Πέμπτη, 11 Ιουνίου 2020 09:24

Καφές - καφεΐνη: φίλος ή εχθρός;

Οτιδήποτε καταναλώνεις, το φαγητό που τρως, τα βότανα που απολαμβάνεις στο τσάι σου, τα φάρμακα που παίρνεις, επιδρούν απάνω σου και επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργείς, σκέφτεσαι και νιώθεις. Αυτές οι ουσίες και συστατικά στη διατροφή σου είναι απλώς “χημικά μόρια” και η δράση τους είναι αυτή που μπορεί να επιθυμείς ή να θέλεις να αποφύγεις. Το σώμα και οι λειτουργίες του είναι τόσο περίπλοκες και λόγω του ότι οι ουσίες που καταναλώνουμε μέσω της τροφή μας αλληλεπιδρούν σε πολλά και διαφορετικά συστήματα, είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί μια ουσία που γενικά χρησιμοποιούμε ως καλή ή κακή.

Τα αποτελέσματα και οι δράσεις, σε γενικές γραμμές, εξαρτώνται από την ποσότητα της ουσίας που καταναλώνεις. Συνήθως, μεγαλύτερες δόσεις παράγουν εντονότερα αποτελέσματα, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να παράξουν εντελώς αντίθετα αποτελέσματα οι υψηλές από τις χαμηλές δόσεις.

Η δράση μιας ουσίας επηρεάζεται από τα γονίδια σου, την επιγονιδιακή πληροφορία και το περιβάλλον, το πόσο εξοικειωμένο είναι το σώμα σου με το συγκεκριμένο συστατικό και ακόμα τις πεποιθήσεις και τις προσδοκίες που έχεις για την ουσία αυτή.

Καφεΐνη

Η καφεΐνη είναι πιθανώς η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ψυχοενεργή ουσία στον κόσμο. Αν και βρίσκεται σε παραπάνω από 60 είδη φυτών, πάνω από το 50% της παγκόσμιας κατανάλωσής της προέρχεται από τον σπόρο του καφέ και από τα φύλλα του φυτού του τσαγιού. Περιέχεται και σε πολλά άλλα κοινά ποτά, όπως στο τσάι μάτε, στη γκουαρανά, στα λεγόμενα energy drinks και στα αναψυκτικά τύπου κόλα.

Λόγω της ευρύτατης χρήσης της η επιστημονική κοινότητα έχει ενδιαφερθεί για το ρόλο της καφεΐνης και τις πιθανές αρνητικές ή και θετικές της αλληλεπιδράσεις στην υγεία του ανθρώπου. Η καφεΐνη δραστηριοποιεί το νευρικό σύστημα και ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζει διαφορετικούς οργανισμούς είναι εξαρτώμενος από το πώς μεταβολίζεται, από την αλληλεπίδραση με άλλες ουσίες και τροφές, από πιθανά φάρμακα που χρησιμοποιούνται, από την επάρκεια βιταμινών, μετάλλων, ιχνοστοιχείων, από διάφορες ορμόνες κι από άλλους εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες.

Τα αρνητικά

Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης μπορεί να δημιουργήσει αισθήσεις άγχους, τρεμούλες, ιδρώτες, αδυναμία συγκέντρωσης, αποσταθεροποίηση της ενέργειάς σου, κρύα άκρα, συχνοουρία, δυσκολία στον ύπνο ή και αϋπνία και γαστρεντερικές ενοχλήσεις. Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, κυρίως με την απουσία ικανοποιητικής ποσότητας τροφής, μιμείται και δραστηριοποιεί ορμόνες στρες και μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση των επινεφριδίων. Σε προϋπάρχουσες καρδιακές δυσλειτουργίες και παθήσεις η καφεΐνη μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη, κυρίως σε παιδιά που μπορεί να μην έχουν διαγνωστεί.

Η καφεΐνη επίσης μπορεί να γίνει εθιστική και κάποιοι άνθρωποι βιώνουν συμπτώματα στέρησης αν χάσουν την καθημερινή τους δόση. Και γι’ αυτό, η υπερδοσολογία και τα στερητικά συμπτώματα της, συμπεριλαμβάνονται στην τελευταία έκδοση του DMS-5.

Λόγω της εν δυνάμει τοξικότητας της καφεΐνης, ο καφές έχει χαρακτηριστεί, εσφαλμένα, ως κακή ουσία και η κατανάλωσή του έχει θεωρηθεί από ουδέτερη ως αρνητική συνήθεια και σχεδόν ποτέ ως θετική. Μερικές σχολές του λεγόμενου εναλλακτικού χώρου έχουν δαιμονοποιήσει τον καφέ και την καφεΐνη και απαγορεύουν την κατανάλωση τους.

Το αστείο

Σε άρθρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε μερικά “εναλλακτικά” περιοδικά που καταδικάζουν την καφεΐνη προτείνουν ως εναλλακτικό ρόφημα το πράσινο τσάι γιατί περιέχει τεΐνη που την θεωρούν οk. Μάλλον δεν έχουν ανοίξει βιβλίο από τις αρχές του 19ου αιώνα που δεν ήξεραν ακόμα ότι το κύριο αλκαλοειδές που περιέχεται στα φύλλα του τσαγιού και που το είχαν ονομάσει τεΐνη, δεν είναι άλλο από την καφεΐνη. Το ίδιο ισχύει για την γκουαρανίνη, την ματεΐνη, την μεθυλθεοβρωμίνη, την 1,3,7-τριμεθυλξανθίνη και κάποια άλλα μόρια. ΟΛΑ αυτά είναι άλλα ονόματα της καφεΐνης. Απλώς γραμμάριο προς γραμμάριο κάποια από αυτά τα φυτά μπορεί να περιέχουν μέχρι και 400% παραπάνω καφεΐνη από τον καφέ…

Η δόση κάνει την διαφορά

“Μόνο η δόση κάνει ένα πράγμα να μην είναι δηλητήριο” σοφά είχε πει ο Παράκελσος, γιατί ακόμη και το νερό σε κατάλληλη δόση είναι τοξικό. Και η έρευνα έχει δείξει ότι η καφεΐνη σε δόσεις (σε ενήλικες άντρες) μέχρι και 400mg την ημέρα δε σχετίζεται με αρνητικά αποτελέσματα όποιας τοξικότητας, ούτε επηρεάζει αρνητικά το καρδιαγγειακό σύστημα, τα οστά, ούτε σχετίζεται αρνητικά με την ανάπτυξη καρκίνων και επίσης δεν επηρεάζει αρνητικά την ανδρική γονιμότητα. Αυτή η ποσότητα περιέχεται σε περίπου πέντε φλιτζάνια γαλλικό καφέ. Σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας κατανάλωση μέχρι 300mg καφεΐνης θεωρείται ασφαλής.

Τα θετικά

Παρακάτω θα ασχοληθώ σχεδόν αποκλειστικά με τον καφέ.

Ο καφές περιέχει πολλά βιολογικά ενεργά συστατικά, εκτός από καφεΐνη και είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικές ουσίες.

Η καφεΐνη φαίνεται να επιδρά θετικά στον εγκέφαλο. Αυξάνει την εγρήγορση, βελτιώνει την αίσθηση ευεξίας, βοηθάει στην συγκέντρωση και την εστίαση, βελτιώνει τη διάθεση και μειώνει κάποια χαρακτηριστικά της κατάθλιψης. Η χρήση του καφέ μπορεί να αυξήσει την αίσθηση της ηρεμίας, κι ακόμα και να σταθεροποιήσει την ενέργειά σου.

Το εντυπωσιακό είναι ότι η χρόνια κατανάλωση καφέ/ καφεΐνης έχει συσχετιστεί με την πρόληψη της μείωσης των διανοητικών ικανοτήτων, με την μείωση του ρίσκου εγκεφαλικών επεισοδίων και φαίνεται να προστατεύει από τη νόσο του Πάρκινσον και τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Σε μια έρευνα του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ εμφανίζεται μείωση 43% του ρίσκου θάνατο από καρδιά σε αυτούς που πίνουν καφέ.

Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν τον προστατευτικό ρόλο της καφεΐνης σε κάποιες μορφές καρκίνου του εγκεφάλου και μετα-αναλύσεις ερευνών υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η κατανάλωση καφέ σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του στήθους σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Κάποιοι είχαν υποθέσει ότι τα άλλα συστατικά στον καφέ ή στο τσάι είναι τα ωφέλιμα και όχι καφεΐνη, αλλά η έρευνα έχει δείξει ότι η δραστικότητα σε κάποιες περιοχές της υγείας μειώνεται δραστικά ή εξαφανίζεται με την απομάκρυνση της καφεΐνης.

Συμπέρασμα

Τι συμπεράσματα λοιπόν μπορείς να βγάλεις από τις παραπάνω πληροφορίες; Είναι ο καφές φίλος ή εχθρός σου;

Ο καφές είναι απλώς καφές…

Η κατάλληλη ή η ακατάλληλη χρήση μιας ουσίας την κάνει φίλο ή εχθρό.

