Το νέο τεύχος (103) του Holistic Life κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που βλέπουμε τους επόμενους μήνες με αισιοδοξία! Το καλοκαίρι είναι «προ των πυλών» και η επίμονη διάθεση μας να βλέπουμε τα πράγματα με ελπίδα και ανανέωση συνεχίζεται! Σε αυτές τις στιγμές ο ενημερωμένος πολίτης παραμένει στο κέντρο της προσοχής μας και έτσι σε αυτό το τεύχος του Holistic Life μπορείτε να διαβάσετε για τα εξής θέματα:

Εκτεταμένη αρθρογραφία για την ολιστική προσέγγιση στην αντιμετώπιση:

• της κολπικής μαρμαρυγής
• της Ροδόχρου ακμής
• της τερηδόνας με την ομοιοπαθητική 
• των συναισθηματικών αντιδράσεων που σχετίζονται με τον εμβολιασμό με ανθοϊάματα
• του άγχους, της κακής διάθεσης και της κατάθλιψης (από την πανδημία covid 19)
• των προβλημάτων του ουροποιητικού

Πρόσφατες έρευνες :

• Οδηγός για καθαρό και υγιές δέρμα
• Οδηγός για την καλή υγεία του εντέρου (special report)
• Το έντερο: ένα όργανο με πολλά πρόσωπα
• BACOPA MONNIERI BACOPA MONNIERI: Γιατί το βότανο αυτό αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές για τον εγκέφαλο;
• HYPERICUM PERFORATUM L HYPERICUM PERFORATUM L: Το ομοιοπαθητικό φάρμακο και η μίκρο-νάνο σωματιδιακή του σύνθεση.

Αρθρογραφία σχετικά με:

• Το εξπρές του διαιτολόγου
• Η Φιλοσοφία της Yoga – Prana η δύναμη της ζωής
• Τον ρόλο της πρωτεΐνης στη διατροφή
• Evidence based medicine (ή ο μεγάλος αδερφός της σύγχρονης επιστήμης; )
• Τα οφέλη του μουρουνέλαιου και του ιχθυέλαιού στην υγεία
• Επίλυση οικογενειακών διαφορών
• Τη κρίση την πανδημία ως ευκαιρία προσωπικής μεταμόρφωσης
• Τον μεταβολισμό και τη ρύθμιση βάρους
• Τις ενέργειες που καθορίζουν τον Αγιουρβεδικό μας τύπου.
• Τη φροντίδα της εντερικής χλωρίδας με βότανα

Όλη η παραπάνω αρθρογραφία υποστηρίζεται από προτάσεις συμπληρωμάτων διατροφής και φυσικά ένα επίκαιρο ρεπορτάζ αγοράς. Μέχρι το επόμενο τεύχος να θυμάστε να αναζητάτε πάντα εναλλακτικές λύσεις σε προβλήματα που φαίνονται αδιέξοδα. Explore the Alternative !

ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ 103

Facebook: holisticlifegr | You tube: Holistic life TV 

Το νέο τεύχος (102) του Holistic Life κυκλοφόρησε με σκοπό να είναι ο βοηθός σας στις δύσκολες στιγμές που όλοι μας περνάμε!
Το παραλήρημα της βίας μαζί με τα εξαντλητικά μη «αποδοτικά» περιοριστικά μέτρα, δημιουργούν μια εξαιρετικά άσχημη ατμόσφαιρα. Η άνοιξη όμως έχει έρθει και οι ζωές μας συνεχίζονται όπως και η επίμονη διάθεση μας να βλέπουμε τα πράγματα με ελπίδα και ανανέωση.
Σε αυτές τις στιγμές ο ενημερωμένος πολίτης παραμένει στο κέντρο της προσοχής μας και έτσι σε αυτό το τεύχος του Holistic Life μπορείτε να διαβάσετε για τα εξής θέματα:

Εκτεταμένη αρθρογραφία για την ολιστική προσέγγιση στην αντιμετώπιση:

