Ο αριθμός των ανθρώπων που υποφέρουν από συμπτώματα τουλάχιστον μιας μορφής αλλεργίας φαίνεται να αυξάνεται συνεχώς. Η έκθεση σε αλλεργιογόνα πυροδοτεί το ανοσοποιητικό σύστημα να απελευθερώσει ισταμίνη και αντισώματα στον οργανισμό, προκαλώντας την εμφάνιση αλλεργικών συμπτωμάτων.
Μια από τις πιο συνηθισμένες αλλεργικές αντιδράσεις είναι η αλλεργική ρινίτιδα, που προκαλείται από τη γύρη των δέντρων, των λουλουδιών και το γρασίδι. Εν τω μεταξύ, άλλοι αλλεργιογόνοι παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν τροφές, ζώα και ακάρεα, διάφορα υλικά όπως μαλλί ή μέταλλα, χημικές ουσίες όπως καθαριστικά και καλλυντικά.
Μην αφήσετε συμπτώματα όπως η φαγούρα στα μάτια και η καταρροή να σας κυριεύσουν αυτή την εποχή της αλλεργικής ρινίτιδας. Ξεπεράστε τις αλλεργίες σας με φυσικές θεραπείες που μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακουφιστείτε αποτελεσματικά από τα ερεθιστικά συμπτώματα.

Βιταμίνη C
Η βιταμίνη C είναι θεμελιώδους σημασίας για διάφορες λειτουργίες του οργανισμού και είναι ένα υδατοδιαλυτό θρεπτικό συστατικό που έχει αποδειχθεί ότι δρα ως φυσικό αντιισταμινικό. Έτσι, η συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης C μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τις αλλεργίες και τη μείωση των συμπτωμάτων.
Η βιταμίνη C μπορεί επίσης να καταστείλει τη φλεγμονή που προκαλούν οι αλλεργικές αντιδράσεις, αυξάνοντας τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε μελέτη που διεξήχθη στη Νότια Κορέα, η υψηλή πρόσληψη βιταμίνης C συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης συμπτωμάτων αλλεργικής ρινίτιδας σε μαθητές.

Βιταμίνη D
Καθώς η ανεπάρκεια βιταμίνης D είναι διαδεδομένη, η υγειονομικές αρχές της Αγγλίας συνιστά σε όλους τους ενήλικες και τα παιδιά να λαμβάνουν συμπληρωματική δόση 400IU την ημέρα. Η βιταμίνη D, που αναφέρεται και ως βιταμίνη του ήλιου, είναι σημαντική για το ανοσοποιητικό σύστημα, λόγω του ρόλου της στη ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης και στη μείωση της φλεγμονής. Λόγω αυτής της επίδρασης, η βιταμίνη D θεωρείται ότι μειώνει τη σοβαρότητα των αλλεργικών αντιδράσεων.
Η έλλειψη έκθεσης στο ηλιακό φως τους χειμερινούς μήνες, από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια βιταμίνης D. Εν τω μεταξύ, η εποχή της αλλεργικής ρινίτιδας μπορεί να ξεκινήσει ήδη από τον Φεβρουάριο, φτάνοντας σε κορύφωση της απελευθέρωσης γύρης από τον Μάρτιο και μετά. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο διασταύρωσης της χαμηλής κατάστασης βιταμίνης D αλλά και της υψηλής έκθεσης στη γύρη στις αρχές της άνοιξης.
Τα ευρήματα από πρόσφατες έρευνες σχετικά με τη βιταμίνη D σε σχέση με τις αλλεργικές ασθένειες, αποκάλυψαν υψηλό ποσοστό ανεπάρκειας βιταμίνης D σε παιδιά που πάσχουν από άσθμα και αλλεργικές ασθένειες, σε σύγκριση με υγιή παιδιά.

Μαύρο κύμινο (Nigella sativa)
Το μαύρο κύμινο χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια για τα αμέτρητα θεραπευτικά οφέλη του, είτε ως σπόρος είτε ως έλαιο που παράγεται από σπόρους με ψυχρή έκθλιψη, πιστεύεται ότι "θεραπεύει σχεδόν τα πάντα" και οι παραδοσιακές χρήσεις του περιλαμβάνουν φυσικές θεραπείες για την αλλεργική ρινίτιδα. Το μαύρο κύμινο είναι επίσης γνωστό ως Nigella sativa, ένα μικρό φυτό με μπλε ή λευκά άνθη, που προέρχεται από τη Δυτική Ασία. Οι σπόροι του είναι μικροί, μαύροι με πικάντικη γεύση και είναι πλούσιοι σε αντιισταμινικά και αντιφλεγμονώδη δραστικά συστατικά, όπως η θυμοκινόνη. Η συμπληρωματική χορήγηση μαύρου κύμινου μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας. Σε μια δοκιμή που διεξήχθη σε πάσχοντες από αλλεργική ρινίτιδα, η χορήγηση 0,5 ml ελαίου σπόρων μαύρου κύμινου για 30 ημέρες είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της ρινικής συμφόρησης, του κνησμού και του φτερνίσματος.

