Αντιμετώπιση της Ανισορροπίας Κορτιζόλης με την Κβαντική Βιοανάδραση
Η Κβαντική Βιοανάδραση είναι μια ολιστική ιατρική μέθοδος που χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία ιατρικών συσκεών για να μετρήσει και να επηρεάσει τις ενεργειακές συχνότητες του σώματος με σκοπό να προωθήσει την ισορροπία του οργανισμού. Ενώ οι εφαρμογές της είναι ποικίλες, είναι ιδιαίτερα γνωστή για την ικανότητά της να βοηθά στη ρύθμιση του στρες και των ορμονικών ανισορροπιών, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων κορτιζόλης.
Η κορτιζόλη, που παράγεται από τα επινεφρίδια, είναι μια ορμόνη που απελευθερώνεται ως απάντηση στο στρες και παίζει ζωτικό ρόλο στην αντίδραση «μάχης ή φυγής» του σώματος. Ωστόσο, το παρατεταμένο στρες μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν μια σειρά από προβλήματα υγείας, όπως εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, πεπτικά προβλήματα, αϋπνία, άγχος, πονοκεφάλους και αύξηση του σωματικού βάρους. Αυτό είναι το σημείο όπου η κβαντική βιοανάδραση μπορεί να είναι ευεργετική.
Πώς Λειτουργεί η Κβαντική Βιοανάδραση
Η Κβαντική Βιοανάδραση βασίζεται στην ιδέα ότι τα πάντα στο σώμα -όργανα, ιστοί, κύτταρα, ακόμη και οι σκέψεις- εκπέμπουν μια μοναδική ηλεκτρομαγνητική συχνότητα. Εξειδικευμένες ιατρικές συσκευές βιοανάδρασης μπορούν να μετρήσουν και να αναλύσουν αυτές τις συχνότητες για να εντοπίσουν ανισορροπίες ή διαταραχές. Ο στόχος είναι να αποκατασταθεί η αρμονία σε αυτές τις συχνότητες, προωθώντας τη συνολική ευεξία.
Αντιμετώπιση της Ανισορροπίας Κορτιζόλης
Τα επίπεδα κορτιζόλης επηρεάζονται από διάφορους φυσικούς, συναισθηματικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η Κβαντική Βιοανάδραση αντιμετωπίζει τις ανισορροπίες κορτιζόλης μετρώντας πρώτα τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα του σώματος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από τα επινεφρίδια, τα οποία παράγουν κορτιζόλη. Εάν τα επίπεδα κορτιζόλης είναι εκτός ισορροπίας -είτε πολύ υψηλά από το στρες είτε πολύ χαμηλά λόγω της κόπωσης των επινεφριδίων- το σύστημα εργάζεται για να επαναρυθμίσει αυτές τις συχνότητες.
Πώς Βοηθάει η Κβαντική Βιοανάδραση
1. Μείωση του στρες: Το χρόνιο στρες είναι μια κύρια αιτία της υψηλής κορτιζόλης. Η Κβαντική Βιοανάδραση βοηθά στη μείωση του στρες χρησιμοποιώντας ηχητικά κύματα,ή συχνότητες για να προκαλέσουν χαλάρωση, μετατοπίζοντας το νευρικό σύστημα του σώματος από την αντίδραση του στρες (συμπαθητική) σε μια κατάσταση αποκατάστασης (παρασυμπαθητική). Αυτό μειώνει την υπερβολική παραγωγή κορτιζόλης.
2. Αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας: Οι ιατρικές συσκευές Κβαντικής Βιοανάδρασης στοχεύουν σε συχνότητες που συνδέονται με τα επινεφρίδια και τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, ο οποίος ελέγχει την παραγωγή κορτιζόλης. Παρέχοντας υποστηρικτικές συχνότητες, το σύστημα ενθαρρύνει το σώμα να επαναφέρει τους φυσικούς ορμονικούς ρυθμούς του, βοηθώντας στη μείωση της επιπλέον κορτιζόλης ή στη στήριξη της παραγωγής της όταν χρειάζεται.
