Οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι ο πόνος στην μέση έχει μηχανική προέλευση - είτε από υπερβολική καταπόνηση είτε από έλλειψη άσκησης - ωστόσο όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία, η αιτία του πόνου μπορεί να είναι τα εχθρικά βακτήρια.

Περίπου το 80% των ανθρώπων μπορεί να βιώσουν χρόνιο πόνο στη μέση κάποια στιγμή στη ζωή τους. Ο πόνος της μέσης είναι ο δεύτερος συνηθέστερος λόγος για την αναζήτηση ιατρικής φροντίδας μετά το κοινό κρυολόγημα και συνήθως έχει υψηλό ετήσιο κόστος ιατρικής περίθαλψης για τη θεραπεία του πόνου.1

Οι πιθανές αιτίες του πόνου στη μέση είναι πολλές και ποικίλες, με τα διαστρέμματα, τα τραβήγματα και τους τραυματισμούς να συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο κοινών. Ωστόσο αυτές οι παθήσεις είναι συχνά σχετικά βραχυπρόθεσμες σε σύγκριση με τον πόνο που προκαλείται από συστημικές διαδικασίες που προκύπτουν από την "φυσιολογική φθορά" στο σώμα, όπως ο εκφυλισμός των μεσοσπονδυλικών δίσκων, η ριζοπάθεια (συμπίεση και βλάβη της ρίζας του νωτιαίου νεύρου), οι δίσκοι με κήλη ή ρήξη, η στένωση της σπονδυλικής στήλης, η ισχιαλγία (συμπίεση του ισχιακού νεύρου) και η σπονδυλολίσθηση. Άλλες γνωστές αιτίες πόνου χαμηλά στην πλάτη είναι η φλεγμονή, οι όγκοι και οι κύστες, η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ενδομητρίωση, η οστεοπόρωση, η ινομυαλγία, οι πέτρες στα νεφρά, η χρόνια ηπατική νόσος και η ψωριασική αρθρίτιδα.

Δυστυχώς, η αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου στη μέση δεν είναι πάντοτε επιτυχής. Μόνο στο 20% των ασθενών που παρουσιάζουν πόνο στη μέση διαγιγνώσκονται φυσικά αίτια για τον πόνο και την ταλαιπωρία τους.

Όμως, ένας τύπος αλλοιώσεων που ονομάζεται «Modic changes», όπου οι ακραίες πλάκες των σπονδυλικών δίσκων παρουσιάζουν πρήξιμο, φλεγμονή και οίδημα στην εξέταση μαγνητικής τομογραφίας, έχει συσχετιστεί έντονα με πόνο στη μέση και αποτελεί τώρα αντικείμενο αυξημένης προσοχής ως πιθανό θεραπευτικό στόχο για τους πάσχοντες ασθενείς.2

Μια μετα-ανάλυση όλων των προηγούμενων μελετών μέχρι σήμερα έδειξε ότι περίπου το 43% των ατόμων που πάσχουν από οσφυαλγία παρουσιάζουν αλλοιώσεις Modic.3

Ωστόσο άλλες μελέτες έχουν αποκαλύψει κάτι συναρπαστικό: ότι οι αλλοιώσεις Modic είναι πιο συχνές σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως κήλη δίσκου και οι ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί για κήλη οσφυϊκής κοιλότητας είχαν επίσης υψηλότερο ποσοστό αλλοιώσεων Modic.4

Τι συμβαίνει; Υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της κήλης δίσκου, των αλλοιώσεων Modic και της χειρουργικής επέμβασης;

Υπάρχει, και δεν είναι καν κάτι που μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι. Το βακτήριο Propionibacterium acnes -που προκαλεί την κοινή ακμή- είναι ένα πολύ συχνό αναερόβιο παθογόνο (δεν χρειάζεται οξυγόνο για να επιβιώσει) το οποίο βρέθηκε σε περιπτώσεις δίσκου και σπονδυλικής φλεγμονής (σπονδυλοδισκίτιδα). Επιπλέον, η παρουσία του P. acnes στους νωτιαίους σπόνδυλους έχει συνδεθεί στενά με χειρουργικές επεμβάσεις μέσης.5

