότε μόνο θα επέμβει. Θα ψηλαφήσει τον απιοειδή μυ, γεγονός που είναι πολύ δύσκολο γιατί βρίσκεται βαθιά μέσα στον γλουτό, και αφού ολοκληρώσει την ανάλυσή του, τότε θα προχωρήσει στην ανάλογη αγωγή. Πολλοί άνθρωποι έχουν βοηθηθεί με σύνδρομο του απιοειδούς μυός με την επιστήμη της Χειροπρακτικής.