Η χρόνια δηλητηρίαση από τον υδράργυρο αυξάνει τις πιθανότητες αποβολής στις γυναίκες- προκαλεί μείωση στην κινητικότητα του σπέρματος και μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων, ρίχνοντας ταυτόχρονα τα επίπεδα της τεστοστερόνης στους άντρες και ενοχοποιείται για την εμφάνιση σοβαρών διαταραχών και γενετικών ανωμαλιών στα βρέφη. Πώς μπορούμε να τις αποφύγουμε με τη βοήθεια της ομοιοπαθητικής και της φυτοθεραπείας.
Τι είναι τα μαύρα σφραγίσματα;
Το οδοντιατρικό αμάλγαμα (μαύρα σφραγίσματα) είναι ένα υλικό που χρησιμοποιείται για την έμφραξη των τερηδονισμένων δοντιών για τουλάχιστον 100 χρόνια. Αποτελείται από 50% υδράργυρο, 35% άργυρο, 13% κασσίτερο, 2% χαλκό και ψήγματα ψευδαργύρου. Η παρουσία των 5 παραπάνω διαφορετικών μετάλλων στη σύνθεση του Οδοντιατρικού αμαλγάματος και ο χαλαρός χημικός τους δεσμός έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή διάλυση των παραπάνω μετάλλων στη στοματική κοιλότητα, τα οποία υπό τη μορφή ιόντων μολύνουν ολόκληρο τον οργανισμό μας. Το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη εντονότερο, όταν συνυπάρχουν στη στοματική κοιλότητα ένθετα ή άλλες προσθετικές εργασίες κατασκευασμένες από χρυσό ή άλλο πολύτιμο μέταλλο. 

Μελετώντας τη διεθνή ιατρική βιβλιογραφία των τελευταίων χρόνων κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο υδράργυρος ευθύνεται (μεταξύ των άλλων) για την εμφάνιση γενετικών ανωμαλιών και την εκδήλωση σοβαρών νευρολογικών διαταραχών στα βρέφη, αυξανει τον κινδυνο αποβολής στις έγκυες και μειώνει τον αριθμό των σπερματοζωαρίων στον άνδρα.
Ο υδράργυρος είναι ένα νευροτοξικό και κυτταροτοξικό μέταλλο που καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και επηρεάζει το ενδοκρινικό σύστημα προκαλώντας την καταστροφή σπέρματος και ωαρίων.¹
Πιο αναλυτικά, τα συμπεράσματα της βιβλιογραφικής έρευνας συνοψίζονται στα ακόλουθα:

1. Κάθε μητέρα που φέρει οδοντιατρικά αμαλγάματα ή που αφαίρεσε τα οδοντιατρικά αμαλγάματα χωρίς να κάνει τον ανάλογο καθαρισμό του οργανισμού της με τα κατάλληλα ομοιοπαθητικά και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα, έχει υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης υδραργύρου στο σώμα της.
2. Τόσο οι ατμοί του υδραργύρου, οι οποίοι απελευθερώνονται καθημερινά στη στοματική κοιλότητα από τα μαύρα σφραγίσματα, όσο και ο μεθυλικός υδράργυρος που είναι το προϊόν αλληλεπίδρασης του μετάλλου με τα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας, περνούν ταχύτατα τον πλακούντα και δηλητηριάζουν το βρέφος.^{2,3,4,5,6,7,8}
3. Ένα βρέφος που η μητέρα του έκανε πρόσφατα μαύρα σφραγίσματα λαμβάνει μεγάλη ποσότητα υδραργύρου μέσω του μητρικού γάλατος από τον θηλασμό. Ο υδράργυρος έχει πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση στο μητρικό γάλα από ότι στον ίδιο τον οργανισμό της μητέρας. Όταν μια μητέρα τοποθετήσει στο στόμα της οδοντιατρικά αμαλγάματα αρκούν μόνο δύο ημέρες για να εμφανιστούν τα υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης του μετάλλου στο μητρικό γάλα.^{9,10,11,12,13,14,15,16,17}
4. Ο υδράργυρος που περνάει μέσω του πλακούντα απορροφάται από τον οργανισμό του εμβρύου. Υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης του μετάλλου ανιχνεύονται στον εγκέφαλο, το νευρικό σύστημα, την καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά και τον θυρεοειδή αδένα. Επειδή το βάρος του εμβρύου είναι πολύ μικρό, η συγκέντρωση του ληφθέντος μετάλλου είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι στον οργανισμό της μητέρας του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το έμβρυο να εμφανίζει ευκολότερα συμπτώματα χρόνιας δηλητηρίασης από ότι η μητέρα του.^18,19
5. Ο υδράργυρος προκαλεί εμφάνιση επιληψίας και σύνδρομο μειωμένης προσοχής – αντίληψης στα βρέφη ποντικιών.²⁰
6. Ένα βρέφος που έχει εκτεθεί στον υδράργυρο έχει μεγάλες πιθανότητες να αναπτύξει αυτοάνοσα νοσήματα, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, προβλήματα συμπεριφοράς, επιληψία, αυτισμό, χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, διάφορα νευρολογικά προβλήματα και άσθμα.^{21,22,23,24,25,26,27,28}
7. Ο αυτισμός έχει συσχετιστεί με μητέρες που έφεραν πολλά μαύρα σφραγίσματα πριν τη γέννηση του παιδιού τους ή με μητέρες που εμβολιάστηκαν με Rho-D Immunoglobulin που περιέχει Mercury Thimerosal (υδράργυρο) πριν τη γέννηση του παιδιού τους. Σε έρευνα που έγινε σε 23.000 περιπτώσεις αυτιστικών παιδιών, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε καλυτέρευση έως και 73% όταν τους χορηγήθηκαν για πολλούς μήνες σκευάσματα που δεσμεύουν τον υδράργυρο και τον απομακρύνουν από το σώμα. ^29,30