Σήμερα, είναι σαφές ότι η παρουσία βακτηρίων στους δίσκους της σπονδυλικής στήλης σχετίζεται με πόνο στη μέση από κήλη δίσκου καθώς και με αλλοιώσεις τύπου Modic που σχετίζονται με κήλη δίσκου. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα βακτήρια - κυρίως τα P. acnes - απαντώνται συνήθως στους δίσκους των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.6 Μελέτες έχουν επίσης αποκαλύψει ότι μέχρι και στο 53% των ασθενών με κήλη δίσκου υπάρχουν παρόντα αναερόβια βακτήρια, κυρίως P. acnes, και ότι έως και το 80% των ασθενών με μολυσμένες δισκοκήλες της οσφυϊκής χώρας αναπτύσσουν αλλοιώσεις στους γειτονικούς σπόνδυλους.7

Άλλες βακτηριακές αιτίες

Τώρα που η ιατρική επιστήμη αρχίζει να επικεντρώνεται στη βακτηριακή λοίμωξη ως μία από τις πολλές αιτίες του πόνου στη μέση, δεν είναι δύσκολο να δούμε άλλες συνδέσεις μεταξύ βακτηρίων και πόνων στην μέση. Τουλάχιστον το 33% των ανθρώπων με ψωρίαση αναπτύσσουν ψωριασική αρθρίτιδα,8 μια φλεγμονώδη μορφή αρθρίτιδας που επηρεάζει τις αρθρώσεις, μερικές φορές προκαλώντας απώλεια λειτουργίας και πόνο στην πλάτη. Και μια κοινή αιτία της ψωρίασης είναι, φυσικά, οι βακτηριακές λοιμώξεις του λαιμού και του δέρματος, κυρίως λοιμώξεις στρεπτόκοκκου.

"Μια από τις θεωρίες πίσω από την ψωριασική αρθρίτιδα είναι ότι οι τοξίνες στο έντερο διεγείρουν την ψωριασική διαδικασία και ενεργοποιούν το γονίδιο που προκαλεί ψωρίαση", αναφέρει η Dr Nooshin Darvish, επικεφαλής ιατρός στο Ολιστικό Φυσιοπαθητικό Ιατρικό Κέντρο στο Bellevue, στην Ουάσινγκτον. "Στη συνέχεια, οι ενδοτοξίνες από τη βακτηριακή ανισορροπία στο έντερο καταλήγουν στις αρθρώσεις και έτσι συνεχίζουν να διεγείρουν την ψωριασική αρθριτική διαδικασία στις αρθρώσεις."

Η ινομυαλγία, η οποία είναι γνωστό ότι προκαλεί πόνο χαμηλά στην πλάτη, έχει συνδεθεί με τη μυκοπλασματική (βακτηριακή) λοίμωξη.9 Οι ασθενείς με ινομυαλγία έχουν επίσης υψηλά ποσοστά βακτηριακής υπερανάπτυξης του λεπτού εντέρου (SIBO)10 και εμφανίζουν υψηλές τιμές στο τεστ αναπνοής λακτουλόζης για βακτηριακή υπερανάπτυξη.11

Ο πόνος στη μέση έχει επίσης συσχετιστεί με γαστρεντερικά προβλήματα στις γυναίκες12 και είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα χρόνιας ηπατικής νόσου, το οποίο συνδέεται τώρα με προβλήματα εντέρου, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου βακτηριακής υπερανάπτυξης του λεπτού εντέρου (SIBO) και της μικροβιακής μετατόπισης - μετακίνηση βακτηρίων από τον εντερικό σωλήνα σε άλλες περιοχές του σώμα.13

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η πρώτη απόκριση από την ιατρική κοινότητα μετά τη σύνδεση της βακτηριακής λοίμωξης με αλλοιώσεις Modic στους σπονδύλους και πόνο στη μέση ήταν η χορήγηση αντιβιοτικών και η εξέταση για να διαπιστωθεί εάν τα συμπτώματα του πόνου μειώθηκαν κατά τη χρήση τους. Και όντως μειώθηκαν!