3. Συναισθηματική ρύθμιση: Μπορεί να ανιχνεύσει συναισθηματικά μπλοκαρίσματα ή τραύματα που είναι αποθηκευμένα στην κυτταρική μνήμη, τα οποία μπορεί να συμβάλλουν στην αυξημένη παραγωγή στρες και κορτιζόλης. Με την ενεργειακή αντιμετώπιση αυτών των συναισθηματικών παραγόντων, επαναφέρει τη συναισθηματική ισορροπία και μειώνει τη φυσιολογική αντίδραση στο στρες, βοηθώντας περαιτέρω στη ρύθμιση της κορτιζόλης.
4. Υποστήριξη στην αποκατάσταση: Το χρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε κόπωση των επινεφριδίων, όπου τα επινεφρίδια αγωνίζονται να παράγουν επαρκή κορτιζόλη. Η Κβαντική Βιοανάδραση βοηθά στην ενεργοποίηση των επινεφριδίων, επιτρέποντάς τους να αποκατασταθούν και να λειτουργήσουν βέλτιστα. Αυτό αποτρέπει τις απότομες διακυμάνσεις των επιπέδων κορτιζόλης, οι οποίες είναι συχνές στην επαγγελματική εξουθένωση ή στο παρατεταμένο στρες.
Η επιστημονική βάση
Οι έρευνες υποστηρίζουν τη θετική επίδραση της Κβαντικής Βιοανάδρασης στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, στη μείωση του στρες και στη χαλάρωση - όλοι οι παράγοντες που συμβάλλουν στη ρύθμιση των επιπέδων κορτιζόλης. Ενθαρρύνοντας τους μηχανισμούς αυτορρύθμισης του σώματος, η Κβαντική Βιοανάδραση προάγει την ομοιόσταση (ένα σταθερό εσωτερικό περιβάλλον).
Συμπέρασμα
Η Κβαντική Βιοανάδραση λειτουργεί συντονιζόμενη με τις ενεργειακές συχνότητες του σώματος για την προώθηση της ισορροπίας και της χαλάρωσης στο βαθύτερο επίπεδο. Μέσω της μείωσης του στρες, της ορμονικής υποστήριξης και της συναισθηματικής ρύθμισης, βοηθά στην ομαλοποίηση της παραγωγής κορτιζόλης, βελτιώνοντας τη συνολική ευεξία. Αν και δεν υποκαθιστά την ιατρική θεραπεία, η Κβαντική Βιοανάδραση μπορεί να χρησιμεύσει ως συμπληρωματική θεραπεία για όσους επιδιώκουν να εξισορροπήσουν τα επίπεδα κορτιζόλης και να βελτιώσουν τη διαχείριση του στρες.
Η Βιολλέτα Αννίνου είναι καθηγήτρια στην κβαντική Ακαδημία του Beverly Hills στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. Επίσης είναι εκπαιδεύτρια της κβαντικής βιοανάδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αριστούχος μοριακής βιολογίας (Delaware, USA). Είναι κάτοχος δύο διδακτορικών τίτλων: Αριστούχος Ολιστικής Διατροφολογίας (USA) και Κβαντικής Βιο-ανάδρασης (Medical Board Certified Biofeedback Doctorate Imune). Έχει μεταπτυχιακό στη Νευρο-Ανατομία, στη Νευροηλεκτρο-Φυσιολογία και στη Νευρολογία, Victor Babes University of Medicine and Pharmacy. Έχει βραβευτεί για τις έρευνές της στη Μοριακή Βιολογία από το Dupont, Delaware, U.S.A. (Dupont Ιατρικών Ερευνών). Είναι υποψήφια Διδάκτωρ στην Κβαντική Ιατρική, U.S.A. Αναγνωρισμένη παγκοσμίως.
Πώς η Κβαντική Βιοανάδραση βοηθά στο Στρες.
Το παρατεταμένο στρες είναι γνωστό πως μειώνει την αποτελεσματικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Η Κβαντική Βιοανάδραση κάνει εφικτή την αντιμετώπιση του στρες που προκαλεί ασθένεια και την ανακάλυψη των σωματικών, ψυχολογικών, περιβαλλοντικών ή βιοχημικών αιτιών που το δημιουργούν.