Το ινστιτούτο έρευνας των ΗΠΑ για τον αυτισμό υποστηρίζει ανεπιφύλακτα ότι «η απομάκρυνση του υδραργύρου και των άλλων τοξικών μετάλλων από τον οργανισμό των αυτιστικών παιδιών ή παιδιών με ανάλογες νευρολογικές διαταραχές είναι η πιο ευεργετική θεραπεία που έχουμε μέχρι στιγμής» (Autism Research Institute, 2010)

8. Ο υδράργυρος σε εξαιρετικά μικρή συγκέντρωση προκαλεί μείωση στην κινητικότητα του σπέρματος και μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων, ρίχνοντας ταυτόχρονα τα επίπεδα τεστοστερόνης στους άντρες.
9. Ο υδράργυρος προκαλεί μεγάλες πιθανότητες αποβολής στις γυναίκες και προδιαθέτει στη γέννηση παιδιών με γενετικές ανωμαλίες, επειδή παρεμβαίνει στη σύνθεση του DNA και του RNA.31,32-39

Μαύρα σφραγίσματα και εγκυμοσύνη
Κάθε γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα θα πρέπει πριν την έναρξη της εγκυμοσύνης να απομακρύνει με ασφάλεια τα μαύρα σφραγίσματα από την στοματική της κοιλότητα και τον υδράργυρο από τον οργανισμό της.

Για να αντικαταστήσουμε τα οδοντιατρικά αμαλγάματα, θα πρέπει ο οδοντίατρος να ακολουθήσει ένα αυστηρό πρωτόκολλο για την αφαίρεσή τους. Το πρωτόκολλο αυτό προστατεύει σε ένα μεγάλο βαθμό, τόσο τον ασθενή όσο και τον γιατρό, από την απορρόφηση των τοξικών ατμών του υδραργύρου, που παράγονται από το τρόχισμα των μαύρων σφραγισμάτων.(βλ www. homeodentist.gr)

ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΞΙΝΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ
Μετά από 25 χρόνια κλινικής παρατήρησης διαπίστωσα ότι πολλά από τα παιδιά που έχουν δηλητηριαστεί από υδράργυρο παρουσιάζουν τα παρακάτω συμπτώματα:

1. Υπερτροφική Αιμορραγική Ουλίτιδα με έντονη κακοσμία.
2. Αυξημένη έκκριση σιέλου με μεταλλική γεύση.
3. Υπερτροφικές πυώδεις αμυγδαλές.
4. Πόνους στα κόκαλα των άκρων το βράδυ, που χειροτέρευαν με κρύο και υγρό καιρό.

5. Αδυναμία συγκέντρωσης στο σχολείο.
6. Υπερβολική επιθετικότητα απέναντι στους συμμαθητές και το οικογενειακό τους περιβάλλον.
7. Αϋπνία μετά τα μεσάνυχτα.

Η αποτοξίνωση των ασθενών που φέρουν μαύρα σφραγίσματα
Πριν την αφαίρεση των μαύρων εμφράξεων γίνονται κατάλληλες εξετάσεις για να μετρηθεί η δηλητηρίαση που έχει υποστεί κάθε ασθενής από τα μέταλλα των μαύρων σφραγισμάτων. Μετά την αφαίρεση των εμφράξεων από τον υδράργυρο, εφαρμόζεται ένα θεραπευτικό σχήμα αποτοξίνωσης που θα προκαλέσει: a) την αποβολή του μετάλλων από τα κύτταρα β) την δέσμευσή τους και γ) την αποβολή τους από το σώμα μέσω του απεκκριτικού μας συστήματος.
Για την απομάκρυνση του υδραργύρου από τον οργανισμό και την βελτίωση των ψυχικών και σωματικών συμπτωμάτων, χρησιμοποιούμε ανάλογα με την περίπτωση, ομοιοπαθητικά φάρμακα όπως τα: Mercurius σolubilis, mercurius vivus, dental amalgam, solidago, taraxacum, kali bichromicum, kali bromatum, lithium phoshoricum, baryta phoshorica, baryta carbonica, thallium mettallicum, lanthanum bromatum, helium,neon και magnesia bromate. Άλατα του plumbum και του aluminium εχουν βοηθησει σε περιπτώσεις αδυναμίας συγκέντρωσης, μειωμένης μνήμης και προσοχης, έλλειψης επικοινωνίας με το περιβάλλον και επιθετικότητας.
Το Lipoic acid χρησιμεύει για την απομάκρυνση του υδραργύρου των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων. Παράλληλα χορηγούμε και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα που βοηθούν στην δέσμευση και αποβολή του μετάλλου.
Τα σκευάσματα αυτά περιέχουν: chlorella, βιταμίνη C, allium sativum, allium ursinum, omega-3, προβιοτικά, κα. H επιλογή των σκευασμάτων βασίζεται στις ανάγκες του κάθε ασθενούς. Καλό είναι οι ασθενείς που θέλουν να αποτοξινωθούν από τον υδράργυρο του οδοντιατρικού αμαλγάματος, να μην χρησιμοποιούν τα σκευάσματα αυτά μόνοι τους αλλά να ακολουθούν την καθοδήγηση του θεράποντος ομοιοπαθητικού οδοντιάτρου.

