Τα μη εμβολιασμένα παιδιά είναι πιο υγιή από τα εμβολιασμένα παιδιά, σύμφωνα με  νέα μελέτη των James Lyons-Weiler, PhD και Paul Thomas, MD,[1] που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 3.300 ασθενών του παιδιατρικού ιατρείου του Dr. Thomas.
Αυτή η μελέτη έρχεται να προστεθεί σε μία αυξανόμενη λίστα δημοσιευμένων μελετών που έχουν περάσει από ομότιμη αξιολόγηση (Mawson, 2017; Hooker and Miller, 2020) που συγκρίνουν την υγεία των εμβολιασμένων με την υγεία των ανεμβολίαστων παιδιών. Αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι έχουμε υποτιμήσει εδώ και καιρό το εύρος των βλαβών των εμβολίων και ότι η επιδημία χρόνιων ασθενειών στα παιδιά δεν αποτελεί τελικά μυστήριο.

Η μελέτη που αρνήθηκε να πραγματοποιήσει το CDC
Από το 1986, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) είναι νομικά υποχρεωμένα να διεξάγουν μελέτες ασφάλειας και να εκδίδουν έκθεση ασφαλείας για τους παιδικούς εμβολιασμούς κάθε δύο χρόνια. Το 2018, επιβεβαιώθηκε ότι δεν το είχαν κάνει ποτέ. Επομένως, εναπόκειται σε μη κυβερνητικές ομάδες να κάνουν το έργο που αρνήθηκαν να κάνουν εκείνοι.
Ως ο κυρίαρχος κυβερνητικός οργανισμός που καθοδηγεί τους Αμερικανούς για τους εμβολιασμούς, το CDC αρνείται να ενοχοποιηθεί για την επιδημία παιδικών χρόνιων ασθενειών. Είναι η κλασική θέση της αλεπούς που την έχουν βάλει να φυλάει το κοτέτσι. Οι ενέργειές τους στοχεύουν στο να αποτρέψουν το κοινό να στραφεί κατά του εμβολιασμού.
Δεδομένου ότι η μελέτη των Lyons-Weiler και Thomas καταδεικνύει ότι τα εμβολιασμένα παιδιά εμφανίζουν περισσότερες χρόνιες ασθένειες και έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από αναπνευστικές λοιμώξεις, εκείνοι που υποβαθμίζουν τους κινδύνους του εμβολίου θα ξεκινήσουν άλλον γύρο χειρισμών για να προσπαθήσουν να ακυρώσουν τα αποτελέσματα.
Παρά την αυστηρότητα με την οποία διεξήχθη αυτή η μελέτη, έγινε προσπάθεια να υποτιμηθούν αυτά τα επιστημονικά ευρήματα, να γίνουν προσωπικές επιθέσεις στους συγγραφείς, επικρίνοντας το περιοδικό όπου εκδόθηκε η μελέτη με τον ισχυρισμό ότι ο σχεδιασμός της μελέτης δεν ήταν σωστός.
Η έρευνα των Lyons-Weiler και Thomas υποστηρίζει ότι τα εμβόλια μπορεί να προκαλέσουν περισσότερη βλάβη από ό, τι είχε παλαιότερα τεκμηριωθεί και χαρακτηριστεί.

Μια τέλεια παιδιατρική κλινική για τη μελέτη των αποτελεσμάτων στην υγεία μεταξύ διαφόρων ποσοστών εμβολιασμού
Η παιδιατρική κλινική του Thomas ακολουθεί το εγκεκριμένο πλάνο εμβολιασμών του Dr. Paul, επιτρέποντας την πλήρως ενημερωμένη συγκατάθεση και τη λήψη γονικών αποφάσεων στις επιλογές εμβολιασμού των παιδιών. Το σχέδιο αναπτύχθηκε για να μειώσει την έκθεση σε εμβόλια που περιέχουν αλουμίνιο και να επιτρέψει στους γονείς να σταματήσουν ή να καθυστερήσουν τους εμβολιασμούς εάν αρχίσουν να εμφανίζονται κάποια ενδεικτικά σημάδια βλάβης από το εμβόλιο. Καταστάσεις όπως αλλεργίες, έκζεμα, αναπτυξιακή καθυστέρηση ή αυτοάνοσες παθήσεις είναι τυπικά σημάδια ότι το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού δεν επεξεργάζεται κανονικά τα εμβόλια.
Αυτές οι καταστάσεις χρησιμεύουν ως πρώιμοι δείκτες για να βοηθήσουν τον γονέα και τον παιδίατρο να εξετάσουν το ενδεχόμενο επιβράδυνσης ή διακοπής του εμβολιασμού. Ως εκ τούτου, η κλινική του Δρ Τόμας έχει έναν απίστευτο συνδυασμό παιδιών που κυμαίνονται από πλήρως εμβολιασμένα, μερικώς εμβολιασμένα, έως και καθόλου εμβολιασμένα, καθιστώντας την τέλεια παιδιατρική κλινική για την λήψη πληροφοριών σχετικά με τις παρενέργειες του εμβολιασμού.