Η κατανάλωση καφέ αυξάνει την μεταβολική σου ικανότητα, το οποίο είναι πολύ καλό ΕΑΝ έχεις και άλλα πράγματα τα οποία υποστηρίζουν αυτή την μεταβολική αύξηση, κυρίως ικανοποιητική ποσότητα γλυκόζης στο αίμα σου. Το πιο κοινό αρνητικό σύμπτωμα είναι οι αισθήσεις άγχους και εσωτερικού τρέμουλου το οποίο προκαλεί η υπογλυκαιμία που μπορεί να προκαλέσει η καφεΐνη.

Όταν πίνεις καφέ, η γλυκόζη στο αίμα σου χρησιμοποιείται και αν δεν έχεις αρκετή διαθέσιμη ενέργεια, το σώμα σου χτυπάει καμπανάκια μέσω ορμονών στρες με σκοπό να ξανανέβουν τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα σου.

Το να χρησιμοποιείς λοιπόν μόνο καφέ σκέτο ή με λίγο ζάχαρη ή κάτι άλλο που περιέχει καφεΐνη πρωί-πρωί χωρίς να φας πρωινό ή/και κάποια στιγμή αργότερα για να “τραβήξει η μέρα” σου λίγο περισσότερο, αντί να φας κάτι ισορροπημένο και θρεπτικό, βασίζεσαι μόνο στους μηχανισμούς στρες του οργανισμού σου, υπερδραστηριοποιείς το σύστημα σου και αυτό θα σε οδηγήσει σε σύντομη κατάρρευση, την οποία κατά πάσα πιθανότητα θα προσπαθήσεις να την ελέγξεις πίνοντας ακόμα κάτι καφεϊνούχο…

Τα οφέλη της καφεΐνης φαίνεται να βελτιστοποιούνται όταν πίνεις καφέ μαζί με το φαγητό σου. Οι πρωτεΐνες, οι υδατάνθρακες και το λίπος του φαγητού σου λειτουργούν ως μηχανισμός χρονοκαθυστέρησης της απορρόφησης καφεΐνης.

Ο τρόπος με τον οποίον το σώμα σου μεταβολίζει καφεΐνη μπορεί να διαφέρει πάρα πολύ από κάποιο άλλο άτομο ακόμα και μέσα στην οικογένειά σου. Αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις καφέ χρειάζεται να βρεις την κατάλληλη ποσότητα και μετά από ποιο χρόνο μπορεί να επηρεάσει τον ύπνο σου. Δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες όπου πολλοί άνθρωποι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μπορούν να τους ακολουθήσουν.

Η υπερβολική σου αντίδραση στον καφέ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βαρόμετρο για τα επίπεδα του στρες σου, για την ικανότητα του συκωτιού σου να αποθηκεύει γλυκογόνο, για την ανάγκη σου για ξεκούραση. Άτομα με υποθυρεοειδισμό τείνουν να είναι πιο ευάλωτα στις αρνητικές επιπτώσεις της καφεΐνης λόγω της σχέσης των ορμονών του θυρεοειδούς με το συκώτι.

Σε μια διατροφή η οποία είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, με μειωμένες τις ουσίες οι οποίες εμποδίζουν την απορρόφησή τους, με μια στάση ζωής όπου η κίνηση, η επαφή με το σώμα σου, με τη φύση, τον ήλιο και τα στοιχεία ενθαρρύνεται, η χρήση καφέ και καφεΐνης γενικότερα μπορεί να γίνει και χρήσιμη και ωφέλιμη!


Ευθ Λαζάρου

Ο Ευθύμης Λαζάρου έχει διδάξει βιοχημεία, διατροφή, εφαρμοσμένες μεθόδους φυσικής θεραπευτικής και οστεοπαθητικής στο BCOM (Un. Westminster) και έχει διατελέσει επιμελητής της πανεπιστημιακής κλινικής του BCOΜ. Δημιουργός της Ροϊκότητας, μιας μεθόδου ψυχοσωματικής ανάπτυξης. Διδάσκει σε διάφορα μέρη στο κόσμο και η βασική αρχή της δουλειάς του είναι η ενότητα του ψυχοδιανοητικού, σωματικού και πνευματικού εαυτού και η δυνατότητα της αυθεντικής έκφρασης του κάθε ατόμου.

Κατηγορία Διατροφή

Πολλές από τις αυτοάνοσες ασθένειες προκαλούνται ή επιδεινώνονται από σιωπηλές λοιμώξεις. Η Palmer Kippola εξηγεί το πώς μπορεί κανείς να τις ξεφορτωθεί.

Ενώ ήταν ακόμα στην ιατρική σχολή, ο Ι.Τ. βρισκόταν στο επίκεντρο ενός οικογενειακού δράματος που του δημιούργησε το είδος του στρες που κλόνισε το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ο Ι.Τ. ανέπτυξε ένα αρκετά σοβαρό είδος γρίπης, η οποία πιστεύει ότι μπορεί να ήταν λοιμώδης μονοπυρήνωση που προκλήθηκε από τον ιό Epstein-Barr.

Η γρίπη ή η λοιμώδης μονοπυρήνωση με τη σειρά της πυροδότησε πλήθος εξουθενωτικών και μακροχρόνιων φλεγμονωδών διαταραχών που περιλαμβάνουν ινομυαλγία, μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto της Τ.Ρ. μπορεί να προκλήθηκε από μια σειρά αγχωδών περιστατικών, όπως ο απροσδόκητος θάνατος της μητέρας της και ένα σοβαρό ατύχημα με ποδήλατο. Η T. δεν ανάρρωσε εντελώς, μέχρι να εκκαθαρίσει πλήθος λοιμώξεων του εντέρου, συμπεριλαμβανομένου του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού, του κλωστρίδιου και της γιαρδίασης.

Ο γνωστός ειδικός στα αυτοάνοσα Aristo Vojdani πιστεύει ότι η καταστροφική ρευματοειδής αρθρίτιδα της μητέρας του προκλήθηκε δεκαετίες νωρίτερα μετά από στοματική χειρουργική που μετέδωσε μικρόβια λόγω σοβαρής ουλίτιδας στην κυκλοφορία του αίματος. Ο Δρ Vojdani είναι σίγουρος ότι η μητέρα του θα είχε αποφύγει την αρθρίτιδα εάν η ουλίτιδα είχε αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά πριν από τη χειρουργική επέμβαση.

Δεν οδηγούν όλες οι λοιμώξεις σε αυτοάνοση διαταραχή, ωστόσο αυτά τα παραδείγματα υπογραμμίζουν τη συνεργιστική φύση των λοιμώξεων και των αυτοάνοσων παθήσεων. Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών αποκαλύπτει ότι οι χρόνιες μολύνσεις από βακτήρια, ιούς, παράσιτα και μύκητες μπορεί να είναι η κύρια περιβαλλοντική διέγερση για αυτοάνοσες διαταραχές.

Ομοίως, πολλοί επαγγελματίες υγείας που αντιμετωπίζουν αυτοάνοσες ασθένειες έχουν παρατηρήσει ότι συχνά μια κρυμμένη λοίμωξη προηγείται της αρχικής αυτοάνοσης επίθεσης ή εμφανίζεται ευκαιριακά όταν αποδυναμωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ένα θεραπευτικό πρόγραμμα για αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να είναι ελλιπές αν δεν διαθέτει σχέδιο για την εκκαθάριση λοιμώξεων.

H στενή σχέση μεταξύ λοιμώξεων και αυτοάνοσων διαταραχών:

  • Μελέτη διαπίστωσε ότι το 70% των ασθενών με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είχε μια ενεργή λοίμωξη από τον ιό του έρπητα, σε αντίθεση με το 20% των υγιών ατόμων της ομάδας ελέγχου.1
  • Σε μια δοκιμή 114 ατόμων, ένα βακτήριο που ονομάζεται Prevotella copri ήταν παρόν στο έντερο στο 75% των ανθρώπων με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σε σύγκριση με μόνο το 21% των υγιών ατόμων της ομάδας ελέγχου.2
  • Μελέτη έδειξε μια 40-πλάσια αύξηση στο ιικό φορτίο του ιού Epstein-Barr -που συνήθως εμφανίζεται ως μονοπυρήνωση - σε ανθρώπους με λύκο σε σύγκριση με τους υγιείς της ομάδας ελέγχου.3
  • Μια μελέτη που εξετάζει τον επιπολασμό των αντισωμάτων (ένδειξη έκθεσης) στο Yersinia enterocolitica, μια τροφική λοίμωξη, διαπίστωσε ότι ήταν 14 φορές υψηλότερος σε άτομα με θυρεοειδίτιδα Hashimoto από ό, τι σε άτομα στις ομάδες ελέγχου.4
  • Μια μακροχρόνια μελέτη διαπίστωσε ότι ο ισχυρότερος γνωστός παράγοντας κινδύνου για τη σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η μόλυνση από τον ιό Epstein-Barr. Σε σύγκριση με τα υγιή άτομα, ο κίνδυνος εμφάνισης σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι περίπου 15 φορές μεγαλύτερος μεταξύ των ατόμων που έχουν μολυνθεί με τον ιό Epstein-Barr στην παιδική ηλικία και περίπου 30 φορές μεγαλύτερος μεταξύ εκείνων που έχουν μολυνθεί με τον ιό στην εφηβεία ή αργότερα στη ζωή.5

Περισσότερο από το 90% των ενηλίκων έχουν κάποια μορφή ερπητοϊού, αλλά μόνο το 20% αναπτύσσει μια αυτοάνοση κατάσταση. Έτσι, αν οι λοιμώξεις είναι κοινές, αλλά οι αυτοάνοσες παθήσεις λιγότερο, γιατί κάποιοι άνθρωποι επηρεάζονται σοβαρά ενώ άλλοι παραμένουν αλώβητοι; Όλα καταλήγουν στην υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο δρόμος προς την ασθένεια: ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι οι ένοπλες δυνάμεις μας, υπεύθυνες για την προστασία μας από τους επιβλαβείς εισβολείς. Όταν λειτουργεί σωστά, είμαστε ανθεκτικοί σε λοιμώξεις όπως το κοινό κρυολόγημα και ακόμη και η νόσος του Lyme.