Σε μία διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή στη Δανία, 162 ασθενείς που έπασχαν από χρόνιο πόνο στη μέση και αλλοιώσεις Modic μετά από κήλη δίσκου, υποβλήθηκαν σε αγωγή για 100 ημέρες είτε με το αντιβιοτικό αμοξικιλλίνη είτε με εικονικό φάρμακο. Οι ασθενείς που έλαβαν το αντιβιοτικό "βελτιώθηκαν ιδιαίτερα σημαντικά στατιστικά σε όλες τις μετρήσεις", και η βελτίωση παρέμεινε μέχρι και ένα χρόνο αργότερα.14

Δεν είναι τόσο απλό

Για την τεκμηρίωση των παραπάνω ευρημάτων βρίσκονται σε εξέλιξη και άλλες επιστημονικές μελέτες μεγάλου διαμετρήματος. Εν τω μεταξύ, έχουν γραφτεί άρθρα για το συγκεκριμένο θέμα και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, παρουσιάζοντας ένα μεταβλητό βαθμό ακρίβειας στην κάλυψη των ευρημάτων και των συνεπειών τους. Σε μια περίπτωση όχι πολύ μεγάλης ακρίβειας, για παράδειγμα, μια εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο λέγοντας ρητά: "Έως και το 40% των ασθενών με χρόνιο πόνο στη μέση μπορεί να θεραπευτεί με μια σειρά αντιβιοτικών και όχι με χειρουργική επέμβαση".

Ακόμα κι αν ένα άτομο με πόνο στη μέση έχει αλλοιώσεις Modic στη μαγνητική τομογραφία, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει είτε κήλη δίσκου ή βακτηριακή λοίμωξη. Είναι εξαιρετικά παραπλανητικό να υπονοούμε ότι τα αντιβιοτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως λύση για ένα μεγάλο εύρος ασθενών με οσφυαλγία. Επιπλέον, η χρήση των αντιβιοτικών ως ευρεία απάντηση στον πόνο της μέσης στέλνει ένα μήνυμα που είναι επικίνδυνο τόσο σε παγκόσμια όσο και σε ατομική κλίμακα. Πρέπει να λάβουμε υπόψη την υπερβολικά μεγάλη ποσότητα αντιβιοτικών που έχει συνταγογραφηθεί και το πρόβλημα υγείας που προκαλείται από την παγκόσμια μικροβιακή ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.16

Σε ατομικό επίπεδο, όχι μόνο ο ασθενής που παίρνει περισσότερα αντιβιοτικά διατρέχει τον κίνδυνο να δημιουργήσει ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά, αλλά επιπλέον, τα αντιβιοτικά έχουν γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως στομαχικές διαταραχές και διάρροια, εξανθήματα και πιθανές αλλεργικές αντιδράσεις. "Το πρόβλημα με τα αντιβιοτικά είναι ότι λαμβάνοντάς τα καταστρέφονται όχι μόνο τα βλαβερά αλλά και τα ωφέλιμα βακτήρια στο γαστρεντερικό σύστημα", τονίζει η Dr Darvish. "Αυτό σημαίνει ότι διακυβεύεται το ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνεται ακόμη περισσότερο η φλεγμονή, η οποία, μακροπρόθεσμα, θα οδηγήσει σε πιο χρόνιες φλεγμονές στη μέση ή στις αρθρώσεις σας ή οπουδήποτε μπορεί να είναι το πρόβλημα."

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι για την αντιμετώπιση του πόνου στη μέση που προκαλείται από βακτήρια. Οι λοιμώξεις στους δίσκους και οι αλλοιώσεις των σπονδύλων μπορούν να μετριαστούν με τη χρήση ενέσεων όζοντος και, ενδεχομένως, άλλων πιο φυσικών προσεγγίσεων.

