Ποια είναι η κατάσταση των Ελλήνων εναλλακτικών θεραπευτών σήμερα;

Ως γνωστόν στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την ψευτοπανδημία και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, υπάρχει μια στροφή του πληθυσμού προς τις εναλλακτικές θεραπευτικές τέχνες. Οι απλοί άνθρωποι, απεγνωσμένοι τώρα πια από την άσκηση της επίσημης Ιατρικής, στρέφονται κατά χιλιάδες προς τους εναλλακτικούς θεραπευτές. Οι εναλλακτικές θεραπευτικές τέχνες οι οποίες επιλέγονται από τους ασθενείς είναι, κατά σειρά συχνότητας, η Ομοιοπαθητική, ο Βελονισμός, η Βοτανοθεραπεία, η Διατροφή, η Μαλαξοθεραπεία (ρεφλεξολογία, shiatsu, κ.α.) και άλλες.

Και βέβαια τα αποτελέσματα είναι καλά και οι ασθενείς μένουν ευχαριστημένοι. Και αποδεικνύεται ότι οι εναλλακτικές θεραπευτικές τέχνες είναι πιο ασφαλείς και πιο αποτελεσματικές από την επίσημη δυτική Ιατρική, η οποία με τα φάρμακα, τις εγχειρήσεις και τα εμβόλιά της, προκαλεί πλήθος θανάτων. Χωρίς υπερβολή θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος στον Δυτικό κόσμο, τώρα πια πεθαίνει πιο συχνά από ιατρογενή αίτια παρά από φυσικά. Αυτοί που έχουν ελπίδες επιβίωσης το έχουν καταλάβει αυτό. Η ελπίδα στην Ιατρική βρίσκεται στην εναλλακτική Ιατρική και στους εναλλακτικούς θεραπευτές.

Η προσφορά των εναλλακτικών θεραπευτών σε μια δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα (υπογεννητικότητα) και την ανθρωπότητα γενικότερα (μαζική εξόντωση πληθυσμού), είναι πολύ μεγάλη και σπουδαία, παρ’ όλα αυτά δεν έχουν καμία επαγγελματική κατοχύρωση και αναγνώριση. Παρά το γεγονός ότι τα δεδομένα στον χώρο της υγείας και της περίθαλψης έχουν αλλάξει άρδην τα τελευταία χρόνια, το νομοθετικό πλαίσιο παραμένει απαρχαιωμένο και προσκολλημένο στην εξυπηρέτηση γιατρών και φαρμακοβιομηχάνων.

Σε πρόσφατη ερώτηση στην Βουλή από βουλευτίνα και αξιέπαινη για αυτά που τόλμησε να πει, η αποστομωτική απάντηση του Υπουργού Υγείας για τους εναλλακτικούς θεραπευτές, είναι ότι αυτό είναι θέμα το οποίο αφορά το Κ.Ε.Σ.Υ.. και ότι «εγώ σαν Υπουργός Υγείας θα κάνω ότι μου πει το Κ.Ε.Σ.Υ.»

Το Κ.Ε.Σ.Υ. είναι το κεντρικό συμβούλιο Υγείας το οποίο αποτελείται από γιατρούς – εκπροσώπους συμφερόντων της φαρμακοβιομηχανίας. Δηλαδή από ανθρώπους αντιθέτων συμφερόντων με τους εναλλακτικούς θεραπευτές. Δηλαδή από εκείνους που έχουν κάθε λόγο να μην κατοχυρωθούν και αναγνωρισθούν οι εναλλακτικοί θεραπευτές. Αυτούς που εξαφάνισαν τους παραδοσιακούς Έλληνες θεραπευτές (με δικαστήρια, κ.α.) και ισοπέδωσαν την Παραδοσιακή Ελληνική Ιατρική. Μας ζητάει ο Υπουργός Υγείας λοιπόν να δεχθούμε ότι τα πρόβατα πρέπει να τα φυλάει ο λύκος.

Σαφώς εμείς οι εναλλακτικοί θεραπευτές στην Ελλάδα, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε ούτε από το Κ.Ε.Σ.Υ. ούτε από το Υπουργείο Υγείας, ούτε από την Ελληνική Πολιτεία.

Πρέπει μονάχοι μας να βρούμε έναν τρόπο αυτοοργάνωσης, αυτοαναγνώρισης και αυτοκατοχύρωσης. Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να ενωθούμε.