Όμως με φλεγμονώδεις παράγοντες του τρόπου ζωής μας όπως η κακή διατροφή, ο κακός ύπνος, η έλλειψη άσκησης, το υπερβολικό άγχος και οι περιβαλλοντικές τοξίνες, το ανοσοποιητικό μας σύστημα επιβαρύνεται και δεν λειτουργεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας συχνά επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας μας πιο επιρρεπείς σε ανοσολογική δυσλειτουργία, λοιμώξεις και αυτοάνοσες παθήσεις.

Ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα αποτελεί γόνιμο έδαφος για μολύνσεις. Και όταν το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί μια αντίδραση σε μια λοίμωξη, παράγει μια τεράστια ποσότητα φλεγμονής, η οποία δημιουργεί το αρχικό περιβάλλον για να εμφανιστούν ή να επιδεινωθούν αυτοάνοσες ασθένειες.

Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στις συνέπειες των λοιμώξεων από τους άνδρες. Το σώμα των γυναικών αναπτύσσει ταχύτερη και ισχυρότερη ανοσολογική επίθεση για να καθαρίσει τις λοιμώξεις - και η προκύπτουσα φλεγμονή που πλημμυρίζει το σύστημά τους αυξάνει τον κίνδυνο αυτοάνοσων προβλημάτων.6

Πέραν του φύλου, οι ακόλουθοι παράγοντες εξασθενούν το ανοσοποιητικό και, σε συνδυασμό, αυξάνουν τον κίνδυνο λοιμώξεων και αυτοάνοσων παθήσεων:

Φλεγμονή: Οι πηγές φλεγμονής περιλαμβάνουν τα σπορέλαια, τα επεξεργασμένα, τυποποιημένα και τα τηγανητά τρόφιμα, τις διατροφικές ανεπάρκειες, τον κακό ύπνο, την έλλειψη άσκησης, τις τοξικές ουσίες, το χρόνιο άγχος και, φυσικά, τις λοιμώξεις.

Αντοχή στην ινσουλίνη: Οι άνθρωποι που εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη, οι προδιαβητικοί και οι διαβητικοί είναι πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις.

Ανισορροπία ορμονών: Ορμονικές διαταραχές όπως αυτές που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εφηβείας, στην εγκυμοσύνη, κατά την προεμμηνόπαυση, την εμμηνόπαυση, η θυρεοειδική δυσλειτουργία, η αντίσταση στην ινσουλίνη και η κυριαρχία των οιστρογόνων (μια ανισορροπία μεταξύ των επιπέδων οιστρογόνων και προγεστερόνης) δημιουργούν ένα γόνιμο περιβάλλον για μολύνσεις.

Υπομεταβολισμός: Η γήρανση, ο υπολειτουργικός θυρεοειδής και / ή ένα βαρύ τοξικό φορτίο μπορεί να προκαλέσει αργό (υπο-)μεταβολισμό, ο οποίος αποδυναμώνει την ανοσολογική απόκριση, μειώνει τη θερμοκρασία του σώματος και μας καθιστά πιο ευάλωτους σε όλους τους τύπους λοίμωξης.

Πώς οι λοιμώξεις οδηγούν σε αυτοάνοση επίθεση

Ο μοριακός μιμητισμός είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους που μια λοίμωξη προκαλεί αυτοάνοση απάντηση. Όπως υποδηλώνει το όνομα, ο μοριακός μιμητισμός εμφανίζεται κάθε φορά που ξένες πρωτεΐνες από μολυσματικούς παράγοντες, τοξίνες ή ακόμα και τρόφιμα έχουν παρόμοια ή πανομοιότυπη δομή με τον ανθρώπινο ιστό.

Για παράδειγμα, η κοινή βακτηριακή μόλυνση Yersinia enterocolitica έχει την ίδια αλληλουχία μοριακών πρωτεϊνών με τον ιστό του θυρεοειδούς, έτσι όταν το ανοσοποιητικό σύστημα στοχεύει το Yersinia, επιτίθεται επίσης κατά λάθος στον θυρεοειδή.

Η μοριακή δομή του Streptococcus pyogenes, η οποία προκαλεί την αρκετά κοινή λοίμωξη από στρεπτόκοκκο, μοιάζει με τη μυοσίνη του καρδιακού ιστού και μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καρδιακές παθήσεις και πολλοί ιοί, συμπεριλαμβανομένων του coxsackie Β, της ερυθράς και του ερπητοϊού μπορούν να μιμηθούν τα κύτταρα των παγκρεατικών νησίδων και να οδηγήσουν σε διαβήτη τύπου 1.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν πολλοί απλοί τρόποι για να βοηθήσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Καθώς βελτιώνετε το μεταβολισμό σας και υιοθετείτε συνήθειες υγιεινού τρόπου ζωής, θα βοηθήσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα ώστε να μπορεί συχνά να εξαλείψει - ή τουλάχιστον να μειώσει την έκταση - επίμονων μολύνσεων από μόνο του. Όταν εργάζεστε προληπτικά καθαρίζοντας τις λοιμώξεις, κάνετε ένα κρίσιμο βήμα στην αντιστροφή και την πρόληψη αυτοάνοσων παθήσεων.

Ποιες λοιμώξεις προκαλούν συγκεκριμένες ασθένειες;

Παρακάτω αναφέρονται μερικές από τις τυπικές λοιμώξεις που σχετίζονται με τις πιο κοινές αυτοάνοσες διαταραχές. Εάν η αυτοάνοση ασθένειά σας δεν περιλαμβάνεται στη λίστα, πραγματοποιήστε τη δική σας έρευνα αναζητώντας ηλεκτρονικά "[αυτοάνοση πάθηση] και λοιμώξεις" για να μάθετε ποιες συγκεκριμένες λοιμώξεις μπορεί να συνδέονται με την δική σας πάθηση.

Μπορεί να χρειαστεί να συζητήσετε αυτές τις πληροφορίες με το γιατρό σας, ή μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία να βρείτε και να εργαστείτε με έναν ολιστικό ιατρό που είναι ειδικευμένος σε αυτόν τον τομέα.

Νόσος του Alzheimer: Borrelia burgdorferi που προκαλεί νόσο του Lyme, Helicobacter pylori, χλαμύδια, κυτταρομεγαλοϊός (CMV), ιός έρπητα (ΗΗV)-1, Porphyromonas gingivalis και άλλες λοιμώξεις του στόματος.

Κοιλιοκάκη: Αδενοϊός, εντεροϊός, ιός ηπατίτιδας C, ροταϊός και ρεοϊός.

Νόσος του Crohn: Yersinia enterocolitica, Campylobacter jejuni, Escherichia coli.

Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου: ιός Epstein-Barr (EBV), Klebsiella pneumoniae, Candida albicans και βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO).

Νόσος του Grave: Η. Pylori, EBV, Υ. Enterocolitica, HHV-6, και HHV-7, παρβοϊός Β19, Εντεροβακτήριο, C. jejuni.

Θυρεοειδίτιδα του Hashimoto: Υ. Enterocolitica, EBV, HHV-6, Η. Pylori, parvovirus Β19, SIBO, ιός ηπατίτιδας C, Β. Burgdorferi, Blastocystis hominis (πρωτόζωο παράσιτο) και C. albicans

Λύκος: Ureaplasma urealyticum και Mycoplasma hominis, EBV, CMV, παρβοϊός Β19, ιός ηπατίτιδας C.

Σκλήρυνση κατά πλάκας: Β. Burgdorferi, χλαμύδια, EBV, HHV-6, ιός ερυθράς, ιός γρίπης, ιός ανθρώπινου θηλώματος και ιός ιλαράς.

Μυαλική εγκεφαλομυελίτιδα / σύνδρομο χρόνιας κόπωσης / ινομυαλγία: Β. Burgdorferi, Mycoplasma, HHV-6, EBV, CMV.

