Ο Αλέξανδρος Τηλικίδης, ο ιδρυτής της Ακαδημίας Αρχαίας Ελληνικής και Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής, μας έδωσε την οπτική του γωνία σχετικά με τις σχολές εναλλακτικής ιατρικής, το επίπεδο εκπαίδευσης και τη στάση της Ελληνικής πολιτείας.

 

Τι γνώμη έχεις για το πλήθος των σχολών εναλλακτικής ιατρικής που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;

Πράγματι στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια άνθιση του φαινομένου της λεγόμενης εναλλακτικής ιατρικής ή των λεγόμενων εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων. Παρά την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας οι χώροι εκπαίδευσης που παρέχουν την εκπαίδευση αυτή αυξάνονται και πληθύνονται.

Επίσης οι απόφοιτοι των Σχολών αυτών βλέπουμε να εξασφαλίζουν τον βιοπορισμό τους, κατά μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό απ’ την εφαρμογή των γνώσεων που αποκτούν μέσα στις σχολές εναλλακτικών θεραπευτικών τεχνών. Ακόμα περισσότερο οι ίδιοι απόφοιτοι, εκτός απ’ ότι εξασφαλίζουν τα προς το ζην ασκώντας τις εναλλακτικές θεραπευτικές τέχνες, βλέπουμε να βοηθάνε πραγματικά τους ασθενείς τους, χωρίς να τους βλάπτουν ή να τους κακοποιούν.

Άρα κάτι σοβαρό συμβαίνει εδώ. Κάτι το οποίο οφείλουμε να το επισημάνουμε και αν δυνατόν να το αναλύσουμε και να το κατανοήσουμε.

Παρά το γεγονός ότι η σύγχρονη Δυτική επιστημονική ιατρική θεωρείται απ’ τους περισσότερους ανθρώπους ως απόλυτα πλήρης και ανώτερη απ’ όλες τις ιατρικές που έχουν υπάρξει μέχρι τις μέρες μας, οι περισσότεροι δεν την εμπιστεύονται ούτε για τους εαυτούς τους, ούτε για τους οικείους τους. Έφτασαν δε να μην την εμπιστεύονται αφού δοκίμασαν πρώτα τις αντιβιώσεις της και τις χειρουργικές της επεμβάσεις, τις αλλεπάλληλες εξετάσεις και την ανηθικότητα κάποιων ιατρικών λειτουργών.

Αφού τη δοκίμασαν για καλά στο πετσί τους, στράφηκαν σε εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους με αβεβαιότητα και επιφύλαξη στην αρχή. Αργότερα όμως, όταν είδαν τα αποτελέσματα πείστηκαν και εμπιστεύτηκαν όλο αυτό που ονομάζεται εναλλακτική ιατρική.

Άρα λοιπόν ένας σοβαρός λόγος είναι η αποτυχία του επίσημου ιατρικού συστήματος να προσφέρει ανακούφιση στην οδύνη. Αν το επίσημο ιατρικό σύστημα ήταν αποτελεσματικό και ανεβλαβές, δεν θα υπήρχε ούτε εναλλακτική ιατρική ούτε σχολές εναλλακτικής ιατρικής στην Ελλάδα και πουθενά στον κόσμο. Άρα οι σχολές αυξάνονται γιατί υπάρχει κενό το οποίο αυτές τείνουν να το καλύψουν.

Ως προς την άποψή μου για την εξέλιξη αυτή, τολμώ να πω ότι είναι ιδιαίτερα ευχάριστη η αύξηση του αριθμού των σχολών εναλλακτικής θεραπείας. Δείχνει ότι ο απλός άνθρωπος όσο κι αν τον βομβαρδίσουν με ψευδαισθήσεις μεγαλοπρέπειας για τα επιτεύγματα της σύγχρονης Ιατρικής, μπορεί μια χαρά να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Αυτό είναι ελπιδοφόρο και ενθαρρυντικό. Άρα αντιμετωπίζω με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση την εξέλιξη αυτή.