Πώς γίνεται αυτό; Στη συνεδρία Κβαντικής Βιοανάδρασης γίνονται: ανίχνευση μεταβλητότητας στη συχνότητα του εγκεφάλου (Brain Rate Variability) με Hλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG), ανίχνευση μεταβλητότητας καρδιακού ρυθμού (HRV Heart Rate Variability) με Hλεκτροκαρδιογράφημα (ECG) και σάρωση ηλεκτρομυογραφίας με Hλεκτρομυογράφημα (EMG). Αυτά επιτυγχάνονται με τη τεχνολογία της κλασικής βιοανάδρασης η οποία μετράει την φυσική αντίδραση του οργανισμού (Galvanic Skin Resistance [GSR]) ή αλλιώς την ηλεκτρο-δερματική απόκριση (Electrodermal Response [EDR]) με ηλεκτρικά σήματα μέσω ηλεκτροδερμικών αισθητήρων. Με την σωστή ερμηνεία των αποτελεσμάτων, την επάρκεια γνώσεων για την επιλογή των κατάλληλων προγραμμάτων της συσκευής και την παροχή συγκεκριμένων προτάσεων για τη μείωση των αιτιών πίσω από τα προβλήματα, γίνεται εφικτή η βελτίωση της υγείας σε ολιστικό επίπεδο.
Σχέση Στρες και Ανοσοποιητικού Συστήματος
Σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Stanford, από τον μοριακό βιολόγο Δρ Bruce Lipton, το άγχος φάνηκε να είναι η αιτία τουλάχιστον του 95% όλων των ασθενειών και των νόσων. Τα Κέντρα Ελέγχου Νόσων των Η.Π.Α αναφέρουν πως το στρες παίζει ρόλο σε τουλάχιστον 87% όλων των ασθενειών.
Σύμφωνες είναι οι Έρευνες από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των Η.Π.Α στη σχέση στρες και ανοσοποιητικού συστήματος. Συγκεκριμένα εξηγούν πως σε γενικές γραμμές, το ανοσοποιητικό σύστημα αποτελείται από κύτταρα, πρωτεΐνες, όργανα και ιστούς που συνεργάζονται για την προστασία από σωματικές ασθένειες και βλάβες. Κατά τη διάρκεια ολιγόλεπτης οξείας πίεσης- στρες, ορισμένα είδη κυττάρων κινητοποιούνται στην κυκλοφορία του αίματος, ενδεχομένως προετοιμάζοντας το σώμα για τραυματισμό ή μόλυνση. Το οξύ στρες αυξάνει επίσης τα επίπεδα των προ-φλεγμονωδών κυτοκινών στο αίμα. Η φλεγμονή είναι μια αναγκαία βραχυπρόθεσμη αντίδραση για την εξάλειψη των παθογόνων και την έναρξη της επούλωσης. Ωστόσο η χρόνια συστηματική φλεγμονή αντιπροσωπεύει την απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και αυξάνει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της αθηροσκλήρωσης. Άλλη συνέπεια του χρόνιου στρες είναι η ενεργοποίηση λανθάνων ιών. Αυτό μπορεί να αντικατοπτρίζει την απώλεια του ανοσολογικού ελέγχου του ιού και η συχνή ενεργοποίηση μπορεί να προκαλέσει φθορά στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Κβαντική Βιοανάδραση και Στρες
Η Κβαντικής Βιοανάδραση μπορεί να βοηθήσει στην απελευθέρωση του καθημερινού στρες και να προγραμματίσει το νου να χειρίζεται καλύτερα τις στρεσογόνες καταστάσεις. Επίσης δουλεύει βαθιά στις αιτίες του στρες σε μόλις 2-3 συνεδρίες. Οι περισσότερες παρεμβάσεις της Κβαντικής Βιοανάδρασης σχεδιάζονται για να απελευθερώσουν τη ρίζα της πίεσης- στρες.
Στη πρώτη συνεδρία Κβαντικής Βιοανάδρασης γίνονται κατανοητές οι αιτίες που «κρύβονται» πίσω από τα συμπτώματα και το στρες. Γίνεται μια αξιολόγηση του οργανισμού και δίνεται μια έκθεση έκτασης 35 σελίδων για τα ειδικά στρεσογόνα του. Η αναφορά των 35 σελίδων είναι εκείνη που βοηθά στον εντοπισμό των προειδοποιητικών σημείων και των αιτιών του στρες, είτε πρόκειται για συμπεριφορικές, ψυχολογικές, βιολογικές ή περιβαλλοντικές αιτίες.