Βιβλιογραφικές αναφορές
1. Cytotoxic, neurotoxic, immunotoxic, and endocrine disrupting effects of mercury, Review; B. Windham (Ed), cites over 3000 peer-reviewed medical studies and Government agency documentation. www.flcv.com/amalg6.html
2. Lutz E, Lind B, Herin P, Krakau I, Bui TH, Vahter M. Concentrations of mercury, cadmium, and lead in brain and kidney of second trimester fetuses and Infants. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology 1996;10:61‑67.
3. Drasch G, Schupp I, Hofl H, Reinke R, Roider G. Mercury Burden of Human Fetal and Infant Tissues, Eur J Pediatrics 1994; 153:607‑610; & Drasch G, The Influence of Amalgam fillings of mothers on the mercury levels in fetal and baby organs, in International Symposium: “Status Quo and Perspectives of Amalgams and other dental materials” European Academy, Ostenhausen, Germany, April 29, 1994.
4. Leistevuo J et al, Dental amalgam fillings and amount of organic mercury in human saliva. Caries Res 2001 May‑Jun;35(3):163‑6; & www.flcv.com/damspr1.html
5. Oster O, Prellwitz W. Die Pathobiochemie, Diagnose und Therapie der Metall- und Metalloidintoxikation-2. Die Quecksilberintoxikation. Intensivmed 1985; 22(3):130-9.
6. Inouye M, Hoshino K, Murakami U. Behavioral and neuropathological effects of prenatal methyl mercury exposure in mice. Neurobehav Toxicol Teratol 1985; 7;227‑232.
7. Annau Z, Cuomo V, Johns Hopkins Univ., School of Public Health, Mechanisms of neuro-toxicity and their relationships to behavioral changes. Toxicology, 1988, 49(2): 219‑25.
8. Mottet NK, Shaw CM, Burbacher, TM, Health Risks from Increases in Methylmercury Exposure, Health Perspect 1985; 63: 133‑140; & (b) P.Grandjean et al, “MeHg and neurotoxicity in children”, Am J Epidemiol, 1999; & Sorensen N, et al; Prenatal mercury exposure rasises blood pressure, Epidemiology 1999, 10:370-375; & [Environmental epidemiology research leads to a decrease of the exposure limit for mercury] [Article in Danish] Weihe P, Debes F, White RF, Sorensen N, Budtz-Jorgensen E, Keiding N, Grandjean P. Ugeskr Laeger. 2003 Jan 6;165(2):107-11. & (c) National Research Council, Toxicological Effects of Methylmercury (2000), pp. 304‑332: Risk Characterization and Public Health Implications, Nat'l Academy Press 2000; & Kate Mahaffey, U.S. EPA, The National Forum on Contaminants in Fish, Jan 2004; and Environ Health Perspectives, 2003, 111: 1465-1470.