Ψωρίαση: Streptococcus pyogenes, λανθάνουσα λοίμωξη φυματίωσης.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Β. Burgdorferi, EBV, ιός ηπατίτιδας C, Ε. Coli, Citrobacter, Κ. Pneumoniae, Proteus, parvovirus B19, Mycoplasma, P. gingivalis και άλλες λοιμώξεις του στόματος.

Σύνδρομο Sjogren: EBV.

Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1: CMV, ιός coxsackie B4, ιός παρωτίτιδας και ιό ερυθράς.

Τι μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη ή αποτροπή των λοιμώξεων;

Ίσως να είναι δελεαστική η θεωρία ότι η εξάλειψη μιας λοίμωξης μπορεί να δώσει τη λύση σε μια αυτοάνοση πάθηση, αλλά η αντιμετώπιση της λοίμωξης από μόνη της δεν αντιμετωπίζει τους υποκείμενους λόγους που το ανοσοποιητικό σύστημα δεν κατάφερε να αποφύγει την λοίμωξη αυτή εξαρχής.

Το κλειδί για την ανάρρωση από λοιμώξεις είναι η ενίσχυση της αντίστασης του ξενιστή. Για να ενισχύσετε την αντίσταση, πρέπει να έχετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα σε καλή κατάσταση. Αυτό συνεπάγεται την αντιμετώπιση όλων των ριζικών αιτίων που σχετίζονται με την αυτοάνοση πάθηση: τροφή, λοιμώξεις, υγεία του εντέρου, ορμονική ισορροπία, τοξίνες και άγχος.

Αυτή η στρατηγική νου-σώματος-πνεύματος μειώνει τη φλεγμονή, αλλάζει τον μεταβολισμό και βελτιστοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας το σώμα ένα αφιλόξενο μέρος για λοιμώξεις και ένα ευπρόσδεκτο περιβάλλον για βέλτιστη υγεία.

Οι πρακτικές υγιεινού τρόπου ζωής που παρατίθενται παρακάτω, καθιστούν ευκολότερο και αποτελεσματικότερο για το σώμα να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις.

Αυξήστε το μεταβολισμό σας

Τα άτομα με αυτοάνοσες καταστάσεις συνήθως υποφέρουν από αργό μεταβολισμό - μια κατάσταση εξαντλημένης ενέργειας που ονομάζεται υπομεταβολισμός, με συμπτώματα που περιλαμβάνουν κόπωση, αίσθηση κρύου όλη την ώρα και αδυναμία να χάσουν βάρος παρά την προσπάθειά τους.

Για να αξιολογήσετε εάν είστε υπομεταβολικοί ή όχι, λάβετε τη θερμοκρασία σας τις επόμενες πέντε ημέρες. Εάν η θερμοκρασία σας είναι χαμηλότερη από 37°C πέντε συνεχόμενα πρωινά, μπορεί να είστε υπομεταβολικοί.

Μια υπομεταβολική κατάσταση όχι μόνο μειώνει τη ζωτικότητα, μειώνει την ανθεκτικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος και μας κάνει πιο ευάλωτους σε λοιμώξεις.

Για να εξαλείψετε τις μολύνσεις, μπορείτε να βοηθήσετε το σώμα σας να ενισχύσει τη φυσική σας παραγωγή ενέργειας με τις ακόλουθες τεχνικές. Ο στόχος σας είναι να αυξήσετε τη θερμοκρασία σας πιο κοντά στους 37°C κατά την ώρα που ξυπνάτε.

  • Αναπνεύστε βαθιά και αργά αρκετές φορές την ημέρα. Η συνειδητή αναπνοή είναι ένας από τους ευκολότερους και απλούστερους τρόπους για να αυξήσετε το μεταβολισμό σας και να χαλαρώσετε την ίδια στιγμή.

Κάντε μια δοκιμή: Πάρτε 10 συνειδητές αναπνοές με αναλογία 1-4-2: Για παράδειγμα, εισπνεύστε για 4 δευτερόλεπτα, κρατήστε την αναπνοή σας για 16 δευτερόλεπτα και εκπνεύστε για οκτώ δευτερόλεπτα. Κάνετε τρεις γύρους των 10 αναπνοών, μερικές φορές ημερησίως.

  • Χρησιμοποιήστε κόκκινα φώτα από την δύση του ήλιου μέχρι την ανατολή. Τα πρότυπα τεχνητά φώτα εκπέμπουν κύματα μπλε φάσματος, τα οποία, αν εκτεθείτε το βράδυ και νωρίς το πρωί, καταστέλλουν τη μελατονίνη, βλάπτουν τον κιρκαδικό ρυθμό σας και σας κρατούν σε υπομεταβολική κατάσταση.7

Κάντε μια δοκιμή: Αντικαταστήστε τη νυχτερινή σας λάμπα με μια κόκκινη λάμπα LED και πάρτε ένα κόκκινο νυχτερινό φως για τη χρήση του μπάνιου. Κάντε το συνήθεια να εκτίθεστε στον πρωινό ήλιο αμέσως μετά το ξύπνημα.

  • Δοκιμάστε την διαλείπουσα νηστεία (intermittent fasting). Μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η αποχή από τη διατροφή με περιοδικότητα για συγκεκριμένες ώρες την μέρα έχει πολυάριθμα οφέλη για την υγεία όπως βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, ενίσχυση του μεταβολισμού και των ενεργειακών επιπέδων και μείωση του κινδύνου και ακόμη και συμβολή στην αναστροφή του διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων, του καρκίνου, των αυτοάνοσων παθήσεων και της νόσου του Alzheimer.8

Κάντε μια δοκιμή: Για να ξεκινήσετε ήπια μια νηστεία, μείνετε νηστικοί (δηλαδή μηδενικές θερμίδες) για 15 ώρες μεταξύ δύο γευμάτων π.χ. δείπνου και μεσημεριανού μερικές φορές την εβδομάδα. Ή δοκιμάστε να παραλείψετε το δείπνο μερικές φορές την εβδομάδα και να φάτε μόνο πρωινό και μεσημεριανό γεύμα. Όταν το συνηθίσετε, πειραματιστείτε με μεγαλύτερες νηστείες.

  • Ασκηθείτε. Η άσκηση, ειδικά οι παρακάτω τρεις τύποι, μπορεί να έχει βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες θετικές επιπτώσεις στο μεταβολισμό σας:
  •  Η προπόνηση με αντιστάσεις με βάρη παράγει ενεργό μυϊκό ιστό, ο οποίος είναι μεταβολικά πιο ενεργός από το λίπος, βοηθώντας σας να κάψετε περισσότερες θερμίδες ακόμα και σε ηρεμία.
  •  Η διαλειμματική προπόνηση ή HIIT (High Interval Training) και η HIRT (High-Intensity Interval Resistance Training), όπως τα γρήγορα προγράμματα στο γυμναστήριο, είναι αποτελεσματικοί τρόποι αύξησης του μεταβολισμού σας.
  •  Η μέτρια cardio προπόνηση με άδειο στομάχι, για παράδειγμα αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα, έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει καλύτερα μεταβολικά αποτελέσματα από την άσκηση μετά από το φαγητό.9

Κάντε μια δοκιμή: Ακολουθήστε το 12λεπτο πρωτόκολλο HIIT του Dr. Izumi Tabata, εκτελώντας 20 δευτερόλεπτα άσκησης μέγιστης προσπάθειας (π.χ. σπριντ, αερόβια άσκηση, άλματα) και στη συνέχεια ηρεμώντας για 10 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε οκτώ φορές την ίδια τουτίνα και τελειώσατε! Μπορείτε να βρείτε προπονήσεις Tabata 4 λεπτών και 10 λεπτών για αρχάριους στο YouTube.

  • Κάντε κρύα ντους συχνά για να ενισχύσετε το μεταβολισμό σας. Όπως η νηστεία, η εμβάπτιση με κρύο νερό έχει ένα "ερμητικό" αποτέλεσμα - που σημαίνει ότι ένα μικρό κομμάτι στρες είναι ευεργετικό. Όχι μόνο το κρύο νερό αναγκάζει το σώμα μας να εργάζεται σκληρότερα για να μας κρατήσει ζεστούς, καίγοντας έτσι περισσότερες θερμίδες, ενεργοποιεί επίσης υγιές καφέ λίπος, το οποίο βοηθά στην εξάλειψη του επιβλαβούς λευκού λίπους.

Κάντε μια δοκιμή: Εναλλάξτε 20 δευτερόλεπτα ζεστού και 20 δευτερόλεπτα κρύου νερού στο ντους για λίγα λεπτά. Ή, εάν έχετε πρόσβαση σε κρύο νερό όπως μια μη θερμαινόμενη πισίνα ή ένα ψυχρό ρεύμα, σε θάλασσα ή λίμνη, κάντε μια κρύα βουτιά όσο πιο συχνά γίνεται.