Μέσω της απόκρισης στη χαλάρωση, που επιτυγχάνεται με τη χρήση της Κβαντικής Βιοανάδρασης, το άτομο εισέρχεται σε μια κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης που είναι το πολικό αντίθετο της απόκρισης στο στρες. Σε αυτή την κατάσταση, σε οργανικό επίπεδο γίνονται τα εξής:
- Ο καρδιακός ρυθμός επιβραδύνεται ή σταθεροποιείται
- Η αναπνοή γίνεται πιο αργή και βαθύτερη
- Η πίεση του αίματος σταθεροποιείται
- Οι μύες χαλαρώνουν
- Αυξάνεται η ροή αίματος στον εγκέφαλο
Εκτός από τις παραπάνω επιδράσεις, η Κβαντική Βιοανάδραση αυξάνει την ενέργεια και την εστίαση, συμβάλλει στην καταπολέμηση των ασθενειών, ανακουφίζει από τους πόνους, αυξάνει τις ικανότητες επίλυσης προβλημάτων, ενισχύει τα κίνητρα και την παραγωγικότητα καθώς και βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η Βιολλέτα Αννίνου είναι καθηγήτρια στην κβαντική Ακαδημία του Beverly Hills στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. Επίσης είναι εκπαιδεύτρια της κβαντικής βιοανάδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αριστούχος μοριακής βιολογίας (Delaware, USA). Είναι κάτοχος δύο διδακτορικών τίτλων: Αριστούχος Ολιστικής Διατροφολογίας (USA) και Κβαντικής Βιο-ανάδρασης (Medical Board Certified Biofeedback Doctorate Imune). Έχει μεταπτυχιακό στη Νευρο-Ανατομία, στη Νευροηλεκτρο-Φυσιολογία και στη Νευρολογία, Victor Babes University of Medicine and Pharmacy. Έχει βραβευτεί για τις έρευνές της στη Μοριακή Βιολογία από το Dupont, Delaware, U.S.A. (Dupont Ιατρικών Ερευνών). Είναι υποψήφια Διδάκτωρ στην Κβαντική Ιατρική, U.S.A. Αναγνωρισμένη παγκοσμίως.
Αντιμετώπιση της τριχόπτωσης με την Κβαντική Βιοανάδραση
Η πιο συνηθισμένη μορφή απώλειας μαλλιών είναι η ανδρογενετική αλωπεκία, η οποία είναι γενετική και επηρεάζει εκατομμύρια άνδρες αλλά και γυναίκες. Σύμφωνα με τις στατιστικές, η τριχόπτωση που εμφανίζεται στην ηλικία των 50 ετών επηρεάζει περίπου το ήμισυ των ανδρών και το ένα τέταρτο των γυναικών παγκοσμίως.
Οι άνθρωποι έχουν μεταξύ 100.000 και 150.000 τρίχες στο κεφάλι τους. Ο αριθμός των κλώνων που συνήθως χάνονται σε μια μέρα ποικίλλει κατά μέσο όρο μεταξύ 50 και 100. Για να διατηρηθεί ένας κανονικός όγκος, τα μαλλιά πρέπει να αντικαθιστώνται με τον ίδιο ρυθμό με τον οποίο χάνονται. Τα πρώτα σημάδια αραίωσης των μαλλιών παρατηρούνται όταν περισσότερες τρίχες μένουν στην βούρτσα μετά το χτένισμα ή στο μπάνιο μετά το λούσιμο. Η παρατήρηση αυτή μπορεί να είναι τρομακτική και γι’ αυτό η τριχόπτωση μπορεί να προκαλέσει ψυχολογική δυσφορία και στρες. Η ανάγκη θεραπείας της τριχόπτωσης έχει δημιουργήσει μια βιομηχανία αξίας 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων με προϊόντα που κυμαίνονται από συμπληρώματα διατροφής σε σαμπουάν, κράνη με λέιζερ και χειρουργικές επεμβάσεις.
Αιτίες
Το στρες είναι ένα κοινό ερέθισμα και γνωστός αιτιώδης παράγοντας των διαταραχών της τριχοφυΐας και της τριχόπτωσης. Η ορμόνη του στρες, η κορτιζόλη, επηρεάζει τον κύκλο ανάπτυξης της τρίχας. Η σχέση μεταξύ ψυχο-συναισθηματικού στρες και απώλειας μαλλιών σύμφωνα με έρευνα του Χάρβαρντ είναι ψυχοφυσιολογική. Πρόκειται για δερματικά προβλήματα που έχουν φυσιολογική βάση, αλλά μπορούν να επιδεινωθούν από το άγχος και άλλους συναισθηματικούς παράγοντες που προκαλούν απώλεια μαλλιών.