9. Vimy MJ,TakahashiY, Lorscheider FL. Maternal ‑Fetal Distribution of Mercury Released From Dental Amalgam Fillings. Amer J Physiol 1990; 8:R939‑945.
10. Lutz E, Lind B, Herin P, Krakau I, Bui TH, Vahter M. Concentrations of mercury,        cadmium, and lead in brain and kidney of second trimester fetuses and Infants.  Journal of Trace Elements in Medicine and Biology 1996;10:61‑67.
11. Drasch G, Schupp I, Hofl H, Reinke R, Roider G. Mercury Burden of Human Fetal and Infant Tissues, Eur J Pediatrics 1994; 153:607‑610; & Drasch G, The Influence of Amalgam fillings of mothers on the mercury levels in fetal and baby organs, in International Symposium: “Status Quo and Perspectives of Amalgams and other dental materials” European Academy, Ostenhausen, Germany, April 29, 1994.
    12. Boyd ND, Benediktsson H, Vimy MJ, Hooper DE, Lorscheider FL. Mercury from dental silver tooth fillings impairs sheep kidney function", Am.J. Physiol. 261 (Regulatory Integrative  Comp  Physiol 1991: 30: R1010‑R1014.
    13. Kuntz WD, Pitkin RM, Bostrom AW, Hughes MS. Maternal and chord blood mercury background levels; a longitudinal surveillance. Am J Obstet and Gynecol 1982; 143(4): 440‑443.
    14. Paccagnella B, Riolfatti M. Total mercury levels in human milk from Italian mothers. Ann Ig 1989: 1(3-4):661-71; & Grandjean P; Jurgensen PJ, Weihe P., Milk as a Source of Methylmercury Exposure in Infants. Environ Health Perspect 1994 Jan;102(1):74‑7.
    15. Suzuki T, Takemoto T, Shishido S, Kani K. Mercury in human amniotic fluid. Scand J Work Environ Health 1977; 3(1):32-5; & (b) Ramirez GB, Cruz MC, Pagulayan O, Ostrea E, Dalisay C. The Tagum study I: analysis and clinical correlates of mercury in maternal and cord blood, breast milk, meconium, and infants' hair.   Pediatrics 2000 Oct;106(4):774‑81; & (c) Ramirez GB, Pagulayan O, Akagi H, Francisco Rivera A, Lee LV, Berroya A, Vince Cruz MC, Casintahan D. Tagum study II: follow-up study at two years of age after prenatal exposure to mercury. Pediatrics. 2003 Mar;111(3):e289-95.
    16. Warfvinge K, Berlin M, Logdberg B. The effect on pregnancy outcome and fetal brain development of prenatal exposure to mercury vapour. Neurotoxicology 1994; 15(4).

17. Mottet NK, Shaw CM, Burbacher, TM, Health Risks from Increases in Methylmercury Exposure, Health Perspect 1985; 63: 133‑140; & (b) P.Grandjean et al, “MeHg and neurotoxicity in children”, Am J Epidemiol, 1999; & Sorensen N, et al; Prenatal mercury exposure rasises blood pressure, Epidemiology 1999, 10:370-375; &  [Environmental epidemiology research leads to a decrease of the exposure limit for mercury]  [Article in Danish]  Weihe P, Debes F, White RF, Sorensen N, Budtz-Jorgensen E, Keiding N, Grandjean P. Ugeskr Laeger. 2003 Jan 6;165(2):107-11.
18. Cytotoxic, neurotoxic, immunotoxic, and endocrine disrupting effects of mercury, Review; B. Windham (Ed), cites over 3000 peer-reviewed medical studies and Government agency documentation.  www.flcv.com/amalg6.html
19. Sensitization to inorganic mercury could be a risk factor for infertility. Podzimek S, Prochazkova J, Bultasova L, Bartova J, Ulcova-Gallova Z, Mrklas L, Stejskal VD., The Institute of Dental Research, 1st MF and GUH, Charles University, Prague, Czech Republic. Neuro Endocrinol Lett. 2005 Aug;26(4):277-82.
20. (a) Effects of continuous low-dose exposure to organic and inorganic mercury during development on epileptogenicity in rats. Szasz A, Barna B, et al, Neurotoxicology. 2002 Jul;23(2):197-206; & (b) D.Klinghardt(MD), “Migraines, Seizures, and Mercury Toxicity”, Future Medicine Publishing, 1997; &© Mechanisms by which mercury causes epilepsy and seizures, B. Windham(Ed), www.flcv.com/epilepsy.html
    21. Vimy MJ,TakahashiY, Lorscheider FL. Maternal ‑Fetal Distribution of Mercury Released From Dental Amalgam Fillings. Amer J Physiol 1990; 8:R939‑945.
    22. Vimy MJ, Hooper DE, King WW, Lorscheider FL. Mercury from maternal silver tooth fillings: a source of neonatal exposure", Biological Trace Element Research, 56: 143‑52,1997.

23. Newland MC, Warfvinge K, Berlin M. Behavioral consequences of in utero exposure to mercury vapor. Toxicology & Applied Pharmacology 1996; 139: 374-386; & Berlin, M; et al. Prenatal Exposure to Mercury Vapor: Effects on Brain Development. The Toxicologist, 12(1):7(A245), 1992; & "Expert Consulted For Amalgam Study Demands Amalgam Ban", Swedish Dental Materials Study, "Dagens Nyheter", April 26 2003, www.dn.se/DNet/jsp/polopoly.jsp?d=597&a=134259&previousRenderType=6- www.tv4.se/nyheterna/lopsedel.html
    24. Leonhardt R, Pekel M, Platt B, Haas HL, Busselberg D. Voltage‑activated calcium channel currents of rat DRG neurons are reduced by mercuric chloride and methylmercury.   Neurotoxicology 1996 Spring;17(1):85‑92