• των κρίσεων πανικού
• των στοματικών ελκών
• της ενδομητρίωσης
• της υγείας του προστάτη
• τις αλλεργίες της άνοιξης
• του άγχους

Πρόσφατες έρευνες :

• Μερικοί ακόμα λόγοι για τους οποίους είναι απαραίτητη η βιταμίνη D
• Βιοφυσική αντιμετώπιση των εαρινών αλλεργιών
• Συμπληρώματα διατροφής που συμβάλουν στην υγεία του προστάτη
• Παθήσεις του μυοσκελετικού & ενοχλήσεις του προστάτη
• Φυσικές λύσεις με ισχυρές αποδείξεις αποτελεσματικότητας για την αρθρίτιδα
• Βρουξισμός – Οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των ασθενών
• Οι επιπτώσεις της κοινωνικής απομόνωσης στη διάθεση & το ανοσοποιητικό σύστημα

Αρθρογραφία σχετικά με:

• Ανθοϊάματα και κρίσεις πανικού
• Η Φιλοσοφία της Yoga – Prana η δύναμη της ζωής
• Οδεύοντας τάχιστα σε έναν «υγειονομικό» ρατσισμό;
• Συμπληρώματα πρωτεΐνης
• Γεμμοθεραπεία: Οι εμβρυϊκοί φυτικοί ιστοί στην θεραπευτική
• Οστεοπαθητική & μητέρα / παιδί (Συνέντευξη με τον Ελευθέριο Μουράτη)
• Διατροφή και Παιδί: Η τέχνη του ταΐσματος
• Επίλυση οικογενειακών διαφορών.

Όλη η παραπάνω αρθρογραφία υποστηρίζεται από προτάσεις συμπληρωμάτων διατροφής και φυσικά ένα επίκαιρο ρεπορτάζ αγοράς.
Μέχρι το επόμενο τεύχος να θυμάστε να αναζητάτε πάντα εναλλακτικές λύσεις σε προβλήματα που φαίνονται αδιέξοδα. Explore the Alternative !

(το τεύχος 102 σε μορφή pdf)

 Κάθε τεύχος κυκλοφορεί σε ηλεκτρονική μορφή pdf.και
σε έντυπη μορφή, πανελλαδικά σε 700 σημεία διανομής. 
Το περιοδικό διανέμεται δωρεάν (free press)

Γίνε συνδρομητής στο περιοδικό Holistic Life
Κάντε μας Like & Follow στο Facebook 
Δείτε το κανάλι μας Holistic Life TV

Η ουλίτιδα και περιοδοντοπάθεια είναι δυο συχνά εμφανιζόμενες νόσοι της στοματικής κοιλότητας που προσβάλουν τα ούλα που περιβάλλουν τα δόντια και το οστό των γνάθων που τα στηρίζει. Οι βασικοί λόγοι εκδήλωσής τους είναι η γενετική προδιάθεση του ασθενούς, η έλλειψη καλής στοματικής υγιεινής, το κάπνισμα, η κακή διατροφή, η εγκυμοσύνη, ο πολυμεταλλισμός της στοματικής κοιλότητας (π.χ. παρουσία μαύρων σφραγισμάτων και μεταλλικών γεφυρών στο στόμα), η κακή σύγκλειση-τρίξιμο  των δοντιών (βλ homeodentist.gr η ολιστική θεραπεία του τριξίματος των δοντιών) και παθολογικές καταστάσεις όπως έντονο στρες, σακχαρώδης διαβήτης, νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια και χρόνια λήψη φαρμάκων όπως αντιεπιληπτικά (υπερτροφική ουλίτιδα) και διφωσφονικά. Τα διφωσφονικά είναι φάρμακα που συνταγογραφούνται για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης  και προκαλούν σε μεγάλο ποσοστό νέκρωση-καταστροφή του οστού των γνάθων που είναι χρόνια και δύσκολα ανταποκρίνεται στην κλασική και ολιστική θεραπεία. Οι ασθενείς που χρησιμοποιούν διφωσφονικά καλό είναι να ανατρέξουν σε ολιστικές μεθόδους αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης που είναι ακίνδυνες και αποτελεσματικές.