Πιστεύεις ότι το επίπεδο εκπαίδευσης των σχολών αυτών και ιδιαίτερα των νεοεμφανιζόμενων, είναι αυτό το οποίο αντιστοιχεί στην σοβαρότητα του έργου που επιτελούν οι απόφοιτοί τους;

Όσο θα υπάρχουν ιατρικές σχολές και πανεπιστήμια που βγάζουν τέτοιους γιατρούς, σαν αυτούς που ξέρουμε, τότε οι απόφοιτοι των σχολών εναλλακτικής θεραπείας θα είναι σαφώς πιο ασφαλής και ακίνδυνη επιλογή. Παρ’ όλα αυτά εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Σαφώς και το επίπεδο σπουδών που παρέχουν οι σχολές εναλλακτικής θεραπείας οφείλει διαρκώς να βελτιώνεται και να ανεβαίνει.

Αυτό είναι κάτι που οι ίδιοι οι σπουδαστές οφείλουν να το επιζητούν και να το διεκδικούν, απ’ τις σχολές εναλλακτικής θεραπείας που φοιτούν. Οι ίδιοι οι σπουδαστές πρέπει να αναζητούν διαρκώς το καλύτερο, περισσότερη γνώση, περισσότερη ελευθερία πνεύματος και λόγου, κ.ο.κ. Οι ίδιοι οι σπουδαστές με την επιμέλεια και την διακριτική τους πίεση βοηθούν τις Σχολές στις οποίες φοιτούν να βελτιωθούν και αυτές.

Ούτως ή άλλως όλα αυτά βρίσκονται υπό διαρκή αλλαγή και μεταμόρφωση. Πριν από 30 χρόνια δεν υπήρχαν σχολές εναλλακτικής θεραπείας. Άρα δεν υπάρχουν διδάσκοντες αυθεντίες. Όλα βρίσκονται σε μια διαρκή μεταβολή και εξέλιξη και αυτή είναι η αλήθεια της ζωής. Όποιος δεν μπορεί να την ακολουθήσει μένει στάσιμος και τελικά μαραίνεται.

Ποια είναι η γνώμη σου για την στάση της Ελληνικής πολιτείας απέναντι στις σχολές εναλλακτικής θεραπείας και την εκπαίδευση που παρέχουν αυτές;

Αν και το προφανές θα ήταν να γκρινιάξω για την στάση της Ελληνικής πολιτείας δεν θα απαντήσω γκρινιάζοντας σε ένα τέτοιο ερώτημα. Σαφώς και η πολιτεία οφείλει να θέσει ένα πλαίσιο λειτουργίας. Παρ’ όλα αυτά, όσο δεν το κάνει για δικούς της λόγους, μάλλον γραφειοκρατικής αγκύλωσης, αδράνειας και υπολειτουργίας, επιτρέπει μια κινητικότητα η οποία δεν θα υπήρχε αν είχε προκύψει ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας.

Έτσι λοιπόν όσο κι αν φαίνεται παράξενο, σαφώς και επικροτώ την απουσία της πολιτείας, την απουσία νομοθετικού πλαισίου και κανόνων λειτουργίας των σχολών εναλλακτικής θεραπείας. Επιδιώκοντας την πολυπόθητη αναγνώριση ως εναλλακτικοί θεραπευτές είναι σαν να επιδιώκουμε τον πνευματικό μας μαρασμό. Η Ελληνική πολιτεία όταν θα έρθει να επιβάλλει κανόνες, οι κανόνες αυτοί θα μαράνουν τα μπουμπούκια που τώρα αναπτύσσονται και ανθίζουν άναρχα και ανεξέλεγκτα. Αυτή είναι η γνώμη μου.

Χαίρομαι που ζω στην Ελλάδα, μια χώρα ελευθερίας και δημοκρατίας, μια χώρα που ο γραφειοκρατικός μηχανισμός αδρανεί και έτσι αφήνει ανεξέλεγκτη την κατάσταση ν’ αναπτύσσεται και να εξελίσσεται. Οι ίδιοι οι σπουδαστές ας κρίνουν το επίπεδο εκπαίδευσης των σχολών στις οποίες φοιτούν. Αν δεν τους κάνει ας αλλάξουν σχολή ή ας διακόπτουν τις σπουδές τους. Κανείς δεν τους υποχρεώνει να βρίσκονται εκεί, είναι ελεύθεροι να πράξουν κατά βούληση.

