Human design system: αυθεντικότητα και μοναδικότητα σε εφαρμογή

Κατηγορία Inbox
Τετάρτη, 21 Μαΐου 2025 10:17 Διαβάστηκε 257 φορές
Περιοδικό Holistic Life - Τεύχος 127 (Μάιος - Ιούνιος 2025) Αλεξάνδρα Γουλιμή, Ph.D - πιστοποιημένη επαγγελματίας του Human Design της Διεθνούς Σχολής Ανθρώπινου Σχεδιασμού (IHDS)

Το κύριο θέμα της επιστήμης του Human Design (Σύστημα Ανθρώπινου Σχεδιασμού) είναι η λήψη αποφάσεων ως ο εαυτός μας. Κατά το Human Design κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μοναδικό σχέδιο. Το σχέδιο (ή ο χάρτης) περιγράφει τις ιδιαιτερότητες του εαυτού μας και έναν αυθεντικό και αξιόπιστο τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις. Για να υπολογιστεί το σχέδιο χρειάζονται η ημερομηνία, ο τόπος και η ακριβής ώρα γέννησης. Από το σχέδιο προκύπτουν, μεταξύ άλλων, ο ΤΥΠΟΣ ενός ατόμου, αλλά και η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του, στις οποίες μπορεί να βασιστεί για να παίρνει αυθεντικές και αξιόπιστες αποφάσεις.

ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Η θεμελιώδης αρχή του Ανθρώπινου Σχεδιασμού είναι ότι το ΣΩΜΑ (ή ΟΧΗΜΑ) έχει την δική του ξεχωριστή ευφυία που το καθιστά (το μόνο) ικανό και κατάλληλο να μας οδηγεί στις αποφάσεις μας. Το ολιστικό σχέδιο ενός ατόμου ενώνει την ασυνείδητη ευφυία του σώματος με την συνειδητή αντίληψη της προσωπικότητας. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ – τα εργαλεία για τη λήψη αποφάσεων – απορρέουν από αυτή την ενοποίηση και δίνουν έκφραση στην ευφυία του σώματος.

ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είναι το έμφυτο σύστημα πλοήγησης που διαθέτει κάθε άνθρωπος έτσι ώστε να κινείται στην σωστή τροχιά και με τη μικρότερη δυνατή φθορά. Όταν προκύπτουν αποφάσεις από την εφαρμογή της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, αυτές οι αποφάσεις ευθυγραμμίζουν το άτομο με την τροχιά του. Ως αποτέλεσμα, οδηγείται εκεί όπου σύμφωνα με το ολιστικό σχέδιό του βιώνει καταστάσεις και συνέπειες που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΤΥΠΟΙ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ & ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Στο Human Design υπάρχουν τέσσερις ΤΥΠΟΙ: Γεννήτορες, Μανιφέστορες, Προτζέκτορες και Ρεφλέκτορες. Κάθε ΤΥΠΟΣ έχει την δική του ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ περιγράφει τον τρόπο αλληλεπίδρασης ενός ανθρώπου με το περιβάλλον του, τον τρόπο που είναι σχεδιασμένος να συναντά τη ζωή. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος είναι σχεδιασμένος να αποφασίζει εάν είναι σωστό να εμπλακεί σε αυτό που συναντά ή όχι.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
εικ 1Το σχέδιο του Παύλου δείχνει ότι είναι Γεννήτορας με ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ τα Συναισθήματα (ή το Ηλιακό Πλέγμα). Ως Γεννήτορας η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ του είναι να περιμένει έως ότου ανταποκριθεί σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα, που μπορεί να είναι για παράδειγμα μια ερώτηση που θα δεχτεί από το περιβάλλον του. Ας υποθέσουμε ότι ο Παύλος ζει και εργάζεται στο Βόλο. Ο εργοδότης του τον ρωτάει εάν θα ήθελε να αναλάβει μια νέα θέση εντός της εταιρείας, στο παράρτημα όμως που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του Παύλου είναι τα Συναισθήματά του, που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να πάρει το χρόνο του έως ότου νιώσει ηρεμία και συναισθηματική καθαρότητα ώστε να αισθανθεί εάν είναι σωστό να δεχτεί την πρόταση του εργοδότη του ή όχι.

ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ
Ωστόσο, το να αποφασίζει ένα άτομο ακολουθώντας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ του, έρχεται σε αντίθεση με τον διαδεδομένο τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις, όπου πάνω από όλα «αποφασίζει το μυαλό». Το μυαλό κρίνει, συγκρίνει, σταθμίζει, ζυγίζει, μετράει τα υπέρ και τα κατά, τα θετικά και τα αρνητικά, καταλήγοντας πως η Α ή Β απόφαση έχει μάλλον περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Το μυαλό αναζητά επιλογές και συχνά βρίσκεται σε δίλημμα. Όταν βλέπει ότι το αποτέλεσμα και οι συνέπειες μιας απόφασης είναι κάθε άλλο παρά οι επιθυμητές, τότε μετανιώνει, ψάχνει για αιτίες και υπαίτιους ή κατηγορεί τον εαυτό του. «Την επόμενη θα κάνω διαφορετική επιλογή», λέει. Το μυαλό δεν μπορεί να έχει απόλυτη βεβαιότητα γιατί βλέπει πάντα τουλάχιστον δύο πλευρές. Το μυαλό αναρωτιέται, απορεί, αμφιβάλει, αμφισβητεί: «Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και όχι ή μπορεί να είναι εν μέρει έτσι, αν λάβω υπόψη και κάποιους παράγοντες ακόμη …». Σημείο αναφοράς του μυαλού είναι αυτά που θεωρεί δεδομένα, γνωστά, καθιερωμένα. Αυτά που θεωρεί πως γνωρίζει για τον εαυτό του. Τις επιθυμίες του, τα θέλω και τους φόβους του. Αυτά που θεωρεί πιθανά και απίθανα. Ποτέ όμως δεν μπορεί να έχει απόλυτη γνώση.

ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ
Αυτό που συμβαίνει όταν λαμβάνονται αποφάσεις εφαρμόζοντας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είναι ότι παρακάμπτονται οι αβεβαιότητες και τα διλήμματα του μυαλού. Εφαρμόζοντας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, σημασία δεν έχουν ούτε εξωτερικοί παράγοντες, ούτε η περιορισμένη συνειδητή αντίληψη της προσωπικότητάς μας. Δηλαδή όλα αυτά που το μυαλό νομίζει πως γνωρίζει για την ζωή και την ιδιοσυγκρασία μας. Η ευθύνη των αποφάσεων μεταφέρεται «προς τα μέσα». «Εξουσιοδοτείται» το ΣΩΜΑ να λαμβάνει αποφάσεις σύμφωνα με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο που προκύπτει από το ολιστικό σχέδιο του ατόμου.

ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ & ΑΝΟΙΧΤΟ
Κοιτώντας το σχέδιο ενός ατόμου – και πάλι το παράδειγμα του Παύλου – βλέπουμε ότι υπάρχουν διάφορες έγχρωμες περιοχές και λευκές. Οτιδήποτε είναι έγχρωμο συνιστά τη συνεχή, διαρκή και μόνιμη ροή ενέργειας που χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο. Μας δείχνει τον καθορισμό ενός ατόμου. Είναι όλα αυτά τα απολύτως αξιόπιστα, αυθεντικά και σταθερά χαρακτηριστικά που περιγράφουν τη φύση ενός ανθρώπου.

Οτιδήποτε λευκό ή ανοιχτό, είναι περιοχές υποδοχέων, είναι όλα αυτά τα πεδία όπου δέχεται επιρροή ένας άνθρωπος. Οι ανοιχτές περιοχές δέχονται ροή ενέργειας. Δέχονται επιρροή που είναι όμως παροδική, διακεκομμένη, περιστασιακή. Εδώ πρόκειται για τη ροή ενέργειας του περιβάλλοντος και όχι για την συνεχή και μόνιμη ενέργεια του ατόμου.