Η αλλοπαθητική αντιμετώπιση των νόσων του περιοδοντίου
Η κλασική οδοντιατρική θεωρεί τις παραπάνω νόσους σαν τοπικές στοματικές φλεγμονές που χρειάζονται τοπική θεραπεία, με ταυτόχρονη (σε σοβαρές περιπτώσεις) λήψη αντιβιοθεραπείας. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι για να εκδηλωθεί οποιαδήποτε φλεγμονή στον οργανισμό πρέπει η άμυνα του αρρώστου να είναι εξασθενημένη. Μόνο τότε οι μικροβιακοί παράγοντες της οδοντικής πλάκας θα βρουν το κατάλληλο έδαφος για την εμφάνιση της νόσου.
Έτσι, ένας ασθενής με λίγη οδοντική πλάκα και εξασθενημένο αμυντικό σύστημα θα εκδηλώσει τη νόσο σε σοβαρή μορφή, ενώ ένας ασθενής με ισχυρό αμυντικό σύστημα και την ίδια ποσότητα οδοντικής πλάκας θα εμφανίσει τη νόσο σε ηπιότερο βαθμό ή δεν θα νοσήσει καθόλου.

Η ολιστική θεώρηση των νόσων του περιοδοντίου
Θεωρούμε, στην ομοιοπαθητική, ότι μια νόσος δεν είναι τίποτα άλλο από μια εκδήλωση ενός συνόλου συμπτωμάτων σε έναν δεδομένο οργανισμό. Αν η νόσος του περιοδοντίου οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη δύναμη του μικροβιακού παράγοντα που περιέχεται στην οδοντική πλάκα-πέτρα, θα σταματήσει και δεν θα επανεμφανιστεί με την ολοκλήρωση της αποτρύγωσης, της απόξεσης και την εκμάθηση της σωστής στοματικής  υγιεινής.
Αν όμως η νόσος είναι αποτέλεσμα ενός εξασθενημένου αμυντικού συστήματος θα επανεμφανιστεί σύντομα μετά το τέλος της κλασικής οδοντιατρικής θεραπείας.
Αυτό που θα δώσει απάντηση στην πραγματική αιτιολογία της νόσου θα είναι η κλινική παρατήρηση του ασθενούς. Ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος πρέπει να αποκτήσει μια καθαρή εικόνα της εξέλιξης της νόσου παρατηρώντας αν η τελευταία έχει την τάση να επανεμφανιστεί.
Η κλινική παρατήρηση θα απαντήσει στο ερώτημα αν η ουλίτιδα ή η περιοδοντοπάθεια του ασθενούς είναι μια τοπική φλεγμονώδης αντίδραση των ούλων και του υποκείμενου οστού ή αποτελεί εκδήλωση ενός εξασθενημένου αμυντικού συστήματος – μιας χρόνιας διαταραχής της υγείας, που βρίσκει εκτόνωση στην ανάπτυξη φλεγμονής στους ουλικούς – οστικούς ιστούς. Στην 25χρονη εξάσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος είδαμε να εκδηλώνονται σοβαρές βλάβες στα ούλα και στα οστά σε ασθενείς με καλή στοματική υγιεινή. Η αιτία της νόσου οφειλόταν σε τέτοιες περιπτώσεις σε παράγοντες εντελώς άσχετους με τη στοματική υγιεινή.
Ένας χωρισμός, μια ερωτική ή επαγγελματική απογοήτευση, ο καταπιεσμένος θυμός, η θεραπεία με αντιβίωση και κορτικοστεροειδή δερματικών και αναπνευστικών προβλημάτων και διάφορες ανάλογες αιτίες μπορούν να οδηγήσουν σε εμφάνιση των νόσων του περιοδοντίου.