Τα υγιή μαλλιά είναι εν μέρει αποτέλεσμα επαρκούς παροχής οξυγόνου στα μαλλιά. Τα θυλάκια της τρίχας ευδοκιμούν με θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο που παρέχονται από τα τριχοειδή αγγεία. Η έλλειψη οξυγόνου επηρεάζει όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των κυττάρων της τρίχας και μπορεί να προκαλέσει πρόωρη αραίωση και απώλεια μαλλιών.
Υπάρχουν πολλές ακόμη αιτίες απώλειας μαλλιών όπως τραύματα, σοβαρό άγχος, ορμονικές ανισορροπίες, κληρονομικότητα, αυτοάνοσες ασθένειες, υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός, διαβήτης, χρόνιες φλεγμονές, χημειοθεραπεία, χημικά προϊόντα μαλλιών, παρενέργειες φαρμάκων. Κάθε φάρμακο που επηρεάζει την ισορροπία ορμονών στο σώμα, όπως τα αντισυλληπτικά χάπια, η θεραπεία υποκατάστασης ορμονών, τα στεροειδή ή τα φάρμακα ακμής, μπορεί να προκαλέσει τριχόπτωση. Επίσης ορισμένες θεραπείες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων μπορεί να προκαλέσουν μαζική απώλεια μαλλιών. Άλλοι σημαντικοί παράγοντες είναι η ανεπάρκεια βιταμινών και αμινοξέων, οι ακραίες δίαιτες και η τοξικότητα από βαρέα μέταλλα.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εξήγηση για την απώλεια των μαλλιών είναι η γήρανση του τριχοθυλάκιου. Κανονικά, η ανανέωση του θύλακα της τρίχας επιτυγχάνεται με τα βλαστοκύτταρα που σχετίζονται με κάθε ωοθυλάκιο. Η γήρανση του θύλακα της τρίχας φαίνεται να προκαλείται από μια συνεχιζόμενη απόκριση του οργανισμού σε κυτταρικό στρες.
Πρόταση αντιμετώπισης
Η Κβαντική Βιοανάδραση επικεντρώνεται στην αναγνώριση και αντιμετώπιση της αιτίας, όχι μόνο του συμπτώματος. Στη πρώτη συνεδρία μπορεί να αξιολογηθεί η συγκεκριμένη αιτία της τριχόπτωσης και έπειτα να γίνει η κατάλληλη παρέμβαση. Δίνεται μια έκθεση αξιολόγησης του οργανισμού και των στρεσογών του, έκτασης 35 σελίδων, στην οποία περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικές με τις αιτίες που μπορεί να προκαλούν τριχόπτωση ή και άλλα συμπτώματα.
Ενδεικτικά, παρέχει προγράμματα: για τη μείωση του ‘balding stress’, (του στρες που προκαλείται από την αραίωση των μαλλιών), για την αντιγήρανση σε κυτταρικό επίπεδο, για την εξισορρόπηση των ορμονών, για την διέγερση των βλαστοκυττάρων στα θυλάκια της τρίχας, για την ανίχνευση και την επανεκπαίδευση του DNA, για την οξυγόνωση με την αύξηση της ροής του οξυγόνου σε κάθε κύτταρο και σε ολόκληρο το σώμα.
Τα προγράμματα που μπορούν να επιλεχθούν ποικίλουν, δεδομένου ότι ο καθένας είναι μοναδικός, με διαφορετική βιοχημική ταυτότητα και είναι σημαντική η αξιολόγηση της αιτίας του συμπτώματος αρχικά και έπειτα η εστίαση των συνεδριών στους παράγοντες εκείνους που προκαλούν την τριχόπτωση.
Η Κβαντική Βιοανάδραση αποτελεί:
- την λιγότερο τοξική και επεμβατική παρέμβαση,
- την πιο ολιστική και εναλλακτική θεραπευτική επιλογή,
- τρόπο για την λήψη περισσότερων πληροφοριών και επιλογών σχετικά με τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις για τη φροντίδα των συμπτωματικών ατόμων,
- τρόπο για τη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής έγκαιρα, με ψυχολογικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις.