Κερσετίνη
Πρόκειται για ένα βιοφλαβονοειδές που μπορεί να βρεθεί σε διάφορες φυτικές πηγές, όπως τα κρεμμύδια, το μπρόκολο, οι πιπεριές, τα μήλα, τα μούρα, τα σταφύλια, σε διάφορα βότανα και ορισμένα είδη τσαγιού.
Η κερσετίνη χρησιμοποιείται συνήθως ως συμπλήρωμα διατροφής για την ανακούφιση των εποχιακών αλλεργιών. Υποστηρίζεται ότι η κερσετίνη μπορεί να σταθεροποιήσει την απελευθέρωση των ισταμινών και επομένως να μειώσει με φυσικό τρόπο τα αλλεργικά συμπτώματα. Οι αντιαλλεργικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της κερσετίνης έχουν εξεταστεί σε πολυάριθμες μελέτες. Έχει αντιαλλεργική δράση, καθώς αναστέλλει την παραγωγή και την απελευθέρωση ισταμίνης και άλλων ουσιών, σταθεροποιώντας ενδεχομένως τις κυτταρικές μεμβράνες των μαστοκυττάρων.
Υποστηρίζεται ότι η υψηλή πρόσληψη κερσετίνης σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης άσθματος, όπως αποδείχθηκε σε άτομα που κατανάλωναν μήλα δύο φορές την εβδομάδα, γεγονός που δείχνει ευεργετική επίδραση των φλαβονοειδών του μήλου, ιδίως της κερσετίνης.

Σαμπούκος ή κουφοξυλιά (Sambucus nigra)
Αυτά τα σκούρα μωβ μούρα είναι ενδημικά της Ευρώπης και έχουν αποδεδειγμένα πολλαπλά οφέλη για την υγεία. Αποτελούν πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών, φυτικών ινών, βιταμίνης C, βιταμίνης Α, ανθοκυανών και φλαβονοειδών. Επιπλέον, είναι ένας εξαιρετικός αντιφλεγμονώδης παράγοντας που έχει αποδειχθεί ότι παρέχει ανακούφιση σε όσους υποφέρουν από κοινά συμπτώματα που σχετίζονται με αλλεργίες. Επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι τα μούρα του σαμπούκου έχουν αποδειχθεί χρήσιμα στο να βελτιώνουν τη λειτουργία των βλεννογόνων μεμβρανών.
Υποστηρίζεται ότι οι καρποί του σαμπούκου περιέχουν υψηλά επίπεδα βιταμίνης C, η οποία έχει αποδειχθεί ότι δρα ως φυσικό αντιισταμινικό, μειώνοντας την ποσότητα ισταμίνης που παράγει ο οργανισμός ως απάντηση σε ένα αλλεργιογόνο. Σε μια μελέτη, υψηλή δόση βιταμίνης C μείωσε τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σε ασθενείς με αναπνευστικά προβλήματα που σχετίζονται με αλλεργία.

Βιβλιογραφικές αναφορές
1. Allergy UK, Statistics, Available from: https://www.allergyuk.org/information-and-advice/statistics.
2. Allergy, Asthma & Immunology Research, 5(2), 81–87. 
3. Journal of International Medical Research. 46, (9).
4. J Family Community Med. 2014 Sep;21(3):154-61. doi: 10.4103/2230-8229.142967.
6. American Journal of Otolaryngology , Volume 32 , Issue 5 , 402 – 407.  
8. Molecules. 21 (5).

Το παρόν άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό το άρθρο δεν προορίζονται για θεραπεία, διάγνωση ή αντικατάσταση των συμβουλών ενός επαγγελματία υγείας. Παρακαλούμε συμβουλευτείτε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας εάν έχετε κάποιο πρόβλημα υγείας ή εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο μιας ισορροπημένης διατροφής.

Για πολλούς ανθρώπους, η ανθρωποσοφική ιατρική είναι μια δύσκολη έννοια. Όμως στην πραγματικότητα, είναι αρκετά εύκολο να εξηγηθεί. Είναι μια ενοποιητική μορφή ιατρικής, προερχόμενη από δύο πηγές: από τη μία πλευρά, "υλική επιστημονική ιατρική" με τις μεθόδους και τα αποτελέσματά της, και από την άλλη "πνευματικά επιστημονικά" ευρήματα. Καμία από αυτές τις πηγές δεν μπορεί να ληφθεί μεμονωμένα.
Ένα άτομο δεν είναι απλά ένα σώμα, πρέπει να ληφθούν υπόψη και η ψυχή καθώς και η προσωπικότητα. Οι Ανθρωπόσοφοι γιατροί θεωρούν τη σωματική και ψυχική ύπαρξη μαζί με την προσωπικότητα ως μια μονάδα, όπου κάθε στοιχείο έχει την ικανότητα να επηρεάζει τα άλλα. Μία από τις θεμελιώδεις πτυχές της ανθρωποσοφικής ιατρικής είναι ότι το λαμβάνουν αυτό υπόψη κατά τη διάρκεια της διάγνωσης και της θεραπείας.

Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι μια «εναλλακτική ιατρική» - δεν αποσκοπεί στο να αντικαταστήσει τη συμβατική ιατρική. Αντίθετα, βασίζεται στην αποδεκτή ιατρική επιστήμη και απλώς προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Η ανθρωποσοφική ιατρική κάνει χρήση όλων όσων έχει αποκαλύψει η επιστημονική έρευνα ότι είναι προς όφελος της ανθρώπινης ύπαρξης. Επιπλέον, συμπληρώνει την "υλική επιστήμη" με πτυχές της πνευματικής επιστήμης, προκειμένου να εκτιμηθεί το άτομο ως μια αδιάσπαστη ενότητα. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη γλώσσα του σώματος, το προσωπικό ιστορικό, την αναπνοή και πολλές άλλες πτυχές, οι οποίες καθορίζουν την προσωπικότητα του ατόμου. Η ανθρωποσοφική ιατρική επιχειρεί επομένως να περιλαμβάνει την ατομικότητα του ασθενούς, καθώς και τα αποδεκτά χαρακτηριστικά μιας ασθένειας, κατά τη διαδικασία της θεραπείας. Γιατί όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έτσι και κάθε θεραπεία είναι μοναδική- αν και ορισμένες φαίνεται να μπορούν να εφαρμόζονται σε πολλούς ανθρώπους.
Η ανθρωποσοφική ιατρική δεν είναι προκαθορισμένη. Αποφεύγει την απλή ρουτίνα. Ακόμη και αν, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους, συνεχώς επαναλαμβάνονται οι ίδιες νοσολογικές εικόνες, κάθε ασθένεια εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε ασθενή - μια εκδήλωση αδιαχώριστη από τη μοναδικότητα του ατόμου. Ως εκ τούτου, η ανθρωποσοφική ιατρική έχει ως στόχο να σχηματίσει μια εικόνα για τις υλικές, ψυχολογικές και προσωπικές συνθήκες που οδήγησαν στην εκδήλωση μιας ασθένειας. Η εκτίμηση αυτών των παραγόντων κατά τη διάγνωση και τη θεραπεία καθώς και η εφαρμογή εκ νέου της διαδικασίας σε κάθε νέο ασθενή, υπό την καθοδήγηση επιστημονικών ευρημάτων, ιατρικής εμπειρίας, προσωπικής διάκρισης και διαίσθησης, είναι θεμελιώδους σημασίας για την ανθρωποσοφική ιατρική. Κάθε ιατρική που αγνοεί τη μοναδικότητα κάθε ατόμου δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι αληθινή ανθρώπινη ιατρική.

Σε τι διαφέρει η ανθρωποσοφική ιατρική από τα άλλα συστήματα;
Η κύρια διαφορά της ανθρωποσοφικής ιατρικής από τη συμβατική ιατρική, είναι ότι δεν αναζητά την ασθένεια στη προσωπικότητα του ατόμου, αλλά μάλλον την προσωπικότητα του ατόμου στην ασθένεια. Οι διαγνωστικές διαδικασίες και τα συμπτώματα που παρατηρούνται μπορεί να είναι τα ίδια, αλλά μια ολιστική ερμηνεία μπορεί να οδηγήσει στο να προταθούν διαφορετικές θεραπείες, ή συμβατικές θεραπείες, που συμπληρώνονται με πρόσθετα θεραπευτικά σχήματα.
Η ιατρική που βασίζεται αποκλειστικά στην υλική επιστήμη, περιορίζεται στο να εξηγήσει μια ασθένεια αποκλειστικά με βάση τους νόμους της φυσικής και της χημείας. Η ανθρωποσοφική ιατρική είναι πιο φιλόδοξη. Λαμβάνει υπόψη επιπλέον παράγοντες, τόσο γενικούς όσο και ατομικούς, που μπορεί να επηρεάζουν τη ζωή, το νου και την ψυχή του ασθενούς, και τη φυσική τους εκδήλωση: στην ανάπτυξη, την αναγέννηση, τη μικροκυκλοφορία, την κατακράτηση υγρών, το δέρμα, τον μυϊκό τόνο, τους βιορυθμούς, την κατανομή της θερμότητας, τη στάση του σώματος, την ευθύτητα, το βάδισμα, την ψυχική εστίαση και την ομιλία.

Όταν εμφανίζεται η ασθένεια, η εξέταση των παραπάνω μπορεί να αποκαλύψει αποκλίσεις, ανισορροπίες και ακραίες καταστάσεις - επιπρόσθετες διαγνωστικές παράμετροι πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την επιλογή της θεραπείας. Επίσης η ανθρωποσοφική ιατρική κατανοεί διαφορετικά το ρόλο που διαδραματίζει ο ασθενής στην καταπολέμηση της ασθένειας. Ο ασθενής δεν είναι απλώς παθητικός αποδέκτης ιατρικών δεξιοτήτων, αλλά ισότιμος συνεργάτης με τον γιατρό. Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τον ασθενή καλύτερα από ό, τι ο ίδιος ο ασθενής τον εαυτό του. Κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας, ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίζει σε τι κατάσταση ανισορροπίας σώματος και ψυχής έχει φθάσει, να την κατανοεί και να την διορθώνει. Η ασθένεια μπορεί να παράσχει μια ευκαιρία στο άτομο να μάθει νέους τρόπους συμπεριφοράς, να αναπτύξει περαιτέρω ιδέες, και να αποκτήσει μεγαλύτερη ωριμότητα.
Οι ανθρωποσοφικοί γιατροί προσφέρουν υποστήριξη στον ασθενή κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Ενισχύουν την αυτονομία του ασθενή, αναγνωρίζουν την ευθύνη του και προωθούν το δικαίωμά του να συμμετέχει στην επιλογή κατάλληλης θεραπείας.