Τι είναι ουλίτιδα και ποια είναι η θεραπεία της
Είναι μια φλεγμονώδης αντίδραση των ούλων που οφείλεται κυρίως σε τοπικά ερεθιστικά αίτια. Τα συνήθη αίτια αυτά είναι η συσσώρευση της οδοντικής πλάκας και πέτρας (τρυγίας) στην επιφάνεια των δοντιών. Οδοντική πλάκα είναι το πρoϊόν ζύμωσης των τροφών από τα μικρόβια της στοματικής κοιλότητας. Όταν η οδοντική πλάκα ενασβεστιωθεί από τα άλατα του σάλιου μετατρέπεται σε οδοντική πέτρα ή τρυγία. Ιατρογενείς παράγοντες μπορούν επίσης να προκαλέσουν ουλίτιδα, όπως γέφυρες με κακή εφαρμογή και κακοφτιαγμένα σφραγίσματα. Τα ούλα που έχουν ουλίτιδα αιμορραγούν, είναι επώδυνα στο βούρτσισμα και μπορεί να εμφανίσουν οίδημα. Η αναπνοή είναι κάποιες φορές δύσοσμη εξαιτίας της συσσώρευσης υπολειμμάτων τροφών στα μεσοδόντια διαστήματα.
Η κλασική οδοντιατρική συστήνει την αφαίρεση της οδοντικής πλάκας και πέτρας από την επιφάνεια των δοντιών και την εκπαίδευση του ασθενούς ώστε να διατηρεί το στόμα του καθαρό με τη βοήθεια της οδοντόκρεμας, της οδοντόβουρτσας και του στοματικού διαλύματος.

Τι είναι περιοδοντοπάθεια και ποια είναι η θεραπεία της
Αν η ουλίτιδα αφαιρεθεί αθεράπευτη μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να εξελιχθεί σε περιοδοντοπάθεια. Η φλεγμονή επεκτείνεται από τα ούλα στους υποκείμενους ιστούς που είναι τα οστά των γνάθων που στηρίζουν τα δόντια. Τα τελευταία αρχίζουν να καταστρέφονται, τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται και πονάνε κατά τη μάσηση. Γύρω από τα δόντια που πάσχουν μπορεί να εμφανιστούν αποστήματα. Τα ούλα παρουσιάζουν έντονη ερυθρότητα, αιμορραγία και πόνο κατά το βούρτσισμα. Η δυσοσμία του στόματος είναι συνήθως ιδιαίτερα έντονη. Σε πολλούς ασθενείς τα παραπάνω συμπτώματα λείπουν, η νόσος περνάει απαρατήρητη και εξελίσσεται αργά μέσα στο χρόνο. Η καταστροφή των οστών που είναι η φυσική εξέλιξη της νόσου, προκαλεί τελικά την απόπτωση των δοντιών.
Η κλασική οδοντιατρική προτείνει την αφαίρεση της οδοντικής πέτρας από τα δόντια και την απόξεση των ριζών των δοντιών με ειδικά εργαλεία και συσκευή υπερήχων.

Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές ανάπλασης των οστών της γνάθου.
Σε περιπτώσεις που υπάρχει μεγάλη οστική καταστροφή ακολουθούνται ειδικές μικροχειρουργικές τεχνικές με σκοπό να αναγεννηθεί το οστό που έχει χαθεί και τα δόντια να σταματήσουν να κουνιούνται. Τα συνήθη βιοϋλικά που χρησιμοποιούνται για την ανάπλαση των χαμένων οστών είναι οστικά μοσχεύματα, εμβρυϊκές πρωτεΐνες και μεμβράνες κολλαγόνου. Οι επεμβάσεις είναι ανώδυνες και η μετεγχειρητική τους πορεία είναι πολύ καλά ανεκτή από τους ασθενείς.