Η Βιολλέτα Αννίνου είναι καθηγήτρια στην κβαντική Ακαδημία του Beverly Hills στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. Επίσης είναι εκπαιδεύτρια της κβαντικής βιοανάδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αριστούχος μοριακής βιολογίας (Delaware, USA). Είναι κάτοχος δύο διδακτορικών τίτλων: Αριστούχος Ολιστικής Διατροφολογίας (USA) και Κβαντικής Βιο-ανάδρασης (Medical Board Certified Biofeedback Doctorate Imune). Έχει μεταπτυχιακό στη Νευρο-Ανατομία, στη Νευροηλεκτρο-Φυσιολογία και στη Νευρολογία, Victor Babes University of Medicine and Pharmacy. Έχει βραβευτεί για τις έρευνές της στη Μοριακή Βιολογία από το Dupont, Delaware, U.S.A. (Dupont Ιατρικών Ερευνών). Είναι υποψήφια Διδάκτωρ στην Κβαντική Ιατρική, U.S.A. Αναγνωρισμένη παγκοσμίως.
Η διακύμανση της καρδιακής συχνότητας ως εργαλείο φυσικοθεραπευτικής αξιολόγησης σε ασθενείς με χρόνιο πόνο
Ο πόνος είναι η κύρια αιτία αναπηρίας στη κοινωνία αλλά η ευαισθησία στον πόνο είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Είναι πλέον σαφές ότι ο πόνος είναι μια συναισθηματικοκινητική συνιστώσα. Η δυσάρεστη κατάσταση που προκαλεί προειδοποιεί το άτομο να λάβει μέτρα κατά των ασθενειών διεγείροντας τον ομοιοστατικό μηχανισμό για τις φυσιολογικές απαντήσεις που απαιτούνται για την επιβίωση του σώματος. Το αυτόνομο νευρικό σύστημα ανήκει στο περιφερικό νευρικό σύστημα που είναι υπεύθυνο για τη διατήρηση σημαντικών ζωτικών λειτουργιών όπως η πίεση του αίματος, ο καρδιακός ρυθμός, η αναπνοή και η θερμοκρασία. Οι δύο κλάδοι αυτού του συστήματος (συμπαθητικός και παρασυμπαθητικός) έχουν ανταγωνιστικές επιρροές στις περισσότερες σωματικές λειτουργίες, συμβάλλοντας στην ομοιόσταση στο ανθρώπινο σώμα.
Ο χρόνιος πόνος οδηγεί σε αλλαγές στη δραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Η αυτόνομη ανισορροπία οφείλεται είτε σε αυξημένη συμπαθητική ή μειωμένη παρασυμπαθητική δραστηριότητα. Μαζί με διάφορους παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής ο πόνος αποτελεί αιτία μη φυσιολογικής λειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Αλλαγές στη φυσιολογική λειτουργία αυτού του συστήματος παρατηρούνται σε διάφορες παθήσεις όπως η ινομυαλγία, ισχιαλγία, αυχεναλγία και ωμαλγία.
Οι ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από ινομυαλγία έχουν σημάδια αυτόνομης δυσλειτουργίας. Η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού μειώνεται και η αυτόνομη δραστηριότητα κυριαρχείται από συμπαθητική δραστηριότητα. Ομοίως τα ίδια σημάδια έχουν παρατηρηθεί σε ασθενείς με ισχιαλγία. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η παραγωγή των προφλεγμονωδών δεικτών εντός των σφαιροειδών σωμάτων μέσα στα κύτταρα που περιέχουν τα χρωμοσώματα μπορεί να είναι ένας σημαντικός μεσολαβητής στον πόνο εξαιτίας της δισκοκήλης. Επίσης αυξημένα επίπεδα ιντερλευκίνης-6 (IL-6) και (TNF-a) παρατηρήθηκαν σε ασθενείς με οσφυϊκή ριζοπάθεια. Η μειωμένη διακύμανση της καρδιακής συχνότητας έχει συνδεθεί με αυξημένη IL-6. Επομένως η αυτόνομη δυσλειτουργία μπορεί να συσχετίζεται με αυξημένη παραγωγή κυτοκίνης από το ανοσοποιητικό σύστημα. Το αυτόνομο νευρικό σύστημα αποτελεί βασικό στρεσσογόνο σύστημα στο σώμα, συνθέτοντας μια γέφυρα μεταξύ της περιφέρειας που εμπλέκεται στενά στην αντίληψη του πόνου και την προσαρμογή σε διαφόρους φυσικούς και διανοητικούς παράγοντες. Με αυτό τον τρόπο εμπλέκεται τόσο στην ανάπτυξη όσο και στη συντήρηση χρονιών μυοσκελετικών παθήσεων. Αυτόνομη ανισορροπία με κυρίαρχη συμπαθητική νευρική ενεργοποίηση και μειωμένη παρασυμπαθητική λειτουργία κατά τη διάρκεια εργασίας – ελεύθερου χρόνου και ύπνου συνδέεται με ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από χρόνιο πόνο στον αυχένα και στον ώμο.