ΤΟ ΜΥΑΛΟ & ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ
εικ 1Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και με τη πάροδο του χρόνου αντιλαμβανόμαστε τις ανοιχτές περιοχές ως κάτι ασταθές και αβέβαιο στο οποίο κάποιες φορές έχουμε πρόσβαση και άλλες φορές δεν έχουμε πρόσβαση. Όταν αγνοούμε το αξιόπιστο και σταθερά καθορισμένο του εαυτού μας και άρα την ύπαρξη της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ μας, το μυαλό ταυτίζεται με ότι είναι ανοιχτό στο σχέδιό μας. Το μυαλό αντιλαμβάνεται την εναλλαγή πρόσβασης-μη πρόσβασης ως πρόβλημα, ως έλλειψη, και αναπτύσσει στρατηγικές για να αναπληρώνει αυτό που θεωρεί ότι λείπει. Παίρνει αποφάσεις με κριτήριο να οδηγηθεί στην αναπλήρωση ή εξισορρόπηση της έλλειψης.
εικ 2
Ας δούμε πάλι το σχέδιο του Παύλου ως παράδειγμα. Ο Παύλος έχει ανοιχτό το κέντρο της Καρδιάς (ή κέντρο της Δύναμης της Θέλησης) – το λευκό τρίγωνο στο σχέδιο. Στην περίπτωση της Καρδιάς η στρατηγική που αναπτύσσει το μυαλό για να αναπληρώσει αυτό που θεωρεί ότι λείπει, είναι να προσπαθεί να αποδεικνύει την αξία του και σε αυτή τη προσπάθεια να δίνει υποσχέσεις που δεν μπορεί να κρατήσει. Τι σημαίνει τώρα αυτό για την απόφαση που καλείται να πάρει ο Παύλος σχετικά με τη θέση εργασίας στη Θεσσαλονίκη; Το μυαλό θα του λέει: «Πρέπει να δεχτώ αυτή τη πρόταση. Να αποδείξω σε όλους ότι είμαι και ικανός και πρόθυμος. Να επιτέλους μια ευκαιρία να αποδείξω πως μπορώ να επικεντρωθώ σε μια δουλειά, πως έχω σθένος και επιμονή. Να η ευκαιρία να αποδείξω πως μπορώ να χτίσω γερές επαγγελματικές σχέσεις. Να τους δείξω πως ξέρω να ρισκάρω και είμαι πολύτιμος και αφοσιωμένος συνεργάτης.» Ο μονόλογος του μυαλού μέσω του ανοιχτού κέντρου της Καρδιάς εμποδίζει τον Παύλο να λειτουργήσει ως ο εαυτός του, δηλαδή να περιμένει μέχρι να νιώσει συναισθηματική καθαρότητα. Μέχρι να νιώσει ότι συναισθηματικά έχει μια πλήρη εικόνα και να αισθάνεται ήρεμος και ασφαλής με την απόφαση που προκύπτει. Αντί να εμπιστευτεί τα Συναισθήματά του θα πάρει την απόφαση κρίνοντας με το μυαλό αν πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη μπορέσει να αποδείξει το κύρος και την αξία του. Το κέντρο της Καρδιάς είναι εντωμεταξύ μόνο ένα από τα συνολικά πέντε ανοιχτά κέντρα στο σχέδιο του Παύλου. Κάθε ανοιχτό κέντρο έχει τις δικές του στρατηγικές που αποπροσανατολίζουν έναν άνθρωπο από τον εαυτό του, από το σταθερά καθορισμένο και αυθεντικό μέσα του. Στο Human Design όταν ένας άνθρωπος λειτουργεί με γνώμονα το μυαλό και τις στρατηγικές των ανοιχτών κέντρων, λέμε ότι λειτουργεί ως ο μη-εαυτός του.

ΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ
Δεν είναι πρόθεσή μου η δαιμονοποίηση του μυαλού ούτε και της επιρροής του περιβάλλοντος. Αντιθέτως, η επιρροή που δεχόμαστε είναι και αναπόφευκτη και ευπρόσδεκτη όταν αποτελεί τροφή και σχολείο για την εξέλιξή μας. Όταν λειτουργεί σαν ανοιχτό παράθυρο προς τον έξω κόσμο για να αντιληφθούμε, να ερμηνεύσουμε και να επικοινωνήσουμε όλα αυτά που υπάρχουν πέραν του εαυτού μας. Όταν το μυαλό ασκεί αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, δηλαδή να παρατηρεί, να σταθμίζει, να μετράει και να μοιράζεται αυτά που κατανοεί όταν του ζητηθούν. Όταν το μυαλό δεν γίνεται τυφλό εργαλείο της επιρροής του περιβάλλοντος, παρά έχει το ρόλο του προσεκτικού παρατηρητή και χαλαρού επιβάτη που απολαμβάνει τη διαδρομή από τη θέση του στο πίσω κάθισμα του οχήματος. Όταν αφήνει το ΣΩΜΑ μέσω της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ να παίρνει αποφάσεις και να κατευθύνει την πορεία του ταξιδιού. Το μυαλό λοιπόν δεν είναι ούτε ο κακός ούτε ο εχθρός της υπόθεσης, είναι αυτός που φορτώνεται κατά λάθος όλο το βάρος και την ευθύνη για μια δουλειά που δεν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας.

Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Όταν ξεκινάμε να πειραματιζόμαστε με τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ μας το μυαλό μαθαίνει και επανεκπαιδεύεται σταδιακά ως προς το νέο του ρόλο, το ρόλο του παρατηρητή. Πράγμα πολύ απλό, αλλά καθόλου εύκολο. Μετά από δεκαετίες όπου το μυαλό λειτουργεί μέσω της επιρροής του περιβάλλοντος ως ο έχων εξουσία να αποφασίζει και να κυβερνά τη ζωή μας, είναι ευνόητο πως η επανεκπαίδευσή του χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Ο αναπροσδιορισμός του μυαλού απαιτεί πρώτα από όλα ανυπακοή στις προσταγές του, μια στάση κατά την οποία αντιλαμβάνομαι και παρατηρώ μεν αυτά που λέει αλλά δεν τα ακολουθώ, δεν τα κάνω πράξη. Η σύμφωνα με το σχέδιό μας ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ είναι αυτή που μας βοηθάει εδώ να μείνουμε προσηλωμένοι στον αυθεντικό εαυτό μας και να μην αποπροσανατολιζόμαστε από τα λεγόμενα του μυαλού. Μαθαίνουμε σταδιακά να διακρίνουμε τη βλαβερή επιρροή του μυαλού από το βίωμα του εαυτού μας όταν κινούμαστε σύμφωνα με τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ μας. Με αυτή την έννοια η επανεκπαίδευση σημαίνει απεξάρτηση και χειραφέτηση του εαυτού μας από την βλαβερή επιρροή του μυαλού. Κάνουμε μια νέα αρχή – ένα ολικό RESTART – και μπαίνουμε σε μια διαδικασία έντονης εξέλιξης και σταδιακών μεταμορφώσεων.


Alexandra Goulimi
H Αλεξάνδρα Γουλιμή, Ph.D. είναι πιστοποιημένη επαγγελματίας του Human Design της Διεθνούς Σχολής Ανθρώπινου Σχεδιασμού (IHDS) και αρθρογράφος του Human Design BG5 Business Institute. Προσφέρει Online το Living Your Design Workshop όπου οι μετέχοντες μαθαίνουν το σχέδιό τους και πώς να το εφαρμόζουν στην καθημερινότητά τους. Είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και Επικοινωνίας των Πανεπιστημίων Μονάχου και Έσσεν Γερμανίας. Έχει πολυετή εμπειρία στο χώρο του Ανθρώπινου Δυναμικού. Η Αλεξάνδρα Γουλιμή ζει το σχέδιό της από το 2009. Ο τύπος της είναι Μανιφεστορική Γεννήτρια και ο δημόσιος ρόλος της (προφίλ) είναι 3/5 Πρωτοπόρος/Αγγελιοφόρος. Ζει στην Πάτρα.