Αποτελέσματα μελέτης με βάση τη σχετική συχνότητα επισκέψεων στο γραφείο
Η μελέτη Lyons-Weiler και Thomas πραγματοποιήθηκε με τα στοιχεία 10 ετών που προκύπτουν από τα αρχεία ασθενών της παιδιατρικής κλινικής του Thomas στο Όρεγκον. Αντί να χρησιμοποιούν τους δείκτες πιθανότητας διαγνώσεων στις δύο ομάδες, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι η σχετική συχνότητα επίσκεψης στο ιατρείο ήταν πιο ισχυρή. Ακόμα και μετά τον έλεγχο για την έκθεση στην υγειονομική περίθαλψη, την ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό αυτοανοσίας και το φύλο, οι συσχετισμοί εμβολιασμού με πολλά αρνητικά αποτελέσματα υγείας ήταν ισχυροί.

Τα μη εμβολιασμένα παιδιά εμφανίζουν λιγότερο πυρετό και απαιτούν 25 φορές λιγότερη παιδιατρική φροντίδα
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα εμβολιασμένα παιδιά στη μελέτη βλέπουν το γιατρό πιο συχνά από τα μη εμβολιασμένα παιδιά. Το CDC συνιστά 70 δόσεις 16 εμβολίων πριν ένα παιδί φτάσει στην ηλικία των 18 ετών. Σύμφωνα με τη μελέτη, όσο περισσότερα εμβόλια έχει λάβει ένα παιδί, τόσο πιθανότερο είναι το παιδί να παρουσιάσει πυρετό και να επισκεφτεί τον παιδίατρο.
Η μελέτη είχε μοναδικά δεδομένα που επέτρεψαν στους ερευνητές να μελετήσουν τη συμπεριφορά αναζήτησης υγειονομικής περίθαλψης. Σε αντίθεση με τις αυξήσεις στον πυρετό που συνοδεύονται από αυξημένες λήψεις εμβολίων, κάτι που είναι αποδεκτό και σχετίζεται συχνά με τον εμβολιασμό, οι αυξήσεις στην αποδοχή του εμβολίου δεν συνοδεύτηκαν από σημαντική αύξηση των επισκέψεων στον παιδίατρο. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των εμβολιασμών που οι γονείς αποφάσισαν να κάνουν στα παιδιά τους, ο αριθμός των επισκέψεων από υγιή παιδιά ήταν περίπου ο ίδιος.
Οποιεσδήποτε ανησυχίες ότι τα μη εμβολιασμένα ή μερικώς εμβολιασμένα παιδιά θα αποφύγουν τον γιατρό είναι αβάσιμες και δείχνει την προφανή μεγάλη διαφορά στις επισκέψεις στο ιατρείο - εκτός των επισκέψεων ρουτίνας υγιών παιδιών, παιδιά που έλαβαν το 90-95% των συνιστώμενων από το CDC εμβολίων για την ηλικιακή τους ομάδα ήταν περίπου 25 φορές πιο πιθανό συγκριτικά με τα ανεμβολίαστα παιδιά, να επισκεφτούν τον παιδίατρο εξαιτίας του πυρετού.

Σε σύγκριση με τα μη εμβολιασμένα παιδιά, τα εμβολιασμένα που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν τρεις έως έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να επισκεφτούν το γραφείο του παιδίατρου για θεραπεία που σχετίζεται με αναιμία, άσθμα, αλλεργίες και ιγμορίτιδα. Τα εντυπωσιακά διαγράμματα παρακάτω δείχνουν συγκεκριμένες επισκέψεις στο ιατρείο για διάφορες παθήσεις μεταξύ των πλήρως εμβολιασμένων παιδιών σε σύγκριση με τα μη εμβολιασμένα.

Τα μη εμβολιασμένα παιδιά δεν εμφανίζουν ΔΕΠΥ
Σε ένα εκπληκτικό εύρημα που συγκλόνισε την ψυχιατρική κοινότητα, κανένα ανεμβολίαστο παιδί στη μελέτη, δεν διαγνώστηκε με διαταραχή έλλειψης προσοχής / υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), ενώ το 0,063% της εμβολιασμένης ομάδας διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ. Πιθανότατα λόγω του προγράμματος που ακολουθείται στην κλινική του Δρ Τόμας, σχετικά με την ενημέρωση και την τελική λήψη αποφάσεων από τους γονείς και το γιατρό σχετικά με τον εμβολιασμό, τα συνολικά ποσοστά ΔΕΠΥ και αυτισμού στην κλινική ήταν περίπου τα μισά από τα ποσοστά που βρέθηκαν στο γενικό πληθυσμό των Αμερικανών παιδιών.

Χαμηλά επίπεδα ανεμοβλογιάς και κοκκύτη σε εμβολιασμένα και μη εμβολιασμένα παιδιά
Σχετικά με το ερώτημα εάν τα εμβόλια αποτρέπουν ή όχι τις λοιμώξεις που προορίζονται να αποτρέψουν, το ένα τέταρτο του ποσοστού των εμβολιασμένων παιδιών διαγνώστηκαν είτε με ανεμοβλογιά είτε με κοκκύτη, ενώ το μισό ποσοστό των μη εμβολιασμένων διαγνώστηκαν με ανεμοβλογιά, κοκκύτη, ή ροταϊό.
Δεν υπήρξαν περιπτώσεις ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς, τετάνου, ηπατίτιδας ή άλλων λοιμώξεων για τις οποίες προτείνεται εμβολιασμός, είτε σε εμβολιασμένα είτε σε μη εμβολιασμένα παιδιά, καθ 'όλη τη διάρκεια της περιόδου των 10,5 ετών που πραγματοποιήθηκε η μελέτη.