Και ποια είναι η κατάσταση των εναλλακτικών θεραπευτών ως προς την ενοποίηση και αυτοοργάνωση;

Η κατάσταση βέβαια ως προς την ενοποίηση και άρα την ενδυνάμωση της διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας, είναι για γέλια και για κλάματα. Οι ομοιοπαθητικοί έχουν το δικό τους μαγαζί και ούτε θέλουν να γνωρίζουν τίποτα για όλους τους άλλους. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους βελονιστές. Στην πραγματικότητα μέσα στους κόλπους των εναλλακτικών θεραπευτών όλοι είναι εναντίον όλων. Οι ομοιοπαθητικοί ενάντια στους βελονιστές. Οι βελονιστές γιατροί ενάντια στους βελονιστές μη γιατρούς. Μια ατέρμονη αντιπαλότητα και ένας εξωφρενικός ανταγωνισμός διέπει τις σχέσεις των εναλλακτικών θεραπευτών μεταξύ τους. Καμία πιθανότητα συνεννόησης, επικοινωνίας και ενδεχομένως συνεργασίας μεταξύ των εναλλακτικών θεραπευτών δεν διαφαίνεται ότι μπορεί να συμβεί. Παρ’ όλα αυτά όλους εμάς τους σκληρά ανταγωνιζόμενους εναλλακτικούς θεραπευτές, υπάρχουν πράγματα που μας συνδέουν και οπωσδήποτε πρέπει να τα εντοπίσουμε και ενδεχομένως να τα αξιοποιήσουμε. Πρώτα απ’ όλα μας συνδέει το γεγονός ότι έχουμε αναπτύξει μια απέχθεια απέναντι στο επίσημο ιατρικό σύστημα. Δεύτερον ότι προσπαθούμε να σταθούμε σαν επαγγελματίες και να επιβιώσουμε χρησιμοποιώντας άλλα θεραπευτικά εργαλεία πέρα απ’ αυτά που επιτρέπει το επίσημο ιατρικό σύστημα. Βοηθάμε συνήθως τους ασθενείς μας, οι οποίοι μας εμπιστεύονται και μας ακολουθούν, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν παύουμε να είμαστε οι παρίες της ιατρικής σήμερα, περιθωριοποιημένοι σε μια ιδιότυπη κατάσταση νόμιμης παρανομίας.

Εκείνο όμως το οποίο είναι πιο σημαντικό απ’ όλα και από το οποίο δυστυχώς απέχουμε πολύ στο να το συνειδητοποιήσουμε, είναι το γεγονός ότι όλοι εμείς οι εναλλακτικοί θεραπευτές, είμαστε οι ζωντανοί συνεχιστές της ιατρικής παράδοσης των προγόνων μας, δηλαδή της Παραδοσιακής Ελληνικής Ιατρικής.

Μπορεί ν’ ασκούμε τον Βελονισμό ακολουθώντας την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική ή την Ayurveda ακολουθώντας την Παραδοσιακή Ινδική Ιατρική, παρ’ όλα αυτά δεν είμαστε οι συνεχιστές της Παραδοσιακής Κινέζικης ή Ινδικής Ιατρικής, αλλά οι συνεχιστές της Παραδοσιακής Ελληνικής Ιατρικής που για ιδιαίτερους ιστορικούς λόγους αντί να μάθουμε την Ιατρική του Ιπποκράτη, όταν αντιδράσαμε στο επίσημο ιατρικό σύστημα, μάθαμε Βελονισμό και Ayurveda. Αυτά όμως δεν μας καθιστούν Κινέζους ή Ινδούς. Ασκώντας την τέχνη της θεραπείας στην Ελλάδα και μιλώντας την Ελληνική γλώσσα, αναγκαστικά συμπορευόμαστε με τον Απόλλωνα, τον Ασκληπιό, τον Ιπποκράτη, τον Γαληνό, τον Αγάπιο, και όλους τους υπόλοιπους λαϊκούς θεραπευτές οι οποίοι κουβαλούν την κληρονομιά του Ιπποκράτη. Αυτή την ίδια κληρονομιά κουβαλάμε και όλοι εμείς οι Έλληνες εναλλακτικοί θεραπευτές, η ελπίδα της Ελλάδος και του κόσμου.