Συμπέρασμα
Μετά από 25 χρόνια εφαρμογής της ομοιοπαθητικής στη θεραπεία της ουλίτιδας και της περιοδοντοπάθειας, το συμπέρασμά μου είναι ότι η στοματική υγεία πρέπει να παρακολουθείται μέσα στο βάθος του χρόνου ώστε ο θεράπων ιατρός να αξιολογεί αν το πρόβλημα οφείλεται σε μια τοπική ή γενική διαταραχή της υγείας του ασθενή του. Ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος μπορεί να θεραπεύσει τον ασθενή του με τις κλασικές οδοντιατρικές πρακτικές (απόξεση- αποτρύγωση, χειρουργική αναγέννηση οστών) και να ενδυναμώσει τον οργανισμό του με τη χρήση ομοιοπαθητικών - φυτοθεραπευτικών φαρμάκων και την βελτίωση των διατροφικών του συνηθειών ώστε η νόσος να μην επανεμφανιστεί.
Μπορεί ακόμα ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος – βασιζόμενος στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου σύμφωνα με τον Χάνεμαν- να διακρίνει μήπως η νόσος των ούλων δεν οφείλεται σε τοπικούς παράγοντες (μικρόβια της οδοντικής πλάκας – πέτρας) αλλά είναι η καταπίεση μιας γενικής νόσου του οργανισμού σε κάποιο άλλο επίπεδο (πχ μιας δερματοπάθειας) ή οφείλεται σε δηλητηρίαση του οργανισμού από κακές διατροφικές συνήθειες που τοξινώνουν τον οργανισμό με την παραγωγή ελευθέρων ριζών.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, αλλά το πιο κοινό είναι η εμφάνιση αιμορραγικής ουλίτιδας σε άτομα που έχουν υποδειγματική στοματική υγιεινή και καταπιεσμένο θυμό. Αν σε έναν τέτοιο ασθενή δοθεί αντιβίωση ή μια οδοντόκρεμα που σταματάει την αιμορραγία το μόνο που θα πετύχουμε είναι η καταπίεση της αιμορραγίας και την εκδήλωση της νόσου σε άλλα όργανα (πχ βρογχίτιδα). Άτομα που ανταποκρίνονται σε φάρμακα όπως τα Sulphur, Phosphorus, Staphysagria, Platina, Paladium, Aurum, Mercurius solubilis, Ferrum sulphuricum έχουν συχνές εκδηλώσεις αιμορραγικής ουλίτιδας. Η εμφάνιση οστικής καταστροφής σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα που έχει καταπιεστεί με χρόνια λήψη κορτιζόνης και αντιβιοτικών είναι αρκετά συχνή.

O Mηνάς Ρηγάτος εργάστηκε στο Παρίσι από το 1986 μέχρι το 1990, αποκλειστικά σαν Χειρούργος στόματος – Περιοδοντολόγος. Από το 1991 μέχρι το 1998 εργάστηκε σαν Εμφυτευματολόγος και Περιοδοντολόγος στο Οδοντιατρικό Ινστιτούτο Αθηνών στο Ψυχικό. Από το 1998 μέχρι και σήμερα διατηρεί Ιδιωτικό Ομοιοπαθητικό Οδοντιατρείο στη Γλυφάδα. Έχει ιδρύσει το Οδοντιατρικό Ομοιοπαθητικό Ινστιτούτο Γλυφάδας, με σκοπό την διοργάνωση σεμιναρίων και την εκπαίδευση των οδοντιάτρων στην ομοιοπαθητική.