25. Boadi Wyl, Urbach J, Brandes JM, Yannai S, In vitro effect of mercury on enzyme activities and its accumulation in the first-trimester human placenta. Environ Res 1992; 57(1):96-106.
    26. Fredriksson A, Dencker L, Archer T, Danielsson BR. Prenatal exposure to metallic mercury vapour and methylmercury produce interactive behavioral changes in adult rats. Neurotoxicol Teratol 1996; 18(2): 129-34.
    27.Tibbling L, Thomas KA, Lenkei R, Stejskal V, Immunolocial and brain MRI changes in patients with suspected metal intoxication. Int J Occup Med Toxicol 1995; 4(2):285-294.
    28. Stejskal VDM, Danersund A, Lindvall A, Hudecek R, Nordman V, Yaqob A et al, Metal-specific memory lymphoctes: biomarkers of sensitivity in man. Neuroendocrinology Letters, 1999.
    29. A.S. Holmes, M.F. Blaxill and B.E. Haley, Reduced Levels of Mercury in First Baby Haircuts of Autistic Children; International Journal of Toxicology, 2003; www.safeminds.org/ ; & Dr. A Holmes, Autism Treatment Center,Baton Rouge, La, http://healing‑arts.org/children/holmes.htm ; & www.flcv.com/autismc.html
    30. 149. Waly M, Olteanu H, Deth R C, et al; Activation of methionine synthase by insulin-like growth factor-1 and dopamine: a target for neurodevelopmental toxins and thimerosal. Mol Psychiatry. 2004 Jan 27; & (b) Mercury and autism: accelerating evidence? Mutter J, Naumann J, Schneider R, Walach H, Haley B. Neuro Endocrinol Lett. 2005 Oct;26(5):439-46; & © Hornig M, Chian D, Lipkin WI., Neurotoxic effects of postnatal thimerosal are mouse strain dependent. Mol Psychiatry. 2004 Jun 8;
    31. Boyd ND, Benediktsson H, Vimy MJ, Hooper DE, Lorscheider FL. Mercury from dental silver tooth fillings impairs sheep kidney function", Am.J. Physiol. 261 (Regulatory Integrative Comp Physiol 1991: 30: R1010‑R1014.

32. Sheiner EK, Sheiner E, Hammel RD, Potashnik G, Carel R. Effect of occupational exposures on male fertility: literature review. Ind Health. 2003 Apr;41(2):55-62; & Leung TY, Choy CM, Yim SF, Lam CW, Haines CJ. Whole blood mercury concentrations in sub-fertile men in Hong Kong. Aust N Z J Obstet Gynaecol. 2001 Feb;41(1):75-7; & Khera KS, Teratogenic and genetic effects of mercury  toxicity. In:The Biochemistry of Mercury in the Environment, Nriagu, J.O.(Ed) Amsterdam ,  Elsevier, 503‑18,1979; & Prati M, Gornati R, Boracchi P, Biganzoli E, Fortaner S, Pietra R, Sabbioni E, Bernardini G.  A comparative study of the toxicity of mercury dichloride and methylmercury, assayed by the Frog Embryo Teratogenesis Assay--Xenopus (FETAX). Altern Lab Anim. 2002 Jan-Feb;30(1):23-32.  & John Aitken, Head- Dept. Of Biological Sciences, University of Newcastle in Australia. “Sperm on the wane”, paper for Conference on Male-Mediated Developmental Toxicity. Montreal, June 22, 2001, The Gazette, June 22, 2001;  
33. Babich H. The mediation of mutagenicity and clastogenicity of heavy metals by physiochemical factors.  Environ Res 1985: 37;253‑286.  
34. Bucio L, Garcia C, Souza V, Hernandez E, Gonzalez C, Betancourt M, Gutierrez‑Ruiz MC. Uptake, cellular distribution and DNA damage produced by mercuric chloride in a human fetal hepatic cell line. Mutat Res 1999; Jan 25;423(1‑2):65‑72.
35. Pamphlett R, Slater M, Thomas S. Oxidative damage to nucleic acids in motor neurons containing Hg.  J Neurol Sci 1998; 159(2):121‑6. (rats &  primates)   
36. O’Halloran TV. Transition metals in control of gene expression. Science 1993; 261(5122):715-25.
37. Verschaeve L, Kirsch‑Volders M, Susanne C, Groetenbriel C, Haustermans R, Lecomte A, Roossels D. Genetic damage induced by occupational low level mercury exposure. Envir Res, 12:306‑10,1976.
38. Ariza ME, Williams MV. Mercury mutagenesis. Biochem Mol Toxicol 1999; 13(2):107‑12.
39. Lee IP, Dixon RL. Effects of mercury on spermatogenesis studied by velocity sedimentation cell separation, J Pharmacol Exp Thera 1975, 194(1);171‑ 181; & Ben-Ozer EY, Rosenspire AJ, et al, Mercuric chloride damages cellular DNA by a non-apoptotic mechanism. Mutat Res. 2000 Oct 10;470(1):19-27; & Ogura H, Takeuchi T, Morimoto K, “A comparison of chromosome aberrations and micronucleus techniques for the assessment of the genotoxicity of mercury compounds in human blood lymphocytes. Mutat Res 1996 Jun;340(2‑3):175‑82

Ο υποθάλαμος είναι ο κύριος όλων των αδένων. Βρίσκεται στον εγκέφαλο και εκκρίνει ορμόνες οι οποίες στέλνουν σήματα στην υπόφυση για περαιτέρω δράση από άλλον αδένα ή απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος.
Ο υποθάλαμος είναι ένας πολύ μικρός αδένας στη βάση του εγκεφάλου, πάνω από την υπόφυση και παράγει επτά ορμόνες. Παίζει έναν από τους πιο σημαντικούς, αν όχι τον πιο σημαντικό ρόλο στο ενδοκρινικό σύστημα, διότι όταν δεν λειτουργεί, ειδικά για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, είναι πιθανό να υπάρξει ένα φαινόμενο ντόμινο.
Ακολουθεί μια μικρή επισκόπηση της κάθε ορμόνης και του ρόλου τους και στη συνέχεια λίγα λόγια για το πώς δουλεύω τον υποθάλαμο στη ρεφλεξολογία.

