ΣΥΝΘΕΣΗ
Το Human Design System (Σύστημα Ανθρώπινου Σχεδιασμού) είναι μια σύνθεση αρχαίων συστημάτων γνώσης και σύγχρονων επιστημών. Ενώνει δεδομένα της Σωματιδιακής Φυσικής, Μηχανικής, Βιολογίας και Βιοχημείας με την παραδοσιακή σοφία της Δυτικής Αστρολογίας, του κινεζικού Ι-ΤΣΙΝΓΚ, του Ινδουιστικού-Βραχμανικού Συστήματος Chakra και του Δέντρου της Ζωής της Καμπάλα.
Στο Human Design περιστρέφονται τα πάντα γύρω από τη λήψη αποφάσεων. Βάσει των στοιχείων γέννησης ενός ατόμου υπολογίζεται το μοναδικό ολιστικό του σχέδιο – ο προσωπικός του χάρτης. Αποτυπώνει τα μόνιμα καθορισμένα χαρακτηριστικά του εαυτού του από τα οποία απορρέει ο αυθεντικός και αξιόπιστος τρόπος να παίρνει αποφάσεις. Το ολιστικό σχέδιο συνδέει την ευφυϊα του σώματος με την αντίληψη της προσωπικότητας. Τα βασικότερα στοιχεία του σχεδίου είναι ο ΤΥΠΟΣ ενός ατόμου και η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του. Τύπος και Στρατηγική & Εσωτερική Εξουσία (Σ&ΕΕ) αποτελούν τα εργαλεία κλειδιά που μπορούν να καθοδηγήσουν έναν άνθρωπο κάθε στιγμή της ζωής του.

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ
Το Human Design είναι η Επιστήμη της Διαφοροποίησης[1]. Με την εφαρμογή της Σ&ΕΕ βγαίνει σταδιακά στην επιφάνεια ο αυθεντικός εαυτός ενός ατόμου, δηλαδή η ολότητα των μοναδικών χαρακτηριστικών που υπάρχουν από τη στιγμή της γέννησης θεμελιωμένα στο DNA του και τον διαφοροποιούν από τους άλλους. Εφαρμόζοντας τη Σ&ΕΕ αναδύεται σιγά-σιγά η μοναδικότητα που καλύπτεται από στρώματα παγιωμένων μοτίβων σκέψης και συμπεριφοράς. Μοτίβων σκέψης και συμπεριφοράς που υιοθετούνται και ενισχύονται στο πλαίσιο μιας εξαρτημένης μάθησης και επιρροής (Conditioning) κατά τη διάρκεια της ζωής.

ΕΠΙΡΡΟΗ και ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΜΑΘΗΣΗ
Η επιρροή και εξαρτημένη μάθηση λειτουργεί μέσω του ανοιχτού ενός σχεδίου – μέσω των ανοιχτών κέντρων, πυλών και καναλιών. Οτιδήποτε είναι ανοιχτό περιέχει υποδοχείς και είναι δεκτικό στην επιρροή του περιβάλλοντος, είτε πρόκειται για κάποιο άλλο άτομο, είτε πρόκειται για τη συνεχόμενη επιρροή των νετρίνων του πλανητικού προγράμματος.[2] Το μυαλό – η αντίληψη της προσωπικότητας – ταυτίζεται με την μεταβαλλόμενη ενέργεια (πίεση, φόβους, επιθυμίες, προσδοκίες κ.τ.λ.) που δέχεται από το περιβάλλον και μαθαίνει να προσαρμόζεται και να συμμορφώνεται με αυτήν. Αναπτύσσει στρατηγικές για να μπορέσει να διαχειριστεί τη διακεκομμένη πρόσβαση στην ενέργεια που αντιλαμβάνεται. Οι στρατηγικές αυτές παγιώνονται, γίνονται μοτίβα και συνήθειες που καταστέλλουν ή κρύβουν τον αληθινό εαυτό ενός ατόμου.

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
Αρχίζοντας να ακολουθεί κανείς τη Σ&ΕΕ αρχίζει να συνειδητοποιεί την επιρροή και ταύτιση με την ενέργεια του περιβάλλοντος και πως τον ωθεί σε δράση. Αρχίζει να διακρίνει αυτό που είναι από αυτό που δέχεται. Ανακαλύπτει πως όταν προκύπτουν αποφάσεις και δράσεις από την εφαρμογή της Σ&ΕΕ, βιώνει μια διαφορετική αίσθηση. Εφαρμόζοντας τη Σ&ΕΕ αρχίζει η διαδικασία αντιστροφής της εξαρτημένης μάθησης (Deconditioning).
Ζητούμενο δεν είναι η εξάλειψη της επιρροής την οποία βέβαια όχι μόνο δεχόμαστε αλλά και ασκούμε. Ζητούμενο είναι αφενός η συνειδητοποίηση ότι πρόκειται για επιρροή και αφετέρου το αυθεντικό φιλτράρισμά της μέσω του καθορισμένου. Ζητούμενο είναι η εξαρτημένη μάθηση να γίνει εμπλουτισμένη εξελιγμένη μάθηση που θα μπορέσει με τη σειρά της να γίνει αυθεντική πολύτιμη συνεισφορά.   