Και εμείς λοιπόν οι Έλληνες εναλλακτικοί θεραπευτές, το μοναδικό ελπιδοφόρο φως στη ζοφερή πραγματικότητα του επίσημου ιατρικού συστήματος, σπαρασσόμαστε από έριδες, αδελφοκτόνα μίση, ζηλοφθονία, χωριστικότητα. Ως πότε αδέλφια θα ακολουθούμε το πεπρωμένο της Ελλάδος, ως προς τον διχασμό και τον εμφύλιο πόλεμο;

Ενώ βρισκόμαστε στην ίδια όχθη, με αρχαίο καθοδηγητή τον Ιπποκράτη και απέναντι από το επίσημο ιατρικό σύστημα, δεν μπορούμε να δούμε ούτε την σύνδεσή μας με τον Ιπποκράτη, ούτε την ανάγκη της ενότητας μεταξύ μας.

Δύο θέματα λοιπόν νομίζω ότι πρέπει ν’ απασχολήσουν τους Έλληνες εναλλακτικούς θεραπευτές άμεσα:

1^ον: Η ανάγκη σύνδεσης με τον Ιπποκράτη και η ιστορική συνέχεια της Παραδοσιακής Ελληνικής Ιατρικής, με ενσαρκωτές τους σύγχρονους εναλλακτικούς θεραπευτές.

2^ον : Η ανάγκη ενότητας όλων όσων βρίσκονται στην ίδια όχθη γιατρών, μη γιατρών θεραπευτών, βελονιστών, ομοιοπαθητικών, ρεφλεξολόγων. Η ανάγκη παραμερισμού των διαφορών και η εστίαση σ’ αυτά που μας ενώνουν και όχι σ’ αυτά που μας χωρίζουν.

Ο Αλέξανδρος Τηλικίδης γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Αποφοίτησε απ' την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών το 1991. Πήρε τον τίτλο Ιατρικής ειδικότητας, ως φυσίατρος το 2001, απ' το Ασκληπιείο της Βούλας. Απ' το 1994 και ενώ βρισκόταν ήδη στην Κίνα με ετήσια κρατική υποτροφία, άρχισε να ασχολείται με τα Κινέζικα Βότανα. Την ίδια χρονιά άρχισε να διαβάζει τα Άπαντα του Ιπποκράτους και να μυείται μέσω της μελέτης αυτής, στην Αρχαία Ελληνική σκέψη. Το 1999 άρχισε να τα διδάσκει στην Ελλάδα, ενώ επίσης εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο: "Η Βασική Θεωρία της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής". Το 2011 εξέδωσε το δεύτερο του βιβλίο: "Ο ελληνικός βελονισμός". Το 2014 εξέδωσε το τέταρτό του βιβλίο: "Η βασική θεωρία της αρχαίας ελληνικής ιατρικής, μέρος Α". 

Οι άνθρωποι αναζητούν συχνά θεραπεία για ψυχολογικές δυσκολίες και προβλήματα απευθυνόμενοι σε εναλλακτικούς θεραπευτές. Αυτό που συχνά γνωρίζουν ή επιθυμούν είναι ‘κάτι’ που θα τους κάνει να αισθανθούν καλά ή έστω κάπως καλύτερα χωρίς αυτό να είναι ‘χημικό’ και χωρίς να έχει παρενέργειες. Παρόλο που αυτό γενικά αληθεύει σχετικά με τις εναλλακτικές θεραπείες, οι διαφορές ανάμεσα στις ‘κλασσικές’ και τις εναλλακτικές μεθόδους δεν σταματούν εδώ. Στην πραγματικότητα, η διαφορά ανάμεσα στις προσεγγίσεις είναι τεράστια.