Η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης της συμπαθητικής και παρασυμπαθητικής εναρμόνισης της καρδιάς. Γενικά μεγαλύτερη διακύμανση του καρδιακού ρυθμού αντικατοπτρίζει ένα υγιέστερο και πιο προσαρμοσμένο αυτόνομο νευρικό σύστημα ενώ μειωμένη μια αυτόνομη διαταραχή. Η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού είναι ισχυρός δείκτης διαστρωμάτωσης καρδιαγγειακού κινδύνου. Αντικατοπτρίζει την κανονικότητα των καρδιακών παλμών με τη μεγαλύτερη να μειώνει τη διακύμανση του καρδιακού ρυθμού και αντίστροφα. Η κανονικότητα προέρχεται από τις χρονικές στιγμές που έχουν περάσει μεταξύ διαδοχικών καρδιακών παλμών. Ονομάζονται διαστήματα R-R και μετριούνται σε χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά από την λήψη ηλεκτροκαρδιογραφήματος σε ηρεμία. Ένας από τους βασικούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσει τα διαστήματα αυτά είναι ο χρόνιος πόνος μυοσκελετικής αιτιολογίας.
Η φυσική αδράνεια, το άγχος, ο κακός ύπνος απόρροια του χρόνιου πόνου επηρεάζουν την διακύμανση του καρδιακού ρυθμού. Ιδιαίτερα η σωματική άσκηση ενισχύει τη μυοσκελετική υγεία και καρδιαγγειακή λειτουργία. Υπάρχει θετική συσχέτιση μεταξύ αυξημένης φυσικής κατάστασης στον ελεύθερο χρόνο και βελτιωμένης παρασυμπαθητικής καρδιακής δραστηριότητας στην ανάπαυση. Η χαμηλή σωματική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας επιδεινώνοντας τα συμπτώματα σε ασθενείς με χρόνιο πόνο. Ο συνεχιζόμενος πόνος μπορεί να διαταράξει λειτουργικά αλληλοεξαρτώμενα καρδιαγγειακά κυκλώματα οδηγώντας σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης με κίνδυνο την δημιουργία υπέρτασης. Η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού συσχετίζεται με ένα ευρύ φάσμα ασθενειών όπως άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, ινομυαλγία, χρόνιος πόνος στον αυχένα – ώμο – οσφύ, σύνδρομο Guillain-Barre, πολλαπλή σκλήρυνση, υπέρταση, νόσος στεφανιαίων αγγείων, καρδιακή ανεπάρκεια.