Μέθοδοι & Δυνατότητες - Ασθένεια και Υγεία
Το εκκρεμές της ζωής μας ταλαντεύεται μεταξύ της ασθένειας και της υγείας και αυτός είναι ο λόγος που οι γιατροί της ανθρωποσοφικής ιατρικής πάντοτε εξετάζουν και τις δύο πλευρές μαζί.
Η υγεία παράγεται όταν τα δύο πολικά άκρα της ζωής βρίσκονται σε δυναμική ισορροπία: εγρήγορση και ύπνος, ακινησία και κίνηση, χαρά και θλίψη. Προκύπτει από την αναζήτηση και επιλογή της διαδρομής που κάνουμε ως άτομα στον κόσμο και πίσω στον εαυτό μας. Υπάρχουν, ως εκ τούτου, τόσες πολλές καταστάσεις υγείας όσες και οι άνθρωποι στον κόσμο. Η υγεία δεν είναι αυτοσκοπός, απλώς μας βοηθά να διάγουμε το μεγαλύτερο μέρος της προσωπικής και κοινωνικής μας ζωής. Οι Ανθρωπόσοφοι γιατροί δεν αντιμετωπίζουν μόνο την ασθένεια, αλλά επίσης προσπαθούν να προάγουν την υγεία του ατόμου και να ενισχύσουν τη δική του αποφασιστικότητα ώστε να παραμένει υγιές.
Οι γιατροί της ανθρωποσοφίας θα προτείνουν όλες τις διαθέσιμες μεθόδους διάγνωσης και θεραπείας;

Οι Ανθρωπόσοφοι γιατροί είναι εξοικειωμένοι με όλο το φάσμα των διαγνωστικών και θεραπευτικών δυνατοτήτων. Πα’ όλα αυτά, δεν χρησιμοποιούν κατ' ανάγκη όλα αυτά τα μέσα. Είναι ιδιαίτερα επικριτικοί στην τάση να χρησιμοποιούνται ορισμένες συμβατικές διαδικασίες ή φάρμακα ως κάτι το αυτονόητο. Διερωτώνται κατά πόσον αυτές οι γνωστές μέθοδοι είναι πραγματικά κατάλληλες για την επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος του ασθενούς. Η θεραπεία πρέπει να γίνεται μόνον όταν η διαγνωστική ή θεραπευτική πορεία δράσης θα ωφελήσει το ατομικό προφίλ του ασθενούς - τίποτα δεν πρέπει να γίνεται απλά επειδή «αυτός είναι ο τρόπος που είναι πάντα». Τα οφέλη πρέπει πάντα να υπερτερούν σημαντικά των ενδεχόμενων κινδύνων που συνδέονται με τη διαγνωστική ή θεραπευτική διαδικασία.

Χρησιμοποιείται επίσης ιατρική τεχνολογία
Στη διάγνωση μιας ασθένειας, οι γιατροί της ανθρωποσοφικής ιατρικής χρησιμοποιούν όλες τις διαδικασίες που προσφέρονται από τη συμβατική ιατρική. Παρ’ όλα αυτά, όταν πρόκειται για ιατρικές ενισχύσεις, προτιμούν αρχικά να βασίζονται στις δικές τους αισθήσεις.
Εξετάζουν το άτομο από την κορυφή μέχρι τα νύχια, παρατηρώντας τη γλώσσα του σώματος, εκφράσεις και χειρονομίες, τη χειραψία του ασθενούς, το βάδισμα, τη στάση - στην πραγματικότητα, ολόκληρη την εμφάνισή του. Νιώθουν πόσο ζεστό ή κρύο είναι το δέρμα και τα άκρα, αν είναι υγρό ή ξηρό στο άγγιγμα, και επίσης αισθάνονται και ακούνε το σώμα. Ακούν την εκτίμηση του ίδιου του ασθενή για τη σωματική και ψυχική του υγεία, και αξιολογούν πόσο ισχυρή είναι η θέληση του ασθενούς να ζήσει – τώρα και σε σχέση με την προσωπική του ιστορία στο παρελθόν.
Μόνο τότε τίθεται το ζήτημα κατά πόσον ή όχι μια τεχνική διαδικασία θα μπορούσε να βοηθήσει τη διάγνωση. Το βασικό ζήτημα είναι πάντα: ποιες νέες πληροφορίες ενδέχεται να αποκαλύψει μία τέτοια έρευνα και ποιο θα είναι το θεραπευτικό αποτέλεσμα; Είναι ένα τέτοιο βήμα ακόμη σχετικό με το συγκεκριμένο ασθενή; Η ιατρική τεχνολογία χρησιμοποιείται μόνο όταν θα μπορούσε να φέρει αναγνωρίσιμα οφέλη για τον ασθενή. Αποφεύγονται, ως εκ τούτου, περιττές έρευνες, πράγμα που σημαίνει ότι οι ανθρωποσοφικοί γιατροί εργάζονται με έναν ιδιαίτερα οικονομικά προσιτό τρόπο. Παρ’ όλα αυτά, κάθε φορά που μία τεχνική μέθοδος θεωρείται κατάλληλη, οι ανθρωποσοφικοί γιατροί είναι πολύ πρόθυμοι να εφαρμόσουν τη σύγχρονη τεχνολογία για το καλό του ασθενούς.