Βοηθήστε το ανοσοποιητικό σύστημα

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το ισχυρότερο θεραπευτικό σύστημα, όταν λειτουργεί σωστά. Ένα πλήρως λειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα είναι ισορροπημένο και ανθεκτικό, καταπολεμώντας τις λοιμώξεις όταν απαιτείται, χωρίς να αντιδρά υπερβολικά σε τροφές και άλλους ακίνδυνους περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η γύρη ή να επιτίθεται στο σώμα σε μια αυτοάνοση απόκριση.

Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που υπολειτουργεί αυξάνει την ευαισθησία σε ασθένειες, όπως κρυολογήματα, μυκητιασικές λοιμώξεις και καρκίνο, ενώ ένα υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα παράγει πάρα πολύ φλεγμονή στο σώμα και είναι επιρρεπές σε υπεραντιδράσεις όπως αλλεργίες και αυτοάνοσες παθήσεις.

Χρόνιες φλεγμονές χαμηλού επιπέδου από κακή διατροφή, συνεχές στρες, έλλειψη (ή υπερβολική) άσκηση και μεγάλο φορτίο περιβαλλοντικών τοξινών μπορεί να προκαλέσουν ανισορροπία στο ανοσοποιητικό σύστημα, κάνοντάς το να υπο- ή υπερ-λειτουργεί.

Ευτυχώς, το σώμα έχει μια έμφυτη αναγεννητική ικανότητα και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να ξαναποκτήσει ισορροπία εντός ημερών ή εβδομάδων απλά αφαιρώντας πηγές φλεγμονής και υιοθετώντας διατροφικές συνήθειες στον τρόπο ζωής όπως αυτές που αναφέρονται εδώ:

  • Αφαιρέστε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τη ζάχαρη και τους αμυλούχους υδατάνθρακες. Τα μικρόβια αγαπούν τη ζάχαρη, σε αντίθεση με το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Μελέτες δείχνουν ότι η ζάχαρη σε όλες τις μορφές (γλυκόζη, φρουκτόζη και σακχαρόζη) καταστέλλει την ανοσοποιητική λειτουργία για πέντε ώρες μετά την κατανάλωσή της.10 Μια δίαιτα βασισμένη στην παλαιολιθική διατροφή είναι ιδανική για να σας τρέφει χωρίς να τρέφει και τα μολυσματικά μικρόβια.
  • Προσθέστε τρόφιμα που βελτιώνουν την ανοσοποίηση.
  • Το σκόρδο και το τζίντζερ προσφέρουν ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες - ακόμη και έναντι παθογόνων που είναι ανθεκτικά στα φάρμακα.11
  • Το έλαιο καρύδας μπορεί να ελέγξει τον παθογόνο μύκητα Candida albicans.12
  • Η κουρκουμίνη από τη ρίζα του κουρκουμά, έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και βελτιώνει τις αυτοάνοσες παθήσεις.13
  • Οι τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το ξινολάχανο και το kimchi, είναι αντιμικροβιακά και ενισχυτικά του ανοσοποιητικού συστήματος.14

Συμπληρώματα διατροφής για γερό ανοσοποιητικό

  • Η βιταμίνη C (γνωστή και ως ασκορβικό οξύ) υποστηρίζεται από στοιχεία από περισσότερες από 148 μελέτες που δείχνουν ότι μπορεί να ανακουφίσει ή να αποτρέψει λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς, βακτήρια και άλλα παθογόνα.

Προτεινόμενη ημερήσια δόση: 2.000-5.000mg βιταμίνης C την ημέρα σε διηρημένες δόσεις, με ή χωρίς τροφή.

  • Η βιταμίνη D3 έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει από λοιμώξεις και αυτοάνοσες παθήσεις. Ελέγξτε τα επίπεδα της D σας δύο φορές το χρόνο και στοχεύστε σε επίπεδα 70-100ng/mL για να αντιμετωπίσετε ή να προλάβετε αυτοάνοσες παθήσεις. Η D3 είναι πιο ευεργετικό όταν λαμβάνεται μαζί με τη βιταμίνη K2 για να βοηθήσετε το ασβέστιο να φτάσει στα σωστά σημεία, όπως τα οστά σας, και όχι σε λάθος μέρη, όπως οι αρτηρίες σας.

Προτεινόμενη ημερήσια δοσολογία: 5.000-10.000 IU βιταμίνη D3 μαζί με 100-200 mcg/ημέρα βιταμίνη K2.

  • Ο ψευδάργυρος είναι ένα βασικό στοιχείο που υποστηρίζει την ανοσολογική λειτουργία και την αντίσταση σε λοιμώξεις και η διόρθωση της έλλειψης ψευδαργύρου μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα αυτοάνοσων και άλλων ασθενειών.

Προτεινόμενη ημερήσια δόση: Πάρτε 30mg ψευδάργυρου την ημέρα μαζί με την τροφή - είτε σε μια δόση είτε σε διηρημένες δόσεις - μαζί με 2mg χαλκού για να εξισορροπήσετε τη δόση ψευδαργύρου.

  • Τα προβιοτικά όπως τα είδη Lactobacillus, Bifidobacterium και Saccharomyces έχουν βρεθεί ότι έχουν ευεργετική, τροποποιητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Προτεινόμενη ημερήσια δόση: 50 έως 100 δισεκατομμύρια μονάδες CFU την ημέρα. Πολλά προβιοτικά είναι καλύτερα να λαμβάνονται με άδειο στομάχι. Ακολουθήστε τις οδηγίες στη συσκευασία.

  • Κινηθείτε περισσότερο. Λένε ότι "το κάθισμα είναι το νέο κάπνισμα" και η επιστήμη το υποστηρίζει αυτό. Μια ανασκόπηση 18 μελετών διαπίστωσε ότι εκείνοι που κάθονταν για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους ήταν δύο φορές πιο πιθανό να έχουν διαβήτη ή καρδιακή νόσο και είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με εκείνους που καθόταν το λιγότερο.15

Η μέτρια ημερήσια άσκηση, όπως τα 40 λεπτά περπάτημα σχεδόν καθημερινά, μειώνει τη συστηματική φλεγμονή και τη συχνότητα εμφάνισης ασθενειών του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.16 Επειδή το κάθισμα για δύο ώρες μπορεί να αναιρέσει 20 λεπτά άσκησης, σιγουρευτείτε ότι στέκεστε και μετακινείτε καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

  • Ελαχιστοποιήστε το στρες. Το χρόνιο στρες, όπως το να ζείτε με χρόνιες ασθένειες, η ανεργία ή η φροντίδα άρρωστου συγγενή, έχει αρνητικές επιπτώσεις σε όλες σχεδόν τις λειτουργικές μετρήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Προσπαθήστε στο μέγιστο να εξαλείψετε τους περιττούς στρεσογόνους παράγοντες και να βρείτε υγιείς τρόπους χαλάρωσης, όπως τα μπάνια σε ένα ζεστό λουτρό αλάτων Epsom, το γέλιο και αργή, συνειδητή αναπνοή, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει το στρες και ελαχιστοποιεί τη φλεγμονή.
  • Πάρτε έναν αναζωογονητικό ύπνο. Λιγότερο από έξι ώρες ύπνου τη νύχτα καταστέλλουν την ανοσοποιητική λειτουργία, ενεργοποιούν τα φλεγμονώδη γονίδια και αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας, διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων. Οκτώ ή περισσότερες ώρες μπορεί να είναι ιδανικές για όσους έχουν χρόνιες παθήσεις.

Συχνές μολυσματικές ομάδες που προκαλούν αυτοανοσία

Οι μολυσματικές οικογένειες που συνηθέστερα συνδέονται με αυτοάνοσες διαταραχές περιλαμβάνουν:

  • οποιονδήποτε από τους περισσότερους από οκτώ τύπους ερπητοϊών, συμπεριλαμβανομένου του ιού Epstein-Barr
  • μυκόπλασμα (βακτήρια).
  • Chlamydophila pneumoniae (επίσης γνωστό ως χλαμύδια, μία βακτηριακή λοίμωξη)
  • σπειροχαίτες της νόσου του Lyme και σύνοδες λοιμώξεις (βακτηριακές λοιμώξεις)
  • γαστρεντερικές λοιμώξεις συμπεριλαμβανομένου του Helicobacter pylori (βακτηριακή λοίμωξη από ελικοβακτήριο του πυλωρού), του Candida albicans (μύκητας) και της υπερανάπτυξης βακτηρίων του λεπτού εντέρου
  • στοματικές λοιμώξεις όπως ουλίτιδα και οστεονέκρωση (βακτηριακές λοιμώξεις στην γνάθο μετά από αφαίρεση δοντιού ή απονεύρωση).

Φυτικά αντιμικροβιακά

Μόλις ενισχύσετε την άμυνά σας και αποκαλύψετε όλες τις υποκείμενες λοιμώξεις, είστε στο δρόμο προς την ανάρρωση. Τα φυσικά φάρμακα με ευρέος φάσματος αντιμικροβιακές επιδράσεις όπως τα παρακάτω, είναι ασφαλή και αποτελεσματικά για λοιμώξεις όλων των τύπων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με αντιβιοτικά.