Σε μια φαρμακευτική θεραπεία τα πράγματα ας μας επιτραπεί να πούμε ότι είναι αρκετά ‘απλά’. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ακριβής περιγραφή των συμπτωμάτων που θα θέσει τη διάγνωση και θα παραπέμψει τον θεράποντα στη επιλογή του κατάλληλου σκευάσματος που θα τροποποιήσει την χημεία του εγκεφάλου του πάσχοντος με τρόπο που θα βελτιώσει τη γενική του ψυχολογική κατάσταση και θα μειώσει ή και εξαλείψει τα συμπτώματά του. Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις σοβαρής ψυχοπαθολογίας, συνήθως οι άνθρωποι που αναζητούν ψυχολογική βοήθεια παραπονούνται για ‘άγχος’ ή ‘κατάθλιψη’. Στην περίπτωση των φαρμακευτικών θεραπειών, αφού αξιολογηθούν η βαρύτητα και το είδος του προβλήματος, ο γιατρός θα καταλήξει συνήθως στην επιλογή ενός αγχολυτικού ή/και ενός αντικαταθλιπτικού χαπιού. Εκτός από τις περιπτώσεις όπου το άγχος ή η κατάθλιψη οφείλονται απλά σε εξωτερικές συγκυρίες και ο άνθρωπος αισθάνεται αυτόματα σε καλύτερη και πιο ήρεμη διάθεση όταν τα εξωτερικά προβλήματα παρέλθουν ή αν συνυπάρχει μια επιτυχημένη ψυχοθεραπεία, τα φάρμακα είναι γενικά γνωστό ότι δεν μεταβάλλουν προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν στην προσωπικότητα αυτού που τα χρησιμοποιεί αλλά απλά ανακουφίζουν τα δυσάρεστα συναισθήματα. Η δράση τους διαρκεί κατά κανόνα για όσο διάστημα τα χρησιμοποιεί κανείς, άλλοτε χρειάζεται να επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα, και υπάρχουν και οι περιπτώσεις που τα φάρμακα αυτά ή άλλα παρόμοια δεν έχει χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν ξανά αργότερα στη ζωή.

Για πολλούς ανθρώπους, η βοήθεια που προσφέρουν οι φαρμακευτικές θεραπείες είναι κατάλληλη και επαρκής. Οι προσεγγίσεις αυτές φαίνεται να τους ταιριάζουν και να εναρμονίζονται με τον ψυχισμό και τις ανάγκες τους. Υπάρχουν κάποιοι που ενοχλούνται από την παρουσία μικρών ή μεγαλύτερων παρενεργειών και αναζητούν ‘πιο φυσικές’ μεθόδους θεραπείας, στρεφόμενοι προς τις εναλλακτικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν τέλος και κάποιοι που θα μας πουν πχ.: “Δεν μπόρεσα να πάρω αντικαταθλιπτικά επειδή με έκαναν και ένοιωθα καλά αλλά δεν ήμουν ε γ ώ! Ήταν τρομακτικό!!..”

Δεν πρόκειται για ‘μαζοχιστές’ που απολαμβάνουν το να ζουν στη δυστυχία. Είναι όμως άνθρωποι ευαίσθητοι, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την εσωτερική επαφή με τον ψυχισμό τους και επίγνωση των συγκινησιακών και συνειδησιακών ρευμάτων που κινούνται μέσα τους. Η σωματική και συναισθηματική κινητοποίηση που συμβαίνει μέσα από την επίδραση στις χημικές διεργασίες του εγκεφάλου γίνεται αντιληπτή από αυτούς σαν μια απόσχιση της συνειδητής ψυχικής διεργασίας από την σωματική της ανταπόκριση. Αισθάνονται να ζουν και να κινούνται μέσα στο σώμα τους σαν να είναι ‘άλλοι’, ανεξαρτήτως του αν αυτοί οι ‘άλλοι’ νοιώθουν ‘καλύτερα’ ή δεν υποφέρουν τόσο. Οι άνθρωποι με αυξημένη εσωτερική αυτεπίγνωση νοιώθουν στη πράξη περίεργα με το να νοιώθουν ‘καλά’ χωρίς οι συνθήκες που δημιούργησαν την αρνητική μεταβολή στο συναίσθημά τους να έχουν αλλάξει και χωρίς τα προβλήματά τους να έχουν επιλυθεί. Νοιώθουν σαν να τους έχει κάτι ‘επιβληθεί’ μέσα τους, σαν κάτι να τους εμποδίζει να αισθάνονται πραγματικά. Είναι συνήθως σε θέση να περιγράψουν επακριβώς τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους στις διαφορετικές λεπτές αποχρώσεις τους και να παρατηρούν με αντικειμενικότητα ακόμη και μικρές μεταβολές μέσα από τις διάφορες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Για αυτούς ειδικά τους ανθρώπους, η εμπειρία δείχνει ότι η ανάγκη του να αναζητήσουν εναλλακτικές θεραπείες είναι ισχυρή.