Τα εμβολιασμένα παιδιά είναι 70% πιο πιθανό να εμφανίσουν οποιαδήποτε αναπνευστική λοίμωξη
Οι εμβολιασμοί φαίνεται να κάνουν τα παιδιά πιο ευάλωτα σε λοιμώξεις, επομένως είναι ειρωνικό, αν και δεν προκαλεί έκπληξη, το γεγονός ότι τα εμβολιασμένα παιδιά στη μελέτη εμφανίστηκαν στο γραφείο του γιατρού για αναπνευστικές λοιμώξεις 70% συχνότερα από τα μη εμβολιασμένα. Τα εμβολιασμένα παιδιά παρουσιάζονται στον παιδίατρο πολύ συχνά με πυρετό. Είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα, γιατί σήμερα τα παιδιά φαίνεται να αρρωσταίνουν συνεχώς, παρά τους εμβολιασμούς.

Το οικογενειακό ιστορικό αυτοανοσίας συσχετίστηκε με λοίμωξη στο αυτί και αλλεργικές καταστάσεις
Ο Δρ. Yehuda Shoenfeld και άλλοι έχουν περιγράψει μια κατάσταση που ονομάζεται αυτοάνοσο σύνδρομο που προκαλείται από ανοσοενισχυτικά, όπου η γενετική και το οικογενειακό ιστορικό αυτοανοσίας φαίνεται να προ-εκθέτουν εμβολιασμένους ασθενείς σε υψηλότερους κινδύνους ανάπτυξης αυτοάνοσης πάθησης. Έχοντας αυτό υπόψη, οι συγγραφείς συνέκριναν τα αρχεία ασθενών με οικογενειακό ιστορικό αυτοάνοσων παθήσεων - όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο διαβήτης τύπου Ι ή η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto - με ασθενείς των οποίων οι οικογένειες δεν έχουν αυτοανοσία. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ο εμβολιασμός μεταξύ παιδιών με οικογενειακό ιστορικό αυτοανοσίας φάνηκε να αυξάνει τον κίνδυνο λοίμωξης των αυτιών, άσθματος, αλλεργιών και δερματικών εξανθημάτων σε σχέση με τα μη εμβολιασμένα με οικογενειακό ιστορικό αυτοανοσίας.

Συμπέρασμα
Η μελέτη καταλήγει στη διαπίστωση ότι οι εμβολιασμένοι ασθενείς χρειάζονται περισσότερη υγειονομική περίθαλψη για συμπτώματα χρόνιας ασθένειας που σχετίζονται με τον εμβολιασμό καθώς τα εμβόλια δεν σχετίζονται μόνο με παρενέργειες - συνδέονται επίσης με περισσότερα σοβαρές και χρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Γνωρίζοντας ότι το 54% των παιδιών και των νεαρών ενηλίκων στις ΗΠΑ έχουν χρόνιες ασθένειες που οδηγούν σε δια βίου συνταγογραφούμενες φαρμακευτικές αγωγές, φαίνεται ότι ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων από τα οποία υποφέρουν οι άνθρωποι μπορεί να μειωθεί, με τη σωστή ενημέρωση σχετικά με τους πραγματικούς κινδύνους του εμβολιασμού αλλά και την προσοχή σε πιθανή ευαισθησία των ατόμων. Παρόλο που οι συγγραφείς ζητούν τη διεξαγωγή περισσότερων μελετών χρησιμοποιώντας παρόμοια μεθοδολογία, αυτή η μελέτη θα πρέπει σίγουρα να αναγκάσει τους παιδίατρους να αναρωτηθούν αν συμβάλλουν σε διά βίου χρόνιες ασθένειες σε ορισμένους από τους ασθενείς τους.

[1]James Lyons-Weiler, PhD, Paul Thomas, MD: “Relative Incidence of Office Visits and Cumulative Rates of Billed Diagnoses Along the Axis of Vaccination”.

Πηγή: childrenshealthdefense.org; December 7, 2020; https://tinyurl.com/yadfyjo6
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές των συγγραφέων και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις του μέσου που τις προβάλλει.

Ο προστατευτικός ρόλος του δέρματος

Το δέρμα βάλλεται διαρκώς, από διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές αλλοιώσεις της δερματικής ομοιόστασης (ρυθμιστική λειτουργία). Θεωρείται ιστός με ανοσιακές ιδιότητες, γι’ αυτό και καθίσταται ζωτικός ο ρόλος του στην προστασία από μολύνσεις και στον έλεγχο των κυτταρικών διαταραχών.
Η επιδερμίδα αποτελείται από διαφορετικά είδη κυττάρων, κυρίως από κερατινοκύτταρα, τα οποία δημιουργούν ένα προστατευτικό φραγμό, ενώ σε μικρότερη αναλογία υπάρχουν μελανοκύτταρα και κύτταρα Langerhans. Επιπλέον, τα μακροφάγα και τα μαστοκύτταρα στο χόριο παίζουν ρόλο-κλειδί στην άμυνα του δέρματος. Όλα τα είδη συμβάλλουν στην προστατευτική λειτουργία του.
Το δέρμα, επίσης, προστατεύει τον οργανισμό από τις μεταβολές της θερμοκρασίας, τα μηχανικά και χημικά τραύματα, τις λοιμώξεις, την ηλιακή ακτινοβολία, την αφυδάτωση και τη διείσδυση ουσιών και μικροαντικειμένων.
Εξωτερικοί παράγοντες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, η UV ακτινοβολία, η διατροφή, τα αλλεργιογόνα, οι χημικές ουσίες, διάφοροι τραυματισμοί κ.α., καθώς και εσωτερικοί όπως το στρες, οι ορμόνες και οι τοξίνες επηρεάζουν αρνητικά και τροποποιούν την ποιότητα του δέρματος, διαταράσσοντας την ισορροπία του μικροβιώματος της επιδερμίδας με αποτέλεσμα την εμφάνιση διαφόρων παθήσεων.
Οι διαταραχές αυτές μπορούν να ρυθμιστούν ή να προληφθούν μέσω της λήψης προβιοτικών και της εφαρμογής δερματικών σκευασμάτων με φιλικά βακτήρια.