Σε αντίθεση με τα αντιβιοτικά, τα βότανα δεν διαταράσσουν το μικροβίωμα στο έντερο και τα μικρόβια σπάνια αναπτύσσουν αντίσταση σε αυτά. Συνεργαστείτε με έναν αξιόπιστο ολιστικό ιατρό για να καθορίσετε τις καλύτερες δόσεις για εσάς.

Monolaurin. Μια φυσική ένωση που βρίσκεται στο έλαιο καρύδας, η μονολαουρίνη έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιιικές, αντιβακτηριακές, αντιπαρασιτικές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες. Μια ανασκόπηση ερευνών σχετικά με τη μονολαουρίνη δείχνει ότι είναι μια αποτελεσματική θεραπεία κατά βακτηρίων όπως τα H. pylori, Staphylococcus aureus και Streptococcus agalactiae και ιών, όπως ο ερπητοϊός, ο ιός της γρίπης, του HIV και της ιλαράς.17

Εκχύλισμα ρίγανης. Το έλαιο της μεσογειακής ρίγανης (Origanum vulgare) έχει αντιφλεγμονώδη, αντιϊκά, αντιβακτηριακά, αντιπαρασιτικά και αντιμυκητιακά αποτελέσματα. Έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικό έναντι μολύνσεων από ζυμομύκητες από το συνταγογραφούμενο αντιμυκητιακό φάρμακο φλουκοναζόλη (Diflucan).18

Φύλλα ελιάς. Το εκχύλισμα φύλλων ελιάς (Olea europaea) έδειξε δραστικότητα έναντι πολλών μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των κοινών ιών κρυολογήματος και γρίπης και των βακτηρίων C. jejuni, Η. Pylori και του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη S. aureus (MRSA).19

Η Αρτεμισία, ένα από τα πιο πικρά φυτά, έχει αντιπαρασιτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με γαρύφαλο και εκχύλισμα μαύρου καρυδιού για την εξάλειψη των εντερικών σκωλήκων. Η Αρτεμισία (Artemisia absinthium L.) έχει επίσης ανθελονοσιακές, αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Μια κλινική δοκιμή διαπίστωσε ότι ένα φυτικό παρασκεύασμα, που συμπεριλαμβάνει και αρτεμησία, μπορεί να είναι τόσο καλό ή καλύτερο από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη θεραπεία της υπερανάπτυξης βακτηρίων του λεπτού εντέρου (SIBO).20

Η Βερβερίνη, ένα κίτρινο συστατικό που απαντάται σε πολλά φυτά, που συμπεριλαμβάνουν τα Hydrastis Canadensis, Berberis aquifolium, Berberis vulgaris και Coptis chinensis, είναι αντιβακτηριακό, αντιϊκό, αντιπαρασιτικό και αντιμυκητιασικό. Συχνά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία όλων των ειδών λοιμώξεων στο γαστρεντερικό σύστημα. Η βερβερίνη έχει επιδείξει αντιϊκές επιδράσεις στον ιό της γρίπης τόσο σε μελέτες στο εργαστήριο όσο και σε ασθενείς με γρίπη.21

Άργυρος. Ο Ιπποκράτης περιγράφει για πρώτη φορά τις αντιμικροβιακές του ιδιότητες για επούλωση πληγών το 400 π.Χ. Σήμερα, ο άργυρος χρησιμοποιείται για την ασφαλή θεραπεία μολύνσεων μόνος του ή μπορεί να ενισχύσει την επίδραση των αντιβιοτικών κατά των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων που ονομάζονται «super bugs».22


Βιβλιογραφικές αναφορές

1 Ann Intern Med, 1992; 116: 103-13
2 eLife, 2013; 2: e01202
3 J Immunol, 2004; 172: 1287-94
4 Acta Med Austriaca. 1987;14:11-4
5 Expert Rev Neurother, 2013; 13(12 Suppl): 3-9
6 PLoS Pathog, 2011; 7: e1002149
7 Harvard Health Letter, May 2012
8 Int J Health Sci (Qassim), 2014; 8: V-VI
9 Scand J Med Sci Sports, 2018; 28: 1476-93
10 Am J Clin Nutr, 1973; 26: 1180-4
11 Asian Pac J Trop Biomed, 2012; 2: 597-601
12 mSphere, 2015; 1: e00020-15
13 J Clin Immunol, 2007; 27: 19-35
14 J Appl Microbiol, 2006; 100: 1171-85
15 Diabetologia, 2012; 55: 2895-905
16 Am J Lifestyle Med, 2011; 5: 338-45
17 Altern Complement Ther 2006; 12: 310-4
18 Can J Microbiol, 2008; 54: 950-6
19 Altern Med Rev, 2007; 12: 25-48; Int J Antimicrob Agents, 2009; 33: 461-3
20 Glob Adv Health Med, 2014; 3: 16-24
21 Chin J Integr Med, 2011; 17: 444-52
22 Sci Transl Med, 2013; 5: 190ra81.

Κατηγορία Υγεία

Ίσως να μην έχετε ακούσει ποτέ τον όρο φουλβικό οξύ ή φουλβικά μέταλλα ωστόσο αποτελούν ένα τεράστιο κεφάλαιο στο λεξικό της ανθρώπινης υγείας με πολλαπλές ευεργετικές ιδιότητες!

Από που προέρχονται τα φουλβικά μέταλλα;

Τα φουλβικά μέταλλα είναι ορυκτά οργανικά μέταλλα σε ιονική μορφή, την πλέον απορροφήσιμη μορφή από τον οργανισμό μας, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους μέσω μια φυσικής ουσίας που ονομάζεται φουλβικό οξύ. Για να κατανοήσετε καλύτερα το πώς δημιουργήθηκαν τα φουλβικά μέταλλα, φανταστείτε τη γη περίπου 40 εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν τεράστια τροπικά δάση κάλυπταν ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη. Όπως τα ζώα εκείνης της εποχής, έτσι και τα φυτά ήταν τεράστια σε μέγεθος συγκριτικά με τα σημερινά, οι ρίζες των οποίων έφθαναν πολύ βαθιά μέσα στο υπέδαφος της γης. Οι ρίζες αυτών των προϊστορικών γιγαντιαίων φυτών ήταν σε θέση να αντλήσουν πλούσιες πηγές ανόργανων μετάλλων, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονταν σε οργανικά μέταλλα μέσω της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης. Όταν αυτά τα γιγαντιαία φυτά πέθαιναν, τα οργανικά μέταλλα που βρίσκονταν μέσα τους εναποθέτονταν στην επιφάνεια του εδάφους όπου αναμειγνύονταν με ένζυμα και οργανικά οξέα τα οποία παράγονται από τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς και βακτήρια που βρίσκονται στο έδαφος της γης. Αυτός ο βοτανικός κύκλος ζωής και θανάτου συνεχίστηκε για εκατομμύρια χρόνια, σχηματίζοντας σταδιακά σπάνια κοιτάσματα οργανικής μάζας πλούσιας σε φουλβικό οξύ και φουλβικά μέταλλα. Το φουλβικό οξύ αναδεικνύεται ταχέως ως ένα από τα βασικά στοιχεία σε πολλά επιστημονικά επιτεύγματα του 21ου αιώνα. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες και γιατροί ανά τον κόσμο ανακαλύπτουν τα εξαιρετικά του οφέλη. Ποια είναι όμως αυτά;

1. Ενισχύει τον μεταβολισμό και την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, αυξάνει τη βιοδιαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών
Ένα από τα πιο γνωστά διατροφικά οφέλη του φουλβικού οξέος είναι η υποστήριξη της υγείας του εντέρου καθώς και η ενίσχυση του μεταβολισμού. Δεδομένου ότι το φουλβικό οξύ έχει πολύ μικρό μοριακό βάρος και μέγεθος, μπορεί εύκολα να διεισδύσει στις κυτταρικές μεμβράνες και να μεταφέρει θρεπτικά συστατικά απευθείας στο κύτταρο. Κάνει όμως πολλά περισσότερα από αυτό καθώς με τη δράση του ενισχύει τη διαπερατότητα των τοιχωμάτων των κυττάρων, επιτρέποντας επίσης την απορρόφηση μεγαλύτερων σωματιδίων! Αυτό βοηθά σε μεγάλο βαθμό την αφομοίωση των θρεπτικών ουσιών και βοηθά στο να εξοπλίσει τα κύτταρα με όλα όσα χρειάζονται για να δημιουργήσουν τα ένζυμα που είναι απαραίτητα για την πέψη. Ένα άλλο πλεονέκτημα του φουλβικού οξέος που προάγει τον μεταβολισμό είναι ότι δημιουργεί ένα βέλτιστο περιβάλλον για την άνθηση των προβιοτικών βακτηρίων.