Συνήθως όμως, αυτό για το οποίο η πλειοψηφία των ανθρώπων ζητά ψυχολογική βοήθεια από τις εναλλακτικές θεραπείες σήμερα είναι απλά μια φυσική προσέγγιση για να αντιμετωπιστούν συμπτώματα του τύπου της κατάθλιψης και του άγχους. Αλλά αν για τον συμβατικό γιατρό μια απλή εκτίμηση του τύπου και της έντασης του άγχους ή/και του καταθλιπτικού συναισθήματος -μαζί με τα πιθανά συνεπακόλουθα συμπτώματα πχ αϋπνίας, ανορεξίας κλπ- είναι αρκετή και συνιστά το τέλος της διαδικασίας πριν την επιλογή φαρμάκου ή φαρμάκων, για τον εναλλακτικό θεραπευτή η διαδικασία ξεκινά ακριβώς από εκεί. Τι εννοεί ο άνθρωπος αυτός λέγοντας άγχος; Σε ποιες περιπτώσεις το αισθάνεται; Είναι π.χ. άγχος για την υγεία του; Είναι άγχος για τα οικονομικά του; Είναι άγχος για το αν θα πάθουν κάτι οι δικοί του; Είναι άγχος για το αν θα καταφέρει να έχει τις επιδόσεις που χρειάζεται ή που θέλει για να πετύχει τους στόχους του; Τον πιέζει ο χρόνος και ο φόρτος της δουλειάς του; Το άγχος που αισθάνεται στη δουλειά του προέρχεται από τις σχέσεις του με τους συναδέλφους ή/και τους προϊσταμένους του; Τι εννοεί λέγοντας ότι φοβάται να τους αντιμετωπίσει; Είναι επειδή δεν έχει αυτοπεποίθηση; Τι εννοεί λέγοντας ότι δεν έχει αυτοπεποίθηση; Ότι δεν είναι ικανός; Ότι είναι ικανός αλλά δεν μπορεί να δείξει τις ικανότητές του; Ότι δεν μπορεί να ‘μιλήσει’ και να υπερασπιστεί το δίκιο του; Μήπως δυσκολεύεται να εμπιστευτεί; Τι και γιατί φοβάται;

Αυτός ή αυτή που παραπονείται για κατάθλιψη, πώς ακριβώς αισθάνεται; Μήπως νοιώθει απογοήτευση από τις συνθήκες; Μήπως σαν  χαρακτήρας χάνει το κουράγιο της εύκολα; Μήπως κατά βάθος νοιώθει θυμό; Μήπως νοιώθει αδικημένη; Μήπως αισθάνεται απελπισμένη επειδή δεν βρίσκει λύση στα προβλήματά της; Μήπως είναι πολύ κουρασμένη; Μήπως την πικραίνει η συναισθηματική απόσταση, η κακή ή αδιάφορη ή εκμεταλλευτική ή γενικά αρνητική στάση του συντρόφου της ή/και των δικών της ανθρώπων; Γιατί είναι κακή η σχέση; Πώς θα περιέγραφε με συγκεκριμένα παραδείγματα από την καθημερινή της ζωή τις παραπάνω καταστάσεις ώστε να βεβαιωθούμε για το τι ακριβώς εννοεί με αυτά που λέει;