Τα βακτήρια της υγείας του οργανισμού
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από ένα πολύπλοκο οικοσύστημα μικροοργανισμών, ενώ η εντερική μικροχλωρίδα απαριθμεί αρκετά τρισεκατομμύρια βακτήρια, εκ των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό, σε φυσιολογική, υγιή κατάσταση, είναι «φιλικά», δηλαδή υποστηρίζουν την ανθρώπινη υγεία, συντελώντας στην αφομοίωση των τροφών, στη σύνθεση θρεπτικών συστατικών, καθώς και στην προστασία από επιβλαβείς παράγοντες.

Το μικροβίωμα του δέρματος
Όπως συμβαίνει και με το μικροβίωμα της εντερικής χλωρίδας, έτσι και το αντίστοιχο οικοσύστημα της επιδερμίδας αποτελείται από πολλούς μικροοργανισμούς, οι οποίοι παράγουν ουσίες που αλληλεπιδρούν με τα επιδερμικά κύτταρα και ελέγχουν τους πληθυσμούς πιθανών παθογόνων μικροοργανισμών, δημιουργώντας μια προστατευτική ασπίδα.

Tί είναι τα φιλικά βακτήρια (προβιοτικά);
Τα φιλικά βακτήρια ή προβιοτικά είναι ζωντανά βακτήρια, τα οποία υποστηρίζουν την υγεία της μικροχλωρίδας του εντέρου, του δέρματος, αλλά και πολλές βιολογικές λειτουργίες του οργανισμού, γι’ αυτό και αποκαλούνται και «καλά» βακτήρια.

Μερικά απ’ τα ευεργετικά βακτήρια που κατοικούν στο δέρμα είναι:

Bifidobacteria: Πρόκειται για φιλικά βακτήρια στην επιδερμίδα, τα οποία βελτιώνουν την ανοσιακή δράση της, προλαμβάνουν δερματικές διαταραχές, όπως το έκζεμα και καθυστερούν τη γήρανση.

Lactobacilli: Αποτελούν «καλά» βακτήρια που κατοικούν στην επιδερμίδα, τα οποία αντιμετωπίζουν απευθείας τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Επίσης, διαθέτουν ανοσορυθμιστική δράση που σχετίζεται με τη μείωση των φλεγμονών. Παράλληλα, ενισχύουν τη λειτουργία του φυσικού φραγμού του δέρματος. 

Η δράση των φιλικών βακτηρίων στην υγεία του δέρματος

• Ενισχύουν το δερματικό φραγμό με αποτέλεσμα την καλύτερη συγκράτηση της υγρασίας στο δέρμα.
• Αυξάνουν την αντίσταση του δέρματος στην ηλιακή ακτινοβολία, υποβοηθώντας τους μηχανισμούς φωτοπροστασίας και πρόληψης της φωτογήρανσης.
• Διατηρούν την ισορροπία στο μικροβίωμα του δέρματος. Έτσι το δέρμα θωρακίζεται ενάντια στους περιβαλλοντικούς εχθρούς.
• Συμβάλλουν στη θεραπεία της ακμής και της ροδόχρου ακμής, μειώνοντας τις φλεγμονές.
• Βελτιώνουν την ανοχή του ευαίσθητου και αντιδραστικού δέρματος.
• Βοηθούν στην καταπολέμηση της ξηρότητας.
• Καταπραΰνουν διαταραχές όπως το έκζεμα, την ατοπική δερματίτιδα και την ψωρίαση, λόγω της ρύθμισης της ομοιόστασης και της ανοσοποιητικής λειτουργίας του δέρματος.
• Συντελούν στην αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών.
• Η ρυθμισμένη ομοιόσταση, λόγω της επάρκειας των φιλικών βακτηρίων, αποτρέπει την πρόωρη γήρανση του δέρματος με την εμφάνιση ρυτίδων, κηλίδων και χαλάρωσης.
• Κλινικές έρευνες έδειξαν ότι μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη και θεραπεία της αλωπεκίας σε ορισμένες περιπτώσεις.