Όταν το κράτος επιβάλλει κανόνες αναγνωρίζοντας όλα αυτά που συμβαίνουν στις σχολές εναλλακτικής θεραπείας, τότε κατ’ ανάγκη η ελευθερία θα χαθεί και οι περιορισμοί θα πάρουν το πάνω χέρι. Ας χαρούμε λοιπόν την ανέμελη αυτή κατάσταση όσο υπάρχει.

Πώς σου φαίνεται η πιθανότητα συνεργασίας μεταξύ των σχολών εναλλακτικής θεραπείας;

Μου φαίνεται όνειρο θερινής νυκτός. Εδώ όταν ο Ιπποκράτης έγραφε τα περίφημα έργα του, υπήρχε εντονότατη κριτική και πολεμική μεταξύ της ιατρικής σχολής της Κνίδου και της Κω. Είμαστε Έλληνες, ο καθένας είναι ευκολότερο να είναι καπετάνιος παρά ναύτης, άρα θεωρώ εξωπραγματική κάθε περίπτωση ουσιαστικής συνεργασίας.

Παρ’ όλα αυτά βλέπω σπουδαστές να έρχονται από άλλες σχολές, όπως επίσης να πηγαίνουν μετά τις σπουδές στην Ακαδημία σε άλλες σχολές. Αυτό νομίζω ότι είναι το πιο υγιές το οποίο μπορεί να συμβεί μεταξύ των σχολών εναλλακτικής θεραπείας. Ν’ αναγνωρίζουν τις σπουδές που έχουν λάβει χώρα σε άλλες, ενδεχομένως ανταγωνίστριες σχολές και να επιτρέπουν αυτήν την κινητικότητα.

Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ιδρύθηκε το 2004 και φέτος κλείνει τα 14 χρόνια λειτουργίας, τι θα είχες να πεις σχετικά μ’ αυτό;

Είμαι ευτυχής που ο Θεός με αξίωσε να ζήσω μια τέτοια εμπειρία, της ίδρυσης και λειτουργίας μιας Σχολής εναλλακτικής θεραπείας όπως αυτής της Ακαδημίας Αρχαίας Ελληνικής και Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής. Έχουν γίνει πάρα πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Σημαντικότερο απ’ όλα θεωρώ ότι είναι η αναβίωση της αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής.

 

(Επί σειρά ετών, η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ & ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ εκπαιδεύει και παράγει θεραπευτές οι οποίοι επιτελούν με επιτυχία και σεβασμό στον ασθενή, το δύσκολο έργο του θεραπευτή. Εκτός όμως από θεραπευτές η ΑΚΑΔΗΜΙΑ εκπαιδεύει και παράγει δασκάλους πάνω στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, στον Βελονισμό, στα Βότανα, στην Διατροφή, στην Ομοιοπαθητική και σε άλλες πολλές εξει‐δικεύσεις της Εναλλακτικής Ιατρικής. Το έργο αυτό της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ είναι πολύ σημαντικό γιατί προάγει την διεύρυνση της αρχαίας γνώσης (Ελληνικής και Κινέζικης) για το ανθρώ‐πινο σώμα, στην υγεία και στην ασθένεια. Οι δάσκαλοι που γεννώνται μέσα στο γόνιμοέδαφος της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ είναι άνθρωποι οι οποίοι θα μεταλαμπαδεύσουν το φως τηςαρχαίας γνώσης σε όσο γίνεται περισσότερο κόσμο. Το έργο λοιπόν αυτό το σπουδαίοτης γέννησης των καινούργιων δασκάλων θα αναλάβει με υπεύθυνο τρόπο από δω και στο εξής η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ.)

Κατηγορία Inbox