Από την επακριβή και αντικειμενική κατανόηση και αξιολόγηση των παραπάνω στοιχείων που οδηγούν στο τελικό καταθλιπτικό συναίσθημα του άγχους ή/και της κατάθλιψης που αποτέλεσαν εδώ τα παραδείγματά μας και από την επιτυχή αντιστοίχιση του καθενός από αυτά με τα κατάλληλα ενεργειακά σκευάσματα θα εξαρτηθεί σε απόλυτο βαθμό η επιτυχία της αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών από εναλλακτικές θεραπείες όπως είναι τα ανθοϊάματα καθώς και η ομοιοπαθητική που αξιολογεί την ανθρώπινη ‘ιδιοσυγκρασία’, δηλαδή τα χαρακτηριστικά και τις εκδηλώσεις της προσωπικότητας στην ειδική και μεταβαλλόμενη έκφρασή τους. Το είδος του κάθε επιμέρους φόβου θα πρέπει να αντιστοιχηθεί με το κατάλληλο σκεύασμα και όχι απλώς με κάτι που θα ‘μειώσει το στρες’. Ο στόχος εδώ, αναφορικά με τα παραδείγματα που επιλέξαμε παραπάνω, είναι η υπέρβαση του κάθε επιμέρους φόβου μέσα από έναν μετασχηματισμό της αντίληψης του ανθρώπου ως προς τον συγκεκριμένο αυτόν φόβο, η δημιουργία ή/και ενίσχυση του είδους της αυτοπεποίθησης που απαιτείται, η καλύτερη κατανόηση των δυναμικών της επικοινωνίας ώστε να ξεπεραστούν οι σχετικές δυσκολίες, η επίτευξη της ικανότητας να μιλά και να εκφράζεται κανείς αντί να ‘κρατά τα συναισθήματα και τις σκέψεις του μέσα του’ κλπ, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Η διαδικασία απαιτεί ευαισθησία και ενσυναίσθηση από την πλευρά του θεραπευτή καθώς και αυθεντική επικοινωνία με τον θεραπευόμενο.  Οι αλλαγές που συμβαίνουν με τα κατάλληλα για την κάθε περίπτωση και περίσταση ανθοϊάματα είναι βαθιές και μόνιμες εφ’ όσον ακολουθηθεί ο σωστός τρόπος χρησιμοποίησης και για τον απαιτούμενο χρόνο. Πρόκειται δηλαδή για έναν συνδυασμό ψυχικής ανακούφισης και ταυτόχρονης επίτευξης ψυχοθεραπευτικών στόχων μέσα από τις εσωτερικές μεταβολές που επέρχονται με τη χρήση αυτών των μεθόδων. Και αυτό ακριβώς είναι η αντιμετώπιση ψυχικών δυσκολιών με εναλλακτικές θεραπείες όπως τα ανθοϊάματα και μια κατάλληλη ομοιοπαθητική: Μια ‘πόσιμη ψυχοθεραπεία’. Ένας συνδυασμός φυσικών ‘φαρμάκων’ και ψυχοθεραπείας που καθιστά τα αποτελέσματα της τελευταίας πολύ πιο γρήγορα, πιο εύκολα και με ένα εύρος στόχων και αλλαγών που είναι πρακτικά ανέφικτο για τις μέχρι τώρα ισχύουσες λοιπές προσεγγίσεις.

Η Μαρίνα Αγγελή είναι ιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική, εκπαίδευση στην Συστημική Ψυχοθεραπεία και πολυετή ενασχόληση με εναλλακτικές θεραπείες και κυρίως με τη μέθοδο των Ανθοϊαμάτων και τις θεραπευτικές εφαρμογές τους στην αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων. Έχει γράψει πολλά άρθρα και εργασίες για τα Ανθοϊάματα καθώς και το βιβλίο 'Ανθοθεραπεία με τα Ιάματα Μπαχ'.

Οι Ομοιοπαθητικοί λένε ότι θα έπρεπε να έχουν την ευκαιρία να ασχοληθούν με την αντιμετώπιση του νέου κορωνοϊού.

Έχουν περάσει περισσότεροι από τρεις μήνες από τότε που ξέσπασε η πανδημία του Covid-19 και το κυνήγι του φαρμάκου του εντατικοποιήθηκε παγκοσμίως.
Ενώ η παγκόσμια κοινότητα υγείας κάνει τα πάντα για να βρει μια λύση για την εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια, οι επαγγελματίες ομοιοπαθητικοί λένε ότι θα πρέπει να δοθεί και σε εκείνους η ευκαιρία να προσπαθήσουν να βρουν τρόπο αντιμετώπισης του νέου κορωναϊού.
Η Ομοιοπαθητική είναι η πλέον καθιερωμένη εναλλακτική θεραπεία. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά αυτής της ανορθόδοξης θεραπευτικής μεθόδου είναι η ικανότητά της να επιβιώνει για αιώνες.
Μιλώντας στο ειδησεογραφικό πρακτορείο IANS, ο Δρ Kushal Banerjee, από την κλινική του Δρ Kalyan Banerjee, μια από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες κλινικές ομοιοπαθητικής στην Ινδία, δήλωσε:

"Η Ομοιοπαθητική έχει δείξει μεγάλη αποτελεσματικότητα στις επιδημίες και τις λοιμώδεις ασθένειες, οπότε οι άνθρωποι θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις προκαταλήψεις τους και να δοκιμάσουν όλες τις δυνατές θεραπείες για να σωθούν ζωές εν μέσω αυτής της πανδημίας”.