Η λεύκη είναι μία ενοχλητική δερματική πάθηση κατά την οποία περιοχές του δέρματος και των βλεννογόνων χάνουν σταδιακά την φυσιολογική τους χρωστική (μελανίνη) και γίνονται λευκές. Η λατινική ονομασία της λεύκης είναι vitiligo, που σημαίνει ελάττωμα ή ψεγάδι. Προσβάλλει το 1-2% του παγκόσμιου πληθυσμού, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά συχνότερα εμφανίζεται σε άτομα 10-30 ετών. Πολλές φορές η λεύκη ξεκινάει από την παιδική ακόμη ηλικία επηρεάζοντας την ευαίσθητη ψυχολογία των παιδιών. Συχνά η λεύκη έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αυτοεκτίμηση και την ποιότητα ζωής.¹
Η λεύκη είναι μια προοδευτική κατάσταση που προκαλεί αποχρωματισμό (λεύκανση) του δέρματος σε μπαλώματα. Εμφανίζονται αποχρωματισμένες ή λευκές κηλίδες, οι οποίες στερούνται της χρωστικής μελανίνης. Εκδηλώνεται με την εμφάνιση λευκών κηλίδων και πλακών σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως τα χέρια, τα πόδια, τις μασχάλες, γύρω από το στόμα, τα μάτια και τα γεννητικά όργανα, καθώς και σε σημεία τραυματισμού του δέρματος από διάφορες αιτίες.
Αυτό που προκαλεί τη λεύκη είναι ακόμη ασαφές, αλλά η κύρια θεωρία είναι ότι είναι μια αυτοάνοση διαταραχή στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα στοχεύει τα μελανοκύτταρα, τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τις χρωστικές που δίνουν χρώμα στο δέρμα, τα οποία πεθαίνουν ή δεν μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά.²
Το οξειδωτικό στρες – μία ανισορροπία στο σώμα μεταξύ των καταστροφικών ελευθέρων ριζών και των αντιοξειδωτικών που αμύνονται εναντίον τους πιστεύεται επίσης ότι παίζει σημαντικό ρόλο.³ Και κάποιοι υποθέτουν ότι το οξειδωτικό στρες είναι αυτό που προκαλεί την αυτοάνοση απόκριση.⁴
Για την ήπια λεύκη, η συνήθης θεραπεία είναι τα τοπικά κορτικοστεροειδή, τα οποία μπορεί να είναι αποτελεσματικά αλλά έχουν παρενέργειες όπως λέπτυνση του δέρματος και ορμονικά προβλήματα.⁵
Για τις σοβαρότερες περιπτώσεις, με πιο εκτεταμένες αλλαγές στο δέρμα, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη θεραπεία είναι η προσέλκυση περισσότερων μελανοκυττάρων στην επιφάνεια του δέρματος μέσω φωτοθεραπείας χρησιμοποιώντας υπεριώδη ακτινοβολία (UV)A ή UVB - όπως συμβαίνει φυσικά όταν ξαπλώνετε στον ήλιο για να μαυρίσετε - είτε από μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες όπως τα φωτοευαίσθητα φάρμακα psoralen. Ωστόσο, έχουν καταγραφεί ανησυχίες σχετικά με παρενέργειες όπως φωτοτοξικές αντιδράσεις και φουσκάλες και την έλλειψη δεδομένων σχετικά με τους κινδύνους καρκίνου του δέρματος από την μακροχρόνια ακτινοβολία UV.⁶
Όσον αφορά τις φυσικές θεραπείες, υπάρχουν αρκετές υποσχόμενες θεραπείες για τη λεύκη, ειδικά εάν χρησιμοποιηθούν στα αρχικά στάδια της πάθησης, αν και οι περισσότερες έχουν δοκιμαστεί σε συνδυασμό με συμβατικές θεραπείες, οπότε δεν είναι σαφές τι αποτέλεσμα θα έχουν από μόνες τους.
Η καλύτερη επιλογή σας θα ήταν να συνεργαστείτε με έναν έμπειρο φυσιοπαθητικό που μπορεί να δημιουργήσει ένα ολιστικό εξατομικευμένο πρόγραμμα. Ωστόσο, παρακάτω καταγράφονται κάποιες από τις καλύτερες φυσικές επιλογές που μπορείτε να δοκιμάσετε.