Εκλυτική ορμόνη της κορτικοτροπίνης (CRH).
Η CRH στέλνεται στην υπόφυση η οποία ενεργοποιεί την έκκριση της αδρενοκορτικοτροπικής ορμόνης (ΑCTH). Η αδρενοκορτικοτροπική ορμόνη ταξιδεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στα επινεφρίδια, όπου προκαλεί την απελευθέρωση κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Κατά την εγκυμοσύνη, η CRH παράγεται σε μεγαλύτερες ποσότητες από το έμβρυο και τον πλακούντα προκειμένου να αυξηθεί η κορτιζόλη. Τα υψηλά επίπεδα της CRH, μεταξύ άλλων ορμονών, είναι αυτά που πιστεύεται ότι ξεκινούν τον τοκετό.

Ορμόνη απελευθέρωσης θυρεοτροπίνης (TRH).
Μια πολύ σημαντική ορμόνη, από τις μικρότερες του σώματος, αλλά και πολύ βραχύβια. Μπορεί να καταφέρει μόνο να φτάσει προς την υπόφυση πριν αρχίσει να διασπάται. Η TRH ταξιδεύει στο αίμα που περιβάλλει την υπόφυση, η οποία στη συνέχεια πυροδοτεί την απελευθέρωση της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) και, όπως μαντέψατε, ρυθμίζει την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών στον θυρεοειδή αδένα. Η TRH, μπορεί επίσης να διεγείρει την υπόφυση να εκκρίνει προλακτίνη (της οποίας ο ρόλος είναι να προτρέπει τη γαλουχία).

Εκλυτική ορμόνη γοναδοτροπινών (GnRH).
Η GnRH ταξιδεύει στην υπόφυση μέσω μικροσκοπικών αιμοφόρων αγγείων. Διεγείρει την παραγωγή τόσο της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) όσο και της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH). Και οι δύο αυτές ορμόνες εργάζονται προς τις ωοθήκες/τους όρχεις για να ξεκινήσουν και να ρυθμίσουν τις αναπαραγωγικές τους λειτουργίες ελέγχοντας τα επίπεδα των παραγόμενων ορμονών. Παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ωαρίων από τα ωοθυλάκια των ωοθηκών και στη συνέχεια στην απελευθέρωση των ωαρίων, καθώς και στην παραγωγή σπέρματος στους άνδρες.

Οξυτοκίνη.
Γνωστή και ως η ορμόνη της αγάπης. Πρώτα απ' όλα, αυτή η ορμόνη ξεκινά από τον υποθάλαμο (και η ποσότητα ή το πότε απελευθερώνεται εξαρτάται από τη διέγερση συγκεκριμένων νευρώνων στον υποθάλαμο - όπως ένα φιλί εραστή). Μόλις διεγερθεί, ταξιδεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στην οπίσθια υπόφυση. Εδώ δεν παράγει άλλη ορμόνη, αλλά στέλνει σήματα στο σώμα. Αυτά μπορεί να είναι η διέγερση των μυών της μήτρας για συσπάσεις και επίσης η αύξηση της παραγωγής προσταγλανδινών, οι οποίες αυξάνουν περαιτέρω τις συσπάσεις. Και επίσης, εξίσου σημαντικό, βοηθάει τη γαλουχία.

Έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι σημαντική σε ανθρώπινες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής διέγερσης, της αναγνώρισης, της εμπιστοσύνης, του άγχους και του δεσμού μητέρας-βρέφους.

Αντιδιουρητική ορμόνη (ADH).
Αυτή η ορμόνη περνά και πάλι αρχικά από την υπόφυση και στη συνέχεια ταξιδεύει απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος και όχι σε άλλο αδένα. Ο ρόλος της είναι να ελέγχει την αρτηριακή πίεση μέσω των νεφρών που ρυθμίζουν τα επίπεδα νερού στο σώμα.

Ορμόνη απελευθέρωσης αυξητικής ορμόνης (GHRH).
Αυτή η υπέροχη ορμόνη διεγείρει την υπόφυση να απελευθερώσει αυξητική ορμόνη στην κυκλοφορία του αίματος. Η αυξητική ορμόνη λειτουργεί ουσιαστικά σε κάθε ιστό του σώματος για να ελέγχει το μεταβολισμό και την ανάπτυξη. Η GNRH επηρεάζει επίσης τον ύπνο, την πρόσληψη τροφής και τη μνήμη μας.