Ο Dr Jam Caleda, ιατρός στο Ιατρικό Κέντρο Ολοκληρωμένης Φυσιοπαθητικής στο Βανκούβερ του Καναδά, δήλωσε ότι έχει χρησιμοποιήσει prolozone therapy (πρόκειται για μία θεραπεία συνδετικού ιστού με έγχυση ουσιών που παράγουν κολλαγόνο και αέριο όζον που μπορούν να επαναδομήσουν τον κατεστραμμένο συνδετικό ιστό μέσα και γύρω από τις αρθρώσεις) για να θεραπεύσει πάνω από εκατό ασθενείς που έπασχαν από κήλη δίσκου και εμφάνιζαν μολύνσεις δίσκου.

"Δεν ξέρω πώς συγκρίνεται κλινικά με τα αντιβιοτικά επειδή δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ αντιβιοτικά για να θεραπεύσω πόνο στη μέση," λέει ο Caleda. "Όμως, το όζον βελτιστοποιεί την αξιοποίηση του οξυγόνου στους ιστούς ... και έχει αναγεννητική επίδραση στους ιστούς, κάτι το οποίο διεγείρει την επανανάπτυξη. Ένα άλλο αποτέλεσμα του όζοντος είναι ότι είναι ένα πολύ ισχυρό αντιμικροβιακό φάρμακο. Δρα επίσης ως προ-οξειδωτικό. Και τα προ-οξειδωτικά έχουν αποδειχθεί ότι πραγματικά διεγείρουν την ανάπτυξη κολλαγόνου σε ιστό."

Η δράση του Όζοντος

Σε μία μελέτη που διεξήχθη το 2003, 300 ασθενείς που παρουσίαζαν κλινικά συμπτώματα συμπίεσης της ρίζας του νωτιαίου δίσκου και αποδεδειγμένη κήλη δίσκου έλαβαν μία ενδο-δισκική και προγαγγλιακή έγχυση μίγματος οξυγόνου-όζοντος. Πάνω από το 70% των ασθενών παρουσίασαν ανακούφιση από τον πόνο.17

Μια άλλη μελέτη καταδεικνύει πώς η θεραπεία με όζον για δίσκους με ολίσθηση και κήλες που δεν είχαν αποτέλεσμα με άλλη θεραπεία για σημαντικό χρονικό διάστημα, δημιούργησε μια "σημαντική μείωση" στο υλικό του δίσκου που προσκρούει στον σπονδυλικό σωλήνα.18

Η Darvish χρησιμοποιεί ενέσεις όζοντος για τη θεραπεία των δισκοκήλεων και των βακτηριακών λοιμώξεων στις περιοχές αυτές. Εγχέει το όζον γύρω από τους συνδέσμους του δίσκου αλλά όχι στους δίσκους, διότι το όζον είναι αέριο και ως εκ τούτου μεταφέρεται εύκολα μέσα και γύρω από τους σπονδύλους.

Λέει ότι, σε αντίθεση με τα αντιβιοτικά, το όζον στοχεύει ειδικά στις μολυσμένες περιοχές. Στοχεύει επίσης σε άλλα προβλήματα που σχετίζονται με βακτηριακή λοίμωξη.

"Στις κήλες δίσκων, η πλειονότητα των προβλημάτων του δίσκου μπορεί να σχετίζεται είτε με μόλυνση είτε με τοξίνες από μόλυνση", λέει η Darvish. "Τα αντιβιοτικά απευθύνονται κυρίως στη λοίμωξη, αλλά όχι τόσο στις ενδοτοξίνες από τις ίδιες τις μολύνσεις. Πέρα από αυτό, ο δίσκος δεν έχει μεγάλη ροή αίματος ή κυκλοφορία, γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να πάρετε τα αντιβιοτικά στοχεύοντας στην περιοχή του δίσκου. Το όζον έχει επίσης πολύ άμεσες αναλγητικές επιδράσεις, έτσι σταματά τον πόνο και βοηθά το σώμα να αναγεννήσει ιστό».