Τι θεραπευτική διαδικασία χρησιμοποιείται;
Από τη μία πλευρά, η ανθρωποσοφική ιατρική χρησιμοποιεί διαδικασίες που απαιτούν παθητική αποδοχή εκ μέρους του ο ασθενούς. Αυτές συμπληρώνονται, ωστόσο, από διαδικασίες που απαιτούν την ενεργό συμμετοχή του ασθενούς.
Ιατρικές διαδικασίες, όπως οι εγχειρήσεις, όλο το φάσμα της φυσιοθεραπείας, και τα αλλοπαθητικά φάρμακα της συμβατικής ιατρικής, δεν απαιτούν την ενεργή συμμετοχή του ασθενούς. Οι καλλιτεχνικές θεραπείες όπως η ορθοφωνία, η μουσική, η ζωγραφική, η γλυπτική, και η θεραπευτική ευρυθμία, η θεραπεία με συζήτηση (ψυχοθεραπεία, συμβουλευτική), η διατροφή, η κίνηση, και οι τεχνικές χαλάρωσης, από την άλλη πλευρά, εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τη συμμετοχή του ασθενούς.
Η θεραπεία με φάρμακα βασίζεται εν μέρει στη δοσολογία ανθρωποσοφικών φαρμάκων φυσικής προέλευσης, η σύνθεση των οποίων καθορίζεται από τα τυπικά χαρακτηριστικά μιας ασθένειας. Επιπλέον, χορηγούνται άλλες ουσίες προσαρμοσμένες στα μοναδικά χαρακτηριστικά του ασθενούς. Αυτά είναι συχνά ομοιοπαθητικές ουσίες που αποσκοπούν στην τόνωση του οργανισμού και των δυνάμεων της αυτοΐασης.

Πώς ορίζεται ένα ανθρωποσοφικό φάρμακο;
Η θεραπεία με φάρμακα της ανθρωποσοφικής ιατρικής βασίζεται στην αρχαία αρχή: όσο το δυνατόν λιγότερο, τόσο όσο χρειάζεται.
Σε περιπτώσεις σοβαρών και χρόνιων ασθενειών, ή εάν τα αποθέματα του ασθενή έχουν εξαντληθεί, μπορεί να προτιμηθεί η χρήση αλλοπαθητικών φαρμάκων. Ωστόσο, όσο είναι δυνατόν, τα συμπτώματα δεν καταστέλλονται. Αντ’ αυτού είναι σημαντικό να ενεργοποιηθούν οι δυνάμεις αυτοΐασης με τη βοήθεια των ομοιοπαθητικά παραγόμενων ανθρωποσοφικών φαρμάκων, και να τονωθεί ο οργανισμός ώστε να βρει το δικό του φυσικό ρυθμό για μια ακόμη φορά.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι ανθρωποσοφικοί γιατροί προσπαθούν να παρατηρήσουν τι ειδικά ερεθίσματα απαιτεί ο οργανισμός για να έχει μια πλήρη ανάρρωση. Για παράδειγμα, πικρές ουσίες από τη ρίζα της κίτρινης γεντιανής ή του κιχώριου διεγείρουν την παραγωγή των πεπτικών υγρών και προάγουν την κίνηση του εντέρου. Τα αιθέρια έλαια με θερμαντικές ιδιότητες που προέρχονται από το γένος των χειλανθών ή από γηγενή φυτά της Μεσογείου, μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της μυϊκής έντασης και να προάγουν την κυκλοφορία του αίματος.
Χρησιμοποιούνται επίσης επιπρόσθετες ουσίες προσαρμοσμένες στην εν λόγω ασθένεια: η σύνθεσή τους βασίζεται στα γενικά χαρακτηριστικά της εικόνας της ασθένειας. Αυτές περιλαμβάνουν παρασκευάσματα φυτικών εκχυλισμάτων, ορυκτών ή ζωικής προέλευσης.
Το ποια ουσία επιλέγει ένας γιατρός, είτε ως καθαρό εκχύλισμα είτε σε ομοιοπαθητική συγκέντρωση, εξαρτάται από τον τύπο και την πορεία της ασθένειας, τα συμπτώματα, τους πόνους, τη διάρκεια της ασθένειας, τη δύναμη του ασθενούς, την ηλικία, αλλά πάνω από όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά επίπεδα δραστηριότητας του ασθενούς.
Τα ανθρωποσοφικά φάρμακα παράγονται με τα πρότυπα ποιότητας της φαρμακοποιίας και όπου διατίθενται σε συγκεκριμένες εθνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς φαρμακοποιίες.
Ο στόχος του ανθρωποσοφικού φαρμάκου για την κατανόηση τόσο των ασθενών όσο και της ασθένειας, απαιτεί επίσης μια πλουραλιστική, ολιστική προσέγγιση στη φαρμακευτική θεραπεία.