Σωματοστατίνη.
Η σωματοστατίνη λειτουργεί για να σταματήσει την υπόφυση να απελευθερώνει ορισμένες ορμόνες, συμπεριλαμβανομένων των αυξητικών ορμονών και των ορμονών διέγερσης του θυρεοειδούς. Είναι γνωστή ως ανασταλτική ορμόνη και παράγεται από πολλούς ιστούς στο σώμα, όχι μόνο από τον υποθάλαμο.

Ο υποθάλαμος στη ρεφλεξολογία
Όπως μπορείτε να δείτε, ο υποθάλαμος είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της φυσιολογίας μας. Και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, πάντα θα τον δουλεύω στο πλαίσιο μιας θεραπείας.
Είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν τον αδένα να παραμείνει σε ισορροπία, διότι αν βγει εκτός ισορροπίας για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε είναι πιθανό να αρχίσουν να βγαίνουν εκτός ισορροπίας και άλλα στοιχεία.
Θα ασχοληθώ με το ενδοκρινικό σύστημα σε κάποιο σημείο κάθε θεραπείας, είτε πρόκειται για το άγχος, είτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είτε για τη γονιμότητα, είτε για ημικρανίες, είτε για πόνους κ.ο.κ. και πιθανώς θα το εξετάσω περισσότερες από μία φορές. Στο πόδι, το σημείο του υποθαλάμου μπορεί να βρεθεί στο μαλακό κομμάτι του μεγάλου δακτύλου του ποδιού σας (το κομμάτι που ακουμπάει στο έδαφος) και υπάρχουν μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορώ να δουλέψω μαζί του. Είτε με σταθερό τρίψιμο με τον αντίχειρα, είτε με τρίψιμο με τις αρθρώσεις των δαχτύλων, αν θέλω πραγματικά να εισχωρήσω εκεί μέσα (όπως όταν κάνω την τεχνική προετοιμασίας για τον τοκετό σε εγκυμοσύνη 37 εβδομάδων), είτε μπορώ να περάσω απαλά τον αντίχειρά μου πάνω του και να το συνδέσω με την υπόφυση για να ενθαρρύνω μια καλή ροή ενέργειας μεταξύ των δύο.