2. Προστατεύει τη γνωστική λειτουργία και προάγει τη νοητική ευεξία
Μια μελέτη του 2011 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Alzheimer's Disease διαπίστωσε ότι το φουλβικό οξύ έχει αρκετές αντιοξειδωτικές ιδιότητες με πιθανή δράση για την προστασία από γνωστικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Alzheimer. Ένας παράγοντας που συμβάλλει στην ανάπτυξη γνωστικών διαταραχών είναι η βλάβη από ελεύθερες ρίζες και ένας τύπος πρωτεΐνης που ονομάζεται tau. Μελέτες δείχνουν ότι το φουλβικό οξύ βοηθά στη μείωση του μήκους των ινιδίων tau και στη μορφολογία τους, αποδυναμώνοντας την επίδραση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης και επιβραδύνοντας έτσι την πρόοδο της νόσου. Οι ερευνητές κατέληξαν πρόσφατα στο συμπέρασμα ότι το φουλβικό οξύ φαίνεται να έχει νευροπροστατευτικά αποτελέσματα και είναι πιθανό να προσφέρει νέες ιδέες στην ανάπτυξη πιθανών φυσικών θεραπειών για τη νόσο του Alzheimer.

3. Συμβάλλει στη θωράκιση του ανοσοποιητικού συστήματος και έχει αντιοξειδωτική δράση
Το φουλβικό οξύ είναι αλκαλικό που αυτό σημαίνει ότι αποκαθιστά τα βέλτιστα επίπεδα pH του σώματος. Τα βέλτιστα επίπεδα pH συμβάλλουν στη βελτίωση της άμυνας του οργανισμού από μικροοργανισμούς και τοξίνες που προκαλούν ασθένειες. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι τα φουλβικά οξέα περιέχουν πιθανές αντι-ιικές ιδιότητες. Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι είναι επίσης πιθανό να υποστηρίξει τα μιτοχόνδριά μας λόγω της ικανότητάς του να διεισδύει στο κύτταρο και να μεταφέρει θρεπτικά συστατικά απευθείας σε αυτό, διεγείροντας έτσι έναν βιολογικό καθαρισμό. Όταν τα μιτοχόνδρια λειτουργούν άριστα, παράγουν αντιοξειδωτικές ενώσεις όπως το SOD (υπερυπεροξειδική δισμουτάση) και η γλουταθειόνη οι οποίες προστατεύουν από τις βλάβες που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες και βοηθούν στη διατήρηση της υγείας του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

4. Συμβάλλει στη δημιουργία δυνατών οστών και αρθρώσεων, επιταχύνει την ανάκαμψη μετά από τραυματισμούς ή έντονη σωματική άσκηση
Το φουλβικό οξύ συμβάλλει στην επιτάχυνση του χρόνου αποκατάστασης μετά από χειρουργική επέμβαση, τραυματισμό ή εντατική σωματική άσκηση. Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη, χειρουργοί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Φράιμπουργκ της Γερμανίας χρειάστηκε να χορηγήσουν μεταμόσχευση οστού σε ασθενείς. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι υπήρχε έλλειψη υγιούς οστικού ιστού και έτσι κατέφυγαν στη χρήση οστών βοοειδών. Το ανθρώπινο σώμα φυσικά δεν μπορεί εύκολα να απορροφήσει ασβέστιο από οστά ζώων ή να αλληλεπιδράσει με αυτούς τους ιστούς. Μετά την επεξεργασία των οστών ζώων με φουλβικό οξύ, τα μοσχεύματα εισήχθησαν στους ασθενείς. Τα οστά των βοοειδών απορροφήθηκαν εύκολα από τα σώματα των ασθενών και επιταχύνθηκε η φυσιολογική αύξηση των οστικών ιστών, οδηγώντας σε πλήρη ανάκαμψη!

5. Αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας
Το φουλβικό οξύ είναι σε θέση να αυξήσει τα επίπεδα ενέργειας με διάφορους τρόπους και ένας από αυτούς είναι μέσω των μιτοχονδρίων. Τα μιτοχόνδρια βρίσκονται μέσα σε πολλά από τα κύτταρά μας, ιδιαίτερα εντός των κυττάρων που βρίσκονται στο νευρικό σύστημα, στον μυϊκό ιστό, στην καρδιά, στον εγκέφαλο και στο έντερο. Αυτά τα μικροσκοπικά οργανίδια λαμβάνουν οξυγόνο και άλλα θρεπτικά συστατικά, παράγοντας ενέργεια από τα ηλεκτρόνια που μεταφέρουν αυτές οι ουσίες. Η ενέργεια αποθηκεύεται με τη μορφή ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη), την οποία το σώμα διαλύει και χρησιμοποιεί για να τροφοδοτήσει κάθε ενέργεια που κάνει, από το περπάτημα μέχρι την πέψη. Έχει παρατηρηθεί ότι το φουλβικο οξύ μπορεί να μεταφέρει περισσότερα από αυτά τα θρεπτικά συστατικά στα μιτοχόνδρια, καθώς και να αυξήσει την πρόσληψη οξυγόνου. Επιπλέον, το φουλβικό οξύ  διευκολύνει την ισορροπία των ηλεκτρολυτών στα κύτταρα, γεγονός που επιταχύνει τη ροή των ηλεκτρονίων που χρησιμοποιούν τα μιτοχόνδρια όταν δημιουργούν ενέργεια. Με άλλα λόγια, το φουλβικό οξύ ενθαρρύνει το σώμα να παράγει μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας με πολύ ταχύτερο ρυθμό από τον κανονικό! Το φουλβικό οξύ αναπληρώνει επίσης τους ηλεκτρολύτες και ενυδατώνει, κάτι που είναι αναγκαίο για το σώμα μας μετά από έντονη σωματική άσκηση. Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, τα φουλβικά οξέα δρουν ως φυσικοί και οργανικοί ηλεκτρολύτες ενεργοποιώντας σχεδόν κάθε βιολογική διαδικασία στο σώμα μας. Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις ότι οι ηλεκτρολύτες του φουλβικού οξέος μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πρηξίματος, να μειώσουν τη φλεγμονή, να καταπραΰνουν και να χαλαρώσουν τους μυς και να βελτιώσουν την κυκλοφορία. Αντίθετα, μια ανισορροπία ηλεκτρολυτών μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση αυτών των συμπτωμάτων.

6. Συμβάλει στην προστασία και την αποκατάσταση του δέρματος
Εκτός από τα δεδομένα που προκύπτουν από πειράματα τα οποία καταδεικνύουν ότι προάγει την καλύτερη επούλωση των τραυμάτων, μελέτες έχουν δείξει ότι το φουλβικό οξύ μπορεί πράγματι να υποστηρίξει μια υγιή, ζωντανή επιδερμίδα. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη διάρκειας 4 εβδομάδων που περιλάμβανε 36 συμμετέχοντες με χρόνια φθορά του δέρματος, παρατηρήθηκε ότι το φουλβικό οξύ σχεδόν αποκατέστησε όλο το δέρμα τους στην πρότερή του μορφή, λειτουργώντας καλύτερα από ένα εικονικό φάρμακο (placebo). Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κλινικής, Καλλυντικής και Διερευνητικής Δερματολογίας διαπίστωσε ότι η εφαρμογή του φουλβικού οξέως βελτίωσε σημαντικά τα συμπτώματα που σχετίζονται με το έκζεμα, ακόμη και σε σύγκριση με άλλες θεραπείες!

Κατηγορία Διατροφή
Τετάρτη, 23 Οκτωβρίου 2019 07:35

7 λόγοι για να πίνουμε τσάι!

Το τσάι είναι το δεύτερο πιο διαδεδομένο ρόφημα μετά το νερό, με κατανάλωση 120 mL/ημέρα/άτομο. Παράγεται από τα φύλλα του φυτού Camellia sinensis και λόγω της χαρακτηριστικής γεύσης του και των θετικών επιδράσεών του στην υγεία, η κατανάλωση και η καλλιέργεια τσαγιού έχει εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο.

Τα διάφορα είδη τσαγιού προέρχονται από τα φύλλα του φυτού Camellia sinensis και το διαφορετικό χρώμα τους, καθώς και οι διαφορετικές ιδιότητές τους, οφείλονται στην επεξεργασία που υφίστανται. Μόνο το κόκκινο τσάι προέρχεται από το νοτιοαφρικανικό φυτό Rooibos (Aspalathus linearis).

Το λευκό τσάι έχει υποστεί τη μικρότερη δυνατή επεξεργασία, γι’ αυτό και έχει τα υψηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικών ουσιών.

Το πράσινο τσάι που είναι ελαφρώς πιο επεξεργασμένο από το λευκό, είναι εξαιρετικά πλούσιο σε αντιοξειδωτικά (περισσότερα από το μαύρο και το Oolong, αλλά λιγότερα από το λευκό), κυρίως κατεχίνες, με κυρίαρχη την επιγαλλοκατεχίνη. Γενικά, το συγκεκριμένο είδος τσαγιού έχει μελετηθεί εκτενώς και οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν τις ευεργετικές του ιδιότητες για την υγεία.