Πώς ενισχύουμε το μικροβίωμα της επιδερμίδας;

Τροφές και συμπληρώματα: Ακολουθήστε ένα υγιεινό μοντέλο διατροφής, βασισμένο στη λήψη φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών, σπόρων και τροφών και ροφημάτων με πολυφαινόλες, π.χ. μαύρη σοκολάτα, πράσινο τσάι, κόκκινο κρασί που προάγουν την ανάπτυξη των ευεργετικών βακτηρίων. Εντάξτε στη διατροφή σας τροφές με πλούσια περιεκτικότητα σε φιλικά βακτήρια, όπως φυσικό γιαούρτι, κεφίρ, γάλα, ρόφημα σόγιας και ορισμένα μαλακά τυριά για να ενισχύσετε το μικροβίωμα. Αν για ιατρικούς ή άλλους λόγους δεν μπορείτε να συμπεριλάβετε τα τρόφιμα αυτά στη διατροφή σας, χρησιμοποιήστε συμπληρώματα προβιοτικών - ή και παράλληλα με τη διατροφή- τα οποία θα προσφέρουν την απαραίτητη ισορροπία στο μικροβίωμα.

Δερμοκαλλυντικά: Αναζητήστε προϊόντα δέρματος, όπως ορούς, κρέμες, μάσκες και καθαριστικά με προβιοτικά, τα οποία θα ενισχύσουν τη δομή της επιδερμίδας, θα κρατήσουν το δέρμα ενυδατωμένο και θα το θωρακίσουν ενάντια στους επιβλαβείς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες.

Συμβουλές για τη διατήρηση του ευεργετικού μικροβιώματος της επιδερμίδας

• Μην χρησιμοποιείτε σκληρά, αλκαλικά καθαριστικά για το δέρμα γιατί μεταβάλλουν το pH της επιδερμίδας, γεγονός το οποίο την καθιστά φιλόξενη στην ανάπτυξη μολύνσεων.
• Ελαττώστε τη χρήση των αντισηπτικών που καταστρέφουν το φυσικό φραγμό και το μικροβίωμα του δέρματος, κάνοντάς το ξηρό και ευάλωτο στις φλεγμονές.
• Ενυδατώνετε συχνά το δέρμα σας και ειδικά τα μέρη που εκτίθενται και ταλαιπωρούνται, με προϊόντα με ενυδατικούς και αναπλαστικούς παράγοντες, καθώς και ενισχυμένα με φιλικά βακτήρια.
• Μην το παρακάνετε με την ηλιακή έκθεση το καλοκαίρι, προκαλώντας εγκαύματα στο δέρμα.
• Εάν πρόκειται για ακνεϊκό δέρμα συμβουλευτείτε το δερματολόγο για παράλληλη λήψη συμπληρωμάτων και κρεμών με προβιοτικά.
• Θωρακίστε την υγεία της εντερικής χλωρίδας με τη λήψη τροφίμων και συμπληρωμάτων με φιλικά βακτήρια. Υιοθετήστε την υγιεινή διατροφή και αποποιηθείτε τη ζάχαρη και τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Σε περίπτωση ασθένειας ή διαταραχής, συμβουλευτείτε το γιατρό σας και ακολουθήστε το εξατομικευμένο πρωτόκολλο θεραπείας για την αποκατάσταση της ισορροπίας του μικροβιώματος.

Πηγές: ncbi - biochemistry.org - Microbioma.it - Endodiabetes.gr

Η Δήμητρα Τσαντίδου είναι η δημιουργός του Bee Elixir. Ξεκίνησε τις σπουδές της ως στέλεχος Εμπορικής Διοίκησης σε ελληνο-αγγλικό κολλέγιο. Για δώδεκα χρόνια προσέφερε, εξελίχθηκε και απέκτησε εμπειρία στους τομείς των πωλήσεων, του marketing, του λογιστηρίου και της εξυπηρέτησης πελατών σε διάφορες εταιρείες. Το 2011 αποτέλεσε σταθμός, όπου η αναζήτηση προσωπικού σκοπού την οδήγησε στην αλλαγή επαγγελματικής πορείας, επιλέγοντας τον δρόμο της ανθρωποκεντρικής αισθητικής. Κατέχει το διεθνές δίπλωμα αισθητικής Cidesco, ενώ ειδικεύεται στη μελισσοθεραπεία και την εναλλακτική ολιστική αντιγήρανση. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ισπανικά. Έχει παρακολουθήσει πολλές εκπαιδεύσεις και συνέδρια στους τομείς της αισθητικής, της υγείας και της ευεξίας (αισθητική, σπα, εναλλακτικές θεραπείες, παρασκευή φυσικών καλλυντικών, διατροφή, ιατρική, ιατρική αισθητική), καθώς και του management και της διοίκησης επιχειρήσεων. Έχει υπάρξει εισηγήτρια σε πέντε συνέδρια αισθητικής και υγείας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ταξιδεύει συχνά στα πλαίσια της συνεχούς κατάρτισης και ενημέρωσης και είναι μέλος ελληνικών και ξένων φορέων ομορφιάς και υγείας. Παράλληλα αρθρογραφεί στο περιοδικό Μελίαμα του Επιστημο - νικού Κέντρου Μελισσοθεραπείας (συνέχεια του βιογραφικού) 