"Υπάρχουν πολλά παραδείγματα όπου η ομοιοπαθητική τα πήγε πολύ καλύτερα από την αλλοπαθητική. Το μεγαλύτερο παράδειγμα είναι η ισπανική γρίπη, και αν πάμε πίσω στην εποχή της επιδημίας οστρακιάς, υπήρχαν υψηλά ποσοστά επιβίωσης με την ομοιοπαθητική θεραπεία που συνταγογραφούσε ο Δρ Samuel Hahnemann, πατέρας της ομοιοπαθητικής, όταν άνθρωποι πέθαναν, χρησιμοποιώντας συμβατικά φάρμακα. Πιο πρόσφατα, ο Δρ Marino δημοσίευσε εργασίες το 2008-09 σχετικά με το δάγκειο πυρετό και τη γρίπη των χοίρων. Το 2009, δημοσιεύτηκε μία ερευνητική εργασία στην Ινδία, βασισμένη σε ανάλυση της γρίπης των χοίρων που συνέβη το 2003, κατά την οποία η Ομοιοπαθητική έδειξε καλά αποτελέσματα, οπότε η έρευνα πρέπει να συνεχιστεί."

Όταν ρωτήθηκε εάν η Ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του νέου κοροναϊού, ο Δρ Banerjee είπε:

 "Δεν υπάρχουν πολλά διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με το COVID-19. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα χορηγούνται επίσης ακόμη και στις ΜΕΘ και ακόμα και σε περίπτωση πολλαπλής ανεπάρκειας οργάνων, οι ασθενείς αρχίζουν να αναρρώνουν γρήγορα. Υπάρχουν πολύ αποτελεσματικά φάρμακα στην ομοιοπαθητική για ασθένειες του αναπνευστικού. Αυτή τη στιγμή είναι σημαντικό να παρέχουμε βοήθεια σε όσο το δυνατόν περισσότερους ασθενείς. Όλες οι φιλοσοφίες και οι αρχές πρέπει να παραμείνουν στην άκρη και να σωθούν ζωές. Εάν ακόμη και το 5% των ασθενών που βρίσκονται σε αναπνευστήρες θεραπευτεί, θα είναι μεγάλη επιτυχία".

Μιλώντας για στοιχεία σχετικά με την Ομοιοπαθητική στην αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωναϊού, ο Δρ Banerjee είπε:

"Έχουμε συνταγογραφήσει φάρμακα σύμφωνα με τα συμπτώματα της νόσου και συλλέγουμε δεδομένα. Σχεδόν 15000 συνταγογραφήσεις πρόληψης του COVID-19 έχουν γίνει από την κλινική μας από τα μέσα Ιανουαρίου. Έχουμε ασθενείς στην Κίνα, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία κ.λπ. Προτείνουμε ομοιοπαθητικά σκευάσματα, μαζί με τα δημόσια μέτρα ασφαλείας από τις 31 Δεκεμβρίου όταν αναφέρθηκε η πρώτη περίπτωση».

"Βρισκόμαστε στη διαδικασία ανάλυσης δεδομένων. Εκτελούμε επίσης μια διαδικτυακή έρευνα για να εκτιμήσουμε το αποτέλεσμα αυτής της συνταγογράφησης. Η βάση δεδομένων των 15000 ατόμων είναι έτοιμη. Θα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μελέτη για το COVID-19 παγκοσμίως, η μεγαλύτερη είναι με 20.000 ασθενείς. Έχουν ανταποκριθεί ασθενείς από 12 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιταλίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας. Τα δεδομένα φαίνονται πολύ ελπιδοφόρα”.

"Υπάρχει ένα θεμελιώδες πλεονέκτημα της ομοιοπαθητικής, ότι μπορεί να χορηγηθεί παράλληλα με την αλλοπαθητική αγωγή, δεν θα έχει παρενέργειες. Η ομοιοπαθητική είναι απολύτως ασφαλής για οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα ασθενών, είτε πρόκειται για νεογέννητο ή για ηλικιωμένο άτομο. Στην περίπτωση του COVID -19, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην δοκιμάσουμε την ομοιοπαθητική. Η έρευνα στην αλλοπαθητική συνεχίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά υπάρχει ακόμα θνησιμότητα. Η αλλοπαθητική κάνει επίσης συμπτωματική θεραπεία. Δεν λέμε ότι έχουμε θεραπεία για τον COVID-19, αλλά ούτε η αλλοπαθητική έχει”.