Ένα πολύ σημαντικό βήμα για την αναγνωρισιμότητα της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής σε παγκόσμιο επίπεδο!
Ανταποκρινόμενος στην αυξανόμενη δημοτικότητα της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής παγκοσμίως, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δημοσίευσε κριτήρια αναφοράς για την εκπαίδευση στην Ανθρωποσοφική Ιατρική. Ο καθορισμός των προτύπων προσόντων του ΠΟΥ για τους επαγγελματίες της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής, αντανακλά τη σημασία της ως παγκόσμιας ιατρικής πρακτικής και παρέχει στους ασθενείς ένα ξεκάθαρο επίπεδο φροντίδας.
Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την Ανθρωποσοφική Ιατρική ώστε να ενσωματωθεί ακόμη περισσότερο στα εθνικά συστήματα υγείας.

"Καθώς όλο και περισσότερες χώρες καθορίζουν πολιτικές για την παραδοσιακή, συμπληρωματική και ολοκληρωμένη ιατρική, ο ΠΟΥ ανέπτυξε τα κριτήρια αναφοράς της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής ως σημείο αναφοράς για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και τους παρόχους εκπαίδευσης", δήλωσε ο Δρ Kim Sungchol, επικεφαλής της μονάδας Παραδοσιακής, Συμπληρωματικής και Ολοκληρωμένης Ιατρικής στον ΠΟΥ.

Η δημοσίευση αυτή αποτελεί το αποτέλεσμα μιας αυστηρής διαδικασίας χαρτογράφησης και αναθεώρησης των προτύπων εκπαίδευσης της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής από εμπειρογνώμονες, σύμφωνα με τα κριτήρια του ΠΟΥ. "Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα. Τα κριτήρια αναφοράς αντικατοπτρίζουν πλήρως αυτό που η κοινότητα της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής θεωρεί ως ελάχιστη εκπαίδευση για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας για την άσκηση της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής", πρόσθεσε ο Δρ Matthias Girke, ειδικός στην εσωτερική ιατρική και επικεφαλής του Ιατρικού Τμήματος στο Goetheanum (Ελβετία), το διεθνές κέντρο συντονισμού της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής.

Πηγή: Ινστιτούτο Ανθρωποσοφικής Ιατρικής στην Ελλάδα

Τον τελευταίο καιρό έκανε τον γύρο του ελληνικού διαδικτύου η είδηση ότι μια «νέα» επιστημονική μελέτη έδειξε ότι η καθημερινή κατανάλωση γάλακτος μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά καρκίνου του μαστού έως και κατά 80%. Δεν πρόκειται όμως για νέα μελέτη, αλλά για μελέτη του 2020 που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Epidemiology (1) και αναφέρεται σε μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Loma Linda.

Σύμφωνα με το ελληνικό δημοσίευμα (2): «Η κατανάλωση γάλακτος σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες, υποστηρίζει νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Loma Linda και δημοσιεύθηκε στο International Journal of Epidemiology.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ακόμα και σχετικά μέτριες ποσότητες γάλακτος μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο των γυναικών για καρκίνο του μαστού έως και 80%, ανάλογα με την ποσότητα που καταναλώνεται. Για τη μελέτη αξιολογήθηκε η διατροφική πρόσληψη σχεδόν 53.000 Αμερικανίδων, οι οποίες κατά την έναρξή της ήταν απόλυτα υγιείς και παρακολουθήθηκαν για σχεδόν οκτώ χρόνια. Στο τέλος της περιόδου της μελέτης, καταγράφηκαν 1.057 νέα περιστατικά καρκίνου του μαστού, χωρίς πάντως να αναδεικνύονται σαφείς συσχετισμοί ανάμεσα στα προϊόντα σόγιας και στον καρκίνο, ανεξάρτητα από τα γαλακτοκομικά. Όταν, όμως, έγινε η σύγκριση με τη χαμηλή ή τη μηδενική κατανάλωση γάλακτος, η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων από γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα σχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, ανεξάρτητα από την πρόσληψη σόγιας. Τα αποτελέσματα είχαν ελάχιστες διακυμάνσεις όταν συγκρίθηκαν με την πρόσληψη πλήρους ή μειωμένων χαμηλών θερμίδων γάλακτος, ενώ δεν αναδείχθηκε κάποιος σημαντικός συσχετισμός με το τυρί και το γιαούρτι.