Στις αρχές Ιουλίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε την έγκριση της μείωσης της ψηφιακής ιδιωτικότητας επιτρέποντας στους παρόχους ηλεκτρονικών ταχυδρομείων να εντοπίζουν ιδιωτικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου φαινομενικά αναζητώντας πληροφορίες σχετικά με την κακοποίηση παιδιών. Η κίνηση επικρίθηκε από τον αντιπρόεδρο Marcel Kolaja, ως παραβίαση της ψηφιακής ιδιωτικής ζωής των πολιτών. Ένας τέτοιος κανονισμός θα επιφέρει ένα τεράστιο πλήγμα στο απόρρητο των ψηφιακών επικοινωνιών. Η Apple προχώρησε ένα βήμα παραπέρα καθώς ανακοίνωσε ότι θα προωθήσει νέα τεχνολογία παρακολούθησης στις συσκευές της που θα της επιτρέψει να σαρώνει ιδιωτικές φωτογραφίες και μηνύματα που βρίσκονται στις συσκευές της Apple για την προστασία των παιδιών από απαγωγείς και εκμετάλλευση. Ενώ η προστασία των ευάλωτων παιδιών είναι ένας αξιέπαινος στόχος που κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει, αυτό είναι πιθανώς η αρχή μιας κίνησης προς πλήρη ολοκληρωτικό έλεγχο. Μόλις δημιουργήσουν προηγούμενο για τη σάρωση υλικού που σχετίζεται με παιδιά, θα μπορούν στη συνέχεια να σαρώσουν οτιδήποτε τους αρέσει, αφαιρώντας ουσιαστικά την ικανότητα ενός ατόμου να επικοινωνεί ιδιωτικά, ανεξάρτητα από τη θεματολογία.

Περίπου το 50% των γυναικών θα βιώσουν μία λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος στη διάρκεια της ζωής τους, με συμπτώματα όπως  επίμονη ανάγκη για ούρηση, η αίσθηση καύσου ή και πόνο κατά την ούρηση. Περίπου το 20-30% αυτών των γυναικών θα εμφανίσουν μία δεύτερη ουρολοίμωξη εντός έξι μηνών,¹ και το 6% θα υποφέρουν από τρεις ή περισσότερες ουρολοιμώξεις κατά τη διάρκεια του έτους.² 
Αυτές οι δυσάρεστες λοιμώξεις προκαλούνται συνήθως από βακτήρια που εισέρχονται στον ουροποιητικό σωλήνα μέσω της ουρήθρας και πολλαπλασιάζονται στην ουροδόχο κύστη. Οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες λόγω της ανατομίας τους – της εγγύτητας της ουρήθρας με τον πρωκτό και της μικρής απόσταση από το ουρηθρικό άνοιγμα προς την ουροδόχο κύστη.
Η συμβατική απάντηση τόσο για την πρόληψη όσο και για τη θεραπεία είναι τα αντιβιοτικά, αλλά αυτά μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες, από αναπνευστικά προβλήματα και ζημιά στο ήπαρ (που συνδέεται με τη νιτροφουραντοΐνη) έως μόνιμη νευρική βλάβη και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς (παρενέργεια από τις φθοροκινολόνες).³
Υπάρχει επίσης το αυξανόμενο πρόβλημα της αντοχής στα αντιβιοτικά και η καταστροφή που προκαλείται από τα φάρμακα στο μικροβίωμα, το οποίο παίζει ζωτικό ρόλο στη συνολική υγεία.⁴
Αλλά υπάρχουν πολλές αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις αντί για τα αντιβιοτικά που μπορείτε να δοκιμάσετε και που θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε τις ουρολοιμώξεις.

Αυξήστε την πρόσληψη βιταμίνης D
Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D συνδέονται με αυξημένη πιθανότητα λοιμώξεων του ουροποιητικού.⁵ Είναι λογικό, επειδή η βιταμίνη D παίζει βασικό ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην πρόληψη λοιμώξεων. Ελέγξτε τα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό σας και ζητήστε τη βοήθεια ενός επαγγελματία υγείας που μπορεί και να σας συμβουλέψει σχετικά με την κατάλληλη δόση βιταμίνης D που πιθανώς να χρειαστεί να πάρετε.

Πιείτε χυμό κράνμπερι
Ο χυμός κράνμπερι είναι μία δημοφιλής φυσική λύση για τις επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ουροποιητικού, η οποία στηρίζεται σε επιστημονικά δεδομένα. Αν και δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία ότι μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά όταν υπάρχει ήδη μία οξεία φάση ουρολοίμωξης, η κατανάλωση χυμού κράνμπερι ή η λήψη δισκίων κράνμπερι ή σκόνης φαίνεται να είναι πολύ αποτελεσματική ως μέσο πρόληψης.
Σε μια συγκεντρωτική ανάλυση επτά δοκιμών, η λήψη κράνμπερι μείωσε τον κίνδυνο λοιμώξεων του ουροποιητικού περισσότερο από ένα τέταρτο.⁶ Φαίνεται να λειτουργεί εμποδίζοντας τα βακτήρια που προκαλούν ουρολοίμωξη από το να κολλήσουν στα τοιχώματα του ουροποιητικού συστήματος, οπότε είναι πιο πιθανό να αποβληθούν από το σώμα μέσω της ούρησης.⁷
(Προτεινόμενη δοσολογία: 300-500 mL / ημέρα χυμού κράνμπερι χωρίς ζάχαρη ή 400mg συμπυκνωμένου εκχυλίσματος κράνμπερι δύο φορές την ημέρα.)