"Η δυναμική των θεραπειών αλλάζει καθημερινά, επομένως η ομοιοπαθητική πρέπει επίσης να κάνει μια προσπάθεια. Ωστόσο, οι άνθρωποι πρέπει να ακολουθούν τα μέτρα δημόσιας υγείας, όπως η υγιεινή και η κοινωνική απομάκρυνση, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στη λήψη φαρμάκων ως προληπτικό μέτρο."

Καταστρέφοντας τον μύθο για την ομοιοπαθητική, ο Δρ Banerjee είπε:

"Υπάρχουν πολλοί μύθοι για την ομοιοπαθητική. Ένας από αυτούς είναι ότι χρειάζεται πολύς χρόνος για να εμφανίσει αποτελέσματα. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Εξαρτάται από την ασθένεια για την οποία ο ασθενής λαμβάνει θεραπεία. Σε μια πανδημία όπου καταρρέουν πολλαπλά όργανα και απαιτούνται αναπνευστήρες, εξετάζουμε επίσης τους ασθενείς σε τέσσερις έως έξι ώρες, ακόμη και κάθε δεκαπέντε λεπτά. Υπάρχουν πολύ αποτελεσματικά φάρμακα στην ομοιοπαθητική για αναπνευστικές ασθένειες. "

Ένας άλλος επαγγελματίας ομοιοπαθητικός, ο Δρ Shalini Tomar από το Ομοιοπαθητικό Ιατρικό Κολλέγιο και Κέντρο Ερευνών Swasthya Kalyan, Jodhpur, δήλωσε: "Έχει βρεθεί σε μια έρευνα ότι εκτός από το σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσφορίας και νόσους όπως η γρίπη, ο νέος κοροναϊός επηρεάζει τα ερυθρά αιμοσφαίρια γι' αυτό υποστηρίχθηκε πρόσφατα η χρήση υδροξυχλωροκίνης, του φαρμάκου που συνιστάται στην ελονοσία. Έχουμε πολλά φάρμακα στην Ομοιοπαθητική που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την περιπτωση."

Ο Δρ Tomar είπε επίσης ότι υπάρχουν στοιχεία του genus epidemicus (όρος που δόθηκε από τον Samuel Hahnemann για το ομοιοπαθητικό σκεύασμα που αποδεικνύεται πιο αποτελεσματικό σε μία επιδημία) που έχουν επιβεβαιώσει ότι η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει και όταν χορηγήθηκε σε προηγούμενες πανδημίες, τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν χαμηλά.

"Το επιστημονικό συμβουλευτικό σώμα μας, το Κεντρικό Συμβούλιο Έρευνας για την Ομοιοπαθητική παρουσίασε δεδομένα και πρότεινε κάποια φάρμακα ως προληπτικό μέσο. Μερικά φάρμακα διανεμήθηκαν επίσης στο Μαχαράστρα και στο Ουτάρ Πραντές. Η έρευνα είναι σε εξέλιξη. Δεν υπάρχει σήμερα φάρμακο για το COVID- 19 στην αλλοπαθητική, κάνουν συμπτωματική θεραπεία. Στην ομοιοπαθητική μπορούμε επίσης να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα. Στην Μαχαράστρα, η θεραπεία με ομοιοπαθητική και αλλοπαθητική γίνεται ταυτόχρονα για γρήγορη ανάρρωση.

"Η ομοιοπαθητική βασίζεται στην αρχή της ατομικότητας. Σε δύο ασθενείς που εμφανίζουν παρόμοια σύνολα συμπτωμάτων μπορεί να συνταγογραφηθούν διαφορετικά ομοιοπαθητικά. Επομένως, δεν υπάρχει συγκεκριμένο φάρμακο, αλλά διαφορετικά φάρμακα, με βάση τις διάφορες παραμέτρους που μπορούν να προταθούν", δήλωσε ο Δρ Tomar

Πηγή: news18