Τα φύλλα του μαύρου τσαγιού οξειδώνονται πλήρως κατά την επεξεργασία, με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα τσάι με δυνατό άρωμα και υψηλά επίπεδα καφεΐνης. Αυτός ο τύπος τσαγιού περιέχει τη μικρότερη ποσότητα κατεχινών εξαιτίας της μεγάλης διάρκειας επεξεργασίας. Το μαύρο τσάι περιέχει μεταξύ άλλων θειαρουμπιγίνες, αντιοξειδωτικά που ανήκουν στην ομάδα των πολυφαινολών, τα οποία, βάσει μελετών, εκδηλώνουν αντιφλεγμονώδη δράση και μπορούν να συμβάλλουν στον έλεγχο της υπερλιπιδαιμίας.

Το τσάι Oolong προκύπτει από μερική ζύμωση όπου τα φύλλα του είναι μερικώς οξειδωμένα κατά την επεξεργασία. Ο χρόνος επεξεργασίας του είναι ανάμεσα στους χρόνους του μαύρου και του πράσινου τσαγιού και ανάλογες είναι και οι ιδιότητές του για την υγεία μας.

Το κόκκινο τσάι προέρχεται από το φυτό Rooibos. Μπορεί να αντικαταστήσει επάξια τον καφέ, αφού τονώνει το νευρικό σύστημα χωρίς να περιέχει καφεΐνη. Φαίνεται πως μπορεί να έχει ευεργετική δράση σε περιπτώσεις αλλεργιών και πεπτικών προβλημάτων. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι η γλυκιά του γεύση.

Υπάρχουν περισσότεροι λόγοι από όσους ίσως γνωρίζετε, για να αρχίσετε να πίνετε τσάι. Ακολουθούν 6 από αυτούς…

  1. Αντιοξειδωτική δράση. Το τσάι περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά που καταστρέφουν τις ελεύθερες ρίζες που επιτίθενται στα κύτταρα και ενοχοποιούνται για συμμετοχή στην παθολογία διάφορων χρόνιων ασθενειών, όπως η αρθρίτιδα, ο διαβήτης και ο καρκίνος. Επιπλέον, τα φυσικά αντιοξειδωτικά έχουν αντιβακτηριακή, αντιϊκή, αντιμεταλλαξιογόνα και αντιαλλεργική δράση. Τα δραστικά αντιοξειδωτικά στα φύλλα τσαγιού ανήκουν στην οικογένεια των πολυφαινολών. Οι κυρίαρχες πολυφαινόλες του τσαγιού είναι τα φλαβονοειδή που φαίνεται ότι είναι «υπεύθυνα» για πολλά από τα οφέλη του τσαγιού, λόγω των μοναδικών βιολογικών τους ιδιοτήτων. Φλαβονοειδή υπάρχουν σε όλα τα είδη τσαγιού, αλλά λόγω της διαφορετικής ζύμωσης στην οποία υπόκεινται, το μαύρο και το πράσινο τσάι περιέχουν διαφορετικά είδη φλαβονοειδών. Συγκεκριμένα, το μαύρο τσάι έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε σύνθετα φλαβονοειδή, όπως η θειορουβικίνη και η θειοφλαβίνη, ενώ στο πράσινο τσάι περιέχονται κυρίως απλά φλαβονοειδή, όπως οι κατεχίνες. Έχει φανεί ότι οι γαλλικοί εστέρες επιγαλλοκατεχίνης κι επικατεχίνης που περιέχονται στο τσάι, είναι τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά.
  2. Στοματική υγεία. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Oral Science, οι επιστήμονες εξέτασαν τα αποτελέσματα της επιγαλλοκατεχίνης κατά των βακτηρίων που βρίσκονται στο στόμα και διαπίστωσαν πως είναι αποτελεσματική και έχει ανασταλτική δράση. Άλλη έρευνα στο Archives of Oral Biology, επιβεβαιώνει την αντιβακτηριδιακή δράση κατά των επιβλαβών οδοντικών βακτηρίων.
  3. Υγεία της καρδιάς. Το τσάι εμποδίζει τη συσσώρευση χοληστερόλης στις αρτηρίες και βοηθά στην πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Biological Chemistry, η επιγαλλοκατεχίνη (EGCG) που βρίσκεται στο τσάι βοηθά στην πρόληψη συσσώρευσης λίπους στα τοιχώματα των αρτηριών. Ορισμένα συστατικά του πράσινου τσαγιού αποτρέπουν την πύκνωση του αίματος, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες αρτηριακής σκλήρυνσης, θρόμβωσης, καθώς και καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την American Heart Association στη Νέα Ορλεάνη, οι άνθρωποι που καταναλώνουν μαύρο τσάι μπορούν να μειώσουν τα κακά επίπεδα χοληστερόλης τους που ευθύνονται για καρδιακά εγκεφαλικά επεισόδια και θανατηφόρες επιθέσεις. Έχει βρεθεί επίσης ότι οι άνθρωποι που πίνουν 3 έως 4 φλιτζάνια μαύρο τσάι κάθε μέρα είναι σε χαμηλότερο κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα από όσους καταναλώνουν ελάχιστες ποσότητες ή καθόλου.
  4. Αντιγήρανση. Οι ελεύθερες ρίζες που δημιουργούνται στο σώμα είναι υπεύθυνες για την διάβρωση του οργανισμού με διάφορους τρόπους, ένας από αυτούς είναι τα σημάδια γήρανσης. Το τσάι εμποδίζει την πρόκληση βλαβών στο δέρμα και τις ρυτίδες. Η επιγαλλοκατεχίνη φαίνεται να είναι 200 φορές πιο ισχυρή από τη βιταμίνη Ε, στο να καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες που δημιουργούν προβλήματα στο δέρμα. Οι ελεύθερες ρίζες αντιδρούν με τα υγιή κύτταρα του σώματος, προκαλώντας ζημία και επομένως, μειώνοντας τον αριθμό τους, μειώνονται οι ρυτίδες, αλλά και άλλα σημάδια γήρανσης. Επίσης, τα τσάι βοηθά στην προστασία του δέρματος από τις βλάβες που επιφέρει η υπεριώδης ακτινοβολία, σύμφωνα με έρευνα στο περιοδικό Pharmaceutical Development and Technology.
  5. Αντι-καρκινική δράση. Το τσάι είτε μαύρο είτε πράσινο, βοηθά τις γυναίκες στην πρόληψη της καρκινικής ανάπτυξης στους μαστούς, ιδιαίτερα στις γυναίκες που βρίσκονται στην προ-εμμηνοπαυσιακή φάση. Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Experimental Cell Research, διαπίστωσε ότι η επιγαλλοκατεχίνη ανέστειλε τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων σε όγκους του μαστού. Οι κατεχίνες που υπάρχουν στο τσάι εξουδετερώνουν αυτές τις ελεύθερες ρίζες, αποτρέπουν το σχηματισμό καρκινογόνων ουσιών όπως οι νιτροζαμίνες και μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου για άτομα που καταναλώνουν τακτικά τσάι, ειδικά τις πράσινες ποικιλίες. Σε μια μελέτη του 2010, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer Prevention Research, βρέθηκε ότι η επιγαλλοκατεχίνη καταστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στον πνεύμονα. Επίσης, σε πολλές μελέτες αναφέρεται πως η επιγαλλοκατεχίνη εμποδίζει και αναστέλλει τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Σύμφωνα με τις έρευνες, φαίνεται πως το πράσινο τσάι καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα του προστάτη. Μια μελέτη του 2010 στο Cancer Science, έδειξε ότι η επιγαλλοκατεχίνη βοηθά το σώμα να καταστρέφει τα συγκεκριμένα καρκινικά κύτταρα.
  6. Μεταβολισμός/ αδυνάτισμα. Το τσάι, και ιδιαίτερα το πράσινο τσάι βοηθά τους ανθρώπους να χάσουν βάρος ενισχύοντας το ρυθμό μεταβολισμού. Το πράσινο τσάι διασπά το λίπος και η επιγαλλοκατεχίνη αυξάνει το ρυθμό με τον οποίο το λίπος «καίγεται» στο σώμα μας. Έρευνα στο Πανεπιστήμιο Tufts δείχνει ότι η επιγαλλοκατεχίνη στο πράσινο τσάι, όπως και οι άλλες κατεχίνες, ενεργοποιούν τα γονίδια καύσης του λίπους της κοιλίας και επιταχύνουν την απώλεια βάρους κατά 77%.
  7. Διαβήτης. Το τσάι εξισορροπεί επίσης τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η επιγαλλοκατεχίνη βελτιώνει την χρήση της ινσουλίνης στο σώμα για την αποτροπή αύξησης των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, που μπορεί να οδηγήσει σε κόπωση, ευερεθιστότητα και επιθυμία για ανθυγιεινά τρόφιμα.

Κάθε είδος τσαγιού διαθέτει εξαιρετικά οφέλη για την υγεία. Επιλέξτε την ποικιλία τσαγιού που σας ταιριάζει, κατά προτίμηση βιολογικής καλλιέργειας ώστε να επωφεληθείτε στο μέγιστο των μοναδικών ιδιοτήτων τους, και απολαύστε το κάθε εποχή του χρόνου!

Κατηγορία Διατροφή
Σελίδα 1 από 2