Λέει ότι έχει χρησιμοποιήσει με επιτυχία ενέσεις όζοντος για να θεραπεύσει πολλούς ασθενείς με πόνο στη μέση, οι οποίοι έχουν κήλη δίσκου και λοιμώξεις. Ο πιο πρόσφατος ήταν ένας 66χρονος άνδρας με δισκίτιδα που είχε χρόνιο πόνο μέσης για 30 χρόνια. "Χειροτέρευε", αη------------ναφέρει. "Οι γιατροί συνιστούσαν χειρουργική επέμβαση και η θεραπεία του όζοντος ήταν η τελευταία επιλογή του." Η Darvish άρχισε να του κάνει ενέσεις όζοντος - τέσσερις ενέσεις σε διάστημα έξι έως οκτώ εβδομάδων. Με κάθε ένεση, βελτιωνόταν. "Τώρα είναι καλά", λέει.

Εκτός από τις θεραπείες με όζον, φρόντισε να εξασφαλίσει ότι θα ακολουθούσε αντιφλεγμονώδη δίαιτα (γενικά η φλεγμονή είναι μια κύρια αιτία του πόνου στη μέση).

Διερεύνησε επίσης το συναισθηματικό στοιχείο. "Πάντα ρωτώ τους ασθενείς μου με πόνο στη μέση, "Τι κουβαλάτε στην πλάτη σας; Τι φορτίο μεταφέρετε;" Δουλεύουμε πολύ με τους ασθενείς βοηθώντας τους να απελευθερώσουν τους συναισθηματικούς στρεσογόνους παράγοντες και τις τοξίνες που πολύ συχνά δεν ξέρουν ότι έχουν".

Ο Caleda συμφωνεί ότι είναι ζωτικής σημασίας να υιοθετήσουμε μια ολιστική προσέγγιση στον πόνο μέσης, αντιμετωπίζοντας ολόκληρο το άτομο και όχι μόνο τα συμπτώματά του. Όπως αναφέρει: "Ως άνθρωποι είμαστε μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση διαφορετικών διαδικασιών. Ελπίζω ότι στο μέλλον θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο ολοκληρωμένους τρόπους για να θεραπεύσουμε τον πόνο στη μέση."

Μια ολιστική προσέγγιση

Εάν έχετε διαγνωστεί με κήλη δίσκου και / ή με αλλοιώσεις Modic στους σπονδύλους σας μέσω μαγνητικής τομογραφίας και / ή αν έχετε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση δίσκου, υπάρχει η πιθανότητα βακτηριακής λοίμωξης πίσω από τον χρόνιο πόνο στην μέση σας. Εάν, παρά τα σημαντικά μειονεκτήματα, αποφασίσετε να πάρετε αντιβιοτική αγωγή, η λήψη προβιοτικών υψηλής ισχύος κατά τη διάρκεια και μετά την λήψη των αντιβιοτικών, θα συμβάλει στην ελαχιστοποίηση της βλάβης στα ωφέλιμα βακτηρίδια στο σώμα σας και στο μικροβίωμα του εντέρου σας. Τα προβιοτικά βοηθούν επίσης το ανοσοποιητικό σας σύστημα να λειτουργεί σωστά, ενισχύουν την πέψη, διατηρούν τους επιβλαβείς μικροοργανισμούς υπό έλεγχο, διεγείρουν την παραγωγή βιταμινών στο σώμα και βοηθούν στην απορρόφηση θρεπτικών ουσιών. Κάποιες γνωστές διατροφικές πηγές προβιοτικών είναι οι παρακάτω:

Γιαούρτι και κεφίρ. Μην αγοράζετε προϊόντα με προσθήκη ζάχαρης. Εάν έχετε δυσανεξία στη λακτόζη, βρείτε πηγές που προέρχονται από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα και βεβαιωθείτε ότι το προϊόν προέρχεται από ζώα τα οποία τρέφονται με χόρτο και είναι βιολογικά. Αγοράστε γιαούρτι που προσθέτουν στελέχη υγιών βακτηρίων όπως τα στελέχη των Lactobacillus bulgaricus, Streptococcus thermophiles, L. acidophilus, L. casei και Bifidus. Εάν δεν τρώτε γαλακτοκομικά προϊόντα, δοκιμάστε προϊόντα από γάλα καρύδας (ή άλλα μη γαλακτοκομικά προϊόντα), κεφίρ και γιαούρτι.