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
Εφαρμόζοντας την Σ&ΕΕ μπαίνει κανείς σε μια διαδικασία ολιστικής μετεκπαίδευσης η οποία συμπεριλαμβάνει τη συνειδητοποίηση του ανοιχτού ΚΑΙ του καθορισμένου του σχεδίου του. Διότι η επί σειρά ετών εξαρτημένη μάθηση δεν αφήνει αλώβητο το καθορισμένο – τον αυθεντικό εαυτό. Δυσλειτουργεί και το καθορισμένο. Για να γίνουν το ανοιχτό και το καθορισμένο πάλι λειτουργικά, πρέπει το καθορισμένο να βγει απ’ την καταστολή και το ανοιχτό να καθαρίσει. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία επανέρχεται το σώμα και αναλαμβάνει τον έλεγχο της πορείας και το μυαλό αποσύρεται σταδιακά από την εξουσία, εξοικειώνεται με το ρόλο του παρατηρητή και εκφραστή και χαλαρώνει.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ας δούμε ενδεικτικά το σχέδιο της Μάρθας: Η Μάρθα είναι Μανιφεστορική Γεννήτρια. Η Στρατηγική της είναι να περιμένει ώστε να δει τι θα της φέρει η ζωή. Η Εσωτερική της Εξουσία που είναι υπεύθυνη για τη λήψη αποφάσεων είναι η ανταπόκριση του Ιερού.

Ως Γεννήτρια η Μάρθα είναι σχεδιασμένη να νιώθει ευχαρίστηση και ικανοποίηση με αυτό που ανταποκρίνεται να κάνει. Η ένδειξη κλειδί για τη Μάρθα πως παραβιάζει τη Σ&ΕΕ της είναι όταν νιώθει αγανάκτηση και θυμό. Το βίωμα της αγανάκτησης και του θυμού είναι σαφείς ενδείξεις πως έχει αποπροσανατολιστεί, πως κινείται ενάντια στο σχέδιό της, ενάντια στη διαθεσιμότητα της ενέργειάς της και εν τέλει ενάντια στο σκοπό της ενσάρκωσής της. Ο σκοπός ύπαρξης της Μάρθας είναι να προσφέρει προσανατολισμό καθοδηγώντας τους γύρω της σε ένα ασφαλές μέλλον. Πως μπορεί όμως να το κάνει αυτό όταν κινείται ενάντια στον εαυτό της? Όταν δεν αποκτά τα απαραίτητα βιώματα για αυτήν ώστε να μπορέσει να ασκήσει τον ηγετικό ρόλο που είναι σχεδιασμένη να ασκήσει?

ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΤΑΙ Ο ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ
Το σχέδιο ενός ατόμου αποτυπώνει αυτό που είναι – ο αληθινός του εαυτός, και αυτό που δεν είναι – ο μη-εαυτός του. Ο εαυτός είναι το μόνιμα καθορισμένο, αυθεντικό και αξιόπιστο. Ο μη-εαυτός είναι το ανοιχτό (λευκό) που δέχεται επιρροή, που μεταβάλλεται, αυτό που καθορίζεται με διακεκομμένο τρόπο ανάλογα με το περιβάλλον.  Ο μη-εαυτός είναι ζωτικής σημασίας, διότι καθιστά δυνατή την εξέλιξη, κατανόηση και σοφία μας, ανοίγοντάς μας παράθυρα προς τους δρόμους του (έξω) κόσμου. Ο εαυτός μας όμως είναι το σπίτι, το καταφύγιο, η στέγη μας που προσφέρει μόνιμη ασφάλεια και προστασία. Όταν βασιζόμαστε στον μη-εαυτό για να αποφασίζουμε για τη ζωή μας αγνοώντας τον αληθινό μας εαυτό, είναι σαν να αφήνουμε το σπίτι μας για να βρούμε ασφάλεια και προστασία στο δρόμο. Η Σ&ΕΕ λειτουργεί ως πυξίδα που μας κατευθύνει προς την είσοδο του σπιτιού μας, και εντός του σπιτιού σε μια άνετη θέση στο παράθυρο με καλή θέα. Βέβαια όλα είναι σχετικά, αυτό ισχύει και για την θέα. Το ότι είναι καλή δεν σημαίνει απαραιτήτως πως είναι και όμορφη, καλαίσθητη, ήρεμη. Είναι όμως η θέα που απαιτεί η ιδιοσυγκρασία μου να βιώσω ώστε να εξελιχθώ και να ωριμάσω στο μέτρο που είναι δυνατό.