Δοκιμάστε D-mannose
Η μαννόζη είναι ένα απλό σάκχαρο που βρίσκεται στα φρούτα και φαίνεται να λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο με τα προϊόντα κράνμπερι - εμποδίζοντας τα βακτήρια να κολλήσουν στον ουροποιητικό σωλήνα.⁸ Μια πρόσφατη ανασκόπηση διαπίστωσε ότι παρέχει προστασία έναντι των επαναλαμβανόμενων λοιμώξεων του ουροποιητικού, με «πιθανώς παρόμοια αποτελεσματικότητα με τα αντιβιοτικά.»⁹
Τα συμπληρώματα D-μαννόζης διατίθενται ευρέως στο διαδίκτυο, συχνά σε συνδυασμό με εκχύλισμα κράνμπερι.
(Προτεινόμενη δοσολογία: ακολουθήστε τις οδηγίες της ετικέτας.)

Φάτε σκόρδο
Το σκόρδο είναι ένα ισχυρό αντιμικροβιακό και τα εργαστηριακά στοιχεία δείχνουν ότι τα εκχυλίσματα σκόρδου είναι αποτελεσματικά έναντι βακτηρίων που είναι ανθεκτικά σε πολλά φάρμακα που εμπλέκονται σε τις λοιμώξεις του ουροποιητικού.¹⁰
Δοκιμάστε να προσθέσετε ακατέργαστο σκόρδο στο φαγητό σας όσο το δυνατόν περισσότερο ή πάρτε το ως συμπλήρωμα διατροφής.
(Προτεινόμενη δοσολογία: 1.000 mg / ημέρα εκχύλισμα σκόρδου ψυχρής ωρίμανσης.)

Ακολουθήστε χορτοφαγική διατροφή
Σε μια πρόσφατη μελέτη Ταϊβανών Βουδιστών, η χορτοφαγική διατροφή συσχετίστηκε με 16% χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης ουρολοιμώξεων σε σύγκριση με την κατανάλωση κρέατος. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι το κρέας είναι μια σημαντική δεξαμενή για στελέχη βακτηρίων που συνήθως προκαλούν λοιμώξεις του ουροποιητικού, ανέφεραν οι ερευνητές. Ή μπορεί να έχει να κάνει περισσότερο με τις χορτοφαγικές δίαιτες που είναι πλούσιες σε φυτοχημικά που καταπολεμούν τα μικρόβια και μπορούν να αποτρέψουν τις ουρολοιμώξεις.¹¹
Απαιτείται περισσότερη έρευνα, αλλά θα μπορούσατε να δοκιμάσετε να εγκαταλείψετε το κρέας για να δείτε αν αυτό κάνει τη διαφορά (απλώς φροντίστε να κάνετε την έρευνά σας εκ των προτέρων σχετικά με το πώς μπορείτε να ακολουθείτε μια υγιεινή, ποικίλη χορτοφαγική διατροφή). Ή απλώς μειώστε το κρέας και εστιάστε στην κατανάλωση περισσότερων φυτικών γευμάτων, συμπεριλαμβανομένης μιας ευρείας ποικιλίας ωφέλιμων φρούτων, λαχανικών και ξηρών καρπών.

Αποκτήστε καλά βακτήρια
Τα προβιοτικά που περιέχουν Lactobacillus φαίνεται να είναι χρήσιμα για την πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού. Οι λακτοβάκιλλοι είναι τα κυρίαρχα βακτήρια της κολπικής χλωρίδας και διαθέτουν αντιμικροβιακές ιδιότητες που βοηθούν στην αποφυγή των λοιμώξεων.¹² Σε μια μελέτη μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών που ήταν επιρρεπείς σε ουρολοιμώξεις, ένα προβιοτικό συμπλήρωμα που περιέχει Lactobacillus rhamnosus GR-1 και Lactobacillus reuteri RC-14 μείωσε τον αριθμό των υποτροπιάσεων πάνω από το μισό μέσα σε ένα χρόνο. Το συμπλήρωμα δεν ήταν τόσο αποτελεσματικό όσο τα αντιβιοτικά, αλλά είχε το πλεονέκτημα ότι δεν οδηγεί στην εμφάνιση ανθεκτικών στα φάρμακα βακτηρίων, ούτε βλάπτει την υγεία του πολύ σημαντικού μικροβιώματος.^4,13 Τα κολπικά υπόθετα με Lactobacillus φαίνεται επίσης να λειτουργούν καλά όσον αφορά στη μείωση των επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων.¹⁴
(Προτεινόμενη δοσολογία: επιλέξτε ένα συμπλήρωμα προβιοτικών υψηλής ποιότητας που περιέχει λακτοβάκιλλους και ακολουθήστε τις οδηγίες της ετικέτας, ή δοκιμάστε ένα κολπικό υπόθετο με προβιοτικά.)

Δοκιμάστε τον βελονισμό
Ο βελονισμός είναι ευεργετικός τόσο για τη θεραπεία όσο και για την πρόληψη επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων, σύμφωνα με πρόσφατη ανασκόπηση - και μπορεί να είναι ακόμη πιο αποτελεσματικός από τα αντιβιοτικά.¹⁵

Βοηθηθείτε από τον ιβίσκο
Ο ιβίσκος (Hibiscus sabdariffa), δείχνει να βοηθά στην πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού. Είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικός κατά των βακτηρίων που προκαλούν ουρολοιμώξεις,¹⁸ και μια μελέτη σε άτομα σε κλινικές μακροχρόνιας φροντίδας στα οποία είχε τοποθετηθεί καθετήρας, διαπιστώθηκε ότι η λήψη ιβίσκου ως αφέψημα μείωσε τη συχνότητα εμφάνισης λοιμώξεων.¹⁹
(Προτεινόμενη δοσολογία: φτιάξτε τσάι από τα αποξηραμένα άνθη και πίνετε τακτικά.)