Ο υποθάλαμος και οι επτά ζωτικής σημασίας ορμόνες

Η πρόσφατη συζήτηση σχετικά με την προγεννητική αγωγή και ο προβληματισμός σχετικά με το τι είδους θα έπρεπε να είναι αυτή αν υπάρξει, παρόλο που προς το παρόν ‘έληξε άδοξα’, έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της σημασίας της ψυχικής στάσης κατά το διάστημα της εγκυμοσύνης.
Η επίδραση της διάθεσης και των συναισθημάτων της εγκύου στην ανάπτυξη του εμβρύου έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης πολλών ερευνητών και ψυχοθεραπευτών. Πολύ γνωστή είναι μεταξύ αυτών η εργασία του πρωτοπόρου γιατρού (ΩΡΛ) Alfred Tomatis, η μέθοδος του οποίου χρησιμοποιείται ευρύτατα, ο οποίος “ανακάλυψε και επισήμανε ότι το έμβρυο ακούει από την δέκατη όγδοη εβδομάδα της κύησης και ότι το αυτί παίζει σημαντικό ρόλο στη γνωστική ανάπτυξη. Στη συνέχεια, διαπίστωσε ότι η ενδομήτρια ακρόαση είναι κρίσιμης σημασίας για την συναισθηματική ανάπτυξη του βρέφους” (οι φράσεις σε εισαγωγικά είναι από την επίσημη ιστοσελίδα για τη μέθοδο Tomatis).
Το να δεχτούμε ότι η ενδομήτρια ζωή είναι σημαντική για την μετέπειτα ψυχική εξέλιξη του ανθρώπου για πολλούς αποτελεί πηγή ενδιαφέροντος και ελπίδας, επειδή θεωρούν ότι η γνώση αυτή θα τους δώσει περισσότερο έλεγχο στη ζωή τους και καλύτερες προοπτικές στα παιδιά που σκοπεύουν να αποκτήσουν. Σε κάποιους άλλους, όπως φάνηκε, δημιουργεί άγχος, από το οποίο σπεύδουν να απαλλαγούν με το να απορρίψουν κάθε ενδεχόμενο του να είναι ψυχικά σημαντική η προγεννητική εποχή. Οι μεν πιστεύοντας ότι μια ‘ευτυχισμένη εγκυμοσύνη’ θα προστατέψει το παιδί από κάποια μελλοντικά προβλήματα, οι δε θεωρώντας ότι κάθε πιθανή αρνητική σκέψη, συναίσθημα ή εμπειρία της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη θα ‘καταστρέψει’ το παιδί τους, κάτι που στα μάτια τους θα καταστήσει την εγκυμοσύνη μια αβάσταχτα και απάνθρωπα απαιτητική φάση ζωής. Υπάρχουν και αυτοί τέλος που πιστεύουν ότι η παραδοχή του ότι το έμβρυο υφίσταται ψυχικές επιρροές πριν τη γέννηση θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες σε ό,τι αφορά τις νομοθεσίες τις σχετικές με τις αμβλώσεις.
Αυτό που θα έπρεπε να προέχει βέβαια είναι το τι συμβαίνει πραγματικά - και με βάση αυτή την αλήθεια, να καθορίσουμε την προσωπική μας στάση αφενός και την κοινωνική πολιτική αφετέρου. Αυτό όμως δεν φαίνεται εφικτό προς το παρόν.
Με όποια τάση και στάση πάντως και αν συνταχθεί κανείς, δεν υπάρχει κάποιος που θα διαφωνούσε ότι μια ευτυχισμένη εγκυμοσύνη είναι καλύτερη από μια δυσάρεστη και ψυχολογικά οδυνηρή.
Δεν αυταπατάται βέβαια κανείς ότι μπορεί να ‘κατασκευάσει’ μια ευτυχισμένη περίοδο εγκυμοσύνης επειδή ‘έτσι πρέπει’. Η εγκυμοσύνη συμβαίνει μέσα σε πραγματικές και όχι ιδεατές συνθήκες ζωής, συνθήκες που εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, προσωπικούς και κοινωνικούς, και συμβαίνει μέσα στο πλαίσιο σχέσεων με τους άλλους οι οποίες πάντοτε διαμορφώνουν καθοριστικά την ατμόσφαιρα της ζωής και τη διάθεση της εγκύου. Όπως είναι η ζωή της γυναίκας γενικότερα εκείνη την εποχή, ανάλογη θα είναι και η εγκυμοσύνη της. Ίσως όμως, η επίγνωση του ότι η ψυχική της διάθεση τότε μπορεί να είναι ακόμη περισσότερο σημαντική από ότι συνήθως, μπορεί να την ωθήσει στο να πάρει την ανάγκη για ευχάριστα συναισθήματα και ευεξία πιο σοβαρά και να τα επιδιώξει περισσότερο συνειδητά.
Κάθε περίπτωση είναι φυσικά ιδιαίτερη και δεν μπορούν να δοθούν γενικές ‘συνταγές ευτυχίας’. Ορισμένες καταστάσεις όμως φαίνεται ότι είναι αρκετά συχνές. Πολύ συνηθισμένες για παράδειγμα είναι οι αδιαθεσίες και οι έμετοι στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Από την πλευρά των ανθοϊαμάτων, πολύ βοηθητικό σ’ αυτό είναι το Scleranthus (Bach). To FES Pomegranate βοηθά όταν η γυναίκα βιώνει στρες μπροστά στη δυσκολία του να συνδυάσει τον μητρικό ρόλο με τις ανάγκες της αφοσίωσης σε εργασία και καριέρα, θεωρώντας ότι στην πράξη το ένα αναγκαστικά αποκλείει το άλλο. Το Mimulus (Bach) θα βοηθήσει στους φόβους για το αν θα πάνε καλά τα πράγματα στις πρακτικές τους διαστάσεις. Αν ο φόβος είναι έντονος και υπάρχει αναστάτωση και ταραχή, το πασίγνωστο Rescue Remedy θα συντροφέψει την έγκυο για όποτε και όσο χρειάζεται. Το Bottlebrush (Australian Bush) είναι εξαιρετικό στο να υποστηρίξει τις διαδικασίες της εγκυμοσύνης σε όλες τους τις φάσεις. Το Self-Heal (FES) θα αντιμετωπίσει την ‘αρρωστοφοβία’ που είναι ιδιαίτερα συχνή αυτό τον καιρό.
Το Agrimony (Bach) θα χρειαστεί όταν η έγκυος δυσκολεύεται ή θεωρεί μη-σωστό το να εκφράζει ‘δυσάρεστα συναισθήματα’ (θλίψη, φόβο, θυμό κλπ) πιστεύοντας ότι πρέπει να νοιώθει και να φαίνεται ‘πάντα χαρούμενη’, ειδικά στη σκέψη του ότι η διάθεσή της μπορεί να επηρεάσει το μωρό. Αν μάλιστα αισθάνεται πολύ ενοχικά γύρω από αυτό το θέμα, θα χρειαστεί Pine (Bach). Αν νοιώθει τα νεύρα της τεντωμένα και πιέζεται εσωτερικά, Cherry Plum. Αν απογοητεύεται εύκολα όταν το οτιδήποτε δεν πηγαίνει καλά, Gentian – το ίδιο και αν βρίσκει τον τρόπο ζωής της ως εγκύου δύσκολο και απογοητευτικό.  
Όταν έχει παράπονα με τον σύζυγο υπερβάλλοντας στο ότι δεν την αγαπάει ή δεν την φροντίζει αρκετά, το Bach Chicory θα μειώσει την συναισθηματική υπερευαισθησία και την ψυχική εξαρτητικότητα, φέρνοντας αισθήματα ψυχολογικής ωριμότητας και συναισθηματικής αυτάρκειας. Όταν σχέσεις ή καταστάσεις της δημιουργούν κακοδιαθεσία, θυμό ή πικρία και όλα στη ζωή της φαίνονται ‘άσχημα’, πολύτιμο θα αποδειχθεί το Bach Willow.

Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.