Ο τύπος άσκησης που θεωρείται ότι έχει τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αλλαγή της διακύμανσης του καρδιακού ρυθμού σε σχέση με άλλα είδη άσκησης είναι η αερόβια άσκηση. Η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού έχει ισχυρή εξάρτηση από το επίπεδο αεροβικής ικανότητας του ατόμου ενώ είναι χαρακτηριστικό πως μειώνεται με την διακοπή της. Οι θετικές αλλαγές εμφανίζονται σε σύντομο χρονικό διάστημα με μέτριας έντασης άσκηση (50% μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου διάρκειας 8 εβδομάδων) αλλά και με υψηλής έντασης άσκηση (75%-85% μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου διάρκειας 10 εβδομάδων). Η συχνότητα της άσκησης είναι 3-4 φορές την εβδομάδα μέγιστου χρόνου 40 λεπτών. Στην πραγματικότητα η ένταση της άσκησης παίζει καθοριστικό παράγοντα για καρδιαγγειακές προσαρμογές ενώ και ο τύπος της άσκησης είναι σημαντικός. Ενδεικτικά προτείνονται το περπάτημα, τρέξιμο, ποδηλασία, κολύμπι. Η αναπνοή ρυθμίζει την αυτόνομη ροή προς τη καρδιά, συμβάλλοντας στη διακύμανση του καρδιακού ρυθμού. Ο αυθόρμητος ρυθμός αναπνοής μπορεί να μειωθεί μέσω ασκήσεων βαθιάς αναπνοής δημιουργώντας αλλαγές στη διακύμανση του καρδιακού ρυθμού. Το πρωτόκολλο άσκησης περιλαμβάνει βαθιές αργές αναπνευστικές ασκήσεις 6 αναπνοών ανά λεπτό καθημερινά διάρκειας 30 λεπτών για 30 ημέρες. Κάθε κύκλος αναπνοής αποτελείται από 4 sec εισπνοής και 6 sec εκπνοής. Η θέση χαλάρωσης είναι καθιστή ή ύπτια. Η αύξηση της διακύμανσης του καρδιακού ρυθμού σχετίζεται με μια μείωση του αυθόρμητου ρυθμού αναπνοών που επιτυγχάνεται με τις ασκήσεις βαθιάς αργής αναπνοής.
Εν κατακλείδι η συστηματική ισόβια φυσική δραστηριότητα που εμπεριέχει αερόβια και αναπνευστική άσκηση συντελεί στη διατήρηση υγιούς αυτόνομου νευρικού συστήματος μειώνοντας τον πόνο μέσω αύξησης στη διακύμανση του καρδιακού ρυθμού σε ασθενείς με χρόνιο πόνο παρέχοντας ταυτόχρονα καρδιοπροστατευτική δράση. Η διακύμανση του καρδιακού ρυθμού φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα σύνδρομα χρόνιου πόνου και οι πληροφορίες που παραθέτει θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τους φυσικοθεραπευτές στην αποκατάσταση των ασθενών. Σε αυτές τις περιπτώσεις η φυσικοθεραπεία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την αυτόνομη δυσλειτουργία με θεραπευτική άσκηση (αερόβια-αναπνοές) χρησιμοποιώντας την διακύμανση του καρδιακού ρυθμού ως έκβαση φυσικοθεραπευτικής αξιολόγησης της προόδου του ασθενούς παρέχοντας βιοανάδραση.
Ο Συρόπουλος Στυλιανός αποφοίτησε από το τμήμα φυσικοθεραπείας του Τει Αθήνας το έτος 2003. Το 2006 άνοιξε το δικό του εργαστήριο φυσικοθεραπείας στην περιοχή όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Νέα Ιωνία Αττικής. Παράλληλα με την ενασχόλησή του ως εργαστηριούχος φυσικοθεραπευτής εργάστηκε στις μονάδες εντατικής θεραπείας σε δύο κρατικά νοσοκομεία το Αρεταίειο Νοσοκομείο και το Σισμανόγλειο νοσοκομείο με διάρκεια θητείας δύο έτη. Η κλινική εμπειρία πάνω στην αντιμετώπιση του επειγόντως περιστατικού χρονίως πασχόντων ασθενών τον οδήγησε στην απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου το 2014 στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση από την Ιατρική σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η συμμετοχή του σε παγκόσμια και πανευρωπαικά πρωταθλήματα κολύμβησης απο το 2011 έως σήμερα είναι συνεχής σε Κίνα, Αγγλία, Ιταλία, Τουρκία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ρωσία, Μάλτα. Οι γνωσεις του πάνω στην φυσιολογία της αερόβιας άσκησης λόγω της πολυετούς εμπειρίας του στην μαραθώνια Κολύμβηση αλλά και στην βασική-εξειδικευμένη υποστήριξη της ζωής έχοντας πιστοποίηση απο το ευρωπαικό συμβούλιο αναζωογόνησης και το Αμερικανικό Κολλέγιο Καρδιολογίας εμπνέει ασφάλεια και εμπιστοσύνη στον ασθενή με καρδιοαναπνευστικές παθήσεις και τον καθιστά πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του θεράποντα ιατρού.