Επιλέξτε αντιοξειδωτικά
Το οξειδωτικό στρες θεωρείται ότι εμπλέκεται στη λεύκη και τα αντιοξειδωτικά αποτελούν μία πολύ υποσχόμενη λύση για την αντιμετώπισή της. Σε μια μελέτη, ένα αντιοξειδωτικό συμπλήρωμα που περιέχει άλφα-λιποϊκό οξύ, βιταμίνες C και E και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα ενίσχυσε τα αποτελέσματα της φωτοθεραπείας στενής ζώνης UVB. Σχεδόν οι μισοί ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία είδαν περισσότερο από 75% επαναχρωματισμό έναντι μόνο 18% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.⁷ Μια άλλη δοκιμή διαπίστωσε ότι όσοι έλαβαν συμπληρώματα βιταμίνης Ε μαζί με τη θεραπεία φωτοθεραπείας στενής ζώνης UVB είχαν καλύτερα αποτελέσματα από εκείνους που έκαναν μόνο φωτοθεραπεία.⁸
(Προτεινόμενες δόσεις: 100 mg άλφα-λιποϊκού οξέος. 100 mg βιταμίνης C; 40 mg βιταμίνης Ε).

Αυξήστε τη δόση της βιταμίνης D
Τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D, της «βιταμίνης του ήλιου», έχουν συνδεθεί με τη λεύκη,⁹ οπότε ίσως είναι καλή ιδέα να ελέγξετε αν ο οργανισμός σας έχει επάρκεια. Σε μια μελέτη για παιδιά που έλαβαν θεραπεία με την συμβατική τοπική αγωγή με tacrolimus, μόνο εκείνα που έλαβαν επίσης συμπληρώματα βιταμίνης D (1.500 IU / ημέρα ή 3.000 IU / ημέρα ανάλογα με τα υπάρχοντα επίπεδα) είδαν βελτίωση στη λεύκη τους.¹⁰

Διερευνήστε άλλες ανεπάρκειες βιταμινών
Με τη λεύκη έχουν σχετιστεί και ανεπάρκειες σε άλλες βιταμίνες, συγκεκριμένα σε φολικό (βιταμίνη Β9), βιταμίνη Β12 και βιταμίνη C.¹¹ Σε μια μικρή μελέτη, η συμπλήρωση με αυτές τις βιταμίνες οδήγησε σε σημαντικές βελτιώσεις στη λεύκη μετά από τρεις μήνες και ακόμη και πλήρη επαναχρωματισμό σε κάποιες περιπτώσεις μετά από ένα έως δύο χρόνια.¹² Μια άλλη μακροχρόνια μελέτη ανέφερε επαναχρωματισμό περίπου στους μισούς από όσους χρησιμοποίησαν συνδυασμένη θεραπεία έκθεσης στον ήλιο, φολικό οξύ και συμπληρώματα Β12.¹³ Συμβουλευτείτε έναν έμπειρο επαγγελματία υγείας που μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε τυχόν ελλείψεις και να τις διορθώσετε με τα σωστά συμπληρώματα και δοσολογίες.

Προσέξτε την  L-φαινυλαλανίνη
Τα συμπληρώματα διατροφής αυτού του απαραίτητου αμινοξέος, που βρίσκεται στο κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα φασόλια, φαίνεται να είναι αποτελεσματικά για τη λεύκη όταν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με φωτοθεραπεία.¹⁴
(Προτεινόμενη δοσολογία: 50 mg / ημέρα ανά κιλό σωματικού βάρους)

Δοκιμάστε βότανα
Αρκετά βότανα φαίνεται να είναι χρήσιμα για τη λεύκη. Παρακάτω αναφέρονται αυτά που ήταν αποτελεσματικά σε κλινικές δοκιμές.