ΦΥΣΙΚΗ ΠΙΕΣΗ
Όπως δείχνει το σωματογράφημα, η Μάρθα έχει το κέντρο της Ρίζας ανοιχτό. Η Ρίζα είναι το κέντρο φυσικής πίεσης, στρες και αδρεναλίνης που βιολογικά αναλογεί στα επινεφρίδια.

Η Ρίζα δημιουργεί την πίεση να εξελιχθούμε, να προσαρμοστούμε, να ρισκάρουμε, να διορθώσουμε, να μεταμορφωθούμε προκειμένου να διατηρήσουμε τη ζωτικότητά μας και να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Η ιδιαιτερότητα του κέντρου της Ρίζας είναι ότι είναι ταυτόχρονα κέντρο πίεσης και κέντρο κινητήρας. Είναι το καύσιμο για την εξέλιξή μας και η ισχυρότερη ενέργεια που διαθέτουμε. Η Μάρθα έχει αυτό το κέντρο ανοιχτό, που σημαίνει πως δεν έχει ένα σταθερό, συνεχόμενο τρόπο να αντιμετωπίζει και να επεξεργάζεται φυσική πίεση. Δεν είναι κατασκευασμένη – ας μου επιτραπεί η έκφραση – να λειτουργεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε υψηλές στροφές.
Ας υποθέσουμε πως ο σύντροφος της Μάρθας ή η συγκάτοικός της έχουν καθορισμένο το κέντρο της Ρίζας. Η ανοιχτή Ρίζα της Μάρθας δέχεται την πίεση του περιβάλλοντός της και την ενισχύει. Εάν η Μάρθα ταυτιστεί με την ενέργεια που δέχεται και ενισχύει, θα πιεστεί να δράσει προκειμένου να προσαρμοστεί, διορθώσει, εξελιχθεί κ.τ.λ., και να απαλλαγεί από την πίεση. Η στρατηγική που αναπτύσσει το μυαλό στην περίπτωση της ανοιχτής Ρίζας είναι «Πρέπει να βιαστώ, να ξεμπερδεύω με αυτή τη δουλειά να κάνω την επόμενη.»  Η Μάρθα υιοθετώντας τα επίπεδα πίεσης του περιβάλλοντός της ωθείται να αναλαμβάνει ένα φόρτο εργασίας που υπερβαίνει κατά πολύ την αντοχή της. Σωματικά οδηγείται σε υπερκόπωση και κατάρρευση και ψυχολογικά σε κατάθλιψη. Διότι αυτό που αντιλαμβάνεται ψυχολογικά μέσω της ανοιχτής Ρίζας είναι ότι ενώ μονίμως προσπαθεί δεν βρίσκει απαλλαγή από την πίεση. Νιώθει ότι έχει διαρκώς στρες χωρίς να βιώνει ικανοποιητική εξέλιξη και βελτίωση της ζωής της. Όπως λέει το δημώδες: «Τρέχει και δεν φτάνει.»

ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ  Σ & ΕΕ
Η εφαρμογή της Σ&ΕΕ της δίνει τη δυνατότητα να αποφασίσει βάσει σχεδίου και ιδιοσυγκρασίας της ποιες δραστηριότητες/εργασίες είναι σωστές για αυτήν να αναλάβει. Η εφαρμογή της Σ&ΕΕ θα της επιτρέψει να ανταποκριθεί στις εργασίες για τις οποίες η δική της σταθερά καθορισμένη ενέργεια είναι και διαθέσιμη. Έτσι θα αναλάβει αυτά που αναλογούν και συμβαδίζουν με τη φυσική της ενέργεια. Ως αποτέλεσμα θα βιώσει για την ιδιοσυγκρασία της ανεκτά επίπεδα πίεσης και στρες. Και εν τέλει ως Γεννήτρια θα έχει τη δυνατότητα να βιώσει και την ικανοποίηση και ευχαρίστηση που αναζητά.