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι πιθανοί λόγοι που να εξηγούν τους συσχετισμούς ανάμεσα στον καρκίνο του μαστού και το γάλα μπορεί να είναι το περιεχόμενο των προϊόντων αυτών σε ορμόνες. Ο καρκίνος του μαστού στις γυναίκες συχνά είναι ορμονοεξαρτώμενος και η πρόσληψη γαλακτοκομικών και άλλων ζωικών πρωτεϊνών σχετίζεται σε ορισμένες αναφορές με υψηλότερα επίπεδα μιας ορμόνης στο αίμα που λέγεται ινσουλινόμορφος αυξητικός παράγοντας-1 (IGF-1) και θεωρείται ότι προάγει ορισμένους τύπους καρκίνου».
Η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε από το πανεπιστήμιο Loma Linda, που ανήκει στην αίρεση των Αντβεντιστών, οι οποίοι, ως γνωστόν, απέχουν από την κατανάλωση ζωικών προϊόντων. Επομένως είναι φυσικό να υποστηρίξουν ότι το ζωικό γάλα είναι ένοχο, ενώ το φυτικό γάλα σόγιας είναι αθώο. Στο βιβλίο μου «Φυσικές μέθοδοι πρόληψης και αντιμετώπισης του καρκίνου» παρουσιάζω αρκετές μελέτες που για τη σχέση σόγιας και αύξησης πιθανότητας καρκίνου συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού που συχνά έχουν αντικρουόμενα αποτελέσματα.
Ας δούμε μερικά στοιχεία για τη σόγια και τον καρκίνο του μαστού:
Οι γυναίκες που τρώνε σόγια για να αποτρέψουν τον καρκίνο του μαστού κινδυνεύουν να αναπτύξουν την ίδια την ασθένεια που προσπαθούν να αποτρέψουν. Μελέτες in vitro που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1970 έδειξαν ότι η σόγια προκαλεί πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων του μαστού (3-7).
Τα φυτοοιστρογόνα στη διατροφή έχουν αποδειχθεί ότι είναι οιστρογονικά ερεθίσματα (8) και μελέτες υποστηρίζουν ότι προκαλούν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του μαστού (9). Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση πρωτεΐνης σόγιας για έξι μήνες που περιέχει τις ισοφλαβόνες γενιστεΐνη και δαϊδζεΐνη είχε «διεγερτική επίδραση στο προεμμηνοπαυσιακό γυναικείο στήθος, που χαρακτηρίζεται από αυξημένη έκκριση υγρού του μαστού, εμφάνιση υπερπλαστικών επιθηλιακών κυττάρων και αυξημένα επίπεδα οιστραδιόλης στο πλάσμα» (10). Υποστηρίζεται επίσης, ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού είναι υψηλότερος για τις γυναίκες με μη φυσιολογικά κύτταρα στο υγρό του μαστού τους (11).
Από την άλλη, στη μέση ιαπωνική δίαιτα καταναλώνονται αρκετά φυτοοιστρογόνα από σόγια (έως και 80mg/d), σε ασιατικές δίαιτες έως και 45mg/d ενώ οι δυτικές δίαιτες μας δίνουν περίπου 1-3mg/d. Οι Γιαπωνέζες που ακολούθησαν μία υγιεινή διατροφή πλούσια σε αυτές τις φυτοοιστρογονικές τροφές φυτικής προέλευσης είχαν λιγότερα συμπτώματα εμμηνόπαυσης σε σχέση με τις δυτικές γυναίκες (12) και εμφάνισαν λιγότερα περιστατικά καρκίνου του μαστού, καρδιακών παθήσεων και οστεοπόρωσης.

Υπάρχουν δύο τύποι υποδοχέων στα κύτταρά μας- α (μαστός, ωοθήκες, μήτρα) και β (εγκέφαλος, οστά, αιμοφόρα αγγεία, ουροδόχος κύστη, μαστός, ωοθήκες και μήτρα). 
Σε αντίθεση με τις θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης που ενεργοποιεί του υποδοχείς α και β στα κύτταρα, γι' αυτό και μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, οι ισοφλαβόνες της σόγιας λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο- μπλοκάρουν τους υποδοχείς α στο στήθος, τη μήτρα και τις ωοθήκες ΑΛΛΑ διεγείρουν τους υποδοχείς β στον εγκέφαλο και τα οστά. Τα φυτοοιστρογόνα προσαρμόζονται στους υποδοχείς του μαστού και επομένως μπλοκάρουν την ικανότητα προσκόλλησης της καρκινογόνου οιστραδιόλης (13).
Σημαντικά δεδομένα, τόσο από την επιστημονική βιβλιογραφία όσο και από τις αξιολογήσεις που διενεργήθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν την συσχέτιση αύξησης του καρκίνου του μαστού από την κατανάλωση σόγιας.(14-15)

Τι να πίνουμε αντί για γάλα ή γάλα σόγιας;
Αν κάποιος θέλει να καταναλώνει γαλακτοκομικά, να προτιμά τυρί, πρόβειο ή κατσικίσιο γιαούρτι και κατσικίσιο κεφίρ, κατά προτίμηση βιολογικά. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα του εμπορίου περιέχουν ανθυγιεινές ποσότητες ωμέγα-6 λιπαρών οξέων, διότι οι αγελάδες τρέφονται με καλαμπόκι αντί για τη φυσική τους δίαιτα με γρασίδι. Το πρόβλημα με τα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα είναι ότι έχουν συνδεθεί με τον καρκίνο. Μια μελέτη του 2012 συνέδεσε την κατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων με τον καρκίνο του μαστού και την κατανάλωση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων με την προστασία από τον καρκίνο του μαστού (16).
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα από αγελάδες ελευθέρας βοσκής που τρέφονται με γρασίδι είναι πιο υγιεινά από τα γαλακτοκομικά προϊόντα του εμπορίου λόγω του ότι περιέχουν καλύτερη αναλογία ωμέγα-3 προς ωμέγα-6 λιπαρών οξέων (17-18) και επειδή δεν περιέχουν αυξητικές ορμόνες, αντιβιοτικά και φυτοφάρμακα.
Τα φυτικά γάλατα του εμπορίου περιέχουν συντηρητικά και ζάχαρη και επιπλέον περιέχουν λίγη ποσότητα φυτικού γάλακτος και περισσότερο νερό. Δημοφιλή φυτικά γάλατα, όπως το γάλα αμυγδάλου, δεν είναι καλή ιδέα λόγω των υψηλών ποσοτήτων οξαλικών που περιέχει. Το γάλα καρύδας είναι επίσης μια πιο ασφαλής επιλογή.