Νωπά τυριά. Τα ακατέργαστα και μη παστεριωμένα τυριά περιέχουν πολλά από τα προβιοτικά στελέχη που περιέχει και το γιαούρτι. Εάν έχετε δυσανεξία στη λακτόζη, δοκιμάστε τυρί που παρασκευάζεται από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα. Τα βιολογικά είναι καλύτερα.

Kombucha. Αυτό το ζυμωμένο μαύρο τσάι παρασκευάζεται χρησιμοποιώντας μια αποικία βακτηρίων και μαγιάς που ονομάζεται «SCOBY» και είναι πλούσιο με καλά βακτήρια.

Tempeh / natto. Είναι σπόροι σόγιας που έχουν υποστεί ζύμωση και μπορείτε να τους βρείτε στα ιαπωνικά καταστήματα τροφίμων. Περιέχουν το προβιοτικό Bacillus subtilis που διεγείρει ευνοϊκά το ανοσοποιητικό σύστημα.

Ζυμωμένα λαχανικά. Το Sauerkraut (ξινολάχανο) και το kimchi είναι κατασκευασμένα από ζυμωμένο λάχανο και άλλα λαχανικά. Εκτός από το ότι περιέχουν προβιοτικά, είναι υψηλά σε οργανικά οξέα που υποστηρίζουν την ανάπτυξη καλών βακτηρίων στο έντερο.

Ανεξάρτητα από το είδος της θεραπείας που λαμβάνετε, είναι αναγκαία η υποστήριξη τόσο της αντιβιοτικής αγωγής όσο και των πρωτοκόλλων όζοντος με αντιφλεγμονώδη διατροφή και συμπληρώματα διατροφής.

Η Dr Nooshin Darvish, επικεφαλής ιατρός στο Ολιστικό Φυσιοπαθητικό Ιατρικό Κέντρο στο Bellevue, στην Ουάσινγκτον, αναφέρει: "Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι αποφεύγετε ουσίες όπως οι λεπτίνες και η γλουτένη στη διατροφή σας. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να είναι πολύ φλεγμονώδη και, φυσικά, η ζάχαρη είναι εξαιρετικά φλεγμονώδης."

Εκτός από την αποφυγή φλεγμονωδών τροφών και ποτών, όπως το αλκοόλ, το τσάι και ο καφές, προτείνει να προσθέσετε στη διατροφή σας τζίντζερ και κουρκουμά που είναι χρήσιμα για την αντιμετώπιση τόσο της φλεγμονής όσο και του πόνου. Συνιστά επίσης ένα φυτικό προϊόν, το οποίο συνδυάζει φλοιό λευκής ιτιάς, σκόρδο, υδράστιδα, γεντιανή, κέλυφος μαύρου καρυδιού, βατόμουρο, λεβάντα, ρίγανη και πολλά διαφορετικά αντιμικροβιακά και αντιπαρασιτικά βότανα. "Είναι υπέροχο για την αποκατάσταση των βακτηρίων του εντέρου", λέει. "Αλλά είναι επίσης αντιμικροβιακό και αντιπαρασιτικό και βοηθά σε τοπικές και συστηματικές λοιμώξεις."

Untitled 1

Φυσικά αντιβιοτικά

Πολλά τρόφιμα και φυσικά προϊόντα έχουν αντιμικροβιακές ιδιότητες. Τα βακτήρια Actinomycetes που βρίσκονται στο έδαφος είναι η πηγή πολλών αντιβιοτικών, όπως η στρεπτομυκίνη, η ακτινομυκίνη και η ερυθρομυκίνη. Τα κόκκινα εδάφη της Ιορδανίας, που χρησιμοποιούνται για χιλιετίες για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες σε δερματικές λοιμώξεις, είναι πλούσια σε τέτοια βακτήρια που παράγουν αντιβιοτικά και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται από τις τοπικές κοινωνίες μέχρι και σήμερα.19

Τα περισσότερα φυσικά αντιβιοτικά, ωστόσο, μπορείτε να τα βρείτε στην κουζίνα σας και το τοπικό φαρμακείο.

Σκόρδο. Το εκχύλισμα σκόρδου θεωρείται ένα ευρέως φάσματος αντιβακτηριακό και είναι αποτελεσματικό ενάντια σε παθογόνα βακτήρια ενώ ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Εκχύλισμα μύρου. Καταστρέφει διάφορα παθογόνα συμπεριλαμβανομένων των Ε. Coli, S. aureus και Candida albicans.