ΠΙΕΣΗ ΣΚΕΨΗΣ
Στο σχέδιο της Μάρθας το κέντρο του Κεφαλιού είναι καθορισμένο. Το κέντρο του Κεφαλιού είναι και αυτό κέντρο πίεσης. Εδώ πρόκειται για την πίεση-καύσιμο να σκεφτούμε, εδώ δημιουργούνται ερωτήματα, αμφιβολίες και απορίες. Εδώ προσπαθούμε να βγάλουμε νόημα από αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, από τις εμπειρίες μας. Παίρνουμε έμπνευση από τις εμπειρίες μας και μας δημιουργούνται ερωτήματα και απορίες σχετικά με αυτές. Βιολογικά το κέντρο του Κεφαλιού αναλογεί στην επίφυση που ρυθμίζει μεταξύ άλλων τον κύκλο ύπνου-αφύπνισης του σώματος. Η επίφυση ρυθμίζει τη ροή πληροφορίων από τον εγκεφαλικό φλοιό προς τις περιοχές φαιάς ουσίας και αντίστροφα. Έχοντας τη θέση της στο κέντρο διανοητικής πίεσης του Κεφαλιού, η επίφυση ρυθμίζει το καύσιμο για τις διανοητικές-γνωστικές λειτουργίες. Ασκεί πίεση στο κέντρο του Ajna / Mυαλού που είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία εννοιών, εξηγήσεων, ερμηνειών, ιδεών, θεωριών.

Το κέντρο του Κεφαλιού δημιουργεί την πίεση να σκεφτούμε και να βρούμε απαντήσεις, δεν είναι όμως κέντρο κινητήρας. Δεν έχει την ενέργεια κινητήρα για να πραγματοποιήσει τις σκέψεις του. Το ότι η Μάρθα έχει το κέντρο του Κεφαλιού καθορισμένο σημαίνει πως έχει μια μόνιμη, σταθερά καθορισμένη πίεση να σκέφτεται και να προσπαθεί να βγάλει νόημα από αυτά που συμβαίνουν. Είναι σημαντικό η Μάρθα να αποδεχθεί αυτή τη διαρκή πίεση χωρίς να προσπαθεί να την αποφύγει ή να τη μετατρέψει σε πράξη προκειμένου να εκτονωθεί. Είναι σημαντικό να δει πως οι εμπειρίες της φυσιολογικά της δημιουργούν σύγχυση, αμφιβολίες και απορίες, συνθήκες που την οδηγούν στην αναζήτηση νοήματος και απαντήσεων. Οι απαντήσεις όμως προκύπτουν με το δικό τους ρυθμό και timing. Εάν προσπαθήσει η Μάρθα να εκβιάσει νόημα και απαντήσεις, στρέφει την πίεση προς τα μέσα και προκαλεί στον εαυτό της άγχος και αμφισβήτηση.

ΟΛΙΣΤΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ  Σ & ΕΕ
Στην παραπάνω ανάλυση αναφέρθηκα ενδεικτικά σε μόνο δύο κέντρα και πως λειτουργούν ή δυσλειτουργούν ως ανοιχτά ή καθορισμένα κέντρα. Το σχέδιο ενός ανθρώπου αποτελείται ωστόσο από εννέα κέντρα και το καθένα, ανοιχτό ή καθορισμένο, συμβάλλει με το δικό του τρόπο στο ολιστικό βίωμα της ζωής και της αίσθησης σωματικής και ψυχικής ισορροπίας.

Ο άνθρωπος των εννέα κέντρων – ως εξέλιξη του πλάσματος των επτά κέντρων γνωστό από την Ινδουιστική-Βραχμανική παράδοση – διαθέτει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Η κατασκευή του του επιτρέπει να εμπιστεύεται απολύτως την μοναδική από το σώμα και την προσωπικότητα απορρέουσα Στρατηγική & Εσωτερική Εξουσία του, χωρίς να εξαρτάται από τις στρατηγικές του μυαλού για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του.
Η αξία της Στρατηγικής & Εσωτερικής Εξουσίας είναι ανεκτίμητη. Συντονίζει και συγχρονίζει την πολυπλοκότητα του ολιστικού σχεδίου κάθε στιγμή αναμονής και απόφασης. Η Μάρθα εφαρμόζοντας την Σ&ΕΕ έχει τη δυνατότητα να βιώσει τις εμπειρίες που αντιστοιχούν στο σχέδιό της και είναι απαραίτητες για την ιδιοσυγκρασία της ώστε να πάρει τα μαθήματα που πρέπει να πάρει, προκειμένου να αντιμετωπίσει συγχύσεις, αμφιβολίες και απορίες αναγκαίες για να οδηγηθεί στις απαντήσεις που αναζητά. Απώτερος σκοπός είναι να δώσει έμπνευση και τροφή για σκέψη στους άλλους και κυρίως να αποκτήσει και να μοιραστεί επίγνωση.

