Έρευνα: Μελέτη μαγνητικής απεικόνισης (MRI) συσχετίζει τον χρόνο έκθεσης των παιδιών μπροστά σε οθόνη με την μείωση ανάπτυξης του εγκεφάλου τους.
Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Pediatrics, ο υπερβολικός χρόνος που ξοδεύουν τα μικρά παιδιά μπροστά σε οθόνες, θα μπορούσε να συνδέεται με την αργή ανάπτυξη του εγκεφάλου.
Ο επικεφαλής της μελέτης Dr. John Hutton (παιδίατρος και κλινικός ερευνητής στο Παιδικό νοσοκομείο του Cincinnati), λέει ότι αυτή η μελέτη είναι η πρώτη γνωστή μελέτη που εξετάζει πώς ο χρόνος ανάλωσης μπροστά σε οθόνες επιδρά στη δομή του εγκεφάλου των παιδιών.
Στη μελέτη, ο Hutton και η ομάδα του σκάναραν τους εγκεφάλους παιδιών στην ευαίσθητη ηλικιακή ομάδα μεταξύ 3 και 5 ετών. Διαπίστωσαν ότι η λευκή ουσία στον εγκέφαλο ήταν λιγότερο αναπτυγμένη σε παιδιά που περνούσαν περισσότερο χρόνο μπροστά σε οθόνες. Η λευκή ουσία είναι σημαντική για την επεξεργασία της σκέψης και την ανάπτυξη του λόγου και δεξιοτήτων όπως η γραφή και η ανάγνωση.
Ο Hutton λέει ότι τα πρώτα πέντε χρόνια ανάπτυξης του εγκεφάλου είναι εξαιρετικά σημαντικά.
"…Ο εγκέφαλος αναπτύσσεται ταχύτερα τα πρώτα πέντε χρόνια. Τότε οι εγκέφαλοι είναι πολύ πλαστικοί και απορροφούν τα πάντα, σχηματίζοντας αυτές τις ισχυρές συνδέσεις που διαρκούν για τη υπόλοιπη ζωή μας", δήλωσε στο CNN.
Ο Hutton δήλωσε ότι τα παιδιά που περνούν περισσότερο χρόνο μπροστά σε οθόνες δαπανούν λιγότερο χρόνο αλληλεπίδρασης με πραγματικούς ανθρώπους, γεγονός που αποτελεί ουσιαστικό μέρος της δημιουργίας των οδών στον εγκέφαλο που θα διευκολύνουν την ανάπτυξη κοινωνικών και γνωστικών δεξιοτήτων.
"Είναι γνωστό ότι τα παιδιά που περνούν περισσότερο χρόνο μπροστά στην οθόνη τείνουν να μεγαλώνουν σε οικογένειες που περνούν περισσότερο χρόνο μπροστά σε οθόνες. Τα παιδιά που αναφέρουν ότι περνούν πέντε ώρες μπροστά σε μια οθόνη θα μπορούσαν να έχουν γονείς που περνούν 10 ώρες μπροστά σε μια οθόνη. Αυτά τα δυο βάλτε τα μαζί και θα δείτε ότι δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χρόνος για να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ", δήλωσε ο Hutton.
Ο Hutton τόνισε ότι δεν είναι οι ίδιες οι οθόνες που προκαλούν τη ζημιά, αλλά μάλλον ότι οι οθόνες λειτουργούν ως αναπλήρωση ή αντικατάσταση της ζωτικής ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.
"Δεν είναι ο χρόνος ανάλωσης μπροστά σε μια οθόνη που καταστρέφει την λευκή ουσία. Ίσως ο χρόνος αυτός να παρεμποδίζει άλλες εμπειρίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά να ενισχύσουν αυτά τα δίκτυα του εγκεφάλου", πρόσθεσε.
Η χρήση οθόνης έχει γίνει πανταχού παρούσα στην κοινωνία μας, ακόμη και μεταξύ των παιδιών. Η έρευνα του Hutton υποδηλώνει ότι περίπου το 90% των παιδιών στις μελέτες του, είχαν χρησιμοποιήσει οθόνες από τη στιγμή που έκλεισαν το ένα έτος, με μερικά από αυτά να τις έχουν χρησιμοποιήσει μόλις 2 ή 3 μήνες μετά τη γέννησή τους.
Στην μελέτη, στην οποία τα παιδιά υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία, έδειξε διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης λευκής ουσίας μεταξύ των παιδιών που χρησιμοποίησαν οθόνες για διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Άλλες έρευνες έχουν επίσης διαπιστώσει χαμηλότερα ποσοστά ακαδημαϊκών επιδόσεων σε παιδιά που εκτιθόνταν σε οθόνες πιο συχνά.
Πηγή: Jama Pediatrics, CNN Health
Πρόταση ανάγνωσης:
Περισσότερα για το πρόβλημα των ψηφιακών πολυμέσων, για το πώς επιδρούν στα παιδιά, καθώς και προτάσεις για την επίλυση σχετικών προβλημάτων, σας προτείνουμε να διαβάσετε το βιβλίο με τίτλο: «Μεγαλώνοντας με Υγεία σε έναν κόσμο Ψηφιακών Πολυμέσων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Etra.