Neem. Τα φύλλα, ο φλοιός και οι σπόροι έχουν ισχυρές φαρμακευτικές και αντιβιοτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για διάφορες παθήσεις: από ελονοσία και έλκη στομάχου έως δερματικές παθήσεις, πόνο, πυρετό και βακτηριακές λοιμώξεις στο γαστρεντερικό σωλήνα.

Εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ. Μελέτες αποδεικνύουν ότι είναι αποτελεσματικό έναντι ευρέος φάσματος βακτηρίων.

Ακατέργαστο μηλόξυδο. Ιδανικό για αντιμικροβιακές / αντιοξειδωτικές ιδιότητες όταν χρησιμοποιείται τοπικά αλλά και από το στόμα.

Παρθένο λάδι καρύδας. Τα τριγλυκερίδια μέσης αλυσίδας (MCTs, ένας τύπος λίπους) που βρίσκονται στο έλαιο καρύδας έχουν αντι-ιικές, αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Μπορούν επίσης να αναστείλουν την ανάπτυξη του Clostridium difficile, που είναι η κύρια αιτία της διάρροιας που σχετίζεται με αντιβιοτικά.

Κουρκουμάς. Πολύ αποτελεσματικό για τη μείωση της φλεγμονής και ισχυρό αντιοξειδωτικό. Καταπολεμά επίσης το Helicobacter pylori, ένα κοινό μολυσματικό βακτήριο στο στομάχι που συνδέεται με έλκη και καρκίνο του στομάχου.

Κολλοειδής άργυρος. Πρόκειται για ορυκτό, κολλοειδή άργυρο που καταπολεμά τις βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος, της μύτης και του λαιμού, καθώς δεσμεύεται στις βακτηριακές κυτταρικές μεμβράνες, εμποδίζοντας την ικανότητα των κυττάρων να μετατρέπουν τα θρεπτικά συστατικά σε ενέργεια.

Μέλι Manuka. Παραγόμενο από το νέκταρ του φυτού του τσαγιού, το μέλι manuka έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου Staphylococcus aureus (MRSA). Όταν λαμβάνεται εσωτερικά, αντιμετωπίζει τον στρεπτόκοκκο και στομαχικές λοιμώξεις.

Αιθέριο έλαιο θυμαριού. Αποτελεί ένα φυσικό «αντιβιοτικό» που είναι αποτελεσματικό κατά των διαφόρων βακτηρίων. Μόνο για εξωτερική χρήση.

Αιθέριο έλαιο ρίγανης. Μειώνει τη φλεγμονή και σκοτώνει τους μύκητες του δέρματος.

 

Πηγές

www.holistiquehealth.com

www.integrative.ca

www.prohealthclinic.co.uk

Βιβλιογραφικές αναφορές

1 JAMA, 2016; 316: 2627-46

2 Med Hypotheses, 2008; 70: 361-8

3 Eur Spine J, 2008; 17: 1407-22

4 Eur Spine J, 2007; 16: 977-82

5 Clin Microbiol Infect, 2010; 16: 353-8

6 BMC Med, 2015; 13: 13

7 Eur Spine J, 2013; 22: 690-6

8 J Am Acad Dermatol, 2013; 69: 729-35

9 Eur J Clin Microbiol Infect Dis, 1999; 18: 859-65

10 J Musculoskeletal Pain, 2001; 9: 105-113

11 Ann Rheum Dis, 2004; 63: 450-2

12 Clin J Pain, 2008; 24: 199-203

13 Int J Microbiol, 2012; 2012: 694629

14 Eur Spine J, 2013; 22: 697-707

15 N Engl J Med, 2013; 368: 1461-2

16 Water Res, 2015; 85: 458-66

17 Am J Neuroradiol, 2003; 24: 996-1000

18 Interv Neuroradiol, 2016; 22: 466-72.

19 Appl Environ Microbiol, 2009; 75: 2735-41

Κατηγορία Έρευνα