ΠΗΓΕΣ

1. Int J Epidemiol. 2020 Oct 1;49(5):1526-1537.
2. International Journal of Epidemiology, Volume 49, Issue 5, October 2020, Pages 1526–1537
3. Endocrinology. 1978 Nov;103(5):1860-7.
4. Breast Cancer Res Treat. 1987 Nov;10(2):169-75.
5. Cancer Res. 1998 Sep 1;58(17):3833-8.
6. J Nutr. 2001 Nov;131(11):2957-62.
7. Carcinogenesis. 2001 Oct;22(10):1667-73.
8. J Clin Endocrinol Metab. 1999 Nov;84(11):4017-24.
9. Am J Clin Nutr. 1998 Dec;68(6 Suppl):1431S-1435S.
10. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev. 1996 Oct;5(10):785-94.
11. J Natl Cancer Inst. 2001 Dec 5;93(23):1791-8.
12. Am J Epidem, 153 (2001), 790-3
13. Journal of the National Cancer Institute (1994), 86, 1666-1667
14. EFSA Journal 2015;13(10):4246
15. Health effects and safety of soy and isoflavones. In the role of functional food security in global health 2019 Jan 1 (pp. 379-394). Academic Press.
16. BMC Med. 2012 May 21;10:50.
17. Lipids. 2005 Feb;40(2):191-202.
18. Int J Vitam Nutr Res. 1993;63(3):229-33.
    

    ---

    
    

Ο Μάριος Δημόπουλος γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά. Σπούδασε αρχικά φιλολογία με ειδικότητα στη γλωσσολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια λόγω του ενδιαφέροντός του στις φυσικές και εναλλακτικές θεραπείες σπούδασε στο εξωτερικό διατροφολογία και φυσικοπαθητική (naturopathy). Έχει ειδικευθεί στη χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων και εστιάζει την έρευνά του στην πρόληψη των ασθενειών με σωστή διατροφή, με χορήγηση βιταμινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών ουσιών υπό μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων και με χορήγηση φαρμακευτικών φυτών και βοτάνων. Είναι καθηγητής διατροφολογίας στη σχολή Natural Health Science (Ελλάδα), όπου διδάσκει για τα διατροφικά συμπληρώματα σε φαρμακοποιούς, διαιτολόγους, διατροφολόγους και εναλλακτικούς θεραπευτές. Ο Μάριος Δημόπουλος έχει γράψει 36 βιβλία για θέματα υγείας. Εδώ το πλήρες βιογραφικό του.

Το μωβ χρώμα φαίνεται ότι έχει σημασία όταν πρόκειται για πατάτες. Περιέχουν ιδιότητες που σκοτώνουν τα βλαστικά κύτταρα του καρκίνου του παχέος εντέρου και επιβραδύνουν την εξάπλωση της νόσου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ανθεκτικό άμυλο της πατάτας βοηθά τα βακτήρια του εντέρου να δημιουργήσουν λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας, τα οποία ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, καταστέλλουν τη φλεγμονή και βοηθούν τα καρκινικά κύτταρα να αυτοκαταστραφούν.
Μέχρι στιγμής, ερευνητές από το Ινστιτούτο Καρκίνου Penn State Hershey έχουν δοκιμάσει τις μωβ πατάτες σε βλαστικά κύτταρα σε εργαστηριακά τρυβλία Petri και σε ποντίκια και έχουν καταλήξει σε παρόμοια θετικά αποτελέσματα. Η πατάτα σταματά την εξάπλωση του καρκίνου, αλλά, το σημαντικότερο, επιτίθεται στα βλαστικά κύτταρα του καρκίνου, γεγονός που εμποδίζει την επανεμφάνισή του.
Ελπίζουν ότι στη συνέχεια θα δοκιμάσουν την πατάτα σε καρκινοπαθείς και για άλλους καρκίνους. Οι ερευνητές λένε ότι το ψήσιμο της πατάτας δεν σκοτώνει καμία από τις ενώσεις που καταπολεμούν τον καρκίνο, και η κατανάλωση μίας πατάτας την ημέρα θα πρέπει να είναι επαρκής.
Αν και πιστεύουν ότι το ανθεκτικό άμυλο της πατάτας είναι το δραστικό συστατικό, οι ερευνητές λένε ότι μια ακόμη αιτία θα μπορούσε να είναι οι ενώσεις που δίνουν το μωβ χρώμα στην πατάτα, (που καταπολεμούν τα καρκινικά κύτταρα). Αν αυτό ισχύει , τότε και άλλα φρούτα και λαχανικά ίδιου χρώματος θα μπορούσαν να έχουν παρόμοιες ιδιότητες. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο δεύτερος πιο θανατηφόρος καρκίνος, υπεύθυνος για 50.000 θανάτους μόνο στις ΗΠΑ.

Πηγή: doi: 10.1016/j.jnutbio.2015.08.005