ΥΓΕΙΑ, ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Τα οφέλη από την εφαρμογή της Στρατηγικής & Εσωτερικής Εξουσίας είναι πολλά. Σωματικά εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότερη και υγιέστερη δυνατή χρήση της διαθέσιμης ενέργειας του οργανισμού. Ας μην ξεχνάμε πως η Σ&ΕΕ αποτελεί το έμφυτο σύστημα πλοήγησής μας μέσω των αποφάσεων που προκύπτουν από αυτήν. Το νόημα αυτού του συστήματος είναι να μας κατευθύνει στα σημεία εμπειριών και βιωμάτων που απαιτεί ο σκοπός της ύπαρξής μας, και να το κάνει αυτό προκαλώντας την ελάχιστη δυνατή σωματική καταπόνηση. Και κυρίως προσφέροντας τη μέγιστη δυνατή προστασία και ασφάλεια.
Η ομαλή σωματική λειτουργία οδηγεί και στην ψυχική και πνευματική ισορροπία. Και αυτή η ισορροπία δίνει μια διαφορετική αίσθηση της ζωής, η οποία δεν πρέπει να είναι μια διαρκή μάχη και πάλη, βάσανο και βάρος. Με όλα αυτά που την κάνουν να είναι ζωή, με τα πάνω της και τα κάτω της, ανακαλύπτει κανείς πως είναι ωραία.
Σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο απρόβλεπτος, που το ένα κύμα σοκ διαδέχεται το άλλο και αυτά που θεωρούνταν κεκτημένα καταρρίπτονται, η εφαρμογή της προσωπικής Στρατηγικής & Εσωτερικής Εξουσίας δίνει μια τολμηρή και πρωτοποριακή λύση για να προσαρμοστεί και να διανύσει κανείς την κρίση.           

[1] Lynda Bunnell / Ra Uru Hu (2011): The Definitive Book of Human Design. The Science of Differentiation. HDC Publishing. Carlsbad

[2] Βλ. Lynda Bunnell / Ra Uru Hu (2011) και σχετικές διευκρινιστικές αναρτήσεις μου στο @thelivingyourdesignlab

H Αλεξάνδρα Γουλιμή, Ph.D. είναι πιστοποιημένη επαγγελματίας του Human Design της Διεθνούς Σχολής Ανθρώπινου Σχεδιασμού (IHDS) και αρθρογράφος του Human Design BG5 Business Institute. Προσφέρει Online το Living Your Design Workshop όπου οι μετέχοντες μαθαίνουν το σχέδιό τους και πώς να το εφαρμόζουν στην καθημερινότητά τους. Είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και Επικοινωνίας των Πανεπιστημίων Μονάχου και Έσσεν Γερμανίας. Έχει πολυετή εμπειρία στο χώρο του Ανθρώπινου Δυναμικού. Η Αλεξάνδρα Γουλιμή ζει το σχέδιό της από το 2009. Ο τύπος της είναι Μανιφεστορική Γεννήτρια και ο δημόσιος ρόλος της (προφίλ) είναι 3/5 Πρωτοπόρος/Αγγελιοφόρος. Ζει στην Πάτρα.

Το κύριο θέμα της επιστήμης του Human Design (Σύστημα Ανθρώπινου Σχεδιασμού) είναι η λήψη αποφάσεων ως ο εαυτός μας. Κατά το Human Design κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μοναδικό σχέδιο. Το σχέδιο (ή ο χάρτης) περιγράφει τις ιδιαιτερότητες του εαυτού μας και έναν αυθεντικό και αξιόπιστο τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις. Για να υπολογιστεί το σχέδιο χρειάζονται η ημερομηνία, ο τόπος και η ακριβής ώρα γέννησης. Από το σχέδιο προκύπτουν, μεταξύ άλλων, ο ΤΥΠΟΣ ενός ατόμου, αλλά και η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του, στις οποίες μπορεί να βασιστεί για να παίρνει αυθεντικές και αξιόπιστες αποφάσεις.

ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Η θεμελιώδης αρχή του Ανθρώπινου Σχεδιασμού είναι ότι το ΣΩΜΑ (ή ΟΧΗΜΑ) έχει την δική του ξεχωριστή ευφυία που το καθιστά (το μόνο) ικανό και κατάλληλο να μας οδηγεί στις αποφάσεις μας. Το ολιστικό σχέδιο ενός ατόμου ενώνει την ασυνείδητη ευφυία του σώματος με την συνειδητή αντίληψη της προσωπικότητας. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ – τα εργαλεία για τη λήψη αποφάσεων – απορρέουν από αυτή την ενοποίηση και δίνουν έκφραση στην ευφυία του σώματος.

ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είναι το έμφυτο σύστημα πλοήγησης που διαθέτει κάθε άνθρωπος έτσι ώστε να κινείται στην σωστή τροχιά και με τη μικρότερη δυνατή φθορά. Όταν προκύπτουν αποφάσεις από την εφαρμογή της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, αυτές οι αποφάσεις ευθυγραμμίζουν το άτομο με την τροχιά του. Ως αποτέλεσμα, οδηγείται εκεί όπου σύμφωνα με το ολιστικό σχέδιό του βιώνει καταστάσεις και συνέπειες που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΤΥΠΟΙ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ & ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Στο Human Design υπάρχουν τέσσερις ΤΥΠΟΙ: Γεννήτορες, Μανιφέστορες, Προτζέκτορες και Ρεφλέκτορες. Κάθε ΤΥΠΟΣ έχει την δική του ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ περιγράφει τον τρόπο αλληλεπίδρασης ενός ανθρώπου με το περιβάλλον του, τον τρόπο που είναι σχεδιασμένος να συναντά τη ζωή. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος είναι σχεδιασμένος να αποφασίζει εάν είναι σωστό να εμπλακεί σε αυτό που συναντά ή όχι.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Το σχέδιο του Παύλου δείχνει ότι είναι Γεννήτορας με ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ τα Συναισθήματα (ή το Ηλιακό Πλέγμα). Ως Γεννήτορας η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ του είναι να περιμένει έως ότου ανταποκριθεί σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα, που μπορεί να είναι για παράδειγμα μια ερώτηση που θα δεχτεί από το περιβάλλον του. Ας υποθέσουμε ότι ο Παύλος ζει και εργάζεται στο Βόλο. Ο εργοδότης του τον ρωτάει εάν θα ήθελε να αναλάβει μια νέα θέση εντός της εταιρείας, στο παράρτημα όμως που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του Παύλου είναι τα Συναισθήματά του, που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να πάρει το χρόνο του έως ότου νιώσει ηρεμία και συναισθηματική καθαρότητα ώστε να αισθανθεί εάν είναι σωστό να δεχτεί την πρόταση του εργοδότη του ή όχι.

ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ
Ωστόσο, το να αποφασίζει ένα άτομο ακολουθώντας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του, έρχεται σε αντίθεση με τον διαδεδομένο τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις, όπου πάνω από όλα «αποφασίζει το μυαλό». Το μυαλό κρίνει, συγκρίνει, σταθμίζει, ζυγίζει, μετράει τα υπέρ και τα κατά, τα θετικά και τα αρνητικά, καταλήγοντας πως η Α ή Β απόφαση έχει μάλλον περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Το μυαλό αναζητά επιλογές και συχνά βρίσκεται σε δίλημμα. Όταν βλέπει ότι το αποτέλεσμα και οι συνέπειες μιας απόφασης είναι κάθε άλλο παρά οι επιθυμητές, τότε μετανιώνει, ψάχνει για αιτίες και υπαίτιους ή κατηγορεί τον εαυτό του. «Την επόμενη θα κάνω διαφορετική επιλογή», λέει. Το μυαλό δεν μπορεί να έχει απόλυτη βεβαιότητα γιατί βλέπει πάντα τουλάχιστον δύο πλευρές. Το μυαλό αναρωτιέται, απορεί, αμφιβάλει, αμφισβητεί: «Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και όχι ή μπορεί να είναι εν μέρει έτσι, αν λάβω υπόψη και κάποιους παράγοντες ακόμη …». Σημείο αναφοράς του μυαλού είναι αυτά που θεωρεί δεδομένα, γνωστά, καθιερωμένα. Αυτά που θεωρεί πως γνωρίζει για τον εαυτό του. Τις επιθυμίες του, τα θέλω και τους φόβους του. Αυτά που θεωρεί πιθανά και απίθανα. Ποτέ όμως δεν μπορεί να έχει απόλυτη γνώση.

ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ
Αυτό που συμβαίνει όταν λαμβάνονται αποφάσεις εφαρμόζοντας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είναι ότι παρακάμπτονται οι αβεβαιότητες και τα διλήμματα του μυαλού. Εφαρμόζοντας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, σημασία δεν έχουν ούτε εξωτερικοί παράγοντες, ούτε η περιορισμένη συνειδητή αντίληψη της προσωπικότητάς μας. Δηλαδή όλα αυτά που το μυαλό νομίζει πως γνωρίζει για την ζωή και την ιδιοσυγκρασία μας. Η ευθύνη των αποφάσεων μεταφέρεται «προς τα μέσα». «Εξουσιοδοτείται» το ΣΩΜΑ να λαμβάνει αποφάσεις σύμφωνα με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο που προκύπτει από το ολιστικό σχέδιο του ατόμου.

ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ & ΑΝΟΙΧΤΟ
Κοιτώντας το σχέδιο ενός ατόμου – και πάλι το παράδειγμα του Παύλου – βλέπουμε ότι υπάρχουν διάφορες έγχρωμες περιοχές και λευκές. Οτιδήποτε είναι έγχρωμο συνιστά τη συνεχή, διαρκή και μόνιμη ροή ενέργειας που χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο. Μας δείχνει τον καθορισμό ενός ατόμου. Είναι όλα αυτά τα απολύτως αξιόπιστα, αυθεντικά και σταθερά χαρακτηριστικά που περιγράφουν τη φύση ενός ανθρώπου.
Οτιδήποτε λευκό ή ανοιχτό, είναι περιοχές υποδοχέων, είναι όλα αυτά τα πεδία όπου δέχεται επιρροή ένας άνθρωπος. Οι ανοιχτές περιοχές δέχονται ροή ενέργειας. Δέχονται επιρροή που είναι όμως παροδική, διακεκομμένη, περιστασιακή. Εδώ πρόκειται για τη ροή ενέργειας του περιβάλλοντος και όχι για την συνεχή και μόνιμη ενέργεια του ατόμου.

ΤΟ ΜΥΑΛΟ & ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και με τη πάροδο του χρόνου αντιλαμβανόμαστε τις ανοιχτές περιοχές ως κάτι ασταθές και αβέβαιο στο οποίο κάποιες φορές έχουμε πρόσβαση και άλλες φορές δεν έχουμε πρόσβαση. Όταν αγνοούμε το αξιόπιστο και σταθερά καθορισμένο του εαυτού μας και άρα την ύπαρξη της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ μας, το μυαλό ταυτίζεται με ότι είναι ανοιχτό στο σχέδιό μας. Το μυαλό αντιλαμβάνεται την εναλλαγή πρόσβασης-μη πρόσβασης ως πρόβλημα, ως έλλειψη, και αναπτύσσει στρατηγικές για να αναπληρώνει αυτό που θεωρεί ότι λείπει. Παίρνει αποφάσεις με κριτήριο να οδηγηθεί στην αναπλήρωση ή εξισορρόπηση της έλλειψης.
Ας δούμε πάλι το σχέδιο του Παύλου ως παράδειγμα. Ο Παύλος έχει ανοιχτό το κέντρο της Καρδιάς (ή κέντρο της Δύναμης της Θέλησης) – το λευκό τρίγωνο στο σχέδιο. Στην περίπτωση της Καρδιάς η στρατηγική που αναπτύσσει το μυαλό για να αναπληρώσει αυτό που θεωρεί ότι λείπει, είναι να προσπαθεί να αποδεικνύει την αξία του και σε αυτή τη προσπάθεια να δίνει υποσχέσεις που δεν μπορεί να κρατήσει. Τι σημαίνει τώρα αυτό για την απόφαση που καλείται να πάρει ο Παύλος σχετικά με τη θέση εργασίας στη Θεσσαλονίκη; Το μυαλό θα του λέει: «Πρέπει να δεχτώ αυτή τη πρόταση. Να αποδείξω σε όλους ότι είμαι και ικανός και πρόθυμος. Να επιτέλους μια ευκαιρία να αποδείξω πως μπορώ να επικεντρωθώ σε μια δουλειά, πως έχω σθένος και επιμονή. Να η ευκαιρία να αποδείξω πως μπορώ να χτίσω γερές επαγγελματικές σχέσεις. Να τους δείξω πως ξέρω να ρισκάρω και είμαι πολύτιμος και αφοσιωμένος συνεργάτης.» Ο μονόλογος του μυαλού μέσω του ανοιχτού κέντρου της Καρδιάς εμποδίζει τον Παύλο να λειτουργήσει ως ο εαυτός του, δηλαδή να περιμένει μέχρι να νιώσει συναισθηματική καθαρότητα. Μέχρι να νιώσει ότι συναισθηματικά έχει μια πλήρη εικόνα και να αισθάνεται ήρεμος και ασφαλής με την απόφαση που προκύπτει. Αντί να εμπιστευτεί τα Συναισθήματά του θα πάρει την απόφαση κρίνοντας με το μυαλό αν πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη μπορέσει να αποδείξει το κύρος και την αξία του. Το κέντρο της Καρδιάς είναι εντωμεταξύ μόνο ένα από τα συνολικά πέντε ανοιχτά κέντρα στο σχέδιο του Παύλου. Κάθε ανοιχτό κέντρο έχει τις δικές του στρατηγικές που αποπροσανατολίζουν έναν άνθρωπο από τον εαυτό του, από το σταθερά καθορισμένο και αυθεντικό μέσα του. Στο Human Design όταν ένας άνθρωπος λειτουργεί με γνώμονα το μυαλό και τις στρατηγικές των ανοιχτών κέντρων, λέμε ότι λειτουργεί ως ο μη-εαυτός του.

ΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ
Δεν είναι πρόθεσή μου η δαιμονοποίηση του μυαλού ούτε και της επιρροής του περιβάλλοντος. Αντιθέτως, η επιρροή που δεχόμαστε είναι και αναπόφευκτη και ευπρόσδεκτη όταν αποτελεί τροφή και σχολείο για την εξέλιξή μας. Όταν λειτουργεί σαν ανοιχτό παράθυρο προς τον έξω κόσμο για να αντιληφθούμε, να ερμηνεύσουμε και να επικοινωνήσουμε όλα αυτά που υπάρχουν πέραν του εαυτού μας. Όταν το μυαλό ασκεί αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, δηλαδή να παρατηρεί, να σταθμίζει, να μετράει και να μοιράζεται αυτά που κατανοεί όταν του ζητηθούν. Όταν το μυαλό δεν γίνεται τυφλό εργαλείο της επιρροής του περιβάλλοντος, παρά έχει το ρόλο του προσεκτικού παρατηρητή και χαλαρού επιβάτη που απολαμβάνει τη διαδρομή από τη θέση του στο πίσω κάθισμα του οχήματος. Όταν αφήνει το ΣΩΜΑ μέσω της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ να παίρνει αποφάσεις και να κατευθύνει την πορεία του ταξιδιού. Το μυαλό λοιπόν δεν είναι ούτε ο κακός ούτε ο εχθρός της υπόθεσης, είναι αυτός που φορτώνεται κατά λάθος όλο το βάρος και την ευθύνη για μια δουλειά που δεν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας.

Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Όταν ξεκινάμε να πειραματιζόμαστε με τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ μας το μυαλό μαθαίνει και επανεκπαιδεύεται σταδιακά ως προς το νέο του ρόλο, το ρόλο του παρατηρητή. Πράγμα πολύ απλό, αλλά καθόλου εύκολο. Μετά από δεκαετίες όπου το μυαλό λειτουργεί μέσω της επιρροής του περιβάλλοντος ως ο έχων εξουσία να αποφασίζει και να κυβερνά τη ζωή μας, είναι ευνόητο πως η επανεκπαίδευσή του χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Ο αναπροσδιορισμός του μυαλού απαιτεί πρώτα από όλα ανυπακοή στις προσταγές του, μια στάση κατά την οποία αντιλαμβάνομαι και παρατηρώ μεν αυτά που λέει αλλά δεν τα ακολουθώ, δεν τα κάνω πράξη. Η σύμφωνα με το σχέδιό μας ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ είναι αυτή που μας βοηθάει εδώ να μείνουμε προσηλωμένοι στον αυθεντικό εαυτό μας και να μην αποπροσανατολιζόμαστε από τα λεγόμενα του μυαλού. Μαθαίνουμε σταδιακά να διακρίνουμε τη βλαβερή επιρροή του μυαλού από το βίωμα του εαυτού μας όταν κινούμαστε σύμφωνα με τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ μας. Με αυτή την έννοια η επανεκπαίδευση σημαίνει απεξάρτηση και χειραφέτηση του εαυτού μας από την βλαβερή επιρροή του μυαλού. Κάνουμε μια νέα αρχή – ένα ολικό RESTART – και μπαίνουμε σε μια διαδικασία έντονης εξέλιξης και σταδιακών μεταμορφώσεων.

H Αλεξάνδρα Γουλιμή, Ph.D. είναι πιστοποιημένη επαγγελματίας του Human Design της Διεθνούς Σχολής Ανθρώπινου Σχεδιασμού (IHDS) και αρθρογράφος του Human Design BG5 Business Institute. Προσφέρει Online το Living Your Design Workshop όπου οι μετέχοντες μαθαίνουν το σχέδιό τους και πώς να το εφαρμόζουν στην καθημερινότητά τους. Είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και Επικοινωνίας των Πανεπιστημίων Μονάχου και Έσσεν Γερμανίας. Έχει πολυετή εμπειρία στο χώρο του Ανθρώπινου Δυναμικού. Η Αλεξάνδρα Γουλιμή ζει το σχέδιό της από το 2009. Ο τύπος της είναι Μανιφεστορική Γεννήτρια και ο δημόσιος ρόλος της (προφίλ) είναι 3/5 Πρωτοπόρος/Αγγελιοφόρος. Ζει στην Πάτρα.