Συμπληρώστε βιταμίνη C
Η βιταμίνη C μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη και τη θεραπεία των ουρολοιμώξεων αλλάζοντας το pH στα ούρα, δημιουργώντας έτσι ένα εχθρικό περιβάλλον για βακτήρια που προκαλούν λοίμωξη.¹⁶ Σε μία μελέτη σε έγκυες – που είναι γενικά πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις του ουροποιητικού – εκείνες στις οποίες δίνοντας καθημερινά συμπληρώματα που περιλάμβαναν 100mg βιταμίνης C (ασκορβικό οξύ) καθημερινά είχαν σημαντικά λιγότερες UTI από τις γυναίκες που λάμβαναν συμπληρώματα χωρίς τη συγκεκριμένη βιταμίνη.
(Προτεινόμενη δοσολογία: Από 100 έως 5.000mg/ημέρα ασκορβικό οξύ. Η ποσότητα που θα λάβετε εξαρτάται και από την ανοχή του εντέρου σας).

Δοκιμάστε ένα θεραπευτικό βοτανικό μείγμα σε αφέψημα
Για την αντιμετώπιση ενεργούς λοίμωξης, ο βοτανολόγος Meilyr James, ιδιοκτήτης της Βοτανικής Κλινικής στο Swansea της Ουαλίας προτείνει την παρασκευή συγκεκριμένου αφεψήματος με τα παρακάτω βότανα:
Ένα τσάι είναι ο καλύτερος τρόπος για να πάρετε τα βότανα, λέει ο James, καθώς το πρόσθετο υγρό βοηθά στην έκπλυση και τον καθαρισμό της ουροδόχου κύστης. Απλώς φροντίστε να δείτε έναν γιατρό εάν τα συμπτώματά σας δεν βελτιωθούν μετά από μερικές ημέρες ή αν επιδεινωθούν.

Ο αρκτοστάφυλλος (Uva-ursi) περιέχει την γλυκοσίδη αρμπουτίνη, η οποία έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες, και τανίνες, οι οποίες σφίγγουν και τονώνουν τις βλεννογόνες μεμβράνες του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης, συμβάλλοντας στη μείωση της φλεγμονής και στην αποτροπή της προσκόλλησης των μικροοργανισμών.
Τα μουστάκια από το καλαμπόκι (Zea mays) που είναι ένα καταπραϋντικό, διουρητικό φυτό, περιέχουν μία θεραπευτική βλεννώδη ουσία που ηρεμεί τη φλεγμονή και βοηθά στην ανακούφιση της αίσθησης καψίματος κατά την ούρηση.
Το Buchu (Agathosma betulina) είναι ένα βότανο με αντισηπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που ενθαρρύνει την αυξημένη ούρηση, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση των μικροοργανισμών.
Το Meadowsweet (Filipendula ulmaria) αποτελεί αντισηπτικό ούρων με ανοσοδιεγερτικές ιδιότητες, καθώς και ανακουφιστικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.

Οδηγίες:
• Συνδυάστε ίσα μέρη των αποξηραμένων βοτάνων.
• Προσθέστε 15g βοτάνων σε 1 λίτρο βραστό νερό και αφήστε το να εγχυθεί για μισή ώρα
• Πιείτε το αφέψημα κατά τη διάρκεια της ημέρας, λαμβάνοντας περίπου το ένα τρίτο κάθε φορά.
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε τανίνες, αυτό το τσάι συνιστάται μόνο για βραχυπρόθεσμη χρήση (έως και ένα μήνα). Πιείτε το μόλις εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια ουρολοίμωξης. Για πρόληψη, καταναλώστε το meadowsweet (σπειραία) ως τσάι μόνο του.

Βιβλιογραφικές αναφορές

1   Am J Public Health, 1990; 80: 331–3.
2   J R Coll Gen Pract, 1983; 33: 411–5.
3   Case Rep Med, 2014; 2014: 698758.
4   Arch Intern Med, 2012; 172: 712–4.
5   Ann Clin Lab Sci, 2019; 49: 134–42; Saudi J Biol Sci, 2020; 27: 2942–7.
6   J Nutr, 2017; 147: 2282–8.
7   Clinics (Sao Paulo), 2012; 67: 661–7.
8   Eur Urol Focus, 2020; S2405-4569(20)30263-7.
9   Am J Obstet Gynecol, 2020; 223: 265.e1–13.
10 Pertanika J Trop Agric Sci, 2015; 38: 271–8.
11 Sci Rep, 2020; 10: 906.
12 Clin Ther, 2008; 30: 453–68.
13 Arch Intern Med, 2012; 172: 704–12.
14 Clin Infect Dis, 2011; 52: 1212–7.
15 BJOG, 2020; 127: 1459–68.
16 Nitric Oxide, 2001; 5: 580–6.
17 Acta Obstet Gynecol Scand, 2007; 86: 783–7.
18 Asian Pac J Trop Dis, 2014; 4: 317–22.
19 J Ethnopharmacol, 2016; 194: 617–25.