Ginkgo biloba. Γνωστό για τις ισχυρές αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, αυτό το βότανο συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο και βρέθηκε να είναι αποτελεσματικό τόσο στη διακοπή της εξέλιξης της λεύκης όσο και στη βελτίωση της χρωματισμού.¹⁶
(Προτεινόμενη δοσολογία: 40 mg τρεις φορές την ημέρα)

Αγριομάραθο (Ammi visnaga). Το Khellin, το ενεργό συστατικό αυτού του βοτάνου της Βόρειας Αφρικής, φαίνεται να διεγείρει τον επαναχρωματισμό του δέρματος σε ασθενείς με λεύκη όταν εκτίθενται σε ηλιακό φως.¹⁷
(Προτεινόμενη δοσολογία: 120-160 mg khellin)

Φλεβόδιο το χρυσό (Polypodium leucotomos). Οι ασθενείς που έλαβαν αυτό το είδος φτέρης της Νότιας Αμερικής σε συνδυασμό με φωτοθεραπεία στενής ζώνης UVB είδαν καλύτερα αποτελέσματα από αυτούς που έκαναν μόνο φωτοθεραπεία.¹⁸
(Προτεινόμενη δοσολογία: 250 mg τρεις φορές την ημέρα)

Δοκιμάστε ομοιοπαθητική
Η ομοιοπαθητική μπορεί να είναι χρήσιμη για τη λεύκη, σύμφωνα με αναφορές περιπτώσεων 14 ασθενών που έλαβαν εξατομικευμένες ομοιοπαθητικές θεραπείες. Εκείνοι που υποβλήθηκαν σε θεραπεία στα πρώτα στάδια της κατάστασής τους είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα, ανέφεραν οι ερευνητές.¹⁹

Δοκιμάστε κινεζικά φυτικά φάρμακα
Σε μια ανασκόπηση πέντε δοκιμών, οι πάσχοντες από λεύκη που έλαβαν από του στόματος κινεζικά βότανα σε συνδυασμό με φωτοθεραπεία παρουσίασαν περισσότερο επαναχρωματισμό σε σύγκριση με εκείνους που χρησιμοποίησαν μόνο φωτοθεραπεία.²⁰

Βοηθηθείτε με την υπνοθεραπεία
Τα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει μια ψυχολογική πτυχή σε πολλές δερματικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της λεύκης, και ότι η ύπνωση μπορεί να βοηθήσει ως συμπληρωματική θεραπεία.²¹

Βιβλιογραφικές αναφορές:
1.Int J Womens Dermatol, 2018; 4: 32-7
2.Autoimmun Rev, 2010; 9: 516-20
3.Indian J Dermatol Venereol Leprol, 2009; 75: 268-71
4.Med Sci Monit, 2019; 25: 1017-23
5.Am Fam Physician, 2009; 79: 135-40
6.BMC Dermatol, 2008; 8; 2
7.Clin Exp Dermatol, 2007; 32: 631-6
8.J Clin Pharmacol, 2009; 49: 852-5
9.Photodermatol Photoimmunol Photomed, 2016; 32: 181-90
10.Clin Nutr ESPEN, 2016; 15: 28-31
11.Pigment Int [serial online] 2015; 2: 76-80; Clin Exp Dermatol, 2012; 37: 62-4
12.Cutis, 1992; 50: 39-42
13.Acta Derm Venereol, 1997; 77: 460-2
14.Cochrane Database Syst Rev, 2006; (1): CD003263; J Dtsch Dermatol Ges, 2007; 5: 467-75
15.Acta Dermatovenerol Croat, 2011; 19: 248-54; J Am Acad Dermatol, 2005; 53: 220-3
16.Clin Exp Dermatol, 2003; 28: 285-7
17.Dermatologica, 1982; 165: 136-40
18.J Eur Acad Dermatol Venereol, 2007; 21: 942-50
19.Am J Case Rep, 2017; 18: 1276-83
20.Complement Ther Med, 2016; 26: 21-7
21.Arch Dermatol, 2000; 136: 393-9